W kulturze współczesnej, w kulturze później nowoczesności, jesteśmy świadkami i uczestnikami przełomu w obszarze pamięci społecznej. I tak, wciąż mamy do czynienia z upamiętnieniami charakterystycznymi dla przednowoczesności i nowoczesności, czego wyrazem jest ciągłe wykorzystywanie symboliki religijnej jako nośnika pamięci, wznoszenie pomników czy odtwarzanie rytuałów obchodów rocznicowych. Coraz częściej jednak pamięć społeczna wyraża się w wielu nowych formach, stymulowanych nowymi technikami komunikacji, archiwizacji itp., ale też w działaniach wskazujących na nowe sposoby przeżywania przeszłości, oparte na zmysłowym (estetycznym) i emocjonalnym zaangażowaniu w performans, odtwarzającym to co było.
Mając na uwadze ciągłości i zmiany widoczne w obszarze pamięci społecznej, autorzy niniejszej monografii podjęli się dyskusji wokół starych i nowych form manifestacji pamięci. Czytelnik znajdzie tu zarówno teksty teoretyczne, jak i szczegółowe studia przypadku. Publikacja pokazuje całe spektrum starych i nowych form upamiętniania: od pomników, przez muzea i rytuały upamiętniające, po rekonstrukcje historyczne. Ponadto czyni to, odwołując się do upamiętnień różnych wydarzeń historycznych, Holocaustu, zbrodni katyńskiej, rzezi wołyńskiej, Powstania Warszawskiego i rzezi Woli czy Bitwy Warszawskiej 1920 roku.
W tomie publikują:
Kamila Baraniecka-Olszewska, Kamilla Biskupska, Zuzanna Bogumił, Małgorzata Głowacka-Grajper, Joanna Gubała-Czyżewska, Aleksandra Jarosz, Marta Karkowska, Zuzanna Maciejczak, Krzysztof Malicki, Barbara Markowska, Karolina Obrębska, Ewa Szczecińska-Musielak, Łukasz Skoczylas, Andrzej Szpociński.
W dwu ostatnich dekadach problematyka pamięci społecznej i różnorodnych form jej upamiętniania stała się jednym z najbardziej popularnych tematów dyskutowanych w publicystyce. Nie tylko zresztą w publicystyce, również w nauce obserwujemy bardzo wyraźny wzrost zainteresowań tą problematyką. Do grona nielicznych socjologów, którzy od czasów Halbwachsa i Czarnowskiego zajmowali się tymi zagadnieniami, dołączyli historycy, antropologowie, kulturoznawcy wprowadzając jednocześnie nowe terminy na określenie przedmiotu swych badań. Tak więc oprócz upowszechnionych przez Halbwachsa terminów „pamięć zbiorowa” i „pamięć społeczna” na oznaczenie badań nad fenomenami funkcjonowania przeszłości w teraźniejszości, pojawiły się nowe: „socjologia pamięci”, „antropologia pamięci” „miejsca pamięci” „historia drugiego stopnia”.
Wszystko to można by traktować jako symptomy rosnącego znaczenia problematyki przeszłości w życiu społecznym i politycznym. Problem okazuje się jednak bardziej skomplikowany, gdy przechodzimy do pytań bardziej szczegółowych, pytań o przyczyny takiego stanu rzeczy, gdy od ogólnych dywagacji na temat społeczeństwa przechodzimy do analizy społecznego zróżnicowania owego zainteresowania przeszłością. Okazuje się wówczas, że fenomen współczesnej fascynacji tym, co zdarzyło się kiedyś, jest czymś bardziej złożonym, niż podobne fascynacje ćwierć wieku temu. Jedną z przyczyn narastającego różnicowania się dyskursów przeszłościowych są zmiany sfery publicznej, w której są one prowadzone. Zasadnicza różnica między sytuacja sprzed dwudziestu pięciu – trzydziestu lat a sytuacją obecną polega na zmianie zasadniczych elementów konstytuujących sytuację komunikacyjną, w jakiej prowadzone były/są dyskusje o przeszłości, co w konsekwencji prowadzi tak do zmian mechanizmów rządzących przemianami samego dyskursu o przeszłości, jak i społecznych funkcji pamięci przeszłości.
W tomie znalazły się bardzo ważne teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej społeczeństwa polskiego i sposobów jej przejawiania się w dyskursie publicznym.
W tomie publikują:
Kamilla Biskupska, Karolina Ciechorska-Kulesza, Joanna Gubała, Kaja Kaźmierska, Magdalena Lemańczyk, Mateusz Magierowski, Krzysztof Malicki, Jacek Nowak, Krystian Połomski, Krystyna Ewa Siellawa-Kolbowska, Andrzej Szpociński, Ludmiła Władyniak, Monika Żychlińska.
Seria wydawana wraz z Collegium Civitas oraz Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.
Przestrzeń miejska centrów polskich miast staje się w coraz większym stopniu produktem turystycznym, którego stałym elementem są odrestaurowane budynki, pomniki czy też elementy małej architektury w stylu retro. Wszystko to tworzy nowy kontekst dla procesu społecznego konstruowania przeszłości, który w przypadku wielkiego miasta staje się areną sporów politycznych i ideologicznych. Autor analizuje ten proces uwypuklając znaczenie nośników pamięci – tych istniejących od dawna i tych nowych, tworzonych często w formie implantów pamięci, a więc obiektów przypominających swoim wyglądem stare budynki. W wymiarze tożsamościowym książka przedstawia pamięć społeczną Poznania, sposób interpretacji skomplikowanej historii miasta przez jego współczesnych mieszkańców. Ukazuje społeczne zróżnicowania interpretacji przeszłości i wielość sposobów na jaki może ona wpływać na codzienne życie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
