Najlepsza książka 2017 roku według Nowojorskiej Biblioteki PublicznejSuperkoderki to idealna propozycja dla wszystkich ambitnych programistek i programistów. To historia dwóch niezwykle uzdolnionych informatycznie nastolatek, które poznały się na letnim kursie Girls Who Code, a następnie wymyśliły grę wideo. Gra błyskawicznie rozprzestrzeniła się w sieci i zyskała popularność na całym świecie.Sukces gry umożliwił Andy i Sophie dotarcie do najpotężniejszych strat-upów i firm technologicznych. Dziewczyny postanowiły podzielić się swoimi doświadczeniami.Książka pokazuje tajniki branży technologicznej, potęgę programowania oraz prawdziwą moc kobiet, które zmieniają losy świata. Andy i Sophie opowiadają nie tylko o możliwościach, jakie oferują nauka i nowe technologie, ale też o prawdziwych korzyściach wynikających z odkrycia własnej drogi i kreatywności. Książka zwiera dodatkowe materiały wprowadzający w świat programowania.Rekomendowana przez Children's Book Council w kategorii najlepsza książka z dziedziny nauki i nowych technologii.O autorkachAndrea Andy Gonzales jest absolwentką Hunter College High School i obecnie studiuje na stanowym uniwersytecie stanu Karolina Północna w kampusie Chapel Hill, korzystając z prestiżowego programu Robertson Scholar. W wakacje poprzedzające rozpoczęcie nauki w szkole średniej Andy zaczęła uczyć się programowania. Tak rozpoczęła się jej fascynacja informatyką i pozycją kobiet w świecie nauki i nowych technologii. Na kursie programowania Girls Who Code Andy zrozumiała, jaka siła tkwi w pracy zespołowej. Wraz z Sophie Houser wymysliła grę wideo Tampon Run. Jej sukces przerósł wszelkie oczekiwania, a Andy zaczęła swoją przygodę w wielkim świecie. Poza informatyką, Andy uwielbia muzykę, komiksy i gry wideo. Chce aktywnie działać na rzecz kobiet w branży technologii komputerowych.Sophie Houser jest studentką Uniwersytetu Browna, a programowania nauczyła się na letnim kursie Girls Who Code. Jej projekt końcowy, gra wideo Tampon Run, współtworzony z Andreą Gonzales uderza w tabu związane z menstruacją. Gra rozpowszechniła się w sieci, a autorki nagle znalazły się w centrum zainteresowania prasy, opinii publicznej i świata technologii. Oprócz programowania, Sophie uwielbia spędzać czas z przyjaciółmi, nosić skarpetki w dziwaczne wzory i tworzyć śmieszne obrazki w Photoshopie. Oprócz tego ma jeszcze wiele innych pasji związanych ze studiami i nie tylko.
Książka opowiada historię Cass Wheeler, fikcyjnej piosenkarki, która odnosiła wielkie sukcesy w latach 70. Będąc u szczytu sławy, wycofała się z branży w tajemniczych okolicznościach. Dwadzieścia lat później spędziła jeden dzień w studio, by wybrać utwory do bardzo osobistego albumu The Greatest Hits. Każdy rozdział powieści zaczyna się od piosenki i zabiera czytelnika w przeszłość Cass, przez jej dzieciństwo, początki kariery, aż po kryzys, który zmusił ją do ucieczki przed własnym życiem.
Istotą tej powieści jest moja fascynacja radościami i poświęceniami, jakich wymaga kreatywne życie – zwłaszcza w przypadku kobiet – oraz procesem komponowania i wykonywania muzyki.
(od autorki)
Laura Barnett pisarka, dziennikarka i krytyk teatralny. Pisze dla „The Guardian”, „The Observer”, „The Daily Telegraph” i „Time Out London”. Jej powieść Wersje nas samych stała się bestsellerem. Mieszka w Londynie z mężem i kotem.
Życie to bańka mydlanaZgodnie z obietnicą, przez 100 dni od zakończenia obozu medytacyjnego Osho codziennie wysyłał list do Jogi Sohan, by mogła któregoś dnia opublikować ten niezwykły zbiór przemyśleń.Życie to bańka mydlana to fascynujący zapis ścieżek, którymi podążał umysł Osho przez kolejne dni. Listy te stanowią esencję nauk Mistrza, są duchową mapą dla wszystkich, którzy szukają w życiu czegoś więcej oraz są gotowi, by poznać wiele wymiarów istnienia. Te krótkie, pełne znaczeń i mądrości teksty spisane ręką samego Osho poruszają do głębi, niczym najpiękniejsze przypowieści o miłości do życia.OSHO charyzmatyczny mistrz duchowy pochodzący z Indii. Znakomity mówca swobodnie posługujący się zarówno wschodnimi tradycjami mistycznymi, jak i zachodnią psychoterapią. Jego nauki dotyczą nie tylko indywidualnego poszukiwania sensu, lecz także najbardziej palących spraw społecznych i politycznych.
Powieść o rozpadzie związku, klaustrofobii życia na przedmieściach i niestosownej namiętności kobiety do lisa.
Pewnej letniej nocy Mary wraca do domu i znajduje na schodkach niemowlę. Czy to ona ukradła je sąsiadom? Podrzuciła je matka dziecka cierpiąca na ciężką depresję poporodową? A może jest to dar od lisa, który zajmuje coraz więcej miejsca w życiu Mary?
Tak się zaczyna historia osadzona w nękanej przez lisy londyńskiej dzielnicy.
Główna bohaterka, wytrącona z równowagi pojawieniem się byłego partnera i zmagająca się z wrogością sąsiadów, ulega zniewalającemu czarowi lisa, który pojawia się w jej ogrodzie. Najpierw widzi jego znaczące mrugnięcie, potem on przynosi jej prezenty, a w końcu ona zaprasza go do domu. W miarę jak granica między udomowieniem a dzikością zaciera się coraz bardziej, a sąsiedzi postanawiają uśmiercić lisa, nie do końca wiadomo, czy to Mary go uratuje, czy raczej on uratuje ją.
W swoim znakomitym debiucie Paula Cocozza łączy wnikliwy obraz rozpadu związku, społeczną powieść pełną dowcipnych niuansów i historię obsesyjnej miłości, która wyznacza nowe granice.
Hipnotyzująca powieść. Narracja balansuje pomiędzy figlarnością a pewnością siebie. Dla czytelnika, który tak jak ja lubi zanurzyć się w piękne opisy zwierząt, szelest liści, traw i owadów, lektura będzie prawdziwą przyjemnością. A jeszcze większy zachwyt wzbudzi ciemna strona fascynacji bohaterki.
The New York Times Book Review
Ekscytująca psychodrama. Autorce udało się znakomicie uchwycić hitchcockowskie, podglądane z ukrycia napięcie. Prawda i fakt ulatniają się w powieści jak zapach lisa. Pozostaje po nich wszechogarniające odczucie, że pod maską konwencjonalnej uprzejmości zawsze kryje się coś dzikiego.
The Economist
Urzekająca. Przy całej swojej sugestywności i zmysłowości pisarstwo Cocozzy jest umiejętnie powściągliwe. W swoim zachwycającym debiucie autorka zdaje się mówić, że bez względu na to, jak samotnym się jest w wielkim mieście, przez otwarte okno dociera do nas ogrom zycia.
Times Literary Supplement
Dwudziestojednoletnia Beth jest w więzieniu. Zrobiła coś tak złego, że nie zasługuje na to, by jeszcze kiedykolwiek poczuć się dobrze.
Jednak jej terapeutka, Erika, nie zamierza spisywać Beth na straty. Prosi dziewczynę o sporządzenie listy wszystkich dobrych rzeczy w jej życiu. Skazana zaczyna odtwarzać swoją historię, począwszy od wspólnego milczenia z Przybranym Tatą Nr 1, przez flirtowanie w kinie w środy z Orange, aż po moment, kiedy pierwszy raz poczuła zapach główki swojego dziecka. Ale pod koniec historii Beth musi skonfrontować się z tą złą rzeczą, którą zrobiła…
Jaka prawda kryje się za zbrodnią, której się dopuściła? I czy każdy, nawet najbardziej zły człowiek, zasługuje na szansę, by się zmienić?
– Mam wypisać dobre rzeczy, które mnie w życiu spotkały?
– Tak.
– A co, jak… nie uda mi się nic wymyślić?
Jeżeli nigdy nie widzieliście smutnego uśmiechu, to powinniście zobaczyć uśmiech Eriki w tamtym momencie.
– Uda ci się.
(fragment)
Clare Fisher urodziła się w Londynie w 1987 roku. Ukończyła studia magisterskie z Creative and Life Writing w Goldsmiths College na Uniwersytecie Londyńskim i obecnie pracuje w księgarni w Leeds. Jest wnikliwą obserwatorką, a inspirację do powieści czerpie z długoletniego zainteresowania tematem wykluczenia społecznego i sposobu, w jaki dotyka ono wrażliwe kobiety. Wszystkie dobre rzeczy to jej pierwsza powieść.
Pełen napięcia thriller psychologiczny wykorzystujący motyw popełnionej cudzymi rękami „zbrodni bez motywu”.
Callie i Tilda są bliźniczkami. Jednak to Tilda jest tą ładniejszą i bardziej utalentowaną. Callie od dzieciństwa żyje w cieniu „lepszej” siostry, darząc ją obsesyjnym uwielbieniem.
Kiedy Tilda poznaje bogatego i intrygującego Felixa, wydaje się, że będzie to para idealna. Callie jednak szybko zauważa rysy na tym pięknym obrazie. Jej zdaniem Tilda całkowicie ulega dominującemu mężczyźnie: porzuca dla niego karierę, podporządkowuje się jego chorobliwej pedanterii, już nie chce dzielić się z siostrą swoimi przeżyciami. Co więcej, Callie dostrzega inne, już namacalne, a przez to bardziej zatrważające oznaki: Tilda niepokojąco chudnie, a jej ciało jest posiniaczone. Obrazu dopełniają niekontrolowane ataki złości Felixa i strzykawki znalezione w łazienkowym koszu na śmieci.
Callie postanawia za wszelką cenę ratować siostrę, nieraz narażając się przy tym na niechęć i śmieszność, a także ryzykując własny związek z sympatycznym Wilfem. Pomocy szuka między innymi w internetowej grupie wsparcia dla ofiar przemocy domowej, ale sprawy wymykają się spod kontroli i jedna z jej nowych znajomych ginie z ręki brutalnego mężczyzny. Do kolejnej tragedii dochodzi wkrótce po ślubie Tildy i Felixa.
Zagrożenie jest prawdziwe, niemniej Callie coraz częściej się zastanawia, czy przypadkiem nie padła ofiarą własnych obsesji, które wypaczają jej widzenie rzeczywistości. Odpowiedź nadejdzie z czasem – jednoznaczna i zaskakująca.
Jane Robins zaczynała pracę zawodową jako dziennikarka „The Economist”, BBC i „Independent on Sunday”. Jest autorką trzech książek z literatury faktu: Rebel Queen, The Magnificent Spilsbury i The Curious Habits of Dr. Adams.
Zbiór 49 krótkich i bardzo krótkich opowiadań. Świat widziany jest oczami dorosłych, ale też dzieci i nastolatków. W tej plątaninie ludzkich losów współczesność miesza się z przeszłością, a fikcja z literackim wspomnieniem. Język opowieści jest prosty, czasami poetycki, a ironia i dyskretny dowcip są siłą tej prozy. Absurdalne sytuacje wypełniają ten świat i sprawiają, że śmiejemy się przez łzy. To książka do czytania w łóżku przed zaśnięciem, ale też w biegu, choćby w autobusie między przystankami.
Tomasz Jastrun – poeta, prozaik, dziennikarz, od 1977 roku związany był z drugim obiegiem. W stanie wojennym redaktor podziemnego pisma literackiego „Wezwanie”, autor książek wydanych przez niezależne wydawnictwa. Od 1986 stały publicysta paryskiej „Kultury”, cyklu „Dziennik zewnętrzny oraz „Z ukosa”. W latach 1990–1994 dyrektor Instytutu Polskiego w Sztokholmie i attaché kulturalny w Szwecji. Przez lata felietonista miesięczników „Twój Styl”, „Res Publica” „Architektura”, „Rzeczpospolita” (dodatek „Plus-Minus”), tygodnika „Newsweek” i „Wprost”. Obecnie pisze felietony dla tygodnika „Przegląd” i miesięcznika „Zwierciadło”. Autor kilku powieści i wielu tomów wierszy. Ostatnio opublikował opowiadania dla dzieci Antoś i jeszcze ktoś, poradnik Osobisty przewodnik po depresji, powieści Kolonia karna, Wyszedł z siebie nie wrócił i tomik wierszy Naprzeciw siebie.
Oto ostatnie dzieło ikony kultury, człowieka, który zyskał ogromną popularność dzięki zdolności do komunikowania się ze wszystkimi językiem zrozumiałym, a jednocześnie nigdy zanadto uproszczonym. Badacz ten objaśnił ponowoczesność za pomocą wiele mówiącego obrazu ""płynnego społeczeństwa"", które porzuciło wspólnotę na rzecz indywidualizmu, i przekonuje, że jedyną rzeczą stałą jest zmiana, a jedyną pewną - niepewność.Nad tymi stronicami pracował Zygmunt Bauman w ostatnich chwilach przed śmiercią.W dialogu z Thomasem Leoncinim Bauman po raz pierwszy podejmuje rozważania na temat pokolenia urodzonego w latach 80, które w płynnym, ciągle zmieniającym się społeczeństwie czuje się jak w domu. I, jak zwykle na drodze wymiany zdań, Bauman potrafi uchwycić rzeczywistość w jej najprawdziwszym i najgłębszym wymiarze, a nawet w jej najbardziej ulotnych przejawach. Modyfikacje ciała, tatuaże, chirurgia plastyczna, hipsterzy, dynamika agresji (a szczególnie znęcanie się), Internet, przemiany związane z seksem i miłością - wszystko to analizuje w tej zwięzłej, olśniewającej, popowej książce, która wciągnie zarówno tych, którzy z różnych względów mają do czynienia z młodzieżą, jak i większość czytelników Baumana.To ostatnia lekcja, jakiej udziela nam największy socjolog i filozof współczesności.
Dwudziestotrzyletnia Alice Hare przybywa do Nowego Jorku w poszukiwaniu miejsca, które mogłaby nazwać domem. Spotyka tam japońską pisarkę Mizuko Himurę. Dołącza do licznego grona osób obserwujących ją w sieci i nabiera pewności, że życie Mizuko jest lustrzanym odbiciem jej własnego. Jednak w miarę jak Alice coraz bardziej osacza w sieci swoją internetową bliźniaczkę, granica między życiem realnym a wirtualnym coraz bardziej się zaciera, a na jaw wychodzą kłamstwa, relacje rodzinne i seksualne, których nie da się już wymazać.
Pewnego dnia do klasy przybywa nowa dziewczynka.
Jest trochę inna niż wszyscy, i takie właśnie dostaje przezwisko – „Inna”. Inna ma zespół Downa, ale wcale nie trzeba jej traktować inaczej.
„Żółte kółka” to nie tylko historia dziewczynki z zespołem Downa, ale przede wszystkim opowieść o tym, jak reagujemy na inność. Książka pisana jest z perspektywy dziecka, dzięki czemu trudny temat uzyskuje przystępną, wolną od dydaktyzmu formę.
Głębia, humor i pełne napięć zwroty akcji pobudzają do refleksji i prowokują do zadawania ważnych pytań. Książkę ponadto wzbogacają scenariusze dla nauczycieli i rodziców, na podstawie których można przeprowadzić dodatkowe zajęcia.
Książka zdobyła Wyróżnienie Jury Dziecięcego w konksursie Nagroda DONGA 2011, przyznawanej przez Polską Sekcję IBBY!
wiek: 7+
Pogrom kielecki wciąż stanowi ważny przedmiot debaty publicznej w Polsce. Dotyczyły go dwa śledztwa, prowadzone przez polskie władze powojenne. W pierwszym, które władze komunistyczne rozpoczęły natychmiast po masakrze, usiłowano dowieść, że była ona akcją zbrojnego podziemia. Pod koniec dochodzenia drugiego, prowadzonego po roku 1989, forsowano przede wszystkim hipotezę, że przyczyną pogromu była ubecka prowokacja.Niniejsza książka, oparta na rozległej kwerendzie w Instytucie Pamięci Narodowej w latach 2013-2017 i innych archiwach, stanowi szczegółowy audyt obu tych postępowań. Było to również możliwe, ponieważ po śmierci Michała Chęcińskiego, świadka w śledztwie z lat 90., który był zwolennikiem tezy o radzieckiej prowokacji, autorce książki udostępniono jego archiwum domowe.""Pod klątwą. Portret społeczny pogromu kieleckiego"" to mikrohistoryczny fresk, odsłaniający wiele zupełnie nieznanych aspektów pogromu. Książka stawia sobie dwa główne cele. Zadaniem tomu pierwszego, zawierającego szczegółową analizę pogromu, jest prezentacja społecznego kontekstu, w którym stał się on możliwy: nastrojów, przekonań, światopoglądów, ścierających się w kieleckim życiu codziennym w drugim roku po wojnie. Celem tomu drugiego było skompletowanie najważniejszych źródeł dokumentujących to zdarzenie, w tym wielu niepublikowanych zeznań Żydów ocalałych z pogromu. Pozwoliły one na zrekonstruowanie doświadczenia ofiar oblężonych w domu przy ul. Planty 7. W dalszej perspektywie zgromadzona w tomie dokumentacja umożliwiła skorygowanie dotychczasowych list ofiar, z których aż 17 pozostało bez identyfikacji. Przyczynkiem do fenomenu świadectwa jest też zestawienie zeznań sprawców i ofiar, które dzieli pięć dekad pomiędzy śledztwami.Dzieki protokołom przesłuchań z lat czterdziestych i dziewięćdziesiątych, dokumentom osobistym, prasowym i notarialnym, w książce zarysowano sylwetki osób składających się - z jednej strony - na kielecki tłum pogromowy, z drugiej na ówczesne instytucje władzy (Milicja Obywatelska, Wojsko Polskie, Urząd Bezpieczeństwa, Urząd Wojewódzki). Instytucje te, rekrutujące się z tego samego społeczeństwa, którego bezpieczeństwa strzegły, nie tylko nie opanowały krytycznej sytuacji, ale same włączyły się do pogromu. Analiza biografii aktorów zdarzenia odsłania zupełnie nieznaną nieideologiczną historię Polski oglądaną z perspektywy Kielc.
Pogrom kielecki wciąż stanowi ważny przedmiot debaty publicznej w Polsce. Dotyczyły go dwa śledztwa, prowadzone przez polskie władze powojenne. W pierwszym, które władze komunistyczne rozpoczęły natychmiast po masakrze, usiłowano dowieść, że była ona akcją zbrojnego podziemia. Pod koniec dochodzenia drugiego, prowadzonego po roku 1989, forsowano przede wszystkim hipotezę, że przyczyną pogromu była ubecka prowokacja. Niniejsza książka, oparta na rozległej kwerendzie w Instytucie Pamięci Narodowej w latach 2013-2017 i innych archiwach, stanowi szczegółowy audyt obu tych postępowań. Było to również możliwe, ponieważ po śmierci Michała Chęcińskiego, świadka w śledztwie z lat 90., który był zwolennikiem tezy o radzieckiej prowokacji, autorce książki udostępniono jego archiwum domowe. "Pod klątwą. Portret społeczny pogromu kieleckiego" to mikrohistoryczny fresk, odsłaniający wiele zupełnie nieznanych aspektów pogromu. Książka stawia sobie dwa główne cele. Zadaniem tomu pierwszego, zawierającego szczegółową analizę pogromu, jest prezentacja społecznego kontekstu, w którym stał się on możliwy: nastrojów, przekonań, światopoglądów, ścierających się w kieleckim życiu codziennym w drugim roku po wojnie. Celem tomu drugiego było skompletowanie najważniejszych źródeł dokumentujących to zdarzenie, w tym wielu niepublikowanych zeznań Żydów ocalałych z pogromu. Pozwoliły one na zrekonstruowanie doświadczenia ofiar oblężonych w domu przy ul. Planty 7. W dalszej perspektywie zgromadzona w tomie dokumentacja umożliwiła skorygowanie dotychczasowych list ofiar, z których aż 17 pozostało bez identyfikacji. Przyczynkiem do fenomenu świadectwa jest też zestawienie zeznań sprawców i ofiar, które dzieli pięć dekad pomiędzy śledztwami. Dzieki protokołom przesłuchań z lat czterdziestych i dziewięćdziesiątych, dokumentom osobistym, prasowym i notarialnym, w książce zarysowano sylwetki osób składających się - z jednej strony - na kielecki tłum pogromowy, z drugiej na ówczesne instytucje władzy (Milicja Obywatelska, Wojsko Polskie, Urząd Bezpieczeństwa, Urząd Wojewódzki). Instytucje te, rekrutujące się z tego samego społeczeństwa, którego bezpieczeństwa strzegły, nie tylko nie opanowały krytycznej sytuacji, ale same włączyły się do pogromu. Analiza biografii aktorów zdarzenia odsłania zupełnie nieznaną nieideologiczną historię Polski oglądaną z perspektywy Kielc.
Kim jesteś, gdy nikt nie patrzy?
Kiedy lubiana przez wszystkich uczennica Lucinda Hayes zostaje zamordowana, mieszkańcy małego miasteczka w Kolorado są zszokowani. Najbardziej dziwi to chłopaka, który kochał ją za mocno, koleżankę, która zazdrościła jej idealnego życia i policjanta wyznaczonego do zbadania sprawy. Cameron, Jade i Rus będą musieli zmierzyć się ze swoimi najmroczniejszymi tajemnicami, aby poznać prawdę i odzyskać spokój…
Wspaniałe studium tożsamości pokazujące, jak cienka może być granica pomiędzy miłością a obsesją, podglądaniem a patrzeniem, prawdą a wspomnieniem.
Niepokojący początek i niewiarygodne zakończenie, wyraziści i nietuzinkowi bohaterowie odmieńcy. Thriller trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Niezwykle udany debiut.
Paula Hawkins, autorka powieści Dziewczyna w pociągu i Zapisane w wodzie
Niesamowita, zabawna powieść o rodzinie marzycieli obdarzonych niezwykłymi zdolnościami oraz niewidzialnych mocach, które łączą nas wszystkich.
Teddy Telemachus to czarujący kanciarz, który ma talent do sztuczek magicznych i na koncie współpracę z podejrzanymi gośćmi z przestępczych kręgów. By zdobyć gotówkę, postanawia podstępem dostać się do sponsorowanego przez rząd tajnego badania nad właściwościami telekinezy i jej roli w zdobywaniu sekretnych informacji. Poznaje Maureen McKinnon, która bez reszty go oczarowuje – nie tylko za sprawą swych przenikliwych, niebieskich oczu, ale też umysłu – Maureen jest jasnowidzem o potężnych mocach. Teddy i Maureen biorą ślub, a gdy rodzi im się trójka obdarzonych paranormalnymi zdolnościami dzieci, zostają Niesamowitą Rodziną Telemachusów, która jeździ po kraju, dając popisy zdumiewających umiejętności. Irene jest wykrywaczem kłamstw, Frankie porusza przedmiotami siłą woli, a Buddy potrafi przewidywać przyszłość. Jednak pewnego wieczoru na ich rodzinę spada nieszczęście…
Zaginięcie czteroletniej Linnei z gospodarstwa koło Fjllbacki przypomina tragiczne wydarzenie sprzed trzydziestu lat. Z tego samego miejsca zginęła wtedy mała dziewczynka, której ciało zostało wkrótce znalezione w pobliskim leśnym jeziorku. Do morderstwa przyznały się dwie trzynastolatki, potem to odwołały, jednak sąd uznał je za winne, chociaż jako nieletnie nie trafiły do więzienia. Jedna z nich mieszkała potem spokojnie w Fjllbace. Druga wróciła po latach jako słynna hollywoodzka aktorka, aby zagrać w kręconym tam filmie o aktorce Ingrid Bergman, która często spędzała wakacje w tej okolicy.Patrik Hedstrm i jego koledzy z komisariatu w Tanumshede zaczynają szukać jakiegoś związku między obiema sprawami, chociaż początkowo sami w niego nie wierzą. Pomaga im Erika Falck, która pracuje nad książką o zbrodni sprzed lat.
Dlaczego obawiamy się śmierci? Jak powinniśmy mówić innym, że umierają? Czy reinkarnacja jest prawdą?Z poczucia głębi, jasności, współczucia, a nawet z humorem, Osho odpowiada na najtrudniejsze pytania, jakie nurtują nas wszystkich, proponując zarazem praktyczne wskazówki dotyczące wsparcia i medytacji. Osho ukazuje, że nasz strach przed śmiercią oparty jest na pewnym nieporozumieniu, a umieranie to możliwość wewnętrznego wzrostu. Kiedy nasze życie jest świadome i kompletne, śmierć nie jest katastrofą, lecz jego radosnym zwieńczeniem.
Erwin Cis wymazał z pamięci swoją przeszłość. Kiedy pewnego dnia podnosi słuchawkę telefonu, dowiaduje się, że ktoś dla niego ważny pozostawił przesyłkę, po którą ma się zgłosić do warszawskiej kancelarii prawnej. Nadawcą przesyłki jest dawna miłość Erwina, Izabela. Od Polski dzielą go setki kilometrów, a z dziewczyną nie widział się od czasów studiów. Nie wie, jak potoczyły się jej losy ani dlaczego zostawiła dla niego kopertę z tajemniczą zawartością. Po przyjeździe do kraju czeka na niego szokująca wiadomość – Izabela nie żyje. Jej śmierć tylko na pozór wydaje się sprawą zamkniętą. Erwin, nie mogąc uwolnić się od wspomnień o Izabeli, zrobi wszystko, by poznać, jak wyglądały ostatnie dni życia dziewczyny.
Marta Zaborowska – z wykształcenia politolog, zawodowo związana z jedną z międzynarodowych instytucji finansowych. Jej debiutancka powieść Uśpienie (2013) odniosła duży sukces czytelniczy. W kolejnych latach ukazały się jeszcze dwie powieści z bezkompromisową detektyw Julią Krawiec w roli głównej – Rajskie ptaki oraz Gwiazdozbiór, za który otrzymała nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru.
Lisbeth Salander, dziewczyna, która igrała z ogniem, nigdy w pełni nie odkryła, kto stał za koszmarem jej dzieciństwa. Gdy Holger Palmgren opowiada jej o starych dokumentach, Lisbeth czuje, że nareszcie ma szansę poznać całą prawdę o machinie, która zniszczyła jej rodzinę. Jednak im bliżej jest rozwiązania tajemnicy, tym większe grozi jej niebezpieczeństwo. Wraz z Mikaelem Blomkvistem dotrze tam, gdzie szaleństwo naukowca i brutalne nadużycia władzy splotły się w jedno. Nie wszyscy wyjdą z tego cało.Mężczyzna, który gonił swój cień, piąta książka w serii Millennium, to złożona i wciągająca powieść osnuta wokół kwestii honoru, tajemnic badań genetycznych i zaawansowanych ataków hakerskich współczesnego sposobu prowadzenia wojny. To także wyjaśnienie zagadki, skąd się wziął i co oznacza słynny tatuaż ze smokiem.
Podczas podróży z ojcem dwunastoletni Hans Thomas daje się wplątać w przedziwną historię. Jedząc bułeczkę od dorfskiego piekarza, łamie prawie ząb na zapieczonej w niej książeczce, która jest tak maleńka, że nie można odczytać liter bez użycia lupy. Hans Tomas ma odpowiednią lupę. Ale zaraz, zaraz... Przecież dostał ją od pewnego karzełka, dzień wcześniej niż bułeczkę z książeczką od pewnego piekarza z Dorfu! Karzełek rzekł wówczas: Gdy tylko cię ujrzałem, zaraz zrozumiałem, że w podróży może ci się przydać lupa. Czy jest to spisek? Czy to sen? Czy też początek niezwykłej przygody z baśnią, której Hans Thomas nie zapomni nawet wtedy, kiedy będzie dorosły?
Dlaczego po wielu latach kwituje on europejską podróż słowami: Słyszałem, że można utonąć w zbyt dużej sukience, ale nie wiedziałem, że można utonąć w baśni. Dzisiaj dobrze wiem, że wszyscy powinni się tego wystrzegać? Obecność cudów, mimo grozy, filozofia dla dzieci i dorosłych, a także wspaniałe poczucie humoru, to zalety wszystkich książek Josteina Gaardera. Jednak w Przepowiedni Dżokera pojawiają się ze szczególną, magiczną siłą. Uhonorowana w grudniu 1996 r. przez polską sekcję IBBY Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Janusza Korczaka, w 2003 r. weszła do Kanonu Książek dla Dzieci i Młodzieży, stając się jedną z najważniejszych pozycji literackich europy.
Lisbeth Salander, dziewczyna, która igrała z ogniem, nigdy w pełni nie odkryła, kto stał za koszmarem jej dzieciństwa. Gdy Holger Palmgren opowiada jej o starych dokumentach, Lisbeth czuje, że nareszcie ma szansę poznać całą prawdę o machinie, która zniszczyła jej rodzinę. Jednak im bliżej jest rozwiązania tajemnicy, tym większe grozi jej niebezpieczeństwo. Wraz z Mikaelem Blomkvistem dotrze tam, gdzie szaleństwo naukowca i brutalne nadużycia władzy splotły się w jedno. Nie wszyscy wyjdą z tego cało. Mężczyzna, który gonił swój cień, piąta książka w serii Millennium, to złożona i wciągająca powieść osnuta wokół kwestii honoru, tajemnic badań genetycznych i zaawansowanych ataków hakerskich współczesnego sposobu prowadzenia wojny. To także wyjaśnienie zagadki, skąd się wziął i co oznacza słynny tatuaż ze smokiem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
