Senior w rodzinie. Poradnik komunikacyjny
Rozwój technologii i postęp w niemal wszystkich dziedzinach życia ułatwia nam funkcjonowanie w zglobalizowanym świecie, lecz osłabia więzi międzyludzkie. Młodzi ludzie, tak skuteczni w obcowaniu z nowoczesną techniką, są często samotni i bezradni w relacjach. Inaczej starsi – oni wychowywali się i funkcjonowali w czasach, w których wielką wagę przywiązywało się do pielęgnowania kontaktów z innymi...
Teraz ci starsi – wiekowi rodzice, dziadkowie, czasem pradziadkowie, wymagają opieki tych młodszych – dzieci, wnuków, prawnuków. Tylko jak zapewnić seniorowi pomoc, której potrzebuje? Jak w międzypokoleniowym galimatiasie znaleźć wspólną przestrzeń? W jaki sposób porozumieć się mogą generacje o zupełnie odmiennych wizjach rzeczywistości? Jak przekonać seniora do dobrych zmian? W jaki sposób mu pomóc, nie naruszając przy tym jego autonomii?
Jeśli Ty także stoisz przed wyzwaniem mieszkania z i opieki nad seniorem, z pewnością zadajesz sobie takie i podobne pytania. Ta książka – napisany przez specjalistkę międzypokoleniowy pomost porozumienia - jest właśnie dla Ciebie. Pamiętaj: opieka nad starszym człowiekiem to nie tylko obowiązek. To także niepowtarzalna okazja! Senior ma niewyobrażalny potencjał. Każde przeżycie i emocja, jakich niegdyś doświadczył, dołożyły cegiełkę do gmachu jego wiedzy życiowej. Zbierane przez całe dekady, doświadczenia układają się w zbiór mądrości, stworzony w oparciu o osobiste sukcesy i porażki. Warto po nie sięgnąć, skorzystać z rady starszego członka rodziny. Warto, choćby po to, by uniknąć błędów, które on już dawno temu popełnił i z których wyciągnął cenne dla nas wnioski. Rozmawiajmy ze sobą, póki mamy na to czas. Wbrew technologicznym pozorom, wymiany myśli potrzebujemy do życia jak powietrza.
Jak zacząć? Dowiesz się z tej książki!
Małgorzata Modrak – gerontolog i promotor zdrowia, autorka książek poradnikowych dla osób starszych i ich opiekunów. Prowadzi warsztaty z zakresu promocji zdrowia i aktywizacji psychoruchowej (przede wszystkim wśród osób dorosłych) oraz treningi pamięci dla pacjentów z zaburzeniami demencyjnymi, a także ćwiczenia usprawniające funkcje poznawcze dla pacjentów z problemami neurologicznymi np. po udarach, z chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym. Szefuje Centrum Edukacji i Wspomagania Osób Starszych, dzieli się wiedzą i doświadczeniem w gabinecie gerontologiczym (poradnictwo i wspieranie dla pacjentów oraz ich rodzin). Naucza opiekunów osób starszych i opiekunów medycznych w szkole policealnej. Przez kilka lat pracowała w hospicjum. Miłośniczka pięknych książek i sportów zimowych, zwłaszcza morsowania .
Publikacja opisuje mechanizmy poznawcze, rodzaje pamięci, zaburzenia procesu zapamiętywania oraz metody aktywizacji intelektualnej. Pamięć zmysłów i pamięć komórkowa stanowią wspaniałe dopełnienie pamięci operacyjnej i wyzwalacz pamięci długotrwałej. Efektywne wykorzystywanie zasobów sensorycznych wydatnie zwiększa potencjał pamięciowy jednostki. ?Myślenie ciałem? to nowatorski sposób na uczenie się i rozwijanie własnych możliwości intelektualno-zmysłowych. Książka powstała z myślą o uczących się i nauczających: uczniach szkół średnich, studentach, nauczycielach, trenerach rozwoju osobistego, wykładowcach, osobach zmuszonych stale przyswajać spore porcje informacji oraz wszystkich zainteresowanych polepszaniem zasobów pamięciowych. Jednotorowość systemów nauczania we współczesnym szkolnictwie wdraża jedną metodę nauki opartą na zapamiętywaniu kanałem wzrokowym (i prędkim zapominaniu). Przedstawiana pozycja ma na celu ukazanie wielu innych metod uczenia się oraz naświetlenie wielości kanałów percepcyjnych, znacząco zwiększających wydajność zapamiętywania.
Zabawy z wyobraźnią
Zadania zostały pogrupowane w kilka kategorii tematycznych. Dobór zadań zależy od samopoczucia i zaciekawienia trenującego wyobraźnię motywem przewodnim danej grupy tematycznej. Układ ćwiczeń opiera się na pięciu blokach:
1. Bohaterowie.
2. Czas.
3. Baśnie i bajki.
4. Wartości i emocje.
5. Humor.
Wszystkie zadania opatrzono stosownym komentarzem. Poszczególne zadania powinny być realizowane pojedynczo – ewentualnie po dwa – w jednym cyklu sesyjnym. Realizacja większej liczby ćwiczeń może wywoływać u trenującego wyobraźnię znużenie i niechęć do podejmowania w późniejszym czasie kolejnych wyzwań.
Z recenzji dr hab. Marii Kuchcińskiej, prof. nadzw. KPSW w Bydgoszczy
Autorski program ochrony pamięci, którym może posługiwać się każdy zainteresowany – osoba troszcząca się o własną lub o cudzą sprawność zapamiętywania teraźniejszości i przywoływania na pamięć przeszłości – z chęcią opiniuję jako warty szerokiego upowszechnienia. […] Tego typu materiały przydatne są – w przypadku starszych odbiorców – nie tylko w domu rodzinnym (do użycia z rodzeństwem, dziećmi i wnukami, a nawet samemu), ale także w domach dziennego pobytu, w stosownych pracowniach uniwersytetu trzeciego wieku, w klubach seniora czy w placówkach opieki całkowitej nad seniorami.
Pani Małgorzata Modrak nie pierwszy raz daje świadectwo swojemu zaangażowaniu w edukacyjne wspieranie, zwłaszcza starszych osób, przy rozwiązywaniu ich ważnych problemów życiowych (wśród których tu rozważane kwestie „ulepszania” pamięci zajmują poczesne miejsce). Spodziewam się, że w następstwie stosowania programu ochrony pamięci pamięć ta zostanie „ulepszona”, ale program dopiero otwiera ku temu możliwości, a więc jest ona „ulepszana” tu i teraz.
Pierwszy blok zadań w dużej mierze opiera się na podstawowej wiedzy z zakresu historii dawnej i przełomowych wydarzeń z XX wieku, literatury, nauki, kultury, w tym muzyki. Odpamiętywanie zdarzeń o wartości ponadjednostkowej określa nie tylko poziom wiedzy ogólnej, ale i zakres zainteresowania aktualnymi zajściami w kraju i za granicą (sytuacją geopolityczną, zjawiskami społecznymi, ekonomią). Zadania przedstawione w niniejszej części bazują na weryfikowaniu pamięci deklaratywnej osoby trenującej pamięć. Pamięć deklaratywna dotyczy wiedzy przechowywanej w umyśle i rozgranicza się na dwa podsystemy: pamięć semantyczną (magazynującą znaczenia słów, koncepcji i wiedzę o świecie) i epizodyczną (wspomnienia o zdarzeniach z określeniem ich czasu, przestrzeni, okoliczności). W bloku zadań nr 1 wykorzystano głównie zasoby zamknięte w pamięci semantycznej.
Autorski program ochrony pamięci, którym może posługiwać się każdy zainteresowany – osoba troszcząca się o własną lub o cudzą sprawność zapamiętywania teraźniejszości i przywoływania na pamięć przeszłości – z chęcią opiniuję jako warty szerokiego upowszechnienia. […] Tego typu materiały przydatne są – w przypadku starszych odbiorców – nie tylko w domu rodzinnym (do użycia z rodzeństwem, dziećmi i wnukami, a nawet samemu), ale także w domach dziennego pobytu, w stosownych pracowniach uniwersytetu trzeciego wieku, w klubach seniora czy w placówkach opieki całkowitej nad seniorami.
Pani Małgorzata Modrak nie pierwszy raz daje świadectwo swojemu zaangażowaniu w edukacyjne wspieranie, zwłaszcza starszych osób, przy rozwiązywaniu ich ważnych problemów życiowych (wśród których tu rozważane kwestie „ulepszania” pamięci zajmują poczesne miejsce). Spodziewam się, że w następstwie stosowania programu ochrony pamięci pamięć ta zostanie „ulepszona”, ale program dopiero otwiera ku temu możliwości, a więc jest ona „ulepszana” tu i teraz.
Z recenzji dr hab. Marii Kuchcińskiej, prof. nadzw. KPSW w Bydgoszczy
W posiadłości wybudowanej z jarmarcznym przepychem w okolicy malowniczej rzeki zamieszkał Wielki Pan. Wielki Pan nie szanował nikogo, kto nie był od niego większy lub równie wielki, a ponieważ w okolicy nie było nikogo takiego, czuł się wyjątkowy i niezagrożony. Wielki Pan nie potrafił robić niczego pożytecznego, tylko w krytyce był mistrzem. Im bardziej mógł kogoś upodlić, tym czuł się większy i wspanialszy. Wobec siebie całkowicie bezkrytyczny, atakował wszelkie ludzkie przywary.
Tak rósł Pan i potężniał, lecz nie wiedział, że każdej nocy zmieniał się w sposób sukcesywny i trwały. Za dnia Wielki Pan na włościach, w nocy zaś przedziwna kreatura władająca strachem na moczarach.
Przyzywała go bowiem noc w noc dziwna siła, więc szedł wzdłuż rzeki aż do bagien. Tam ulegał bolesnej metamorfozie. Wstrząsany nagłymi atakami, prężył się próbując rozluźnić przykurczone mięśnie.
Miotany potężną siłą, która płynęła z jego wnętrza, wił się w konwulsjach, które na jego nieszczęście nie zwiastowały śmierci. Powoli upadał w błoto, wsparty na dłoniach i kolanach, zastygł w spazmie.
Na plecach tworzył mu się pancerz twardy i ciężki. Nad ranem budził się Pan we własnym łożu, nie pamiętając co działo się w nocy...
Wielki Pan Żółw
TRENING PAMIĘCI
Pierwszy blok zadań w dużej mierze opiera się na podstawowej wiedzy z zakresu historii dawnej i przełomowych wydarzeń z XX wieku, literatury, nauki, kultury, w tym muzyki. Odpamiętywanie zdarzeń o wartości ponadjednostkowej określa nie tylko poziom wiedzy ogólnej, ale i zakres zainteresowania aktualnymi zajściami w kraju i za granicą (sytuacją geopolityczną, zjawiskami społecznymi, ekonomią). Zadania przedstawione w niniejszej części bazują na weryfikowaniu pamięci deklaratywnej osoby trenującej pamięć. Pamięć deklaratywna dotyczy wiedzy przechowywanej w umyśle i rozgranicza się na dwa podsystemy: pamięć semantyczną (magazynującą znaczenia słów, koncepcji i wiedzę o świecie) i epizodyczną (wspomnienia o zdarzeniach z określeniem ich czasu, przestrzeni, okoliczności). W bloku zadań nr 1 wykorzystano głównie zasoby zamknięte w pamięci semantycznej.
Autorski program ochrony pamięci, którym może posługiwać się każdy zainteresowany – osoba troszcząca się o własną lub o cudzą sprawność zapamiętywania teraźniejszości i przywoływania na pamięć przeszłości – z chęcią opiniuję jako warty szerokiego upowszechnienia. […] Tego typu materiały przydatne są – w przypadku starszych odbiorców – nie tylko w domu rodzinnym (do użycia z rodzeństwem, dziećmi i wnukami, a nawet samemu), ale także w domach dziennego pobytu, w stosownych pracowniach uniwersytetu trzeciego wieku, w klubach seniora czy w placówkach opieki całkowitej nad seniorami.
Pani Małgorzata Modrak nie pierwszy raz daje świadectwo swojemu zaangażowaniu w edukacyjne wspieranie, zwłaszcza starszych osób, przy rozwiązywaniu ich ważnych problemów życiowych (wśród których tu rozważane kwestie „ulepszania” pamięci zajmują poczesne miejsce). Spodziewam się, że w następstwie stosowania programu ochrony pamięci pamięć ta zostanie „ulepszona”, ale program dopiero otwiera ku temu możliwości, a więc jest ona „ulepszana” tu i teraz.
Z recenzji dr hab. Marii Kuchcińskiej, prof. nadzw. KPSW w Bydgoszczy
Ćwiczenia pamięci dla osób z zaburzeniami pamięci o charakterze demencyjnym
Blok ten zawiera zadania przeznaczone dla osób cierpiących na zaburzenia pamięci spowodowane patologicznymi zmianami w organizmie. Zaburzenia otępienne (inaczej demencja) dotyczą zwykle osób starszych, często doświadczających choroby Alzheimera lub innych typów otępień. Słowo demencja wywodzi się od łac. de – brak, mentis – rozum i tłumaczy się jako pozbawienie rozumu. Termin wprowadził doktor Filip Pinel w 1801 roku w wyniku swoich obserwacji podczas praktyki w paryskim zakładzie psychiatrycznym. Według definicji medycznej demencja stanowi:
[...] niewydolność mózgu, niemożność prawidłowego funkcjonowania, odnoszącą się do utraty intelektualnych zdolności w stopniu upośledzającym możliwość wykonywania czynności osobistych związanych z codzienną aktywnością, funkcjonowaniu w życiu społecznym i w czynnościach zawodowych.
Z recenzji dr hab. Marii Kuchcińskiej, prof. nadzw. KPSW w Bydgoszczy
Autorski program ochrony pamięci, którym może posługiwać się każdy zainteresowany – osoba troszcząca się o własną lub o cudzą sprawność zapamiętywania teraźniejszości i przywoływania na pamięć przeszłości – z chęcią opiniuję jako warty szerokiego upowszechnienia. […] Tego typu materiały przydatne są – w przypadku starszych odbiorców – nie tylko w domu rodzinnym (do użycia z rodzeństwem, dziećmi i wnukami, a nawet samemu), ale także w domach dziennego pobytu, w stosownych pracowniach uniwersytetu trzeciego wieku, w klubach seniora czy w placówkach opieki całkowitej nad seniorami.
Pani Małgorzata Modrak nie pierwszy raz daje świadectwo swojemu zaangażowaniu w edukacyjne wspieranie, zwłaszcza starszych osób, przy rozwiązywaniu ich ważnych problemów życiowych (wśród których tu rozważane kwestie „ulepszania” pamięci zajmują poczesne miejsce). Spodziewam się, że w następstwie stosowania programu ochrony pamięci pamięć ta zostanie „ulepszona”, ale program dopiero otwiera ku temu możliwości, a więc jest ona „ulepszana” tu i teraz.
Starość jest jednym z tych zjawisk towarzyszących życiu ludzkiemu, których współczesny świat boi się najbardziej. Jednak prędzej czy później każdy z nas staje z nią oko w oko - i dotyczy to także całych społeczeństw, zmuszonych coraz bardziej otwierać się na potrzebny rosnącej liczby osób starszych. To przesunięcie społecznego akcentu, połączone ze wzrostem świadomości samych seniorów, pozwala dziś znacznie lepiej i bardziej aktywnie przeżywać całe dekady życia po sześćdziesiątce, rozwijać swoje pasje, realizować marzenia i żyć wreszcie tak, by sprawiać przyjemność samemu sobie, zamiast ciągle zaspokajać potrzeby i dostosowywać się do wyobrażeń innych ludzi.
Ta książka, absolutnie wyjątkowa, może stać się przewodnikiem po okresie późnej dojrzałości. Jej autorka opisuje różne aspekty starości i podpowiada, jak wyzwolić się z ograniczających stereotypów. Rzetelną wiedzę, podpartą badaniami naukowymi, lecz przekazaną w przystępny sposób, uzupełnia mnóstwem inspirujących historii, cytatów z literatury światowej i konkretnych ćwiczeń oraz porad dotyczących zdrowego żywienia czy zdrowego stosunku do siebie. Dyskretnie wskazuje możliwości rozwoju, nie ucieka od problemów, lecz taktownie towarzyszy swoim Czytelnikom i pozwala im samodzielnie odkryć pokłady ciekawości świata, ukrytej pod warstwą codziennych kłopotów. Warto przeczytać, co ma do powiedzenia. Warto odkryć piękne ścieżki dojrzałości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
