Punktem wyjścia w tej książce jest moment odłączenia ducha od ciała. Co się z nim wówczas dzieje? Jakie są jego dalsze losy? Jak my, tu na ziemi, możemy kontaktować się z nim nie narażając się na działanie szatana? Agostino Tommaselli odwołując się do Pisma Świętego, nauczania Magisterium Kościoła, oraz Tradycji katolickiej w przejrzysty sposób wyjaśnia, czym jest życie po śmierci. Ta książka nie tylko tłumaczy jak wygląda życie po życiu, ale podpowiada też, w jaki sposób przy nawiązywaniu relacji ze zmarłymi uniknąć zgubnych praktyk okultystycznych.

• Masz chandrę? Rozweselą Cię orzechy włoskie. • Potrzeba Ci witaminowej bomby? Skosztuj chrupiącej marchewki. • Boisz się masła? Niepotrzebnie, wcale nie jest takie straszne. Doskwiera Ci reumatyzm? Chcesz oczyścić żołądek, albo wzmocnić siłę mięśni? Chcesz się dowiedzieć, jaki składnik może uczynić człowieka „głupim i leniwym”? Niezwykle praktyczna książka oparta na poradach przenikliwej św. Hildegardy z Bingen, pomaga właściwie komponować kuchenne potrawy, by wycisnąć z nich wszystko, co najlepsze dla zdrowia duszy i ciała.

Co się stanie, jeśli nie dasz dziecku klapsa? Dla żadnego rodzica nie jest tajemnicą, że uroczy maluch, którego widok wzrusza dziadków i skłania ciocie do wydawania z siebie nieustających „ochów” i „achów”, potrafi swoim zachowaniem doprowadzać do pasji. Tłumienie złości, krzyku i nieodparta chęć trzaśnięcia drzwiami, by pozostawić krnąbrne dziecko same – to uczucia znane wszystkim rodzicom. Książka "Moje dziecko doprowadza mnie do szału", stanowi kompendium wiedzy o psychicznym rozwoju dziecka oraz skutkach, jakie wywołują w nim reakcje rodziców. Isabelle Filliozat krok po kroku przygląda się kolejnym etapom rozwoju dzieci, tłumacząc w przejrzysty sposób zawiłe różnice między spojrzeniem na świat rodzica, a postrzeganiem otoczenia przez jego pociechę. Dowodzi, że klaps i krzyk wcale nie są najlepszymi sposobami na kształtowanie osobowości małego człowieka.

Podczas miodowego miesiąca David Ponder obiecał swojej żonie, Ellen, że da jej wszystko, co w życiu najlepsze. Zdeterminowany, przez lata wytrwale piął się na szczyt zawodowej kariery chcąc zapewnić rodzinie komfortowe i dostatnie życie. Jednak pewnego dnia David niespodziewanie stracił pracę. Szybko się okazało, że to dopiero początek czekających go nieszczęść. Rozpacz pchnęła go do najtragiczniejszego czynu... Rozpędzony samochód, śliska nawierzchnia, śmiertelny w skutkach poślizg – tych kilka sekund całkowicie odmieniło życie rodziny Ponderów. I nikt się nie spodziewał, że to właśnie był początek wędrówki do pełni prawdziwego szczęścia.

Tajemnice ziół i kuchnia pełna niespodzianek! Gdyby Matka Natura miała zdecydować o wydaniu tej książki, nigdy by się ona nie ukazała! Paola Mancini odkrywa bowiem przed nami sekrety jej niepozornych skarbów: leśnych i polnych ziół. Wiele z nich obojętnie mijamy podczas spacerów, nie zdając sobie sprawy, że mogą być podstawą pysznych i zdrowych potraw. Pokrzywa, mniszek i pędy myszopłochu – to tylko kilka przykładów roślin, z których możemy pełnymi garściami czerpać inspiracje do nowych kulinarnych wyzwań.

Odkryj prawdziwą słodycz owoców! Ukryte w cienistym półmroku żywopłotów i krzewów, rosną niepozorne owoce – raz po raz ukazują się naszym oczom, czasem są żywej barwy, czasem się kamuflują, zawsze bogate w składniki odżywcze, prawdziwe delicje, małe szkatułki ze słońcem. (fragment) Czy zdarzyło Ci się kiedyś otworzyć słoik powideł i poczuć zapach skąpanego w słońcu sadu, z którego pochodziły owoce? Anastasia Zanoncelli snuje opowieść o skarbach natury, które przez wieki inspirowały artystów, przywołuje słodkie wspomnienia i historie z odległych zakątków świata, a przede wszystkim dzieli się wyjątkowymi przepisami na przetwory. Ta książka to niezwykła historia owoców, dzięki którym możemy zawekować w słoikach ciepłe lato. Stopniowo uwalniane, pozwala nam cieszyć się słońcem przez cały rok.

„Razem zaśpiewamy Panu pieśń Miłości, oddamy chwałę Jego Miłosierdziu, przyjmując miłość, która nas kocha, i kochając siebie nawzajem miłością, która została rozlana w naszych sercach.” W czasie modlitwy o. Henrique Porcu usłyszał trzy słowa. Kiedy je zapisał, w jego sercu pojawiły się kolejne. I kolejne. Tak powstały teksty modlitw, które każdym słowem chwalą bezmiar Bożego Miłosierdzia. O. Henrique modli się tak, jak żyje: pełen wrażliwości na ubogich i skrzywdzonych przez grzech, natchniony pokorą i uniżeniem wobec bezmiaru miłości Najwyższego. O. Henrique Porcu – włoski misjonarz katolicki, posługujący w Brazylii. W 2000 roku wraz z ojcami: Antonellem Cadeddu i Giampietrem Carraro oraz Marią Paolą Olla założył Wspólnotę Przymierze Miłosierdzia, niosącą pomoc ubogim i pogrążonym w grzechu. Wspólnota obecnie działa w wielu krajach świata, m. in. w Polsce.

Święty Antoni Padewski był postacią niezwykłą. Jego duchową moc docenili dostojnicy kościelni oraz ludzie, z którymi miał kontakt na co dzień jako zakonnik, kapłan i kaznodzieja. Do dziś jego wstawiennictwo jest pomocą w chorobach duszy i ciała, podczas klęsk i wypadków losowych, a także w przypadkach bezpłodności i w problemach rodzinnych. Wierni wzywają go podczas szczególnie silnych pokus, w razie niepokoju sumienia oraz jako ochronę przed złodziejami. Prawdziwy święty do zadań specjalnych. Dzięki temu modlitewnikowi będziemy mogli w pełni korzystać z pomocy naszego świętego orędownika w najtrudniejszych dla nas sprawach. Znajdziemy tu liczne modlitwy, wezwania i litanie podzielone według dni tygodnia.

Wierzymy, że spoczynek w Duchu jest niczym „zemsta” naszego Boga. Niewolnictwo najuboższych –zarówno to wewnętrzne, jak i zewnętrzne – jest bowiem tak wielkie, że Bóg wyciąga potężne ramię, by skrócić czas uwolnienia i „na nowo stworzyć” swoje dzieci pozbawione sił do walki. fragment Jak to się dzieje, że narkoman, przeżywając doświadczenie spoczynku w Duchu, wykrzykuje: „Co to za towar?! Czuję się tak lekko!”? Kto może doświadczyć „zemsty” Bożej miłości? W jaki sposób możliwa jest radykalna przemiana gangstera, który nagle chce mówić swoim wrogom: „Hej, ty! Jezus Cię kocha!”? Niezwykła książka o. Antonella Caddedu odpowiada na pytania o tajemniczą moc Ducha Świętego, zdolną wypalić krzywdę z wielu skażonych serc. Zawiera również świadectwa osób, które doświadczyły spoczynku w Duchu – przeżycia będącego w ich życiu początkiem wielkiej przemiany.

Jak żyć tym Słowem? Z prostotą Ewangelii, prostotą dzieci Królestwa. Często czujemy się „przytłoczeni” nazbyt wieloma obowiązkami: „muszę pracować, muszę ewangelizować, muszę płacić dziesięcinę”. Nic z tych rzeczy! Mam jedynie kochać! Kochać! Kochać! fragment Ojcowie Antonello Cadeddu i Henrique Porcu, założyciele Wspólnoty Przymierze Miłosierdzia, zebrali i opisali niezwykłe i poruszające świadectwa ludzi doświadczonych poniżającą mocą zła. To historie tych, którzy znaleźli się na samym dnie, lecz za sprawą działania Bożej miłości odzyskali upragnioną wolność. Dodatkowym bogactwem tej książki są refleksje autorów inspirowane słowami świętej Siostry Faustyny i świętego Jana Pawła II. Stanowią one drogowskazy pozwalające pielęgnować i rozwijać duchową wrażliwość. „Twoje Słowo jest lampa dla mych stóp” – słowa z Księgi Psalmów przyświecają niezwykłej działalności ewangelizacyjnej wspólnoty Przymierze Miłosierdzia.

Pozwól mi iść poszukać brata, który się zagubił. Jutro może być za późno! /fragment/ Ubóstwo, przestępczość, zaklęty krąg nałogów… i dwóch zapalonych mocą Bożego Miłosierdzia duchownych - ojcowie Henrique Porcu i Antonello Cadeddu – którzy dostrzegając ten ogrom zła, trawiącego ludzkie dusze, zdecydowali się na brawurowe przedsięwzięcie. Dzięki modlitwie i wytrwałości, a także zaskakującej pomocy wielu ludzi, podjęli błogosławiony trud niesienia światła w miejsca pogrążone w całkowitym mroku. Założona przez zakonników wspólnota Przymierze Miłosierdzia jest dzisiaj światowym fenomenem, powstałym, aby ewangelizować i przemienić grzeszników w świadków Bożego Miłosierdzia. Przesłanie wspólnoty to kwintesencja piękna i świętej prostoty: „Człowieku! Jezus Cię kocha”. „Boże marzenie” to przejmująca opowieść o początkach i późniejszej działalności Przymierza Miłosierdzia. To ponadczasowa historia o tym, jak można spotkać Boga w człowieku, który zatopiony w grzechu dotknął stopami dna.

Każdego roku do grobu św. Charbela Makhloufa pielgrzymują setki tysięcy wiernych. W czym tkwił sekret niezwykłej więzi tego maronickiego mnicha z Bogiem? Autorzy Pielgrzyma Wieczności zgromadzili przejmujące świadectwa krewnych, rodaków i współbraci św. Charbela. Składają się one na obraz jego życia w prostocie i błogosławionym ubóstwie. W książce znalazły się również modlitwy i opisy cudów dokonanych za sprawa świętego, który stał się symbolem chrześcijańskiej tożsamości Libanu. o. Jean Skandar - libański maronicki mnich. Doktor historii i teolog. Marie-Sylvie Buisson - popularyzatorka historii zżycia św. Charbela. Autorka licznych referatów na temat świętego.

Pewien brat zapytał młodego mnicha: – Lepiej milczeć czy mówić? Młodzieniec odpowiedział mu: – Jeśli to niepotrzebne słowa, nie wypowiadaj ich; jeśli są dobre, zrób miejsce dobru i mów. Jednak nawet jeśli są dobre, nie mów rozwlekle: lepiej uciąć krótko i powrócić do ciszy. /fragment/ Cisza i odrobina refleksji – tego potrzebuje każdy z nas, by uwolnić się od zgiełku otaczającego nas świata. Drogę do wewnętrznej harmonii wskazują nam chrześcijańscy pustelnicy, których milczenie przerywały jedynie słowa uwielbienia dla Boga. Dzięki Modlitwom ojców pustyni możemy usłyszeć Boga, który przemawia poprzez ciszę. Emanuela Ghini – karmelitanka bosa w klasztorze w Savonie. Jest autorką wielu tekstów z zakresu duchowości. Często odwołuje się do myśli ojców pustyni, ale także do świętych Teresy z Ávila czy Jana od Krzyża.

Weź odpowiedzialność za kolejne pokolenia „Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom” (Ps 78, 5) Gdyby prorocy nie przekazywali dalej skarbu swojej mądrości, zmarnowaliby depozyt wiary. W Piśmie Świętym Bóg mówi wyraźnie, że troska rodziców o chrześcijańskie wychowanie dzieci to gwarancja przetrwania najważniejszych wartości. Ale jak skutecznie przekazać Ducha Bożego i wiarę następnym pokoleniom? Norm Willis odpowiada na to pytanie w ujmujący i prosty sposób. Zbiór podsuwanych przez niego zaleceń i porad układa się w praktyczny poradnik chrześcijańskiego wychowania dzieci.

Jezus nie urodził się 25 grudnia, w nocy, ani w jaskini, i nie miał nad sobą wołów ani osła. Gwiazda nie była kometą, trzech mędrców nie było królami. Św. Magdalena nigdy nie była prostytutką (z całym szacunkiem dla historii sztuki), żadna Weronika nie otarła twarzy Jezusa w drodze do Kalwarii, a św. Paweł nie spadł z konia w momencie nawrócenia. Wiedza biblijna jest często przekazywana błędnie z ust do ust, a Pismu Świętemu przypisuje się często elementy należące do prostej pobożności i tradycji ludowych. W 73 księgach, należących do bardzo różnych epok i odzwierciedlających różne tradycje, kryje się wiele tajemnic. Ta książka pomoże Ci oddzielić prawdę od mitów krążących wokół Biblii. Gianfranco Ravasi – włoski kardynał, Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury, biblista, specjalista od języka hebrajskiego. W 2012 roku otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autor wielu książek o tematyce Biblijnej.

Jestem nerwicowcem, oficjalnie neurastenikiem. Przedstawiam się: „Neurastenik jestem, bardzo mi przyjemnie”. A jednak przychodzą do mnie ludzie, aby odnaleźć spokój. Przed niedoszłym samobójstwem, rozwodem, w chorobie psychicznej. Czy ja ich uspokajam? Skądże. A jednak wychodzą uspokojeni. Tak samo wielu moich znajomych potrafi działać kojąco na ludzi. To jest działanie Ducha Świętego przez człowieka. Darmo dane. /fragment/ Moc z wysoka to zbiór niepublikowanych wcześniej tekstów o. Joachima Badeniego o Duchu Świętym. Ta książka to opowieść o Mocy Bożej, która żyje w człowieku, prowadzi go, wyzwala od smutku, zwątpienia i daje nowe życie. Joachim Badeni (1912-2010), dominikanin, duszpasterz akademicki, mistyk, jeden z pierwszych uczestników Odnowy w Duchu Świętym w Polsce, autor kilkunastu książek o modlitwie, które powstały na podstawie przeprowadzonych z nim wywiadów. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, podczas wojny żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, pochodził z rodziny skoligaconej z dworami królewskimi Europy, wybrał życie ubogiego mnicha.

Jak stworzyć udany związek? Jesteście zakochani? Planujecie ślub? A może jesteście już małżeństwem i chcielibyście świadomie kształtować swój związek? Jeżeli zależy Wam na budującej, pięknej relacji, ta książka jest właśnie dla Was! Bill Hybels, słynny amerykański autor książek z zakresu duchowości (Zbyt zajęci, by się nie modlić - ponad milion egzemplarzy sprzedanych na całym świecie, kilkanaście wydań w Polsce), tym razem wspólnie z żoną Lynne proponuje świetny poradnik dla par! Co znajdziecie w tej książce? - rady, jak nauczyć się odnajdywać szczęście i spokój wewnętrzny, ponieważ autorzy wychodzą z założenia, że aby zbudować dobry związek, trzeba najpierw odnaleźć siebie - zachętę do szukania odpowiedzi na pytanie „czy my na pewno do siebie pasujemy?” – ani presja społeczna, ani próba ucieczki od problemów, ani nawet wielka namiętność nie są dobrym powodem do tego, aby wiązać się na całe życie - rady dla par, które przygotowują się do ślubu – w jaki sposób dobrze poznać drugą osobę i stworzyć z nią piękne i stałe więzi - przemyślenia chrześcijańskiego małżeństwa dotyczące roli wiary w związku - praktyczny trening rozwiązywania konfliktów - szczerą i inspirującą odpowiedź na pytanie, jak podsycać namiętność w związku - rady, jak odnaleźć się na nowo, jeżeli oddzieliły Was od siebie wydarzenia raniące i dramatyczne - a także wiele opowieści różnych par i samych autorów, które opisują sytuacje trudne i konfliktowe, ale są jednocześnie świadectwem tego, że miłość istnieje i warto o nią zawalczyć

Bill Hybels pokazuje, że dzięki mądrości życie może zacząć "działać" jak dobrze naoliwiony mechanizm! Życie które działa – wstęp Niektóre chwile na zawsze pozostają w naszej świadomości. Do takich należy też ta, w której zrodził się pomysł napisania tej książki. Po dziesięciu wyczerpujących miesiącach pracy duszpasterskiej, kiedy przebywałem w piętnastu krajach i brałem udział w niezliczonych konferencjach, nie wspominając o cotygodniowych wyzwaniach wynikających z kierowania kościołem w Willow Greek, w końcu pojechałem na wakacje do naszego małego, rodzinnego domku letniskowego na wschodnim wybrzeżu Jeziora Michigan. To właśnie tam, z dala od presji i ciągłej aktywności, jakiej wymaga duszpasterstwo, mogłem „naładować baterie" i na nowo ustawić mój wewnętrzny kompas. Tam też mogłem oddawać się mojej wakacyjnej i weekendowej pasji, jaką są wyścigi żaglówek, oraz cieszyć się towarzystwem rodziny i przyjaciół. Wczesnym rankiem brałem do rąk Biblię i notes i oddawałem się duchowej odnowie - dokładnie tak samo jak każdego ranka od przeszło piętnastu lat. Mając możliwość czytania Pisma Świętego bez potrzeby zaprzątania sobie głowy przygotowywaniem kazania, przerzucałem karty Biblii aż do Księgi Przysłów. Hmm, tak, na dziś to wystarczy – myślałem. Tak niewiele wówczas wiedziałem... Przyglądając się zasnutym mgłą wodom Jeziora Michigan, rozpocząłem lekturę Księgi Przysłów i zatrzymałem się dopiero po przeczytaniu wszystkich trzydziestu jeden rozdziałów. W momencie, gdy tego ranka zamknąłem Biblię, miałem poczucie, że doświadczyłem czegoś niezwykłego. Następnie otworzyłem dziennik i przez następne trzydzieści minut pisałem z pasją. Tamtego dnia byłem świadomy, czego Bóg chciał ode mnie — na czym miałem się skupić w moich badaniach w ciągu kilku następnych tygodni. Tamtego dnia wiedziałem, że mądrość płynąca z Księgi Przysłów będzie większym wyzwaniem dla mojego umysłu i serca, niż przypuszczałem. Miałem również niesamowite przeczucie, że Bóg chce, by prawdy, które odkryłem w Starym Testamencie, wywarły wpływ na całą rzeszę ludzi, nie tylko na mnie. Zanim spakowałem Biblię i dziennik, słońce było już wysoko i mgła ustąpiła krystalicznie czystemu powietrzu. Ta meteorologiczna zmiana doskonale odzwierciedlała stan mojego umysłu — moje myśli dotyczące Księgi Przysłów coraz bardziej wyostrzały się i koncentrowały; wręcz czułem, że jej mądrość zaważy na moim własnym życiu i życiu Kościoła, na którego czele stałem. Miałem rację. Kilka miesięcy później, podczas weekendowych nabożeństw w Willow Greek, rozpocząłem głoszenie serii kazań opartych na Księdze Przysłów. Kiedy rozpoczynałem to przedsięwzięcie, nie miałem pojęcia, że przyniesie lepszy skutek niż jakiekolwiek inne w ponad trzydziestoletniej historii naszego Kościoła. Setki ludzi ustawiały się w kolejkach tylko po to, by powiedzieć mi i moim współpracownikom o niesamowitym wpływie, jaki praktyczne rady zawarte w Księdze Przysłów miały na ich codzienne życie. Setki osób pisało listy opowiadające o zmianach w ich stylu życia i duchowych decyzjach wywołanych-przez cotygodniowe kazania. W pewnym momencie próbowałem zakończyć tę serię, ale niemal po buncie ze strony wiernych zdecydowałem się przedłużyć ją o kilka tygodni. Dlaczego ta Księga robiła tak ogromne wrażenie? Dlaczego trafiała we właściwą strunę u tak wielu osób? Wydaje mi się, że wszystko sprowadza się do jej praktycznej natury, do tego, że płynące z niej przesłanie można było wcielić w codzienne działania i czynności. Ta Księga na wiele sposobów głosi ważne przesłanie, które tak pociągnęło ludzi: wprowadź Bożą mądrość w życie. Da się zauważyć jednorodność przesłania płynącego z tej złożonej księgi, co jest bardzo interesujące, zwłaszcza wziąwszy pod uwagę, że większość biblistów uważa, że Księga Przysłów jest zbiorem powiedzeń spisanych przez wielu uczonych ludzi. Zbiór ten został skompletowany głównie w okresie królów w Izraelu, kilka stuleci przed narodzeniem Chrystusa. W rzeczywistości autorstwo ponad pięciuset przysłów przypisuje się królowi Salomonowi, uważanemu przez wielu za najmędrszego człowieka, jaki kiedykolwiek stąpał po ziemi. (Dla uproszczenia będę czasem w liczbie pojedynczej mówił o autorze tej Księgi, ale proszę pamiętać, że w rzeczywistości mam na myśli grupę). Przysłowia nie zostały spisane jako zbiór obietnic czy sztywnych reguł na temat życia. Jak głosi wprowadzenie do Księgi w The Student Bibie, każdy rozumny człowiek dostrzeże wyjątki od reguł zawartych w Księdze Przysłów. Na przykład: „Kto ziemię uprawia, nasyci się chlebem; kto ściga ułudę, nasyci się nędzą" (28, 19)'. Jednak ciężko pracujący rolnicy cierpią niejednokrotnie głód z powodu suszy, a marzyciele wygrywają miliony na loterii. Przysłowia jedynie wyjaśniają, jakimi drogami generalnie podąża życie. O wyjątki można się martwić dopiero wtedy, kiedy pozna się regułę. Spróbuj pokierować życiem na podstawie wyjątków, a wywołasz katastrofę. Reguła zaś jest taka, że pobożny, moralny, ciężko pracujący i mądry człowiek otrzyma wiele nagród. Przysłowia spisane są w poetyckiej formie, typowej dla hebrajskiej kultury tamtego okresu. Wiele z nich jest podanych w formie dwuwierszy (par następujących po sobie linijek), które zawierają jakieś stwierdzenie, a następnie powtarzają je w nieco innej formie, jak to jest ze zdaniami: „Karcenie moje nabądźcie, nie srebro, raczej wiedzę niż złoto najczystsze" (8, 10) i „Ucz mądrego, a będzie mądrzejszy, oświecaj prawego, a zwiększy swą umiejętność" (9, 9). Czasem pisarz wyjaśnia swój punkt widzenia przez kontrast, jak na przykład: „Nie strofuj szydercy, by Cię nie znienawidził, strofuj mądrego, a będzie Cię kochał" (9, 8). „Bywa, że hojny ciągle zyskuje, a skąpy nad miarę zmierza do nędzy" (ll, 24). Dzięki bogatemu i barwnemu językowi niektóre przysłowia tworzą niemal obrazy słowne. „Węgiel dla żaru, drwa dla ognia, a mąż kłótliwy dla wzniecania sporu" (26, 21). Przed oczyma niemal maluje się obraz osoby skłonnej do walki, zarażającej swoimi emocjami innych ludzi z taką łatwością, z jaką suche polana zajmują się buzującym ogniem. Inny przykład: „Lwem ryczącym, zgłodniałym niedźwiedziem jest bezbożny, gdy włada swym ludem" (28, 15). Niepodobna nie zauważyć, co Bóg myśli o silnych ludziach, wykorzystujących słabość osób im podległych. Z drugiej jednak strony, niektóre przysłowia są tak nieskomplikowane, że niemal niezauważalne. Weźmy pod uwagę następującą maksymę: „O bogactwo się nie ubiegaj, nie odstępuj od swojej rozwagi" (23, 4). Nie ma nic wyrafinowanego w tym wersecie, ale warto sobie uświadomić, ilu ludzi zniszczyło swoje życie (nie mówiąc już o ich rodzinach), ponieważ zignorowali tę prostą mądrość. Inny przykład: „Serce spokojne jest życiem dla duszy, zazdrość próchnicą dla kości" (14, 30). To takie krótkie, niepozorne słowo - „zazdrość" - a jednak może zniszczyć człowieka od środka. Księga Przysłów zawiera również elementy humorystyczne. „Kto rankiem głośno błogosławi bliźniego, policzą mu to za przekleństwo" (27, 14). Wyobraź sobie pobyt w akademiku. Twoi współmieszkańcy do późna w piątkową noc imprezowali. Czy myślisz, że naprawdę docenią Twoje radosne powitanie o 6 rano w sobotę? Powyższe przysłowie dotyczy właśnie Ciebie! Pomimo poetyckiej elegancji przysłowia raczej nie przebierają w słowach. „Czy schowa kto ogień w zanadrzu, tak by jego szaty się nie zajęły? Czy ktoś pójdzie po węglach ognistych, tak by swoich stóp nie sparzyć? Tak ten, kto idzie do żony bliźniego, kto jej dotknie, nie ujdzie karania" (6, 27—29). Prawdy te wydają się całkiem proste. Weźmy jednak pod uwagę następujący przykład: „Czym w ryju świni złota obrączka, tym piękna kobieta bez rozsądku" (11, 22). W porządku — piękno i rozsądek nie idą zwykle w parze. Inny przykład: „Nie stawaj często w domu przyjaciela, by mając cię dość, nie nabrał wstrętu" (25, 17). No cóż, lepiej nie być gościem zbyt długo. Czasem autor nawiązuje do raczej nieoczekiwanych kwestii: „Prawy uznaje potrzebę swych zwierząt, a serce występnych okrutne" (12, 10). Kto mógłby przypuszczać, że sposób, w jaki traktujemy nasze zwierzęta domowe, może zdradzać nasz prawdziwy charakter? Niektóre przysłowia dają nadzieję w czasie próby. „Przez swą złość pada bezbożny, a prawy przy śmierci posiada ufność" (14, 32). „Gdy wicher zawieje, nie ma grzesznika, a podstawy sprawiedliwego są wieczne" (10, 25). Inne przysłowia prowokują do myślenia, wnikając pod powierzchnię życia. „Serce i w uśmiechu się smuci, a boleść jest końcem radości" (14, 13). „Głęboką wodą jest plan w sercu, czerpie z niego człowiek roztropny" (20, 5). W tygodniach, kiedy głosiłem kazania, przenikliwa mądrość Księgi, napisanej przez starożytnych hebrajskich pisarzy ponad dwa i pół tysiąca lat temu, przeniknęła do serc naszych wiernych. Tysiące ludzi było urzeczonych praktyczną, realistyczną poezją i zawartym w niej Słowem Bożym. Przychodzi mi do głowy tylko jeden sposób, w jaki można by opisać odczucia naszej wspólnoty w ostatnim tygodniu tej serii kazań — wszyscy mieliśmy świadomość, że kończyliśmy w naszym Kościele pobłogosławiony przez Boga okres nauczania. Odczuwaliśmy dziwną mieszankę radości i smutku. Kiedy pojawił się pomysł spisania tych kazań w formie książki, nie mogłem nie powrócić myślą do owego letniego poranka spędzonego nad jeziorem, kiedy to Bóg przemówił do mojego serca. Och, ależ ze mnie człowiek małej wiary - z pewnością On już od dawna to planował. W tej chwili modlę się o to, byście w trakcie czytania doświadczyli obecności Boga i by było to dla Was odkrycie, które zatrzyma czas, zmieni serce i będzie na długo zapamiętane jako kluczowy punkt w Waszej ciągłej przygodzie kroczenia z Bogiem. Życie które działa Spis Treści   Podziękowanie Wstęp 1. Szukaj mądrości 2. Przejmij inicjatywę 3. Czyń dobro 4. Mów prawdę 5. Wybieraj mądrze przyjaciół 6. Zawrzyj dobre małżeństwo 7. Walcz o dobre małżeństwo 8. Twórz silną rodzinę 9. Pielęgnuj współczucie 10. Opanuj gniew 11. Zaufaj Bogu we wszystkim Pytania do refleksji i dyskusji

Czy aniołowie rzeczywiście istnieją? Czy każdy z nas ma swojego anioła stróża? Gdzie mieszkają i czy możemy ich spotkać? – wielu chrześcijan zadawało sobie pewnie takie pytania, zastanawiając się, czy czasem nie powinno się tych pięknych, skrzydlatych stworzeń ulokować w krainie baśni. A jednak Biblia daje nam wiele wskazówek na temat aniołów – jaka jest ich natura, dlaczego się pojawiają, w jaki sposób się do nich zwracać. Przyznaje im też znaczące miejsce w stworzeniu i Bożym planie zbawienia. Jean-Miguel Garrigues, dominikanin z klasztoru w Bordeaux, wykładowca dogmatyki w instytutach katolickich Paryża i Tuluzy, idąc w ślad za Doktorami Kościoła, postanowił zająć się tematem Bożych posłańców. W odpowiedzi na prośbę swych przyjaciół przygotował cykl tekstów, które wyjaśniają, na czym polega misja aniołów, danych nam przez Boga za przewodników. Teksty te, chociaż pisane przez wytrawnego teologa, przeznaczone są dla szerokiego kręgu odbiorców. Autor przekonuje nas, że w świecie stworzonym człowiek nie jest jedynym duchem i nie jest skazany na samotność – Bóg dał mu szczególnych towarzyszy w duchowej wędrówce.

Przedstawiony w niniejszej monografii erudycyjny Traktat przeciwko begardom, autorstwa czeskiego dominikanina Henryka Harrera OP, jest pierwszorzędnym źródłem do badań nad antyheretycką działalnością dominikanów, nad dziejami beginek i begardów oraz nad formowaniem się nowej pobożności wśród osób świeckich. Co szczególnie ważne, tekst ten jest obecnie jedynym znanym źródłem mówiącym wprost o obecności w diecezji krakowskiej, w pierwszej połowie XIV w., grupy osób, których praktyki religijne i poglądy były uznawane przez część lokalnego duchowieństwa za heretyckie. Kim byli ci małopolscy odstępcy od wiary? Dla dominikanina Henryka Harrera odpowiedź była oczywista – begardzi heretycy.