Naukowczyni z Warszawy wyjeżdża do pracy fizycznej w Niemczech. Eksperyment badawczy? Artystyczny performans? Dla Anny Zawadzkiej to po prostu życiowa konieczność. Gdy zatrudnia się jako robotnica niewykwalifikowana przy pielęgnacji ogrodów w Berlinie, znajomi z Warszawy unoszą brwi ze zdumienia. Albo mówią: "Zazdroszczę, odpocznie ci głowa". Ale głowa nie odpoczywa. Praca okazuje się ciężka i wyjaławiająca, a jako migrantka z Europy Wschodniej, w dodatku słabo mówiąca po niemiecku, Zawadzka jest nieustannie dyscyplinowana i upokarzana.Gorycz to nie tylko opowieść o trudach prekarnego życia na obczyźnie, ale także oskarżenie wobec inteligenckich elit III RP, beneficjentów transformacji i "ludzi z dobrych domów". Ci, którzy mienią się postępowymi i oświeconymi - zauważa gorzko Zawadzka - okazują się zazwyczaj absolutnie ślepi na różnice klasowe. Czy dotknie ich jednak klasowy gniew? Gorycz, będąc wstrząsającym osobistym świadectwem,stawia także pytanie o to, czy resentyment może stanowić źródło politycznego buntu.
Mamy do czynienia z nowatorską próbą charakterystyki współczesnych wiejskich ruchów społecznych, której autor – z jednej strony – sięga do historycznych korzeni mobilizacji chłopskiej, z drugiej zaś – analizuje aktualne dane wytworzone przy wykorzystaniu szerokiego arsenału metod i technik badawczych. Monografia stanowi uzupełnienie wiedzy na temat natury współczesnych wiejskich ruchów społecznych i istotnie poszerza nasze spojrzenie na protesty rolnicze. Podkreśla podmiotowość polityczną współczesnych rolników. dr hab. Grzegorz Foryś, prof. UKEN Monografia jest skierowana przede wszystkim do odbiorców akademickich: socjologów, politologów, historyków i antropologów zajmujących się problematyką wsi, ruchów społecznych, transformacji systemowej oraz zachowań politycznych. […] Ze względu na aktualność tematyki oraz klarowność wywodu książka może zainteresować także analityków politycznych, dziennikarzy oraz działaczy organizacji pozarządowych zajmujących się rozwojem obszarów wiejskich. dr hab. Jarosław Chodak
Niematki, nigdyrodzicielki, dzieciowolne. W naszym języku wciąż brakuje określenia na kobiety bezdzietne, które nie odnosiłoby się do braku.Tymczasem jest tyle samo sposobów na bycie rodzicem, jak i na niebycie nim. Nie decydujemy się na dziecko z wielu powodów - to kwestia świadomego wyboru, stylu życia, rezultat warunków ekonomicznych i zdrowotnych, wynik lęku przed kryzysem klimatycznym czy wojną, chęć uniknięcia wielopokoleniowej traumy. Czasem po prostu nie udało się na czas znaleźć miłości, ale bywa to też efektem perfekcjonizmu i poczucia, że nie warto być rodzicem średnim.Historie nierodziców dopiero zaczynają być opowiadane, a to zmienia utarty sposób myślenia o kobiecości i męskości. Zmusza nas też do odpowiedzi na pytania o modele partnerstwa i rodzinności we współczesnym świecie. Przede wszystkim jednak pokazuje, że życie osób bezdzietnych nie jest "uboższe" ani "mniej pełne". Jest bogate w innego rodzaju doświadczenia.Katarzyna Tubylewicz wsłuchuje się w historie swoich bohaterek, biorąc również pod uwagę perspektywę ich partnerów. Zestawia ze sobą skandynawskie i polskie podejście do macierzyństwa i ojcostwa, przygląda się też sytuacji demograficznej w wielu krajach i zastanawia nad tym, czy to rzeczywiście kryzys, czy może rewolucja, która zmieni społeczeństwa. W tej książce reportaż splata się z esejem, a opowieść o niedzietności staje się opowieścią o tym, jak zmieniamy się my wszyscy.Moje życie między krajami sprawiło, że od dawna uważnie przyglądam się ludzkiej prywatności. Nasze życie miłosne i rodzinne jest w dużej mierze kształtowane przez oczekiwania społeczne i to właśnie w prywatności najtrudniej wywalczyć sobie pole do indywidualnej wolności. Zwłaszcza jeśli jest się kobietą. Świadoma niedzietność to ważny temat naszej epoki, który zmieni społeczeństwa bardzej niż setki decyzji politycznych. Temat ten daje też szansę jeszcze raz przyjrzeć się temu, jak reagujemy na inność. Zwłaszcza jeśli inną jest kobieta. Dodam, że ja sama jako matka jedynaka w Szwecji, w której jedynaków jest bardzo mało, wiele razy usłyszałam to samo natrętne pytanie: "No to kiedy?". Tymczasem moja rodzina i moje życie były pełne z jednym dzieckiem. Tak samo jest z życiem moich niedzietnych bohaterek i ich partnerów - jest pełne. Ale fakt, że niedzietnych jest coraz więcej, zmienia rzeczywistość społeczną i trzeba o tym pisać i mówić.Autorka
W drugiej części kultowego poradnika Andrzej Gryżewski i Przemysław mierzą się z tym, o czym wielu woli milczeć: chemseks, seksturystyka, porno i technologie, które zamiast łączyć, często jeszcze bardziej izolują i komplikują relacje.Żyjemy w czasach gwałtownych zmian, w których męskość wymyśla się na nowo, a stare wzorce rozsypują się jak domek z kart. Gryżewski i Pilarski pytają bez owijania w bawełnę, co dziś znaczy być mężczyzną i jak w świecie pełnym bodźców nie zgubić ani siebie, ani przyjemności.Autorzy nie uciekają też od polityki - pokazują, jak konserwatywne rządy próbują wchodzić ludziom do sypialni. To nie tylko seks, to walka o wolność. Innymi słowy: penis a sprawa polska.
Nowe wydanie kultowej książki Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego. Sztuka obsługi penisa to kompendium wiedzy o mężczyznach i ich seksualności - praktyczne, odważne i oparte na doświadczeniu.W przystępnych, błyskotliwych i niepozbawionych humoru rozmowach autorzy skutecznie obalają mity na temat męskości, posługują się fachową wiedzą, sięgając do wyników badań psychologów i seksuologów oraz do bogatego doświadczenia Andrzeja Gryżewskiego jako seksuologa i psychoterapeuty. W książce nie brakuje też nawiązań do kultury i popkultury jako źródła przykładów i punktów odniesienia.Książka, która daje czytelnikom - tym dojrzałym i tym wchodzącym w dopiero dorosłość - wgląd w siebie oraz siłę do wyjścia poza stereotypy i lęki. A czytelniczkom - uwalniającą świadomość, że mężczyźni zazwyczaj (na szczęście!) nie są tacy, za jakich chcieliby uchodzić.
Przez blisko pół wieku po drugiej wojnie światowej komunizm był największym politycznym i intelektualnym wyzwaniem dla cywilizacji zachodniej. Jako Związek Sowiecki z jego polityką ekspansji i jako ideologia, która szerzyła się w krajach demokratycznych, zyskując w niektórych poparcie dużych odłamów elektoratu. Studia i szkice zebrane w tym tomie opisują działania podejmowane przez Związek Sowiecki, jego ekspozytury i jego sojuszników na Zachodzie w celu pozyskania przychylności opinii publicznej, ale skupiają się zwłaszcza na odpowiedziach obozu demokratycznego zarówno na forum międzynarodowym, jak w przypadku polskiej emigracji politycznej. Sporo miejsca zajmują analizy PRL i PZPR, ale w centrum uwagi jest Instytut Literacki Jerzego Giedroycia i jego miesięcznik „Kultura”. Ostatnia część tomu przynosi miniatury socjologiczno-historyczne z okresu transformacji ustrojowej.
Kto chce zrozumieć współczesnych Europejczyków, powinien przyjrzeć się ich sporom o motywacje dżihadystów ginących w samobójczych zamachach na ulicach Londynu czy Paryża. Jedni widzą w nich prawowiernych muzułmanów, drudzy ofiary zachodniego imperializmu; trzeci wrogie postępowi siły zacofania, czwarci marionetki w rękach zachodnich rządów. Od pierwszych ataków we Francji lat 70., aż po rok 2024, w którym otwarte dotąd na migrantów Niemcy wprowadziły surowe kontrole na granicach, powołując się na ochronę bezpieczeństwa po serii zamachów, Europejczycy nie potrafią porozumieć się co do istoty problemu, z jakim się mierzą. Z czego wynika ta niezgoda, paraliżująca wspólne działanie? To ważne pytanie, któremu poświęcona jest niniejsza książka, wykracza daleko poza debatę nad dżihadystycznym terroryzmem i dotyka samych fundamentów współczesnych europejskich demokracji - tych szczególnych społeczeństw, których członkowie nie zgadzają się między sobą niemal co do niczego.
Już w starożytności pojawiła się intuicja, że typy relacji między ludźmi da się powiązać z określonymi systemami rządów. Demokracji w jej idealnej formie odpowiadałyby dobrowolne relacje przyjacielskie, a tyranii – te oparte na pokrewieństwie, a więc przymusowe. Geoffroy de Lagasnerie rozwija tę myśl w formie radykalnego eseju, w którym zastanawia się nad rolą przyjaźni w życiu jednostki i politycznymi konsekwencjami jej praktykowania. Czy dzięki przyjaźni można się wymknąć opresjom świata społecznego, począwszy od jego ograniczających schematów, a skończywszy na narzuconym pragnieniu zewnętrznego uznania? Jakie miejsce przyjaźń zajmuje w społeczeństwach, które jej kosztem promują konserwatywny wzorzec rodziny? Czy przyjaźń może stanowić źródło alternatywnego porządku politycznego?
Punktem wyjścia do tych rozważań jest dla autora jego własne doświadczenie – przyjacielska relacja z Didierem Eribonem i Édouardem Louisem. Filozof nie zatrzymuje się jednak w pół kroku – z prywatnej opowieści czyni manifest polityczny, w którym upomina się o lepsze, sprawiedliwsze jutro.
Wyjątkowa pozycja poświęcona jednemu z najważniejszych bogów słowiańskichWeles - tajemniczy i nieuchwytny - to jedna z najbardziej zagadkowych postaci słowiańskiego panteonu. Czy był bogiem bogactwa i płodności, czy raczej strażnikiem zaświatów i opiekunem magii? Autorka niniejszej pracy podejmuje ambitną próbę rozwikłania tej zagadki, wychodząc poza uproszczone schematy i obiegowe mity. Zamiast powielać romantyczne wizje i niezweryfikowane przekazy, książka stawia na chłodną analizę, wnikliwą krytykę źródeł oraz konsekwentne odrzucanie falsyfikatów - takich jak słynna, lecz zdyskredytowana Księga Welesa.Książka stanowi cenne źródło wiedzy nie tylko dla badaczy religii i mitologii, lecz także dla wszystkich zainteresowanych duchowym dziedzictwem Słowian. To oparta na rzetelnych podstawach próba rekonstrukcji pełniejszego obrazu Welesa - bez mitów, bez uproszczeń, z szacunkiem dla złożoności i niepewności źródeł, które po wiekach milczenia wciąż próbują przemówić do współczesnego odbiorcy.
Niezwykła książka na temat wierzeń, obrzędów i rytuałów SłowianW co tak naprawdę wierzyli Słowianie nadbałtyccy? Czy pogańskie posągi niszczono rzeczywiście z powodu przekonań religijnych, czy raczej za sprawą politycznej koniunktury? Czym były i jakie znaczenie miały depozyty zakładzinowe i łodzie-groby? Jaką rolę odgrywały ofiary - te składane bogom z pokarmów, jak też umieszczane w fundamentach domostw? Jak obyczaje pogrzebowe łączyły echa obcych wpływów z lokalną tradycją?Niniejsza książka porywa w fascynującą podróż przez duchowy świat ludów zamieszkujących ziemie polskie we wczesnym średniowieczu. Łączy wyniki badań archeologicznych z analizą źródeł pisanych.Autor rekonstruuje świat, w którym sacrum i profanum przenikały się na co dzień. Monety i uzbrojenie były nie tylko narzędziem handlu czy wojen, ale nośnikami szerszego przesłania religijnego i społecznego. Wierzenia dawnych Słowian to także refleksja nad tym, jak pamięć o pogańskim dziedzictwie była reinterpretowana i przekazywana przez chrześcijańskich już kronikarzy.
Instruktor nauki jazdy - poznaj od środka ten zawód wysokiego ryzykaNa lewym fotelu - kursanci. Mimo zdanego egzaminu teoretycznego często nie radzą sobie z podstawowymi rzeczami: nie potrafią ustawić fotela czy lusterek, nie znają znaków drogowych ani przepisów ruchu. Bardziej niż na wskazówkach instruktora polegają na radach innych lub na tym, co im się wydaje. Jedyny ich cel: uzyskanie dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu.Na prawym fotelu - instruktorzy. Przepracowani, żywiący się tym, co kupią szybko na stacji benzynowej. Często zmuszeni do dorabiania w innym miejscu, a jednocześnie wciąż w gotowości, aby w każdej chwili wcisnąć hamulec. Cierpliwie powtarzający te same frazy. Wykazujący się empatią i zrozumieniem wobec różnych osobowości i zachowań. Odpowiedzialni za bezpieczeństwo kursantów. Ich cel: wyszkolić kierowcę, który nie będzie stwarzał zagrożenia dla ruchu drogowego.Poznaj ten świat oczami instruktorki, której cierpliwość niejednokrotnie jest wystawiona na próbę, wyczyny kursantów śnią jej się po nocach, a dawka tragikomizmu w pracy zdecydowanie wykracza poza normę.Przygotuj się na szczerą i prawdziwą opowieść: nie tylko o tym, jak kształci się w Polsce kierowców, lecz także jak wyglądają realia pracy osoby, która spędza godziny na prawym fotelu elki. To pierwszy fabularyzowany reportaż o tym środowisku.Agnieszka Gałuszka jest instruktorem nauki jazdy, a także przyszłą panią psycholog. Pasjonuje się motoryzacją i fotografią, dzięki czemu wcześniej spełniała się jako dziennikarka motoryzacyjna. W wolnych chwilach cieszy się aromatyczną kawą i spacerami ze swoimi psami. Wie, że stres to naturalna część nauki jazdy. Zwłaszcza dla instruktora.
Wszystko to zbyt małe. Eseje ku chwale nadmiaruGdy świat coraz bardziej nakłania nas do umiaru, zbiór esejów Bekki Rothfeld działa jak balsam na duszę wszelkich maksymalistów. W brawurowym stylu amerykańska eseistka broni: łakomstwa, zbieractwa, chaosu, karnawału, ekstazy, retorycznej przesady, a nade wszystko niczym nieskrępowanego zachwytu. Sprzeciwia się współczesnym kodeksom postepowania, według których kluczem do szczęścia jest minimalizm. Bez pardonu dworuje sobie z Marie Kondo i współczesnych odgracaczy wnętrz, którzy nie tylko zamieniają indywidualne mieszkania w zimne, nijakie przestrzenie, lecz również zubożają nas duchowo, czyniąc nasze życie tak nieważkim, że bez żalu będziemy mogli je porzucić. Obrywa się w tej książce współczesnym purytanom, dla których akt seksualny bez dosłownie zwerbalizowanej zgody jest czymś nagannym. Zgody na co? - pyta autorka. Czyż prawdziwie udany seks nie jest zawsze transgresją i transformacją? Nigdy nie wiemy, jakie pragnienia w nas obudzi i w jaki sposób nas przemieni. Wreszcie Rothfeld nie zostawia suchej nitki na modnej praktyce uważności. Mindfulness jest przecież niczym innym jak sprzątaniem własnego umysłu z osądów i ocen. Czy z tak wypranym mózgiem będziemy chcieli zmieniać świat na lepsze? Czy raczej staniemy się sprawnymi trybikami w machinie kapitalizmu?"Wszystko to zbyt małe. Eseje ku chwale nadmiaru" zrywają z polityczną poprawnością, ukazując nam, że lewicowa obsesja egalitaryzmu w życiu prywatnym i sztuce jest kompensacją braku społecznej oraz ekonomicznej równości. Rothfeld potrafi połączyć Simone Weil z Davidem Cronebergiem, Georgesa Bataille'a z ruchem Me Too, Ottessę Moshfegh z IKEĄ, a Sally Rooney z "Pięćdziesięcioma twarzami Greya" - wszystko po to, by utwierdzić nas w przekonaniu, że jak długo mamy pragnienia oraz wydajemy miłosne i estetyczne osądy, tak długo żyjemy.Becca Rothfeld (ur. 1991) - amerykańska krytyczka literacka, eseistka i felietonistka. Publikuje m.in. w "The Washington Post". "The Point", "Boston Review", "The New Yorker" i "The New York Times". Jest laureatką licznych nagród w dziedzinie krytyki literackiej. Jej debiutancki zbiór esejów "Wszystko to zbyt małe" znalazł się w wielu amerykańskich zestawieniach najlepszych książek roku 2024.
“Socjologia nie jest tylko dla socjologów, a teorii nie pisze się dla innych teoretyków. Powołaniem socjologa teoretyka jest dotarcie do szeroko rozumianego społeczeństwa”.
Piotr Sztompka
Socjologia XXI wieku to prowokujący do samodzielnego myślenia, krytyczny przewodnik po najważniejszych teoretykach współczesnej myśli społecznej. Profesor Piotr Sztompka przedstawia dokładną mapę najważniejszych problemów, oświetlając szlak do bezpiecznych przystani i ostrzegając przed intelektualnymi mieliznami.
Badając najnowszą historię socjologii, autor wpisuje jej głównych przedstawicieli w szeroką tradycję i ukazuje nowych herosów wyrosłych na barkach gigantów.
Socjologia XXI wieku Sztompki to nie tylko niezbędne źródło wiedzy dla obecnych i przyszłych studentów socjologii, badaczy teorii społecznych i kulturoznawców, ale także zaproszenie do wspólnej podróży po tradycji myśli społecznej.
Konsekwentne działania mogą odwrócić złowrogie demograficzne trendy
Macie już dość kolejnych doniesień o demograficznym tsunami? Nie chcecie już czytać o tym, jak jest źle z naszą dzietnością, że żyjemy w starzejącym się społeczeństwie – i że będzie jeszcze gorzej?
Autorzy, eksperci od demografii, w przystępny, oparty na liczbach i najnowszych badaniach sposób wyjaśniają, jak poradzić sobie z ludnościową katastrofą:
proponują family mainstreaming, w którym wszelkie działania w sferze publicznej, mediach, edukacji powinny afirmować rodziny i prowadzić do wzrostu ich prestiżu
pozwalają zrozumieć emocje potrzebne do powstawania relacji, w których rodzą się dzieci
dotykają kwestii godności rodzin, czyli tego, by miały one za co żyć, gdzie mieszkać, by rodzice mogli łączyć obowiązki rodzinne i zawodowe, a państwo oferowało im mądre wsparcie i szeroki wachlarz usług
proponują działania mające zwiększyć atrakcyjność Polski, by zachęcić rodaków i ich potomków do powrotu; nazywają to Repatriacją 2.0
podpowiadają, jak prowadzić mądrą i realistyczną politykę imigracyjną, by uzupełniać nasze ludnościowe luki przybyszami z zagranicy.
Nie uciekają od odważnych propozycji zmian, często nawet z pozoru niezwiązanych z demografią. Proponują m.in. reformę programu 800+ i systemu świadczeń rodzinnych, wprowadzenie bonów mieszkaniowych dla rodzin, głosowania w wyborach za dzieci czy… zburzenie Pałacu Kultury i Nauki.
Czym na pewno nie jest ta książka:
kolejnym obrazkiem straszącym, jak będzie źle
wyłącznie przeglądem międzynarodowych badań
opisowym zestawem narzędzi polityki rodzinnej
publicystyką opartą na autorskich intuicjach i przekonaniach.
Czym zatem ona jest? Jak piszą sami autorzy:
„Chcemy, by była spójną receptą na demograficzne wyzwania. Opartą na diagnozach, literaturze, badaniach i międzynarodowych modelach. A to wszystko okraszone naszymi doświadczeniami i niezliczonymi rozmowami o demografii z ekspertami i zwykłymi ludźmi”.
PIERWSZA KSIĄŻKA, W KTÓREJ TO KOBIETY ROZMAWIAJĄ O CYCKACH Sarah Thronton, uznana socjolożka i autorka bestsellerów zabiera nas w osobistą podróż do świata symboliki i znaczenia kobiecego ciała. Doświadczyła go w pełni, gdy będąc w grupie ryzyka, najpierw zdecydowała się na podwójną mastektomię, a następnie rekonstrukcję piersi. Po tych wydarzeniach postanowiła zbadać temat społecznego i kulturowego znaczenia kobiecego biustu. Rozmawia ze striptizerkami, konsultantkami laktacyjnymi, projektantkami biustonoszy, modelkami bielizny, chirurżkami plastycznymi i aktywistkami. Zdradza, dlaczego kobiece atrybuty stały się biznesem wartym miliardy dolarów, a jednocześnie tematem publicznych debat o braku równości płci. I ofiarowuje nam lekki w stylu i dowcipny reportaż socjologiczny, który wyzwala kobiety i ich piersi z patriarchalnych uprzedzeń.
Struktura książki, składającej się z kolejnych scen, pozwala na ukazanie różnych wymiarów tego dialogu. Każda ze scen przedstawia odrębne aspekty funkcjonowania i stosowania AI, by w finale odnieść się do zasadniczego pytania badawczego: jak - i na jakich warunkach - nauczyciel oraz środowisko akademickie mogą dostrzec i efektywnie wykorzystać potencjał generatywnej sztucznej inteligencji, jednocześnie chroniąc się przed jej niezamierzonymi konsekwencjami? W tym sensie cel badawczy łączy się z osobistą narracją i wymiarem społecznym...
W zbiorze felietonów pt. Mętne łby autor z zapałem tropi puste schematy, bezpodstawne uprzedzenia i absurdy życia codziennego. Piętnuje je za pomocą ciętego żartu i niesłabnącej ironii. Prowokuje i wciąga do gry Czytelnika, stawiając rzeczy pozornie znane w zupełnie nowym świetle i zadając dość kłopotliwe pytania. Felieton, który dał tytuł całemu zbiorowi, przynosi próbę sklasyfikowania pewnych typów osobowości, przejaskrawia, ośmiesza, a jednocześnie z całkowitą powagą wytyka ludzkie słabostki. Jednak czy można wierzyć autorowi, który wciąż puszcza do Czytelnika oczko i tajemniczo się uśmiecha? Warto się z nim zmierzyć.
Hjem to dom, siedlisko, bezpieczna przystań. Czasem to miejsce, w którym się urodziliśmy. Innym razem nie starcza życia, by je znaleźć. Wybraliśmy je sami albo to ono wybrało nas. Bywa schronieniem, którego szukamy, gdy musieliśmy porzucić swój stary świat. To gniazdo, w którym wychowujemy pisklęta. Punkt odniesienia.Dla Ilony Wiśniewskiej od lat domem jest Troms: niegdyś zasypana śniegiem mieścina na dalekiej północy Norwegii, dziś szybko rozwijające się miasto, trzecie co do wielkości w Arktyce. Sto pięćdziesiąt narodowości, tygiel kultur, ośrodek życia naukowego i popularny kierunek turystyczny - milion osób rocznie przybywa tu, by obserwować zorzę. Miasto, które wchłania albo izoluje, daje perspektywy albo nie daje wyboru. I to dotyczy nie tylko ludzi, ale także zwierząt.Wiśniewska opowiada o Troms wielogłosem ludzi i ptaków, znajduje w ich losie podobne doświadczenia i potrzeby. Chodząc ulicami, w końcu spotyka samą siebie i nieoczekiwanie staje się bohaterką tej historii. Jej Hjem to intymna opowieść o przyjaźni, zapuszczaniu korzeni i o tym, że wszystkie żywe istoty potrzebują domu.
W jaki sposób Czarnobrody utrzymywał dyscyplinę wśród swojej załogi liczącej trzystu marynarzy? Jak to się stało, że żołnierze dwóch wrogich armii spędzili razem Boże Narodzenie? Dlaczego do polowania na bizony potrzebna była aż setka ludzi działających razem niczym dobrze naoliwiony mechanizm? W obliczu obrazów przemocy, które dominują w mediach, często trudno nam myśleć o ludziach jako o gatunku życzliwym i pomagającym sobie wzajemnie. Jednak Jonathan Silvertown przekonuje, że współpraca stanowi nasz najlepszy sposób na przetrwanie i jest głęboko wpleciona w liczące sobie cztery miliardy lat dzieje życia. To właśnie dzięki niej organizmy stale się rozwijają i szybciej dostosowują do zmieniających się warunków. A człowiek wcale nie należy tu do wyjątków. Splatając wątki literackie, historyczne i naukowe, Jonathan Silvertown snuje porywającą opowieść o współpracy. Ta napisana z wrażliwością i humorem książka oferuje nader potrzebne antidotum na niesprawiedliwy stereotyp zawziętej i krwiożerczej natury.
Pierwsza taka książka o systemie pomocy społecznej w Polsce.
To może być przyszłość twoja lub twoich bliskich.
Przeczytaj. zrozum. nie ODWRACAJ WZROKU.
Polskie społeczeństwo starzeje się szybciej, niż chcemy to przyznać. Do 2060 roku osoby po 65. roku życia mogą stanowić nawet 40% populacji. Wiele z nich – z nas – nie uniknie długoterminowej opieki. Ale co tak naprawdę wiemy o miejscach, do których trafiają najciężej chorzy, niesamodzielni, zapomniani?
Domy Pomocy Społecznej rzadko bywają tematem publicznej debaty. Kojarzymy je z niedoborami, złą prasą i dramatycznymi historiami, które przebijają się do mediów. A to tylko część prawdy.
Jędrzej Dudkiewicz rozmawia z mieszkańcami DPS, ich bliskimi, personelem, kierownictwem i przedstawicielami organizacji społecznych. Pokazuje ten świat od środka: z empatią i bez uproszczeń. Analizuje system, który coraz trudniej utrzymać w obecnym kształcie, i pyta, jak długo jeszcze będziemy udawać, że nas to nie dotyczy.
To książka nie tylko o starości, ale też o tym, jak chcemy traktować się nawzajem jako społeczeństwo.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
