W tym sektorze polecamy wartościowe książki psychologiczne o emocjach i uczuciach, zarówno tych poztytywnych jak i tych negatywnych, które towarzyszą nam od dziecka. Żyjemy w świecie pełym lęku, niepokoju i praktycznie każdego dnia walczymy ze stresem. Tutaj nasz czytelnik znajdzie poradniki, które pomogą mu uwolnić się od lęku i żyć pełnią życia. Dzięki licznym publikacjom i podręcznikom nauczycie się tworzyć użyteczne prognozy zamiast fantazji lękowych, podejmować działania i pokonacie w sobie skłonność do unikania, akceptowania i przekierowywania myśli lękowych. Polecamy książkę Joela Mindena pt. Ty tu rządzisz. Jak ujarzmić lęk i przestać się zamartwiać prowadzi ona Czytelnika przez praktyczne fazy akceptacji i radzenia sobie z emocjami.
Naucz się kontrolować własne reakcje na stres, tak by nie niszczył twojego życia.
Nie da się uniknąć rzeczy, które nas stresują, można jednak kontrolować własne reakcje na stres, tak aby nie zdominował on naszego życia. Z tej przełomowej książki, opartej na najnowszych badaniach dotyczących neuroplastyczności mózgu i koncepcji uważności, dowiesz się m.in., jak:
- przezwyciężać pierwotną reakcję mózgu na stres, polegającą na walce, ucieczce lub zamarciu w bezruchu,
- porzucić niezdrowe sposoby radzenia sobie ze stresem (objadanie się, sięganie po używki),
- wypracować zdrowe nawyki łagodzenia napięcia,
- przekształcić negatywne schematy myślowe.
Z tym skutecznym, zawierającym mnóstwo przydatnych technik i ćwiczeń poradnikiem nauczysz się radzić sobie zarówno z poważnymi, jak i codziennymi wyzwaniami i staniesz się szczęśliwszą i zdrowszą osobą.
"Ten poradnik to prawdziwy dar niebios dla osób cierpiących na skutek stresu" - dr Kristin Neff, autorka Self-Compassion.
"Gorąco polecamy osobom, które poszukują zdrowych sposobów radzenia sobie ze stresem w pracy i w życiu”.- „Library Journal”
Poznaj sposób na pokonanie traumy i trudnych doświadczeń z dzieciństwa Osoby wychowywane przez niedojrzałych emocjonalnie, niedostępnych i egoistycznych rodziców często doświadczają utrzymujących się uczuć złości, samotności, zdrady i porzucenia. W dzieciństwie ich potrzeby emocjonalne nie były zaspokajane, a zachowanie rodziców wymuszało wzięcie na siebie odpowiedzialności w stopniu odpowiednim dla dorosłych . Autorka tej przełomowej książki udowadnia, że można sobie poradzić nawet z trudną przeszłością i zacząć się cieszyć życiem. Lindsay Gibson dzieli trudnych rodziców na cztery typy i ujawnia destrukcyjny wpływ, jaki wywierają na psychikę i życie emocjonalne swoich dzieci. Opierając się na licznych przykładach, pokazuje, jak wyleczyć cierpienie wynikające z przeszłych doświadczeń oraz jak odzyskać swoje prawdziwe „ja”. Książka ta uczy, w jaki sposób kontrolować reakcje na zachowania niedojrzałych rodziców i unikać rozczarowań, a także budować nowe, pozytywne relacje. To doskonała pozycja zarówno dla osób chcących poradzić sobie z trudnym dzieciństwem, jak i specjalistów – psychologów i psychoterapeutów. „Z kart książki Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców przeziera mądrość i serce doświadczonej terapeutki oraz umysł badaczki, która poświęciła wiele lat na poznawanie badań i teorii psychologicznych. W swojej książce Lindsay C. Gibson harmonijnie łączy imponującą wiedzę z zaczerpniętymi z życia opisami doświadczeń klientów, co daje w rezultacie przystępną i fascynującą lekturę. Celem książki nie jest poszukiwanie winnych, lecz dogłębne zrozumienie siebie i zdobycie wiedzy, która przynosi uzdrowienie”. Dr psychologii Esther Lerman Freeman wykładowca psychologii klinicznej w Oregon Health and Science University School of Medicine „Dzieci nie mogą sobie wybrać rodziców. Niestety wiele osób przeżywa w dzieciństwie udrękę, która oddziałuje na całe ich życie – są wychowywani przez niedojrzałych emocjonalnie, zaniedbujących ich rodziców. Z właściwą sobie mądrością i współczuciem Lindsay C. Gibson umożliwia czytelnikowi rozpoznanie i lepsze zrozumienie tego typu toksycznych relacji, jak również podążanie nowymi, ścieżkami prowadzącymi do uleczenia. Książka ta oferuje niezwykłą szansę na to, aby sobie pomóc, stanowi też doskonałe kompendium wiedzy, które terapeuci mogą polecać swoim potrzebującym wsparcia klientom”. Dr Thomas F. Cash, emerytowany profesor psychologii na Old Dominion University, autor książki The Body Image Workbook „Książka Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców autorstwa Lindsay C. Gibson to przenikliwy i pełen empatii przewodnik dla każdej osoby, która próbuje zrozumieć i przezwyciężyć długofalowe skutki dorastania w rodzinie cechującej się chłodem emocjonalnym. Znajdziesz w niej mądre rady i proste ćwiczenia, które pomogą ci odrzucić stare wzorce, nawiązać głębszą więź z samym sobą i innymi oraz stać się w końcu osobą, jaką zawsze miałeś być”. Dr Ronald J. Frederick, psycholog i autor książki Living Like You Mean It Lindsay C. Gibson, PsyD, jest psychologiem klinicznym prowadzącym praktykę prywatną. Specjalizuje się w terapii indywidualnej skierowanej do dorosłych dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców. Jest autorką książki Who You Were Meant to Be, a także publicystką czasopisma „Tidewater Women”. W przeszłości pracowała jako wykładowca psychologii w College of William and Mary oraz na uniwersytecie Old Dominion. Gibson mieszka i pracuje w Virginia Beach w stanie Wirginia.
Książka Bessela van der Kolka jest pozycją szczególną. Stanowi kompendium współczesnej wiedzy na temat traumy, będąc jednocześnie głęboko osobistą, pełną pasji opowieścią o szukaniu dróg pomocy ludziom cierpiącym z powodu traumatycznych przeżyć. Autor wybitny psychiatra, badacz i klinicysta zaprasza do zrozumienia traumy i odkrywania kolejnych metod wyzwalania z jej uścisku. Śledzimy zawiłości diagnozy i odkrycia neuronauki. Przypatrujemy się sesjom terapeutycznym i pracy badawczej. Mimo poruszonych tu wstrząsających historii książka pozostawia głęboko humanistyczne, pełne optymizmu przesłanie: niezależnie od tego, w jak okrutne okoliczności rzuci nas życie, możemy zmobilizować w sobie siły nie tylko do przetrwania, ale także do uleczenia ze skutków przytłaczających doświadczeń. Otwartość na osiągnięcia nauki i prawdę doświadczenia, a także ogromne społeczne zaangażowanie Autora, czynią jego dzieło fascynującym poznawczo i niezwykle użytecznym dla praktyki terapeutycznej.Pozycja dla profesjonalistów pracujących z traumą, dla tych z nas, którzy doświadczyli jej we własnym życiu, i dla wszystkich, którzy pragną zrozumieć drugiego człowieka.
Z dużą przyjemnością i satysfakcją polecam wznowienie książki poświęconej medycynie snu. Nakład poprzedniego wydania dawno się wyczerpał. Od poprzedniej publikacji minęło już kilka lat, w związku z tym musieliśmy wprowadzić wiele zmian i uzupełnień. Mogę jednak uspokoić Czytelników, że w ciągu ostatnich pięciu lat w dziedzinie medycyny snu nie doszło do fundamentalnych zmian, tak więc informacje zawarte w poprzednim wydaniu nie straciły na znaczeniu.
Podstawowe zmiany dotyczą formalnych klasyfikacji zaburzeń snu oraz polisomnografii. W 2014 roku została opublikowana najnowsza wersja Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD-3), a w 2016 roku ukazała się najnowsza piąta wersja Klasyfikacji Chorób Psychicznych American Psychiatric Association, zwana w skrócie DSM-5. Równolegle powszechnie obowiązującym standardem stały się zalecenia American Academy of Sleep Medicine (AASM) dotyczące rejestracji oraz oceny badań polisomnograficznych i pokrewnych (takich jak MSLT, MWT). W związku z tym konieczne stało się wprowadzenie odpowiednich korekt w najnowszym wydaniu, tzn. zastąpienie dotychczasowych kryteriów ICSD-2 kryteriami ICSD-3 i podobnie kryteriów DSM-IV-TR kryteriami DSM-5.
Chyba dobrze się stało, że nowe systemy klasyfikacyjne ICSD-3 i DSM-5 zostały ujednolicone. Ustalono podział zaburzeń snu na kilka dużych kategorii: bezsenność, zaburzenia oddychania podczas snu, nadmierna senność i narkolepsja (opisana w DSM jako oddzielna kategoria), zaburzenia rytmu okołodobowego, zaburzenia ruchowe podczas snu i parasomnie. Co warto podkreślić, w opisie poszczególnych chorób czy zespołów obie wymienione klasyfikacje poszły w przeciwnych kierunkach. Autorzy Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD-3) próbują opisywać w miarę szczegółowo tak wiele oddzielnych chorób, jak to jest możliwe. Z kolei autorzy klasyfikacji DSM-5 postanowili maksymalnie uprościć i ujednolicić kryteria diagnostyczne, żeby zmniejszyć liczbę opisywanych chorób. Wiele zespołów połączyli w jedną kategorię, pomimo różnego przebiegu lub czasu pojawienia się. Zupełnie nowatorskim spojrzeniem na bezsenność zaproponowanym w DSM-5 jest rezygnacja z podziału na bezsenność pierwotną i wtórną. Takie podejście wydaje się rozsądne i zgodne z rzeczywistością kliniczną, ponieważ bardzo często u pacjenta cierpiącego na bezsenność i depresję nie jesteśmy w stanie ustalić pewnego związku przyczynowo-skutkowego; zgodnie z duchem tej klasyfikacji obie dolegliwości wzajemnie na siebie wpływają.
W opisie badania polisomnograficznego dotychczasowe kryteria oceny badań snu według Rechtschaffena i Kalesa zastąpiono kryteriami opracowanymi przez AASM, które aktualnie obowiązują na całym świecie. Oceniając tę zmianę, można znaleźć w niej i dobre, i złe strony. Na pewno pozytywem jest uproszczenie podziału snu na sen płytki (N2), sen głęboki (N3) i sen REM (R). Już w poprzedniej klasyfikacji widoczna była tendencja do traktowania stadiów 3 i 4 jako jednego snu wolnofalowego, w nowej klasyfikacji ten podział usankcjonowano. Według mnie słabszą stroną nowej klasyfikacji jest jej duża zmienność – praktycznie co kilka miesięcy publikowane są poprawki i uzupełnienia. Poprzednia klasyfikacja obowiązywała bez większych poprawek przez prawie pół wieku. Nowa wymaga ciągłego śledzenia i wprowadzania zmian.
Nie zmieniło się prawie nic, jeśli chodzi o standardy leczenia poszczególnych zaburzeń snu, niestety nie pojawiły się żadne nowe leki, które zrewolucjonizowałyby terapię. Jedynym nowym lekiem godnym uwagi jest antagonista oreksyny (hipokretyny), zarejestrowany jako lek nasenny w Stanach Zjednoczonych i czekający na rejestrację w Europie.
Zachęcam Czytelników, aby zapoznali się dokładniej z najnowszymi wytycznymi. Klasyfikacja DSM-5 została przetłumaczona na język polski, a rozdział o klasyfikacji zaburzeń snu i czuwania jest łatwo dostępny. Klasyfikacje ICSD-3 i kryteria oceny polisomnografii zostały opublikowane po angielsku na stronach internetowych AASM.
Autor:
Michał Skalski
Jak się nie rozstać, a jeśli się rozstać, to jak?
Rozglądamy się wokół – bardzo dużo ludzi się rozwodzi, rozstaje. A przecież nikt tego nie chciał, rozpoczynając miłość, związek, wspólne życie. Przecież zawsze wierzymy, że u nas będzie inaczej. Dobrze. Wspaniale.
Co takiego się zdarzyło, co się dzieje, że po jakimś czasie czujemy, że już nie możemy wytrzymać, że się dusimy, że nie możemy się wzajemnie znieść?
Przecież miało być zupełnie inaczej…
Ta książka ma Ci pomóc zobaczyć, gdzie jesteś i co możesz zrobić, żeby poprawić swój związek, lub też pomóc Ci zrozumieć, że być może jesteś w momencie, w którym relacja z Twoim partnerem nadaje się już tylko do zamknięcia.
Intymnie – czyli sekretnie, poufnie, blisko. Marzymy o takich spotkaniach, o takich chwilach, spędzanych z najbliższą osobą. Wyobrażamy je sobie na wszystkie możliwe sposoby, cieszymy się ich perspektywą. I bywa, że te wszystkie plany i pragnienia spełniają się, a wtedy jesteśmy najszczęśliwszymi ludźmi na świecie. Ale bywa też – i to, niestety, coraz częściej – że na planach się kończy lub zaczyna brakować energii, aby do takich chwil doprowadzać. Wtedy odsuwamy się od siebie, popadamy w rutynę.
Czy można odzyskać ten świat tylko dla dwojga? Czy można odbudować intymność? Zdecydowanie tak! Anna Golan i Andrzej Depko, doskonali specjaliści od problemów
z bliskością, dowodzą, że z bliskości i z seksu można czerpać radość bez względu na wiek
i długość trwania związku. Tak, potrzeba do tego trochę wysiłku, chęci do współpracy, a przede wszystkim wzajemnego zaufania, ale dzięki temu stanie się coś nadzwyczajnego – znowu będziemy cieszyć się sobą nawzajem.
Dlaczego nuda i monotonia są tak podstępnym wrogiem miłości i erotyki? Bo zazwyczaj towarzyszą im różne negatywne stany i emocje. Narastają irytacja i rozdrażnienie, a także przekora, małostkowość i czepianie się o wszystko. Partnerzy zaczynają kłócić się o byle co – każdy pretekst jest dobry. Nieświadomie któreś wywołuje spięcie, byle tylko coś się zadziało. I na krótko rzeczywiście „się dzieje”, ale taki sposób na małżeńską nudę mnoży konflikty, a pożądanie znika! Czasami doprowadza to do kryzysu w relacji i uśmierca intymność.
Szczęśliwie na nudę i brak ochoty na igraszki istnieje antidotum, proste i powszechnie dostępne – jest nim ruch, czyli aktywność fizyczna, a także kreatywność, otwartość na nowe doświadczenia oraz spontanicznie podejmowane działania. Wystarczy wyłączyć laptopa, wstać z kanapy, wybrać się na tańce, pobiegać, pograć w squasha, a serce bije szybciej, krew żywiej krąży i kto wie, jak się to rozwinie…
Anna Golan, Przywracanie pożądania
Fragmenty:
Seks wiele mówi o uczuciach między partnerami i o jakości komunikacji. Pożądanie drugiej osoby jest związane z poziomem namiętności i bliskości, który się zmienia, ewoluuje.
W początkowym etapie związku partnerzy są bardzo zafascynowani sobą, a poziom namiętności jest bardzo wysoki. W związkach z dłuższym stażem seks i pożądanie są nierozerwalnie związane z jakością relacji partnerów. Im dłużej są oni ze sobą, tym silniejsza jest ich relacja – pojawia się uczucie bliskości i przywiązania. Partnerzy wspierają się, dają sobie poczucie bezpieczeństwa,
do czego potrzeba zarówno namiętności, jak i bliskości fizycznej. Seks staje się dopełnieniem tego, co dzieje się w sferze psychicznej. Bywa jednak również tak, że im dłużej partnerzy są ze sobą, tym silniej uruchamiają się mechanizmy sprawiające, że tracą poczucie bezpieczeństwa
w związku i ranią się nawzajem. Pojawia się rozczarowanie partnerem – jego/jej zachowaniem, sposobem okazywania emocji. Druga osoba czuje się zraniona, zawiedziona, a jej potrzeba kontaktu seksualnego z partnerem stopniowo słabnie. Jak czuć pożądanie wobec kogoś, z kim przez cały dzień się kłócimy, nawet jeśli wydaje się, że poszło o błahostkę (nie bez znaczenia są różnice płciowe powodujące, że kobiety i mężczyźni w odmienny sposób przypisują wagę pewnym sytuacjom czy zachowaniom)? W kłótni często biorą górę emocje i padają słowa, które nie sposób szybko zapomnieć. Niektórym osobom wydaje się, że do wieczora złość partnerowi minie, a jeśli nawet nie, to przecież można spróbować pogodzić się... w łóżku. (…)
Andrzej Depko, Żaru brak
Czy o „takich” tematach w ogóle powinno się pisać? Po co wyciągać „te” brudy na światło dzienne? Nie lepiej „to” zostawić? Kamil Janicki, autor Pierwszych Dam II Rzeczpospolitej i Epoki hipokryzji, odpowiada w swojej najnowszej książce: „Nie, nie lepiej”. Pisać wprost to obowiązek historyka.
Gwałt? Rzecz jasna winna jest kobieta. I to ona musi udowodnić, że jej opór był „nieprzerwany, rzeczywisty i niesymulowany”. Molestowanie dzieci? Niemożliwe, bo przecież „ich świadectwa przed sądem są dla znawcy zupełnie bezwartościowe”. Obmacywanie na ulicach, seksualne wykorzystywanie w pracy? Nękanie? Dewiacje? Zboczenia? „Przecież u nas w kinie nawet całusa nie zobaczysz… wszystko cenzurują”.
Lektura Epoki milczenia to odkrywanie świata ukrytego za kotarą pozornej cnotliwości, konwenansów i mieszczańskiego tabu. Odkrywanie Rzeczpospolitej pełnej hipokryzji, nigdy nieukaranych zbrodni, ludzkiej krzywdy i lekceważącego rechotu dziennikarskich hien.
Nie wiesz, jak poradzić sobie z najtrudniejszymi rodzicielskimi wyzwaniami? Wprowadź w życie ten prosty program wychowawczy, odpowiedni dla dzieci w każdym wieku – zarówno dla przedszkolaka, jak i nastolatka!
Wszyscy rodzice zmagający się z kolejnymi falami buntu swojego dziecka, poirytowani jego niewdzięcznością i zatroskani o wybory życiowe swych latorośli, poszukują sprawdzonego i konkretnego przewodnika po skomplikowanym świecie rodzicielstwa. Z myślą o matkach i ojcach potrzebujących precyzyjnych i skutecznych wskazówek, jak wprowadzić w wychowanie dyscyplinę, nie rezygnując z wyrozumiałości i czułości, Erin MacPherson i Ellen Schuknecht przygotowały ten niezwykle praktyczny poradnik. Korzystając z ich sprawdzonych metod, nauczysz się mądrze stawiać dzieciom granice i wypełnisz wasze rodzinne życie spokojem oraz harmonią.
Zamień ciągłe awantury w konstruktywne rozmowy i krok po kroku naucz swoje dziecko m.in.:
radzenia sobie z trudnymi emocjami i opanowywania gniewu;
prawdziwej wdzięczności wobec Boga i ludzi;
nawiązywania dobrych i rozwijających relacji z rówieśnikami;
odpowiedniego reagowania na zagrożenia czyhające we współczesnym świecie;
szacunku dla seksualności.
Twórczo połącz miłość i dyscyplinę, by przekonać swojego młodego buntownika, że warto zaufać Twojej rodzicielskiej mądrości i trosce!
Erin MacPherson – autorka serii popularnych poradników chrześcijańskich na temat macierzyństwa i małżeństwa, a także artykułów w prasie; częsty gość audycji radiowych i spotkań z rodzicami. Wraz z mężem wychowują troje dzieci.
Ellen Schuknecht – pedagog i terapeutka z 40-letnim stażem, autorka bestsellerowych poradników dla rodziców, prywatnie mama trojga dzieci i babcia jedenaściorga wnucząt.
Ta historia przemocy domowej wstrząsnęła światową opinią publiczną.
Najgorsze jest to, że już nigdy nie zobaczę moich dzieci…
Kiedy dziewiętnastoletnia Tina poznaje Shane’a, koleżanka ostrzega ją, że jest niebezpieczny. Lecz gdy spotyka go dziesięć lat później, widzi w nim mężczyznę, w którego ramionach znajdzie upragnione poczucie bezpieczeństwa. Całkowicie zauroczona nie zauważa, jak agresywny potrafi być jej ukochany.
Po ośmiu miesiącach następuje pierwszy brutalny atak. Shane wyzywa Tinę, opluwa i wyrzuca przez okno na ulicę...
Tina nie zrywa z nim – miłość bierze górę nad instynktem samozachowawczym.
Jest silniejsza niż ból, strach i upokorzenia. Ciężkie pobicia, pęknięcie kości policzkowej, rany zadawane nożem, interwencje policji, kochanki Shane’a przewijające się przez dom Tiny – jak można to wytrzymać? Jednak Tina znosi kolejne tortury. Shane znęca się nad nią, również na oczach jej dzieci, a ona wciąż wierzy, że to już ostatni raz, że teraz on się zmieni.
Ta nadzieja kończy się 20 kwietnia 2011 roku, wraz z ostatnim okrutnym atakiem. Przez dwanaście godzin Shane katuje Tinę do nieprzytomności i wbija jej palce w oczy...
W autobiografii Oślepiona Tina Nash szczerze opowiada, jak wyglądał jej związek z brutalnym partnerem i o dwunastogodzinnym, niewyobrażalnym ataku. Ma nadzieję, że jej historia pomoże innym maltretowanym kobietom uwięzionym w toksycznych relacjach
uwierzyć, że mogą przerwać przedziwną spiralę przemocy i emocjonalnego uzależnienia.
Historia Tiny Nash wstrząsnęła opinią publiczną w Wielkiej Brytanii i odbiła się szerokim echem w mediach na świecie – również w Polsce.
Jej książka stała się bestsellerem Top 10 „The Bookseller”.
Jerzy Bralczyk i Lucyna Kirwil. Językoznawca i psycholog. Mąż i żona. Od 35 lat w nieustającej rozmowie – czasem poważnej, czasem całkiem niepoważnej, czasem spokojnej, czasem pełnej emocji, zawsze błyskotliwej i nigdy nudnej.
W książce Pokochawszy w rozmowie z Karoliną Oponowicz dyskutują o wszystkim tym, co z miłością związane: romantycznych wyznaniach, zakochaniu i odkochaniu, seksie, kłótniach, listach miłosnych, czułych słowach, kiczu, rozstaniach i miłości dojrzałej. Patrzą na sprawy a to pod kątem języka, a to emocji. A ponieważ te perspektywy nie zawsze się pokrywają, w wymianie zdań pomiędzy nimi nie brakuje ognia. Przy okazji Jerzy Bralczyk i Lucyna Kirwil opowiadają, wspominają początki związku, najbardziej burzliwe kłótnie, językowe nieporozumienia czy małżeńskie rytuały.
Czy mówienie, że miłość jest jak róża, to kicz? Jaka jest najpiękniejsza w literaturze scena oświadczyn? Co zrobić, żeby miłość trwała wiecznie? Dlaczego tyle seksualnych określeń ma związek z ptactwem? Jak się dobrze kłócić? Kiedy w łóżku rozmawiać, a kiedy milczeć? Czy profesor Bralczyk ogląda komedie romantyczne? Kto komu dał czarną polewkę? Dlaczego Lucyna Kirwil nie zwraca się do męża „Juruś”?
To tylko kilka z wielu pytań, na które odpowiedź pada w książce Pokochawszy.
Lucyna Kirwil – psycholog, agresolog
Jerzy Bralczyk – polonista, językoznawca
Bohaterami najnowszej książki Sławomira Kopra są ludzie, którzy za miłość i namiętność zapłacili najwyższą cenę, ginąc z ręki zazdrosnych lub porzuconych partnerów czy rywali. Aktorka warszawskich teatrów Maria Wisnowska, pisarka i muza artystów Dagny Przybyszewska, tancerka Iga Korczyńska, hrabina Zyta Woroniecka
każdy przypadek był inny, każdy jednak — dramatyczny i poruszający. Szczególnie przejmująca jest najbardziej współczesna z tych opowieści — historia śmierci uwielbianego przez publiczność piosenkarza Andrzeja Zauchy, zrekonstruowana na podstawie niepublikowanych dotychczas akt sądowych z procesu jego zabójcy. Autor znakomicie przedstawia sylwetki bohaterów i wnika w motywy zbrodni, ukazując ją na fascynującym tle epoki.
Publikacja stanowi cenne źródło wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat programowania oraz wdrażania lokalnej polityki społecznej w kontekście wyzwań starzejącego się społeczeństwa. Omówiono w niej zagadnienia kluczowe dla społecznego i gospodarczego rozwoju jednostek samorządu terytorialnego w Polsce. Książka może okazać się szczególnie przydatna dla kierowników i pracowników administracji samorządowej.Autor - długoletni praktyk związany z samorządem i systemem pomocy społecznej - w sposób zwięzły i przystępny opisuje, jak poszczególne samorządy programują i wdrażają lokalną politykę wobec starości.
Książka odpowiada na najbardziej nurtujące każdego człowieka pytania, dotyczące śmierci, czyśćca, piekła i nieba. Ma na celu skłonić nas do refleksji nad sensem życia, jego kruchością, ulotnością i przemijaniem. Wyjaśnić co może dziać się dalej z nieśmiertelną duszą, jaką posiada każdy człowiek, niezależnie od wyznawanego światopoglądu.
Autorzy książki „Psychiatria w geriatrii” przekonują, że leczenie depresji jest trudne i nie zawsze zmiana leku (a nawet lekarza) przynosi poprawę. Mają równocześnie świadomość, że depresja jest chorobą mózgu, choć jej konsekwencje dotyczą całego organizmu. Podstawą jej leczenia będą, mimo stosowania innych biologicznych form terapii, stale udoskonalane leki przeciwdepresyjne. Dążenie do udoskonalenia cząsteczki leku wiąże się nie tylko z działaniem na objawy choroby, lecz także z eliminowaniem możliwości wystąpienia objawów ubocznych i niepożądanych.
Na szczęście do szczęścia brakuje niewiele!
Ludzie gonią za szczęściem, marzą o nim, uznają, że bycie szczęśliwym jest warunkiem udanego życia. Równocześnie natura ludzkiego szczęścia pozostaje zagadką, nad którą biedzą się filozofowie, psycholodzy i neurolodzy. Niezależnie od pracy tych mądrych ludzi można przyjąć, że życie zawodowe i poczucie szczęścia wzajemnie bardzo na siebie wpływają. Człowiek szczęśliwy jest efektywny, kreatywny, pełen zapału i energii. Praca, która daje poczucie spełnienia, jest potrzebna i sensowna, umożliwia odniesienie sukcesu i radowanie się nim, przyczynia się do odczuwania szczęścia. Czy to oznacza, że szef idealny powinien koncentrować się na szczęściu podwładnych?
Autorami artykułów przedstawionych w tej książce są między innymi Daniel Gilbert, Anne McKee i Gretchen Spreitzer - uznani eksperci w dziedzinie inteligencji emocjonalnej. Przedstawiają oni szereg badań, dzięki którym łatwiej jest zrozumieć naturę szczęścia i funkcjonowanie człowieka szczęśliwego w pracy. Opisują praktyki, za sprawą których można do pewnego stopnia zarządzać poczuciem szczęścia w zespole. Informacje, wskazówki i inspirujące przykłady zawarte w tym zbiorze pozwolą Ci się przekonać, jak ważne dla szczęścia zespołu i sukcesu firmy są małe zwycięstwa, pozwalanie na samodzielność, udostępnianie informacji, a nawet... uprzejmość i uśmiech!
Względność poczucia szczęścia
Naukowe podłoże praktyk zwiększających poczucie szczęścia
Zadania modelowego menedżera
Indywidualne strategie spełnienia
Przyszłość badań nad szczęściem w pracy
Trzymasz w ręku wybór artykułów opublikowanych oryginalnie w "Harward Business Review" - prestiżowym miesięczniku wydawanym przez jeden z najznakomitszych uniwersytetów na świecie. Magazyn ten zalicza się do najbardziej opiniotwórczych w takich dziedzinach jak rozwój przedsiębiorstw, ekonomia, praktyki w zarządzaniu. W tym zbiorze znajdziesz szereg inspirujących porad i solidną garść wiedzy dotyczącej poczucia szczęścia -przede wszystkim w miejscu pracy.
Najlepszy zespół? Zespół szczęśliwych, spełnionych ludzi!
Okrucieństwo przejawia się nie tylko jako agresja związana z toczącymi się wojnami o różnym podłożu, lecz również we wszystkich dziedzinach kultury: sztuce i muzyce, literaturze, kinie, w komiksie i animacjach filmowych, grach komputerowych i reklamie. Okrucieństwo jest już właściwie formą komunikacji, sposobem przedstawiania świata a nawet wyrażania własnych emocji. Stało się akceptowaną coraz częściej – również mocą umowy społecznej – formą indywidualnej i zbiorowej manifestacji roszczeniowych żądań i przekonań.
Obowiązkiem humanisty jest wyrażanie sprzeciwu wobec przemocy oraz ujawnianie wynikających z niej zagrożeń. Ta potrzeba zaowocowała zawiązaniem konsorcjum pomiędzy Wydziałem Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu i Wydziałem Polonistyki UJ w Krakowie oraz organizacją seminariów i konferencji na temat okrucieństwa w literaturze i kulturze europejskiej Uczeni podjęli się wykonania prac badawczych i trudu interpretacji analizowanych źródeł, by opisać i uświadomić procesy powstawania i przekształcania różnych rodzajów okrucieństwa w sztuce – w literaturze, plastyce, teatrze i filmie i w języku, ale też we współczesnych formach komunikacji, które są zarazem środkami edukacji młodych ludzi (komiks, gry komputerowe, animacje). Sięgnęli też po podstawowe teksty i mity kultury Europy – do Starego Testamentu i mitologii Greków i Rzymian, by dotrzeć do najwcześniejszych ujęć tego zagadnienia w naszej kulturze.
Piotr Maron ze znawstwem podejmuje się analizy tekstów budzących częstokroć we współczesnej kulturze (kontrkulturze) duże kontrowersje. Dla fanów tego rodzaju przekazu muzycznego niektóre teksty pełnią rolę wręcz manifestów wyboru życiowej postawy, z którymi oni jako odbiorcy i docelowi adresaci silnie się identyfikują. Z kolei innych słuchaczy te same teksty drażnią i oburzają, w pewnych przypadkach postuluje się nawet prohibicję i cenzurę podobnych przekazów, uznanych – z powodów aksjologicznych lub światopoglądowych – za teksty o treściach nienadających się do publicznego prezentowania i propagowania. Sytuacja ta ukazuje, że mają one również wymiar performatywny – na swój sposób działają (oddziałują) i sprawiają, że w sferze kultury (nie tylko muzycznej) pojawiają się nowe konteksty. Tym bardziej więc trafna jest decyzja Autora o podjęciu się analizy tych tekstów z punktu widzenia antropologii kulturowej.
dr hab. Marek Rembierz
Punktem wyjścia prezentowanych w książce badań nad percepcją lęku przed śmiercią wśród 791 osób zarówno z tak zwanych zawodów pomocowych, jak i kierunków studiów przygotowujących do tych zawodów, realizowanych w Czechach, Polsce, Ukrainie i we Włoszech, były trzy kwestie. Pierwsza z nich to autorskie rozumienie samej tanatopedagogiki jako „nauki o wychowaniu ze świadomością śmiertelności, wpisaną w naturę bytu ludzkiego, opartą na fundamentalnej zasadzie poszanowania godności i wolności każdej istoty ludzkiej oraz nienaruszalności i apriorycznej wartości życia ludzkiego” (Binnebesel, 2013, s. 251). Druga kwestia to także autorskie ujęcie kwestii lęku tanatycznego, które zostało zaprezentowane w kontekście doświadczania Penthosu. Sama prezentowana tematyka lęku jest między innymi związana z rozważaniami Tillicha, Frankla, Kierkegaarda oraz Kępińskiego. Przytoczone w pracy argumenty zawsze mogą spotkać się z kontrargumentami, które z kolei napotkają kolejne. Naprzeciw rozważaniom Frankla można postawić analizy Sartre’a, na argumenty Tillicha można przytoczyć kontrargumenty Nietzschego, Wojtyle-Janowi Pawłowi II można przeciwstawić Marksa, w kontrze Chudemu można zaprezentować poglądy Spinozy, a Saint-Exupéry’emu Camusa. W wielu miejscach istota argumentów wynika właśnie bardziej z istoty spotkania i swoistej wiary, z konkretnych historii i przekazów, ze słów mówiących o lęku, bólu, o samotności i niepewności. Wydaje się, że istota owego przekazu to próba spotkania z tymi ludźmi w pryzmacie zrozumienia i pomocy. Kwestia trzecia to rozumienie Tanatopedagogicznej Relacyjnej Terapii Zastępczej (TRTZ) ujmującej swoje działania we wzajemnych relacjach pomiędzy trzema środowiskami wychowawczymi (pierwotnym, wtórnym i zintegrowanym) oraz generowanymi przez nie specyficznymi celami wychowawczymi (Binnebesel, 2002b, s. 366–367).
Przyjmując powyższe podstawy szeroko prezentowane w tekście opracowania, podjęto badania na autorskim kwestionariuszu diagnostyczno-terapeutycznym CCJ. Geneza samego narzędzia badawczego jest związana z praktyką terapeutyczną autora w pracy z dziećmi terminalnie chorymi i ich rodzinami oraz dziećmi doświadczającymi żałoby. Wyniki badań zostały ujęte w trzech kategoriach pojęciowych związanych z dynamiką narzędzia badawczego. Tak więc zaprezentowano wskazania doświadczanych przez respondentów lęków, następnie zaprezentowano wskazywane przez badanych przyczyny i możliwości oraz sposoby radzenia sobie z nimi. Analiza statystyczna oparta na analizie procentowej, teście ?2 oraz analizie jakościowej zebranego materiału ukazała z jednej strony uniwersalność poszczególnych wskazań związanych z doświadczaniem lęku tanatycznego, jego przyczynami i sposobami radzenia sobie. Z drugiej zaś strony zostały ukazane różnice wynikające zarówno z przynależności państwowej (kulturowe), wyznania, religijności, jak i płci czy wieku. Wyniki badań potwierdziły przyjętą w założeniach teorię o swoistym rozumieniu lęku tanatycznego jako elementu związanego z percepcją rzeczywistości, kultury i wychowania.
Rozprawa Doktora Piotra Domerackiego zatytułowana Horyzonty i perspektywy monoseologii. Filozoficzne studium samotności stanowi ciekawą i oryginalną propozycję intelektualną. Jako oczywiste plusy przedstawionego opracowania wskazać należy oryginalność tematyki, rozległość studiów oraz dojrzały charakter refleksji autora. Samotność stanowi temat ciągle aktualny i powracający, a jednocześnie zaskakujący złożonością i wielowymiarowością. Jest to przy tym temat, który prowokuje do pytań o naszą własną tożsamość, stanowi punkt wyjścia dla autoanalizy i pytania o relacje z innymi. Odpowiedzi na pytanie o mechanizm rozprzęgania się tych więzi i konsekwencje tych procesów dla człowieka ukazują paradoksy i sprzeczności myślenia o tym zagadnieniu. […] W przedstawionym opracowaniu dr Piotr Domeracki podejmuje ogromny wysiłek przedstawienia całej tej złożoności i wewnętrznych napięć organizujących badania i refleksję nad samotnością. Realizując podjęte zadanie, Autor odnosi wiele sukcesów.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Heleny Ciążeli, prof. APS, Warszawa
Wszelki system wiedzy o samotności, jeśli aspiruje do zupełności oraz jeśli ma być wiarygodny, miarodajny i funkcjonalny, powinien być komplementarny, to znaczy powinien umiejętnie łączyć minimalistyczną oraz maksymalistyczną (w sensie Walzerowskim) perspektywę oglądu i deskrypcji. Zasadniczą trudnością w precyzyjnym i kompleksowym opisie samotności jest jej wysoce ograniczona komunikowalność na poziomie doznaniowości. Samotność jest bowiem niezwykle oporna wobec możliwości empatycznego jej współprzeżywania. Z tego powodu jawi się ona jako agregat takich negatywnie percypowanych własności i określeń, jak monadyczność, solipsystyczność, apatyczność, autystyczność czy outsiderstwo. Zasadniczym celem niniejszej monografii – oprócz intencji wyłożenia i popularyzacji standardów wiedzy monoseologicznej – jest dążenie do przedstawienia jak najszerszego spektrum problemowego oraz siatki pojęciowej filozofii samotności.
VINTAGE MINIS: GREAT MINDS. BIG IDEAS. LITTLE BOOKS.
Have you ever dreamt you were naked on stage, or woken having failed an exam? In these fascinating, pioneering essays, Sigmund Freud plunges into the recesses of our minds, and awakens the hidden meanings behind our most typical and surprising night-time fantasies. From dreams of violence and death, to the more prosaic moments in our dream-life, Freud shines a light on the darkness we are often happy left consigned to night.
Selected from the books The Essentials of Psycho-Analysis and The Standard Edition of the Complete Psychological Works of the Sigmund Freud, Volume IV: The Interpretation of Dreams (First Part) by Sigmund Freud
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
