„Witaj, Kropeczko!”, usłyszałam miły głos, który mówi, że jest Mamą. Słyszę też inne, na przykład: „Tu tata”, albo: „To ja, twoja Babcia”. Brzmią bardzo miło. Babcia czasami opowiada mi bajki o księżniczkach, krasnoludkach, a czasem mówi, co widzi wokół. Bardzo jestem ciekawa tego świata...
Kropka. Kto to mówi to opowieść to opowieść, która jest relacją z wnętrza brzucha mamy. Już w pierwszym rozdziale poznajemy kogoś, kto choć jest tylko maleńką kropeczką, czuje i rozumie. Już wie, że jest niezwykle ważną i kochaną istotą. Kropka od pierwszych dni uczy się świata, nasłuchując tego, co dzieje się na zewnątrz. A co takiego słyszy i czuje?
Można śmiało powiedzieć, że to książka o pozytywnych emocjach. Okraszona barwnymi ilustracjami autorki, ale również szkicami do samodzielnego pokolorowania, może okazać się pomocna w przygotowaniu i uwrażliwianiu dzieci na ich przyszłe rodzeństwo. Polecana dla dzieci w wieku przedszkolnym.
Klara, traci wiarę w to, że jeszcze coś dobrego może ją w życiu spotkać. Wypełniała starannie obowiązki matki i żony, zapominając o swoich potrzebach. Pewnego dnia odkrywa romans męża i jej najlepszej przyjaciółki. Pod wpływem wzburzenia pakuje się i wyjeżdża. W malowniczym zakątku Pienin znajduje pracę w pensjonacie nad jeziorem. Właściciel hotelu jest mężczyzną diabelsko przystojnym, ale ma w sobie coś mrocznego i tajemniczego. Uzależniony od alkoholu i seksu – kobiety traktuje jak zabawki. Klara zdaje sobie sprawę z tego, że powinna się od niego trzymać z daleka, tymczasem mężczyzna budzi w niej pragnienia, o których istnienie się nie podejrzewała.
Czy Klara poradzi sobie z nowymi uczuciami? Czy gniew na męża da się wyciszyć? Jak na jej ucieczkę zareagują jej dzieci? Czy zranione serca da się posklejać?
Mateusz Pater wraca w rodzinne strony. Na miejscu dowiaduje się o tajemniczym zaginięciu dawnego przyjaciela. Rozpoczynając poszukiwania, natrafia na wzmiankę o organizacji, na której czele stoi wpływowy i bardzo niebezpieczny człowiek. Gdy jego krewny zostaje postrzelony, już wie, że ma do czynienia z ludźmi, którzy nie cofną się przed niczym. Zastraszenia, skorumpowanie, znikanie niewygodnych świadków – to codzienność sennego miasteczka, w którym nikt nie chce niczego wyjawić.
Czy Mateuszowi uda się rozwikłać zagadkę zaginięcia przyjaciela, nie tracąc przy tym własnego życia? Czy jest gotowy, by zmierzyć się z przerażającą prawdą, którą krok po kroku zaczyna odkrywać? Ilu młodych ludzi musi poświęcić życie, by KRĄG się nasycił? I czy jest coś, co może zatrzymać spiralę zła?
W Przestrzeni panowało zamieszanie zwiastujące nadejście wielkich zmian. Nawet Jaźnie nie były w stanie przewidzieć ich konsekwencji.
Należało podjąć działanie.
Bohater musiał wrócić, aby zapobiec katastrofie… albo do niej doprowadzić.
Leon budzi się w szpitalu i dowiaduje się, że był w śpiączce, a wszystko, co mu się przydarzyło w Żywym Lesie, było tylko snem. Próbuje wrócić do normalnego życia, jednak niespodziewanie okazuje się, że Jaźnie nie tylko jak najbardziej istnieją, ale też o nim nie zapomniały. Wysyłają tajemniczą dziewczynę, która ma sprowadzić go z powrotem do ich świata. Leon wyrusza, by odzyskać Miecz, który znalazł się w Niewłaściwej Rzeczywistości – wymiarze, w którym historia potoczyła się nie tak, jak powinna.
Tymczasem królestwo ludzi zostaje zaatakowane przez najeźdźców z innego wymiaru…
Czy na tarasach ryżowych można zgubić przyjaźń? Co da się wyczytać z magicznych wzorów perskiego dywanu? Co wspólnego ma nocny autostop z kawą po turecku?
Czternaście opowiadań, które łączy motyw podróży na krańce świata lub bardzo blisko. Właściwie sama podróż jest głównym bohaterem.
Każda z opisanych historii "ze szlaku" toczy się w innej przestrzeni: Japonia, Uzbekistan, Namibia, Finlandia czy Indonezja. Podróżnicy ruszają w drogę, samotnie lub w towarzystwie, by poznać egzotyczne miejsca, innych ludzi, przeżyć przygodę ze światem, dokonać własnych odkryć, poszukać inspiracji i zaskoczeń, dotrzeć do wyznaczonego celu.
Co znajdą podczas swoich wypraw? Czego doświadczą?
Uważne obserwacje realiów z różnych części świata przeplatają się w tych opowieściach z subtelnym humorem, ironią lub smutkiem.
Zapraszamy w fascynującą literacką podróż!
„– Rozwód to jeszcze nie koniec świata – powiedziała łagodnie. – Najważniejsze jest jednak to, że nawet gdy rodzice przestają się kochać wzajemnie, to nie przestają kochać swoich dzieci”.
Czy rozwód to dobra sprawa? Zapewne przykra, zwłaszcza dla dzieci, których rodzice się rozstają. Ale czasem nie ma innego wyjścia. Jak sobie radzić z uczuciami, które nas wtedy dopadają? Czy ktoś, kto nie ma przy sobie dwojga rodziców jest gorszy? Jak powinni zachować się przyjaciele osoby z takim kłopotem?
Na przykładzie mieszkańców afrykańskiej sawanny książka porusza trudne tematy jak: rozwód, tolerancja, akceptacja, inność, alimenty, adopcja i patchworkowa rodzina. Małe Lwiątko i jego rodzina przeżywają kryzys, a inne zwierzęta próbują zrozumieć zachodzące u nich zmiany. Czy im się uda? Przekonajcie się sami.
W zamyśle autorki lektura ma pomóc Małym Czytelnikom przebrnąć przez trudne chwile lub pomóc zrozumieć sytuację kolegów. To kolejna bajka terapeutyczna autorki, w której empatia ma kluczowe znaczenie.
Książka napisana na specjalne zamówienie Michała – dzielnego i mądrego chłopca, który zainspirował autorkę i był pierwszym recenzentem.
Czy mąż prawnik opamięta się, czy okaże się jeszcze większym draniem? Jak daleko posunie się jego kochanka? Czy zdradzona żona będzie walczyć o swoje, czy podda się bez walki? I po co kobiecie przyjaciółki?
„Rewelacyjna powieść mistrzyni humoru, dystansu, aforyzmów, fraszek i wzruszeń. Świetna fabuła, niesamowicie wykreowane postacie, wartka i nieprzewidywalna akcja. Autorka wzrusza, bawi, zmusza do przemyśleń i refleksji. Powieść przeczytałam w jeden dzień, bo nie potrafiłam jej odłożyć. Śmiałam się i płakałam razem z bohaterami. Niepowtarzalna książka wyjątkowej autorki. Świetna opowieść. Polecam serdecznie!”.
Jolanta Kosowska, pisarka
„Książka fantastyczna! Specjalnie ją sobie „dawkowałam”, żeby mieć na dłużej.
Pięknie to Autorce wyszło: ta przyjaźń, budowanie miłości krok po kroku… Jestem zachwycona”.
Agnieszka Caban-Pusz, Papierowe strony
Życie Magdaleny było usłane płatkami róż – kochający rodzice, dobra sytuacja materialna, wspaniały mąż. Ale los bywa przewrotny i złośliwy. Wystarczy na chwilę stracić czujność, by rzeczywistość stała się bolesna. Śmierć rodziców jest traumatycznym przeżyciem, jednak dla bohaterki okazała się dopiero początkiem jej perypetii.
„Uwielbiam pióro Miry Białkowskiej! Autorka pokazuje nam cienie i blaski życia, i przypomina, że każdy z nas może stać się tytułową Perypetią. Jej powieść ujmuje autentycznymi bohaterami – ich problemami, troskami, jak również płynnym, wyjątkowo sugestywnym językiem i wielogłosem narracyjnym, który pozwala nam spojrzeć na ich rzeczywistość z kilku stron. Bardzo, ale to bardzo POLECAM!”
Agnieszka Krizel, Recenzje Agi
Urokliwa, dzika wyspa, szum morza, krzyki morskich ptaków i samotna, nieco zagubiona dziewczyna.
Alma Liwia to teoretycznie zwyczajna nastolatka, jednak pewnego dnia poznaje nietypowych ludzi i tajemnicę związaną z białą wilczycą. To początek wielkich zmian w jej życiu i misji, której celem jest uratowanie wilczej watahy, w tym wilczycy, którą Alma mocno pokochała. Podróże z nowymi przyjaciółmi, pierwsze zauroczenie, budzące się uczucie i zmaganie z rodzinnymi konfliktami oraz wiele wydarzeń, w tym niektóre o tragicznych skutkach – wszystko to powoduje ogromną przemianę, jaka zachodzi w dziewczynie.
Idealna powieść dla nastolatków i młodych dorosłych.
Gdy prywatny świat wali się w gruzy, nieszczęśliwe zbiegi okoliczności odbierają radość życia i zdaje się, że nie ma już nadziei na poprawę losu, trudno uwierzyć, że przed nami jeszcze jakiś happy end.
Aby nie utonąć w oceanie rozpaczy, trzeba zmienić życiową perspektywę.
Wszystko, co nas spotyka, dzieje się w jakimś celu. Doświadczamy czegoś, żeby zdobyć siłę, wzmocnić siebie i zakwitnąć. Inaczej niż dotychczas, nie znaczy gorzej.
Nie jest za późno.
Na wszystko.
Nigdy…
Niezmiennie wierzę, że to życie ma dla nas jeszcze jakiś lepszy scenariusz.
Anna Romejko
zawodowo – polonistka, oligofrenopedagog, pedagog szkolny i muzealnik.
Prywatnie – od ponad dwóch lat na Facebooku publikuje posty jako Babka jakich wiele.
Na co dzień matka dwóch wspaniałych synów, posiadaczka cudnego kota i nieuleczalna marzycielka, która w każdej życiowej sytuacji stara się odnaleźć happy end.
Za co kocham teksty Ani? Za to że za każdym razem znajduję w nich cząstkę siebie. Dla mnie taka identyfikacja z autorem stanowi o jego autentyczności oraz wyjątkowej intuicji.
Joanna Rogowicz
Opowiadania Anny Romejko są jak swojska kawa i ploteczki z najlepszą przyjaciółką. Autorka pokazuje nam dobrze znany świat- kobiet takich jak my, ze wszystkimi jego blaskami i cieniami, we wszystkich odcieniach bieli, czerni i ... różu. Serdecznie polecam lekturę historii wciągających od pierwszej strony i zapraszam na emocjonującą podróż po meandrach kobiecego życia.
Magdalena Prekiel
Sama prawda o Annie R.
Ona ma gdzieś wmontowany silnik, napędzany paliwem kosmicznym. W tym samym miejscu, na dłużej niż 5 minut, jest ją w stanie zatrzymać jedynie dobra książka. Anula uwielbia ludzi, jest otwarta, spontaniczna, prawdziwa. Idealny kompan bliższych i dalszych podróży. Twierdzi, że nie lubi gotować, ale niektóre jej makarony są grzechu warte. Każdego dnia przełamuje strefę komfortu i realizuje marzenia. Brawo Ty!
Renata Zwierz-Brzostek
„Od momentu, kiedy po raz pierwszy przestąpiła próg urzędu, miała wrażenie, że zrobiła źle. Cały czas wydawało się jej, że stoi na skrzyżowaniu ruchliwych ulic, tuż przy gwarnym targu różności i nie może ruszyć się, by uciec z tego harmidru, jaki istniał wokół”.
Przekorna opowieść o życiu... radościach i smutkach osób uwikłanych w pracę, której nie lubią; przestrzeń, która ich ogranicza; rzeczywistość, która dołuje; stosunki z ludźmi, które przytłaczają. Ale też o marzeniach, które dodają skrzydeł! Słowem: kilka migawek z życia niepokornego.
Agata – szczęśliwa mężatka z dwojgiem dzieci, która po urlopie wychowawczym złapała pierwszą lepszą pracę, jaka się nawinęła i utknęła w niej na długich 12 lat. Laura – walcząca z traumą z dzieciństwa wrażliwa czterdziestolatka, która niespodziewanie traci na pierwszy rzut oka szczęśliwy związek, gdy wychodzą na jaw liczne zdrady męża, dyrektora sporego przedsiębiorstwa. Bohenkowa – sfatygowana pracą kobieta, której celem jest dotrwać w pracy do upragnionej emerytury. Listonosz, który wieczorami dorabia na taksówce. Plejada nietuzinkowych postaci przewijająca się przez całodobowy urząd pocztowy i uwikłanych w swoje własne problemy.
Każdy z nich ma jakąś swoją celę, której tkwi, często bez nadziei na lepszą przyszłość. Komu uda się uwolnić od toksycznego związku, znienawidzonej pracy czy demonów przeszłości?
Pełna humoru i wzruszeń, ale i optymizmu opowieść o tym, że można zmieniać swój świat na lepsze, wystarczy tylko chcieć.
Daga to rozkojarzona i roztrzepana studentka, która ma talent do komplikowania sobie życia. Od niedawna łączy ją romantyczna relacja z przystojnym kolegą z uczelni. Czekając w ulubionym miejscu na spotkanie z Dawidem, poznaje ponurego sceptyka - Rafała. Chłopak intryguje ją. Daga zastanawia się, jak przełamać jego pesymizm. Tymczasem Dawida przyłapuje w niedwuznacznej sytuacji z inną dziewczyną. Zraniona postanawia zacząć naprawę świata od zmiany siebie. Rozpoczyna wolontariat w ośrodku dla dzieci niepełnosprawnych.
Jej życie nabiera barw i tempa. W zabawny sposób udaje się jej poprawić stosunki z odpychającym wykładowcą, odnowić relację z mamą 5 i zaprzyjaźnić z małą, bezpośrednią Polą. W działaniach wspierają ją współlokatorki - rezolutna Ilona i mądra Tosia. Czy uda jej się zadomowić w życiu Rafała? A co z Dawidem? Czy odtrącony zrezygnuje z Dagi, czy może będzie pojawiał się w jej życiu w najmniej odpowiednich momentach?
„Zuzanna Dydyna debiutuje lekkim piórem, pisząc o sprawach poważnych. Życiowe dylematy i trudne wybory nie będą obce bohaterce powieści. Poznając jej losy, możemy przyjrzeć się naszemu życiu. Rafał czy Dawid, kogo wybierze pozytywnie nastawiona do życia Daga? A Wy koniecznie wybierzcie tę książkę - czeka Was wiele emocjonujących chwil.”
Tomasz Kosik, Czyt-NIK
Zuzanna Dydyna - urodzona we Wrocławiu w 1994 roku, pisarka z zamiłowania, z zawodu muzykoterapeutka. Realizuje się w pracy z osobami starszymi, którzy są dla niej niewyczerpanym źródłem niezwykłych historii. Od najmłodszych lat pasjonatka dobrej literatury, zwłaszcza prozy obyczajowej. Poza tym uczestniczka Ruchu Światło-Życie, miłośniczka biegania i pozytywna realizatorka swojej życiowej listy marzeń, w której wspiera ją niezastąpiony mąż.
Młody mężczyzna budzi się w tytułowym Żywym Lesie pozbawiony pamięci. Spotyka tam czarownicę, która wyjaśnia mu, że nazywa się Leon, jest księciem wielkiego królestwa, a przede wszystkim Bohaterem wybranym przez tajemniczą, wieloosobową siłę stwórczą nazywaną Jaźniami, która rządzi Żywym Lasem. Jego zadaniem, wyznaczonym przez tę siłę jest zabicie Potwora. W tym celu otrzymuje magiczny miecz – Ljosarem.
Z początku Leon nie chce na to przystać, jednak wskutek manipulacji, ostatecznie godzi się spełnić swoją rolę. Walka z Potworem nie jest jednak jedyną, jaką musi stoczyć. Stawia więc czoło: smokowi, demonom, wilkołakom, a także samym Jaźniom, które co chwilę tracą wiarę w jego kompetencje jako Bohatera.
Utrzymana w konwencji baśni z pogranicza snu i jawy opowieść daje do myślenia i wywołuje skojarzenia z manipulacjami, których doświadczamy w życiu realnym.
Ania, Julia i Margo po rozpadzie Klubu Porzuconych Narzeczonych, ścigane złą sławą wykreowaną w brukowcu, postanawiają mimo wszystko wziąć się w garść i zadbać każda o siebie - wbrew plotkom, wbrew przeciwnościom losu. Lecz czy życie bez przyjaciółek będzie łatwiejsze, zwłaszcza gdy nie szczędzi nowych razów? W najbardziej niespodziewanym momencie drogi kapeenek znów się krzyżują. Gdy potrzebna jest pomoc na bok idą dawne animozje i nieufność. Lecz czy po tym, co zrobiła, znajdzie się pośród przyjaciółek... miejsce dla Kamili?
„Kolejny tom i kolejna bomba!
Mam wrażenie, że z każdą swoją książką autorka stawia poprzeczkę coraz wyżej. Uwielbiam pomysłowość pani Joanny, bo co pomyślę, że już będzie cudownie i fajnie, i spokój, to ona znów coś takiego wymyśla, że mnie z fotela wyrywa i emocje zaczynają się kotłować, a adrenalina skacze! I po co komu skok na bungee czy na spadochronie, gdy wystarczy sobie taką książkę poczytać ;)”
Romantyczny Akapit
„Historia o kobietach po przejściach, które połączył przypadek. Przewrotny los zadrwił z nich i wystawił na próbę ich przyjaźń. Kolejny raz przekonałam się, że o szczęście musimy zadbać sami oraz że wsparcie życzliwych nam osób ma niesamowitą moc. Ta powieść rozbawi Was i wzruszy. Emocje będą Wam towarzyszyć do ostatniego zdania, po przeczytaniu którego będziecie czuli niedosyt. Tak jak ja!”
Czytam dla przyjemności
Odkryj tajemnice, jakie skrywa, wydawałoby się, idealna rodzina. Daj się uwieść barwnym postaciom i porwać emocjom. Pozwól popłynąć łzom wzruszenia i sprawdź, jak głęboko w serce zapadną Ci przemyślenia bohaterów.Karolina poznaje chłopaka, zakochuje się w nim. Na jednej z randek zostaje przez niego wykorzystana. Zachodzi w ciążę. Dziecko oddaje do adopcji.Po upływie kilku lat spotyka Bartka – mężczyznę, któremu choroba zabrała ukochaną żonę.Czy tym dwojgu ludziom, którzy stracili sens życia, uda się na nowo go odnaleźć? Czy on sprawi, że ona zapomni o bólu i nauczy się znowu ufać?Czy ona przypomni mu, jak to jest kochać i być kochanym? Czy będą potrafili zamknąć drzwi do pełnej cierpienia przeszłości i zbudować wspólną, szczęśliwą przyszłość?Odpowiedzi na te pytania ukryte są na kartkach książki.
Każdy dzień pobytu za oceanem utwierdzał mnie w przekonaniu, że wszechobecny tam uśmiech jest codzienną kulturą, jak powiedzenie dzień dobry, do widzenia, dziękuję czy proszę. Nie jest wymuszony, fałszywy, zdradliwy czy poszukujący drugiego dna. Udostępniam swoje spostrzeżenia z nadzieją, że mogą być pomocne tym, którzy tak jak ja, kiedyś znajdą się na kansaskiej ziemi.
Wanda Milewska – autorka książek, dziennikarka agencyjna, w przeszłości radiowa. Na blogu milpress wandamilewska.pl podejmuje tematykę społeczną, ekumeniczną i przede wszystkim kulturalną.
Książka Wandy Milewskiej jest gościnna i ciepła. Łączy w sobie ton osobisty, w którym wyczuć można wielką życzliwość dla ludzi i miejsc, z reporterską dbałością o to, aby czytelnik otrzymał świat kompletny, zaprezentowany zarówno z lotu ptaka, z szerokiej perspektywy, jak i w zbliżeniach, w dbałości o detal. Dodajmy do tego kulturę języka i narracyjną swadę, okraszoną skłonnością do niebanalnej refleksji, a otrzymamy smaczne literackie danie: opowieść o Ameryce zwykłych, nam podobnych ludzi.
Wojciech Czaplewski - poeta, krytyk literacki
Ameryka Miła Sercu. Kansas – Kraina Uśmiechu to wspaniała rodzinna podróż nie tylko na inny kontynent, ale również w głąb siebie. I rzeczywiście, czasem musimy przemierzyć kontynenty, by dotknąć miejsc, które już znamy, miejsc, które prawdziwie są w nas.
Dzięki tej lekturze miałam możliwość odbycia interesującej wyprawy po amerykańskiej ziemi, która jest mieszaniną kultur, narodowości, wyznań, religii, indywidualnych historii jej mieszkańców, gdzie w sklepach można kupić nie tylko chleb i masło, ale często także i pistolet. Gdzie poranny aromat kawy pitej na tarasie, splata się z malowniczym obrazem radosnych wiewiórek oraz – budzącym do życia poranki – ptasim trelem, tworząc przy tym delikatny warkocz przenikającej całą naszą przeszłość, jakże ponadczasowej, poezji.
Gabriela Wojtczak – poetka, aforystka, podróżniczka
Czy Amor zamiast strzały może użyć... nart? Okazuje się, że może! Przekonał się o tym na własnej skórze 13-letni Jędrek, jednak minie sporo czasu, zanim odnajdzie tę, o której wciąż myśli. Ale czy chemia zadziała w odwrotną stronę?
Czy klasowy skarbnik odnajdzie zgubione pieniądze i jaką tajemnicę skrywa nowy kolega? To dopiero początek opowieści o przyjaźni, pomaganiu, trudnych wyborach, pierwszym zauroczeniu i innych nastoletnich problemach w szkole i w domu. Tym prawdziwym i tym drugim, który wciąż jeszcze jest domem bardziej z nazwy...
„Pierwszy raz spotkałem się z nazewnictwem: MAMI czy BABI. W książce było kilka zwrotów, których też nikt z moich znajomych nie używa, więc miałem wrażenie, że dzieciaki z książki są trochę inne, niż ja i moi rówieśnicy. Bardzo podobał mi się za to sposób, w jaki Jędrek poszukiwał Jagi. Obecnie panuje moda, że gdy się kogoś szuka, to wrzuca się post na fejsa i przegląda znajomych moich znajomych itp., byle tylko znaleźć daną osobę. A ten chłopak uparł się i sam szukał Jagi po całym mieście”.
Ksawery, lat 13
„Złożyłem obietnicę” to kontynuacja przygód, pokochanych przez Was bohaterów „Pożegnaj się, Leo” – Roberta Kazara i Kiry.
Jest opowieścią o tym, jak dwójka ludzi, z których każdy przeżył swoją osobistą tragedię – odnajduje siebie. Pomagając sobie, wzajemnie łączą się ze sobą w zrozumieniu odnajdując rutynę, której im tak bardzo brakowało. Niczym dwójka rozbitków po przejściach, ze strzępów własnego życia, trwając w tej zwykłości mocą swoich uczuć i pragnień wciąż szukają... Jednak czy to, że odnaleźli siebie, sprawi, że odnajdą spokój i szczęście?
Jak to zwykle w życiu bywa, czeka ich wiele wzlotów i upadków. To wszystko można przetrwać jedynie ze wsparciem najbliższych. Czy ich marzenia kiedyś się urzeczywistnią? Czy będzie im dane zaznać szczęścia?
W tej części wraz ze zmianą dynamiki i wzrostem napięcia zmienił się też język opisujący świat i emocje bohaterów. Środki literackie tu zastosowane mają przedstawić nie tylko uczucia, ale i aurę – żebyś Ty, drogi czytelniku, mógł również poczuć to wszystko.
„(…) Więc mu opowiedziała wszystko. Od jej prośmy o odprowadzenie do domu. Przez wspólne zamieszkanie i słodką normalność. Aż po niespodziewane zaręczyny i jeszcze bardziej zaskakującą ciążę.
– No proszę, dwa zranione ptaki uwiły wspólne gniazdo. – Westchnął w końcu. – Wiesz, że muszę to sobie wszystko przemyśleć?
– Wiem. Nie łatwo jest się oswoić, co? – Pozwoliła by wtulił się w jej piersi. – Poradzimy sobie. Obiecuję. (…)”
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
