Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Jedna z najpopularniejszych i najbardziej chyba poruszająca książka Wilbera, stanowiąca zapis historii niezwykłej miłości dwojga ludzi, którzy pokochali się od pierwszego dotknięcia. Każdy znajdzie w niej odbicie swoich najgłębszych tęsknot, pragnień i lęków, swojej wrażliwości i siły. Dzięki tej lekturze łatwiej rozeznać się we własnej prawdzie, we własnych mistyfikacjach i w wątpliwościach umysłu. W tę piękną opowieść Wilber potrafił wpleść objaśnienia i komentarze do wielkich tradycji duchowych, od chrześcijaństwa począwszy, a na buddyzmie skończywszy. Prowadzi rozważania o istocie medytacji, o związkach psychoterapii i duchowości oraz o naturze zdrowia i umiejętności uzdrawiania.
Autorka od wielu lat stara się wprowadzić do andragogiki i gerontologii badania biograficzne i myśl biograficzną, jako metody pracy z ludźmi dorosłymi i starszymi. Od lat o tym pisze i mówi przy różnych okazjach, prowadzi seminaria w oparciu o tę metodę. Lansuje tematy, które wydają się kluczowe dla andragogiki: dorosłość, role społeczne rodziców, starość, a ostatnio podróż jako projekt edukacyjny, pamięć serca, pamięć szkoły, rola przeszłości w życiu, środowisko niewidzialne oraz zegar społeczny.
Kiedy umiera matka lub ojciec, objawia nam się tajemnica życia. Właśnie w tych chwilach, kiedy jesteśmy najbardziej ludzcy, najmocniej dotykamy tego, co nas z sobą wiąże, odkrywamy ukryte głębie życia,
Henri J.M. Nouwen
W tym intymnym, do głębi poruszającym opisie śmierci swojej matki Henri Nouwen przedstawia subtelne zaproszenie dla wszystkich pogrążonych w żałobie do otwarcia się na głębszy sens wiary i nadziei. Pisząc z charakterystyczną dla siebie prostotą i szczerością, opowiada o swoim doświadczeniu cierpienia, zamętu i wątpliwości, które przeżywają wszyscy pogrążeni w żalu. Co ważniejsze, prowadzi czytelnika do zrozumienia, że pomimo całego zamętu - nawet pośród niego - obecny jest Bóg,
Niekwestionowanie najlepsze, najbardziej profesjonalne opracowanie psychologii starzenia się. Podstawowa lektura dla psychologów klinicznych i terapeutów.
"The Psychologist"
Zrozumiały, bogaty w materiał źródłowy tekst, który jest przystępny i dobrze się go czyta.
"British Journal of Social Work"
Trudno znaleźć zagadnienie psychogerontologiczne, które zostałby tu pominięte. Książka ta jest kompletna, ujmuje problem z każdej możliwej perspektywy. Jako wprowadzenie Psychologia starzenia się jest bezkonkurencyjna i z pewnością pretenduje do stania się klasyką. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie zrozumieć psychologiczny proces starzenia się.
"Nursing Standard"
Profesor Ian Stuart-Hamilton prowadził prace badawcze w Age and Cognitive Research Centra na University of Manchester, a następnie został pierwszym pełnoetatowym wykładowcą psychologii na University of Buckingham. Obecnie jest wykładowcą na wydziale psychologii University College w Worcester.
Gdy umiera bliski człowiek, naturalnym sposobem radzenia sobie z tą stratą staje się dla żyjących żałoba po nim. Śmierć dziecka jest wydarzeniem szczególnie bolesnym. W przypadku aborcji możliwość przeżywania żałoby po stracie dziecka zostaje zablokowana. Tymczasem pełne i prawidłowe przeżycie żalu po stracie dziecka jest warunkiem odzyskania zdolności do osobistego rozwoju i przeżywania radości życia. Andrzej Winkler, psycholog i psychoterapeutaTowarzystwo Odpowiedzialnego RodzicielstwaWiele dotychczas powiedziano i napisano o moralnym aspekcie aborcji, jak również o propozycjach rozwiązań prawnych, odnoszących się do tego zjawiska. Lecz co z ludźmi, których dotyczy ono bezpośrednio? Bowiem w tle społecznych dyskusji rozgrywa się dramat tysięcy osób, którzy w jakiś sposób zostali uwikłani w koszmar aborcji. Czyż nie powinniśmy raczej dołożyć wszelkich starań, by ulżyć rodzicom i ich dzieciom, zranionym doświadczeniem aborcji i zaproponować im życzliwą i kompetentną pomoc?Temu właśnie ma służyć niniejsza książka, napisana w duchu empatii, współczucia i zrozumienia.Autorka wyjaśnia w niej m.in.: najczęstsze powody decyzji o aborcji czym jest zespół poaborcyjny jak rozpoznać i zrozumieć swoje przeżycia w jakich dziedzinach życia ujawnia się negatywny wpływ aborcji jakie skutki wywiera aborcja na ojców i rodzeństwo utraconego dziecka. jak ważne jest dzielenie się osobistym doświadczeniem w grupach wsparciaKsiążka zawiera praktyczne wskazówki dla kobiet: jak przezwyciężyć syndrom poaborcyjny jak podźwignąć się z głębokiego kryzysu duchowego i psychicznego jak poradzić sobie z niszczącymi skutkami aborcji jak zrehabilitować sens życia i znaczenie człowieczeństwa jak odzyskać pokój z Bogiem i z ludźmi jak na powrót odnaleźć swoje miejsce w codzienności.Jeżeli kobieta nie wybaczy sobie aborcji, może zacząć się potępiać. Gdy do tego dojdzie, będzie widzieć tylko zło, jakie wyrządziła, a jej pogarda do siebie stanie się nie do zniesienia. W końcu zacznie myśleć o samobójstwie i może nawet targnąć się na swoje życie. Dla własnego bezpieczeństwa powinna zmierzyć się z prawdą o aborcji, której się poddała, zanim życie straci dla niej sens. Autorka
Dla takich osób, które nieraz wiele lat niosły przez życie cierpienie związane ze śmiercią kogoś bliskiego albo z inną bolesną stratą – często nie zdając sobie sprawy, jak głęboko w ich psychice tkwią te uczucia i jak mocno wpływają na ich życie – jest przeznaczona ta książka. Wierzę, że znajdą w niej przynajmniej po części odpowiedzi na niektóre pytania, stawiane sobie od dawna, jak choćby: „Dlaczego szczęście tak starannie mnie omija?” albo „Co mi przeszkadza ułożyć sobie dobre kontakty z najbliższymi?”.
Anna Dodziuk.
Stale obecna perspektywa śmierci – nie jako przerażającej, ciemnej siły, która budzi w nas bunt i rozpacz, lecz jako nieuchronnego, naturalnego zwieńczenia naszego rozwoju, stanowiącego część ogromnego procesu przemijania – uczy nas cenić ulotne piękno otaczającego świata, jedyność każdego dnia i każdego zdarzenia. Tak rozumiem sens pozornie paradoksalnego zdania, że zajmowanie się śmiercią pozwala nam pełniej żyć.
Anna Dodziuk.
Książka niezwykle szczera, dotykająca spraw bolesnych, o których rzadko się mówi. Książka o trzyosobowej rodzinie i o Historii, o doświadczeniu zagłady trwającym w następnych pokoleniach.
Strata, podobnie jak narodziny, stanowi część normalnego życia. Bowiem jak pewne jest to, że przyszliśmy kiedyś na świat, tak tez nieuchronnie przeżyjemy jakąś stratę, zanim go opuścimy.Książka ta nie została napisana po to, aby pomóc komukolwiek w przezwyciężeniu lub choćby w przetrwaniu katastrofalnych skutków straty. Celem tej książki jest natomiast ukazanie, jak można żyć i rozwijać się dzięki stracie, mimo iż nadal jej doświadczamy.
Miejscami gorzka i krytyczna książka jest przesłaniem nadziei. Alessandro Pronzato przedstawia nam w zupełnie innym świetle okres naszego życia, który nauczyliśmy się postrzegać jedynie przez pryzmat zbliżającej się śmierci. To nie starość jest zła, ale to, że trwa tak krótko! mówi jeden z bohaterów książki. Autor, dzięki swej pracy w jednym z domów opieki społecznej, potrafi dostrzec i wskazać ludziom starszym pozytywne strony trzeciego wieku. Młodszym natomiast zwraca uwagę na to, jak wiele mogą się nauczyć od swoich rodziców i dziadków.
Czym jest śmierć? Czy tylko biologicznym końcem życia? Czy może umieramy już od chwili narodzin, a życie to nic innego jak stopniowe przechodzenie na tamtą stronę istnienia? Filozofię, która stara się odpowiedzieć na te pytania, nazywa się niekiedy „medytacją nad śmiercią”. Podstawą jej zrozumienia jest Pismo Święte. Autor niniejszej książki akcentuje wyjątkowy charakter ludzkiego umierania, które według niego stanowi fragment osobowej relacji między Bogiem a człowiekiem.
To klasyczna pozycja literatury tanatologicznej zaliczana do najbardziej ważkich dzieł psychologicznych XX wieku. Książka zawiera rozmowy autorki przeprowadzone w jednym ze szpitali w Chicago ze śmiertelnie chorymi, którzy dzielą się swoimi obawami, troskami, nadziejami i oczekiwaniami dotyczącymi zachowania rodziny, duchownych i personelu szpitalnego.
W książce Zdrowi stulatkowle John Robbins proponuje nowy wzorzec starzenia się postrzeganego jako okres mądrości i żywotności, przełamując w ten sposób stereotypy; i błędne koncepcje dotyczącego tego okresu w życiu człowieka. Przedstawia też praktyczne metody dotyczące odmładzania ciała oraz zachowania sprawności umysłu, energii i radości aż do ostatnich dni.
Raymond Moody zbadał ponad sto przypadków osób, które doświadczyły śmierci klinicznej i potem zostały przywrócone do życia. Przytacza niezwykłe relacje tych, którzy byli „po tamtej stronie" i wrócili. Wszystkie są świadectwem istnienia życia po śmierci fizycznej. Owe opowieści są zadziwiająco podobne w szczegółach, przepojone spokojem i miłością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
