Szekspir 401Drogi Williamie Szekspirze, dedykuję Ci ten zbiór impresji i obrazów w 401 rocznicę Twojej śmierci. Nie wiem, z kim trzymasz, po czyjej jesteś stronie: dobrych czy złych, biednych czy bogatych, Montecchich czy Capuletich, Prospera czy Ariela, Hamleta czy Klaudiusza. Wszyscy jednako zmierzają do spełnienia swego przeznaczenia. Ale dobrze wiem, że w sekrecie stoisz po stronie swoich dziewczyn. Julia, Ofelia, Miranda W ich kochających sercach mieszka prawda.Gdy w nocy, po Twoim przedstawieniu, opuszczamy teatr i wychodzimy na ulicę, jesteśmy spokojni, w dobrym humorze, choć wydawałoby się, że po takich dynamicznych ekscesach powinniśmy być rozbici i przygnębieni. Przeciwnie, z Twoich przedstawień tchnie harmonia, jak z łąki, ogrodu czy lasu. Na czym polega ta Twoja tajemnicza alchemia? Nie wiem... i dziękuję.
Książka obrazuje życiowe rozterki i trudy zmagań z nieświadomym losem, jak też progi i wyzwania, które każdy musi przejść na swojej drodze przeznaczenia i drodze do pełni. To ważna publikacja dla dorosłych, jak i osób młodych, szukających drogowskazów, które językiem metaforycznym i symbolicznym ilustrują proces przemiany człowieka naturalnego w istotę kulturową. Dzięki tej przemianie jest ona zdolna poradzić sobie z dylematami życia wewnętrznego oraz pełnić odpowiedzialne role w rodzinie i społeczeństwie.
Książka jest znakomitą ilustracją zastosowania psychologii Junga, a zwłaszcza teorii indywiduacji i koncepcji archetypów do objaśniania sensu ludzkiego życia od narodzin do starości. Lektura nie tylko dla osób zajmujących się terapią i psychologią jungowską oraz postjungowską, ale także dla przedstawicieli innych kierunków psychoterapii, trenerów rozwoju osobistego, doradców, pedagogów, których interesuje integralne ujęcie doświadczeń na linii życia.
Monografia jest podróżą po niepokojących wizjach ponowoczesnej globalnej kultury, zdominowanej przez maniakalno-narcystycznego ducha czasu. Synteza duchowości jungowskiej i postjungowskiej z marksistowską podejrzliwością pozwoliła Autorowi zmierzyć się z takimi zagadnieniami, jak: religia kapitalizmu i kapitalistyczna katechizacja, diagnostyczny obłęd i dychotomia zdrowia i choroby, propaganda sukcesu i wojna z własnym organizmem, samopacyfikacja humanistów i polowanie na samotnych geniuszy, świat głodnych duchów i imagopatów, irracjonalizm homo oeconomicus i psychoterapia zagubiona w iluzjach ludzkiej natury, ideał homo inhumanus i absolut zwany Wielkim Mózgiem. Towarzyszem podróży Autora jest mityczny Iksjon, kompulsywny patron ponowoczesności, ukarany na wieczną mękę za przekraczanie wszelkich granic i łamanie wszelkich tabu przywiązaniem do bez przerwy wirującego w przestworzach płonącego koła o czterech szprychach.Tomasz Olchanowski wyzyskuje z tradycji to wszystko, co zostało dzisiaj wyparte, zdeprecjonowane, uznane za nienaukowe od metaforycznych motywów mitologicznych (Iksjon, Narcyz), przez pojęcie archetypów, psyche, aż po zupełnie odmienną od socjologiczno-kulturoznawczych wykładnię kapitalizmu jako religii, odwołującą się do własnego imaginarium pojęciowego. Na tej podstawie snuje smutną, przekonującą opowieść o maniakalnych wymiarach współczesności. []Ta książka to wielkie wołanie o konieczność powrotu myślenia o naszej samoświadomości i tożsamości nie w sposób ekspercko-tunelowy, ale prawdziwie humanistyczny, wielowątkowy. Takie myślenie sprawia ból, rzuca wyzwanie i nie obiecuje żadnych recept. Jest po prostu antysystemowe, a więc wolne w tym prawdziwym, zasadniczym sensie uwalniania od iluzji.prof. dr hab. Wojciech BursztaInstytut Kulturoznawstwa Uniwersytet SWPS
Książka jest zbiorem opowieści ukazujących losy kilku bohaterów mitycznych oraz wielu postaci historycznych żyjących w różnych epokach, od starożytności po współczesność. Są wśród nich przedstawiciele różnych środowisk: mieszczanie i arystokraci, uczennice seminarium nauczycielskiego i poeci, książęta i filozofowie. Znaczący wpływ na ich życie miały problemy z tożsamością płciową lub, mniejszościową orientacją seksualną, wyróżniającą spośród otoczenia.
Motywem przewodnim książki, przedstawionym we wstępie i pojawiającym się w kolejnych rozdziałach, jest rola, jaką historia i pamięć odgrywają w życiu jednostek i społeczeństw, w kształtowaniu tożsamości. Innym ważnym wątkiem, rozwiniętym w zakończeniu, jest potrzeba współpracy przedstawicieli różnych sfer aktywności badawczej i twórczej, naukowców i artystów, mającej na celu współtworzenie spójnego obrazu rzeczywistości, umożliwiającej harmonijny rozwój naszej cywilizacji.
Książka zawiera wnioski i obserwacje oparte na wieloletnim doświadczeniu Autorki w pracy indywidualnej i instytucjonalnej na rzecz ofiar przemocy. Prezentuje problem w sposób interdyscyplinarny z perspektywy teoretycznej i praktycznej, opiera się zwłaszcza na koncepcjach psychologii narracyjnej i psychologii procesu.Autorka pokazuje subiektywną prawdę zranień i zniewolenia kobiet w bliskich relacjach, która jest skutkiem przemocy psychicznej lub psychicznej i fizycznej. Jest to doświadczenie indywidualne, występujące zwykle jako skutek tzw. przemocy domowej, ale występuje także jako zjawisko zbiorowe, czyli efekt przemocy zanurzonej w kulturze i instytucjach społecznych.Publikacja dostarcza bogatej wiedzy o psychologicznym i pozapsychologicznym wymiarze przemocy wobec kobiet i pokazuje, dlaczego droga do uwolnienia się kobiet spod kontroli i zniewolenia w przemocowym związku jest trudna. Jest onLogo ""Niebieska linia""a powiązana z przemocą społeczną i negatywnymi stereotypami kulturowymi, które na nią przyzwalają albo nawet jej sprzyjają.
Książka stanowi zbiór rozmów z osobami, których dotknęły problemy alkoholowe. Autor prowadzi dialogi z tymi, którzy nie wiedzą jak pomóc mężowi albo nie mogą wybaczyć, że matka piła. Opowiada o rozmowach z alkoholikami, którzy próbują przestać pić i z tymi, którzy nie piją od dawna, ale wciąż czegoś szukają. Lektura tej książki, to jak zaglądanie do gabinetu terapeutycznego lub rozmowa z przyjacielem. Skorzystają z niej nie tylko osoby potrzebujące pomocy. Mogą z niej czerpać także ci, którzy uczą się, jak pomóc innym.
Autor książki integruje podejście humanistyczne i przyrodnicze w interpretacji marzeń sennych. Omawia teorie wybitnych psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów :Freuda, Junga, Bossa, Halla, Perlsa, Mindella poraz inne koncepcje rozumienia snów. W podsumowaniu książki Vedfelt przedstawia własną wielowymiarową teorię marzeń sennych, stanowiącą pomost między przyrodniczą i humanistyczną wizją człowieka.
Książka omawia wewnętrzne związki w rodzinie, która jest ważnym miejscem realizacji indywidualności. Tematem analiz autorki, są kulturowo-społeczne uwarunkowania współczesnej rodziny, jej struktura i funkcje, stadia rozwoju rodziny i cykl życia człowieka rozumiany jako modyfikacja bliskich więzi. Opierając się na teoriach psychoanalitycznych, autorka opisuje różne formy wiązania, które utrudniają samorealizację i zakłócają relacje miedzy członkami rodziny bądź czynią je dojrzałymi (wiązanie przez id, wiązanie przez superego wiązanie przez ego).
Wnikliwe obserwacje z praktyki terapeutycznej i psychiatrycznej autorki zawarte w książce mogą przydać się nie tylko specjalistom, zajmującym się dziećmi, młodzieżą czy terapią rodzinną (psychologowie, pedagodzy, terapeuci, lekarze rodzinni), ale także dorosłym, którzy potrzebują wyjaśnienia trudnych problemów, na jakie trafiają w życiu własnym i swoich bliskich.
Książka ta nie ma sobie równych pod względem panoramicznego stylu przedstawienia wiedzy o treści snów i ich roli w mechanizmach regulacji psychicznej. Starannej prezentacji i analizie podano klasyczne teorie Freuda i Junga, od których rozpoczął się rozwój naukowej wiedzy o snach. Te klasyczne koncepcje, jak wykazał autor, nic nie straciły na aktualności.
Od czasów średniowiecza nigdy nie zajmowano się tak intensywnie umieraniem i śmiercią jak obecnie. Każdego dnia przybywa nowych portali internetowych, wydawnictw, książek, filmów, seminariów, konferencji i badań na tematy tanatologiczne. Proces upowszechniania tematyki śmierci i umierania nie unieważnił ani nie ukoił naszego osobistego zmagania się z perspektywą śmierci. Lęk przed śmiercią rozlewa się jak kropla atramentu na wszystkie dziedziny naszego życia. Nie spełniło się marzenie mędrców i filozofów o lekarstwie na lęk przed śmiercią. Ale nie marzenie baśni... Baśnie ze swoją magią i tajemnicą wychodzą beztrosko naprzeciw naszym wystraszonym i samotnym sercom. Najnowsze badania dowodzą, że baśnie (także "Baśnie Braci Grimm") sięgają korzeniami do archaicznych tradycji perskich, indyjskich, chińskich, antycznych. Otwierają dzieciom i dorosłym drzwi do innych przestrzeni i innego czasu – poza przestrzenią i poza czasem. Magia Czarodziejskiego Królestwa zaspokaja pierwotną ludzką potrzebę wspólnoty i harmonii. Także z Kumą-Śmiercią z baśni nr 44 ze zbioru Braci Grimm. Kuma-Śmierć obiecuje: „Uczynię cię bogatym i sławnym, bo kto mnie ma za przyjaciela, temu na niczym nie może zbywać”.
Celem arteterapii nie jest tworzenie dzieł sztuki, a zatem utworów odpowiadających określonym kanonom artystyczno-estetycznym, lecz przede wszystkim proces tworzenia nastawiony na trwałe przywracanie pacjentowi (podopiecznemu) wiary w życie, w jego sens. Arteterapia, będąc dyscypliną wiedzy i umiejętności należącą do pedagogiki, psychologii i psychiatrii, korzystając z komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, jest nastawiona na wszechstronną aktywność twórczą, a więc plastykę, muzykę, dramę, taniec, literaturę piękną itd. Oczywiście, ze względu na specjalizacje artystyczne arteterapeuci winni wykazać się kwalifikacjami zawodowymi. Ich przygotowaniem zajmują się uczelnie posiadające kadrę naukową, w skład której wchodzą artyści z przygotowaniem psycho-socjo-pedagogicznym.
Publikacja oparta jest na tematyce XVI Forum Inspiracji Jungowskich (2011), zawiera poszerzone wersje referatów oraz nowe artykuły. Publikowane teksty omawiają m.in. takie tematy, jak: poczucie zranienia jako doświadczenie graniczne, szamańska moc kobiet i uzdrawianie świata, doświadczenie graniczne wojownika, bycie poza egzystencją, dzieciństwo w cyberspołeczeństwie abstrakcyjnych wartości, zranienie zranionego uzdrowiciela, doświadczenie śmierci a literatura, na granicy Cienia: misterium tazijji czy doświadczenia graniczne Hioba.
Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi.
Inspiracją powstania książki stały się rozmowy poświęcone psychologicznej interpretacji mitów greckich publikowane cyklicznie na łamach miesięcznika ?Zwierciadło?. Na publikację składa się poszerzona wersja tych rozmów, uzupełniona do dwunastu tematów mitologicznych. Symbole mitów greckich, odczytane na nowo w oparciu o myśl Junga, uzmysławiają nam ich psychologiczną mądrość.
Tradycja grecka legła u podstaw nowożytnej kultury europejskiej, dlatego może być traktowana jako źródło zrozumienia duszy współczesnego Europejczyka, żyjącego w epoce techniki, wymiany kulturowej i światopoglądowej oraz konfrontacji z cywilizacją globalnego świata. Umysł starożytnych Greków ujmuje psychologiczne prawdy w formie symboli, których archetypowe znaczenie pozwala zrozumieć nie tylko uniwersalne duchowe wyzwania stojące przed człowiekiem w każdej epoce, ale także ułatwia analizę zjawisk kultury, w której dziś żyjemy.
Tożsamość człowieka, opowieść o sobie powstaje w relacjach z osobami znaczącymi, w ich ewaluacjach i sposobach rozumienia rzeczywistości – jest zanurzona w systemie rodzinnych znaczeń. Niniejsza monografia zawiera teoretyczną refleksję i przegląd badań autorki na temat kształtowania się tożsamości narracyjnej w rodzinie oraz szczegółową analizę narracji tożsamościowych w cyklu życia rodziny. Jest jednocześnie zaproszeniem do dyskusji na temat istoty formowania się tożsamości jednostki, ważnych elementów kontekstowych jej konstruowania i związanych z tym możliwości wspierania osoby w konstruktywnej reorganizacji opowieści o sobie. * * * Obszarem zainteresowań Pani dr Anny Cierpki jest psychologia narracyjna, dynamicznie rozwijająca się dziedzina psychologii. (…) Przygotowywana publikacja poświęcona jest badaniu specyfiki narracji tożsamościowych w okresie wczesnej dorosłości i ich związków z oceną relacji w rodzinie pochodzenia i w aktualnym małżeństwie. (…) Książka zawiera kompetentne wprowadzenie teoretyczne. Podejmuje istotne zagadnienie związków między relacjami w rodzinie pochodzenia a kształtowaniem tożsamości narracyjnej. (…) Może być interesująca dla osób zajmujących się psychologią narracyjną, psychologów wychowawczych, a także psychologów klinicznych i psychoterapeutów. Zawarta w niej wiedza poszerza zrozumienie sposobów ujmowania indywidualnego doświadczenia człowieka i nadawania znaczeń ważnym wydarzeniom. dr hab. Barbara Tryjarska, prof. UW
Arteterapia to dziedzina wiedzy rozwijająca się na pograniczu pedagogiki, psychologii i sztuki. Jej istotą jest lecznicze oddziaływanie na system psychiczny oraz na określone formy zachowania poprzez zastosowanie środków artystycznych.
Autor rozważa teoretyczne, metodyczne, praktyczne i aksjologiczne aspekty arteterapii oraz jej zastosowanie w świetle swojej teorii doznań transakcyjnych. W tym ujęciu edukacja i terapia przez sztukę prowadzą do zmian w samoświadomości osoby zaburzonej, skłaniając ją do odkrywania nowych wartości artystyczno-estetycznych, poznawczo-intelektualnych, filozoficznych, etycznych i duchowych.
W swoich rozważaniach autor nawiązuje do teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego oraz teorii samoświadomości Zbigniewa Zaborowskiego.
Publikacja omawia szeroko diagnostyczne i terapeutyczne znaczenie psychodramy oraz zasady funkcjonowania małej grupy opartej na psychodramie. Uzupełnia ona inne rodzaje leczenia, w tym analityczną psychoterapię indywidualną (psychodrama z jednym pacjentem) i grupową. Zastosowanie tej formy pracy wobec różnego rodzaju grup terapeutycznych dowiodło, że improwizowana spontaniczna gra w trakcie psychodramy ma niezwykłą siłę oddziaływania i służy realizacji celów psychoterapeutycznych. W oparciu o konkretny kliniczny materiał autorzy przybliżają psychoterapeutom i osobom szkolącym się w psychoterapii proces grupowy w trakcie psychodramy, występujące w nim trudności, przejawy oporu i destrukcyjnych obron.
Druga część książki skupia się na niewerbalnych technikach psychoterapii, ich aspekcie diagnostycznym i terapeutycznym, omawia organizację sesji terapeutycznej opartej na technikach niewerbalnych, trudności w pracy z grupą, które można rozwiązywać przy pomocy technik niewerbalnych, jak trudność we współpracy i komunikacji w grupie, ekspresję uczuć agresywnych i rywalizacyjnych i in.
Wartościowa pozycja dla szerokiego kręgu czytelników zainteresowanych pracą z grupami w dziedzinach pedagogiki specjalnej, profilaktyki społecznej i szeroko rozumianą teorią i praktyką psychoterapii.
Szósty tom podręcznika pogłębia zagadnienia teorii i metod psychoterapii. Poszerza problematykę opracowaną w zakresie głównych szkół i nurtów w tomie "Psychoterapia. Teoria" o takie ujęcia, jak psychoanaliza brytyjska i francuska, terapia postjungowska, metapoznawcza, Ericksonowska, Mindella, terapie postmodernistyczne czy psychoterapia pozytywna.
Wśród omawianych metod są: metody narracyjne i dialogowe, hipnoza, trans hipnotyczny i metafory w terapii Ericksonowskiej, trening relaksacji, praca z podosobowościami czy interwencje z udziałem zwierząt.
Autor książki idzie tropem instynktu twórczego, który powołuje do życia artystyczne światy, mitologizuje rzeczywistość i uczestniczy w formowaniu osobowości człowieka. Jest to zarówno opis procesu twórczego, jak też refleksja nad dziełem i samym twórcą.
"Książka jako całość daje dobry wgląd w osobowość pisarską i naukową Dziekanowskiego. Szczególnie cenne wydaje się akcentowanie osobistego stosunku do omawianych zagadnień, teorii i tekstów literackich. Autor prezentuje w niekonwencjonalny sposób teorie psychoanalityczne oraz oryginalnie interpretuje twórczość literacką, wplatając umiejętnie w dyskurs ściśle naukowy relacje ze zdarzeń, własne wspomnienia i sny".
Prof. dr hab. Paweł Dybel
"Czesław Dziekanowski zachwycił mnie głębią analizy dzieł literackich i zastosowaniem metody psychoanalitycznej do literatury pięknej. Esej o Arturze Sandauerze oraz psychoanalityczna interpretacja dzieł literackich, na przykład Wiesława Myśliwskiego, są najwyższej próby. Autor z upodobaniem wraca do pytania o genealogię twórczości i jej tworzywo, w każdym z rozdziałów nieco inaczej. Zaskakującą i prawdziwą wydaje się definicja człowieka twórczego zaprezentowana w zakończeniu".
Prof. dr hab. Lesław Pytka
"Analizuję świadomość, posługując się nią samą – świadomość jest jedyną rzeczą na świecie, która na to pozwala. Książki na temat świadomości są często nudne. Na przykład wielu specjalizujących się w teorii świadomości filozofów i psychologów nie uwzględnia tzw. odmiennych stanów świadomości.
Z drugiej strony wielu zainteresowanych odmiennymi stanami świadomości omija solidne analizy, definicje i wiedzę dotyczącą świadomości, mózgu i w ogóle człowieka. Z kolei neurofizjolodzy piszący o świadomości powtarzają podstawową wiedzę na temat budowy i funkcjonowania neuronów, komórek glejowych i mózgu jako takiego i nie za bardzo potrafią pokazać przejście od wiedzy o mózgu do wiedzy o świadomości. Jest wreszcie niemała liczba publikacji zupełnie luzackich, których autorzy używają słowa „świadomość”, ale piszą o przeżyciach i zjawiskach psychicznych w zupełnie dowolny i skrajnie subiektywny sposób. Staram się tego typu jednostronności uniknąć".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
