Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Antologia składa się z dwudziestu tekstów. Mogłoby być ich więcej. Śmierć stała się francuską specjalnością. Przywykło się uważać, że jest Mistrzem z Niemiec. Tymczasem w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych we francuskiej historii, filozofii i naukach społecznych powiedziano o śmierci niemało i były to wypowiedzi godne uwagi. Najsilniej zabrzmiał chyba głos historyków mniej lub bardziej jawnie nawiązujących do tradycji ?Annales?. Emmanuel Le Roy Ladurie, omawiając książki Vovelle?a, Lebruna i Chaunu, nie wahał się użyć formuły ?nowa historia śmierci?. Równolegle powstawała też jej ?nowa? antropologia (Thomas i Maertens), semiotyka (Marin i Urbain) i estetyka (Guiomar i Claire).
Książkę Jak dożyć w zdrowiu 120 lat warto mieć pod ręką w każdej rodzinie; warto zaufać wiedzy, radom i wskazówkom życiowym Autora. Jako człowiek szerokich zainteresowaniach i ogromnym doświadczeniu napisał książkę daleko wykraczającą poza wiedzę medyczną. W dyskursie posługuje się licznymi przykładami i anegdotami ubarwiającymi tekst i ułatwiającymi zrozumienie złożonych problemów medycznych, m. in. metabolizmu.
Prawda o życiu po śmierci
Nr 1 na liście bestsellerów New York Timesa. Jedno z najpotężniejszych i najbardziej znanych mediów współczesnego świata jest gotowe na udzielenie odpowiedzi na każde twe pytanie. Co pożytecznego o życiu, zarówno doczesnym, jak i pośmiertnym, mogą Ci powiedzieć Ci, którzy odeszli? Autor dzieli się z Tobą spostrzeżeniami i wspomnieniami nagromadzonymi przez lata profesjonalnych seansów spirytystycznych. Ukazuje również zupełnie nowe spojrzenie na zjawiska paranormalne takie jak jasnowidzenie, jasnosłyszenie czy spontaniczne leczenie przy użyciu duchowej mocy. Dowiesz się także, co tak naprawdę widnieje na tzw. "fotografiach duchów". Przekazuje on także każdemu z nas dokładne wytyczne, jak możemy rozpoznać swoich przewodników duchowych i w konsekwencji prezentuje zupełnie inne spojrzenie na Anioła Stróża. Rzuca jednocześnie nowe światło na reinkarnację i przykre doświadczenia, jakie nas spotykają za życia. Śmiertelne choroby, wypadki czy tragiczne zdarzenia mogą być jedynie jedną z lekcji, którą powinniśmy odrobić by wznieść się na kolejny poziom naszego rozwoju. Poznaj zatem świat zjawisk nadprzyrodzonych widziany oczyma osoby, która od wczesnego dzieciństwa rozmawiała z niebiosami, by dziś przekazać Ci całą prawdę o nich. Prawdę tyleż niezwykłą, co przydatną. Przekonaj się, jak bardzo...
spotkanie pragnień
miłość, która przynagla
nienawiść
pożytek z cierpienia
pokonana śmierć
lęk przed potępieniem
lekarstwo na grzech
wybór życia
łamanie konwenansów
wolność krzyża
"I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal". Te natchnione słowa, jakie do cierpiącego Hioba skierował przyjaciel, wciąż niosą nadzieję na Bożą pomoc i szczęśliwy finał życia. W podobnym duchu utrzymane są niniejsze rozważania. Pomogą one dostrzec miłość Boga, której doświadczanie jest przedsmakiem Nieba.
Śmierć dziecka rodzice przeżywają jak koniec świata. Szok, bezgranicznie natężone cierpienie i dręczące pytanie `dlaczego?` łatwo przemieniają się w nieszczęścia ostateczne, niszczące człowieka i sens jego życia. Magdalena Krzeptowska doświadczenie utraty dwojga swoich dzieci opisuje w sposób niezwykle wnikliwy, odważny i dojrzały, a zarazem niepozbawiony ogromnego ładunku emocjonalnego. Ta osobista perspektywa została wzbogacona przenikliwymi spostrzeżeniami z listów Ojców Kościoła i filozofów starożytnych. Dzięki temu podwójnemu spojrzeniu książka może stać się przewodnikiem na niełatwej drodze ku nadziei.
Życie jest warte, by zostało przeżyte, i należy je chronić, od momentu poczęcia do odejścia. Nie wolno nikogo prosić o to, by nas zabił. Cywilizacji nie można budować na tego rodzaju fałszywym założeniu. Prawdziwa miłość nie zabija i nie prosi o śmierć.
Trzeba otworzyć konkretną debatę i zastanowić się czy to właśnie nie z braku zaangażowania, solidarności i wrażliwości ze strony innych ludzi, bierze się stan cierpienia, porzucenia i rezygnacji u osób niepełnosprawnych.
Dlaczego powstała ta książka? By skłonić nas do refleksji nad tematami etycznie drażliwymi, otworzyć na słabość, bezbronność i kalectwo. Niepełnosprawność to temat naznaczony piętnem poprawności politycznej. Czym dla naszego społeczeństwa jest prawo do życia, w czasach, gdy pieniądze, polityka i media zaangażowane są w inicjatywy zdążające tylko w jednym kierunku - skoncentrowanym wyłącznie na prawie do śmierci we wszystkich jego odmianach.
Książka jest uczciwą odpowiedzią na niezwykle aktualny temat eutanazji. Odznacza się ona wszechstronnym przedstawieniem problemu - medycznym, psychologicznym, socjologicznym i moralnym. (...) Jest napisana na wysokim poziomie intelektualnym, ale również z sercem; Czytelnik nie tylko otrzyma obiektywną wiedzę o eutanazji, ale czytając, wzruszy się.
"Sposób na umieranie" to opowieść rodziców Jane (w wieku dwudziestu pięciu lat Jane Zorza dowiedziała się, że ma raka - umarła pięć miesięcy później), którzy prosto i otwarcie ukazują wyjątkowo okrutny przebieg śmiertelnej choroby córki. Bezmiarowi cierpienia i fizycznego bólu nie mógł już sprostać ani szpital, ani ich pełna poświęcenia domowa opieka. Skazani na bierność obserwacji przerażających zmagań Jane z wyniszczającą chorobą, znaleźli jednak pomoc w hospicjum, gdzie ból stał się do zniesienia, strach przed śmiercią do pokonania, a miejsce braku nadziei i rozpaczy zajęło poczucie doniosłości tego, co ma nastąpić .
Zmiany w strukturze demograficznej, polegające na wzroście udziału ludzi starych w polskim społeczeństwie, generują wiele problemów, zwłaszcza w sferze polityki społecznej i gospodarczej. Wydłużanie się życia człowieka, przede wszystkim okresu starości, rodzi refleksję nad specyfiką i jakością tego etapu życia. Książka obejmuje główne zagadnienia dotyczące procesu starzenia w ujęciu demograficznym i indywidualnym. Zawiera charakterystykę źródeł starości biologicznej i psychospołecznej człowieka, prezentuje typowe dla wieku emerytalnego sytuacje kryzysowe oraz możliwości rozwojowe ludzi starych. Przedstawia także wyniki badań empirycznych na temat ich postaw edukacyjnych, edukacja bowiem stanowi ważny element w procesie utrzymywania autonomii oraz samodzielności osób starszych.
Naukowa wizja życia po życiu
W 2001 roku kardiolog, Pim van Lommel opublikował w renomowanym piśmie The Lancet wyniki swoich ośmioletnich badań nad doświadczeniem śmierci klinicznej u 344 pacjentów, którzy przeżyli w szpitalu zatrzymanie akcji serca.
Okazało się, że 62 osoby przeżyły doświadczenie śmierci klinicznej.
Artykuł stał się sensacją światową.
Czego śmierć może nas nauczyć o życiu
Codziennie masz mnóstwo spraw na głowie. Bardzo często dotyczą one załagodzenia konfliktów z kimś bliskim lub pozbycia się brzemienia winy. Niejednokrotnie pozostawiasz ich załatwienie na późniejszy dzień. Uważasz, że nie stanie się nic złego, jeśli dany temat odczeka jeszcze 24 godziny. A co, jeśli jutro nigdy nie nadejdzie?
James Van Praagh - medium o międzynarodowej sławie, producent i gość licznych programów telewizyjnych - zaprasza Cię na spotkanie z osobami, które nie zdołały zamknąć wszystkich spraw przed swoim odejściem z tego świata. Ukazuje on, jak wielkie piętno takie sytuacje wywierają na osoby żyjące oraz na życie pozagrobowe tych, którzy nas już opuścili.
Wina, żal uprzedzenia czy uraza - te wszystkie uczucia są nam aż za dobrze znane. Obciążają one nasze dusze i wiążą zarówno nas jak i naszych bliskich w kręgu wzajemnych uprzedzeń, który nie znika w momencie śmierci. Kręgu, który zatruwa życie osób będących na tym, jak i na tamtym świecie.
Poznaj konsekwencje tkwienia w toksycznych relacjach międzyludzkich i kurczowego trzymania się negatywnych emocji. Dowiedz się, jak wpłyną one na Twoje życie doczesne. Poznaj ich oddziaływanie na czekającą Cię wieczność.
A przede wszystkim - unikaj błędów, które już ktoś przed Tobą popełnił. Błędów, za które musiał płacić także po śmierci.
Kontynuacja Rozmów o śmierci i umieraniu
Rozmowy o śmierci i umieraniu to jedna z najważniejszych książek, jakie kiedykolwiek zostały napisane na ten temat, która wciąż uważana jest za punkt odniesienia w opiece nad umierającymi. Błyskawicznie stała się bestsellerem, a magazyn „Life” nazwał ją „głęboką lekcją życia”. Tej druga część - Pytania i odpowiedzi na temat śmierci i umierania - zawiera pytania, które były najczęściej zadawane dr Kübler-Ross podczas wykładów, oraz jej empatyczne odpowiedzi.
Praca omawia proces dochodzenia do akceptacji końca życia, kwestie samobójstwa, terminalnej choroby, eutanazji, sposobu, w jaki należy powiedzieć pacjentowi o krytycznej chorobie, i radzenia sobie ze wszystkimi specyficznymi trudnościami związanymi ze śmiercią.
Pytania i odpowiedzi na temat śmierci i umierania stanowią niezbędne źródło dla lekarzy, pielęgniarek, członków duchowieństwa, pracowników socjalnych i laików mierzących się ze śmiercią i umieraniem.
Osoby, które muszą poradzić sobie ze śmiercią – czy jako przedstawiciele służb społecznych, przyjaciele, czy krewni – nie mogłyby znaleźć lepszej książki.
– Library Journal
Elisabeth Kübler-Ross – sławna na całym świecie lekarka, psychiatra, tanatolog, znana ze swojej pracy z dziećmi i chorymi na AIDS. To jej właśnie przypisuje się zainicjowanie ruchu hospicyjnego w Stanach Zjednoczonych.
Koncepcja positive aging – czyli pozytywnego starzenia się – to szkoła duchowej młodości w jesieni życia. Pogoda ducha i pozytywna energia decydują o tym, czy na starość odczuwamy więcej szczęścia niż bólu i trosk. Do szkoły myślenia positive aging przekonuje się coraz więcej terapeutów i starszych osób na całym świecie. Jednak sztuka pozytywnego starzenia się wymaga obszernej wiedzy o procesach zachodzących w naszych ciałach i umysłach w jesieni życia. Niniejsza książka dostarcza tę wiedzę.
Książka Pozytywne starzenie się otwiera nową erę w rozumieniu procesu starzenia się. Jest pouczającym poradnikiem dla wszystkich w jesieni życia oraz nieocenionym źródłem wiedzy dla ich opiekunów. Autor prezentuje najnowsze osiągnięcia w dziedzinie geriatrii i to, jak wpływają one na doświadczanie starości. Omawia:
historię i percepcję pojęcia starości,
style życia pomagające utrzymać pogodę ducha w starszym wieku,
koncepcje rozwoju ludzi dorosłych i różne trajektorie starzenia się,
sposoby radzenia sobie z powszechnymi problemami wieku dojrzałego: deficytem poznawczym, depresją, lękiem i psychologicznymi barierami szczęścia,
znaczenie postawy psychicznej wobec upośledzenia fizycznego,
problemy, jakich doświadcza człowiek poddany opiece geriatrycznej,
świadomość nadchodzącej śmierci i żal po utracie bliskiej osoby.
Podręcznik pierwszej pomocy
Margot Unbescheid od wielu lat wspiera matkę w opiece nad chorym na alzheimera ojcem. W swojej książce nie relacjonuje osobistego doświadczenia bezgranicznego bólu związanego z chorobą bliskiej osoby, ale opowiada bez upiększeń o rzeczywistości życia z chorym. Autorka udziela wielu cennych rad opiekunom i rodzinie chorego, z niezwykłą otwartością opisuje epizody z życia swojego ojca oraz własne zmagania z ośrodkami opieki zdrowotnej. Mówi o codziennym radzeniu sobie z nową sytuacją, o własnych lękach i zwątpieniu, a także o tym, jak poprzez trud życia z chorym zyskała poczucie własnej samodzielności i niezależności.
Seria Wielkie problemy naszych dzieci prezentuje historyjki psychoedukacyjne, służące zwerbalizowaniu problemu, a tym samym sprzyjające zrozumieniu lęków, obaw, niepowodzeń oraz pokazujące, jak należy sobie z nimi poradzić.
Serię kierujemy nie tylko do dzieci, ale przede wszystkim do rodziców i nauczycieli. Pozwoli im ona wspierać dzieci i będzie pomocą pedagogiczną w nabywaniu umiejętności rozwiązywania różnych trudności oraz budowaniu relacji z innymi, a uczniów uwrażliwi na potrzeby innych.
Pewnego dnia tatuś małej rybki nie wraca do domu. Mały Lin słyszy od mamy, że tatuś odszedł do innego świata i teraz pływa w oceanie nieba. Malec odkrywa, że choć taty nie ma przy nim, nadal będzie otaczać go opieką.
Rozmawiaj otwarcie z dzieckiem o życiu i śmierci. Najlepszym sposobem jest przedstawienie śmierci jako drugiej strony życia.
Znana jest opinia, że filozofia nie dostarcza rozwiązań, a jedynie zwraca uwagę na problemy, których wcześniej nie dostrzegaliśmy. Nie kwestionując jej, należy podkreślić, że zadaniem filozofii jest także przywracanie wartości słowom, które straciły znaczenie. Jednym z takich słów jest "śmierć", współcześnie używane raczej w kontekście etycznym i medycznym niż metafizycznym; mówiąc o godnej śmierci skupiamy się wszak na tym, jakie warunki umierania należy człowiekowi zapewnić. Nie negując wagi tej kwestii, nie można zapominać, że ma ona charakter wtórny, człowiekowi nie chodzi bowiem o to, jak umierać, lecz - dlaczego?
Problemu śmierci nie da się rozwiązać na płaszczyźnie technicznej, dlatego jednym z zadań filozofii jest przywrócenie metafizycznego i egzystencjalnego wymiaru śmierci. Ostatecznie bowiem to rozstrzygnięcia dotyczące istoty i racji śmierci leżą u podstaw naszych preferencji związanych ze sposobem umierania. Inaczej będzie pojmował własne odejście ten, kto wierzy w sąd ostateczny i życie wieczne, inaczej zaś ten, kto postrzega śmierć jako wyzwolenie lub naturalny kres życia. Usytuowanie problemu śmierci na płaszczyźnie metafizycznej nie znaczy, że pomijamy to, co w umieraniu najważniejsze, czyli wymiar osobowy. Przeciwnie, właśnie perspektywa metafizyczna pozwala zrozumieć, że śmierć powinna być interpretowana z perspektywy tego, kogo dotyczy; każda jest zatem moją śmiercią, śmiercią określonego mnie.
Nie wiemy wprawdzie, czym jest śmierć ani dlaczego jej podlegamy, nie tracimy jednak nadziei, że tkwi w niej sens, który prędzej czy później zostanie nam odsłonięty.
W obliczu cierpienia i lęku nieraz brakuje słów. Autor książki, dotykając trudnych doświadczeń bólu, choroby, śmierci, samotności, pokazuje, jak mówić, by słowa były jak uścisk, modlitwa i błogosławieństwo.
Książka składa się z dwóch części. W pierwszej prowadzone są rozważania na temat definicji lęku, sposobów jego rozumienia, uwarunkowań i znaczenia dla osobistego rozwoju. Jest to wiodąca część pracy, zawierająca myśli i spostrzeżenia wyrosłe z inspiracji badaniami, ale wyraźnie przekraczająca ich rezultaty. W części drugiej znalazły się zagadnienia metodologiczne i prezentacja wyników. Zmaganie się z tematyką śmierci to dotykanie nieznanego, trudno nadać mu adekwatną formę, by nie naruszyć rytmu odkrywania tajemnicy i nie spłoszyć narodzonych w ciszy myśli i wzruszeń.
Książka zawiera 28 rozpraw prezentujących różne płaszczyzny społecznego podejścia do choroby i śmierci. Swoje badania przedstawili nie tylko historycy, ale również socjologowie, politologowie, ekonomiści i badacze zajmujący się organizacją polityki społecznej i zdrowotnej.
W książce szczegółowo omówiono sposoby rozwiązywania problemów zdrowotnych i pielęgnacyjnych u pacjentów z różnymi schorzeniami przewlekłymi, niesamodzielnymi w wieku dojrzałym oraz w podeszłym wieku. Pierwsza część książki zawiera krótkie wprowadzenie z zakresu podstawowych pojęć dotyczących: opieki i pielęgnacji, modelu sprawowania opieki, zespołu terapeutycznego, potrzeb człowieka chorego oraz zakażeń szpitalnych. W drugiej części szczegółowo omówiono zasady pielęgnowania w różnych sytuacjach chorobowych oraz związanych z niesprawnością.
Książka adresowana jest przede wszystkim do osób kształcących się w zawodzie opiekun medyczny. Może być również przydatna dla pracowników socjalnych, asystentów osób przewlekle chorych oraz rodzinie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
