Potrzebujesz skorzystać z poczty elektronicznej? Chcesz odnowić kontakt z rodziną z drugiego końca Polski? Nie wiesz, jak napisać na komputerze, a potem wydrukować dokument? Sięgnij po nasz poradnik i przekonaj się, że obsługa komputera jest prosta, daje dostęp do wszystkich potrzebnych informacji i otwiera przed tobą nowe możliwości! Napisany przystępnym językiem poradnik został przygotowany specjalnie dla osób powyżej 50 roku życia, które chcą zacząć swobodnie korzystać z komputera i nieograniczonych możliwości Internetu. Z poradnikiem szybko opanujesz obsługę sprzętu, wyszukiwanie informacji, płacenie rachunków przez Internet. Dowiesz się, jak robić zakupy bez wychodzenia z domu, oglądać filmy on line, brać udział w aukcjach internetowych, korzystać z serwisów społecznościowych czy poczty elektronicznej.

według medycyny tybetańskiej i nauk dzogczen W książce "Narodziny, życie i śmierć" Czogjal Namkhai Norbu, wielki tybetański mistrz dzogczen i wybitny erudyta w zakresie wiedzy o kulturze dawnego Tybetu, przedstawia fundamentalne kwestie ludzkiej egzystencji z perspektywy nauk dzogczen i medycyny tybetańskiej. Książka ta jest także rodzajem poradnika, objaśniającego jak mamy postępować w codziennym życiu, aby stało się ono lepsze, nabrało głębszego, a nawet ostatecznego sensu. W części pierwszej autor wprowadza główne terminy medycyny tybetańskiej – definiuje i objaśnia funkcjonowanie i związki pomiędzy trzema humorami i składnikami organicznymi. Część druga, Narodziny, zawiera między innymi opis rozwoju płodu oraz wskazówki dla kobiet w ciąży. Część trzecia, Życie, opisuje jak utrzymać w dobrym zdrowiu trzy aspekty naszej egzystencji (ciało, głos i umysł). Ukazuje, w jaki sposób brak równowagi między humorami prowadzi do chorób. Ostatnia część, Śmierć, dotyczy procesu śmierci oraz zawiera wyjaśnienia i nauki, jak w stanach bardo uzyskać wyzwolenie. Autor pokazuje też, jak ważne jest ciągłe utrzymywanie obecnoości i świadomości, zarówno dla życia w zdrowiu i szczęściu, jak i dla urzeczywistnienia. Narodziny, życie i śmierć – Fragment Książki WPROWADZENIE DO ZASAD MEDYCYNY TYBETAŃSKIEJ   NATURA HUMORÓW I ORGANICZNYCH SKŁADNIKÓW CIAŁA Podstawą medycznej nauki jest ludzkie ciało, które należy rozpatrywać jako zbiór humorów, duła, oraz organicznych składników, kham. Jeżeli chcemy uzyskać pełną wiedzę o podstawowej naturze ciała, konieczne jest dokładne poznanie tego, czym są humory, składniki organiczne, jakie są ich rodzaje, charakterystyka, funkcje, uwarunkowania oraz wzajemne związki. Powinniśmy też wiedzieć, jak dzięki nim powstaje ciało ludzkie, formuje się i jak żyje, kiedy jest już w pełni ukształtowane. Jakie występują niekorzystne dla życia warunki, powstające z powodu pierwotnych i wtórnych przyczyn oraz jakie są metody ich przezwyciężenia. „Podstawowa natura" to nie tylko słowna konstrukcja, ale fundament konkretnej i rzeczywistej kondycji naszego ciała, zasługującej na skoncentrowaną uwagę każdej ludzkiej istoty. Poznając naturę humorów i składników organicznych, w trzech fazach - początkowej, środkowej i końcowej - będziemy w stanie rozpoznać stan swojego ciała oraz różne niekorzystne dla ciała czynniki. Dzięki temu będziemy mogli znaleźć metody w naturalny sposób uwalniające nas od nich oraz przywracające harmonię ciała i życia. Tybetański termin dula, humory, generalnie oznacza „zbiór", ale w tym medycznym kontekście opisuje podstawową po-tencjalność, posiadającą specyficzną zdolność do stwarzania, utrzymywania i niszczenia, charakteryzującą się trzema różnymi rodzajami natury i funkcji. Ten zbiór składający się z trzech elementów, istniejący w każdej jednostce, nazywa się właśnie dala, czyli humorami. Trzy humory5, kształtując, podtrzymując i niszcząc ludzkie ciało, stanowią podstawę każdej ludzkiej jednostki, mężczyzny czy kobiety. Są one następujące: humor wiatru, posiadający właściwość mobilności elementu powietrza, humor żółci o cechach gorąca i spalania elementu ognia oraz humor flegmy, mający właściwości trwałości i stabilności elementu ziemi oraz cechy wilgoci i zwilżania elementu wody. Trzy elementy, powietrze, ogień i woda stanowią oparcie dla funkcjonowania trzech humorów. Wyjaśniając związek pomiędzy elementami a humorami, zwykle mówi się, że humorowi wiatru odpowiada element wiatru, humorowi żółci element ognia, a humorowi flegmy, element wody.

CHOROBIE ALZHEIMERA MOŻNA ZAPOBIEC! Większość osób uważa, że albo nic nie da się zrobić, żeby uniknąć choroby Alzheimera, albo można jej zapobiegać tylko w bardzo niewielkim stopniu. Naukowcy wiedzą już, że to nieprawda. W rzeczywistości najwybitniejsi badacze twierdzą obecnie, że naszą największą i być może jedyną nadzieją na pokonanie choroby Alzheimera jest zapobieganie tej chorobie. Gdy autorka bestsellerów Jean Carper odkryła, że jest nosicielką genu zwiększającego podatność na alzheimera, z determinacją postanowiła dotrzeć do najnowszych doniesień naukowych na temat możliwości zapobiegania tej chorobie. Odkryła 100 zaskakująco prostych, naukowo udowodnionych sposobów, aby radykalnie zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju choroby Alzheimera, pogorszenia pamięci i wystąpienia innych form demencji. Czy wiesz, że witamina B12 chroni twój mózg przed zmniejszaniem się, sok jabłkowy działa jak jeden z powszechnie stosowanych leków na alzheimera, a surfowanie po Internecie wzmacnia starzejące się komórki mózgu? Czy wiedziałeś, że zwykła infekcja oraz popularne leki stosowane do znieczulania mogą spowodować demencję, oraz że medytacja przyczynia się do powstawania nowych neuronów, a ćwiczenia fizyczne wspomagają mózg? Możesz w ogromnym stopniu wpłynąć na swoją przyszłość i jak najdłużej opóźniać wystąpienie objawów choroby Alzheimera za pomocą zaledwie kilku prostych działań profilaktycznych. Jeśli uda ci się opóźnić początek alzheimera o pięć lat, zmniejszasz tym samym ryzyko wystąpienia tej choroby o połowę. A gdy opóźnisz jej wystąpienie o dziesięć lat, najprawdopodobniej nigdy na nią nie zachorujesz! Książka 100 sposobów zapobiegania chorobie Alzheimera zmieni sposób, w jaki postrzegasz tę chorobę i pozwoli ci zapoznać się z pasjonującymi, aktualnymi informacjami o najnowszych badaniach nad mózgiem, dzięki którym ustrzeżesz siebie i swoją rodzinę przed tą straszną chorobą.

„Książka jest śladem moich podróży naukowych, uczestnictwa w konferencjach na przełomie XX i XXI wieku. Staram się być obecna w życiu naukowym i przekazywać idee, które wydają mi się ważne dla obu dyscyplin - edukacji w trakcie życia i edukacji przez życie. Idea ta współgra z nurtem badań biograficznych. W przekazanych tekstach wyraża się przez połączenie działań badacza z jego myślą biograficzną czy autobiograficzną. Lub inaczej – przez wykorzystanie myśli biograficznych czy autobiograficznych w pracach badawczych” (ze Wstępu Autorki)

Ludność w Polsce starzeje się. Jednocześnie w czasie procesu transformacji zakres ochrony ekonomicznej, jaką społeczeństwo poprzez szeroko rozumiane instytucje państwowe zapewnia swoim członkom, uległ znaczącemu zmniejszeniu. W połączeniu z trudnymi warunkami ekonomicznymi, których efektem jest zmniejszenie wpływów z podatków oraz rosnąca liczbą osób potrzebujących pomocy, zagrożona jest realizacja podstawowej funkcji systemu ubezpieczeń społecznych, czyli zapewnienie adekwatnych środków do życia dla osób starszych. Książka analizuje poziom zagrożenia tych osób ryzykiem ubóstwa. Badamy przy tym nie tylko bezpośrednie ryzyko ubóstwa, wywołane niskimi dochodami bądź brakiem możliwości zarobkowania, ale również ryzyka pierwotne, z których część nie jest zwykle bezpośrednio związana z sytuacją ekonomiczną, jednak również niesie ze sobą znaczące skutki ekonomiczne.

To, że nie popełniamy samobójstwa, zależy od tysiąca okoliczności i przypadków. Ale im dłużej zajmuję się ta sprawą, tym większej nabieram pewności, że istnieją sytuacje, w których samobójstwo popełniłby każdy. Jeśli nie popełniamy go, to tylko dlatego, że jeszcze nie znaleźliśmy się w takiej sytuacji. Stefan Chwin

Encyklopedyczno-słownikowe dzieło poświęcone różnym aspektom umierania, śmierci, żałoby, obecnym w języku, kulturze, obyczaju, religii, systemach filozoficznych, zrytualizowanych formach pamięci o zmarłych... To pierwsze w polskim piśmiennictwie tego typu dzieło, zainspirowane przez słynny słownik Roberta Sabatier, Dictionnaire de la Morte (1967). W opracowaniu poszczególnych haseł Autorzy w szeroki sposób cytują teksty oryginalne, np. fragmenty Biblii czy też wypowiedzi wielkich filozofów i pisarzy. Książka stanowi punkt wyjścia do dalszych badań ? w Polsce mało popularnych ? nad tajemnicą śmierci.

Książka porusza bardzo istotny, a przy tym mało zbadany, problem obecności seniorów w przestrzeni publicznej. Punktem wyjścia analiz są obserwowane we współczesnym zachodnim świecie dwie tendencje ? powrót religii do sfery publicznej oraz starzenie się społeczeństwa. Tendencje te wpływają na procesy społeczne, a przez to na przyszłość nas wszystkich. Przedmiotem badań są zbiorowe działania prowadzone przez polskich seniorów we wspólnotach, ruchach i stowarzyszeniach, zarówno kościelnych, jak i wyznaniowych usytuowanych na pograniczu Kościoła katolickiego i trzeciego sektora. W pracy przeprowadzono analizę zaangażowania ludzi starszych w życie społeczne z wykorzystaniem danych jakościowych zgromadzonych z zastosowaniem takich technik, jak: obserwacja, wywiady pogłębione oraz wywiady grupowe. W ich opracowaniu posłużono się teorią ugruntowaną w wersji konstruktywistycznej.

Epigramy nagrobne są kategorią źródeł niezwykle istotną dla badań nad religią, antropologią filozoficzną, historią społeczną, literaturą klasyczną i epigrafiką. Badania nad nimi są już od dawna prowadzone, ale książka Andrzeja Wypustka zawiera wiele oryginalnych pomysłów, jest oparta na bogatym, uporządkowanym materiale źródłowym i wysokiej próby warsztacie naukowym. Wybierając z ogromnej ilości epigramów utwory oryginalne, z nowymi pomysłami, autor koncentruje się na epigramach eschatologicznych, mówiących o specjalnej bliskości zmarłych z bogami. Teksty epigramów przytacza we własnych przekładach.

To książka, która powstała na podstawie programu pod tym samym tytułem, który Szymon Hołownia prowadzi w Religia.tv. Rozmawia z ludźmi w sytuacjach granicznych - doświadczonymi przez chorobę, śmierć kogoś bliskiego lub inne trudne przejścia. Część z nich znana jest z mediów, jak Maciej Kozłowski czy Ewa Komorowska, inni toczą swoje zmagania z dala od blasku fleszy. W każdym jednak przypadku ich opowieści są autentyczne i poruszające. Uświadamiają nam, jak wielkim darem jest życie i zdrowie i jak niewiele trzeba, aby ten dar utracić. Szymon Hołownia prowokuje, pyta o bunt wobec Boga, o to, jak w ogóle można pogodzić się z takimi doświadczeniami. Odpowiedzi, które słyszy, mogą nas wiele nauczyć.

Przygotowujemy ją, planujemy, obliczamy, ale doskonale wiemy, że nikt nie uniknie emerytury. Pójście w odstawkę lub wieczne wakacje, emerytura może być prawdziwym dramatem lub złotym wiekiem; Bernard Ollivier, mityczny autor Longue Marche, dokonał wyboru. Dziesięć lat temu, przygnębiony, pozbawiony nadziei i planów na przyszłość, kończył swoją karierę dziennikarską, zastanawiając się nad tym, w jaki sposób lata nadchodzącego "urlopu" mogłyby okazać się najbogatszymi w jego życiu. W wieku 51 lat stracił i pracę, i żonę – czuł wtedy, że jego życie dobiegło końca. Tymczasem okres ten okazał się najbardziej barwny i emocjonujący z wszystkich etapów jego życia. Ollivier postanowił przekształcić ów emerytalny nadmiar czasu w prawdziwą przygodę. Świeżo upieczony emeryt, zamiast zasiąść na kanapie, puścił Francję i udał się na pielgrzymkę do Santiago di Compostella, a następnie w słynną, opisaną w Długim marszu, podróż Jedwabnym Szlakiem. Założył organizację "Seuil", która umożliwia młodym delikwentom odnalezienie się na nowo w społeczeństwie – zawierał nowe przyjaźnie i cieszył się życiem jak nigdy dotąd. Wciąż udowadnia, że: życie zaczyna się po sześćdziesiątce, ale nie kończy się zaraz potem.

Jedna z najpopularniejszych i najbardziej chyba poruszająca książka Wilbera, stanowiąca zapis historii niezwykłej miłości dwojga ludzi, którzy pokochali się od pierwszego dotknięcia. Każdy znajdzie w niej odbicie swoich najgłębszych tęsknot, pragnień i lęków, swojej wrażliwości i siły.Jedna z najpopularniejszych i najbardziej chyba poruszająca książka Wilbera, stanowiąca zapis historii niezwykłej miłości dwojga ludzi, którzy pokochali się od pierwszego dotknięcia. Każdy znajdzie w niej odbicie swoich najgłębszych tęsknot, pragnień i lęków, swojej wrażliwości i siły. Dzięki tej lekturze łatwiej rozeznać się we własnej prawdzie, we własnych mistyfikacjach i w wątpliwościach umysłu. W tę piękną opowieść Wilber potrafił wpleść objaśnienia i komentarze do wielkich tradycji duchowych, od chrześcijaństwa począwszy, a na buddyzmie skończywszy. Prowadzi rozważania o istocie medytacji, o związkach psychoterapii i duchowości oraz o naturze zdrowia i umiejętności uzdrawiania. KEN WILBER (1949) – współczesny amerykański myśliciel, teoretyk systemów i pisarz. W swoich książkach roztrząsa związki m.in. nauki, kultury, duchowości i religii. Jest twórcą integralnej teorii świadomości i psychologii transpersonalnej. Książka Śmiertelni nieśmiertelni jest niezwykłym dwugłosem – zapisem dramatycznej historii małżeństwa Wilbera, w której dwoje ludzi staje wobec nieuleczalnej choroby. Jednocześnie wpisaniem ich losów w kontekst rozważań nad wielkimi tradycjami duchowymi. Próbą znalezienia odpowiedzi w jaki sposób podołać najtrudniejszemu wyzwaniu KAROLINA GRUSZKA (1980) – absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej, aktorka filmowa (m.in. Kochankowie z Marony, Inland Empire, Tlen, 3 sezony w piekle) i teatralna (m.in. Władza, Lipiec, Taniec Delhi). Laureatka nagrody za pierwszoplanową rolę kobiecą na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. w G JAKUB KAMIEŃSKI (1979) – absolwent wrocławskiej PWST, aktor teatralny (m.in. Trans-Atlantyk, Solaris) i filmowy (m.in. Yuma).

Rewolucyjne badania w dziedzinie biologii doświadczeń mistycznych i z pogranicza śmierci Pomiędzy 1990 a 1995 rokiem dr Rick Strassman przeprowadził zatwierdzone przez DEA badania kliniczne na Uniwersytecie Nowego Meksyku, podczas których sześćdziesięciu ochotników otrzymało DMT – jeden z najpotężniejszych znanych nam psychodelików. Niniejsza książka stanowi niezwykle szczegółowy opis owych sesji, stawiając przy tym pytania dotyczące natury ludzkiego umysłu oraz terapeutycznego potencjału psychodelików. DMT jest substancją występującą głównie w roślinach, ale produkuje ją także ludzki mózg. Wywołała ona u badanych szereg doświadczeń z pogranicza śmierci oraz przeżyć mistycznych. Wielu ochotników opisało niezwykle realistyczne spotkania z inteligentnymi istotami, przy czym na szczególną uwagę zasługują przypadki nawiązania kontaktu z „obcymi”. Niemal wszyscy uznali, że udział w badaniach był jednym z najważniejszych doświadczeń ich życia. Strassman łączy DMT z szyszynką, a więc miejscem, w którym, według Hindusów, znajduje się siódma czakra i które Kartezjusz nazywał „siedliskiem duszy”. W DMT: Molekuła duszy stawia ON śmiałą tezę, w myśl której naturalnie uwalniane przez szyszynkę DMT umożliwia duszy wniknięcie do ciała oraz jego opuszczenie, towarzysząc także doświadczeniom narodzin i śmierci, osiąganiu najwyższych stanów medytacyjnych, a nawet seksualnej transcendencji. Strassman uważa także, że przypadkowe uwalnianie DMT może prowadzić do doświadczeń uprowadzenia przez obcych. Substancja ta, używana z rozwagą, może w znaczącym stopniu przyczynić się do dokładniejszego zbadania najbardziej mistycznych obszarów ludzkiego umysłu i ludzkiej duszy.

Ta książka dotyka tabu starości i zadaje niewygodne pytanie - Czy starcy też są ludźmi? Ta książka dotyka tabu starości i zadaje niewygodne pytanie - Czy starcy też są ludźmi? Francuska filozofka tym razem bierze w obronę osoby starsze, o których coraz częściej zapominają zachodnie społeczeństwa. Wzywa nie tylko do troski i zmiany systemu opieki społecznej, ale do zmiany sposobu postrzegania starców, do przywrócenia im człowieczeństwa. Autorka z bezwzględną szczerością pokazuje, w jaki sposób traktowane są osoby starsze. Przyznaje, że mają one inne potrzeby, ale także inne, ograniczane przez resztę społeczeństwa prawa. Czy starcy też są ludźmi? Gdy spojrzy się na sposób traktowania ich w naszym społeczeństwie, można w to wątpić. Wynika z niego, że starzy ludzie nie mają ani tych samych potrzeb, ani tych samych praw co reszta. Innymi słowy, odmawia się im minimum, powszechnie uważanego za niezbędne. Są celowo skazani na biedę, ciężkie warunki mieszkaniowe, niedołęstwo, samotność, beznadzieję. Żeby uśpić publiczne sumienie, ideolodzy stworzyli mity, skądinąd wewnętrznie sprzeczne, które skłaniają młodych, by nie widzieli w starcach ludzi sobie podobnych, ale odmieńców. Obowiązuje wyobrażenie czcigodnego Mędrca, który góruje wysoko nad światem doczesnym. Jest on starym szaleńcem i plecie od rzeczy. Nie należy do naszego gatunku, niezależnie od tego, czy stawia się go ponad gatunkiem czy poniżej. Jeszcze łatwiej, niż zamazywać obraz rzeczywistości, jest zupełnie zamknąć na nią oczy. Dlatego starość jest wstydliwą tajemnicą i tematem zakazanym. Kiedy mówiłam komuś, że mam zamiar zająć się tą sprawą, najczęstszą reakcją był okrzyk: „Cóż to za pomysł! Jakie to smutne! To chore!”. Właśnie dlatego napisałam te słowa. Chciałam prawdziwie opisać los tych pariasów i sposób, w jaki sami go przyjmują. Chciałam, by ich wołanie zostało usłyszane i zmusić do uznania ich głosu za głos ludzki. Stanie się wtedy jasne, że ich ciężka dola stanowi klęskę całej współczesnej cywilizacji. Przecież nie da się pogodzić ich losu z humanistycznymi ideami głoszonymi przez klasę rządzącą. Ta ostatnia jest nie tylko odpowiedzialna za „politykę wobec starości”, która graniczy z barbarzyństwem. To ona stworzyła podwaliny dla tak marnego zakończenia żywota. Jest ono nieuniknionym skutkiem wyzysku pracowników, atomizacji społeczeństwa, zubożenia kultury zarezerwowanej dla elity. Ciężki los starców wskazuje na konieczność radykalnej odbudowy naszego kulawego systemu społecznego. To dlatego tak starannie unika się tematu ostatnich lat życia. Tym bardziej właśnie należy przerwać zmowę milczenia. Proszę moich czytelników, by mi w tym pomogli. Simone de Beauvoir

Wiara w życie po fizycznej śmierci towarzyszy ludzkości od zarania dziejów.Wiara w życie po fizycznej śmierci towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Wszystkie cywilizacje i kultury światowe - od kiedy tylko zaczęto utrwalać idee i czynić z nich tradycję - miały przynajmniej pewne "oficjalne" wyobrażenie o tym, co dzieje się po zakończeniu ziemskiej wędrówki człowieka, a nierzadko wyobrażenia te rozrastały się w wizje obejmujące światy nawet rozleglejsze niż ziemski i zaludnione przez istoty na ogół znacznie potężniejsze od człowieka, przejmujące władanie nad nim "na drugim brzegu życia". Książka przedstawia zarówno główne kulturoznawcze motywy, jak i występujące we wszystkich kulturach świata popularne poglądy na temat wszystkiego tego, co związane z życiem po śmierci. Autor prezentuje wiele wątków tej tematyki - od prymitywnych przekazów plemiennych i mitów starożytnych ludów po bogactwo wciąż żywych religii. Znajdziemy w tej publikacji bliskie nam tematy powtarzające się we wszystkich trzech wielkich religiach świata - chrześcijaństwie, judaizmie i islamie, takie jak choćby "demony".

"Sztuczne zapłodnienie, terapia genowa, klonowanie, diagnostyka prenatalna, komórki macierzyste, hybrydy, eugenika..."Jak dzisiaj mówić o rzeczach trudnych, nie gubiąc się w gąszczu specjalistycznego słownictwa? Z potrzeby odpowiedzi na trudne pytania zrodziła się seria ABC bioetyki. W każdym tomiku postaramy się wprowadzić czytelnika w tajniki techniczne danego problemu, metody badawczej lub stosowanej terapii, by następnie przejść do kwestii moralnych, jakie się z nim wiążą. Drugi tomik serii ABC bioetyki dotyka niezwykle intrygującego problemu związanego z zasadą Do Not Resuscitate (DNR) - możliwości odstąpienia od reanimacji w szczególnych sytuacjach. Publikacja przedstawia problemy końca ludzkiego życia (uporczywa terapia, jakość życia, proporcjonalność i nieproporcjonalność leczenia, problem bólu, cierpienia, eutanazji, umierania oraz śmierci mózgowej).

Znakomity wywiad-rzeka, który ujawnia tajemnice życia po śmierci i rzeczy ostatecznych.tajemnice życia po śmierci Znany publicysta Andrea Tornielli i ojciec Livio Fanzaga - ceniony kaznodzieja i legendarny głos włoskiego Radio Maria - prowadzą pasjonującą rozmowę o ostatecznych losach człowieka. Ujawniają, przypominają i tłumaczą podstawowe prawdy wiary chrześcijańskiej na temat przyszłości człowieka, życia po śmierci, sądu, nieba, piekła i czyśćca, zmartwychwstania ciał i końca świata, ale także konkretnych problemów najbardziej dotykających człowieka w tym życiu, takich jak cierpienie, przemijanie, ból po śmierci bliskiej osoby, łączność ze zmarłymi, drogi odkupienia i niebezpieczeństwo potępienia. Znakomity wywiad-rzeka, który ujawnia tajemnice życia po śmierci i rzeczy ostatecznych...

Modlitewnik dla seniorów zawiera starannie wybrane pod kątem potrzeb duchowych tej grupy wiekowej teksty modlitw i rozważań, które mogą być wartościową pomocą w codziennym spotkaniu z Bogiem.

Temat śmierci, przekraczający granice kulturowe, historyczne i wyznaniowe, jest w istocie "nieśmiertelny", co znajduje odbicie w jego zadziwiającej żywotności w ciągu stuleci i pod każdą szerokością geograficzną na Ziemi. Temat śmierci, któremu aktualności przydają zbiorowe tragedie, jak epidemia aids, zanieczyszczenie środowiska, terroryzm i dziesiątki krwawych wojen lokalnych, jest nieustannie podejmowany przez współczesnych artystów, widzących w nim szczególny teren do refleksji i twórczych poszukiwań. Z Wprowadzenia

Eutanazja (nie) godna śmierć - kolejny film z serii Uwaga życie! zatrzymuje się na ważnym problemie, który dziś przybiera niepokojące rozmiary. Jakie argumenty mają zwolennicy eutanazji i czy na pewno nie ma alternatywy dla ich racji? Czy rzeczywiście zdajemy sobie sprawę z zagrożenia, jakie niesie ze sobą legalizacja niegodnej śmierci? Dlaczego eutanazja nie może być lekarstwem na cierpienie? Na te i szereg innych pytań odpowiadają w filmie lekarze, etycy, autorytety moralne, a także osoby z życia publicznego i młodzież. Edukacyjnej warstwie filmu towarzyszy krótka etiuda w poruszający sposób ukazująca dylematy, przed jakimi często stają ludzie starsi i ich opiekunowie. Filmy edukacyjne z serii: Uwaga życie! adresowane są przede wszystkim do młodzieży szkół gimnazjalnych i średnich. Pokazują problemy współczesnego świata, z którym spotykamy się na co dzień. Filmy są doskonałą pomocą dydaktyczną dla wychowawców w szkole, ale stanowią również interesujący materiał dla indywidualnych odbiorców, poszukujących odpowiedzi na nurtujące problemy codziennego życia.