Książka jest zbiorem konferencji wygłoszonych we wspólnocie Marana Tha w Gdańsku-Oliwie. Jest to wspólnota modlitewna w nurcie Odnowy w Duchu Świętym mająca jako cel ewangelizację i katechizację dorosłych, dlatego treścią tych konferencji są przede wszystkim problemy związane z Odnową i ewangelizacją: charyzmaty, ich rozeznanie, modlitwa wstawiennicza, wspólnota i powołanie do głoszenia Dobrej Nowiny.
Chrześcijaństwo to nie tylko pewien światopogląd, ani nie tylko same nakazy i zakazy, którym trzeba być posłusznym, aby uniknąć kary. Wprawdzie chrześcijaństwo obiecuje szczęście, ale zwykle kojarzy się je z życiem po śmierci. Taka koncepcja chrześcijaństwa niewiele ma wspólnego z nauką Jezusa i apostołów. Chrześcijaństwo jest wyzwoleniem od zła mocą Jezusa Chrystusa i jednocześnie otwarciem się na wielkie dary Boże.
utorzy książki podjęli rozważania nad hagiografią polską początku XVII w. W tym okresie rodzi się polska kultura barokowa, ściśle zespolona z dziejami Kościoła rzymskiego, który otrząsnąwszy się po ciosie Reformacji, podejmuje trud naprawy rozpoczęty na Soborze Trydenckim. Do ważniejszych zagadnień należały postanowienia dotyczące kultu świętych, zmierzające do odrodzenia wolnego od nadużyć, kultu lokalnych patronów. Jednym z jego przejawów są dzieła sztuki propagujące wizerunek świątobliwej postaci.
Najlepszą alternatywą dla współczesnej, wysoko przetworzonej – a co za tym idzie – niezdrowej, sklepowej żywności, są proste, sprawdzone potrawy domowej kuchni. Tym bardziej kuchni tradycyjnej, której dania komponowane są w oparciu o dawne, przekazywane z pokolenia na pokolenie receptury wykorzystujące surowce pozyskiwane głównie z własnej hodowli, z przydomowych ogrodów i sadów oraz od rodzimych producentów.
Niewątpliwą zaletą książki Krystyny Gierszewskiej „Pory roku na talerzu” jest ukazanie zależności pomiędzy religią, przyrodą i tradycją, przede wszystkim zależności kulinarnych. Cała ta uczta dla podniebienia – bo tak najkrócej scharakteryzować można kolejną publikację Autorki („Tradycyjne smaki Kociewia” 2007, „Dawne smaki Kociewia” 2010) – wyprawiona została na biesiadnym stole zastawianym dla uczczenia świąt kościelnych i ludowych, ale także rodzinnych uroczystości czy towarzyskich spotkań.
Interesującym uzupełnieniem tego niecodziennego kulinarnego elementarza są osobiste wspomnienia oraz wzmianki na temat historii i genezy niektórych potraw.
Człowiek z Villa Tevere to portret założyciela Opus Dei z drugiej połowy jego życia. Św. Josemaria Escriva mieszkał w Villa Tevere, rzymskiej siedzibie Opus Dei, od 1946 roku aż do śmierci w 1975 roku. Okres ten obfitował w ważne wydarzenia, które Pilar Urbano dogłębnie przedstawia: relacje Josemarii z kolejnymi papieżami (Piusem XII, Janem XXIII i Pawłem VI), realizację misji założycielskiej, czas Soboru Watykańskiego II, przygotowania do ekspansji Opus Dei na całym świecie, sposób formowania duchowych dzieci Josemarii Escrivy Poznajemy również nieznane szczegóły zwykłych dni św. Josemarii, wypełnionych wytężoną pracą i chwil odpoczynku. Widzimy, jak przeżywał choroby i przygotowywał się do śmierci.
Przesłanie Escrivy rozpoczęło cichą rewolucję w Kościele. Zwykle wokół wielkich postaci i instytucji przez nich założonych nie brakuje kontrowersji. Pijar Urbano, jak przystało na rasowego dziennikarza, bada dokumenty, listy notatki, rozmawia z dziesiątkami naocznych świadków i przemierza miejsca, w których toczyło się codzienne życie założyciela Opus Dei. Nie interesuje ją legenda, szuka człowieka z krwi i kości, który zmaga się ze swoją życiową misją.
Powieść ? Nasz Papież i zamiatacze ulic? - Andrzeja Władysława Wodzińskiego - warszawskiego poety, prozaika i dziennikarza, to narracja o pierwszych dwóch pielgrzymkach Jana Pawła II do Ojczyzny.
Po wyborze kardynała Karola Wojtyły na tron Piotrowy, Edward Gierek - I sekretarz PZPR, wykrzyknął w Biurze Politycznym KC : - ?Jezus Maria ! To już koniec? !
Dla komunistycznych władz polskich pierwsza pielgrzymka Papieża Polaka, była ogromną, niewyobrażalną dotąd akcją policyjną. W krakowskiej części pielgrzymki zaangażowano np. 67 tys. funkcjonariuszy milicji obywatelskiej i 20 tyś. tajniaków SB.
Ich oczy skupione były tylko na jednym człowieku, który bez kompleksów wołał: ?Totus Tuus? i zachęcał słuchających do wiary w Chrystusa i do osobistej wolności i godności.
Na naszego Papieża, ?patrzyła? także ociemniała od dzieciństwa pianistka Dominika, która po Mszy świętej na Placu Zwycięstwa w Warszawie, w cudowny sposób odzyskała wzrok.
Nie trzeba zaglądać do nut, żeby zrozumieć śpiew słowika, na nic szukanie pięknych wyrazów w słowniku, aby opisać szczęście i radość cudem uzdrowionej i jej najbliższych. Pomimo, że rychło po pierwszej pielgrzymce JP2 wprowadzono 13.12.1981r. stan wojenny w Polsce, ale to już inna historia także opisana w książce Andrzeja W. Wodzińskiego.
Po inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II w 1978 roku w Rzymie, prymas, kardynał Stefan Wyszyński zwrócił się w imieniu polskich pielgrzymów do naszego Papieża:
- ?Ojcze święty, kiedy wrócimy do naszych domów w Polsce, wyklęczymy w kamieniach dziury za Ojca świętego?.
I modliliśmy się i modlimy nadal za Niego. Niektórzy modlą się pisząc o JP2 wiersze, jeszcze inni powieści, traktaty filozoficzno ? teologiczne, lub malują obrazy, rzeźbią w kamieniu czy komponują muzykę, a także kręcą o Nim filmy.
Książka "Seks, małżeństwo i rodzina. Vademecum spowiednika" pełni rolę małego kompendium katolickiej etyki seksualnej oraz życia małżeńskiego i rodzinnego. Pomaga spowiednikom we właściwej ocenie moralnej wykroczeń seksualnych. Ukazuje zobowiązania moralne jakie rodzi powołanie do miłości, małżeństwa oraz życia w rodzinie. Dotyka najważniejszych i najtrudniejszych zagadnień, jakie penitenci mogą poruszać w konfesjonale. Warto, by sięgnęli po nią zarówno początkujący, jak i doświadczeni spowiednicy.
Ks. prof. dr hab. Edward Jarmoch
Niniejsza książeczka przypomni Tobie przede wszystkim o ogromnej łasce obecności Boga w Sakramencie Eucharystii i o obowiązku spotkania Go przynajmniej w każdą niedzielę oraz w wielkie święta chrześcijańskiego kalendarza. Wskaże również ważne kwestie, które należy mieć na uwadze, aby spotkanie z Nim było godne i pełne duchowych owoców.
Niniejsza książeczka została napisana przez Autora z myślą o tych wiernych, którzy zwykle się spowiadają, aby pomóc im czynić to jeszcze lepiej. Skierowana jest także do tych, którzy są jeszcze niezdecydowani lub tych, którzy chcą się spowiadać, ale nie wiedzą, jak to zrobić i potrzebują ukierunkowania albo małego popchnięcia dla przezwyciężenia tego, bardzo ludzkiego strachu przyznania się przed innym człowiekiem do własnych grzechów.
"Magia. Co o niej Wiemy?" to książka, która powstała w formie odpowiedzi na pytania wielu ludzi - szczególnie młodych - na tematy dotyczące magii. Poruszane są w niej takie zagadnienia jak: maleficium, gusła, magia naśladowcza, Macumba, a także Voodoo i inne. Napisana lekkim językiem i o niewielkiej objętości - po to, by dało się ją łatwo i szybko przeczytać.
Magia coraz częściej staje się obecna w naszym codziennym życiu. Czasem nawet nieświadomi, poddajemy się magicznym rytuałom. Większa wiedza na temat magii, to lepsza obrona przed jej działaniem i niebezpieczeństwami jakie ze sobą niesie.
To książka dla każdego. Dla młodzieży i dorosłych, rodziców i dziadków, księży, sióstr zakonnych i katechetów. Dla każdego, kto nie chce stać się ofiarą pułapek okultyzmu.
Prawdziwa historia uzdrowienia za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II
Gloria Maria (Chwała Maryi) - imiona, które streszczają historię dziewczynki urodzonej wkrótce po śmierci Jana Pawła II. Z punktu widzenia medycyny historia ta jest niewytłumaczalna. Z punktu widzenia wiary - zdumiewająca. Z punktu widzenia miłości rodziców - cudowna.
Ta książka nie ma na celu zaspokojenia zapotrzebowania na sensację. Powstała z pragnienia podzielenia się świadectwem o życiu i nadziei. A także jako wyraz wdzięczności wobec Boga.
Niech lektura tej publikacji ubogaci Czytelników i pomoże im odbyć duchową pielgrzymkę ze św. Jakubem na spotkanie z Bogiem. Niech też wielu zachęci do wyjścia na pielgrzymkowy szlak, którym od wieków wędrowali nasi ojcowie, aby doświadczyć odnowy ducha.
Bp Józef Guzdek - Biskup Polowy Wojska Polskiego.
"Tam, gdzie byłam" to - jak stwierdza sama Autorka - "przewodnik po życiu osobistym i związanym z nim tak nierozłącznie życiem zawodowym". Czyli Elżbieta Dzikowska zabiera nas w podróż. Nie tylko w przestrzeni, ale i w czasie. Najpierw prowadzi nas do miejsc, w których spędziła dzieciństwo, zapoznaje ze swoją rodziną. Dzieli się z nami bolesnymi przeżyciami z czasów wojny. Opowiada o swojej młodzieńczej „działalności konspiracyjnej” i o tym, jak znalazła się na sinologii zamiast na wymarzonej historii sztuki. I o tym, jak to się stało, że specjalistka od Chin przez wiele, wiele lat prowadziła w podróżniczym piśmie „Kontynenty” dział Ameryki Łacińskiej… I jeszcze o tym, jak poznała Tony’ego Halika, który później został jej mężem.
A potem zabiera nas po prostu na kolejne wyprawy do odległych krajów.
"Mnie zawsze interesowało, a także i dzisiaj interesuje przede wszystkim poznanie" - wyjaśnia. Poznanie nie tylko ciekawych miejsc, ale i ludzi. Jeździć po świecie z prezydentem Meksyku? A dlaczego nie?! Poszukiwać na Haiti w towarzystwie polskiego konsula potomków walczących tam w czasach napoleońskich Polaków? Świetny pomysł. Odwiedzić meksykańskiego czy kubańskiego malarza w jego pracowni? Jasne! A potem dzielić się wrażeniami i przeżyciami z innymi: z czytelnikami, słuchaczami i widzami. Więc Autorka podróżowała. Sama i z Tonym Halikiem. Jako dziennikarka „Kontynentów” i jako nieformalny operator filmowy swojego męża. Przywozili z tych wypraw materiały, które potem prezentowali widzom w programach z cyklu "Pieprz i wanilia".
Któż ze starszego pokolenia nie pamięta, jak raz w tygodniu zasiadało się przed telewizorem i chłonęło opowieści tej niezwykłej pary podróżników o nieznanym, niedostępnym świecie. O Indianach w amazońskiej dżungli, o procesjach Wielkiego Tygodnia w Meksyku, o uzdrawianiu za pomocą żywego węża, o produkcji cygar na Kubie, o czarownikach i znachorach, o wanilii i grzybach halucynogennych… Zawsze towarzyszył im film. Teraz tamte opowieści wracają. Na kartach tej książki. Tyle że ilustrowane już nie filmami, a zdjęciami.
A więc wspomnienia, sentymenty, ale również trochę aktualnych informacji dla tych, którzy zechcą obejrzeć opisywane miejsca na własne oczy. I jeszcze jedno: to dopiero początek tej wspólnej podróży. Ten tom jest bowiem poświęcony tylko Meksykowi, Ameryce Środkowej i częściowo Karaibom. W inne rejony świata wyruszymy dzięki następnym książkom z cyklu "Tam, gdzie byłam".
100 dróg ku byciu szczęśliwszym to zbiór 100 krótkich tekstów, w których autor mówi o 100 sprawach ważnych dla każdego człowieka. Są to m.in. relacje do siebie samego ? do ciała i rozumu, relacje do innych osób, relacje do spraw z przeszłości i z przyszłości, pamięć, wrażliwość, wolność. Całość tworzy swego rodzaju poradnik dla tych, którzy ? jak pisze autor ? chcą zajrzeć w ?samą głębię siebie samego?, co z kolei pozwoli im właściwie poustawiać wiele spraw, z którymi trzeba żyć (od których się nie da uciec, bo są naturalne dla człowieka), a to życie nieraz jest naprawdę trudne ? które, chociaż bywają bardzo drobne, to nierzadko potrafią to życie naprawdę zatruć.
Książka nie jest zbiorem morałów lub ?stuprocentowych rozwiązań trudnych kwestii?. Jest podpowiedzią duszpasterza i psychologa, który ? korzystając z doświadczenia, ludzi, z którymi pracował, oraz profesjonalnej wiedzy ? stara się w prosty sposób powiedzieć o trudnych kwestiach; stara się odmitologizować wiele spraw i pokazać ich realną wartość. Są to rady, które już się sprawdziły w życiu wielu osób.
W powszechnej świadomości Polaków termin "irreligia" zaistniał za sprawą skandalu związanego z wystawą Irreligia - Morfologia niesacrum w sztuce polskiej XX wieku, otwartą 5 października 2001 r. w Brukseli, zorganizowaną przez prywatną galerię "atelier 340 Muzeum". Zaprezentowano na niej 150 dzieł autorstwa 41 artystów polskich, w których prowokacyjnie i bluźnierczo sprofanowano symbole religijne oraz celowo zdeprecjonowano wartości duchowe. Wywołało to gwałtowne i żywiołowe reakcje. Od tego czasu owo pojęcie funkcjonuje w Polsce w literaturze popularnej, jak również naukowej i odnoszone jest do zjawisk z bardzo różnych obszarów kulturowej działalności człowieka.
Fragment Wstępu
Tej nocy nie czuła niczyjej obecności.
Głosy były spokojne, a może nawet zupełnie sobie odeszły.
Giovanni Buscemi, zwany magiem, jest psychoterapeutą, który niedawno wrócił do Cittanova w Kalabrii, skąd wyjechał jeszcze jako młody chłopak, by podążyć za swoimi marzeniami. W miasteczku spotyka Livię Antoniettę, swoją młodzieńczą miłość. Kobieta prosi go, by pomógł Marii, siedemnastolatce, którą matka uważa za opętaną przez szatana.
Giovanni rozpoczyna terapię i siłą słowa zaczyna drążyć w przeszłości dziewczyny osieroconej przez ojca i wychowywanej w surowym środowisku. Co nęka Marię i czyni ją ofiarą konwulsyjnych ataków, tak przerażających, że sprawia wrażenie opętanej? Choć leczenie zdaje się odnosić skutek, to jednak dziewczyna wciąż coś ukrywa w sercu.
Tymczasem w Cittanova ktoś rozpuszcza plotki, jakoby w rzeczywistości między lekarzem a pacjentką wywiązał się romans. Maria zostaje zaatakowana słownie i fizycznie przez niektóre kobiety z miasteczka. Dopiero Giovanni ? który nawiązał na nowo uczuciowe więzi z Livią ? uratuje ją przed nimi i zdoła, dzięki swojej cierpliwości i intuicji, uwolnić dziewczynę od jej wewnętrznych demonów, które częściowo biorą początek w pewnym zdarzeniu sprzed wielu lat.
Autor z wykształcenia jest doktorem teologii, magistrem inżynierem leśnictwa, pracował jako wicedyrektor szkoły i katecheta. Przygotował do Pierwszej Komunii i spowiedzi setki dzieci, a także młodzież do sakramentu bierzmowania. Pomysłodawca i współtwórca wydarzenia kulturalnego Orszak Trzech Króli. Z zamiłowania przyrodnik i odtwórca historii. Każdą wolną chwilę spędza wraz z przyjaciółmi w terenie, obserwując i studiując przyrodę, najchętniej o wschodzie słońca.
Od trzydziestu jeden lat jestem księdzem zaangażowanym w duszpasterstwo, zwłaszcza przygotowywanie dzieci do wczesnej Pierwszej Komunii Świętej. Z radością witam książkę przygotowaną przez Piotra Giertycha. Książka ta jest dla wszystkich: dla dzieci, ich rodziców, katechetów i księży. Gorąco polecam!
ks. prob. Marcin Węcławski
Książka w przystępnej formie pokazuje wielką rolę rodziców w przygotowaniu dziecka do Komunii. Przykłady z życia Lolka Wojtyły, w przyszłości błogosławionego Jana Pawła II, dają konkretne wskazówki, jak pomóc dziecku zbliżyć się do Boga, Krótkie rozdziały umożliwiają wykorzystanie książki jako lektury czytanej przez rodziców dzieciom na dobranoc.
Siedzący w celi Otton odliczał dni dzielące go od niechybnej śmierci. Odrastającymi i twardymi jak blacha paznokciami codziennie wydrapywał na ścianie kolejne kreski. To samo robili inni przebywający w celi skazańcy. Średnio co trzy dni otwierały się ze zgrzytem drzwi jakiejś celi i ktoś był wywoływany do wyjścia. Po chwili rozlegał się znany już osadzonym odgłos strzału, który oznaczał, że skazaniec nie opuścił murów tego budynku. W każdym razie, nie na własnych nogach.
Pięć dni przed upływem dnia sześćdziesiątego, drzwi celi znowu zazgrzytały. Siedzący na pryczy Otton nerwowo poderwał głowę, a jego serce nabrało tempa, jakby chciało wyskoczyć z piersi. Dużo nie brakowało, a doznałby zawału. Przeczuwał, że przyszli po niego. I nie mylił się.
– Otton Westphal! – ostro zabrzmiał głos więziennego strażnika.
Ottona sparaliżowało. Przez parę sekund ani drgnął, a w ustach natychmiast poczuł straszliwą suchość.
– Otton Westphal! – zniecierpliwionym głosem powtórzył strażnik. – Natychmiast do wyjścia!
Otton podniósł się powoli, jakby ciążyły mu wszystkie grzechy świata, przeżegnał się i skierował w stronę drzwi. Po drodze podał rękę siedzącym najbliżej współtowarzyszom. Któryś z nich poklepał go delikatnie po plecach i szepnął: Es dauert nicht lang. (To nie trwa długo)
Książka ukazuje pięćdziesięcioletni wycinek z życia rodu Westphalów, którego przodkowie sprowadzili się na tereny Kaszub około 1795 roku. Poznajemy nie tylko burzliwe, często przejmująco tragiczne, losy poszczególnych członków tego rodu, losy dyktowane skomplikowaną polityką i najtragiczniejszymi wojnami, pierwszą i drugą wojną światową, lecz także niełatwe, a tak głęboko ludzkie współżycie przedstawicieli dwóch zwaśnionych od wieków narodów, polskiego i niemieckiego. Z ukazanych tu, opartych na faktach, wspólnych przeżyć tych ludzi płynie optymistyczne przesłanie, że nawet najbardziej niesprzyjająca dobrym stosunkom pomiędzy narodami polityka i tak tragicznie dzielące ich kataklizmy historyczne nie są w stanie zniszczyć tego, co dobre w człowieku. Bo przecież „nie ma złych narodów, mogą być tylko źli ludzie”. EK
Publikacja Warto wiedzieć - o prawie Kościoła w pytaniach i odpowiedziach dopomaga rozwiązywać trudne sytuacje rodzące się we wzajemnych relacjach wierzących w duchu zachowywania sprawiedliwości, w oparciu o wielowiekową tradycję kanoniczną w Kościele katolickim. Książka ta powstała na kanwie odpowiedzi na listy wiernych przedstawiających różne problematyczne sytuacje w zakresie szeroko pojętej działalności duszpasterskiej. Wszystkie listy i odpowiedzi publikowane były na łamach dwutygodnika "Pielgrzym", czasopisma diecezjalnego diecezji pelplińskiej. Książka jest zatem swoistym wyjściem naprzeciw praktycznym i codziennym pytaniom wierzących katolików, by dowiedzieć się, jaka jest dyscyplina Kościoła w jego życiu i działalności duszpasterskiej. Większość poruszanych zagadnień dotyczy kwestii administrowania sakramentami świętymi i kanonicznymi wymogami co do ich ważności i godziwości. W poszczególnych artykułach nie unika się podejmowania zagadnień związanych z celebracją pogrzebów katolickich i innych sakramentaliów oraz tematów związanych z prawem wyznaniowym regulującym stosunki między wspólnotą Kościoła a państwem.
Jestem katolikiem niepraktykującym", czy nawet częściej: "Jestem wierzącym niepraktykującym", to sformułowania, które wcale nie należą dziś do rzadkości. Wielu ludzi odnajduje się w tego rodzaju deklaracjach. Nabrały one cech utartych formuł. Przestają nas nawet zdumiewać. Wręcz porażają swoją banalnością.
Denis La Balme, jako filozof, postanowił rozważyć na nowo znaczenie powyższych sformułowań. Alain Quilici, dominikanin, autor wielu książek, nie pozostał natomiast obojętny wobec faktu, że praktyki religijne traktowane są jako opcja, którą da się pominąć. Rozważania obu autorów wzajemnie się dopełniają, podejmując istotny dziś temat: Po co praktykować, gdy się wierzy?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
