Książka ZOSIA I TAJEMNICA LASU autorstwa Dominika Gawłowskiego, to piękna, pełna ciepła opowieść dla dzieci, która wciąga małych czytelników w magiczny świat przygód i wartościowych przesłań. Autor mistrzowsko kreuje postaci i atmosferę, dzięki czemu młodzi czytelnicy mogą przenieść się w świat Zosi i jej wiernej towarzyszki - pandy Krzysi. Historia pełna jest emocji, mądrości i empatii. Główna bohaterka, Zosia, to dziewczynka pełna ciekawości i odwagi, która wyrusza na wyprawę do lasu. Towarzyszy jej niezwykła panda Krzysia - wierna przyjaciółka, której mądrość na pewno spodoba się milusińskim.W trakcie swojej przygody dziewczynka pomaga zagubionemu jeżowi odnaleźć drogę do domu, ucząc się jednocześnie o empatii, słuchaniu innych i zaufaniu do natury. Kluczową postacią w tej podróży jest również Pelagia - mądra sowa, która prowadzi bohaterów do rozwiązania zagadki. Motyw lasu, pełnego tajemnic i piękna, nadaje opowieści magiczny, niemal baśniowy klimat. Książka zawiera wiele wartościowych przesłań, takich jak znaczenie empatii, współpracy i zrozumienia. Dzieci uczą się, jak ważne jest słuchanie i obserwowanie otaczającego świata, a także jak pomaganie innym może przynieść radość i satysfakcję. Język książki jest przystępny i dostosowany do młodych czytelników. Autor z powodzeniem tworzy dialogi, które budują bliskość między bohaterami a czytelnikami. Opisy przyrody są pełne szczegółów, co pobudza wyobraźnię i przenosi dzieci w pełen barw i dźwięków świat lasu. Książka posiada piękne ilustracje, stanowiące dopełnienie tekstu. "Zosia i Tajemnica Lasu", to niezwykle wartościowa bajka dla dzieci, która łączy przygodę, naukę i piękne przesłanie. To propozycja na wspólne czytanie , która z pewnością zostawi w sercach dzieci wiele ciepłych wspomnień i inspiracji. O Autorze: Dominik Gawłowski - urodzony 12 grudnia 1993 roku w Kowalu, w województwie kujawsko-pomorskim. Wszechstronny twórca literacki, który w swojej twórczości łączy delikatność literatury dziecięcej z mrokiem psychologicznych thrillerów i refleksyjnością poezji. Jego debiutem literackim jest bajka "Zosia i Tajemnica Lasu", która zaprasza młodych czytelników do magicznego świata pełnego przygód, przyjaźni i wartościowych przesłań. To opowieść, która inspiruje dzieci do odkrywania piękna natury i wzmacnia wrażliwość na potrzeby innych. Obok literatury dziecięcej Dominik tworzy także wciągające thrillery psychologiczne, poruszające złożone tematy relacji międzyludzkich i walki z wewnętrznymi demonami. Jego scenariusz teatralny "Cienie na Scenie" zdobył uznanie i został zgłoszony do prestiżowego konkursu literackiego, co świadczy o jego talencie do budowania napięcia i emocjonalnej głębi. Dominik ukończył szkołę zawodową, jednak to pasja do pisania od zawsze wyznaczała kierunek jego rozwoju. Jako poeta tworzy także filozoficzne wiersze, poruszające tematy ludzkich emocji, moralności i egzystencjalnych rozważań. Inspiracje czerpie z natury, codziennych obserwacji oraz wartości wyniesionych z dzieciństwa. Prywatnie miłośnik sportu, muzyki i kina lat 80. i 90., który wierzy, że literatura ma moc kształtowania wrażliwości i wyobraźni, niezależnie od wieku czytelnika. Jego twórczość to podróż przez różnorodne gatunki, od bajkowego świata po mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, które przyciągają zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Powieść ZROZUM. CZ. II. KATARZYNA, to kolejna z trzech części zbeletryzowanej i momentami fikcyjnej biografii autora. Książka, tylko z pozoru prosta i lekka, stawia wiele fundamentalnych pytań, na które próżno szukać jednoznacznych odpowiedzi. Jej treść, dziejąca się na przełomie wieków opowiada ludziach, z którymi przyszło autorowi współistnieć. Ludziach złych, zbrodniczych, żądnych władzy i pełnych niepohamowanej nienawiści. Ale też ludziach przesyconych dobrem i miłością. Jak choćby tytułowa Katarzyna.
Podobnie jak w pierwszej części, ze smakiem opisane są wątki miłosne, zazdrość, dialogi-zaczepki, rozmowy damsko-męskie, których nigdy dość. Nie brakuje też tajemniczych wątków, wciągających czytelnika w studnię spraw, których wyjaśnienie zdaje się niemal niemożliwe. Bo w życiu tak bywa, że to, co oczywiste, często staje się nieoczywistym, trudnym do wytłumaczenia, a zachowanie bohaterów często nie bywa racjonalne.
W powieści nadal ważną rolę odgrywają trzy kobiety - Beata, Katarzyna i Lena.
Tajemnicę Beaty poznaliśmy w pierwszej części powieści ZROZUM. CZ.I. BEATA. Ale czy do końca? Jaki sekret z przeszłości sprawi, że los złączy na zawsze dwie kobiety? I jak wiele potrafi ofiarować Lena, o której autor pisze: “Moja bardzo daleka kuzynka z Rosji. Tajemnicza i uwodzicielska. Związana z rosyjskim wywiadem, choć grała też na własną rękę. Oddana przyjaciółka. Co najmniej dwa razy uratowała mi życie…”
Jednak to Katarzyna była najważniejsza:„Poznałem ją w drodze do Sosnowicy. Moja wielka i jedyna miłość. Do dziś nie potrafię zrozumieć, jak w pół godziny mogłem się tak szaleńczo zakochać. Mimo wielkiego uczucia trochę trwało nim się odnaleźliśmy. Ale nawet to nie przeszkodziło, by mnie zdradziła. Zahipnotyzowana przez mojego przyjaciela uwierzyła, że go kocha, a ja jestem ich wrogiem. Strzeliła do mnie…”
Jaki wpływ miała na życie autora? Czy dzięki niej, już w tej części poznamy sens tytułowego słowa „Zrozum”? Tę tajemnicę pozostawiam do odkrycia Czytelnikowi.
Zapraszam do lektury.
Zapraszam też Czytelników do sięgnięcia po pierwszą część tej ciekawej biografii autora pod tytułem ZROZUM. Cz.I. BEATA.
Zapewniam Was, że warto poznać Beatę, która w powieści znajdzie się w centrum zdarzeń niezwykłych i zaskakujących, gdzie z dala od wielkiego świata, od zgiełku miast, fleszy reporterów, przeciwstawiając się ludziom próbującym zniszczyć ich świat, młodzi ludzie odnajdują niewyobrażalny skarb. Wspaniały nie wielkością, lecz mocą i historią sięgającą dwóch tysiącleci. Skarb, który od dawna nie powinien już istnieć.
Miguel de Cervantes, hiszpański mistrz pióra, stworzył dzieło, które przetrwało epoki, języki i granice. „Don Kichot z La Manchy” to nie tylko satyra na średniowieczny romans rycerski – to głęboka, wielowarstwowa opowieść o ludzkiej duszy, walce z rzeczywistością i poszukiwaniu sensu
w świecie absurdu. W powieści poznajemy Don Kichota, zubożałego szlachcica, który tak bardzo zaczytał się w rycerskich romansach, że zapragnął sam stać się błędnym rycerzem. W towarzystwie swojego wiernego, przyziemnego giermka Sancho Pansy, wyrusza na wyprawę, by bronić uciśnionych, naprawiać krzywdy i zdobyć sławę dla swej wyidealizowanej damy serca – Dulcynei z Toboso. Jednak świat nie wygląda już tak, jak
w opowieściach o krucjatach i czarodziejach. Wiatraki nie są gigantami,
a karczmy nie są zamkami. Na oczach czytelnika rozgrywa się dramat bohatera rozdartego między wyobraźnią a rzeczywistością, który mimo wszystkich porażek, ośmieszeń i cierpienia – pozostaje wierny swojej misji.
„Don Kichot z La Manchy” to błyskotliwa mieszanka humoru, ironii
i głębokiej refleksji nad kondycją ludzką.To także opowieść o godności, miłości, przyjaźni i odwadze w świecie, który rzadko nagradza za cnotę.
W czasach, gdy cynizm i konformizm dominują, Don Kichot przypomina, że warto czasem być „szaleńcem”.Nawet jeśli świat nazywa cię głupcem, może to właśnie ty jesteś jedynym, który zachował odrobinę rozsądku w świecie pełnym obłudy i strachu.
Ta powieść to klasyka, którą trzeba znać. Opowieść, która wciąż porusza. Bohater, którego szaleństwo może być bardziej racjonalne niż nasza codzienna rezygnacja.
Przekonaj się, sięgając po tę fascynującą opowieść!
O autorze: Miguel de Cervantes Saavedra (1547–1616) uważany jest za ojca nowożytnej powieści i jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury światowej. Życie Cervantesa było pełne przygód – jako żołnierz wziął udział
w bitwie pod Lepanto, gdzie odniósł ciężkie rany, a następnie spędził pięć lat
w niewoli piratów w Algierze. Po powrocie do Hiszpanii zmagał się z biedą, biurokracją i własnymi ambicjami pisarskimi. Pomimo trudności stworzył dzieło życia – „Don Kichota z La Manchy” – które stało się przełomem
w literaturze, przekształcając średniowieczny romans rycerski w głęboką
i nowoczesną powieść psychologiczną. Cervantes do dziś pozostaje symbolem literackiej odwagi, humoru i refleksji nad ludzką kondycją.
Miguel de Cervantes, hiszpański mistrz pióra, stworzył dzieło, które przetrwało epoki, języki i granice. „Don Kichot z La Manchy” to nie tylko satyra na średniowieczny romans rycerski – to głęboka, wielowarstwowa opowieść o ludzkiej duszy, walce z rzeczywistością i poszukiwaniu sensu
w świecie absurdu. W powieści poznajemy Don Kichota, zubożałego szlachcica, który tak bardzo zaczytał się w rycerskich romansach, że zapragnął sam stać się błędnym rycerzem. W towarzystwie swojego wiernego, przyziemnego giermka Sancho Pansy, wyrusza na wyprawę, by bronić uciśnionych, naprawiać krzywdy i zdobyć sławę dla swej wyidealizowanej damy serca – Dulcynei z Toboso. Jednak świat nie wygląda już tak, jak
w opowieściach o krucjatach i czarodziejach. Wiatraki nie są gigantami,
a karczmy nie są zamkami. Na oczach czytelnika rozgrywa się dramat bohatera rozdartego między wyobraźnią a rzeczywistością, który mimo wszystkich porażek, ośmieszeń i cierpienia – pozostaje wierny swojej misji.
„Don Kichot z La Manchy” to błyskotliwa mieszanka humoru, ironii
i głębokiej refleksji nad kondycją ludzką. To także opowieść o godności, miłości, przyjaźni i odwadze w świecie, który rzadko nagradza za cnotę.
W czasach, gdy cynizm i konformizm dominują, Don Kichot przypomina, że warto czasem być „szaleńcem”.Nawet jeśli świat nazywa cię głupcem, może to właśnie ty jesteś jedynym, który zachował odrobinę rozsądku w świecie pełnym obłudy i strachu.
Ta powieść to klasyka, którą trzeba znać. Opowieść, która wciąż porusza. Bohater, którego szaleństwo może być bardziej racjonalne niż nasza codzienna rezygnacja.
Przekonaj się, sięgając po tę fascynującą opowieść!
O autorze: Miguel de Cervantes Saavedra (1547–1616) uważany jest za ojca nowożytnej powieści i jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury światowej. Życie Cervantesa było pełne przygód – jako żołnierz wziął udział
w bitwie pod Lepanto, gdzie odniósł ciężkie rany, a następnie spędził pięć lat
w niewoli piratów w Algierze. Po powrocie do Hiszpanii zmagał się z biedą, biurokracją i własnymi ambicjami pisarskimi. Pomimo trudności stworzył dzieło życia – „Don Kichota z La Manchy” – które stało się przełomem
w literaturze, przekształcając średniowieczny romans rycerski w głęboką
i nowoczesną powieść psychologiczną. Cervantes do dziś pozostaje symbolem literackiej odwagi, humoru i refleksji nad ludzką kondycją.
To nie jest zwykły tomik poetycki. „Na wyciągnięcie słów” Agnieszki Krupickiej to emocjonalna mapa – pełna szmerów codzienności, nocnych szeptów, czułych drgań myśli i bolesnych śladów jakie zostawia życie. Poezja zawarta w tym zbiorze nie krzyczy – ona szeptem opowiada prawdę. Prawdę o kobiecości, samotności, niepokoju, miłości i potrzebie bycia wysłuchaną. To poezja, w której każdy wers jest jak oddech – potrzebny, rytmiczny, nasycony treścią. Autorka nie boi się mówić o tym, co trudne: o rozpadzie, przemijaniu, pustce, nieśmiałej nadziei. Każdy wiersz jest wyznaniem – intymnym, ale uniwersalnym.
W jej tomiku czuć poetycką dojrzałość. Nie ma w nim przerysowań, sztucznych fajerwerków. Jest za to szczerość doświadczenia – czytając, odnosi się wrażenie, że te słowa mogłyby paść w rozmowie z przyjaciółką po północy. Są ciepłe, a zarazem chłodne. Są prawdziwe.
Autorka maluje słowem – delikatnie, ale konsekwentnie. Często używa natury, światła, ciemności i snów jako tła emocjonalnego. Nie ucieka od symboliki, ale nigdy nie popada w banał. Nawet gdy pisze o „bezsenności” czy „wschodzie słońca” – nadaje temu nowe znaczenie. Cały tomik – mimo że złożony z pojedynczych wierszy – tworzy spójny klimat. Można go czytać po kolei lub wyrywkowo, ale zawsze znajdzie się w nim ten sam głos: głos kobiety myślącej, odczuwającej, która się nie poddaje.
To dojrzały, refleksyjny tomik poetycki, który zostaje w czytelniku na długo po jego lekturze. Poetka udowadnia, że poezja nadal ma sens – zwłaszcza wtedy, gdy jest „na wyciągnięcie słów”, a nie na pokaz.
Zapraszam do lektury!
O Autorze:
Agnieszka Krupicka – poetka. Urodziła się 6.12.1980 r. w Białymstoku, gdzie obecnie mieszka.
Dotychczasowe publikacje:
2011 r. – Wyróżnienie w konkursie poetyckim „Czarno na Białym” Puls literatury; Parzęczew; 2022 r. – Tomik z wierszami pt. „ O Miłości i nie tylko” Wydawnictwo Poligraf; Współautorstwo; 2023 r. – “Poezja Naszych Dni” Tom 5, Wydawnictwo Borgis
2024 r. –” Aniołom swoim dał rozkaz” Animals Top Model (Antologia Literacka o Zwierzętach ); “Dobra dusza dla Mariusza” (Tomik charytatywny), Wydawnictwo św. Macieja Apostoła, “Poezja Naszych Dni” Tom 6, Wydawnictwo Borgis;
udział w antologiach: “Wiersze sercem pisane (ed. 23)” i “Zanim zabierze nas wiatr (ed. 11)”, Wydawnictwo Astrum
2025 r. -” 4 Pory Roku”, Wydawnictwo św. Macieja Apostoła i udział w antologii “Kocham Cię Polsko (ed. 3)” Wydawnictwo Astrum.
2025 r. - Tomik poetycki “Po stronie myśli”, Wydawnictwo Astrum.
Stron 60
okładka kolorowa, oprawa miękka, format A5,
Pragniesz doświadczyć leczniczej mocy "złota Bałtyku"? Interesuje Cię, dlaczego od tysięcy lat uważa się jantar za cudowny dar natury? Wystarczy potrzymać przez chwilę bursztyn w dłoni, aby przekonać się, jak pięknie pachnie i jaki jest ciepły. Aż chce się korzystać z energii zaklętego w nim słońca. "Samoleczenie bursztynem" wskaże Ci, jak to zrobić za pomocą nalewek, maści, lamp, amuletów oraz niezwykle skutecznych metod terapii, takich jak np. biotermiczna metoda leczenia kamieniami Lecha Tkaczyka (BTL). Liczne ciekawostki historyczne, naukowe oraz medyczne rozbudzą Twą fascynację tym niezwykłym minerałem. Przekonaj się sam od potędze skamieniałej żywicy prastarych drzew.
Książka "Papież Leon XIII. W obronie ludu" autorstwa Lecha Tkaczyka to pasjonująca powieść biograficzna, która wciąga czytelnika w świat przemian społecznych, duchowych i politycznych, jakie miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku. Napisana z wyjątkową dbałością o szczegóły historyczne, łączy w sobie elementy sensacji, kryminału, romansu oraz głębokiej refleksji teologicznej. Głównym bohaterem książki jest Leon XIII, papież robotników, który w swojej encyklice "Rerum Novarum" przeciwstawia się wyzyskowi i niesprawiedliwości społecznej. Autor przedstawia Leona XIII jako człowieka niezwykle wykształconego, odważnego i konsekwentnego w dążeniu do reformy Kościoła. Powieść ukazuje jego drogę od młodego Gioacchino Pecciego, pochodzącego z ubogiej rodziny szlacheckiej, aż po wybór na papieża i pełne wyzwań lata pontyfikatu. W powieści nie brakuje wątków sensacyjnych i kryminalnych - Lee Chang, badacz starodruków, odkrywa współczesną intrygę związaną z kradzieżą rękopisu encykliki "Rerum Novarum". Ta współczesna zagadka, wpleciona w opowieść historyczną, doskonale uzupełnia główny nurt narracji, podkreślając nieprzemijające znaczenie myśli społecznej Leona XIII. Lech Tkaczyk mistrzowsko balansuje między wiernym odwzorowaniem faktów a narracyjną swobodą, co sprawia, że książka jest przystępna nawet dla czytelnika niezaznajomionego z historią Kościoła. Dialogi są naturalne, pełne emocji, a opisy Watykanu i XIX-wiecznego Rzymu - malownicze i sugestywne. Książka "Papież Leon XIII. W obronie ludu" ukazuje nie tylko sylwetkę papieża, ale także jego poglądy i przesłanie, które - jak się okazuje - są nadal aktualne. To historia człowieka, który zmienił oblicze Kościoła, nie bojąc się stanąć po stronie ludzi pracy i przeciwstawić się niesprawiedliwości społecznej. O autorze: Lech Tkaczyk, urodzony w 1956 roku, jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Międzynarodowych Studiów Doktoranckich z zakresu marketingu i zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Autor licznych książek, w tym poezji, literatury dla dzieci oraz publikacji z zakresu komunikacji międzyludzkiej i zdrowego stylu życia. Jego twórczość łączy wiedzę z różnych dziedzin, inspirując czytelników i skłaniając ich do głębszej refleksji. Zapraszam do lektury! Format A5,oprawa miękka,stron 200
Książka "Papież Leon XIII. W obronie ludu" autorstwa Lecha Tkaczyka to pasjonująca powieść biograficzna, która wciąga czytelnika w świat przemian społecznych, duchowych i politycznych, jakie miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku. Napisana z wyjątkową dbałością o szczegóły historyczne, łączy w sobie elementy sensacji, kryminału, romansu oraz głębokiej refleksji teologicznej. Głównym bohaterem książki jest Leon XIII, papież robotników, który w swojej encyklice "Rerum Novarum" przeciwstawia się wyzyskowi i niesprawiedliwości społecznej. Autor przedstawia Leona XIII jako człowieka niezwykle wykształconego, odważnego i konsekwentnego w dążeniu do reformy Kościoła. Powieść ukazuje jego drogę od młodego Gioacchino Pecciego, pochodzącego z ubogiej rodziny szlacheckiej, aż po wybór na papieża i pełne wyzwań lata pontyfikatu. W powieści nie brakuje wątków sensacyjnych i kryminalnych - Lee Chang, badacz starodruków, odkrywa współczesną intrygę związaną z kradzieżą rękopisu encykliki "Rerum Novarum". Ta współczesna zagadka, wpleciona w opowieść historyczną, doskonale uzupełnia główny nurt narracji, podkreślając nieprzemijające znaczenie myśli społecznej Leona XIII. Lech Tkaczyk mistrzowsko balansuje między wiernym odwzorowaniem faktów a narracyjną swobodą, co sprawia, że książka jest przystępna nawet dla czytelnika niezaznajomionego z historią Kościoła. Dialogi są naturalne, pełne emocji, a opisy Watykanu i XIX-wiecznego Rzymu - malownicze i sugestywne. Książka "Papież Leon XIII. W obronie ludu" ukazuje nie tylko sylwetkę papieża, ale także jego poglądy i przesłanie, które - jak się okazuje - są nadal aktualne. To historia człowieka, który zmienił oblicze Kościoła, nie bojąc się stanąć po stronie ludzi pracy i przeciwstawić się niesprawiedliwości społecznej. O autorze: Lech Tkaczyk, urodzony w 1956 roku, jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Międzynarodowych Studiów Doktoranckich z zakresu marketingu i zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Autor licznych książek, w tym poezji, literatury dla dzieci oraz publikacji z zakresu komunikacji międzyludzkiej i zdrowego stylu życia. Jego twórczość łączy wiedzę z różnych dziedzin, inspirując czytelników i skłaniając ich do głębszej refleksji. Zapraszam do lektury! Format A5,oprawa twarda,stron 200
Nowo wybrany papież Robert Francis Prevost, który przyjął imię Leon XIV już od pierwszych chwil swojego pontyfikatu wzbudził zainteresowanie i nadzieję wśród wiernych na całym świecie. Jego spontaniczność, otwartość i serdeczność, a także pełne głębokiej duchowości homilie przyciągają uwagę zarówno katolików, jak i ludzi spoza Kościoła. Powieść biograficzna "Leon XIV: Nadzieja na nowe" to wyjątkowa historia o człowieku, który przeszedł długą i pełną wyzwań drogę - od skromnego chłopca z przedmieść Chicago, przez posługę zakonną i misje w Peru, aż po papieża Kościoła katolickiego. Książka nie tylko szczegółowo ukazuje jego biografię, ale także wprowadza czytelnika w atmosferę współczesnego Watykanu, pełnego intryg, nadziei i wyzwań. Dzięki dynamicznej i inspirującej narracji, czytelnik odkryje nieznane aspekty życia papieża Leona XIV - jego zmagania z trudnościami, walkę o reformę Kościoła i głębokie przekonanie o potrzebie powrotu do chrześcijańskich wartości. Przez pryzmat wydarzeń z przeszłości poznajemy człowieka pełnego pokory i miłości, który staje się symbolem odnowy i jedności. Książka w mistrzowski sposób łączy elementy biograficzne, religijne i refleksyjne, tworząc fascynujący portret człowieka wiary i lidera. Zamykająca książkę homilia, wygłoszona przez Leona XIV tuż po wyborze na papieża, podkreśla najważniejsze wartości, jakie niesie jego pontyfikat: pokój, jedność i nadzieję. To lektura dla każdego, kto pragnie zrozumieć znaczenie odnowy Kościoła w XXI wieku. "Leon XIV: Nadzieja na nowe" to nie tylko historia pontyfikatu - to inspiracja do refleksji nad własną wiarą i odpowiedzialnością za przyszłość wspólnoty chrześcijańskiej. Czy jesteś gotów poznać człowieka, który pragnie być papieżem wszystkich ludzi?Przekonaj się, dlaczego Leon XIV już dziś nazywany jest "Papieżem Nadziei". O autorze: Lech Tkaczyk, urodzony w 1956 roku, jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Międzynarodowych Studiów Doktoranckich z zakresu marketingu i zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Autor licznych książek, w tym poezji, literatury dla dzieci oraz publikacji z zakresu komunikacji międzyludzkiej i zdrowego stylu życia. Jego twórczość łączy wiedzę z różnych dziedzin, inspirując czytelników i skłaniając ich do głębszej refleksji. Zapraszam do lektury! Format A5,oprawa twarda,stron 420
Nowo wybrany papież Robert Francis Prevost, który przyjął imię Leon XIV już od pierwszych chwil swojego pontyfikatu wzbudził zainteresowanie i nadzieję wśród wiernych na całym świecie. Jego spontaniczność, otwartość i serdeczność, a także pełne głębokiej duchowości homilie przyciągają uwagę zarówno katolików, jak i ludzi spoza Kościoła. Powieść biograficzna "Leon XIV: Nadzieja na nowe" to wyjątkowa historia o człowieku, który przeszedł długą i pełną wyzwań drogę - od skromnego chłopca z przedmieść Chicago, przez posługę zakonną i misje w Peru, aż po papieża Kościoła katolickiego. Książka nie tylko szczegółowo ukazuje jego biografię, ale także wprowadza czytelnika w atmosferę współczesnego Watykanu, pełnego intryg, nadziei i wyzwań. Dzięki dynamicznej i inspirującej narracji, czytelnik odkryje nieznane aspekty życia papieża Leona XIV - jego zmagania z trudnościami, walkę o reformę Kościoła i głębokie przekonanie o potrzebie powrotu do chrześcijańskich wartości. Przez pryzmat wydarzeń z przeszłości poznajemy człowieka pełnego pokory i miłości, który staje się symbolem odnowy i jedności. Książka w mistrzowski sposób łączy elementy biograficzne, religijne i refleksyjne, tworząc fascynujący portret człowieka wiary i lidera. Zamykająca książkę homilia, wygłoszona przez Leona XIV tuż po wyborze na papieża, podkreśla najważniejsze wartości, jakie niesie jego pontyfikat: pokój, jedność i nadzieję. To lektura dla każdego, kto pragnie zrozumieć znaczenie odnowy Kościoła w XXI wieku. "Leon XIV: Nadzieja na nowe" to nie tylko historia pontyfikatu - to inspiracja do refleksji nad własną wiarą i odpowiedzialnością za przyszłość wspólnoty chrześcijańskiej. Czy jesteś gotów poznać człowieka, który pragnie być papieżem wszystkich ludzi?Przekonaj się, dlaczego Leon XIV już dziś nazywany jest "Papieżem Nadziei". O autorze: Lech Tkaczyk, urodzony w 1956 roku, jest absolwentem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Międzynarodowych Studiów Doktoranckich z zakresu marketingu i zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Autor licznych książek, w tym poezji, literatury dla dzieci oraz publikacji z zakresu komunikacji międzyludzkiej i zdrowego stylu życia. Jego twórczość łączy wiedzę z różnych dziedzin, inspirując czytelników i skłaniając ich do głębszej refleksji. Zapraszam do lektury! Format A5,oprawa miękka,stron 420
"Bracia Dalcz i S-ka" to porywająca powieść obyczajowo-społeczna, w której Tadeusz Dołęga-Mostowicz kreśli obraz wielkiego przemysłowego imperium i rodzinnej dynastii, wplątanej w dramatyczne intrygi, finansowe machinacje i osobiste tragedie. Autor, znany z takich bestsellerów jak "Kariera Nikodema Dyzmy" czy "Znachor", ponownie dowodzi swojego mistrzostwa w ukazywaniu mechanizmów rządzących światem wielkiego biznesu, konfliktów międzypokoleniowych i moralnych dylematów, jakie niesie ze sobą władza i bogactwo. Akcja powieści rozgrywa się w kręgu potężnej rodziny Dalczów, właścicieli prężnie działających Zakładów Przemysłowych "Bracia Dalcz i S-ka". Na czele tego imperium stoi Wilhelm Dalcz, doświadczony i konserwatywny przemysłowiec, który całe życie poświęcił rozbudowie rodzinnej firmy. Jego brat Karol Dalcz, sparaliżowany i zmęczony życiem, powraca do kraju wraz ze swoim synem Krzysztofem, młodym inżynierem wychowanym w Europie Zachodniej. Krzysztof, mający przejąć odpowiedzialność za przyszłość zakładów, zderza się z nieprzyjaznym środowiskiem - skostniałą hierarchią, zbiurokratyzowanym zarządem oraz skłóconą rodziną, której członkowie kierują się głównie własnymi interesami. Na tle tych wydarzeń rozgrywa się emocjonująca walka o władzę, w której kluczowe role odgrywają również ludzie z otoczenia Dalczów. Autor z wielką wnikliwością ukazuje ówczesne realia gospodarcze i społeczne Polski międzywojennej, z jej narastającymi podziałami klasowymi i kryzysem kapitalistycznego świata. Powieść, choć napisana w roku 1933, pozostaje niezwykle aktualna, ukazując mechanizmy walki o władzę, nepotyzm, korupcję i moralne dylematy ludzi uwikłanych w wielkie interesy. Dzięki znakomitym portretom psychologicznym, "Bracia Dalcz i S-ka" stają się nie tylko dramatycznym obrazem losów pewnej rodziny, ale i uniwersalnym studium ludzkiej natury - ambicji, zazdrości, lojalności i zdrady. Postacie stworzone przez Mostowicza nie są czarno-białe - każda z nich ma swoje motywacje, wady i zalety.Tadeusz Dołęga-Mostowicz,obserwator ludzkich charakterów udowadnia, że potrafi stworzyć literaturę, która nie tylko wciąga fabułą, ale i zmusza do refleksji nad kondycją człowieka i społeczeństwa. Czy Krzysztof Dalcz, młody i ambitny inżynier, zdoła uratować rodzinne dziedzictwo? Czy w świecie brutalnych intryg i bezwzględnej konkurencji jest jeszcze miejsce na uczciwość i honor? Przekonaj się, sięgając po tę fascynującą opowieść ! Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego. Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, Prokurator Alicja Horn. Bracia Dalcz i S-ka - dwutomowa powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza ukazała się w roku 1933. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Oddajemy do rąk czytelników zbiór krótkich opowiadań dla starszych dzieci i młodzieży pod tytułem LAS MIĘDZY ŚWIATAMI autorstwa Kaliny Beluch.
Ta książka ma bardzo ciekawą historię. A wszystko jak pisze autorka zaczęło się od snu: Śniło mi się, że chodzę po lesie i wiem, że drzewa to naprawdę zaklęci w nich ludzie. Pomysł kiełkował we mnie przez dłuższy czas, aż w końcu przelałam go na papier. Starałam się dać każdemu drzewu niepowtarzalną osobowość.
Podeszłam do mieszkańców lasu z humorem i sympatią. Książka stanowi odzwierciedlenie zarówno mojej miłości do przyrody, jak i sympatii do ludzi”.
O autorce:
Kalina Beluch - urodziła się 4 kwietnia 1977 r. w Bytomiu, tam też mieszka. Współczesny człowiek renesansu - magister biologii i filologii polskiej, doktor nauk humanistycznych. Autorka licznych tomików wierszy wydanych głównie przez krakowskie wydawnictwo "Miniatura". Pisze artykuły o ochronie środowiska dla katowickiego dwutygodnika "Magazyn Hutniczy" oraz recenzje książek dla wortalu literackiego www.granice.pl . Kocha przyrodę, książki oraz długie piesze wędrówki. Jednym słowem - mól książkowy oraz barwny ptak..
Zapraszam do lektury!
"Popioły" to jedno z najważniejszych dzieł Stefana Żeromskiego, wpisujące się w nurt literatury Młodej Polski. Powieść, która zaczęła ukazywać się w odcinkach w 1902 roku na łamach warszawskiego "Tygodnika Ilustrowanego," stanowi epicką panoramę życia Polaków pod zaborami w epoce napoleońskiej. Autor z niezwykłą wrażliwością i precyzją oddaje atmosferę tamtych czasów, łącząc losy fikcyjnych bohaterów z autentycznymi wydarzeniami historycznymi. Stefan Żeromski, korzystając z bogatych zbiorów historycznych, tworzy monumentalne dzieło, które można porównać do "Wojny i pokoju" Lwa Tołstoja. Podobnie jak rosyjski mistrz, S.Żeromski kreśli paletę postaci, od prostych żołnierzy po wybitnych dowódców, opisując ich duchowe rozterki, moralne wybory związane z walką o niepodległość. Główny bohater, Rafał Olbromski, to postać symboliczna, reprezentująca młode pokolenie Polaków poszukujących sensu życia w trudnych realiach epoki. Jego droga - od młodzieńczej brawury, przez udział w wojnach napoleońskich, po głębokie refleksje nad istotą patriotyzmu - jest metaforą przemian duchowych całego narodu. Równolegle do jego losów, Żeromski przedstawia historie innych postaci, takich jak Krzysztof czy książę Gintułt, które wnoszą do powieści dodatkowe perspektywy i wzbogacają jej wymowę. "Popioły" nie są jedynie powieścią historyczną, lecz także głęboką analizą moralną i filozoficzną. Żeromski zadaje fundamentalne pytania o cenę wolności, sens poświęcenia i wartość życia ludzkiego w obliczu wielkich przemian. Wątki wojenne przeplatają się z refleksjami nad losem jednostki w kontekście narodowych dążeń, co czyni tę powieść niezwykle aktualną i uniwersalną.Kompozycja dzieła, oparta na luźnych epizodach i dynamicznych scenach batalistycznych, pozwala czytelnikowi zanurzyć się w różnorodności ówczesnego życia. Żeromski mistrzowsko operuje językiem, tworząc plastyczne opisy przyrody, pełne detali sceny bitewne i sugestywne dialogi, które przybliżają ducha epoki."Popioły" to nie tylko hołd złożony polskiej historii, ale także uniwersalne dzieło literackie, które zmusza do refleksji nad losem jednostki i narodu. Powieść, mimo swojej monumentalnej formy, zachwyca lekkością stylu i głębią przesłania, pozostając jednym z najważniejszych osiągnięć literatury polskiej. O autorze: Stefan Żeromski (1864-1925) był polskim prozaikiem, dramaturgiem i publicystą, który pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. W swoich dziełach poruszał tematy społeczne i moralne. Stefan Żeromski napisał wiele ważnych dzieł, które znacząco wpłynęły na literaturę polską. Do najbardziej znaych utworów należą:"Ludzie bezdomni", "Dzieje grzechu", "Przedwiośnie" i wiele innych. Po wojnie Żeromski stał się jedną z najważniejszych postaci literatury polskiej, zdobywając uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Zmarł 20 listopada 1925 roku w Warszawie.
Quo vadis - powieść z czasów Nerona - powieść historyczna Henryka Sienkiewicza. Publikowana najpierw w odcinkach w warszawskiej "Gazecie Polskiej" (lata 1895-1896) i - z minimalnym opóźnieniem w stosunku do "Gazety" - także w krakowskim dzienniku "Czas" i "Dzienniku Poznańskim". Wkrótce powieść została wydana w formie druku zwartego, jej premiera odbyła się w Krakowie, w 1896 roku. Powieść odniosła światowy sukces i została przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków. Pełny tekst powieści Quo vadis znajduje się w rękopisie Biblioteki Narodowej, a we wrocławskim Ossolineum znajduje się 39 luźnych kart pierwszego szkicu powieści[1]. Rękopis BN został zakupiony od spadkobierców Leopolda Kronenberga. Karty znajdujące się w zbiorach Ossolineum pochodzą ze zbiorów rodziny pisarza z Oblęgorka. Henryk Sienkiewicz dostał Literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Quo vadis jest jednym z najbardziej znanych dzieł autora, dlatego częstym błędem jest uznawanie, że nagrodą Nobla została przyznana właśnie za to dzieło. W istocie w 1905 roku Sienkiewicz otrzymał ją za wybitne osiągnięcia pisarskie w literaturze epickiej[2]. Tytuł książki to łaciński zwrot, oznaczający: Dokąd idziesz?. Odwołuje się on do słów Quo vadis, Domine? (Dokąd idziesz, Panie?), wypowiedzianych według legendy, przywołanej również w powieści, przez apostoła Piotra do Chrystusa. Ilustracje do powieści wykonali m. in. znani malarze Piotr Stachiewicz i Jan Styka. W 1894 roku powstały pierwsze rozdziały Quo vadis, które ukazały się drukiem od marca 1895 roku w warszawskiej "Gazecie Polskiej", krakowskim "Czasie" oraz "Dzienniku Poznańskim" (do lutego 1896 roku). Wydanie książkowe pojawiło się niedługo później i zrobiło zawrotną karierę w całej Europie. Książka do dziś cieszy się wyjątkową popularnością, została przetłumaczona na 57 języków, w tym na arabski czy japoński, a także esperanto i opublikowana w ponad 70 krajach[6]. Quo vadis wielokrotnie adaptowano i wystawiano na deskach teatrów, ukazała się opera oparta na motywach powieści, a w 1913 roku dzieło zostało po raz pierwszy sfilmowane, a później było ekranizowane jeszcze kilkakrotnie. W 2016 Sienkiewiczowską powieść odczytywano publicznie podczas akcji społecznej propagującej znajomość literatury narodowej - Narodowe Czytanie Quo vadis. Z tej okazji 3 września rękopis powieści opuścił na jeden dzień skarbiec Biblioteki Narodowej i można go było oglądać w warszawskim Pałacu Rzeczypospolitej. Żródło informacji: Wikipedia.
Słowo "apokryfy" oznacza "rzeczy odłożone" lub "rzeczy ukryte". Ogólny termin jest zwykle stosowany do ksiąg, które kościół uważał za przydatne, ale nie natchnione przez Boga.Pisma te zostały napisane przez anonimowego autora, który często dołączał do swojego dzieła imię apostoła,: prawie wszystkie księgi, zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie, zwane "apokryfami" w tradycji protestanckiej, są pseudodepigrafami. W tradycji katolickiej i prawosławnej to, co protestanci nazywają apokryfami, obejmuje księgi deuterokanoniczne: w tradycji katolickiej termin "apokryf" jest synonimem tego, co protestanci nazwaliby pseudopigrafem, którego ostatni termin jest prawie wyłącznie używany przez uczonych. Autor dzieła Ignacy Radliński zajmował się m. in. historią religii ludów semickich oraz badaniami nad początkami chrześcijaństwa i nad historycznością Jezusa. Był jednym z wybitniejszych twórców polskiego religioznawstwa.
Jeśli istnieje coś takiego jak geniusz...To wiedz, że ja nim jestem, a jeśli nie,to guzik mnie to obchodzi.John Lennon, 1970 Książka opowiada pełną historię niezwykłego człowieka, urodzonego w Liverpoolu w 1940 roku, który stał się zjawiskiem kulturowym. Człowiek ten nie tylko zmienił obraz muzyki popularnej, ale także prezentował wartości i postawy, z którymi utożsamiało się całe pokolenie. Nawet dzisiaj, ponad trzydzieści lat po jego tragicznej śmierci, wciąż jest wzorem dla milionów.JOHN LENNON – Życie i legenda – to album nie tylko DLA FANÓWAutor daje nam sugestywny obraz życia muzyka, który inspirował swoje pokolenie. Książka zawiera nigdy wcześniej niepublikowane wywiady z najbliższymi Johna. Setki wspaniałych, kolorowych zdjęć czynią ją niezwykle atrakcyjną dla fanów. Wspaniałe portrety, zdjęcia z dzieciństwa oraz z koncertów oddają w pełni poczucie humoru, dowcip Johna i miotające nim sprzeczności. Zainteresowania muzyczne i pisarskie Johna pomogły mu przetrwać niespokojne dzieciństwo i młodość. Od 1969 roku do śmierci w 1980 roku John przeżywał okres artystycznego samopoznania i rozwoju, dzięki któremu powstała wspaniała muzyka. Po pięciu latach wyciszenia – pełen nowej muzyki – z entuzjazmem planował swoją przyszłość. To, co zdarzyło się 8 grudnia 1980 roku jest wszystkim znane. Ale nawet smutek po stracie Johna nie jest w stanie przyćmić radości obcowania z jego muzyką. Muzyczny geniusz XX wieku wciąż żyje w sercach swoich fanów!
Do rąk Państwa trafia tomik poezji "Przemijalność", którego autorem jest Christoph Faber. Ten wyjątkowy tomik przenosi czytelnika w intymny, pełen zadumy świat refleksji nad istotą ludzkiego życia, jego kruchością i przemijaniem. Autor z niezwykłą wrażliwością porusza tematy, które są bliskie każdemu z nas - od nieuniknionej śmierci po poszukiwanie sensu w codziennych doświadczeniach. Jego poezja to podróż przez zakamarki duszy, w której głębokie filozoficzne przemyślenia spotykają się z pięknem prostych, lecz wymownych obrazów. Wiersze zawarte w "Przemijalności" emanują spokojem i mądrością, które płyną z dojrzałego zrozumienia życia i jego nieodłącznych elementów, takich jak strata, czas, miłość i duchowość. Autor pisze o rzeczach ostatecznych z elegancją i subtelnością, unikając patosu, ale jednocześnie nie tracąc nic ze swojej głębi. Styl poety cechuje prostota i klarowność, która jednak nie umniejsza bogactwa emocji i myśli, jakie przekazuje. Jego wiersze są przystępne, ale jednocześnie wymagają od czytelnika pewnej refleksji, zatrzymania się na chwilę, by w pełni docenić ich znaczenie. Autor potrafi w zwięzłych słowach zamknąć całe spektrum ludzkich doświadczeń, od radości życia po jego nieunikniony kres, co sprawia, że jego poezja jest uniwersalna i ponadczasowa. "Przemijalność" to tomik, który nie tylko dotyka serca, ale także wzbogaca umysł, skłaniając do przemyśleń. Jest to poezja dla tych, którzy poszukują nie tylko piękna słowa, ale i duchowego spełnienia, bowiem Christoph Faber z wyjątkową finezją łączy filozoficzną głębię z liryczną subtelnością, tworząc dzieło, które z pewnością zostanie na długo w pamięci każdego, kto po nie sięgnie. O autorze: Christoph Faber - urodzony w 1961 roku w Bytomiu. Od 1988 roku wraz z rodziną mieszka w Szwarcwaldzie (Niemcy). Z wykształcenia elektronik. Od prawie 30 lat instruktor Qigong. Zafascynowany kulturą i filozofią Wschodu, często podróżuje razem z żoną po krajach Azji Południowo-Wschodniej. Publikuje artykuły na temat Taijiquan i Qigong na łamach różnych czasopism. Jego teksty można również znaleźć na stronie magazynu internetowego "Świat Nei Jia". Swoimi wierszami dzieli się na Facebooku w różnych grupach poetyckich. Do tej pory zaistniał w dwóch antologiach: "Wiersze" i "Mundus Poeticus". Nie wyobraża sobie życia bez książek i kochanej rodzinki. Stron 108 okładka kolorowa, oprawa miękka
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica - ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798-1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m. in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w Collge de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej. Format A4; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.twarda
Profesor Wilczur, to druga część powieści pod tytułem Znachor Tadeusza Dołęgi Mostowicza.Czytelnik oczekuje,że po kłopotach z odzyskaniem pamięci Profesor Wilczur będzie wiódł sielki żywot.
Po odnalezieniu córki i ponownym objęciu stanowiska ordynatora szpitala z zapałem będzie kontynuował praktykę medyczną. Nic bardziej mylnego.
Są ludzie, których nie cieszy jego powrót i są gotowu zrobić wiele,aby się go pozbyć. W takiej sytuacji profesor Wilczur decyduje się na powrót na wieś. Czytelnika czeka emocjonująca kontynuacja losów bohaterów Znachora, przed nimi intrygi, nagłe zwroty akcji. W powieści Profesor Wilczur nie brakuje też wątków romantycznych. Powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, autora Kariery Nikodema Dyzmy, Znachor, które to dzieła bogato ilustrowane, wydane w wersji albumowej udostępniło czytelnikom Wydawnictwo Astrum, cieszyły się i nadal cieszą się ogromną popularnością-wiele z nich zostało zekranizowanych. W latach trzydziestych powstała filmowa trylogia o losach Rafała Wilczura, której dwie pierwsze części, Znachor i Profesor Wilczur, oparte były na książkach, a trzecia, Testament profesora Wilczura, na scenariuszu, napisanym specjalnie przez samego Dołęgę-Mostowicza. Niestety, nie zachowała się żadna kopia tego filmu. Ważną częścią fabuły jest idea zmarłego profesora Wilczura - zorganizowania racjonalnego lecznictwa na wsi - wprowadza w czyn Jemioł, człowiek o ciemnej przeszłości, którego Wilczur uratował przed ostatecznym upadkiem . . . Powstaje Fundacja im.Profesora Wilczura.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rafa%C5%82_Wilczur
Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach
Profesor Wilczur, to druga część powieści pod tytułem Znachor Tadeusza Dołęgi Mostowicza.Czytelnik oczekuje,że po kłopotach z odzyskaniem pamięci Profesor Wilczur będzie wiódł sielki żywot.
Po odnalezieniu córki i ponownym objęciu stanowiska ordynatora szpitala z zapałem będzie kontynuował praktykę medyczną. Nic bardziej mylnego.
Są ludzie, których nie cieszy jego powrót i są gotowu zrobić wiele,aby się go pozbyć. W takiej sytuacji profesor Wilczur decyduje się na powrót na wieś. Czytelnika czeka emocjonująca kontynuacja losów bohaterów Znachora, przed nimi intrygi, nagłe zwroty akcji. W powieści Profesor Wilczur nie brakuje też wątków romantycznych. Powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, autora Kariery Nikodema Dyzmy, Znachor, które to dzieła bogato ilustrowane, wydane w wersji albumowej udostępniło czytelnikom Wydawnictwo Astrum, cieszyły się i nadal cieszą się ogromną popularnością-wiele z nich zostało zekranizowanych. W latach trzydziestych powstała filmowa trylogia o losach Rafała Wilczura, której dwie pierwsze części, Znachor i Profesor Wilczur, oparte były na książkach, a trzecia, Testament profesora Wilczura, na scenariuszu, napisanym specjalnie przez samego Dołęgę-Mostowicza. Niestety, nie zachowała się żadna kopia tego filmu. Ważną częścią fabuły jest idea zmarłego profesora Wilczura - zorganizowania racjonalnego lecznictwa na wsi - wprowadza w czyn Jemioł, człowiek o ciemnej przeszłości, którego Wilczur uratował przed ostatecznym upadkiem . . . Powstaje Fundacja im.Profesora Wilczura.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rafa%C5%82_Wilczur
Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego.Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, na podstawie których powstały też chętnie oglądane filmy i seriale. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
