Książka „Na wiosłach przez Atlantyk” to kolejna opowieść Romualda Koperskiego o podróży przez ocean. Tym razem autor książki zmierzył się z bezkresem Oceanu Atlantyckiego. Rejs oceaniczny łodzią wiosłową „Pianista” rozpoczął się w październiku 2016 roku na Wyspach Kanaryjskich, zakończył sukcesem na Wyspach Karaibskich w styczniu 2017 roku. Osobliwością tego rejsu był fakt, iż Romuald Koperski, jako pierwszy Polak na świecie, przepłynął Atlantyk samotnie, tylko za pomocą wioseł, bez napędu, bez żagli, bez wsparcia z zewnątrz, bez przystanków. Wyczyn ten został doceniony i uhonorowany stosownym certyfikatem przez Międzynarodową Organizację Wioślarzy Oceanicznych (Ocean Rowing Society).
Trasa rejsu wiodła ze wschodu na zachód, z wyspy Teneryfa, leżącej w Archipelagu Wysp Kanaryjskich w kierunku Archipelagu Wysp Karaibskich, do wyspy Tobago. Podróż trwała 77 dni, a pokonany dystans to 3173 mile morskie (5876 km).
Wyzwanie, które podjął autor książki, nie było łatwe, tym bardziej, że Romuald Koperski nie jest zawodowym żeglarzem… Z wykształcenia muzyk pianista, stąd nazwa łodzi „Pianista”, a z zamiłowania podróżnik szukający wciąż nowych ścieżek i wrażeń.
„Czytam swój dziennik, jakby pisał go ktoś inny. A skoro tak, może ta opowieść wciągnie także kogoś nieznajomego? Chciałbym to sprawdzić, zaryzykować. Na ile da się w takim wyborze, bo to tylko część większej całości, przekazać splot życia? […] Coś z tamtych radości, rozczarowań, bólu, poczucia winy?” – tak swoje szkice i notatki, które pisał właściwie od zawsze, podsumowuje Tadeusz Sobolewski, znany krytyk filmowy i publicysta. Jego Dziennik. Jeszcze jedno zdanie to dzieło wyjątkowe i unikatowe, obejmujące lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte, od stanu wojennego po Okrągły Stół, transformację i wolną Polskę.
Ogromna chęć przeżywania, zobaczenia i przeczytania „wszystkiego”, niezwykła wrażliwość w ocenach oraz aktywa twórczość Tadeusza Sobolewskiego wzbudzają podziw. Ale Dziennik. Jeszcze jedno zdanie to nie tylko zapis intelektualnych wędrówek, lecz także poruszająca relacja człowieka poszukującego własnego miejsca w świecie. Człowieka w najtrudniejszym, ale też w najpiękniejszym momencie życia.
Niektórzy wchodzą w politykę w garniturze. Warufakis wjechał w nią na motorze w czarnej ramonesce.Polityczna gra na przetrzymanie, ciosy w plecy i zakulisowe gierki. Salonowe gry, których nie powstydziłby się nawet Watykan. Najbardziej kontrowersyjny ekonomista świata ujawnia sekrety swojej walki o Grecję z europejskimi instytucjami.Co się dzieje, gdy zadzierasz z Unią Europejską i masz już 300 miliardów euro długu? Czy da się z nią twardo negocjować? Były grecki minister finansów w końcu doprowadził europejskie elity do wściekłości. Prawdziwa polityka jednak rozgrywała się, jak zawsze, za zamkniętymi drzwiami. O tym właśnie jest ta książka.Jeden z moich nielicznych bohaterów. Dopóki mamy Warufakisa, możemy mieć nadzieję.
Czas miniony Stanisława Rainko to autobiograficzna opowieść o długiej drodze filozoficznej. Autor wspomina swoich nauczycieli, takich jak Adam Schaff, Tadeusz Kotarbiński czy Leszek Kołakowski, wraca pamięcią do lektur, które go kształtowały, i daje syntetyczny wykład swych dojrzałych idei. Jednocześnie jest to opowieść o czasach, w których przyszło mu tą drogą kroczyć, często dla filozofii nieprzyjaznych, i o tym, jak mimo to na takiej drodze wytrwać.
Matematyk i biblista w różnych okolicznościach życia podejmował próby wyrażenia swych myśli i opisywania wydarzeń za pomocą mowy rymowanej.
Powstałe w ten sposób teksty leżały wśród licznych papierów, jakie w ciągu życia obficie się namnożyły. Obecnie, porządkując to, co w jakiś sposób jest wyrazem myśli, zwłaszcza tej luźno związanej z pracą naukową w obu dziedzinach, które w życiu Autora stanowiły zasadniczy przedmiot zainteresowania, postanowił te rymowane teksty zebrać i opublikować w przekonaniu, że zawarte w nich myśli ubogacą też innych.
Jeżeli ktoś znajdzie w nich coś pożytecznego dla siebie, chętnie się tym dzieli, choć przede wszystkim zawarte w tym zbiorze treści są bardzo osobistym świadectwem przemyśleń i przeżyć Autora.
Od Wydawnictwa
Darowując książkę "Babciu, opowiedz o sobie", dajesz swojej Babci więcej niż pięknie wydaną, ładnie oprawioną, nienapisaną jeszcze historię. Dajesz jej poczucie, że jest dla Ciebie ważna. Dzięki odpowiedziom na proste i wnikliwe, zawarte w dzienniku pytania dajesz babci możliwość spisania losów, wspomnień i przelania uczuć co sprawi, że dotąd puste strony dziennika staną się dla niej podarunkiem bardzo osobistym, a dla Ciebie i całej rodziny będą stanowić bezcenną pamiątkę. Pomocą dla babci w spisywaniu jej dziejów są zawarte w książce inspirujące, krótkie teksty dotyczące obyczajów, kuchni, kultury, mody itd. z czasów jej młodości.Elma van Vliet uświadomiwszy sobie, że jej matka jest ciężko chora, wymyśliła książkę dla mamy, zbiór pytań, które pomogłyby jej dowiedzieć się, kim naprawdę jest jej najbliższa osoba. Chciała się dowiedzieć, jaka była jako dziewczyna, poznać jej wspomnienia z dzieciństwa, jakie marzenia miała w wieku 18 lat, w kim najpierw się zakochała, jak się czuła w związku z narodzinami swojego dziecka ...Inspirowana starą holenderską tradycją spersonalizowanych wspomnień, następnie powstały książki: dla babci, taty, dziadka.Pięknie zaprojektowane notesy dają możliwość zapisania odpowiedzi na pytania, na których postawienie może być kiedyś za późno.Elma van Vliet zdecydowała się rozwinąć pomysł w serię książek. Pierwsza z nich została opublikowana w 2004 r., a dziś już miliony osób na całym świecie piszą własne historie. Zapisują wspomnienia, udostępniają je i zachowują na przyszłość.Książki z tej serii są uniwersalne i ponadczasowe. Stworzyły nową markę. Tylko w Niemczech, Danii i Holandii sprzedano ponad 3 miliony egzemplarzy. Prawa do wydań zostały zakupione również przez Włochy, Hiszpanię, Węgry, Norwegię, Finlandię, Brazylię, USA. Seria Opowiedz o sobie stała się międzynarodowym bestsellerem."Dla przyszłych pokoleń cenne będzie nie to, co posiadamy, lecz świadectwo, kim byliśmy i opowieść, jak żyliśmy. Tym, co należy uwiecznić, są rodzinne historie".Ellen Goodman
Do rąk Państwa trafia pierwsza część diariusza prowadzonego przez Aleksandra Szklennika w Wilnie w czasie I wojny światowej. Jest to jedyny, tak obszerny1 i precyzyjny zapis życia codziennego miasta nad Wilią w okresie okupacji niemieckiej Ober-Ost. Relacja obejmuje różne aspekty życia, poczynając od warunków codziennej egzystencji mieszkańców, opisu działań władz niemieckich oraz reakcji na nie społeczności lokalnych (samorządowych, społecznych i narodowych), poprzez kronikę wydarzeń lokalnych, aż po wiele informacji z zakresu życia politycznego zarówno w wymiarze miejscowym, jak i ogólnopolskim, a nawet ogólnoeuropejskim i ogólnoświatowym.
[...]
Dziewięć zeszytów bieżących notatek Aleksandra Szklennika z okresu od maja 1915 do listopada 1918 r, opatrzono wspólnym tytułem: Wspomnienia o wydarzeniach w Wilnie i w kraju. Autor rozpoczął swe zapiski w Wilnie, w momencie przygotowań Rosjan do ewakuacji i oczekiwania mieszkańców na nowego okupanta. W tekst pierwszego zeszytu wpleciona jest niezwykle ciekawa relacja, opisująca obserwacje autora powracającego do Wilna przez Kraków, Jędrzejów i Kielce pełne legionistów. (Wybuch wojny zaskoczył autora w trakcie kuracji w Truskawcu.) Tom pierwszy tej edycji kończy zapis z marca 1917 r., z ostatniego dnia zanim do Wilna dotarły pierwsze konkretne informacje o wydarzeniach w Petersburgu. Tom drugi (w przygotowaniu) obejmować będzie wydarzenia od rewolucji lutowej do końca zapisów, tzn. do 31 października 1918 r.
(Ze wstępu)
Takiej książki jeszcze nie było: wspomnienia powstańca warszawskiego i aktora, panicza z dworu i dyrektora teatru, komedianta i inteligenta. Kilkadziesiąt lat XX-wiecznej polskiej historii, w której mieszają się melancholia i satyra, patriotyzm i kpina, okupacja hitlerowska, stalinizm i stan wojenny. A nade wszystko parada największych sław teatralnych - Kazimierza Dejmka i Leona Schillera, Elżbiety Barszczewskiej i Romana Wilhelmiego, Tadeusza Łomnickiego i Niny Andrycz – widzianych z bliska, opisanych bez pardonu, z ich tajemnicami, słabościami i kulisami ich sławy. W sumie: Polska wielka i śmieszna, Polacy wspaniali i mali. A refleksje zaskakująco współczesne.
Tym razem James Ellroy prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa własnej matki, uduszonej latem 1958 roku. Zabójcy nigdy nie znaleziono.
Ta śmierć wywarła na pisarza ogromny wpływ – jako nastolatek mieszkał na ulicy, dopuszczał się drobnych włamań i nie stronił od alkoholu. Zabójstwo matki sprawiło także, że Ellroy rozwinął w sobie obsesyjne zamiłowanie do prozy kryminalnej, lecz dopiero po latach odważył się powrócić do przeszłości. Krótko po wydaniu przełomowej Białej gorączki postanowił wrócić do Los Angeles i z pomocą emerytowanego śledczego Billa Stonera spróbować rozwiązać zagadkę dokonanego przed 38 laty morderstwa.
Efektem tego amatorskiego śledztwa jest jedna z najbardziej wyjątkowych pozycji łączących kryminalną literaturę faktu z autobiografią, jakie ukazały się w ciągu ostatnich dziesięcioleci.
Cienie mojego życia są zapisem hipnotyzującej wyprawy w głąb amerykańskiego półświatka i udręczonej duszy człowieka.
„Jako mistrz własnego języka nie jest w żadnej mierze konwencjonalnym twórcą powieści historycznych… Sprawia, że czytelnik czuje się podłączony do nieprzyjemnego sennego marzenia całej kultury”. „Guardian”
Duża buźka, telewidzowie to zbiór wspomnień Danuty Domańskiej z ponad trzydziestu lat spędzonych w telewizji. To krótkie, lecz emocjonalne podróże w czasy dziennikarstwa, które powoli odchodzi w przeszłość wraz z ludźmi o nietuzinkowych osobowościach, którzy tworzyli klimat ówczesnych mediów, głównie telewizji. Wspomnienia Hanny Domańskiej to także wielkie nazwiska lat 60., 70. i 80. oraz kultowe miejsca jak chociażby sopocki Spatif. To również wycieczki w przeszłość osobistą, trochę niedopowiedziane, wzbogacające i tak niezwykle esencjonalne życie zawodowe autorki.
Osobista historia Manal asz-Szarif, saudyjskiej aktywistki walczącej o prawa kobiet. Manal wychowywała się w tradycyjnej arabskiej rodzinie, w kraju pozostającym pod wpływem islamskich radykałów. Dorastając, coraz mocniej doświadczała dyskryminacji tylko z tego powodu, że była kobietą. W dniu swoich 32 urodzin postanowiła zbuntować się i wbrew zakazowi usiadła za kierownicą…
Skromny tytuł, jaki hrabia Rzewuski nadał swojemu dziełu O koniach wschodnich i wywodzących się z ras orientalnych, nie oddaje nawet w części bogactwa tej publikacji. Jest to, owszem, rzecz o koniach i ich miłośnicy znajdą tu mnóstwo ciekawych obserwacji dotyczących arabów, porównania ich do innych ras koni, szczegóły na temat ich hodowli, nazw i pochodzenia. To jednak zaledwie ułamek tego, co Rzewuski ma do powiedzenia, jego zapiski bowiem prowadzą czytelnika przez cały ogromny, złożony i barwny świat arabski z jego obyczajowością, polityką, muzyką i poezją, a także klimatem, geografią i przyrodą. Autor nie szczędzi nam niesamowitych opowieści z życia beduinów, którzy go zachwycają swoją szlachetnością i harmonią, historii o oryginalnych osobistościach, napotkanych podczas wędrówek przez Arabię – choćby o niezrównanej podróżniczce Lady Hester Stanhope – i urzekających opisów rumaków, wielbłądów czy sokołów. Opatruje te obserwacje rysunkami, mapami, dopiskami na marginesach, zapisami muzyki beduinów.
Fakty i wrażenia ze swej podróży po Bliskim Wschodzie Wacław Seweryn Rzewuski (1784–1831), polski orientalista, pisarz, poliglota, pełen pasji podróżnik, z zamiłowania hodowca i znawca koni, spisał w latach 1820–1830. Nie zostały one nigdy opublikowane za życia autora, do naszych czasów przetrwały w formie rękopiśmiennej. Prezentowana publikacja jest pierwszym pełnym i krytycznym wydaniem, zawierającym francuski oryginał i jego przekład, wzbogaconym osobnym tomem z esejami autorstwa wybitnych orientalistów, antropologów, historyków, językoznawców i innych specjalistów, a wreszcie albumem z rysunkami Rzewuskiego, nutami i mapami.
The modest title of Rzewuski’s work – Concerning the Horses of the Orient and Those Originating from Oriental Breeds – does not fully reflect the richness of its content. Indeed, it is a treatise on horses providing their lovers with a great deal of observations regarding Arab horses, their comparison with other strains, details of their breeding, nomenclature and genealogy. However, it is merely a fraction of what Rzewuski has to tell us: his remarks guide the reader through the whole vast, complex and colourful Arab world together with its customs, politics, music, poetry as well as climate, geography and nature. The author gives us accounts of the Bedouin tribes, whom he admires for their nobleness and harmony they live in. He also presents captivating descriptions of steeds, camels and falcons. Rzewuski illustrates his reflections with drawings, maps, diverse marginalia and scores of Bedouin music, and reminisces original personages he met during his journey throughout Arabia, such as the unmatched traveller Lady Hester Stanhope.
Wacław Seweryn Rzewuski (1784–1831) was a Polish orientalist, author, polyglot, passionate traveller, breeder and connoisseur of bloodhorses. In the years 1820–1830 he wrote down the events and impressions from his Middle East trip. They were not published in his lifetime and were preserved until now in the form of a manuscript. The present publication is the first complete critical edition of the work, comprising its French original with translation, a separate volume of essays by eminent orientalists, anthropologists, historians, linguists and other specialists, plus an album with Rzewuski’s drawings, maps and sheet music.
Nieznane opowiadania i felietony barda warszawskiej ulicy.
Czytelnicy pokochali Stanisława Grzesiuka - autora kultowej trylogii - za humor, honor i prawdę. Nikt poza najbliższymi nie wiedział jednak, że pisał on także inne teksty. Zebrane po raz pierwszy w tym tomie niepublikowane opowiadania, felietony o ukochanej Warszawie i wybrane piosenki pokazują niepospolity talent i charakter króla szemranych ulic. Czyli wszystko to, co w pisarstwie Stanisława Grzesiuka najlepsze.
Czytelnicy po raz pierwszy będą mogli też zajrzeć do rękopisów, niepublikowanych zdjęć i rodzinnych pamiątek.
No i klawo, jadziem!
Gdy ktoś w miejscu publicznym zachowuje się inaczej, jak tego wymagał warszawski sposób bycia, słyszy się uwagi: "Ty, warszawiak z oranego". "Sieczkobrzęku". "Zielona Warszawa przemawia". To reaguje typowy warszawiak. Wyczuwa się brak specyficznego, ciętego, lecz grzecznego humoru i swoistego warszawskiego fasonu. "Reszty nie trzeba" - a piechotą wróci do domu. "Boso, ale w ostrogach". Forsy nie ma, ale na spotkanie ostatnie pół kilometra przejedzie taksówką. Warszawski fason.
Stanisław Grzesiuk
Stanisław Grzesiuk (1918-1963) - pisarz, pieśniarz, zwany bardem Czerniakowa. Urodzony w Małkowie koło Chełma. Od drugiego roku życia mieszkał w Warszawie, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. W trakcie okupacji aresztowany i wysłany na roboty przymusowe do Niemiec, następnie do obozów koncentracyjnych. W lipcu 1945 roku wrócił do kraju; leczył się na gruźlicę płuc, która była konsekwencją pobytu w obozie. Autor autobiograficznej trylogii: "Boso, ale w ostrogach", "Pięć lat kacetu", "Na marginesie życia". Pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach. Obok Stefana Wiecheckiego "Wiecha" zaliczany do grona najbardziej zasłużonych twórców kultury warszawskiej ulicy.
Personally compiled and curated by Yoko Ono, Imagine John Yoko is the definitive inside story - told in revelatory detail - of the making of the legendary album and all that surrounded it: the locations, the creative team, the artworks and the films, in the words of John & Yoko and the people who were there. Features 80% exclusive, hitherto-unpublished archive photos and footage sequences of all the key players in situ, together with lyric sheets, Yoko's art installations, and exclusive new insights and personal testimonies from Yoko and over forty of the musicians, engineers, staff, celebrities, artists and photographers who were there - including Julian Lennon, Klaus Voormann, Alan White, Jim Keltner, David Bailey, Dick Cavett and Sir Michael Parkinson. 'A lot has been written about the creation of the song, the album and the film of Imagine, mainly by people who weren't there, so I'm very pleased and grateful that now, for the first time, so many of the participants have kindly given their time to "gimme some truth" in their own words and pictures' Yoko Ono Lennon, 2018 In 1971, John Lennon & Yoko Ono conceived and recorded the critically acclaimed album Imagine at their Georgian country home, Tittenhurst Park, in Berkshire, England, in the state-of-the-art studio they built in the grounds, and at the Record Plant in New York.
The lyrics of the title track were inspired by Yoko Ono's 'event scores' in her 1964 book Grapefruit, and she was officially co-credited as writer in June 2017. Imagine John Yoko tells the story of John & Yoko's life, work and relationship during this intensely creative period. It transports readers to home and working environments showcasing Yoko's closely guarded archive of photos and artefacts, using artfully compiled narrative film stills, and featuring digitally rendered maps, floorplans and panoramas that recreate the interiors in evocative detail.
John & Yoko introduce each chapter and song; Yoko also provides invaluable additional commentary and a preface. All the minutiae is examined: the locations, the key players, the music and lyrics, the production techniques and the artworks - including the creative process behind the double exposure polaroids used on the album cover. With a message as universal and pertinent today as it was when the album was created, this landmark publication is a fitting tribute to John & Yoko and their place in cultural history.
Czy to możliwe, że dobre rzeczy mogą rodzić się z pogrzebanych marzeń?
Życie liderki uwielbienia i piosenkarki Laury Story przybrało nieoczekiwany obrót, kiedy u jej męża, Martina, zdiagnozowano guza mózgu. Ich życie już nigdy nie miało być takie samo. Oczywiście, z Bogiem wszystko jest możliwe. Pojawiła się jednak wstrząsająca informacja, że nie istnieje żaden lek ani terapia, która mogłaby przywrócić Martinowi pamięć krótkotrwałą, wzrok i naprawić pozostałe komplikacje. Idealne życie, które wymarzyła sobie Laura, okazało się niemożliwe. A jednak, walcząc z Bogiem o pogrzebane marzenia, odkryła radość i głębszą intymność w relacji z Jezusem.
Książka pomaga nam zrozumieć, że nie jesteśmy jedynymi, których życie niespodziewanie zmienia kierunek. Autorka bada biblijnych bohaterów wiary i przygląda się sytuacjom, które ich łamały. Pokazuje, jak pomimo błędów i trudnych historii, Bóg był w stanie posłużyć się nimi w niesamowity sposób. I nie było tak ze względu na ich wiarę, ale ze względu na Bożą wierność. Zdarza się, że Bóg nie wszystko naprawia. Prawda jest jednak taka, że choć twoja sytuacja może już nigdy się nie zmienić, to Jezus w trudnościach może przemieniać ciebie.
Książka prezentuje doświadczenia znanego gdańskiego architekta Andrzeja Macura, związane z konserwacją zabytków na Pomorzu oraz Warmii i Mazurach, a także z ochroną dóbr światowego dziedzictwa kultury w Estonii, Macedonii, Egipcie i Algierii. Autor ukazuje, jak kształtował się jego profil zawodowy, oraz przestawia wybrane projekty, omawiając historię obiektów, wyniki badań architektonicznych, przyjęte zasady i metody konserwatorskie, a także polemiki towarzyszące procesowi konserwacji. Prezentacja wybranych projektów nie ma charakteru rozprawki naukowej na temat doktryn konserwatorskich, ale ukazuje zdarzenia i koncepcje związane z możliwością uratowania niektórych obiektów zabytkowych przed całkowitą degradacją. Dokumentuje także proces poszukiwania najodpowiedniejszych współczesnych funkcji dla zachowanych obiektów zabytkowych.
Znakomita książka wspomnieniowa, która zainteresuje studentów resocjalizacji i psychologii, a także przedstawicieli służb mundurowych oraz osoby ciekawe, jak wygląda rzeczywistość w więzieniu.
Nie jest to książka dla wszystkich, bo opisywane są w niej tragiczne zachowania, upadki moralne i fizyczne. próby samobójcze, i wiele innych spraw dotyczących osadzonych. O tych, co mieli i mają honor, jak i zwykłych ojszczymurków. Każdy z nas, funkcjonariuszy musiał na tym swoim odcinku pracy dawać sobie radę. Zaglądaliśmy wielokrotnie śmierci w oczy. I nie uważamy się za bohaterów. Każdy klawisz, który to przeszedł, pracował lub pracuje minimum 4 lata na oddziale mieszkalnym jako oddziałowy, spokojnie może tą książkę podpisywać dając autografy. To ja, będąc autorem tego tekstu, opartego na faktach autentycznych - im zezwalam.Możecie porównać, jak było kiedyś, a jak jest teraz.
Bohumil Hrabal to pisarz legenda, niedościgniony gawędziarz, mistyk codzienności i – o czym mało kto wie – mistrz kamuflażu. W swoim pisarstwie stworzył galerię niezwykłych postaci, w których on sam wydaje się odbijać niczym w zwierciadle. Czyż bowiem spod rozgadania stryjka Pepiego, szaleństwa czułego barbarzyńcy Boudnika lub niedojrzałości kelnera Jana Dziecięcia nie wyziera twarz samego Hrabala?
W „Pięknej rupieciarni” pisarz wreszcie opowiada o sobie bezpośrednio. W zebranych tu esejach, wywiadach, relacjach z podróży i listach poznajemy Hrabala filozofa, człowieka zafascynowanego sztuką, autoironicznego i krytycznego intelektualistę. Praskiego „pana doktora”, spędzającego czas w towarzystwie Pounda, Schopenhauera, Eliota i Pollocka. To także zapis pięknego zdziwienia światem i głos epoki, która skończyła się na bruku, pod oknami szpitala na Bulovce wraz z samobójczą śmiercią pisarza.
„[...] w miarę czytania zostałem uwiedziony przez orgię gadulstwa. Z orgią bywa tak, że ona nam się nie podoba, gdy jesteśmy w niej pominięci. Kiedy jednak nas do niej wciągną, traci się zahamowania i miarę. Uległem.” Mariusz Szczygieł, „Gazeta Wyborcza”
Aneta Wojciechowska – wieloletni pedagog, terapeuta, laureatka Brązowego i Srebrnego Krzyża Zasługi za Pracę Terapeutyczną na rzecz Osób Niepełnosprawnych od Lecha Kaczyńskiego i Bronisława Komorowskiego. Praca z niepełnosprawnymi to jej pasja. Wychowała wiele pokoleń zwyczajnych-niezwyczajnych ludzi z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną.
To zbiór kilkunastu historii: szczerych, osobistych, spontanicznych, które wydarzyły się naprawdę. To krótka opowieść o relacjach Julki – dziewczyny z mózgowym porażeniem dziecięcym – ze światem. Wesołych i smutnych. Prostych i pogmatwanych – jak życie Julki. I prezent dla niej na 18. urodziny!
Maria Zoll-Czarnecka (1928-2016), siostra profesora Andrzeja Zolla, pediatra, nazywana Lekarzem Bezdomnych, opowiada o swoim domu rodzinnym, dzieciństwie, młodości przypadającej na czas II wojny światowej i dalszym życiu w czasach PRL-u oraz działalności społecznej. Zabawne anegdoty, ciekawe gawędy i poruszające historie zostały zilustrowane niepublikowanymi wcześniej zdjęciami z archiwum domowego rodziny Zollów i Czarneckich. Wszystko to składa się na barwną opowieść o niepokornej, tryskającej optymizmem kobiecie, która swoją radością, humorem i siłą potrafiła zmieniać świat na lepsze.
Opracowała Patrycja Cicha - ur. 1982, doktor nauk społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, polonistka i pedagog.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
