Czarne dziury od dawna fascynują uczonych z powodu ich niezwykłych, fantastycznych wprost własności. Prawa fizyki opisujące ich zachowanie i wpływ na otoczenie są bardziej fascynujące i zdumiewające niż wszystko, co udało się wymyślić autorom książek fantastycznonaukowych. Steven Gubser i Frans Pretorius wyjaśniają je w sposób bardzo przystępny, wykorzystując do tego pomysłowe eksperymenty myślowe i obrazowe porównania. Opisują również sukces poszukiwań fal grawitacyjnych, powstałych podczas zderzania się dwóch czarnych dziur.
Autorzy "Czarnych dziur" bez tajemnic zabierają czytelników w podróż do wnętrza tych tajemniczych obiektów i z rzadko spotykaną przejrzystością opisują zjawiska, które decydują o niezwykłych właściwościach czarnych dziur.
Czarne dziury bez tajemnic Gubsera i Pretoriusa to elegancki i zwięzły opis własności czarnych dziur i ich występowania we Wszechświecie. Z całego serca polecam książkę wszystkim, których interesują te zagadnienia.
Roger Penrose
To jest naprawdę świetna, doskonale napisana książka. O ile mi wiadomo, jedyna tego rodzaju pozycja, w której w niezwykle zwięzły sposób udało się przedstawić fizykę czarnych dziur.
Sean Hartnoll, Uniwersytet Stanforda
Steven S. Gubser jest profesorem fizyki na Uniwersytecie w Princeton. Zajmuje się głównie teorią strun. Studiował na Uniwersytecie Harvarda i Kalifornijskim Instytucie Technicznym (Caltech). Jest autorem książki Teoria strun bez tajemnic (Prószyński i S-ka, 2011).
Frans Pretorius jest profesorem fizyki na Uniwersytecie w Princeton.
W odległym zakątku Wszechświata dwie masywne gwiazdy zakończyły życie w wybuchu supernowej. Pozostał po nich podwójny układ żarłocznych czarnych dziur. Krążąc wokół siebie, czarne dziury wytwarzały fale niewielkie zmarszczki czasoprzestrzeni rozchodzące się z prędkością światła. Fale unosiły ze sobą energię, a to sprawiało, że czarne dziury zbliżały się do siebie coraz bardziej. W końcu wykonywały kilkaset okrążeń na sekundę z prędkością liniową wynoszącą połowę prędkości światła, a potem w ostatnim rozbłysku czystej energii wpadły na siebie i stopiły się w jeden obiekt.Rozpaczliwy krzyk umierających czarnych dziur w postaci fal grawitacyjnych dotarł do granic naszej Galaktyki po upływie 1,3 miliarda lat. Sto lat przed ich dotarciem do Ziemi, dwudziestosześcioletni Albert Einstein przewidział ich istnienie, ale musiało upłynąć jeszcze pół wieku, zanim ludzie zaczęli ich poszukiwać. Przewidywania Einsteina zostały ostatecznie potwierdzone w poniedziałek 14 września 2015 roku, o godzinie 9:50:45 czasu uniwersalnego.Wykrycie fal grawitacyjnych jest niezwykle ważnym wydarzeniem, jednym z wielkich odkryć, równie istotnym jak odkrycie cząstki Higgsa. Na naszych oczach narodził się nowy rodzaj astronomii, zajmującej się badaniem dynamiki samej przestrzeni, a nie wypełniających ją obiektów materialnych.Govert Schilling, jeden z najlepszych popularyzatorów astronomii, opisuje historie wykrycia fal grawitacyjnych z taką pasją, że trudno się oderwać od lektury.Govert Schilling jest znanym na całym świecie holenderskim popularyzatorem astronomii. Jest redaktorem czasopisma Sky & Telescope, a jego artykuły ukazują się również w takich periodykach, jak Science, New Scientist i BBC Sky at Night Magazine. Napisał ponad pięćdziesiąt książek. W 2007 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna na jego cześć nadała planetoidzie 10986 nazwę Govert.
Kosmos, uważany jeszcze niedawno za niezmienną przestrzeń wypełnioną zwykłą materią, jest obecnie Wszechświatem ukształtowanym przez ciemną materię i rozszerzającym się z coraz większą prędkością za sprawą ciemnej energii. Priyamvada Natarajan, nasza przewodniczka po tych ideach, jest naukowcem aktywnie uczestniczącym w przełomowych badaniach, jako astrofizyk tworząc mapy niewidzialnej materii we Wszechświecie. W swojej książce nie tylko wyjaśnia podstawy naukowe tych ważnych pojęć, ale pomaga nam również zrozumieć, jak przebiega proces tworzenia i weryfikacji przełomowych teorii naukowych.
Powstawanie i rozrost czarnych dziur, halo ciemnej materii, coraz szybsza ekspansja Wszechświata, echo Wielkiego Wybuchu, odkrywanie planet pozasłonecznych i możliwość istnienia innych wszechświatów – to tylko niektóre z zagadkowych zagadnień kosmologicznych rozważanych przez naukowców na początku XXI wieku.
Podczas tej podróży przez kosmos Priyamvada Natarajan zabiera nas na wyprawę śladem odkryć, które doprowadziły nas do obecnego rozumienia Wszechświata. Zręcznie prowadzi nas przez stulecia rozwoju nauki i pokazuje ciekawość, sceptycyzm i wytrwałość, dzięki którym udało się nam dokonać takiego postępu. Przede wszystkim jednak w swojej książce Natarajan doskonale uchwyciła ową nieodpartą potrzebę odkrywania, która cechuje ludzkość od zarania dziejów.
Brian Greene, autor książek "Ukryta rzeczywistość" i "Piękno Wszechświata"
Priyamvada Natarajan jest profesorem astronomii i fizyki na Uniwersytecie Yale, zajmuje stanowisko profesora w katedrze im. Sophie i Tychona Brahe w Centrum Kosmologii Ciemnej Materii i Ciemnej Energii w Instytucie Nielsa Bohra w Kopenhadze, ma również honorowy tytuł profesora Uniwersytetu w Delhi w Indiach. Dzięki prowadzonym badaniom i wkładowi, jaki wniosła w poznanie ciemnej materii, ciemnej energii i czarnych dziur, zdobyła wiele nagród i wyróżnień.
Ta książka opowiada o cząstkach, najbardziej fundamentalnych obiektach, jakie znamy, z których zbudowany jest cały nasz Wszechświat. Co prawda, najlepszym językiem do opisu świata cząstek jest matematyka, jednak koncepcje, opisujące rzeczywistość w najmniejszej skali można oddzielić od matematycznych równań i uczynić je zrozumiałymi dla każdego.
Książka brytyjskiego fizyka, Gavina Hesketha "Cząstki elementarne" to opowieść o tym, co wiemy, czego jeszcze nie wiemy, i naszym nieustannym dążeniu do poszerzania wiedzy o najbardziej tajemniczych obiektach w naszym świecie. To opowieść o kwarkach i leptonach, bozonach i symetriach, a także o największym eksperymencie w historii badań najmniejszych składników materii, jakie udało nam się do tej pory odkryć.
Żyjemy w złotej epoce fizyki cząstek, gdyż dysponujemy największym narzędziem badawczym, dzięki któremu przesuwamy granice ludzkiej wiedzy. Najbardziej ekscytujące jest jednak to, że możemy znajdować się u progu całkowicie nowego odkrycia, znacznie ważniejszego niż bozon Higgsa, odkrycia, które może doprowadzić do nowej rewolucji w postrzeganiu Wszechświata i naszego w nim miejsca.
Gavin Hesketh jest fizykiem eksperymentalnym z University College London. Obecnie pracuje przy eksperymencie ATLAS w CERN.
„Jazz i fizyka” to bardzo osobista opowieść o nauce i muzyce, które splatają się ze sobą w życiu profesora Stephona Alexandra. To także opowieść o Nowym Jorku, grze na saksofonie i o licznych spotkaniach autora z wielkimi fizykami i wielkimi jazzmanami. Myślą przewodnią książki i ideą przyświecającą badaniom naukowym autora jest wykazanie, że Wszechświat ma ukrytą muzyczną naturę. Stephon Alexander przedstawia ją w książce na różne sposoby, posługując się teorią muzyki i jazzowych improwizacji, a także fizyką i kosmologią. Ta książka ukazuje także moc analogii. Dzięki dźwiękom, zaczniemy rozumieć fizykę wiążąc ją analogiami z muzyką. Przekonamy się, że harmonia i rezonans są zjawiskami uniwersalnymi mogącymi wyjaśnić dynamikę całego. Stephon Alexander to wyśmienity fizyk i muzyk jazzowy w jednej osobie. Czytając go usłyszycie muzykę Wszechświata. Edward Frenkel, autor książki „Miłość i matematyka” Jeśli chcecie spędzić jeden wieczór w życiu, kontemplując związki między nauką i sztuką, wybierzcie właśnie tę książkę. Lee Smolin, autor książki „Czas odrodzony” Stephon Alexander jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Browna i laureatem nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego im Boucheta za rok 2013. Jest także saksofonistą jazzowym. W sierpniu 2014 r. ukazał się jego album „Here Comes Now” nagrany z Erin Rioux.
Najważniejszą rzeczą w nauce jest to, że teoria kwantów zgadza się dokładnie z kosmologią opartą na ogólnej teorii względności. Dzieje się tak, pomimo że obie teorie powstawały całkowicie niezależnie i nikomu dotąd nie udało się ich zunifikować w grawitację kwantową. Jednak fakt, że oddzielnie dają poprawne rozwiązania tego samego zagadnienia, mówi nam, iż całość fizyki jest z gruntu poprawna, a wraz z nią cała nauka. To wszystko działa.
Jak możemy się przekonać, że obie teorie są zgodne? Dzięki temu, że wiek Wszechświata obliczony przez kosmologów na 13,8 miliarda lat jest odrobinę większy niż wiek istniejących w nim gwiazd, obliczony przez astrofizyków. To tak ważne spostrzeżenie, że powinno się je obwieszczać całemu światu. Jak czuliby się uczeni, gdyby było odwrotnie – gdyby gwiazdy okazały się starsze niż sam Wszechświat? Wskazywałoby to, że jedna z ich umiłowanych teorii, fizyka kwantowa albo ogólna teoria względności, musi być błędna.
„Prawda ostateczna” Johna Gribbina to fascynująca opowieść o tym, jak badania kosmologiczne splatają się z poszukiwaniem teorii wszystkiego. Fascynująca tym bardziej, że autor należał do jednego z zespołów badających wiek Wszechświata.
John Gribbin to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy popularnonaukowych, autor bestsellerów, m.in. „W poszukiwaniu Multiświata”, „Podróż do granic Wszechświata”, „Dlaczego jesteśmy”, „Skąd się wziął kot Schrödingera” czy „Kubity i kot Schrödingera”. Słynie ze zdolności prostego wyjaśniania złożonych zagadnień. Twierdzi, że w twórczości pisarskiej stawia sobie za cel dzielenie się z czytelnikami swoim zachwytem nad osobliwościami Wszechświata. John Gribbin studiował astrofizykę w Cambridge.
Nasza wiedza o świecie istot żywych przeżywa okres rewolucyjnych zmian. W rzeczywistość opisywaną dotychczas przez biologię zaczyna wkraczać mechanika kwantowa. Okazuje się, że tak niecodzienne zjawiska, jak koherencja, superpozycja, tunelowanie i splątanie, mają fundamentalne znaczenie nie tylko na poziomie kwantowym, lecz kształtują też mechanizmy rządzące życiem. Dziś wiemy już, że są istotne dla fotosyntezy, DNA, oraz że wpływają na mutacje genów i pomagają nawigować ptakom w czasie ich migracji, jednak to z całą pewnością dopiero początek odkryć. W książce „Życie na krawędzi” Jim Al-Khalili i Johnjoe McFadden w sposób prosty i jednocześnie fascynujący przedstawiają najnowsze osiągnięcia, kształtujące naszą wiedzę o świecie istot żywych, dowodząc, że życie łączy klasyczny świat obiektów makroskopowych z dziwnym i osobliwym światem mechaniki kwantowej. Profesor Jim Al-Khalili, Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, jest naukowcem i pisarzem, szefem katedry fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Surrey, gdzie wykłada mechanikę kwantową i prowadzi własne badania z tej dziedziny. Napisał wiele książek popularnonaukowych, które przełożono do tej pory na dwadzieścia języków. W 2007 roku Towarzystwo Królewskie w Londynie uhonorowało go medalem Michaela Faradaya, a w 2011 roku Instytut Fizyki przyznał mu medal Kelvina. W obydwu przypadkach doceniono jego osiągnięcia w popularyzowaniu nauki. W Polsce ukazała się jego książka „Paradoks. Dziewięć największych zagadek fizyki” oraz „Kwanty. Przewodnik dla zdezorientowanych”. Profesor Johnjoe McFadden jest profesorem molekularnej genetyki na Uniwersytecie Surrey. Wyniki badań przyniosły mu nagrodę Royal Society Wolfson Research Merit Award.
„Kompleks Kopernika” Caleba Scharfa to książka o poszukiwaniu odpowiedzi na pytania, które ludzkość zadaje sobie niemal od zarania dziejów. Jakie jest miejsce Ziemi we Wszechświecie? Czy jesteśmy w kosmosie sami? Czy jesteśmy ważni i wyjątkowi, czy całkiem nieistotni? Rozpoczynając od kopernikańskiej wizji Wszechświata, zgodnie z którą Ziemia i zamieszkujący ją ludzie nie zajmują uprzywilejowanej pozycji w przestrzeni kosmicznej, autor konsekwentnie kreśli obraz przemian, jakim podlegały poglądy na budowę Wszechświata. W błyskotliwy i przekonujący sposób opisuje ewolucję świadomości człowieka na temat jego miejsca w kosmosie. Przywołując alternatywną wobec zasady kopernikańskiej ideę, nazywaną zasadą antropiczną, analizuje argumenty obu stron, odwołuje się przy tym do wyników najnowszych badań Wszechświata. Czy w odległych układach planetarnych może istnieć życie? Czy jesteśmy coraz bliżej znalezienia odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące naszego istnienia? Która wizja świata zyskuje na znaczeniu, kopernikańska czy antropiczna? A może czas na zupełnie nową zasadę? Piękna i klarowna książka. Po jej przeczytaniu nie będziecie już tacy sami. „The Guardian” Najlepsza książka popularnonaukowa 2014 r. „The Sunday Times” Caleb Sharf jest dyrektorem Centrum Astrobiologii na Uniwersytecie Columbia. Jego artykuły pojawiają się m.in. w „Scientific American”, „New Scientist”, „Science” i „Nature”. Jest także konsultantem m.in. Discovery Channel, Science Channel i „New York Timesa”. Autor książki „Extrasolar Planets and Astrobiology”, która w 2011 roku przyniosła mu nagrodę Chambliss Astronomical Writing Award przyznawaną przez American Astronomical Society. W Polsce w 2014 roku ukazała się jego książka „Silniki grawitacji. Jak czarne dziury rządzą galaktykami i gwiazdami”.
Komputery kwantowe to jeden z najbardziej gorących tematów w fizyce drugiego dziesięciolecia XXI wieku. Komputery kwantowe to jeden z najbardziej gorących tematów w fizyce drugiego dziesięciolecia XXI wieku. Nie tylko dlatego, że cząstki znajdujące się – podobnie jak słynny kot Schrödingera – w superpozycji stanów stanowią źródło nieporównywalnie większej mocy obliczeniowej niż ta, którą dysponują klasyczne komputery. Przede wszystkim, już sama idea kwantowego komputera wiele wnosi do toczącej się od blisko stulecia dyskusji o naturze naszej rzeczywistości. Nie bez powodu jeden z najsłynniejszych współczesnych fizyków, David Deutsch, w swojej argumentacji, dotyczącej wszechświatów równoległych, odwołuje się właśnie do kwantowej maszyny. Jak działają komputery kwantowe? Co łączy je z koncepcją nieskończonego Multiświata Davida Deutscha? Czy wkrótce czeka nas technologiczna rewolucja na niespotykaną dotąd skalę? W książce 'Kubity i kot Schrödingera' John Gribbin odpowiada na te pytania z właściwą sobie lekkością pióra, błyskotliwością i pasją. Ta książka sprawi czytelnikom niejedną niespodziankę. 'Forbes' John Gribbin to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy popularnonaukowych, autor bestsellerów, m.in. 'W poszukiwaniu Multiświata', 'Podróż do granic Wszechświata' i 'Dlaczego jesteśmy'. Słynie ze zdolności prostego wyjaśniania złożonych zagadnień. Twierdzi, że w twórczości pisarskiej — w znacznej mierze z udziałem żony, Mary Gribbin — stawia sobie za cel dzielenie się z czytelnikami swoim zachwytem nad osobliwościami Wszechświata. John Gribbin studiował astrofizykę w Cambridge, obecnie odbywa staż naukowy jako stypendysta Katedry Astronomii w University of Sussex.
W ciągu ostatnich trzydziestu lat naukowcy przekonali się, że dwa nieuchwytne składniki naszego Wszechświata – ciemna materia i ciemna energia – nie tylko stanowią jego większą część, ale także kształtują jego losy. „Jądro ciemności” to wciągająca opowieść o gromadzeniu dowodów przemawiających za powszechnie dziś przyjętym modelem kosmologicznym Lambda-CDM (Lambda- Cold-Dark-Matter), napisana przez jednego z pionierów badań na tym polu. Jeremiah Ostriker w przystępny i wnikliwy sposób opowiada o postępach w badaniach nad ciemną materią i energią, a także wyjaśnia, jakie kwestie wciąż pozostają niewyjaśnione i w jaki sposób naukowcy mierzą się z pytaniami o pochodzenie i naturę ciemnej materii i ciemnej energii.
„Jądro ciemności” to jasny i dogłębny opis najnowszych, zaskakujących osiągnieć w badaniach Wszechświata i kwestii, które wciąż pozostają dla nas tajemnicą. Ostiker i Mitton mają nie tylko ogromną wiedzę, ale i wyśmienity styl.
Martin Rees, Master of Trinity College, University of Cambridge, Astronomer Royal
Jeremiah P. Ostiker jest astrofizykiem i profesorem astronomii na Columbia University. Pracował na Princeton University, kształcił się natomiast na Harwardzie, University of Chicago i University of Cambridge. Jest jedną z najbardziej wpływowych postaci w badaniach nad ciemną materią.
Simon Mitton jest astronomem i pisarzem. Pracuje w St. Edmund’s College, University of Cambridge.
„Miłość i matematyka” Edwarda Frenkla to znacznie więcej niż książka o najnowszych badaniach w matematyce – przede wszystkim jest to zaproszenie do oszałamiającego – jak ujmuje to sam autor – równoległego wszechświata matematyki, intrygująco splecionego z naszą rzeczywistością. Zaproszenie wystosowane przez jeden z najbardziej błyskotliwych umysłów naszych czasów, wybitnego matematyka zaangażowanego w słynny program Langlandsa.
Program Langlandsa jest jedną z największych idei, jaka pojawiła się w matematyce w ostatnim półwieczu. Przez wielu uważany jest za teorię wielkiej unifikacji świata matematyki. Stanowi fascynującą teorię, splatającą ze sobą różne, pozornie niezwiązane ze sobą obszary matematyki: algebrę, geometrię, teorię liczb, analizę matematyczną i mechanikę kwantową. Bywa często porównywany do Kamienia z Rosetty, który umożliwił odczytanie hieroglifów, a tym samym poznanie całego nieprzebranego bogactwa kultury starożytnego Egiptu.
Tym, którzy skorzystają z zaproszenia, autor nie obiecuje, że staną się matematykami. Obiecuje natomiast, że „Miłość i matematyka” zmieni ich sposób postrzegania matematyki i wzbogaci ich życie. Spełnienia tej obietnicy każdy czytelnik może być całkowicie pewny.
Robert M. Hazen, naukowiec z Carnegie Institution for Science i autor bestsellerów, w swoim radykalnie nowym ujęciu biografii Ziemi odkrywa, w jaki sposób koewolucja geosfery i biosfery – skał i materii ożywionej – ukształtowała naszą planetę w niepowtarzalny sposób, jako jedyną tego rodzaju w Układzie Słonecznym, jeśli nie w całym kosmosie.
Z wyobraźnią astrobiologa, perspektywą historyka i pasją, Hazen tłumaczy, jak zmiany na poziomie atomowym przekładają się na dramatyczne przeobrażenia Ziemi przez przeszło 4,5 miliarda lat jej istnienia. Przywołuje ekscytujące nowe odkrycia, by przedstawić w bogatych szczegółach kolejne przekształcenia naszej planety, od jej szybkiej rotacji w niemowlęctwie, kiedy Słońce wschodziło co pięć godzin, a Księżyc wypełniał 250 razy więcej nieba niż teraz, do skąpanej w morzu młodości, zanim powstały pierwsze kontynenty; od Wielkiego Utlenienia, które spowodowało, że Ziemia stała się czerwona, do działalności wulkanicznej, która zmieniła Ziemię i mogła być prawdziwym zabójcą dinozaurów. Dzięki teorii Hazena o koewolucji dowiadujemy się, w jaki sposób reakcje pomiędzy organicznymi cząsteczkami i kryształami skalnymi mogły przyczynić się do powstania pierwszych organizmów na Ziemi, które z kolei są odpowiedzialne za istnienie większości minerałów na naszej planecie, tysięcy różnych rodzajów kryształów, które nie mogłyby zaistnieć w świecie pozbawionym życia.
Hazen jest błyskotliwym i ciekawym przewodnikiem tej wielkiej podróży po powierzchni i wnętrzu naszej planety. Klarowna, wielowątkowa i stymulująca „Historia Ziemi” jest literaturą popularnonaukową najwyższej próby.
Robert M. Hazen jest profesorem nauk o Ziemi na George Mason University oraz wykładowcą w Carnegie Institution’s Geophysical Laboratory.
Obserwowalny Wszechświat, który obejmują nasze teleskopy, jest niewiarygodnie wielki. Jednakże współczesne teorie sugerują, że istnieje dużo więcej niż to, co możemy zarejestrować naszymi instrumentami. Wszechświat może być nieskończony. Kolosalne strumienie galaktyk, olbrzymie niewypełnione regiony zwane pustkami i inne niewyjaśnione zjawiska mogą stanowić wskazówkę, że nasz Wszechświat jest częścią większego królestwa zwanego multiświatem.
Jak wielki jest obserwowalny Wszechświat? Co leży poza nim? Czy istniał czas przed Wielkim Wybuchem? Czy przestrzeń ma niewidoczne wymiary? Czy Wszechświat jest hologramem i wszystko, co zachodzi wewnątrz niego, zapisane jest na jego powierzchni?
W swojej książce fizyk Paul Halpern wyjaśnia, co już wiemy i czego możemy się wkrótce dowiedzieć o naszym zupełnie wyjątkowym Wszechświecie, który jest całkiem inny, niż jeszcze niedawno sądziliśmy.
Wyjaśnia, co wiemy o Wielkim Wybuchu, przyspieszającym Wszechświecie, ciemnej energii, ciemnym przepływie i ciemnej materii, dzięki czemu możemy przeanalizować kilka teorii dotyczących zawartości Wszechświata i odpowiedzieć na pytanie, dlaczego jego krawędź odsuwa się od nas coraz szybciej.
Paul Halpern jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Nauk Ścisłych w Filadelfii (USA). W trakcie swojej naukowej drogi otrzymał prestiżowe stypendium Guggenheima, a następnie stypendium Fulbrighta. Jest autorem kilkunastu książek popularnonaukowych, w których prezentuje problemy przestrzeni, czasu, wyższych wymiarów, ciemnej energii, ciemnej materii, fizyki cząstek i kosmologii. Za swoją działalność popularyzatorską otrzymał nagrodę literacką Athenaeum Society.
Przejrzyste kompendium, opisujące zmagania współczesnej fizyki z koncepcją podróży w czasie, począwszy od mechaniki kwantowej aż po kosmologię.Wszyscy podróżujemy w czasie. Nieustannie suniemy w przyszłość, która zmienia się w teraźniejszość, a następnie w przeszłość. Czy możliwa jest podróż w przeciwnym kierunku? Czy można podróżować w przyszłość w innym tempie niż dobrze nam znane, wynoszące sześćdziesiąt minut na godzinę? Mimo że jedne z najbardziej fascynujących pytań w historii nauki pozostają wciąż bez odpowiedzi, wiemy, że żadne prawo fizyki nie zabrania podróżowania w czasie. Pomocy udzieliły autorowi takie sławy, jak autor wielu popularnonaukowych bestsellerów prof. Michio Kaku, profesor prof. Günter Nimtz (w serii ,,Na ścieżkach nauki"" ukazała się jego książka ,,Przestrzeń czasu zerowego"" o tunelowaniu kwantowym), słynny matematyk prof. Ian Stewart (autor m.in. takich książek, jak ,,Matematyka życia"", ,,17 równań, które zmieniły świat"") czy Marcus Chown (,,Po prostu Wszechświat"").
Książka o największych tajemnicach życia.
Jak powstało życie? Skąd wzięło się DNA? Dlaczego umieramy? Dokonane w ciągu ostatnich dekad przełomowe odkrycia bardzo zbliżyły nas do odpowiedzi na te pytania. Biochemik Nick Lane wnikliwie analizuje dowody i drobiazgowo rekonstruuje historię życia, opisując największe wynalazki ewolucji – od DNA, przez rozmnażanie płciowe, stałocieplność, świadomość, aż po śmierć.
Nick Lane nie obawia się stawiania naprawdę trudnych pytań i poruszania naprawdę trudnych kwestii.
Frank Wilczek, autor „Lekkości bytu”
Fascynująco i pięknie napisana książka o największych tajemnicach życia.
Ian Stewart, autor „Stąd do nieskończoności”, „Dlaczego prawda jest piękna”
Wspaniała i wizjonerska… pełna niezwykłych niespodzianek… fascynująca książka dla każdego, kto interesuje się ewolucją.
„Nature”
Naukowy dreszczowiec ożywiający postaci naukowców, którzy położylipodwaliny pod przełomowe dokonania Hubble'a.W czwartek, 1 stycznia 1925 roku Edwin Hubble ogłosił, że Wszechświatjest o wiele większy, niż wcześniej sądzono, większy, niż można byłosobie nawet wyobrazić. Było to odkrycie na miarę stulecia i jednocześniewielki wstrząs dla naukowej społeczności. Obecnie, gdy z zapierającymidech w piersiach obrazami wspaniałości kosmosu mamy do czynienia na codzień, trudno wręcz sobie wyobrazić, że jeszcze mniej niż przed stu latydla astronomów Wszechświat oznaczał zupełnie coś innego niż dzisiaj.Wszechświatem nazywano zbiorowisko gwiazd w kształcie dysku, które widaćw postaci wspaniałego świecącego pasa przecinającego nocne niebo, nasząGalaktykę, Drogę Mleczną. W 1931 roku podczas kilku spotkań w MountWilson Observatory Hubble'owi wraz z innymi astronomami udało sięprzekonać Einsteina, że Wszechświat nie jest statyczny, lecz sięrozszerza.]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
