Autor z wykształcenia jest doktorem teologii, magistrem inżynierem leśnictwa, pracował jako wicedyrektor szkoły i katecheta. Przygotował do Pierwszej Komunii i spowiedzi setki dzieci, a także młodzież do sakramentu bierzmowania. Pomysłodawca i współtwórca wydarzenia kulturalnego Orszak Trzech Króli. Z zamiłowania przyrodnik i odtwórca historii. Każdą wolną chwilę spędza wraz z przyjaciółmi w terenie, obserwując i studiując przyrodę, najchętniej o wschodzie słońca.
Od trzydziestu jeden lat jestem księdzem zaangażowanym w duszpasterstwo, zwłaszcza przygotowywanie dzieci do wczesnej Pierwszej Komunii Świętej. Z radością witam książkę przygotowaną przez Piotra Giertycha. Książka ta jest dla wszystkich: dla dzieci, ich rodziców, katechetów i księży. Gorąco polecam!
ks. prob. Marcin Węcławski
Książka w przystępnej formie pokazuje wielką rolę rodziców w przygotowaniu dziecka do Komunii. Przykłady z życia Lolka Wojtyły, w przyszłości błogosławionego Jana Pawła II, dają konkretne wskazówki, jak pomóc dziecku zbliżyć się do Boga, Krótkie rozdziały umożliwiają wykorzystanie książki jako lektury czytanej przez rodziców dzieciom na dobranoc.
Siedzący w celi Otton odliczał dni dzielące go od niechybnej śmierci. Odrastającymi i twardymi jak blacha paznokciami codziennie wydrapywał na ścianie kolejne kreski. To samo robili inni przebywający w celi skazańcy. Średnio co trzy dni otwierały się ze zgrzytem drzwi jakiejś celi i ktoś był wywoływany do wyjścia. Po chwili rozlegał się znany już osadzonym odgłos strzału, który oznaczał, że skazaniec nie opuścił murów tego budynku. W każdym razie, nie na własnych nogach.
Pięć dni przed upływem dnia sześćdziesiątego, drzwi celi znowu zazgrzytały. Siedzący na pryczy Otton nerwowo poderwał głowę, a jego serce nabrało tempa, jakby chciało wyskoczyć z piersi. Dużo nie brakowało, a doznałby zawału. Przeczuwał, że przyszli po niego. I nie mylił się.
– Otton Westphal! – ostro zabrzmiał głos więziennego strażnika.
Ottona sparaliżowało. Przez parę sekund ani drgnął, a w ustach natychmiast poczuł straszliwą suchość.
– Otton Westphal! – zniecierpliwionym głosem powtórzył strażnik. – Natychmiast do wyjścia!
Otton podniósł się powoli, jakby ciążyły mu wszystkie grzechy świata, przeżegnał się i skierował w stronę drzwi. Po drodze podał rękę siedzącym najbliżej współtowarzyszom. Któryś z nich poklepał go delikatnie po plecach i szepnął: Es dauert nicht lang. (To nie trwa długo)
Książka ukazuje pięćdziesięcioletni wycinek z życia rodu Westphalów, którego przodkowie sprowadzili się na tereny Kaszub około 1795 roku. Poznajemy nie tylko burzliwe, często przejmująco tragiczne, losy poszczególnych członków tego rodu, losy dyktowane skomplikowaną polityką i najtragiczniejszymi wojnami, pierwszą i drugą wojną światową, lecz także niełatwe, a tak głęboko ludzkie współżycie przedstawicieli dwóch zwaśnionych od wieków narodów, polskiego i niemieckiego. Z ukazanych tu, opartych na faktach, wspólnych przeżyć tych ludzi płynie optymistyczne przesłanie, że nawet najbardziej niesprzyjająca dobrym stosunkom pomiędzy narodami polityka i tak tragicznie dzielące ich kataklizmy historyczne nie są w stanie zniszczyć tego, co dobre w człowieku. Bo przecież „nie ma złych narodów, mogą być tylko źli ludzie”. EK
Publikacja Warto wiedzieć - o prawie Kościoła w pytaniach i odpowiedziach dopomaga rozwiązywać trudne sytuacje rodzące się we wzajemnych relacjach wierzących w duchu zachowywania sprawiedliwości, w oparciu o wielowiekową tradycję kanoniczną w Kościele katolickim. Książka ta powstała na kanwie odpowiedzi na listy wiernych przedstawiających różne problematyczne sytuacje w zakresie szeroko pojętej działalności duszpasterskiej. Wszystkie listy i odpowiedzi publikowane były na łamach dwutygodnika "Pielgrzym", czasopisma diecezjalnego diecezji pelplińskiej. Książka jest zatem swoistym wyjściem naprzeciw praktycznym i codziennym pytaniom wierzących katolików, by dowiedzieć się, jaka jest dyscyplina Kościoła w jego życiu i działalności duszpasterskiej. Większość poruszanych zagadnień dotyczy kwestii administrowania sakramentami świętymi i kanonicznymi wymogami co do ich ważności i godziwości. W poszczególnych artykułach nie unika się podejmowania zagadnień związanych z celebracją pogrzebów katolickich i innych sakramentaliów oraz tematów związanych z prawem wyznaniowym regulującym stosunki między wspólnotą Kościoła a państwem.
Jestem katolikiem niepraktykującym", czy nawet częściej: "Jestem wierzącym niepraktykującym", to sformułowania, które wcale nie należą dziś do rzadkości. Wielu ludzi odnajduje się w tego rodzaju deklaracjach. Nabrały one cech utartych formuł. Przestają nas nawet zdumiewać. Wręcz porażają swoją banalnością.
Denis La Balme, jako filozof, postanowił rozważyć na nowo znaczenie powyższych sformułowań. Alain Quilici, dominikanin, autor wielu książek, nie pozostał natomiast obojętny wobec faktu, że praktyki religijne traktowane są jako opcja, którą da się pominąć. Rozważania obu autorów wzajemnie się dopełniają, podejmując istotny dziś temat: Po co praktykować, gdy się wierzy?
Arkady Fiedler (1894-1985) jeden z najsłynniejszych polskich podróżników i pisarzy. Autor trzydziestu dwóch książek, które od kilkudziesięciu lat stanowią kanon polskiej literatury podróżniczej. Twórczość Arkadego Fiedlera, przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, znana jest daleko poza granicami Polski. Do bestsellerów należały wydane przed drugą wojną światową reportażowe książki opisujące wyprawy do Amazonii („Ryby śpiewają w Ukajali”) i do Ameryki Północnej („Kanada pachnąca żywicą”). Drugą wojnę światową pisarz spędził w Wielkiej Brytanii, towarzysząc jako korespondent wojenny polskim lotnikom. Bohaterskim czynom lotników poświęcił jedną ze swoich najgłośniejszych książek „Dywizjon 303”. W latach 1942-1943 Arkady Fiedler pływał na polskich statkach handlowych, które brały udział w wojennych konwojach. Ten czas opisał w książce „Dziękuję ci, kapitanie”, która w przejmujący sposób dokumentuje waleczność polskich marynarzy i ich morską służbę w siłach aliantów. Wspomina brawurę Polaków, którzy jako jedyni wyprowadzili swoje statki z francuskich portów Afryki zachodniej, kiedy rząd Vichy stał się sojusznikiem Hitlera. Była wśród nich bohaterska załoga statku „Kromań” –jej bitność budziła strach wrogów i podziw sojuszników.
Istnieje we mnie wewnętrzna potrzeba wypowiadania siebie, mojego przeżywania Boga.
Myślę, że ksiądz, który próbuje pisać wiersze, poszukuje języka, którym mógłby wyrazić swe religijne przeżycia. Nie wystarcza mu język homilii, rozprawy teologicznej, morałów.
Próbuję mówić o Bogu wierszem, chociaż nie mówienie o Bogu, ale przebywanie z Bogiem jest sprawdzianem wiary.
Pisałem tak, jak umiałem i jak dyktowało mi serce. Wiersze były dla mnie rodzajem rzewnego pamiętnika, dzięki czemu jest w nich pierwsze spojrzenie, zatrzymana chwila dawnego wzruszenia.
Wiersze nie przeszkadzają w moim posługiwaniu. Próbuję przekazać przeżycie religijne, zadziwić i zachwycić Bogiem.
Mają swoje posłannictwo, torują na swój sposób drogę łasce.
ks. Jan Twardowski (1915-2006)
,,Madonny Pomorskie” to ambitna próba przedstawienia Madonn cudami słynących i słynnych jako dzieła sztuki w obszarze trzech diecezji –Metropolii gdańskiej –archidiecezji gdańskiej, diecezji pelplińskiej i diecezji toruńskiej. Książka jest owocem wieloletnich poszukiwań i przemyśleń obejmujących sferę humanistyki, jest zapisem pewnego typu historii kultury, a przede wszystkim mariologii. Od pionierskich dzieł historyków pelplińskich: Stanisława Kujota i Jakuba Fankidejskiego z lat osiemdziesiątych XIX w. stan wiedzy o Madonnach bardzo się wzbogacił, zaważywszy, iż tak wielki historyk jak ks. Kujot sądził, że Incoronata z Bazyliki katedralnej w Pelplinie jest importem z Italii. Historia dotycząca Madonn bardzo przyspieszyła w okresie Millenium Chrztu Polski i pontyfikatu Papieża Polaka Jana Pawła II. Ukoronowaniem tych dziejów wydarzeń były koronacje Madonn koronami papieskimi. Obecnie w obszarze Metropolii Gdańskiej jest osiemnaście Madonn, których skronie zdobią korony papieskie: w archidiecezji gdańskiej -5, w diecezji pelplińskiej -7 i w diecezji toruńskiej – 6.
Rozważania na dni powszednie: Adwent, Boże Narodzenie, Wielki Post i Wielkanoc.
W komentarzach, jakie zawiera ta książka, a są pisane do czytania na każdy dzień, dzień po dniu, odzwierciedla się ta sama intencja. Autor chce pomóc adresatom Biblii, jak swego czasu Filip pomógł nieznanemu Etiopowi. Zrozumienie, bowiem Pisma Świętego to bardzo szczególny komfort duchowy, o który koniecznie trzeba dbać. Nie wypada nie rozumieć Pisma Świętego, skoro jest ono słowem Bożym skierowanym do nas.
W tej książce pomieszczono komentarze do czytań mszalnych na dni powszednie okresu zwykłego. Co to za bogactwo łaski, która idzie ku nam w przepowiadaniu królestwa Bożego! Tak zwany okres zwykły w ciągu roku jest jednocześnie niezwykły, bo urozmaicony tematami i zagadnieniami, koło których nie wolno przechodzić obojętnie. Chrystus raz przechodzący może już nie stanąć na naszej drodze. Jeśli przechodzi koło nas, to trzeba zejść prędko ze swojej kryjówki, jak Zacheusz, i przyjąć Go z radością. On dalej sam poprowadzi nasze sprawy ku pełnemu szczęściu. Słowo Boże nie może się zmarnować na kamienistej, piaszczystej roli, ani między chwastami. Pozwólmy Bożemu słowu zapuścić korzenie głęboko w naszym sercu!
Z Przedmowy bpa Jana Bernarda Szlagi
Wiara jest pierwszym impulsem nadprzyrodzonego życia w duszy ludzkiej. Gdy wierzący świadomie wychyla swój umysł ku Bogu, ze względu na Niego samego, ma miejsce bezpośrednie zetknięcie się z tajemniczym, ale żywym Bogiem. Od tej chwili Boże życie obecne w człowieku jest wprowadzone w ruch.
Ta książka nie jest zaadresowana do ludzi niewierzących. Jest ona skierowana do tych, którzy już wierzą i chcą się swej wierze przyjrzeć, ponieważ wyczuwają, że jest ona ważna. Skoro jest ona cennym darem, nie należy jej ignorować. Skoro jest ona darem żywym, można się prawom rozwoju tego życia przyjrzeć. Skoro może ona wzrastać i może także zamierać, należy zapoznać się z zasadami jej karmienia, aby nie zamierała, lecz rzeczywiście spełniała tę funkcję, jaką Bóg, jej Dawca, jej przydzielił.
O. Wojciech Giertych OP (ur. 1951), Teolog Domu Papieskiego, wykładowca w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza "Angelicum" w Rzymie. Opublikował m.in. książki: Rachunek sumienia teologii moralnej, Jak żyć łaską, Bóg źródłem prawa ? Ewangelia, Izrael, natura, Islam, Fides et actio i Odtruwanie łaski.
Niniejsza książka jest zaproszeniem zwróconym do wszystkich wierzących, aby wsłuchali się w głos Ducha. Ten sam Duch Święty bowiem, który wzbudził ruch liturgiczny, natchnął Ojców soborowych i towarzyszy realizacji reformy liturgicznej, nadal działa w Kościele przez słowo i znaki sakramentalne.
Liturgia potrzebuje, abyśmy dali jej najpiękniejszą przestrzeń i najlepszy czas, oderwanie od nas samych i chwile ciszy, aby słowa i gesty stały się głosem Ducha mówiącego nam o Bogu, który nasze serce wypełnia pięknem zawsze nowym i który wprowadza nas do wnętrza samego życia.
Bajki, legendy i opowiadania zamieszczone w tej publikacji były zbierane przez autora z wielką pasją w czasie jego pracy misyjnej w Zambii w latach 1972-1975. Spisywał zarówno historie zasłyszane przy ognisku, jak i w chatach tubylców, opowiadane w miejscowym języku bemba lub angielskim. Sporo interesujących tekstów odnalazł też w bibliotekach na terenie Niemiec w latach 1977-2000 i przetłumaczył na język polski.
Celem, jakim kierował się autor, było wierne przekazanie bajek w takiej formie, w jakiej sam je usłyszał, niejednokrotnie w różnych wersjach. Na nowo opowiedziała je, skrupulatnie opracowując teksty w niniejszej książce, Gertruda Janoszek.
W większości tekstów zachowano oryginalne tytuły. Jedynie styl opowiadań został z konieczności przystosowany do mentalności polskiego czytelnika. Bajki przybliżają nam ciągle mało znaną Afrykę i jej mieszkańców.
Trzeci tom bajek nie sprawi na pewno zawodu czytelnikom zarówno młodym, jak i wcześniej urodzonym. Wspaniałe bajanie, mądre morały i puenty, a także niepowtarzalne ilustracje stanowią o wartości książki. Znajdziemy tu mity o stworzeniu świata, pochodzeniu śmierci, opowieści o czynach mężnych wojowników, powiastki o wyczynach przeróżnych łotrzyków, czarodziejów i kuglarzy ze świata zwierząt i ludzi, bo zwierzęta są równoprawnymi w stosunku do ludzi bohaterami baśni. Człowiek jest tu częścią natury, a nie jej panem. Proponujemy także tę książkę dziecięcym i młodzieżowym kołom misyjnym. To kopalnia wiedzy o Czarnym Lądzie, która może w sposób wyjątkowy uatrakcyjniać spotkania.
Czym jest dla mnie wiara? Co wnosi w moje życie? Czy warto wierzyć? U kogo lub gdzie szukać jej racjonalnych uzasadnień?
Te i wiele innych pytań zadałem sobie przygotowując Rozważania o wierze.
Ta krótka książeczka zawierająca osobiste przemyślenia autora na temat wiary stanowi przede wszystkim zachętę, byśmy uświadomili sobie jej nieskończoną wartość i sens.
Bez wiary nasze życie byłoby pozbawione ostatecznych horyzontów, miłość zbyt mała, by przetrwać na wieczność, a szczęście nigdy nie osiągalne.
Dlatego dziękujemy Bogu za bezcenny dar wiary i pozwólmy, by jej blask opromieniał całe nasze życie.
Ks. Zbigniew Sobolewski
Książka jest owocem kilkunastu lat współpracy Autora z kwartalnikiem "Pastores". Rdzeniem zebranych artykułów, medytacji, rozważań w formie lectio divina pozostaje słowo Boże, bez którego nie ma życia, rozwoju
i formacji powołanych. Ono - zaświadcza K. Wons SDS - pragnie z nami żywej relacji i szuka drogi do naszego serca. Chce ożywiać i przemieniać się. Na mocy Bożego słowa ma się również opierać słowo głoszone innym.
Niniejsza książka zrodziła się z niezwykłego przeżycia rekolekcji pod nazwą Gorejący Krzew przez grupę modlitewną ?Królowa Pokoju? w kaplicy przy ulicy Via degli Olmi w Rzymie, w głównej siedzibie Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. Uczestników gościła rzymska parafia pod wezwaniem św. Justyna Męczennika.
Dziennikarka zadaje Biskupowi pytania o życie i jego sens, o to czym jest prawda i czemu służy ludzkie cierpienie; o śmierć, która zdaje się być kresem wszystkiego, o tajemnicę naszych dusz; o wiarę, nadzieję, miłość; o wizje przyszłości zaklęte w Apokalipsie?
Książka "Reportażu stamtąd nie będzie" jest zapisem rozmów prowadzonych przez Marzenę Burczycką-Woźniak z wybitnym polskim biblistą, ks. prof. Janem Bernardem Szlagą, biskupem pelplińskim. Ksiądz Biskup zmarł 25 kwietnia bieżącego roku. Był wybitnym naukowcem, myślicielem i człowiekiem niezachwianej wiary. Z uwagą obserwował bieżące życie. Mimo ogromu zajęć w jednej z większych polskich diecezji, dręczony kłopotami zdrowotnymi, potrafił znaleźć czas dla dziennikarzy, z zaciekawieniem wysłuchiwał pytań i przybyłemu ze świata człowiekowi cierpliwie "pisma wyjaśniał".
Książka będąca zbiorem dialogowanych wypowiedzi Biskupa Jana adresowana jest do tych Czytelników, którzy lubią dociekać, szukać, pytać, którym nie wystarczają katechetyczne definicje, ale też z drugiej strony ? nie wystarcza im duchowa pustynia, w jaką zamienia się współczesna Europa.
Światowe Dni Młodzieży z Janem Pawłem II w Częstochowie w 1991 roku były wyjątkowe. Po raz pierwszy w latach powojennych w warunkach wolności mogły się spotkać olbrzymie rzesze młodych ludzi ze Wschodu i Zachodu Europy, a nawet świata. Może lepszy byłby tu podział: z wolnego Zachodu i zniewolonego przez system komunistyczny Wschodu. Ponad 100 tysięcy młodych ludzi z niedawnego jeszcze ZSRS, jacy przybyli do stolicy polskiego życia maryjnego i religijnego, to był ewenement. Niedawno dopiero runął berliński mur; istniał ciągle, choć jeszcze tylko przez kilka miesięcy - ZSRS.
Po 20 latach spotykam uczestników tamtego, zaledwie kilkudniowego, spotkania. Dla wielu z nich było to spotkanie przełomowe, rozpoczynające zupełnie inny, nowy rozdział w ich życiu. Przynajmniej kilkoro spośród nich wybrało drogę kapłańską, zakonną, stałą formację religijną w ich życiu. Istnieją pary małżeńskie, których pierwsze spotkanie nastąpiło wtedy, w Częstochowie. Dla wielu Polaków z ZSRS Światowy Dzień Młodych w Częstochowie to była pierwsza okazja do odwiedzenia swojej historycznej ojczyzny. Pamiętać trzeba, że wydarzeniom pod Jasną Górą towarzyszyły wtedy dramatyczne wydarzenia w Moskwie, gdzie dosłownie pięć dni po spotkaniu Jana Pawła II z młodymi doszło do zamachu stanu. Opis tych dramatycznych chwil odnajdujemy we wspomnieniach uczestników ŚDM.
Ta książka to zbiór kilkudziesięciu relacji (świadectw, tekstów, rozmów) wywodzących się ze Wschodniej Europy ludzi, którzy przywołują tamten czas i efekty spotkania młodzieży z Janem Pawłem II w Częstochowie. Powstało ważne świadectwo religijności współczesnego człowieka a także chwila refleksji, co z tamtego ducha, co z duchowości poprzedniego papieża pozostało trwałe do dziś.
Adam Hlebowicz
Ta ?złota książeczka? ? jak ją nazwał kard. Giovanni Coppa, pracownik Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej i redaktor łacińsko-włoskiego wydania Mensis eucharisticus ? jest dziełem z zakresu pobożności eucharystycznej. Anonimowy autor przygotował je, jak można wywnioskować z treści, przede wszystkim dla kapłanów.
Kapitan Jerzy Radomski od pięćdziesięciu lat żegluje po morzach i oceanach. W latach 1978?2010 na swoim jachcie "Czarny Diament" odbył najdłuższy rejs w historii polskiego żeglarstwa. W tym czasie przepłynął 240 500 mil morskich, odwiedził 82 państw oraz 449 portów. W czasie tej długiej żeglugi towarzyszyli mu czworonożni przyjaciele: Burgas (1978?1991), pies z Bułgarii i Bosman (1990?2009), pies z Południowej Afryki.
Wiele lat temu zapytałam moją, dziś już nieżyjącą, mamę, jakim zwierzęciem chciałaby być. Chwilę myślała. Oczekiwałam odpowiedzi: orłem, delfinem... Usłyszałam: twoim psem.
Ja natomiast mogłabym zostać psem kapitana Jerzego Radomskiego. Oczywiście doszłam do tego wniosku po przeczytaniu książki ?Burgas i Bosman ? psy z Czarnego Diamentu?. Wynika to nie tylko z tego, że kocham wodę. Przede wszystkim kocham dobre książki, psy i wspaniałych ludzi. Wszystko to znajdzie Czytelnik w tej niezwykłej opowieści. W dzisiejszych czasach rzadko spotkać można romantycznych bohaterów z krwi i kości. Kapitan z pewnością do nich należy, a do tego ma prawdziwy talent literacki. Bardzo, bardzo polecam książkę o pięknej przygodzie, choć tak naprawdę o miłości... do psów, morza i życia w ogóle.
Dorota Sumińska
Co sprawia, że kobieta staje się fascynująca w oczach męża? Co daje kobiecie szczęście w małżeństwie? To tylko dwa z wielu pytań, na które odpowiada Helen Andelin w światowej klasy bestsellerze, dzięki któremu wiele milionów małżeństw mogło na nowo zaznać szczęścia.
Dzięki tej książce dowiesz się:
Co sprawia, że mężczyzna nie potrafi się oprzeć kobiecie?
W jaki sposób kobieta może rozbudzić w mężczyźnie uczucie wielkiej miłości?
O ośmiu zasadach szczęśliwego związku.
Jak na nowo rozpalić płomień namiętności?
W jaki sposób możesz uwypuklić dobre strony męża i czerpać z tego korzyści?
Co powinna zrobić kobieta aktywna zawodowo?
Poznasz receptę na szczęście małżeńskie.
Potęga kobiecości oferuje ponadczasową mądrość, dobrą radę, trwałe wartości, jakże potrzebne nowemu pokoleniu kobiet ? szczęśliwych, spełnionych, uwielbianych i szanowanych przez mężów ? kobiet, które pragną na nowo odkryć magię swej kobiecości.
Kochające małżeństwo jest filarem szczęśliwej rodziny, a szczęśliwa rodzina jest trwałym fundamentem społeczeństwa. Problemy dzisiejszego świata w dużej mierze wynikają z burzliwej atmosfery domowej. Jeśli chcemy, by światem rządził pokój, musimy zacząć od naszych domów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
