W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
Wolumin prezentuje faksymile autografów edycyjnych czterech Mazurków op. 33: gis-moll (nr 1), C-dur (nr 2), D-dur (nr 3) i h-moll (nr 4), powstałych w Paryżu między jesienią 1837 a wiosną 1838. Rękopisy te, przeznaczone dla lipskiego wydawcy Breitkopf & Härtel, aktualnie przechowywane są w Bibliotece Narodowej w Warszawie, sygn. Mus. 221 Cim. Faksymilowa edycja autografu opatrzona została komentarzem źródłowym autorstwa Pawła Kamińskiego.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Mazurki op. 24 ukończone zostały przez Chopina jesienią 1835 roku. Ich faksymile publikujemy wraz z komentarzem źródłowym autorstwa Pawła Kamińskiego. Autografy Mazurków przechowywane są w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie pod sygnaturą Mus. 216. Faksymilowa publikacja obejmuje 4 mazurki stanowiące zbiór rękopisów edycyjnych. Autograf posłużył za podstawę wydawcy lipskiemu, firmie Breitkopf & Härtel, wydawcą paryskim był Maurice Schlesinger, londyńskim – Wessel & Co.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Rękopis Etiudy op. 25 nr 4 znajduje się w zbiorach Bibliotheque de l’Opéra w Paryżu. Chopin napisał cykl dwunastu etiud składających się na op. 25 pomiędzy 1832 a 1836 rokiem. Prezentowany autograf edycyjny przeznaczony był dla wydawcy paryskiego, co potwierdzają umieszczone w nim znaki sztycharskie, odzwierciedlające dokładnie podział na strony i systemy w wydaniu Schlesingera. Tom z komentarzem źródłowym prof. Ireny Poniatowskiej.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Fearlessly jump and fall into the world of Taylor Swift with this illustrated appreciation of music by Swiftian Theory co-founder Satu Hämeenaho-Fox.
This is the book for all Swifties of every era, and the perfect gift for the Taylor Swift fan in your life.
Get ready to deep dive into the story of Taylor’s life through her songwriting. Travel back to where it all began with her debut album Taylor Swift and journey through the eras, from the enchanting moments of Speak Now and 1989's red-heart sunglasses, to the cosy cardigan's of Folklore and bejewelled Midnights.
Including the musical influences and personal experiences that helped make Taylor the mastermind and icon she is, this book celebrates the inimitable talent of one of the world’s greatest songwriters, performers and cat lovers.
Covering her groundbreaking tours, fiercely loyal fans and inspiring position as a businesswoman, discover how Taylor uses her signature themes of girlhood, heartbreak and female friendship to master her craft, and how her genius for poignant lyrics and planting secret clues has developed her music into a whole universe for Swifties to explore.
Are you ready for it?
Seria Foto Retro powstała we współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Siedem albumów opowiada obrazami historię kilkudziesięciu lat z dziejów stolicy. Narrację tworzą nieznane fotografie pozyskane ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego. Zestaw w eleganckim etui.
Wyjątkowy zestaw pięciu minialbumów 'Beksiński' w eleganckim etui. Komplet ten to niepowtarzalna edycja bestsellerowych wydań albumowych zawierających dzieła Zdzisława Beksińskiego, z których dwa ukazały się jeszcze za życia i przy współpracy samego Mistrza. Kolekcja zawiera wybrane prace Beksińskiego z zakresu malarstwa, rysunku oraz grafiki komputerowej, pochodzących z archiwum Muzeum Historycznego w Sanoku oraz zbiorów prywatnych.
Przedmiotem badań jest zespół ok. 60 (znanych obecnie) polichromii XVIII-wiecznych, zachowanych na drewnianych stropach kamienic, znajdujących się na obszarze toruńskiej starówki wpisanej na listę światowego dziedzictwa UNESCO. To jeden z największych zbiorów tego typu i jest on unikatem na skalę światową. Polichromie te znajdują się w 34 różnych kamienicach, a ich liczba zwiększa się wraz z nowymi odkryciami przy okazji kolejnych remontów. Tak licznie występujące polichromie nie doczekały się odrębnego opracowania do lat 90. ubiegłego stulecia.
Problem badawczy wymagał wykonania nowoczesnych badań interdyscyplinarnych z pogranicza kilku dziedzin nauki. Studia o charakterze kompleksowym, łączące analizę archiwalną, stylistyczną i technologiczną, wzbogacając niniejszą pracę.
Fragmenty z książki
Embrace the world of innovative opportunities provided by prefabrication and modular construction, billed by many as the future of modern architecture.
Step into the new era of architecture and design with Prefab and Modular, a well-curated collection of prefabricated and modular housing as well as cultural and office buildings. This book explores the unlimited possibilities of prefabricated and modular construction, looks at its various applications, and locks into how these technologies have been used throughout the history of design.
Whether a design professional, a homeowner, or an architecture lover, Prefab and Modular inspires the reader to improve their practice through innovative solutions, and find a perfect house to be constructed in just a few days.
Autograf Etiudy C-dur jest częścią Ernest Schelling Collection w The Morgan Library & Museum w Nowym Jorku. Służył jako podstawa do wydania francuskiego opublikowanego przez Maurice’a Schlesingera. Etiuda C-dur wykracza poza konwencje gatunkowe, z których wyrosła, co powodowało na początku lat 30. XIX w. pełną zaskoczenia reakcję krytyków i słuchaczy. Utwór otwiera drogę do tego, co późniejsi kompozytorzy nazwą „etiudą koncertową”. Wydany rękopis jest jedynym autografem edycyjnym Etiudy przygotowanym przez Chopina. Dołączony komentarz źródłowy jest autorstwa prof. Jeffreya Kallberga.
Celem międzynarodowego projektu „Dzieła Chopina. Wydanie Faksymilowe” jest publikacja wszystkich dostępnych, rozsianych po całym świecie autografów dzieł Fryderyka Chopina w formie faksymiliów. Projekt realizowany jest od 2001 roku, a jego redaktorem naczelnym od samego początku jest prof. Zofia Chechlińska.
Największą wartością wydawanych edycji jest jak najdoskonalsze odwzorowanie graficzne manuskryptów w postaci współczesnych druków, dzięki czemu oryginalny tekst kompozycji Chopina może zostać udostępniony wykonawcom i naukowcom w celu jak najpełniejszego zrozumienia intencji kompozytora oraz weryfikacji wiedzy o źródłach.
Każdy tom zawiera dwie części: edycję faksymilową źródła muzycznego oraz komentarz naukowy w sześciu językach: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim i japońskim. Komentarze zawierają najbardziej aktualne informacje na temat historii publikowanych rękopisów. Wartość tych unikalnych edycji dodatkowo podnoszą: estetyczny układ treści, twarda okładka i zabezpieczające pudełko.
Języki: Polski, Angielski, Francuski, Niemiecki, Hiszpański, Japoński
Dla każdego, kto chce rozpocząć przygodę z akwarelą. W książce znajdziesz 50 zachwycających motywów do namalowania według instrukcji krok po kroku - od szkicu, przez nałożenie barw, po dodanie szczegółów. Dodatkowo zamieszczono informacje dotyczące techniki malarskiej, pędzli, farb, sposobów mieszania kolorów oraz inne przydatne wskazówki i gotowe wzory do odrysowania. Wszystkie projekty można wykonać w ciągu 30 minut.
Praktyczny podręcznik do nauki kaligrafii z bestsellerowej serii Sztuka rysowania. Przeznaczony zarówno dla początkujących, jak i bardziej zaawansowanych wielbicieli pięknego pisania. Omawia między innymi: - podstawowe materiały i narzędzia do kaligrafowania i iluminowania (rodzaje papieru, pióra, stalówki, pędzle, atramenty, gwasze) - techniki pisania i rysowania liter wraz ze wskazówkami dotyczącymi przyborów, przygotowania papieru, rozplanowania arkusza czy odległości między literami - ponad 50 różnych krojów pisma wraz z ilustracjami prezentującymi kolejne etapy pracy krok po kroku. Dzięki tej książce poznasz tajniki liternictwa, a karty ćwiczeń pozwolą przejść od teorii do praktyki.
Michelangelo Caravaggio (1571-1610) - jeden z największych włoskich mistrzów. Łatwo rozpoznawalny dzięki nowatorskiemu realizmowi, rewolucyjnemu wykorzystaniu światłocienia i niespotykanej dotąd w malarstwie religijnym ekspresji. Album pokazuje dorobek artysty z nowej perspektywy - poprzez całostronicowe zbliżenia fragmentów wybranych dzieł. Detale te przedstawiono w dziewięciu grupach tematycznych, m. in. martwe natury, pięć zmysłów czy wymowne gesty. Oryginalny i przystępnym językiem napisany tekst przybliża najważniejsze dzieła artysty: Głowa Meduzy, Judyta odcinająca głowę Holofernesowi, Dawid z głową Goliata, Bachus czy Wróżenie z ręki.
W tej fascynującej książce przyglądamy się z bliska dziełom jednego z najwybitniejszych malarzy niderlandzkich, Jana van Eycka. Prezentowane detale jego obrazów koncentrują się wokół kilku tematów, takich jak przyroda, architektura, życie codzienne, tkaniny, przedmioty ze szkła, biżuteria i lustra, a także portrety.Autorzy, Maximiliaan P.J. Martens i Annick Born, rozpoczynają swoją opowieść od krótkiej biografii malarza i wprowadzenia do jego techniki malowania farbami olejnymi na desce, a następnie wyjaśniają znaczenie poszczególnych detali, pokazując, w jaki sposób ten XV-wieczny malarz uzyskiwał tak nowatorskie rezultaty. Książka Van Eyck. Zbliżenia odkrywa tajemnicę niezwykłego talentu artysty, którego obrazy charakteryzuje uderzający wręcz realizm. Jest to niespotykane dotąd spojrzenie na dzieła tego słynnego mistrza.
Contatti artistici polacco-italiani 1944-1980. Cinema – Teatro e il secondo dei due volumi che raccolgono gli atti del convegno organizzato a Roma nel 2023 da Istituto Polacco degli Studi sull’Arte del Mondo, Istituto Polacco di Roma e Accademia Polacca delle Scienze, in collaborazione con il Dipartimento di Studi Europei, Americani e Interculturali (DSEAI) della Sapienza Universita di Roma e la Fondazione Romana J.S. Umiastowska. Il primo volume, Contatti artistici polacco-italiani 1944–1980. Anni ’40 – Architettura – Arti visive, e uscito come numero annuale 23 della rivista World Art Studies (2023). Nel secondo volume sono affrontate alcune tematiche relative ai rapporti polacco-italiani nell’ambito di cinema e teatro. Dal 1948 al 1956 furono proiettati sugli schermi cinematografici polacchi piu di venti lungometraggi neorealisti, tra cui sei film di Vittorio de Sica. Invece, la presenza del cinema polacco in Italia risale al successo ottenuto da Kanał (I dannati di Varsavia) di Andrzej Wajda, che e stato presentato al Festival di Cannes del 1957. Nell’epoca della grande sovversione del cinema moderno, che la Scuola Polacca, la prima importante scuola cinematografica del dopoguerra dopo il neorealismo italiano, precede di qualche anno, il cinema polacco sembra far parte a sé. La critica italiana dell’epoca cerco di interpretare il “fenomeno polacco” tramite i film di Andrzej Wajda, Andrzej Munk, Jerzy Kawalerowicz, Wojciech Jerzy Has, Kazimierz Kutz, Janusz Morgenstern e Stanislaw Rozewicz. In Polonia i film di Vittorio de Sica, Federico Fellini, Luchino Visconti e Giuseppe De Santis divennero fonte di ispirazione per artisti grafici del manifesto tra cui Tadeusz Gronowski, Henryk Tomaszewski, Jan Lenica, Waldemar Świerzy o Franciszek Starowieyski. La scuola italiana del neorealismo si incontro con la scuola polacca del manifesto. Gli artisti del manifesto utilzzavano un’ampia gamma di tecniche – pittura, disegno, fotografia, collage – ispirandosi a molti stili, dal cubismo al surrealismo, dall’astrazione geometrica alla op art e alla pop art. L’importanza dei contatti polacco-italiani nel teatro e testimoniata dall’attivita di 3 artisti polacchi e delle rispettive compagnie. Cricot 2 di Tadeusz Kantor, il Laboratorium di Jerzy Grotowski e il teatro di Józef Szajna. Cricot 2 si esibi per la prima volta in Italia con La gallinella acquatica di Stanisław Ignacy Witkiewicz rappresentata alla Galleria Nazionale d’Arte Moderna di Roma nel 1969. Gli spettacoli erano accompagnati da manifesti e testi che definivano l’attivita artistica di Kantor (come il Manifesto del Teatro Zero, 1967). Lo spettacolo La classe morta (1975) e poi Wielopole, Wielopole (1980), realizzato in Italia, conferirono al regista una posizione di rilievo nel teatro mondiale. Il Teatro Laboratorium di Jerzy Grotowski fece la sua prima apparizione in Italia nel 1967, presentando lo spettacolo Il principe costante nell’ambito del Festival dei Due Mondi di Spoleto. Il fondamentale testo teorico di Grotowski Per un teatro povero (1968) fu pubblicato in italiano gia nel 1970. Alla fine di settembre 1975 ebbero luogo numerose repliche di Apocalypsis cum Figuris. Nel 1965, il I Festival Internazionale di Teatro di Firenze invito il Teatr Ludowy di Cracovia/Nowa Huta con una piece di Tadeusz Hołuj, Puste pole (Campo deserto), con la regia e la scenografia di Józef Szajna. Nel 1974 la X Rassegna Internazionale dei Teatri Stabili di Firenze si apri con la produzione Dante di Jozef Szajna, realizzata dal Teatro Studio di Varsavia. Tutti questi eventi sono una testimonianza della vivacita dei contatti italo-polacchi bilaterali: l’approfondimento di questi contatti e stato il fulcro della conferenza e dei due volumi di studi che ne sono il proseguimento.
Contatti artistici polacco-italiani 1944–1980. Anni ’40 – Architettura – Arti visive il primo dei due volumi in cui sono stati raccolti gli atti del convegno organizzato a Roma nel 2023 da Istituto Polacco degli Studi sull’Arte del Mondo, Istituto Polacco di Roma e Accademia Polacca delle Scienze, in collaborazione con il Dipartimento di Studi Europei, Americani e Interculturali (DSEAI) della Sapienza Universita di Roma e la Fondazione Romana J.S. Umiastowska. Il periodo che interessava il convegno e che questa pubblicazione abbraccia e quello che intercorre tra il 1944 e il 1980. La data iniziale e legata alla battaglia di Montecassino combattuta a maggio dal 2 Corpo d’Armata, con a capo il generale Władyslaw Anders, giunto in Italia l’anno precedente. Fra i suoi soldati c’era un gruppo di artisti che avevano intrapreso gli studi all’Accademia di Belle Arti di Roma. Gli “artisti di Anders”, come anche i registi e gli attori del Teatro Drammatico del 2 Corpo, fondarono nella capitale italiana un circolo artistico che continuo a esistere finché il Secondo Corpo non fu trasferito in Gran Bretagna. Fra gli artisti che si erano stabiliti in Italia si distinsero Michał Waszyński (regista di un film sui soldati del Secondo Corpo d’Armata, La grande strada, girato a Roma nel 1946) e il pittore Józef Jarema (fondatore dell’Art Club di Roma nel 1945). L’inizio delle relazioni culturali tra le nuove autorita polacche e italiane risale al 1946, quando al Museo Nazionale di Varsavia fu inaugurata la mostra Arte contemporanea italiana. Tra le opere esposte vi erano quaranta dipinti di pittori famosi come Felice Casorati, Giorgio de Chirico, Filippo de Pisis, Renato Guttuso, Giorgio Morandi, Gabriele Mucchi, Gino Severini e Giulio Turcato. Il deterioramento della situazione politica durante la Guerra Fredda fece si che una mostra di pittura polacca in Italia non poté avere luogo; tuttavia nel 1949 fu inaugurata una mostra di stampe polacche a Milano, Roma e Torino. Negli anni Cinquanta e Sessanta artisti di spicco come Tadeusz Kulisiewicz, Mieczysław Wejman, Maria Jarema e Henryk Stażewski raccolsero successi alla Biennale di Venezia e numerose mostre di pittura e grafica polacca. Di particolare importanza fu lo scambio di mostre: a Varsavia nel 1968 ebbe luogo una presentazione della Pittura italiana. Pittori italiani come Renato Guttuso ed Emilio Vedova influenzarono gli artisti polacchi attraverso mostre a Varsavia e Poznań. La prima Biennale del Manifesto in Europa (1966) e la fondazione del Museo del Manifesto (1968) ebbero in Italia una grande risonanza. Per quanto riguarda i contatti artistici fra la Polonia e l’estero, l’Ufficio Centrale per le Esposizioni Artistiche (CBWA) oggi Galleria Nazionale d’Arte Moderna Zachęta di Varsavia conserva la documentazione su decine di mostre e centinaia di nomi di artisti polacchi e italiani che hanno esposto in gallerie e musei in Polonia e in Italia, tra cui la Galleria Foksal di Varsavia, il Museo d’Arte di Łódź, il Museo Nazionale e il CBWA di Varsavia, la Galleria Arturo Schwarz di Milano e il Palazzo delle Esposizioni di Roma. Due straordinari eventi artistici chiudono il periodo delle relazioni polacco-italiane del dopoguerra. Il primo e la mostra Avanguardia polacca, 1910-1978: S. I. Witkiewicz, costruttivismo, artisti contemporanei al Palazzo delle Esposizioni di Roma nel gennaio 1979. Contemporaneamente e sempre nello stesso luogo, fu inaugurata un’altra importante mostra polacca: Le opere di Tadeusz Kantor; Pittori di Cricot 2. Questi eventi testimoniavano – nonostante la divisione nell’Europa dell’epoca – la vivacita dei contatti reciproci che contribuirono al rafforzamento degli scambi tra i teatri d’avanguardia come il Cricot 2 di Tadeusz Kantor, il Laboratorium di Jerzy Grotowski, la compagnia di Józef Szajna, e le compagnie italiane che parteciparono al Festival del Teatro Aperto di Breslavia.
Człowiek uwikłany jest w kulturę, w której się urodził i wychował. Kultura wpływa na jego tożsamość, na jego obraz świata i postawę wobec innych. Jest to zależność, którą często odkrywa dopiero w momencie zetknięcia się z inną kulturą, a jedną z przyczyn takiego styku jest migracja. Z tym tematem zmierzyły się współczesne artystki multimedialne pochodzące z Azji, m.in. Mona Hatoum, Sigalit Landau, Shirin Neshat, Almagul Menlibaeva, Yang Yue-Qing, Kim Sooja, Mori Mariko, Takano Aya, Fiona Tan i wiele innych. Każda z nich pod wpływem nowej sytuacji życiowej sięgnęła do swojej kultury materialnej i niematerialnej, czerpiąc z nich inspiracje. Dzięki ich twórczości możemy nie tylko obcować z niezwykle interesującą w formie i treści sztuką, lecz także spotkać się, dotknąć, poczuć i spróbować zrozumieć ich dziedzictwo kulturowe. Publikacja podzielona została na dwie części. Pierwsza zatytułowana „Artystki a tożsamość kulturowa” analizuje wybrane dzieła poszczególnych twórczyń w kontekście ich poszukiwań własnej drogi artystycznej. Druga, zatytułowana „Inspiracje”, przybliża klika motywów, będących często „cytatami kultury”, wybijających się znacząco w sztuce współczesnej Chin i Japonii. Ukazuje rodzaje nawiązań do dziedzictwa kulturowego oraz współczesne estetyki dominujące w sztuce Dalekiego Wschodu.
Ilustrowana biografia jednej z największych artystek w dziejach świata.Frida Kahlo to nie tylko ból i niepokój. Artystka chciała być w zgodzie ze swoją bezkompromisową osobowością i żyć pełnią życia. Jej malarstwo to krew i cierpienie, ale także zabawa i kolor. Była wojowniczką, która bez wahania stawiała czoło światu, namiętną kobietą, która nie godziła się na życie w cieniu swojej wielkiej miłości, Diego Rivery, i walczyła o spełnienie swoich marzeń. Frida chciała przeżywać intensywnie zarówno nieszczęścia, jak i radości, które przynosił jej los. I właśnie w tym uporze tkwiła jej prawdziwa siła.Ta książka to inspirowany przeżyciami ikonicznej meksykańskiej malarki przepiękny i barwny spacer przez jej życie i dzieło.
Prosta nauka rysowania krok po kroku!Książka zawiera 50 interesujących pomysłów na obrazki z dokładnymi instrukcjami rysowania. Każdy kolejny krok zaznaczony jest kolorem, co ułatwia śledzenie poszczególnych etapów tworzenia tych wspaniałych dzieł. Narysuj swoje ulubione zwierzęta, pojazdy i baśniowe przedmioty - z tą książką będzie to bardzo łatwe!Emily Fellah jest autorką książek dla dzieci, ilustratorką oraz bibliotekarką, która z pasją zachęca najmłodszych do czytania i tworzenia. Zaczynała karierę jako projektantka i dyplom z projektowania mody uzyskała na University of Westminster. Następnie przygotowała szereg warsztatów komiksowych oraz ilustratorskich dla szkół i innych instytucji w Wielkiej Brytanii i na świecie. Opracowała metodę rysowania postaci opartą na prostych kształtach, czego efektem jest książka "Uczę się rysować". Emily mieszka w Londynie.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
W niniejszym opracowaniu, stanowiącym pewnego rodzaju uzupełnienie refleksji podejmowanych przeze mnie w książce To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach, zebrałam własne przekłady ośmiu artykułów lub rozdziałów monografii z zakresu badań nad autorefleksyjnością, synonimicznie w poszczególnych tekstach nazywaną metafikcyjnością, samoreferencyjnością, metalepsją czy - w moim ujęciu - deziluzją. Antologia, przez nieprzypadkowy dobór tłumaczonych tekstów, przedstawia zróżnicowane spojrzenia na problem samoświadomości w medium audiowizualnym (filmach, serialach telewizyjnych i streamingowych), ponieważ autorzy, których rozważania znalazły się w niniejszym zbiorze, prezentują w swoich teoriach postawy wywodzące się z rozmaitych dziedzin i metodologii humanistyki - z badań zarówno kognitywnych, formalistycznych, filozoficznych, jak i intermedialnych. "Antologia tekstów pt. Deziluzja w kinie, brawurowo przetłumaczona przez [] Adriannę Woroch, jest pozycja, na jaka czeka rodzime środowisko filmoznawcze od dawna. Tematyka iluzyjnego/deziluzyjnego i autoreferencyjnego charakteru kina oraz innych mediów audiowizualnych pozostaje przedmiotem żywego zainteresowania akademików w Polsce. Świetnie dobrane przez Autorkę kompendium ważkich tekstów spoza Polski pozwala zapoznać się czytelnikom z szerszymi kontekstami refleksyjnego charakteru mediów audiowizualnych (piszę "mediów", bo w tekstach pojawia się także telewizja oraz produkcje dedykowane platformom streamingowym). Co ważne, mamy tu do czynienia z propozycjami nastawionymi niekiedy polemicznie do klasycznych analiz filmów spod znaku mind games i puzzle movies (takich jak np. badania W. Bucklanda czy T. Elsaessera)". Z recenzji dr. hab. Sebastiana Jakuba Konefała, prof. UG Adrianna Woroch - doktor, adiunktka w Instytucie Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Adama Mickiewicza, laureatka Diamentowego Grantu. Zajmuje się filmowym postmodernizmem, autorefleksyjnością w kinie i gatunkiem elevated genre. Autorka książki To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach oraz jedynej jak dotąd na rynku polskim monografii poświęconej twórczości Paola Sorrentina Kicz i piękno w twórczości Paola Sorrentina.
W książce przedstawiono obszerne fragmenty niepublikowanej dotychczas prozy pisanej przez Grażynę Bacewicz. W 1944 roku w Grodzisku Mazowieckim, podczas tułaczki po powstaniu warszawskim, Grażyna skończyła pisać opowiadanie Czy to pan doktor Piotrowski?. W 1958 roku powstawała powieść, niestety niedokończona, O zaklinaczach dźwięków i szmerów, a w 1964 roku kolejna - Oporny hydraulik. Bacewicz była też autorką sztuki teatralnej Jerzyki albo nie jestem ptakiem, wystawionej w 1968 roku przez Edwarda Dziewońskiego w Teatrze Telewizji, w tym samym roku napisała powieść kryminalną Sidła. W 1970 roku nakładem wydawnictwa Czytelnik ukazał się zbiór jej opowiadań Znak szczególny, jedyny przygotowany przez autorkę do publikacji.Grażyna przez całe życie pisała również listy: do męża, profesora Andrzeja Biernackiego, brata Witolda Bacewicza, który po wojnie zamieszkał w Nowym Jorku, do matki Marii Modlińskiej, siostry Wandy Bacewicz oraz pozostałej rodziny i przyjaciół.Obserwowała życie z filozoficznego oddalenia, pisała z dystansem, czasem skrótowo, w biegu, z humorem. Listy opisują życiowe zmiany: okres narzeczeński, dramat drugiej wojny światowej, powstania warszawskiego, egzystencji w powojennym kraju.Książkę ilustruje bogaty wybór fotografii z archiwum rodzinnego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
