Wsparcie psychologiczne w chorobie nowotworowejW Polsce każdego dnia średnio450 osób dowiaduje się, że ma nowotwór. Taka diagnoza często jesto dbierana jak wyrok. Pojawia się lęk o przyszłość, strach przed cierpieniem i śmiercią, smutek i gniew. Elizabeth Cohn Stuntz i Marsha M. Linehan z własnego doświadczenia wiedzą, jak trudne, wyniszczające i przytłaczające jest życie z rakiem.Autorki, wykorzystując założenia terapii dialektyczno-behawioralnej, opracowały program pomocy psychologicznej dla pacjentów onkologicznych. Strategie szczegółowo opisane w książce pomogą zrozumieć reakcję na wiadomość o chorobie, realnie ocenić sytuację, by podjąć odpowiednie leczenie, i lepiej radzić sobie z przytłaczającymi emocjami. Stuntz i Linehan wyjaśniają, jak skutecznie komunikować swoje potrzeby zarówno bliskim, jak i personelowi medycznemu, wskazują drogę do akceptacjidolegliwości psychicznych i fizycznych oraz odnalezienia sensuw cierpieniu.Radzić sobie z rakiembędzie wsparciem dla osoby chorej i jej bliskich na każdym etapie leczenia, pomoże przetrwać najtrudniejsze momenty oraz znaleźć spokój i ukojenie.Dzięki tej książce dowiesz się:- jak stawić czoło strachowi, smutkowi i złości, nie pozwalając, aby cię obezwładniły,- w jaki sposób zachować nadzieję, nie stosując mechanizmu wyparcia,- co zrobić, by podtrzymywać bliskie relacje, kiedy brak ci siłnazadbanie o samego siebie,- czym jest terapia DBT i jak wykorzystać to sprawdzone narzędzie psychologiczne w procesie leczenia onkologicznego.Na okładce:"Łeb do słońca" to ulubione powiedzenie Magdy Prokopowicz - założycielki Fundacji Rak'n'Roll. Przypomina, że w trudnych momentach warto zatrzymać się i doświadczać - zbierać to, co daje ciepło i energię, pozwala żyć z radością pomimo raka. Ta książka pomaga znaleźć spokój - wystawić łeb do słońca.Fundacja Rak'n'Roll. Wygraj Życie!Skrzydełko:Choroba to punkt zwrotny w życiu i wpływa na wszystkie jego sfery.Po diagnozie życie trzeba poskładać na nowo, a każdy pacjent ma własny sposób radzenia sobie z rakiem. Książka Stuntzi Linehanpomoże zapanować nad lękiem, smutkiem i złością w najtrudniejszych momentach.Jarosław Gośliński, redaktor naczelny portalu onkologicznego zwrotnikraka.plGdy jako młodziutka absolwentka studiów psychologicznych dowiedziałam się, że jestem chora na raka, wraz z najbliższymi przeżyłam szok. Od tamtej diagnozy minęły ponad dwie dekady. Przez te wszystkie lata pomagałam osobom w kryzysie zdrowotnym. Cieszę się, że powstała książka, która stanowi źródło ogromnego wsparcia dla pacjentów z doświadczeniem choroby nowotworowej. Jest przepełniona mądrością, uważnością i współczuciem. Autorki krok po kroku uczą nas kluczowych umiejętności radzenia sobie z diagnozą i silnymi emocjami. Wskazują, jak dbać o relacje, komunikować się i pomimo choroby wieść sensowne życie. Jestem wdzięczna za tę wspaniałą książkę.Joanna Zapała. Psycholożka klininiczna, superwizorka psychoonkologii. Psychoterapeutka DBT. Prezeska Centrum Psychoterapii Integralnej.O autorkachElizabeth Cohn Stuntz-amerykańska psychoterapeutka.Po wielu latach pracy z pacjentami onkologicznymioraz na podstawie własnych doświadczeń opracowała program umiejętności radzenia sobie z chorobą nowotworową oparty na terapii dialektyczno-behawioralnej (DBT). Jest członkiniąkadrynaukowej Westchester Center for the Study of Psychoanalysis and Psychotherapy.Marsha M. Linehan-twórczyni terapii dialektyczno-behawioralnej, emerytowana profesor psychologii. Pełniła funkcję dyrektorki kliniki badań behawioralnych i terapii University of Washington. Jej wkład w badania w obszarze psychologii klinicznej został uhonorowany licznymi prestiżowymi nagrodami.
Piszę swoją historię etnografii, a może lepiej powiedzieć: etnografię etnografii w Polsce XIX wieku i później, w formie nie całkiem zespolonych „szkiców” czy „obrazków” układanych według porządków: od badań terenowych do pisania etnografii, od ludoznawstwa do naukowej etnografii. Zaznaczam od czasu do czasu, że dzieje etnografii w Polsce mają odpowiedniki w innych etnografiach krajowych, że niemało dzisiejszych prawd ma stare i niekoniecznie naukowe rodowody. Ze wstępu Autor ujawnia, jak przygotowanie literackie pierwszych wędrowców do ludowego świata sprzyjało wprowadzaniu do ludoznawstwa figur wyobraźni, toposów, fantazmatów i gatunków literackich, opisuje wyprawy romantycznych ludoznawców, śledzi sposoby zdobywania materiałów, stroje i maski, sposoby przebywania trochę wewnątrz świata ludu, trochę na zewnątrz. Prezentuje typy zbieraczy, zmienny w czasie ich stosunek do ludu. Niezwykle ważne są (z powodu braku praw autorskich) sposoby konstruowania tekstów po powrocie z podróży: retusze, stylizacje, tworzenie tekstów własnych z tekstów cudzych, zawsze jednak z wykorzystaniem konwencji literackich. Autor dokonał tytanicznej pracy, przywołując głosy poetów i uczonych, dawnych i obecnych. Z recenzji prof. dr hab. B. Ewy Nowiny-Sroczyńskiej Zbigniew Libera – prof. dr hab., pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zajmuje się etnomedycyną i etnobotaniką, antropologią ciała, antropologią historii, semiotyką kultury, etnografią etnografii i historią nauk etnologicznych. Autor książek: Lasowiacki zielnik (1991, z Adamem Paluchem), Rzyć, aby żyć (1995), Wstęp do nosologii (1996), Mikrokosmos, makrokosmos i antropologia ciała (1997), Znachor w tradycjach ludowych XIX–XX wieku (2003), Karpacki świat Bojków i Łemków. Fotografie Romana Reinfussa (2015, z Hubertem Ossadnikiem).
Taneczny modernizm nie jest jedynie częścią historii kultury. To także, a może przede wszystkim, iskrzący się wieloma kolorami punkt odniesienia dla myślenia o przeszłości i teraźniejszości tańczącego ciała oraz dla różnych jego praktyk. Taneczny modernizm to wreszcie opowieść o tęsknotach i lękach nowoczesnego człowieka. Opowieść tę przepisujemy wciąż na nowo, coraz bardziej świadomi jej globalnego i kolektywnego charakteru. Niniejsza książka, będąca owocem spotkania historyków i praktyków tańca, jest tego przykładem. ———————————————
Dance modernism is not only a part of cultural history. It is also, perhaps above all, a multicolored reference for thinking about the dancing body’s past and presence as well as its many practices. Finally, dance modernism is a story of modern longings and anxieties. The story has been constantly re-written, with a growing awareness of its global and collective character. An outcome of a meeting between dance historians and practitioners, this book is an example of said awareness. Julia Hoczyk – teatrolożka, krytyczka i teoretyczka tańca, redaktorka. Absolwentka Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Teksty krytyczne publikowała m.in.. W „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Opcjach”, „Dwutygodniku.com” i na portalu nowytaniec.pl , a artykuły naukowe w kilku wydawnictwach pokonferencyjnych. W latach 2005–2010 była redaktorką „Sceny” – periodyku poświęconego kulturze i edukacji teatralnej, w latach 2008–2011 – sieciowego miesięcznika „Kultura Enter”, w latach 2011–2018 – redaktorką prowadzącą portalu taniec POLSKA.pl poświęconego informacji, promocji i dokumentacji tańca, obecnie jest jedną z jego redaktorek (Narodowy Instytut Muzyki i Tańca). Zajmuje się problematyką cielesności i gender w polskim i światowym tańcu współczesnym. Daje gościnne wykłady i prowadzi spotkania na temat tańca współczesnego i buto. W Akademii Teatralnej w latach 2010–2015 prowadziła zajęcia z analizy tańca współczesnego, była też promotorką prac licencjackich o tej tematyce. W 2019 roku w Centrum Sztuki Tańca w Warszawie zrealizowała projekt kuratorski Wokół tańca, choreografii, performansu – różne ujęcia tańca współczesnego. Pracuje w Dziale Publikacji i Dokumentacji Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca. Wojciech Klimczyk – badacz tańca, zainteresowany szczególnie jego społeczną i polityczną rolą. Autor książek Erotyzm ponowoczesny (2008), Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca (2010) oraz Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności 1455-1795 (2015). Doktor habilitowany, profesor UJ. Pracuje w Katedrze Porównawczych Studiów Cywilizacji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Przez blisko dziesięć lat współtworzył kolektyw artystyczny Harakiri Farmers pracujący na przecięciu tańca współczesnego i teatru. Jako dramaturg tańca współpracował z Andre Gingrasem, Kirstine Ilum Soerensen, Martą Wołowiec i Poernimą Gobardhan.
Zarys fizyki chmur jest przekładem trzeciego wydania znanego podręcznika akademickiego zatytułowanego A Short Course in Cloud Physics, który powstał w Uniwersytecie McGilla w Montrealu. Autorami książki są profesorowie R.R. Rogers (zm. 2019) i M.K. (Peter) Yau. Materiał obejmuje opis zjawisk atmosferycznych związanych z powstawaniem i ewolucją chmur oraz opadów atmosferycznych. Poruszone zostały w niej również zagadnienia dotyczące pomiarów i modelowania chmur. Publikacja skierowana jest do studentów, wykładowców, naukowców, aeroklubowiczów i wszystkich zainteresowanych ścisłym opisem zagadnień z zakresu fizyki atmosfery, meteorologii i inżynierii środowiska. Praca zawiera zestaw zadań wraz z rozwiązaniami.
"Książka wydaje się pierwszym tak kompleksowym opracowaniem, które podejmuje tematykę współpracy w przedsiębiorstwach odpowiedzialnych społecznie. Jej odbiorcami mogą być inni naukowcy, ale z uwagi na opracowane narzędzie pomiaru dojrzałości współpracy z dostawcami w przedsiębiorstwach odpowiedzialnych społecznie - także przedstawiciele świata biznesu. Narzędzie to bowiem wpisuje się w tendencję pomiaru efektów działań ukierunkowanych na zrównoważony rozwój lub CSR, co zwłaszcza w przypadku dużych firm bywa coraz częściej oczekiwane. Z kolei z perspektywy osób zajmujących się nauką książka może być interesująca zarówno dla zainteresowanych CSR, jak i łańcuchami dostaw, relacjami biznesowymi oraz szeroko rozumianą współpracą. To z kolei przekłada się na potencjalnie szeroki krąg jej odbiorców."dr hab. Milena Ratajczak-Mrozek, prof. UEP Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu"Książka zawiera dużo nowej wiedzy o dostawcach, ich znaczeniu w łańcuchach dostaw, a w szczególności w kontekście społecznej odpowiedzialności. Opracowanie jest źródłem cennych treści, które wypełniają lukę w krajowym piśmiennictwie. Jej wyniki mogą dostarczyć rekomendacji wielu odbiorcom, tj. naukowcom i badaczom, studentom, absolwentom studiów, pracownikom firm i osobom zajmującym się współpracą z dostawcami."dr hab. Arkadiusz Kawa, prof. WSL Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny
Najnowsze, zaktualizowane wydanie uznanego poradnika dla osób z zaburzeniami lękowymiLęk, napady paniki i fobie nie pozwalają normalnie funkcjonować, rozwijać się, wywołują poczucie braku kontroli. Edward J. Bourne, specjalista w dziedzinie terapii poznawczo-behawioralnej, udowadnia, że dzięki odpowiednim narzędziom można przezwyciężyć zamartwianie się, wyciszyć negatywną mowę wewnętrzną i zapanować nad natrętnymi myślami.Autor, opierając się na dowodach i najnowszych badaniach klinicznych, krok po kroku omawia skuteczne strategie leczenia agorafobii, lęku uogólnionego, zespołu stresu pourazowego i innych zaburzeń lękowych. Podkreśla znaczenie ekspozycji, wizualizacji i wyrażania emocji w procesie terapeutycznym. W nowym wydaniu tego klasycznego podręcznika zaktualizowano opisy poszczególnych zaburzeń zgodnie z klasyfikacją DSM-5 oraz dane dotyczące zakresu i częstotliwości ich występowania. Uzupełniono informacje na temat neurobiologicznych przyczyn napadów paniki i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Dodano rozdziały o zamartwianiu się i zapobieganiu nawrotom po zakończonym leczeniu.Lęk i fobia to praktyczny poradnik zawierający cały wachlarz strategii niezbędnych do pokonywania problemów z lękiem. Zgromadzone w nim precyzyjne wskazówki i arkusze ćwiczeń będą pomocne zarówno dla terapeutów, jak i osób, które chcą się uwolnić od lęku, napadów paniki i fobii.Dzięki tej książce:poznasz przyczyny występowania zaburzeń lękowych,dowiesz się, jak wykorzystać techniki relaksacyjne, aktywność fizyczną i sposób odżywiania się w redukowaniu lęku,nauczysz się kontrolować natrętne i negatywne myśli,wypracujesz indywidualny program skutecznego leczeniadowiesz się, jak zapobiegać nawrotom po zakończonym leczeniu.Podręcznik Edmunda Bourne'a to kompendium wiedzy na temat tego, jak wszechstronnie pomóc sobie z różnego rodzaju lękami i fobiami. Książka zawiera wiele praktycznych ćwiczeń i materiałów służących psychoedukacji Inspiruje do bycia bardziej uważnym na swoje myśli, emocje i zachowania.Agnieszka Tousty-Ingielewicz, psycholożka, psychoterapeutka, przewodnicząca Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczo-Behawioralnej 2022-2024Od lat z poradnika Edmunda J. Bourne'a czerpię inspirację, jak udzielać pomocy osobom doświadczającym lęku i rozumieć ich cierpienie. Nowe wydanie poradnika stało się jeszcze skuteczniejszym narzędziem wspomagającym zdrowienie i odnajdywanie równowagi emocjonalnej dla nas wszystkich.Marcin Matych (Dr Nerwica), autor poradnika Jak żyć z lękiemDoktor Edmund J. Bourne od ponad dwóch dekad specjalizuje się w terapii zaburzeń lękowych, fobii i zaburzeń związanych ze stresem. Jego poradniki zostały przetłumaczone na wiele języków i pomogły już ponad milionowi czytelników na całym świecie. Doktor Bourne mieszka obecnie na Florydzie i w Kalifornii.
Historia medycyny w sześciu niepełnych odsłonach jest propozycją spojrzenia na dzieje nauki i sztuki lekarskiej przez pryzmat sześciu, zdaniem autora, głównych problemów, z jakimi w przeszłości mierzyła się medycyna i z jakimi nadal przychodzi jej się mierzyć.Pierwsza odsłona to rozważania o konstrukcji (lub inaczej - budowie) organizmu człowieka, nad którą dyskutowali badacze zajmujący się takimi dyscyplinami, jak anatomia, histologia, cytologia i genetyka. Druga odsłona jest próbą zrozumienia funkcji życiowych, czyli przedmiotu badań nauk eksperymentalnych, przede wszystkim fizjologii i biochemii. Trzecia wiąże się z poznaniem przyczyn i mechanizmów, które uszkadzają lub niszczą strukturę i zaburzają funkcje organizmu, czyli zdarzeń i procesów stojących u podstaw nauki o chorobach - patologii wraz z anatomią patologiczną, patomorfologią i patofizjologią, mikrobiologią i bakteriologią lekarską. Dzięki czwartej odsłonie zbliżamy się do historii prób rozpoznania procesów chorobowych oraz zdolności przewidywania ich dalszego biegu. To świat diagnostyki i prognostyki medycznej. Piąta ukazuje zaś poszukiwania metod i środków, których celem staje się przywrócenie zaburzonej homeostazy organizmu - a więc to, co określamy mianem terapii. Ostatnia, szósta, przedstawia dzieje chirurgii - nauki i sztuki poszukującej sposobów bezpośredniego wniknięcia w przestrzeń konstrukcji organizmu i przywrócenia właściwego biegu funkcji życia. W chwili obecnej do rąk Czytelników trafia druga część, obejmująca odsłony czwartą i piątą.Ryszard Gryglewski
Założeniem książki jest prezentacja różnorodnych głosów twórczych kobiet w kinie, by ukazać podejmowaną przez nie refleksję, a tym samym podkreślić ich obecność i znaczenie w historii myśli filmowej. Kolejne rozdziały poświęcone są przemyśleniom Alice Guy-Blaché, Germaine Dulac, Mai Deren, Laury Mulvey, Trinh T. Minh-ha oraz Alexandry Juhasz, odnoszącym się do własnego dorobku filmowego, jak i do znacznie szerszej problematyki, związanej z określonymi nurtami artystycznymi i intelektualnymi oraz realiami społeczno-kulturowymi. W przywołanych tekstach przewijają się tematy nawiązujące do czterech głównych zagadnień. Pierwsze dotyczy formy filmowej oraz kina jako medium, instytucji, obszaru kultury popularnej, a drugie praktyki reżyserskiej kobiet – używanego przez nie warsztatu, stylu i indywidualnych zainteresowań. W trzecim chodzi o związki omawianej refleksji z feminizmem, postkolonializmem, teorią queer i innymi koncepcjami, które dostarczyły piszącym przydatnych pojęć czy definicji. Natomiast czwarte zagadnienie skupia się na relacji między twórczością kobiet a tradycją kultury wizualnej w jej wymiarze technologicznym i komunikacyjnym, a nie tylko estetycznym.
„Książka Piotra Mirochy jest monografią interdyscyplinarną, metodologicznie nawiązującą do językoznawstwa (zwłaszcza socjolingwistyki), kulturoznawstwa, historii, antropologii kulturowej, politologii i filozofii. Podstawę materiałową stanowi prawie 20 000 artykułów z dzienników chorwackich („Novi list”, „Večernji list”) i serbskich („Politika”, „Danas”). Stosując metodologię korpusową, Autor na podstawie tego materiału przeanalizował profile znaczeniowe Europy w chorwackich i serbskich dyskursach medialnych. […] Monografia powinna zainteresować przedstawicieli różnych nauk humanistycznych”. prof. em. dr hab. Tadeusz Lewaszkiewicz Instytut Filologii Polskiej UAM Piotr Mirocha – filolog slawista, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wśród jego zainteresowań badawczych znajduje się korpusowa i semiotyczna analiza dyskursów politycznych Europy Południowo-Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych reprezentacji Europy i europejskości w mediach chorwackich i serbskich. Jest autorem artykułów naukowych i rozdziałów w monografiach poświęconych chorwackim i serbskim dyskursom politycznym XIX, XX i XXI wieku (wczesnemu nacjonalizmowi serbskiemu, ideologii socjalistycznej Jugosławii, integracji europejskiej).
Nie ulega wątpliwości, że redaktorzy oraz autorzy tomu wkroczyli na pole słabo rozpoznane w polskiej humanistyce. Poszukiwanie afrokaraibskich monografii i analiz napotyka u nas zasadniczą trudność, a jest nią ich niedostatek. Nie inaczej jest zapewne w potocznym imaginarium, w którym o lepsze biją się Jamajka z reggae, Haiti (legionowe i dramatyczne, nawiedzane trzęsieniami ziemi), Beyonc, kubańskie cygara i pejzaże rodem z Piratów z Karaibów. Nie był ten region celem wielu polskich wypraw badawczych, nie stał się znaczącym punktem odniesienia dla teorii i stanowił w rezultacie rodzaj "plamki ślepej" między molochem Ameryki Północnej a archipelagiem Ameryki Południowej. Dobrze zatem się stało, że znalazła się grupa badaczek i badaczy, którzy kierują naszą uwagę w tym zapoznanym kierunku.Z recenzji prof. dra hab. Waldemara KuligowskiegoAntropologia to [] dyscyplina pogranicza, którą trudno zamknąć w raz na zawsze ustalonych ramach teoretycznych i metodologicznych. Kierując się takim jej rozumieniem, zdecydowaliśmy się włączyć do tomu teksty autorów reprezentujących dwie dyscypliny współczesnej humanistyki: kulturoznawstwo i religioznawstwo. Dzięki temu czytelnik ogląda kulturę afrokaraibską niejako z dwóch perspektyw: kulturoznawczej, ukazującej ideologiczno- -postkolonialne uwarunkowania badań nad jej dziedzictwem [], a także religioznawczej, podkreślającej twórczą rolę religii w uruchamianiu zmian społecznych oraz dynamikę synkretyzacji religijnej.Ze Wstępu
Rozmowy z AfrykąNil to nie rzeka, to coś znacznie więcej. Jest sercem wiosek i miast, widział wzloty i upadki tysiącletnich cywilizacji. Dzisiejszy Nil jest świadkiem wojny w Sudanie Południowym i pokoju na północy Ugandy, życia w dolinach Etiopii i śmierci w więzieniach Egiptu czy Sudanu.Xavier Aldekoa, znany hiszpański reportażysta, podróżuje wzdłuż Nilu, od jego źródeł po ujście, by oddać głos mieszkańcom tych ziem. Napotkani rybacy, wojenni i polityczni uchodźcy, pustynni nomadzi snują swoją wielowątkową opowieść. Autor z podziwem przygląda się ich sile i determinacji, dzięki którym udaje im się przeżyć wojnę, głód, ekstremalną biedę i codzienną przemoc.Dzieci Nilu to historia dyktatur, nierówności, ale też postępu, nadziei i pragnienia wolności. Światy ludzi mieszkających nad świętą rzeką, choć odległe, są nam bliskie, bo Nil to także nasza kolebka. Wszyscy jesteśmy dziećmi Nilu."Podróż w dół Nilu to łagodne rozlewiska i piętrzące się katarakty: widzimy rybaków w papirusowych łódkach i rebeliantów werbujących 10-latków; słyszymy śmiech chłopców po strzeleniu gola i milczenie udręczonych kobiet w obozach dla uchodźców. Xavier Aldekoa z wiedzą (szeroką) i empatią (jeszcze głębszą) opisuje niewyobrażalne. Polecam!"Kasia Urban, Polska Fundacja dla Afryki, autorka bloga kawalekafryki.pl"Dzieci Nilu to wyjątkowe dziennikarstwo. Aldekoa przemierza mityczną rzekę, a przy okazji potwierdza (co nie zawsze się zdarza) słynne zdanie Ryszarda Kapuścińskiego: źli ludzie nie mogą być dobrymi dziennikarzami".Enric Gonzlez, "Jot Down Cultural Magazine""W książce znajdziemy mnóstwo historii godnych scenariusza filmowego, a są one niczym więcej niż czystą rzeczywistością. () Aldekoa przedstawia też wiele ciekawych postaci i codziennych sytuacji, które pozwalają lepiej poznać afrykański kontynent".Begoa Gonzlez, "El Periódico de Catalunya""Afryka nie jest priorytetem dla zachodnich mediów, trzeba więc znaleźć sposób, żeby o niej mówić. Aldekoi to się udaje". Llucia Ramis, "La Vanguardia" "Autor w stylu Kapuścińskiego pokazuje nam również drugą stronę rzeczywistości. () Nil to życie, ale także śmierć. I właśnie o tym opowiada Xavier Aldekoa".gastandosuela.comXavier Aldekoa, jest nagradzanym katalońskim dziennikarzem. Zajmuje się konfliktami i problemami społecznymi współczesnej Afryki. Pisał o Somalii, Demokratycznej Republice Konga, Angoli, Republice Środkowoafrykańskiej, Sudanie i innych krajach afrykańskich. Jest korespondentem "La Vanguardia" w Afryce i współzałożycielem serwisu internetowego "5W". Finalista prestiżowej nagrody Cirilo Rodrgueza dla najlepszego korespondenta hiszpańskiego za granicą (2016) i zdobywca nagrody Saliou Traor (2021) za serię reporterską o dzieciństwie w Afryce, opublikowaną w magazynie "National Geographic". Oprócz książki Dzieci Nilu wydał też Indestructibles oraz Ocano frica.
Andrzej Romanowski (ur. 1951) - historyk literatury, badacz literatury i kultury pogranicza, publicysta. Profesor zwyczajny Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, redaktor naczelny Polskiego Słownika Biograficznego. Działacz Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Autor ponad tysiąca publikacji, m.in. książek: Młoda Polska wileńska (1999), Podróż na Wschód. Szkice i reportaże 1977-1997 (2000), Jak oszukać Rosję? Losy Polaków od XVIII do XX wieku (2002), Pozytywizm na Litwie. Polskie życie kulturalne na ziemiach litewsko-białorusko-inflanckich w latach 1864-1904 (2003), Prawdziwy koniec Rzeczy Pospolitej (2007), Rozkosze lustracji (2007), Eugeniusz Kwiatkowski (2014), Wschodnim pograniczem literatury polskiej: od średniowiecza do oświecenia (2018), Antykomunizm, czyli upadek Polski (2019), Pamięć gromadzi prochy. Szkice historyczne i osobiste (2021).
Nie da się ukryć, że mieszkając w Polsce, jesteśmy dzisiaj częścią świata utożsamianego z globalną Północą, opisywanego przez Arjuna Appaduraia i Achille Mbembego, ale jednocześnie żyjemy w miejscu, gdzie trajektorie historycznych procesów i wektory energii społecznych niekoniecznie są z tym światem zbieżne. Trwa tu bowiem nieustanny proces negocjowania geopolityki naszego poznania albo aktualizowanie różnicy między Wschodem a Zachodem Europy – różnicy, którą wojna Rosji z Ukrainą odgrywa w nowej odsłonie. (…) Trzeba zatem zdać sobie sprawę z tego, że określone wyobrażenia o globalnych podziałach świata często stanowią kognitywną matrycę lokalnych stref kontaktów międzykulturowych. (…) Ale efekty spotkań w owych strefach kontaktu wydają się całkowicie emergentne i wydarzeniowe, co usprawiedliwia wybór metodologii i narzędzi ich badania. Podstawowym narzędziem diagnostycznym stref kontaktu i konfliktu są dla nas performansy naturo-kulturowe, które sytuują człowieka w przestrzeni relacji ze środowiskiem naturalnym, terytorium, społecznym otoczeniem oraz indagują wyodrębnione w ten sposób związki, nadając im nową dynamikę i wykładnię. Performans pełni tu zatem funkcję epistemiczną, na równi z innymi, uznanymi zwykle za bardziej „naukowe”, sposobami badania i konceptualizowania świata.
Ze Wstępu
Książkę Doroty Pauluk wyróżnia sposób ujęcia problematyki oraz jej charakter. Monografia wymyka się ustalonym formom opracowań naukowych. Kluczem, który został tutaj wykorzystany, był przyjęty cel - krytyka tradycyjnego oceniania oraz prezentacja oceniania wspierającego uczenie się i rozwój. To pozycja bardzo ważna i potrzebna z racji podjętej tematyki oraz formy nadanej jej przez Autorkę. Wypełnia ona istotną lukę w literaturze przedmiotu - łączy wyrafinowaną, hermetyczną rozprawę przeznaczoną dla wąskiego grona specjalistów z opracowaniem metodycznym. Pomysł, by sięgnąć po rozwiązanie z makropraktyki, okazuje się znakomity. Nauczyciele raczej stronią od teorii, a jednocześnie bardzo wielu z nich ma duży dystans do propozycji oferowanych przez metodykę. Ci przekonani do refleksyjnej praktyki z całą pewnością znajdą w tej książce źródła inspiracji oraz uzasadnienia rozwiązań, które dyktuje im intuicja. Grono adresatów tej publikacji wydaje się bardzo szerokie. Tworzą go nauczyciele szkół wszystkich poziomów i typów. Będzie to także cenna lektura dla studentów pedagogiki oraz kandydatów na nauczycieli. Sądzę, że opracowanie zainteresuje wielu badaczy poszukujących inspiracji dla własnych projektów. Tym bardziej że uważna lektura książki Doroty Pauluk skłania do refleksji oraz otwiera pola nowych poszukiwań z dziedziny sztuki oceniania.Z recenzji prof. dra hab. Henryka MizerkaDorota Pauluk - dr hab. nauk społecznych, adiunkt Instytutu Pedagogiki Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego i profesor nadzwyczajny Zakładu Pedagogiki Szkoły Wyższej i Polskiej Myśli Pedagogicznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
