W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
To książka dla wszystkich, którym brakuje oddechu. Barwna i ożywcza opowieść o fermencie nadziei, uporze roślin, twórczym charakterze prac domowych oraz o całkiem przyziemnej rzeczywistości sztuki.W oddzielnych, ale splecionych z sobą jak grzybnia esejach, Anka Wandzel wędruje po chaszczach i zapuszcza się za kulisy projektów ekologicznych znanych polskich artystek (Joanny Rajkowskiej, Diany Lelonek, Karoliny Grzywnowicz, Cecylii Malik i innych), aby w dobie zmian klimatu docenić kreatywność i wysiłek tych, którzy o przetrwaniu i współpracy wiedzą najwięcej: pracowników technicznych, migrantek, matek, aktywistek, ogrodniczek czy osób w kryzysie bezdomności. A także morw, trzcin, grzybów, porzeczek, mszaków, chwastów i bocianów. Bo w książce Wandzel ludzie, rośliny i zwierzęta nigdy nie są oddzielni - razem, metodą prób i błędów, współtworzą piękny, choć kruchy i niedoskonały świat.Tłem dla tej opowieści są doświadczenia autorki z trudnych ciąż i początków macierzyństwa w dobie pandemii, wojen i Czarnych Protestów. Szukając ukojenia w twórczej bliskości z przyrodą i międzygatunkowych spotkaniach, Wandzel przypomina, jak ważna dla naszego wspólnego przetrwania jest zasada "nigdy nie będziesz szła sama".
The Book “Socmodernism. Architecture of Central Europe during the Cold War “ is a fascinating and richly illustrated journey into the history of socialist modernism, which for decades remained underestimated and marginalized in the study of 20th-century architecture. The publication is not only an analysis of architectural phenomena, but also an attempt to reconstruct a fuller story of the post-war transformations of Central Europe.
The association of socialist modernism with industrialized and collectivized architecture has too often obscured the outstanding achievements of artists who developed their own unique aesthetic languages and engaged in dialogue with the rich heritage of previous eras. This book sheds light on architects who were confident in their vision, operating in a reality full of constraints in the GDR, Czechoslovakia, Yugoslavia, the Polish People’s Republic, Lithuania, Latvia, Estonia, and exploiting to their advantage the opportunities arising from the utopian spirit of those times.
The authors – Dr. Łukasz Galusek and Dr. Michał Wiśniewski – point out that the history of post-war Europe has for years been a narrative full of silences and absences – both in the political and cultural spheres. While these gaps in socio-political history have been slowly filled in the last 30 years, architecture remains an area full of omissions. This publication is a response to the need for a new perspective, restoring balance in the narrative of the modernist heritage of Central Europe.
This is a book that forces us to reflect on the contemporary reception and meaning of post-war architecture. It is also an appeal for a more nuanced look at the legacy of the Cold War era – full of contradictions, but also a wealth of artistic exploration.
The first comprehensive and panoramic account of the architecture of socialist modernity in Central Europe from the mid-1940s to the 1990s, from Tallinn to Ljubljana and from divided Berlin to Bucharest and Skopje.
Książka poświęcona jest działalności producenckiej Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego w latach 19812005. Autor podjął się zadania przeanalizowania polityki programowej i kultury produkcji Studia oraz warunkujących je kontekstów społeczno-politycznych (np. przemiany instytucjonalne polskiej kinematografii). Przedmiotem analizy był zatem proces, który odbywa się w instytucjonalnych ramach rozpiętych pomiędzy zarządczą kontrolą i swobodą twórczą. * Na tle literatury z zakresu historii instytucjonalnej podmiotów odpowiedzialnych za produkcję (zespołów filmowych czy wytwórni) jest to, w moim mniemaniu, publikacja najlepsza. Po pierwsze dlatego, że powstała z wykorzystaniem wszelkich dostępnych źródeł (w tym obszernej kwerendy archiwalnej) []. Po drugie ze względu na wiarygodny wywód, w którym wnioski formułowane są na podstawie dużej liczby przesłanek, a jednocześnie ostrożne w przypadku braku przekonujących dowodów. Po trzecie z powodu bardzo wysokiej sprawności prowadzonej narracji i jakości języka, które sprawiają, że wiele partii książki czyta się niemal jak powieść sensacyjną (w formule Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego przeciw światu). Dr hab. Krzysztof Kornacki, prof. UG Publikacja w znacznej mierze uzupełnia wiedzę o historii polskiego kina. Historia i działalność Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego zostały opisane bardzo kompetentnie, wiedza i świadomość metodologiczna Autora są godne podziwu. Prezentowanej książki z całą pewnością nie będzie można zignorować w kolejnych badaniach. Ponadto jej lektura sprawia dużą przyjemność zarówno poznawczą, jak i stricte czytelniczą. Prof. Piotr Zwierzchowski
Niniejszy tom stanowi początek wydawania materiałów do historii zbiorów Czartoryskich, na które - jak pisał Władysław Czartoryski - składają się: Archiwum, Biblioteka i Muzeum. Wybrane do edycji teksty są dokumentami, wspomnieniami, relacjami, dziennikami, które powstały od 1874 do 1950r. Omawiają wydarzenia związane z przeniesionymi już na stałe do Krakowa zbiorami Czartoryskich. Są świadectwami, które w większości publikowane są po raz pierwszy. Każde z nich poprzedzone zostało osobnym wstępem, opatrzone przypisami, a ich edycja jest zgodna z instrukcją wydawania tekstów źródłowych XIX- i XX-wiecznych.
Ilustrowany przewodnik po historii architektury od najdawniejszych cywilizacji po rewolucje przemysłową. Dzięki szczegółowym komentarzom poznajemy style architektoniczne i fachową terminologię, a także tajemnice warsztatu dawnych budowniczych, od Amhotepa do Palladia, od Wirtuwiusza do Wrena. Piękne rysunki i ryciny ilustrują tysiące detali architektonicznych.Czy potrafisz odróżnić kolumnę dorycką od toskańskiej? Być może tak. A co z belkowaniem, hypostylem, pylonem albo pagodą? W tej książce wykorzystano ryciny z wielkich dzieł poświęconych historii budownictwa, aby zilustrować podróż po stylach architektonicznych całego świata - od starożytnego Egiptu po rewolucję przemysłową. Większość rysunków i rycin została zaczerpnięta z dawnych źródeł, niezrównanych pod względem elegancji i subtelności kreski, a także bogactwa szczegółów. W rozbudowanych opisach omówiono elementy architektoniczne, co nie tylko pozwala poznać prawidłową terminologię, ale również przekazuje wiedzę o tym, jak w przeszłości planowano i wznoszono budowle - od Amenhotepa po Palladia i od Witruwiusza po Wrena.
Praca podejmuje niezwykle istotną problematykę funkcjonowania mediów publicznych w nowej rzeczywistości medialnej, której ton nadają technologie komunikacyjno-informacyjne. Za przedmiot badań Autorka obrała działalność brytyjskiego nadawcy publicznego British Broadcasting Corporation, co argumentuje we wprowadzeniu pisząc: "Nie bez znaczenia dla wyboru obszaru pracy jest fakt, iż BBC stanowi przykład swoistego fenomenu na rynku mediów publicznych, ponieważ stosując formy nadawania dozwolone dla PSM, przy zakazie emisji reklam, od wieku cieszy się wysoką popularnością zarówno w kraju, jak i poza jego granicami". Autorka dowiodła, że fenomen sukcesu BBC wynika z kilku kluczowych czynników: doświadczenia nadawcy, gwarancji finansowania ze środków publicznych, przemyślanego i konsekwentnego wdrażania nowych rozwiązań organizacyjnych i programowych, przede wszystkim jednak ze sposobu realizacji jej strategii cyfrowej i misji. Doprowadziło ją to do twierdzenia kończącego rozprawę, że "łącząc tę strategię z wypracowanymi, przez wiek istnienia, rozwiązaniami organizacyjnymi, programowymi, zapleczem technicznym, zasobami, a także talentem do innowacji, BBC ma szansę na długo zapewnić sobie pozycję nadawcy publicznego, jedynego w swojej wyjątkowości i jednocześnie wzorca do naśladowania".
W przeszłości pozycja artysty w wielkim stopniu zależała od jego technicznych zdolności, umiejętności wiernego odtwarzania realnego świata. Portret miał być prawdziwą i wierną podobizną, a krajobrazy rozpoznawalne w każdym szczególe. Jednak, zwłaszcza po pojawieniu się fotografii, wielu artystów zrezygnowało z tworzenia tego "prawdziwego" podobieństwa na rzecz bardziej bezpośrednich, pogłębionych obrazów, które wyrażały uczucia dotyczące malowanego tematu. Od początku tych ogromnych zmian artystycznych ambicji krytycy mylili pozorny brak umiejętności warsztatowych z brakiem artyzmu i finezji, wyśmiewając ekspresyjne prace i porównując je do niepodlegających ocenie merytorycznej wysiłków dzieci.W tej prowokującej do myślenia książce Susie Hodge przygląda się 100 dziełom sztuki, które wywołały ogromną wrogość krytyków - od nabazgranej przez Cy Twombly'ego "Olimpii" (1957), prymitywnego, ale spontanicznego "Drzewa życia" (1994) Johna Hoylanda do pozornie naturalnego bałaganu "Mojego łóżka" (1998) Tracey Emin - i tłumaczy, dlaczego nie są one nieistotnymi nowinkami, ale pełnym inspiracji logicznym rozwinięciem artystycznych idei minionych czasów.Autorka wyjaśnia, w jaki sposób głośne dzieła, takie jak "Nierzeźbione klocki" (1975) Carla Andre - prostokątna aranżacja brył czerwonego drewna cedrowego, którą faktycznie mogłoby łatwo skopiować dziecko - wypełniają pustą niszę w historii idei, pokazując zarówno wpływy wcześniejszych twórców, jak i zainspirowanych przez nie artystów. Pięciolatkowi mogłoby powieść się wykonanie obrazu wirowego podobnego do tych, jakie tworzy Damien Hirst, ale nie zrozumiałby stojących za nim idei oraz miejsca, jakie zajmuje w historii dążeń artystycznych. Susie Hodge gruntownie i wyczerpująco tłumaczy, dlaczego sztuka współczesna nie jest i nigdy nie była dziecięcą zabawą. Hodge umieszcza każdą pracę w kontekście kulturowym, wspierając się ilustracjami dzieł od Hansa Arpa do Andy'ego Warhola, aby zaprezentować dokonania współczesnych artystów. Książka pomaga zrozumieć, w jaki sposób sztuka ewoluuje od realistycznych dzieł wcześniejszych stuleci, zmieniając nasze nastawienie do prezentowanych prac podczas wizyt w galeriach.
David Lynch, twórca serialu Twin Peaks, to jeden z najbardziej kontrowersyjnych i cenionych reżyserów amerykańskiego kina, który wymyka się wszelkim schematom. Wywiady z różnych lat jego kariery pozwalają na tyle, na ile jest to możliwe zbliżyć się do tajemnicy: kim tak naprawdę jest David Lynch. Jak powiedział autor książki: Wywiad z Davidem Lynchem przypomina próby przygwożdżenia bardzo gadatliwego grzechotnika, który jest do rozmówcy cholernie przyjaźnie nastawiony. Lynch w istocie uwielbia rozmawiać. Czerpie wyraźną przyjemność z opowiadania różnych historii i dowcipów, spontanicznych filozoficznych dygresji i tym podobnych. Pewne tematy jednak skrzętnie omija. Nie lubi zdradzać szczegółów życia prywatnego ani wykładać sensu swoich filmów unika nawet jasnych deklaracji na temat znaczenia twórczości dla niego samego jako artysty. () Jako zwolennik kina, które wprowadza widza w stan snu na jawie, Lynch stawia sobie za cel tworzenie filmów, które na zawsze pozostaną tajemnicze.
[…] my body is a physical form of contact between the source of the problem and its creation. […] It is the subject of my studies and contradictions, the path towards comprehending meanings and their understanding.
Teresa Tyszkiewicz’s artistic work is based on organic process. It stems from a bodily experience and a fascination with matter. It crosses the boundaries of “life” and “form” in a radical way. It openly manifests femininity and transforms the traditional conventions of its representation. Her work realizes itself in movement and struggle – between eroticism and physiology, tenderness and force, fetishization of the glance and intimacy of the touch. Finally – between a body and its image.
The book includes rich iconographic material, representing artist’s work in various techniques and media – from 16 mm movies, through performance, photographs, objects and installations, to distinctive pin works. Reproductions are accompanied by four critical essays and a calendar, in which the work of Teresa Tyszkiewicz is outlined against the backdrop of aesthetic and social changes of the twentieth and twenty-first centuries.
Ciało moje […] jest fizyczną formą kontaktu pomiędzy źródłem problemu i jego kreacją. […] Jest przedmiotem mych badań i zaprzeczeń, drogą w kierunku pojmowania znaczeń i ich rozumienia.
Praktyka artystyczna Teresy Tyszkiewicz opiera się na procesie i organiczności. Wyrasta z cielesnego doświadczenia i fascynacji materią. W sposób radykalny przekracza granice „życia” i „formy”. Otwarcie manifestuje kobiecość i przekształca zastane wzorce jej przedstawiania. Realizuje się w ruchu i zmaganiu – między erotyzmem i fizjologią, delikatnością i ekspresją siły fizycznej, fetyszyzmem spojrzenia i intymnością dotyku. Wreszcie – między ciałem i jego obrazem.
Książka zawiera bogaty materiał ikonograficzny, prezentujący prace artystki w różnorodnych mediach i technikach – od filmów na taśmie 16 mm, przez performanse, fotografie, obiekty i instalacje, po charakterystyczne kompozycje szpilkowe. Reprodukcjom towarzyszą cztery eseje krytyczne oraz kalendarium, w których opisano twórczość Teresy Tyszkiewicz na tle przemian estetycznych i społecznych XX i XXI wieku.
W prowizorycznym studio podcastowym, zorganizowanym z tyłu kampera, były żołnierz i niedoszły policjant Markus Heger bada sprawy kryminalne. ""Krzyk, którego nikt nie usłyszał"" miał być cyklem audycji o siedmioletniej Leah Forsberg, która zaginęła w Fagernes 15 lat temu, jednak zakończył się już po jednym odcinku. Mimo że ciała nigdy nie odnaleziono, za winnego zabójstwa dziewczynki uznano jej ojca. Kiedy znika zainteresowana tematem młoda dziennikarka, Markus wraca do sprawy Leah, a nowe informacje każą mu zadać sobie pytanie: czy rzeczywiście właściwa osoba trafiła za kratki?Zdarzenia nabierają tempa, a jednocześnie coraz silniej do głosu dochodzi przeszłość Markusa, o której próbował zapomnieć. Nieobecny w jego życiu ojciec pisze do niego z więzienia, prosząc o spotkanie. Być może rozmowa z ojcem nie tylko pomoże w odbudowaniu rodzinnej relacji, lecz rzuci także nowe światło na śledztwo.Bardzo wciągająca.""Stavanger Aftenblad""Osobno są wspaniali, ale razem stanowią, moim zdaniem, najlepszy kryminalny duet Norwegii, a to, że połączyli siły, jest prawdziwym prezentem dla wszystkich miłośników gatunku. [] To bez wątpienia jedna z najlepszych powieści kryminalnych roku. Można by szukać podobnej książki za granicą [], ale nikt jeszcze nie stworzył czegoś tak wszechstronnego. []Podczas lektury nieraz można się spocić razem z Hegerem.Randaberg24 Historia opowiedziana jest w tak angażujący sposób, że czytelnik pozostaje zaintrygowany od pierwszej do ostatniej strony. [] To kryminalna współpraca na najwyższym poziomie. Uwielbiam w niej wszystko. Styl Fjella i Horsta jest orzeźwiający, a ich język - żywy, dialogi są świetne i niezwykle barwne, podobnie jak przedstawienie bohaterów, świata i historii. To po prostu świeże, nowe i ekscytujące. Po lekturze Krzyku jedno jest pewne: chcemy więcej Markusa Hegera!Krimlitteratur
Prezentując przykłady dzieł od starożytnych po współczesne, Kryminalny atlas sztuki pokazuje zdjęcia mistrzowskich dzieł z całego świata, przestępców, którzy je zbezcześcili, bohaterów, którzy dzieła odzyskali albo przywrócili je do pierwotnego stanu, a w wielu przypadkach także fotografie z miejsc przestępstw.Przedstawione w książce wstrząsające i intrygujące kryminalne historie, podzielone zostały według trzech kategorii: kradzieże, akty wandalizmu i fałszerstwa. Opowieści ukazują rozmaite motywacje popełniania przestępstw przeciwko sztuce: chciwośc, zemstę, chęć władzy i sławy, a także - co zaskakuje - miłość, równość i idealizm.
Za ścianą zostaje odnalezione dawno zaginione arcydzieło Leonarda da Vinci. Na pewnym obrazie zakodowana jest tajna wiadomość, którą mogą odczytać tylko nieliczni. Sportretowana księżna nosi suknię, która pod przykrywką jej stylu promuje politykę i władzę męża. Książka Sekrety sztuki zabiera czytelnika w fascynującą podróż przez tajemnice świata sztuki i odkrywa, że obrazy nie zawsze są tym, czym się wydają. Przedstawiono tu historie kilkudziesięciu dzieł, powstałe w wyniku efektów zastosowania nowoczesnych technologii, badań w licznych archiwach, naukowych analiz i zwykłej ciekawości.
Spojrzenie i obraz jest rodzajem podsumowania doświadczenia artystycznego Jacka Antoniego Zielińskiego (ur. w 1936 r. w Warszawie), malarza i rysownika, który jako artysta piszący ktoś łączący odmienne rodzaje sztuk, zwłaszcza sztuki piękne i literaturę wypowiada się w różnych pisarskich gatunkach i to nie tylko na temat sztuk plastycznych. Książka ta jest ukoronowaniem jego działalności pisarskiej, czymś na kształt artystycznego wykładu światopoglądu sumą refleksji na temat sztuki, zdobytych przez kontemplację dzieł (od czasów prehistorycznych po współczesność), naukową wiedzę o bycie i charakterze ludzkiej percepcji oraz własnych, wieloletnich doświadczeń artysty i pedagoga sztuki. O sztuce Zieliński pisać zaczął na studiach i debiutował w 1957 roku, tworzył między innymi teksty do katalogów wystaw, które organizował lub współorganizował, a znany był również jako autor podręczników dla uczniów, dla nauczycieli i instruktorów plastyki. Jako myśliciel w swoich artykułach i książkach wykazywał się znajomością zarówno zachodniego, jak i wschodniego kręgu kultury, w którym szczególną uwagą darzy dorobek chiński i indyjski. Swoje przemyślenia dotyczące wszystkich epok i wielu kręgów kulturowych często ilustruje celnie dobranymi przykładami z literatury, muzyki i osiągnięć nauki. Przez całe dojrzałe życie dążył do poznania człowieka i bytu, można w jego poszukiwaniach dostrzec ducha Pierrea Teilharda de Chardin SJ, ale też egzystencjalistów. Spojrzenie i obraz. Traktat o malarstwie jest traktatem specyficznym w kontrze do głównego nurtu współczesnej kultury w którym autor nie trzyma się zobiektyzowanej formy traktatowej i przeplata wykład o najważniejszych elementach obrazu ilustrującymi go przykładami, ożywia partie dyskursywne anegdotami, wspomnieniami, wypisami z prac artystów, myślicieli czy historyków sztuki. Książka ta zawiera również przykłady fikcjonalnego pisarstwa Zielińskiego, które uzupełnia być może najważniejszą jego myśl, że człowiekiem się nie jest, a człowieczeństwo trzeba budować w sobie niemałym wysiłkiem i przez wiele lat.
Dziennikarz Piotr Jagielski prowadzi nas przez niezwykłą historię amerykańskiej muzyki jazzowej. Od roztańczonego Nowego Orleanu przez loftowy Nowy Jork po bezpretensjonalne Chicago - opisuje losy i dokonania najważniejszych reprezentantów muzycznego panteonu. Niczym pełen entuzjazmu kustosz oprowadza nas po muzeum jazzu, nie kryjąc przy tym własnych fascynacji i zaangażowania. Rozmawia z muzykami, słucha płyt i wędruje tropem najważniejszych reprezentantów gatunku. Nie zapomina również o historii rasizmu w Ameryce, bo dzieje amerykańskiego jazzu to nie tylko losy muzycznych pionierów, ale przede wszystkim historia czarnych mieszkańców Ameryki XX wieku.Święta tradycja, własny głos to wciągająca opowieść o narodzinach i rozwoju jazzu, jednego z najważniejszych gatunków muzycznych na świecie. To on, w nieustannym napięciu między tradycją a nowoczesnością, regułą a improwizacją, dawał i daje niedosiężną wolność.
Od puchatych kociaków oraz śpiących szczeniaczków po drapieżne lwy i polujące niedźwiedzie - w tej książce Christopher Hart, autor najlepszych podręczników dla początkujących artystów, daje wskazówki, jak rysować rozmaite zwierzęta w różnych pozach i sytuacjach. Analizuje ich anatomię bez wchodzenia w niepotrzebne szczegóły i porównuje ją do budowy człowieka, dzięki czemu rysowanie zwierząt staje się łatwiejsze. W prosty sposób objaśnia, jak stosować perspektywę i światłocień, żeby ożywić świat zwierząt na papierze. Rysuj fachowo i bez trudu: psy, koty, konie, jelenie, niedźwiedzie, lwy, słonie i inne zwierzęta z przodu, z profilu, w półprofilu, w biegu, w skoku, w siadzie, stojące.
Nazywano ich dziwolągami i wybrykami natury. Poznaj historię ludzkich osobliwości pokazywanych w cyrkach i teatrach objazdowych. Choć wystawianie na pokaz ludzi zdeformowanych od urodzenia bądź wskutek chorób nie było niczym nowym, bo tego typu spektakle urządzano już na średniowiecznych rynkach, to koniec dziewiętnastego stulecia, wraz z rodzącymi się środkami masowego przekazu, show-biznesem i reklamą, przyniósł rozkwit tego zjawiska. Julia Pastrana, Generał Tomcio Paluch czy bracia syjamscy Chang i Eng byli gwiazdami, światowymi celebrytami, a ich historie weszły do kanonu popkulturowego. Nie byli jednak jedyni, zaś życie ludzi wystawianych na pokaz było raczej pełne cieni niż blasku. Historie tych niezwykłych osób są często tragiczne, pełne okrucieństwa, niezrozumienia i wyzysku, choć pojawiały się też w nich momenty wielkiej sławy w świetle reflektorów scenicznych, emancypacji i walki o swoje prawa. Książka opowiada o losach ludzi, którzy byli bohaterami freak shows, i czasach, kiedy te pokazy święciły największe triumfy. Autorka poprzez te biografie przygląda się dziejom freak shows, bada źródła ich popularności, a także analizuje kontekst historyczno-kulturowy kolonializmu i rasizmu oraz przemiany w świadomości społecznej, które przyniosły kres tego typu występom. Książka ukazała się pierwszy raz w 2023 roku pod tytułem Dziwolągi. Historie ludzi wystawianych na pokaz. Joanna Zaręba absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego uwielbiająca zgłębiać tajemnice ludzkiego umysłu i odkrywać niewidzialne ogniwa łączące ludzi ze sobą i światem przyrody. Profesjonalna life i biznes coachka oraz coachka kreatywności pomagająca ludziom osiągać swoje cele w pracy i życiu prywatnym. Autorka m. in. błyskotliwych książek Krótka historia psychologii i O mężczyźnie, który widział dźwięki. W niezwykły sposób łączy doświadczenie i pasję nauczycielki z energią i umiejętnościami przywódczymi liderki zespołu
Co stało się z teatrem XXI wieku? Odpowiedzi na to pytanie Kazimierz Braun szuka, rozważając, jak funkcjonują w teatrze pamięć oraz różnorodne tradycje; jakie są mechanizmy tworzenia metafor w widowisku; jakim przemianom podlegała sztuka reżyserii. Na tym tle autor sytuuje przypuszczenia, jakie są przyczyny radykalnych przemian teatru kultury Zachodu.
Wczesnochrześcijańskie mozaiki, prawosławne ikony, dzieła Caravaggia i Rembrandta. Teksty Pascala, Balzaka, Tołstoja i Houellebecqa. Jezus jest centralną postacią tak wielu dzieł sztuki, że można się pokusić o stwierdzenie, że to właśnie Jego życie przez wszystkie wieki było dla artystów najbardziej inspirującym tematem.Album ten przybliża prawie czterysta arcydzieł, przy czym jego autor często dokonuje zaskakujących, ale jakże trafnych wyborów. Odwołując się do fragmentów Biblii i do wielkich tekstów literackich, prezentuje różnorodne estetycznie interpretacje życia Jezusa i Jego nauki - od dzieł sztuki pierwszych chrześcijan po współczesne, poprzez prace różniące się tak bardzo jak Ręka Boga Rodina, Pocałunek Judasza Giotta czy Chrystus ukrzyżowany Velzqueza.
W XVI-wiecznej Antwerpii nazywano Pietera Bruegla starszego „drugim Boschem” z uwagi na elementy fantastyczne i satyryczny wydźwięk jego dzieł. Bruegel urodził się już po śmierci Boscha i artyści nigdy się nie spotkali, ale pojawiąjące się w jego obrazach iście piekielne krajobrazy, demony czy latające ryby świadczą o inspirowaniu się twórczością starszego mistrza. Bruegel jest jednak najbardziej znany ze scen chłopskich, często humorystycznych i pełnych anegdot, oraz z pejzaży, które w przejmujący sposób przywołują naturę i zmieniające się pory roku – malarz dyskretnie wplata w nie mądrościowe przesłanie. Równie wielkim artystą jest Bruegel jako rysownik, a powstające na bazie jego rysunków ryciny w oficynie słynnego drukarza Hieronymusa Cocka, chociażby autorstwa Pietera van der Heydena, to prawdziwe perły ówczesnej sztuki graficznej, przeżywającej rozkwit. Sztuka Bruegla, bogata w szczegóły, wydaje się utrwalać świat w miniaturze; będąc odbiciem wnikliwych obserwacji artysty, jego wiedzy na temat natury ludzkiej i moralności, obnaża za pomocą groteski ludzkie przywary. W prezentowanej monografii Larry Silver, wybitny historyk sztuki, znawca renesansu Północy, prowadzi nas przez zawiłości nasyconych symboliką dzieł Bruegla. Pozwala popatrzeć na nie oczyma jego rodaków, a także przez pryzmat historii Niderlandów, zwłaszcza kultury wizualnej tamtych czasów, ukazuje wpływ malarza na późniejszą sztukę flamandzką i holenderską. Album zawiera 355 kolorowych ilustracji przedstawiających wszystkie zachowane obrazy Bruegla, dużą część jego twórczości graficznej oraz reprezentatywne dzieła artystów jemu współczesnych i jego naśladowców. O autorze: Larry Silver jest emerytowanym profesorem historii sztuki, wykładał na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii w latach 1997–2017, a także w Berkeley i Northwestern. Specjalizuje się w malarstwie i grafice Europy Północnej, zwłaszcza Niemiec i Holandii, epoki renesansu i reformacji, a także w zakresie historii sztuki żydowskiej. Jest autorem m.in. monografii nt. Massysa, Boscha, Dürera, Bruegla, Rembrandta oraz Rubensa i Velasqueza. Był kuratorem wielu wystaw muzealnych poświęconych grafice holenderskiej w XVI wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
