Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Encyklopedyczno-słownikowe dzieło poświęcone różnym aspektom umierania, śmierci, żałoby, obecnym w języku, kulturze, obyczaju, religii, systemach filozoficznych, zrytualizowanych formach pamięci o zmarłych...
To pierwsze w polskim piśmiennictwie tego typu dzieło, zainspirowane przez słynny słownik Roberta Sabatier, Dictionnaire de la Morte (1967). W opracowaniu poszczególnych haseł Autorzy w szeroki sposób cytują teksty oryginalne, np. fragmenty Biblii czy też wypowiedzi wielkich filozofów i pisarzy. Książka stanowi punkt wyjścia do dalszych badań ? w Polsce mało popularnych ? nad tajemnicą śmierci.
Książka porusza bardzo istotny, a przy tym mało zbadany, problem obecności seniorów w przestrzeni publicznej. Punktem wyjścia analiz są obserwowane we współczesnym zachodnim świecie dwie tendencje ? powrót religii do sfery publicznej oraz starzenie się społeczeństwa. Tendencje te wpływają na procesy społeczne, a przez to na przyszłość nas wszystkich. Przedmiotem badań są zbiorowe działania prowadzone przez polskich seniorów we wspólnotach, ruchach i stowarzyszeniach, zarówno kościelnych, jak i wyznaniowych usytuowanych na pograniczu Kościoła katolickiego i trzeciego sektora. W pracy przeprowadzono analizę zaangażowania ludzi starszych w życie społeczne z wykorzystaniem danych jakościowych zgromadzonych z zastosowaniem takich technik, jak: obserwacja, wywiady pogłębione oraz wywiady grupowe. W ich opracowaniu posłużono się teorią ugruntowaną w wersji konstruktywistycznej.
Epigramy nagrobne są kategorią źródeł niezwykle istotną dla badań nad religią, antropologią filozoficzną, historią społeczną, literaturą klasyczną i epigrafiką. Badania nad nimi są już od dawna prowadzone, ale książka Andrzeja Wypustka zawiera wiele oryginalnych pomysłów, jest oparta na bogatym, uporządkowanym materiale źródłowym i wysokiej próby warsztacie naukowym. Wybierając z ogromnej ilości epigramów utwory oryginalne, z nowymi pomysłami, autor koncentruje się na epigramach eschatologicznych, mówiących o specjalnej bliskości zmarłych z bogami. Teksty epigramów przytacza we własnych przekładach.
To książka, która powstała na podstawie programu pod tym samym tytułem, który Szymon Hołownia prowadzi w Religia.tv. Rozmawia z ludźmi w sytuacjach granicznych - doświadczonymi przez chorobę, śmierć kogoś bliskiego lub inne trudne przejścia. Część z nich znana jest z mediów, jak Maciej Kozłowski czy Ewa Komorowska, inni toczą swoje zmagania z dala od blasku fleszy. W każdym jednak przypadku ich opowieści są autentyczne i poruszające. Uświadamiają nam, jak wielkim darem jest życie i zdrowie i jak niewiele trzeba, aby ten dar utracić. Szymon Hołownia prowokuje, pyta o bunt wobec Boga, o to, jak w ogóle można pogodzić się z takimi doświadczeniami. Odpowiedzi, które słyszy, mogą nas wiele nauczyć.
Przygotowujemy ją, planujemy, obliczamy, ale doskonale wiemy, że nikt nie uniknie emerytury. Pójście w odstawkę lub wieczne wakacje, emerytura może być prawdziwym dramatem lub złotym wiekiem;
Bernard Ollivier, mityczny autor Longue Marche, dokonał wyboru.
Dziesięć lat temu, przygnębiony, pozbawiony nadziei i planów na przyszłość, kończył swoją karierę dziennikarską, zastanawiając się nad tym, w jaki sposób lata nadchodzącego "urlopu" mogłyby okazać
się najbogatszymi w jego życiu.
W wieku 51 lat stracił i pracę, i żonę – czuł wtedy, że jego życie dobiegło końca. Tymczasem okres ten okazał się najbardziej barwny i emocjonujący z wszystkich etapów jego życia. Ollivier postanowił
przekształcić ów emerytalny nadmiar czasu w prawdziwą przygodę.
Świeżo upieczony emeryt, zamiast zasiąść na kanapie, puścił Francję i udał się na pielgrzymkę do Santiago di Compostella, a następnie w słynną, opisaną w Długim marszu, podróż Jedwabnym Szlakiem.
Założył organizację "Seuil", która umożliwia młodym delikwentom odnalezienie się na nowo w społeczeństwie – zawierał nowe przyjaźnie i cieszył się życiem jak nigdy dotąd. Wciąż udowadnia, że:
życie zaczyna się po sześćdziesiątce, ale nie kończy się zaraz potem.
Jedna z najpopularniejszych i najbardziej chyba poruszająca książka Wilbera, stanowiąca zapis historii niezwykłej miłości dwojga ludzi, którzy pokochali się od pierwszego dotknięcia. Każdy znajdzie w niej odbicie swoich najgłębszych tęsknot, pragnień i lęków, swojej wrażliwości i siły.Jedna z najpopularniejszych i najbardziej chyba poruszająca książka Wilbera, stanowiąca zapis historii niezwykłej miłości dwojga ludzi, którzy pokochali się od pierwszego dotknięcia. Każdy znajdzie w niej odbicie swoich najgłębszych tęsknot, pragnień i lęków, swojej wrażliwości i siły. Dzięki tej lekturze łatwiej rozeznać się we własnej prawdzie, we własnych mistyfikacjach i w wątpliwościach umysłu. W tę piękną opowieść Wilber potrafił wpleść objaśnienia i komentarze do wielkich tradycji duchowych, od chrześcijaństwa począwszy, a na buddyzmie skończywszy. Prowadzi rozważania o istocie medytacji, o związkach psychoterapii i duchowości oraz o naturze zdrowia i umiejętności uzdrawiania.
KEN WILBER (1949) – współczesny amerykański myśliciel, teoretyk systemów i pisarz.
W swoich książkach roztrząsa związki m.in. nauki, kultury, duchowości i religii. Jest twórcą integralnej teorii świadomości i psychologii transpersonalnej.
Książka Śmiertelni nieśmiertelni jest niezwykłym dwugłosem – zapisem dramatycznej historii małżeństwa Wilbera, w której dwoje ludzi staje wobec nieuleczalnej choroby. Jednocześnie wpisaniem ich losów w kontekst rozważań nad wielkimi tradycjami duchowymi. Próbą znalezienia odpowiedzi w jaki sposób podołać najtrudniejszemu wyzwaniu
KAROLINA GRUSZKA (1980) – absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej, aktorka filmowa (m.in. Kochankowie z Marony, Inland Empire, Tlen, 3 sezony w piekle) i teatralna (m.in. Władza, Lipiec, Taniec Delhi). Laureatka nagrody za pierwszoplanową rolę kobiecą na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. w G
JAKUB KAMIEŃSKI (1979) – absolwent wrocławskiej PWST, aktor teatralny (m.in. Trans-Atlantyk, Solaris) i filmowy (m.in. Yuma).
Rewolucyjne badania w dziedzinie biologii doświadczeń mistycznych i z pogranicza śmierci
Pomiędzy 1990 a 1995 rokiem dr Rick Strassman przeprowadził zatwierdzone przez DEA badania kliniczne na Uniwersytecie Nowego Meksyku, podczas których sześćdziesięciu ochotników otrzymało DMT – jeden z najpotężniejszych znanych nam psychodelików. Niniejsza książka stanowi niezwykle szczegółowy opis owych sesji, stawiając przy tym pytania dotyczące natury ludzkiego umysłu oraz terapeutycznego potencjału psychodelików. DMT jest substancją występującą głównie w roślinach, ale produkuje ją także ludzki mózg. Wywołała ona u badanych szereg doświadczeń z pogranicza śmierci oraz przeżyć mistycznych. Wielu ochotników opisało niezwykle realistyczne spotkania z inteligentnymi istotami, przy czym na szczególną uwagę zasługują przypadki nawiązania kontaktu z „obcymi”. Niemal wszyscy uznali, że udział w badaniach był jednym z najważniejszych doświadczeń ich życia.
Strassman łączy DMT z szyszynką, a więc miejscem, w którym, według Hindusów, znajduje się siódma czakra i które Kartezjusz nazywał „siedliskiem duszy”. W DMT: Molekuła duszy stawia ON śmiałą tezę, w myśl której naturalnie uwalniane przez szyszynkę DMT umożliwia duszy wniknięcie do ciała oraz jego opuszczenie, towarzysząc także doświadczeniom narodzin i śmierci, osiąganiu najwyższych stanów medytacyjnych, a nawet seksualnej transcendencji. Strassman uważa także, że przypadkowe uwalnianie DMT może prowadzić do doświadczeń uprowadzenia przez obcych. Substancja ta, używana z rozwagą, może w znaczącym stopniu przyczynić się do dokładniejszego zbadania najbardziej mistycznych obszarów ludzkiego umysłu i ludzkiej duszy.
Ta książka dotyka tabu starości i zadaje niewygodne pytanie - Czy starcy też są ludźmi? Ta książka dotyka tabu starości i zadaje niewygodne pytanie - Czy starcy też są ludźmi?
Francuska filozofka tym razem bierze w obronę osoby starsze, o których coraz częściej zapominają zachodnie społeczeństwa. Wzywa nie tylko do troski i zmiany systemu opieki społecznej, ale do zmiany sposobu postrzegania starców, do przywrócenia im człowieczeństwa.
Autorka z bezwzględną szczerością pokazuje, w jaki sposób traktowane są osoby starsze. Przyznaje, że mają one inne potrzeby, ale także inne, ograniczane przez resztę społeczeństwa prawa.
Czy starcy też są ludźmi? Gdy spojrzy się na sposób traktowania ich w naszym społeczeństwie, można w to wątpić. Wynika z niego, że starzy ludzie nie mają ani tych samych potrzeb, ani tych samych praw co reszta. Innymi słowy, odmawia się im minimum, powszechnie uważanego za niezbędne. Są celowo skazani na biedę, ciężkie warunki mieszkaniowe, niedołęstwo, samotność, beznadzieję. Żeby uśpić publiczne sumienie, ideolodzy stworzyli mity, skądinąd wewnętrznie sprzeczne, które skłaniają młodych, by nie widzieli w starcach ludzi sobie podobnych, ale odmieńców. Obowiązuje wyobrażenie czcigodnego Mędrca, który góruje wysoko nad światem doczesnym. Jest on starym szaleńcem i plecie od rzeczy. Nie należy do naszego gatunku, niezależnie od tego, czy stawia się go ponad gatunkiem czy poniżej. Jeszcze łatwiej, niż zamazywać obraz rzeczywistości, jest zupełnie zamknąć na nią oczy. Dlatego starość jest wstydliwą tajemnicą i tematem zakazanym. Kiedy mówiłam komuś, że mam zamiar zająć się tą sprawą, najczęstszą reakcją był okrzyk: „Cóż to za pomysł! Jakie to smutne! To chore!”.
Właśnie dlatego napisałam te słowa. Chciałam prawdziwie opisać los tych pariasów i sposób, w jaki sami go przyjmują. Chciałam, by ich wołanie zostało usłyszane i zmusić do uznania ich głosu za głos ludzki. Stanie się wtedy jasne, że ich ciężka dola stanowi klęskę całej współczesnej cywilizacji. Przecież nie da się pogodzić ich losu z humanistycznymi ideami głoszonymi przez klasę rządzącą. Ta ostatnia jest nie tylko odpowiedzialna za „politykę wobec starości”, która graniczy z barbarzyństwem. To ona stworzyła podwaliny dla tak marnego zakończenia żywota. Jest ono nieuniknionym skutkiem wyzysku pracowników, atomizacji społeczeństwa, zubożenia kultury zarezerwowanej dla elity. Ciężki los starców wskazuje na konieczność radykalnej odbudowy naszego kulawego systemu społecznego. To dlatego tak starannie unika się tematu ostatnich lat życia. Tym bardziej właśnie należy przerwać zmowę milczenia. Proszę moich czytelników, by mi w tym pomogli.
Simone de Beauvoir
Wiara w życie po fizycznej śmierci towarzyszy ludzkości od zarania dziejów.Wiara w życie po fizycznej śmierci towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Wszystkie cywilizacje i kultury światowe - od kiedy tylko zaczęto utrwalać idee i czynić z nich tradycję - miały przynajmniej pewne "oficjalne" wyobrażenie o tym, co dzieje się po zakończeniu ziemskiej wędrówki człowieka, a nierzadko wyobrażenia te rozrastały się w wizje obejmujące światy nawet rozleglejsze niż ziemski i zaludnione przez istoty na ogół znacznie potężniejsze od człowieka, przejmujące władanie nad nim "na drugim brzegu życia".
Książka przedstawia zarówno główne kulturoznawcze motywy, jak i występujące we wszystkich kulturach świata popularne poglądy na temat wszystkiego tego, co związane z życiem po śmierci. Autor prezentuje wiele wątków tej tematyki - od prymitywnych przekazów plemiennych i mitów starożytnych ludów po bogactwo wciąż żywych religii. Znajdziemy w tej publikacji bliskie nam tematy powtarzające się we wszystkich trzech wielkich religiach świata - chrześcijaństwie, judaizmie i islamie, takie jak choćby "demony".
"Sztuczne zapłodnienie, terapia genowa, klonowanie, diagnostyka prenatalna, komórki macierzyste, hybrydy, eugenika..."Jak dzisiaj mówić o rzeczach trudnych, nie gubiąc się w gąszczu specjalistycznego słownictwa? Z potrzeby odpowiedzi na trudne pytania zrodziła się seria ABC bioetyki. W każdym tomiku postaramy się wprowadzić czytelnika w tajniki techniczne danego problemu, metody badawczej lub stosowanej terapii, by następnie przejść do kwestii moralnych, jakie się z nim wiążą.
Drugi tomik serii ABC bioetyki dotyka niezwykle intrygującego problemu związanego z zasadą Do Not Resuscitate (DNR) - możliwości odstąpienia od reanimacji w szczególnych sytuacjach. Publikacja przedstawia problemy końca ludzkiego życia (uporczywa terapia, jakość życia, proporcjonalność i nieproporcjonalność leczenia, problem bólu, cierpienia, eutanazji, umierania oraz śmierci mózgowej).
Znakomity wywiad-rzeka, który ujawnia tajemnice życia po śmierci i rzeczy ostatecznych.tajemnice życia po śmierci
Znany publicysta Andrea Tornielli i ojciec Livio Fanzaga - ceniony kaznodzieja i legendarny głos włoskiego Radio Maria - prowadzą pasjonującą rozmowę o ostatecznych losach człowieka. Ujawniają, przypominają i tłumaczą podstawowe prawdy wiary chrześcijańskiej na temat przyszłości człowieka, życia po śmierci, sądu, nieba, piekła i czyśćca, zmartwychwstania ciał i końca świata, ale także konkretnych problemów najbardziej dotykających człowieka w tym życiu, takich jak cierpienie, przemijanie, ból po śmierci bliskiej osoby, łączność ze zmarłymi, drogi odkupienia i niebezpieczeństwo potępienia.
Znakomity wywiad-rzeka, który ujawnia tajemnice życia po śmierci i rzeczy ostatecznych...
Modlitewnik dla seniorów zawiera starannie wybrane pod kątem potrzeb duchowych tej grupy wiekowej teksty modlitw i rozważań, które mogą być wartościową pomocą w codziennym spotkaniu z Bogiem.
Temat śmierci, przekraczający granice kulturowe, historyczne i wyznaniowe, jest w istocie "nieśmiertelny", co znajduje odbicie w jego zadziwiającej żywotności w ciągu stuleci i pod każdą szerokością geograficzną na Ziemi.
Temat śmierci, któremu aktualności przydają zbiorowe tragedie, jak epidemia aids, zanieczyszczenie środowiska, terroryzm i dziesiątki krwawych wojen lokalnych, jest nieustannie podejmowany przez współczesnych artystów, widzących w nim szczególny teren do refleksji i twórczych poszukiwań.
Z Wprowadzenia
Eutanazja (nie) godna śmierć - kolejny film z serii Uwaga życie! zatrzymuje się na ważnym problemie, który dziś przybiera niepokojące rozmiary. Jakie argumenty mają zwolennicy eutanazji i czy na pewno nie ma alternatywy dla ich racji? Czy rzeczywiście zdajemy sobie sprawę z zagrożenia, jakie niesie ze sobą legalizacja niegodnej śmierci? Dlaczego eutanazja nie może być lekarstwem na cierpienie? Na te i szereg innych pytań odpowiadają w filmie lekarze, etycy, autorytety moralne, a także osoby z życia publicznego i młodzież.
Edukacyjnej warstwie filmu towarzyszy krótka etiuda w poruszający sposób ukazująca dylematy, przed jakimi często stają ludzie starsi i ich opiekunowie.
Filmy edukacyjne z serii: Uwaga życie! adresowane są przede wszystkim do młodzieży szkół gimnazjalnych i średnich. Pokazują problemy współczesnego świata, z którym spotykamy się na co dzień. Filmy są doskonałą pomocą dydaktyczną dla wychowawców w szkole, ale stanowią również interesujący materiał dla indywidualnych odbiorców, poszukujących odpowiedzi na nurtujące problemy codziennego życia.
Antologia składa się z dwudziestu tekstów. Mogłoby być ich więcej. Śmierć stała się francuską specjalnością. Przywykło się uważać, że jest Mistrzem z Niemiec. Tymczasem w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych we francuskiej historii, filozofii i naukach społecznych powiedziano o śmierci niemało i były to wypowiedzi godne uwagi. Najsilniej zabrzmiał chyba głos historyków mniej lub bardziej jawnie nawiązujących do tradycji ?Annales?. Emmanuel Le Roy Ladurie, omawiając książki Vovelle?a, Lebruna i Chaunu, nie wahał się użyć formuły ?nowa historia śmierci?. Równolegle powstawała też jej ?nowa? antropologia (Thomas i Maertens), semiotyka (Marin i Urbain) i estetyka (Guiomar i Claire).
Książkę Jak dożyć w zdrowiu 120 lat warto mieć pod ręką w każdej rodzinie; warto zaufać wiedzy, radom i wskazówkom życiowym Autora. Jako człowiek szerokich zainteresowaniach i ogromnym doświadczeniu napisał książkę daleko wykraczającą poza wiedzę medyczną. W dyskursie posługuje się licznymi przykładami i anegdotami ubarwiającymi tekst i ułatwiającymi zrozumienie złożonych problemów medycznych, m. in. metabolizmu.
Prawda o życiu po śmierci
Nr 1 na liście bestsellerów New York Timesa. Jedno z najpotężniejszych i najbardziej znanych mediów współczesnego świata jest gotowe na udzielenie odpowiedzi na każde twe pytanie. Co pożytecznego o życiu, zarówno doczesnym, jak i pośmiertnym, mogą Ci powiedzieć Ci, którzy odeszli? Autor dzieli się z Tobą spostrzeżeniami i wspomnieniami nagromadzonymi przez lata profesjonalnych seansów spirytystycznych. Ukazuje również zupełnie nowe spojrzenie na zjawiska paranormalne takie jak jasnowidzenie, jasnosłyszenie czy spontaniczne leczenie przy użyciu duchowej mocy. Dowiesz się także, co tak naprawdę widnieje na tzw. "fotografiach duchów". Przekazuje on także każdemu z nas dokładne wytyczne, jak możemy rozpoznać swoich przewodników duchowych i w konsekwencji prezentuje zupełnie inne spojrzenie na Anioła Stróża. Rzuca jednocześnie nowe światło na reinkarnację i przykre doświadczenia, jakie nas spotykają za życia. Śmiertelne choroby, wypadki czy tragiczne zdarzenia mogą być jedynie jedną z lekcji, którą powinniśmy odrobić by wznieść się na kolejny poziom naszego rozwoju. Poznaj zatem świat zjawisk nadprzyrodzonych widziany oczyma osoby, która od wczesnego dzieciństwa rozmawiała z niebiosami, by dziś przekazać Ci całą prawdę o nich. Prawdę tyleż niezwykłą, co przydatną. Przekonaj się, jak bardzo...
spotkanie pragnień
miłość, która przynagla
nienawiść
pożytek z cierpienia
pokonana śmierć
lęk przed potępieniem
lekarstwo na grzech
wybór życia
łamanie konwenansów
wolność krzyża
"I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal". Te natchnione słowa, jakie do cierpiącego Hioba skierował przyjaciel, wciąż niosą nadzieję na Bożą pomoc i szczęśliwy finał życia. W podobnym duchu utrzymane są niniejsze rozważania. Pomogą one dostrzec miłość Boga, której doświadczanie jest przedsmakiem Nieba.
Śmierć dziecka rodzice przeżywają jak koniec świata. Szok, bezgranicznie natężone cierpienie i dręczące pytanie `dlaczego?` łatwo przemieniają się w nieszczęścia ostateczne, niszczące człowieka i sens jego życia. Magdalena Krzeptowska doświadczenie utraty dwojga swoich dzieci opisuje w sposób niezwykle wnikliwy, odważny i dojrzały, a zarazem niepozbawiony ogromnego ładunku emocjonalnego. Ta osobista perspektywa została wzbogacona przenikliwymi spostrzeżeniami z listów Ojców Kościoła i filozofów starożytnych. Dzięki temu podwójnemu spojrzeniu książka może stać się przewodnikiem na niełatwej drodze ku nadziei.
Życie jest warte, by zostało przeżyte, i należy je chronić, od momentu poczęcia do odejścia. Nie wolno nikogo prosić o to, by nas zabił. Cywilizacji nie można budować na tego rodzaju fałszywym założeniu. Prawdziwa miłość nie zabija i nie prosi o śmierć.
Trzeba otworzyć konkretną debatę i zastanowić się czy to właśnie nie z braku zaangażowania, solidarności i wrażliwości ze strony innych ludzi, bierze się stan cierpienia, porzucenia i rezygnacji u osób niepełnosprawnych.
Dlaczego powstała ta książka? By skłonić nas do refleksji nad tematami etycznie drażliwymi, otworzyć na słabość, bezbronność i kalectwo. Niepełnosprawność to temat naznaczony piętnem poprawności politycznej. Czym dla naszego społeczeństwa jest prawo do życia, w czasach, gdy pieniądze, polityka i media zaangażowane są w inicjatywy zdążające tylko w jednym kierunku - skoncentrowanym wyłącznie na prawie do śmierci we wszystkich jego odmianach.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
