Nikt z nas nie jest wieczny, starość i umieranie jest częścią naszego życia. Ból po utracie ukochanych ludzi jest wielki. Jak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych, ukochanych ludzi? Jak uporać się z żałobą po ich śmierci kiedy wydaje się, że straty już nikt i nic nie uleczy? na te i inne pytania odnajdziecie Państwo odpowiedź w znanych publikacjach Elizabeth Kübler-Ross czy Renaty Arendt Dziurdzikowskiej. Znajdziecie tutaj też lekturę na temat przebiegu żałoby u dzieci i nastolatków, dla których takie traumatyczne przeżycia są bardzo ciężkie do zrozumienia.
Starość i starzenie się to zagadnienia, których aktualność zyskuje wraz z upływem czasu na znaczeniu pod wpływem dużego tempa przyrostu populacji w wieku 60+ i wydłużającej się perspektywy życia sięgającej średnio 80 lat i więcej.
To stawia szereg wyzwań natury osobistej i społecznej, politycznej i ekonomicznej w skali lokalnej i globalnej, dlatego starość i starzenie się jest coraz ważniejszym tematem dla różnych dyscyplin nauki, w tym pedagogiki.
Badając wschodzący rynek tekstów literackich i filmowych o starości (zwłaszcza obarczonej demencją), powstałych w Europie po 1970 roku, przekonujemy się, że ich liczba rośnie w miarę wydłużania się naszego życia i proporcjonalnie do lęku, zwłaszcza młodych ludzi, przed utratą kontroli, niezależności, pozycji w społeczeństwie. Społeczeństwa, w których długie życie stanowi wartość, zdecydowanie starość odrzucają. Nikt nie chce być stary.
Lista paradoksów jest długa.
Zebrane teksty kultury pokazują, czego, ceniąc długowieczność, wolelibyśmy zarazem nie wi(e)dzieć. Przynajmniej dopóki sami się „tam” nie znajdziemy. Mówią wiele o nas, społeczeństwie i jego wartościach. Odsłaniają złożony mechanizm uwarunkowań i zależności, przecinających czy raczej łączących rodziny, pokolenia, a nawet społeczeństwa, które te teksty wytworzyły.
Wyniku zaprezentowanych w książce badań nie sposób łatwo streścić. Ich miarą jest to, że rodzą potrzebę refleksji nie tylko u „zawodowo zainteresowanych”. Jeśli będziemy mieli szczęście, nam także uda się zestarzeć i przekonać na własnej skórze, że starość jest bardziej kwestią stojących za nią wartości niż metryki. Ta książka może nam pomóc przygotować się do starości.
Poruszając się po kontrowersyjnych terytoriach – choroba otępienna, bankrutujący system opieki, migracja opiekunów – Co z tą starością? pokazuje, dlaczego coś tak „naturalnego” jak starzenie się z punktu widzenia moralnego może stać się nie do wytrzymania.
O pracy w opiece nad osobami starszymi za granicą, jest tyle historii ile jest opiekunek (opiekunów) ale najwięcej prawdy dowiadujemy się podczas podróży, bo dojeżdżając do celu, każde z nas idzie w swoją stronę i staje się anonimowym.
O tym jaka jest rzeczywistość, można przekonać się osobiście, zostając opiekunką lub opiekunem osób starszych, nie tylko w Niemczech.
Swoje doświadczenia, oraz przeróżne sytuacje i przygody, jakie zdarzyły mi się podczas pracy w Niemczech, opisałam w kolejnych rozdziałach mojej książki, natomiast zasłyszane opowieści od innych opiekunek, przedstawiłam między innymi w formie pytań w jej zakończeniu.
Eschatologia jest częścią doktryny religijnej, która odnosi się do rzeczy ostatecznych w perspektywie indywidualnej - pojedynczego człowieka - jak i kosmicznej - całego świata. Zajmuje się więc zagadnieniem sensu śmierci oraz istotą przyszłego życia, a także kwestiami końca dziejów i obrazem nowego świata. Między innymi zawiera doktryny na temat sądu ostatecznego oraz świata pośmiertnego, w którym dusza odbiera nagrodę lub karę.
Przedmiotem zainteresowania badawczego Autora książki jest proces komunikacji kaznodziejskiej, w którego czasie jest realizowana misja ewangelizacyjna Kościoła w zakresie kształtowania przekonań eschatologicznych. Ujęcie przez Autora tematu wiary Polaków w rzeczy ostateczne i umieszczenie tej problematyki w kontekście szerokich przemian kulturowych jest w polskiej literaturze socjologicznej pionierskie. Analiza przepowiadania kaznodziejskiego jako procesu komunikacyjnego wymagała opanowania interdyscyplinarnych kompetencji: socjologicznych, teologicznych, a także dotyczących teorii komunikacji i medioznawstwa. Dzięki takiemu interdyscyplinarnemu ujęciu Czytelnik otrzymuje książkę ciekawą faktograficznie i interpretacyjnie, i pozostaje z pytaniami, na które każdy, nie tylko kapłani zajmujący się z racji swojej roli społecznej problematyką eschatologiczną, przynajmniej od czasu do czasu szuka odpowiedzi.
Z recenzji dra hab. Wojciecha Pawlika, prof. UW
Odnajdź bezpieczne ścieżki w wielkim cyfrowym świecie!
Internet jest dla każdego! Na co dzień korzysta z niego ogromna liczba osób, które nie wyobrażają sobie już życia bez tego fantastycznego medium. Czym innym jest jednak świadomość, że ktoś korzysta z udogodnień cyfrowego świata, a czym innym obawa przed osobistym kontaktem z globalną siecią. Początkujący użytkownik czuje się niczym zbłąkany turysta w dżungli - nigdy nie wie, skąd wyskoczy tygrys. W takich warunkach dobrze jest mieć przy sobie jakąś broń, a także mapę. Sięgnij po tę książkę i wyrusz na wyprawę po sieci!
W tym niezwykłym poradniku znajdziesz odpowiedzi na pytania związane z poruszaniem się w internecie oraz z bezpieczeństwem korzystania z sieci. Dowiesz się, co to jest przeglądarka i jak ją ujarzmić. Odkryjesz, jak wyszukiwać potrzebne Ci informacje, otwierać strony ulubionych gazet, sprawdzać trasy przejazdu i tłumaczyć artykuły napisane w obcym języku. Dokładnie sprawdzisz, jak zadbać o swoje bezpieczeństwo: czego nie robić i co robić, by nie dać się oszukać i skutecznie chronić się przed wirusami. Nauczysz się robić zakupy w sklepach internetowych i obsługiwać Twoje konto w banku. Zobaczysz też, jak sprawdzić informacje o lekach, podróżach i innych ważnych kwestiach. Ba, może nawet założysz sobie profil zaufany!
Zaprzyjaźnij się z internetem i korzystaj z niego pełnymi garściami!
Wyszukiwanie informacji w sieci
Bezpieczeństwo w sieci
Zakupy na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa
Zdrowie
Samochód
Obywatel w Internecie
Podróże
Ogólny podział domen
Googlowanie zaawansowane
Margareta Magnusson sprzątała po śmierci trzy razy. Kiedy umarła jej mama, kiedy odeszła teściowa i ostatni raz po śmierci ukochanego męża. Te trzy trudne doświadczenia zaważyły na jej podejściu do otaczającej przestrzeni oraz przedmiotów i nauczyły jednego: zostaw po sobie tylko to, co inni będą chcieli oglądać. Jej bestsellerowa książka to ciepły poradnik przepleciony anegdotami, który w praktyczny sposób opowiada, jak przygotować swoją przestrzeń przed odejściem. Co zostawić? Jak poradzić sobie z nadmiarem listów i fotografii? Jak ukryć sekrety, którymi nie chcemy dzielić się nawet po śmierci i jak przejść przez bolesny proces pożegnania?
W ciągu całego życia są tylko dwie doby, które mają dla nas mniej niż dwadzieścia cztery godziny. Spinają one księgę życia niczym okładka: rocznicę pierwszego z tych dni celebrujemy co roku, ale to dzięki temu drugiemu dostrzegamy drogocenność życia.
Oglądanie śmierci przypomina oglądanie narodzin. W obu przypadkach występują wyraźne zmiany kolejnych stadiów, prowadzące do przewidywanego finału. Ogólnie mówiąc, oba te procesy mogą bezpiecznie przebiegać bez żadnej zewnętrznej interwencji, jak wie każda mądra położna. Zresztą naturalny poród jest pewnie nawet bardziej przykry od naturalnego umierania – cierpienie i zdehumanizowanie, które ludzie zwykli przypisywać chwili śmierci, tak naprawdę bowiem rzadko jej towarzyszą.
* * *
Mam nadzieję, że będziesz się mniej bał oraz będziesz bardziej skłonny przygotować się do umierania i o nim rozmawiać. Napisałam tę książkę, bo uważam, że wszyscy możemy lepiej żyć – i lepiej umierać – dzięki świadomości końca.
Kathryn Mannix
Oto prawdopodobnie najbardziej poruszająca książka, jaką przeczytasz tego roku. Jej autorka, doświadczony lekarz opieki paliatywnej, subtelnie i ciepło opowiada historie swoich pacjentów i ich bliskich w krytycznym dla nich momencie, by pomóc nam oswoić się z nadejściem śmierci. Często boimy się tych ostatnich chwil, przeraża nas ból, który, jak sobie wyobrażamy, im towarzyszy, a nawet wypieramy fakt, że zbliża się koniec. Kathryn Mannix ze spokojem i zrozumieniem dla ludzkiej natury przeprowadza swoich bohaterów – i nas, czytelników – przez proces pogodzenia się z tym, co nieuniknione, w taki sposób, by zdążyć zrobić i powiedzieć to, co najważniejsze.
A gdyby spojrzeć na proces starzenia się jako na drogę ku lepszemu?Z biegiem lat człowiek gromadzi wrażenia, kształtuje swoją osobowość, pogłębia więzi z ludźmi, doświadcza świata w sposób pełny i dojrzały, poznaje siebie i dopasowuje swoje oczekiwania do tego, co niesie mu rzeczywistość. Staje się samoświadomą, wyjątkową, spełnioną i kochającą jednostką. Może zatem pora zmienić sposób myślenia o starzeniu się i zacząć postrzegać ten naturalny i nieuchronny proces jako ekscytującą podróż?Thomas Moore, czerpiąc zarówno ze źródeł naukowych, jak i filozoficznych, wyjaśnia, jakie zmiany zachodzą w psychice wraz z upływem czasu, jak je zaakceptować i wykorzystać z pożytkiem dla siebie i otoczenia. Odpowiada na pytanie, czym jest melancholia i samotność, jak w późniejszych latach rozwija się zmysłowość, jak wyglądają związki z ludźmi oraz jaką rolę pełnią osoby starsze w swojej społeczności. W prezentowanej przez autora wizji starzenie się może być drogą do szczęścia i spełnienia, o ile wjedzie się w ten etap z pełną świadomością i odpowiedzialnością.Po przeczytaniu tej pięknie i mądrze napisanej książki, starzenie się wydaje się raczej błogosławieństwem niż przekleństwem! Thomas Moore przekonuje, że najpiękniej starzejemy się wówczas, kiedy nie walczymy z naszym wiekiem, lecz wychodzimy mu naprzeciw, żyjemy niejako poza czasem, pamiętając o tym, by każdego dnia odnajdywać w głębi naszej duszy nieprzemijającą i bezgraniczną radość istnienia.Dr Rudolph E. Tanzi, profesor neurologii w Harvard Medical SchoolThomas Moore jest autorem popularnych i nagradzanych książek o duchowości i rozwoju osobistym. Był mnichem, muzykiem, profesorem uniwersytetu i psychoterapeutą. Obronił doktorat z religioznawstwa. W swoich książkach i artkułach mówi o potrzebie uczynienia naszego świata miejscem bardziej przyjaznym duszy oraz znaczeniu duchowości w codziennym życiu. Mieszka w New Hampshire. W Polsce ukazały się dwie jego książki: W trosce o duszę oraz Bratnie dusze.
Monografia zatytułowana "Śmierć w literaturze dziecięcej i młodzieżowej" poświęcona została przemijaniu jako jednemu z kluczowych tematów egzystencjalnych obecnych w literaturze kierowanej do niedorosłych odbiorców.
Odnaleźć go można m.in. w kołysankach, baśniach klasycznych i literackich, poradnikach konsolacyjnych, XIX-wiecznych nauczkach spod znaku czarnej pedagogiki i powiastkach ku przestrodze, a także w powieściach powstałych u końca XIX wieku i na początku wieku XX
Zwyczaje pogrzebowe ludu polskiego- dr Adam FISHERReprint oryginału z 1921 r. Opis zwyczajów pogrzebowych polskich i słowiańskich. Jak sam autor opisuje:""W pracy tej idzie jedynie o systematykę i syntezę całego zagadnienia bez jakichkolwiek prób uogólnienia, czy wykazywania nawarstwień kulturalnych, gdyż kwestje te dadzą się dopiero rozstrzygnąć po analogicznem zbadaniu wszelkich innych zwyczajów polskich. Iżby tem wyraziściej rzecz przedstawić, zastosowało się tu metodę jak najbardziej zwięzłego opracowania poszczególnych kwestyj w formie paragrafów; zamknięcie końcowe powinno ułatwić zorjentowanie się w dość znacznym przeglądzie faktów.""Studjum niniejsze opiera się ono na materjałach drukowanych i rękopiśmiennych, a wedle możności i wiedzy autora usiłuje ogarnąć wszystek materjał polski, oraz słowiański i ościenny w miarę potrzebnych porównań.""
(…) o tajemnicy śmierci, jej niepoznawalności i niewyrażalności mówi się w terminach dostępnego i powtarzalnego doświadczenia ciała, jakie wynika z ludzkiej seksualności. Łącznikiem obu perspektyw pozostają „przygody ciała” (z tą ostatnią czy ostateczną włącznie), wytwarza się pewna endogeniczność intymistyki, uzewnętrznionej między innymi poprzez kinestetykę (kompulsywne ruchy ciała wstrząsanego dreszczem miłości, ale także śmierci). W literaturze następuje przekierowanie doznań z erotyki na limitację ludzkiego życia, na nieodgadnioność i nieogarnialność śmierci, której próbuje się nadać znaczenie wynikające z erotyki, związane z powszechnością, a nawet przyjemnością doznań.
dr hab. Katarzyna Wądolny-Tatar, prof. UP
Zachodnie podboje rzeczywistości ciała i materii wynikają z odwagi wobec śmierci. Gdy śmierć nie paraliżuje sił życia, nie ulega ono pasywności. Nie cierpi na indolencję względem świata natury. Nie jest prawom przyrody poddane jako jej bezwładna część. Takie życie stawia się w jej środku i narzuca realizację swych pragnień. Ustanawia antropocentryzm. Jest to możliwe, gdyż człowiek Zachodu – (…) ma poczucie opozycji ducha i ciała, to jednak nie wprawia rzeczywistości duchowej i cielesnej w stan dualizmu antyświatowego. Przyjmuje do wiadomości, że Królestwo Boże nie jest z tego świata, poświęca życie szczęśliwości wiecznej, ale nie odwraca się od rzeczywistości doczesnej – cielesnej i materialnej. Nie kontestuje wielości świata oznaczającej, że każde istnienie jest jednym z wielu. Podlega regułom relatywizmu i rozwija się w warunkach zmieszania tego, co duchowe z tym, co cielesne. Zachodni dualizm ducha i ciała (…) jawi się jako proświatowy. Umysł miarkujący stosunek do śmierci nie wytwarza antyświatowej energii. Nie radykalizuje opozycji tego i tamtego świata aż do negowania wartości życia ziemskiego. Rozumie, że kultywowanie prawdy śmierci nie sprzyja siłom życia. Umysł przeciwstawia więc śmierci witalizm. Ten zachodni witalizm jest przeciwieństwem nekrofilii wschodniej.
dr hab. Zbigniew Każmierczyk, prof. UG
Wiek XX oraz początek obecnego stulecia to okres bardzo istotnych zmian ludnościowych w Europie i na świecie, których dynamika i kierunek budzą wiele obaw. Nie jest więc zaskoczeniem zwiększone zainteresowanie polityków, decydentów oraz środowisk naukowych skalą przeobrażeń demograficznych oraz ich konsekwencjami. Niniejsza monografia jest wieloaspektową analizą zjawiska starzenia się społeczeństw, uwzględniającą szanse i bariery wynikające z jego rosnącej dynamiki, przeprowadzoną przez grono ekspertów reprezentujących różne dyscypliny naukowe.
Treści zawarte w przedłożonej pracy stanowią potwierdzenie tego, że należy spojrzeć na zachodzące zmiany demograficzne w kontekście ich bezpośrednich i pośrednich powiązań na linii społeczeństwo-gospodarka. W monografii omówiono w szczególności:
- rolę i znaczenie osób starszych w gospodarce i społeczeństwie oraz problem dyskryminacji ze względu na wiek,
- rolę czynnika ludzkiego jako strategicznej determinanty rozwoju ekonomicznego państw,
- problem przedsiębiorczości osób w dojrzałym wieku jako czynnika wzrostu konkurencyjności współczesnych gospodarek,
- możliwości rozwoju rynku dóbr i usług skierowanych na zaspokajanie potrzeb osób starszych,
- makroekonomiczne aspekty starzenia się,
- aktywność zawodową starszych wiekowo zasobów pracy,
- rolę organizacji publicznych i społecznych w warunkach starzenia się społeczeństw.
Publikacja łączy w sobie wiedzę ekonomiczną, socjologiczną i marketingową z uwypukleniem gospodarczych dylematów związanych z procesem starzenia się populacji. Opracowanie kierowane jest do pracowników naukowych zajmujących się w swojej pracy naukowej problematyką starzenia się, ale także do studentów i doktorantów kierunków ekonomicznych i humanistycznych, polityków społecznych oraz pracowników administracji rządowej i samorządowej interesujących się omawianymi tu zagadnieniami.
Niniejsza monografia dotyczy bardzo ważnego i aktualnego problemu wynikającego ze starzenia się społeczeństwa w krajach emitujących ruch turystyczny, w tym w Polsce, i związanych z tym problemów dostosowania usług do potrzeb turystów seniorów. Autorki prezentują najnowsze zagadnienia związane z tendencjami i rozwojem rynku usług hotelarskich, odnoszą się do nowych trendów, zmian pokoleniowych, nowych potrzeb turystów seniorów, a także ich podziału na różne segmenty.
(…) Poruszana w monografii tematyka może być interesująca dla różnych kręgów odbiorców reprezentujących zarówno stronę praktyczną rynku usług hotelarskich, jak też osób pragnących poszerzyć swoją wiedzę teoretyczną na ten temat.
Z recenzji prof. nadzw. UEP dr hab. Agnieszki Niezgody
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Według twierdzenia zmarłego syna Autora - wszyscy już jesteśmy w Niebie. Jest to ,,wieczna teraźniejszość"", gdzie znajdują się nawet ci, którzy jeszcze żyją swoim ziemskim życiem. Dowiedz się, co jeszcze zdradził ojcu ten cudowny przewodnik duchowy... Dr Leo Galland napisał tę książkę pod przewodnictwem swojego zmarłego syna, Chrisa, który stopniowo objawiał mu prawdę o ludzkiej egzystencji. W ciągu roku połączyła się ona w trzy tematy nazwane przez niego Darem Przeciwności, Darem Obecności i Darem Ponadczasowości. To starożytna mądrość znana w wielu tradycjach i ujawniona, by ukazać prawdę o naturze dobra i zła. Ty też już jesteś w Niebie.
TA KSIĄŻKA NIE UCHRONI CIĘ PRZED ŚMIERCIĄ
ALE MOŻE CIĘ UCHRONIĆ PRZED GŁUPIĄ ŚMIERCIĄ
Co by się stało, gdybyś został prawdziwą ludzką kulą armatnią?
Albo gdybyś znalazł się w samym środku roju komarów?
Czy mógłbyś pokonać wodospad Niagara w beczce i pozostać żywym?
Ile ciasteczek mógłbyś zjeść, gdybyś był Ciasteczkowym Potworem?
Przeczytaj o najbardziej dziwacznych, makabrycznych i zaskakujących sposobach pożegnania się z życiem. Wszystkie są w 100% skuteczne i przetestowane przez bohaterów książki.
Dowiedz się, jak nie zostać jednym z nich. Sprawdź, co w tej sprawie ma do powiedzenia współczesna nauka. Beztrosko objaśnią Ci to pisarz i publicysta Cody Cassidy oraz Paul Doherty, profesor fizyki ze słynnego Muzeum Exploratorium w San Francisco.
Książka poświęcona została zjawisku protestacyjnych samospaleń i wybranym dziełom, które się do nich odnosiły. Protestacyjne samospalenia to dobrowolne, manifestacyjne i radykalne wystąpienia perswazyjne, które podejmowane są w imię wartości uznawanych przez osobę decydującą się na taką formę sprzeciwu za godne tego, aby poświęcić za nie życie. Są oglądane (na żywo i z odtworzenia) i mają być oglądane, gdyż zakładają wystąpienie przed innych i przed innymi, aby językiem cierpienia ciała i żywiołu ognia wyrazić niezgodę i/lub żądać zmiany.
W drugiej połowie dwudziestego wieku, po głośnym samospaleniu wietnamskiego mnicha buddyjskiego Thích Qu?ng Đ?ca w 1963 roku, protesty samobójcze w ogniu weszły do arsenału pokojowych działań protestacyjnych i kojarzone są z walką bez przemocy (przemoc oczywiście występuje w nich, lecz kieruje się ją przeciwko sobie samemu, a nie innym). Trzon publikacji stanowią szczegółowe studia sześciu przypadków samospaleń dokonanych z różnych przyczyn przez następujące osoby: Thích Qu?ng ??c (1963), Norman Morrison (1965), Ryszard Siwiec (1968), Jan Palach (1969), Chun Tae-il (1970), Mohamed Bouazizi (2010).
Zostały one poprzedzone uwagami natury ogólnej, tworzącymi teoretyczną podstawę dla rozważań szczegółowych. Pomiędzy nimi znajduje się kalendarium w formie krótkich not i mikrostudiów wzbogaconych o informacje na temat dzieł poświęconych danemu przypadkowi. Pozwala ono zobaczyć globalny wymiar zjawiska, jego skalę oraz spektrum spraw, o które upominały się swoimi radykalnymi działaniami osoby protestujące.
Publikacja stanowi cenne źródło wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat programowania oraz wdrażania lokalnej polityki społecznej w kontekście wyzwań starzejącego się społeczeństwa. Omówiono w niej zagadnienia kluczowe dla społecznego i gospodarczego rozwoju jednostek samorządu terytorialnego w Polsce. Książka może okazać się szczególnie przydatna dla kierowników i pracowników administracji samorządowej.Autor - długoletni praktyk związany z samorządem i systemem pomocy społecznej - w sposób zwięzły i przystępny opisuje, jak poszczególne samorządy programują i wdrażają lokalną politykę wobec starości.
Książka odpowiada na najbardziej nurtujące każdego człowieka pytania, dotyczące śmierci, czyśćca, piekła i nieba. Ma na celu skłonić nas do refleksji nad sensem życia, jego kruchością, ulotnością i przemijaniem. Wyjaśnić co może dziać się dalej z nieśmiertelną duszą, jaką posiada każdy człowiek, niezależnie od wyznawanego światopoglądu.
Punktem wyjścia prezentowanych w książce badań nad percepcją lęku przed śmiercią wśród 791 osób zarówno z tak zwanych zawodów pomocowych, jak i kierunków studiów przygotowujących do tych zawodów, realizowanych w Czechach, Polsce, Ukrainie i we Włoszech, były trzy kwestie. Pierwsza z nich to autorskie rozumienie samej tanatopedagogiki jako „nauki o wychowaniu ze świadomością śmiertelności, wpisaną w naturę bytu ludzkiego, opartą na fundamentalnej zasadzie poszanowania godności i wolności każdej istoty ludzkiej oraz nienaruszalności i apriorycznej wartości życia ludzkiego” (Binnebesel, 2013, s. 251). Druga kwestia to także autorskie ujęcie kwestii lęku tanatycznego, które zostało zaprezentowane w kontekście doświadczania Penthosu. Sama prezentowana tematyka lęku jest między innymi związana z rozważaniami Tillicha, Frankla, Kierkegaarda oraz Kępińskiego. Przytoczone w pracy argumenty zawsze mogą spotkać się z kontrargumentami, które z kolei napotkają kolejne. Naprzeciw rozważaniom Frankla można postawić analizy Sartre’a, na argumenty Tillicha można przytoczyć kontrargumenty Nietzschego, Wojtyle-Janowi Pawłowi II można przeciwstawić Marksa, w kontrze Chudemu można zaprezentować poglądy Spinozy, a Saint-Exupéry’emu Camusa. W wielu miejscach istota argumentów wynika właśnie bardziej z istoty spotkania i swoistej wiary, z konkretnych historii i przekazów, ze słów mówiących o lęku, bólu, o samotności i niepewności. Wydaje się, że istota owego przekazu to próba spotkania z tymi ludźmi w pryzmacie zrozumienia i pomocy. Kwestia trzecia to rozumienie Tanatopedagogicznej Relacyjnej Terapii Zastępczej (TRTZ) ujmującej swoje działania we wzajemnych relacjach pomiędzy trzema środowiskami wychowawczymi (pierwotnym, wtórnym i zintegrowanym) oraz generowanymi przez nie specyficznymi celami wychowawczymi (Binnebesel, 2002b, s. 366–367).
Przyjmując powyższe podstawy szeroko prezentowane w tekście opracowania, podjęto badania na autorskim kwestionariuszu diagnostyczno-terapeutycznym CCJ. Geneza samego narzędzia badawczego jest związana z praktyką terapeutyczną autora w pracy z dziećmi terminalnie chorymi i ich rodzinami oraz dziećmi doświadczającymi żałoby. Wyniki badań zostały ujęte w trzech kategoriach pojęciowych związanych z dynamiką narzędzia badawczego. Tak więc zaprezentowano wskazania doświadczanych przez respondentów lęków, następnie zaprezentowano wskazywane przez badanych przyczyny i możliwości oraz sposoby radzenia sobie z nimi. Analiza statystyczna oparta na analizie procentowej, teście ?2 oraz analizie jakościowej zebranego materiału ukazała z jednej strony uniwersalność poszczególnych wskazań związanych z doświadczaniem lęku tanatycznego, jego przyczynami i sposobami radzenia sobie. Z drugiej zaś strony zostały ukazane różnice wynikające zarówno z przynależności państwowej (kulturowe), wyznania, religijności, jak i płci czy wieku. Wyniki badań potwierdziły przyjętą w założeniach teorię o swoistym rozumieniu lęku tanatycznego jako elementu związanego z percepcją rzeczywistości, kultury i wychowania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
