Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Reprezentanci diaspory arabskiej byli jednymi z pierwszych cudzoziemców spoza Europy przybyłych do Polski po zakończeniu II wojny światowej, a przed 1989 rokiem - przyjeżdżali bowiem do Polski na studia w ramach bilateralnych umów pomiędzy Polską a krajami arabskimi należącymi do obozu socjalistycznego. Przez ponad 45 lat polscy Arabowie byli uczestnikami między innymi transformacji Polski, etapów tworzenia polskiej polityki migracyjnej oraz podlegali stopniowo procesom integracyjnym. Diaspora ta nie doczekała się jednak do tej pory kompleksowej analizy, bo w przeciwieństwie do niektórych innych mniejszości w Polsce nie poddano jej szczegółowym badaniom.
Mam nadzieję, że ta publikacja wypełni pewną lukę w wiedzy o tej społeczności w Polsce, jej postawach wobec transformacji Polski (której data wyznacza umowny podział na starą i nową diasporę), procesach migracyjnych oraz interakcjach z Polakami i wewnątrz samej diaspory. Zaprezentowałem w niej także ogromną różnorodność, historię, kulturę oraz współczesną specyfikę świata arabskiego, często postrzeganego jako monolit. Tłem moich socjologicznych badań jest krótki opis historii stosunków oraz powiązań świata i kultury arabskiej z Polską.
Diaspora arabska jest specyficznym przykładem społeczności imigranckiej. Po pierwsze, tworzą ją głównie mężczyźni, po drugie, jest to grupa z jednej strony społecznie niewidoczna i nieznana, chociaż tematyka arabska pojawia się bardzo często w publicznym, najczęściej negatywnym, dyskursie, w kontekście zagranicznych złych wydarzeń o muzułmańsko-arabskiej genezie. Ich negatywna percepcja przenoszona jest na polski grunt, a członkowie diaspory w Polsce postrzegani są na podstawie stereotypów i wydarzeń mających swoje źródło poza Polską.
Przedstawiam więc postawy i opinie tej społeczności między innymi na temat transformacji Polski, szeroko pojętej polityki (i)migracyjnej (integracji, tożsamości, migracji) oraz kwestii związanych z modelem ewentualnej wielokulturowej Polski, porównując odpowiedzi członków starej i nowej diaspory oraz Polaków i arabskich respondentów. Opisuję też polsko-arabskie interakcje i codzienne problemy członków diaspory, warto bowiem pamiętać, że pod definicjami czy terminami typu: „respondent”, „imigrant”, „cudzoziemiec” czy „Arab” kryją się po prostu zwykli ludzie na zawsze uwięzieni w pułapce swojej etniczności. I to o nich przede wszystkim jest ta książka.
dr Mustafa Switat – absolwent Międzywydziałowych Środowiskowych Studiów Doktoranckich przy Wydziale Historycznym w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku socjologia, z dyplomem magistra psychologii Uniwersytetu Palackého. Autor kilkunastu artykułów o charakterze migracyjno-społecznym. Jego zainteresowania naukowe obejmują socjologię migracji, historię i procesy globalizacyjne, wielokulturowość, transfer kulturowy i psychologię kliniczną.
Książka poświęcona życiu i twórczości „polskiego Tertuliana”, jak nazywa Tadeusza Żychiewicza jej autor, powstała na podstawie archiwaliów należących do rodziny Żychiewiczów (rękopisów Tadeusza Żychiewicza, listów, rodzinnych pamiątek, fotografii), a także wywiadów z żoną Żychiewicza, Teresą Witkowską - Żychiewicz, publicystami Tygodnika Powszechnego - Jerzym Turowiczem, ks. Andrzejem Bardeckim, Zofią Morstinową, Józefą Henenelową, Andrzejem Szostkiewiczem. Nie dokumentuje ona ani nie relacjonuje życie i zawartą w bogatej spuściźnie teologicznej czy publicystycznej, twórczość tego wybitnego świeckiego teologa jakim był Żychiewicz. Autor stara się iść śladami Żychiewicza - od jego dzieciństwa, poprzez lata twórczości, aż po tyniecki cmentarz, gdzie spoczął Tadeusz Żychiewicz - by zostawić wyraźny ślad własnej refleksji, wrażliwości a także fascynacji twórczością i osobą wybitnego pisarza i apologety. Wypływa to z fascynacji stylem Żychiewicza i teologią jego medytacji biblijnych.
Autor odkrywa przed czytelnikiem kolejne etapy twórczości krakowskiego publicysty od poszukiwania twórczej drogi, poprzez całą epistolografię, medytację Biblii, hagiografię - jakże inną od klasycznych, zawierającą świętych „kanonizowanych” przez Żychiewicza - po apologię moralnego niepokoju. A wszystko to po to, by pokazać żychiewiczowskie poszukiwanie Kościoła idealnego.
Swoista triada „sztuka - religia - apologia” stanowi, zdaniem autora książki, pewną „stałą” całej twórczości Żychiewicza i na niej oparta jest jego narracja, którą snuje w biografii Żychiewicza. Obok, jakże dokładnej analizy twórczości „polskiego Tertuliana”, książka zawiera czasem bardzo intymne tropy z życia osobistego pisarza, które znajduje także swoje odzwierciedlenie w jego prywatnej epistolografii zamkniętej w szufladzie biurka.
Autor próbuje prześledzić korzenie ideologiczne multikulturalizmu, który zgłasza dziś aspiracje do przemiany zachodnich społeczeństw i który stał się bez mała religią polityczną naszych czasów. W jaki sposób do tego doszło? Jak zachodnim intelektualistom udało się narzucić pojęcie „szczególnych tożsamości”? W jaki sposób zdołali oni usunąć naszą „zwyczajną” tożsamość związaną z narodem czy rodziną? Co kryje się za kultem różnorodności? Początkiem tego procesu była rewolucja zainicjowana przez nową lewicę w maju 1968 roku. Dostrzegając powolny upadek marksizmu, nowa lewica uczepiła się pojęcia tożsamościowego egalitaryzmu, który miał się teraz stać nowym motorem historii. Krytyka zachodniej cywilizacji, dekonstrukcja tradycji, wymyślenie antyrasizmu – to tylko poszczególne etapy na drodze realizacji tego obłędnego projektu, który ostatecznie prowadzi do konfiskaty demokracji przez mniejszość. Analizując 50-letni okres życia intelektualnego od upadku marksizmu (na Zachodzie) do powstania kontrkultury – z jej kultem praw człowieka, ideologią antydyskryminacji, prymatem prawa nad polityką – nasz autor w sposób bezkompromisowy obnaża prawdziwe oblicze tego nowego autorytaryzmu kryjącego się pod niewinnie brzmiącym hasłem wielokulturowości.
Mathieu Bock-Côté jest socjologiem i wykłada na uniwersytecie w Quebeck. Jest autorem wielu książek i współpracownikiem licznych tytułów prasowych także w Europie.
Książka jest poświęcona problematyce mutyzmu wybiórczego (selektywnego), czyli zaburzeniu wieku dziecięcego, którego głównym objawem jest brak mowy w niektórych sytuacjach społecznych.
Wątpliwości i pytania na temat mutyzmu selektywnego towarzyszą rodzicom i ich opiekunom niemal na każdym etapie diagnozy i terapii. Publikacja ma na celu udzielenie odpowiedzi na możliwie najwięcej pytań, m.in.:
- Jakie są dzieci z mutyzmem wybiórczym, czego potrzebują?
- Jaką strategię postępowania przyjąć, by jego rozwój przebiegał harmonijnie?
- Czym grodzi nieleczony mutyzm wybiórczy?
- Dlaczego tak ważna jest współpraca pomiędzy rodzicami, terapią i placówką, do której uczęszcza dziecko?
Patronat: Forum Logopedy, mutyzmportal.pl, Poradnia Terapii Mutyzmu Mówię
To ostatnia z ksiąg Edmonda Jabesa. „Gościnność” to ostatnie z Jabesowskich słów kluczy…
Etyka gościnności – brzmi to wspaniale i zachęcająco. Ale nie powinniśmy dać się zmylić. Jabes jest jak najdalszy od miałkiego moralizowania, do którego przyzwyczaiła nas humanistyka ostatnich dwóch dekad. Nie ma u niego miejsca na te wszystkie strzeliste akty uznania i przyjęcia Innego, na niekończące się wezwania do tego, by odkryć Innego wokół siebie i w nas – które ostatecznie poprzestają na wprowadzeniu się w dobre samopoczucie i niebezpiecznym idealizowaniu owego tajemniczego „Innego”. Gościnność, o której myśli w tej księdze Jabes, to kategoria szorstka, wręcz brutalna. Podążanie szlakiem gościnności nie ma w sobie nic miłego, ba, może zgoła nawet nic ludzkiego.
[…] Gościnność jest etyką pustyni, miejsca, w którym nikt i nic nie może rościć sobie praw do własności, pierwszeństwa ani tym bardziej wysokiego urodzenia. Absolutnym priorytetem wszystkich istnień, które znajdą się na pustyni, jest przetrwanie. Różnica między nimi traci na znaczeniu: wszystko, co jest na pustyni, chce przetrwać w miejscu Nicości. Jak w takich warunkach wyglądać może etyka?
Gościnność, wbrew wszelkim intuicjom, jest stosunkiem najdalej idącej równości: to nie „gospodarz” bierze na siebie ciężar przyjęcia „gościa”, który ten rekompensuje wdzięcznością, lecz obaj są dla siebie nawzajem gospodarzem i gościem. Uznają swe miejsca i potrzebę przetrwania. (z Posłowia Przemysława Tacika)
Jest to książka niebanalna, niekiedy intrygująca, a na pewno intelektualnie zaawansowana, tak jak zaawansowana jest dzisiejsza antropologia kulturowa. Dzięki zróżnicowanemu doborowi tekstów daje pojęcie o tym, że antropologiczny wachlarz jest obecnie wyjątkowo wielobarwny, zarówno jeśli chodzi o badane problemy, jak i stosowane podejścia badawcze. Czytelnik odniesie wrażenie, że autorzy przedstawili swoje teksty nie tylko po to, by dać obraz badanych zjawisk, ale też by zarekomendować swoją wizję nowoczesnej antropologii i nowe sposoby jej praktykowania.Pojawiają się tu dalekosiężne ambicje poznawcze: wypracowanie takich praktyk badawczych, które zasypałyby rów między badaczem a badanym przyjmowany dotychczas jako nieusuwalny, a może nawet pożądany. To oczywiście pokłosie funkcjonującej od pewnego czasu w antropologii radykalnej krytyki dawnej postawy hegemonicznej badacza wobec przedmiotu badań, której efektem było jego egzotyzowanie, orientalizowanie, słowem wszelkie substancjalizowanie odmienności Innego.Teksty zostały pogrupowane w pary: do każdego tekstu wyjściowego został dołączony komentarz, który lokuje go na mapie dyscypliny i wypunktowuje ustalenia. Choć każdy nawiązuje do tekstu poprzedzającego, wnosi też samoistną wartość.Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego S. Wasilewskiego
Robin Alexander, niemiecki dziennikarz Die Welt, rekonstruuje z ogromną precyzją i bez politycznej poprawności decyzję podjętą na najwyższym szczeblu niemieckiej polityki dotyczącą wpuszczenia uchodźców, która na lata zmieni oblicze całej Europy. Książka ta pomimo, że wydana wiosną tego roku odbiła się już szerokim echem w światowych mediach komentujących kryzys uchodźczy, a w Niemczech sprzedała się w ciągu kilku miesięcy w nakładzie 60 000 egzemplarzy i osiągnęła status bestselleru.
O książce w zagranicznych mediach:
„A political non-fiction thriller.” The Guardian
„Książka Robina Alexandera to czysty dynamit.” The European
„Wyjątkowe, niezwykle rzetelne dziennikarstwo. Genialnie napisana, czyta się niczym powieść detektywistyczną.” Deutsche Welle
„Ta historia nigdy dotąd nie była tak dokładnie opowiedziana. Książka jest wypełniona fascynującymi szczegółami.” Der Spiegel
„Zapierający dech w piersiach raport z samego środka władzy. Polityczny kryminał strona po stronie.” ZDF
Praca poświęcona została organizacji czasu wolnego w kontekście analizy teoretycznego dorobku, jak też perspektyw, oczekiwań i potrzeb dzieci, młodzieży, rodziny oraz osób z niepełnosprawnością.
Pytania odnoszące się do systemu kategorialnego pedagogiki czasu wolnego, przedmiotu i zakresu badań nad czasem wolnym w ujęciu pedagogicznym, nadmiernego obciążenia ucznia nauką, wpływu zajęć wolnoczasowych na osobowość stanowią zakres analiz i rozważań w pierwszej części pracy. Ponadto autor dokonał analizy podstawowych koncepcji, definicji i wskazań odnoszących się do pedagogiki czasu wolnego.
Druga część książki dotyczy zagadnień związanych z czasem wolnym w kontekście środowiska osób z niepełnosprawnością.
Czy zarodek jest człowiekiem? Czy śmierć jest naszym obowiązkiem? Czy warto sprawdzać, co mamy w genach? Spotkanie współczesnej medycyny i nowych technologii przynosi wiele niezwykłych pytań i kontrowersji. Niektóre z nich rozpalają sferę publiczną do czerwoności a wszystkie dotyczą wyborów życiowych, które mogą czekać każdego z nas. Jeśli nie dziś, to jutro.Książka Emilii Kaczmarek to pasjonujący zbiór 36 felietonów, które w praktycznej i zwięzłej formie prowadzą Czytelnika przez najważniejsze współczesne problemy etyczne, pozwalając lepiej zrozumieć, o co w nich właściwie chodzi.O książce napisali:Teksty Emilii Kaczmarek są doskonałym świadectwem tego, że najtrudniejsze problemy filozofii i medycyny, związane z narodzinami, życiem, ciałem, wolnością i śmiercią, dają się ująć w formę kompetentnej, popularnonaukowej, a jednocześnie otwartej na dyskusję narracji. To książka, którą absolutnie trzeba przeczytać!dr hab. prof. Uniwersytetu Warszawskiego Magdalena ŚrodaKiedy eutanazja jest moralnie dopuszczalna? Do jakiego wieku kobieta bezpłodna może się starać o zabieg in vitro? Czy surogatka staje się druga matką? Jeśli nie wiemy tego od razu, to nie domagajmy się też natychmiastowej odpowiedzi. Zdecydujmy się raczej zawiesić sąd i pomyśleć. Ta książka pomaga myśleć bez gniewu i zaciekłości.
Katastrofa w swoim greckim źródłosłowie zawierała splot trzech znaczeń: biologicznego – jako śmierć, upadek bądź kres ciała; politycznego – jako podbój, ujarzmienie, zagłada armii, ludów czy polis; wreszcie, tekstualnego (teatralnego) – jako rozwiązanie węzła dramatycznego, ale również koniec opowieści, tekstu. Καταστροφή łączy w sobie te trzy porządki końca: ciała biologicznego, ciała politycznego, ciała tekstu. W niniejszej książce staraliśmy się nie zapomnieć o żadnym z nich. Katastrofy dają do myślenia.
Strzelaliśmy do nich w domu, w szopie, w ogródku. Wynosiliśmy na ulicę i ładowali na wywrotkę. Pewnie, że to nie było przyjemne. Zwierzęta nie rozumiały, dlaczego je zabijamy. A zabijać było łatwo. Bo to domowe zwierzęta. Nie boją się broni, nie boją się człowieka. Przybiegają na ludzki głos. – Żółw pełzał… Boże! Koło pustego domu. W mieszkaniach były akwaria… Z rybkami…
Swietłana Aleksijewicz
Piołun, „czarnobyl”, Artemisia vulgaris: pierwsze słowo z języka ukraińskiego, które obiegło wszystkie kontynenty […]. 26 kwietnia 1986 roku, radzieckie imperium otrzymało wyrok śmierci.
Oksana Zabużko
Jeśli „literatura” będzie nazwą, którą nadamy temu zbiorowi tekstów, których istnienie, możliwość oraz znaczenie są najbardziej radykalnie zagrożone, po raz pierwszy i ostatni, katastrofą nuklearną, to ta definicja pozwala naszym myślom uchwycić istotę literatury, jej radykalną wątłość położenia oraz radykalną jej historyczność; lecz jednocześnie, literatura [...] pozwala nam na analizę tego, co nazywamy totalnością tego, co podobnie jak literatura i przez to w niej, wystawione jest na takie samo zagrożenie [...].
Jacques Derrida
Książka ta składa się z czterech części. W pierwszej, zatytułowanej „Pamięć zbiorowa – tożsamość – konflikty etniczne”, znajdują się teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej i tożsamości zbiorowej. Ideą przewodnią drugiej części, pt. „Przestrzeń miejska – pamięć miejsca – miejsca pamięci”, jest powiązanie pamięci społecznej z przestrzenią. Część trzecia zatytułowana została „Przeszłość – nowe media – kultura digitalna” i przeczytać w niej można artykuły ukazujące zachowywanie pamięci zbiorowej w mediach i przez media. Z kolei część czwarta, „Władza – polityka pamięci – historia”, ukazuje wykorzystanie pamięci społecznej w mechanizmach sprawowania i zdobywania władzy.
Wielość tekstów i różnorodne pochodzenie Autorów – nie tylko narodowościowe, ale i z zakresu różnych obszarów nauk społecznych i humanistycznych – zapewnia tej pracy wielostronne podejście do badanego tematu. Z kolei różnorodność obszarów zainteresowań Autorów, często wbrew stereotypom, pokazuje, na ile sposobów można analizować pamięć społeczną, a co ważniejsze, jak ważną i znaczącą rolę pełni ona w społeczeństwach.
prof. Robert Geisler
Prezentowana książka zarówno w warstwie teoretycznej, jak i empirycznej reprezentuje wysoki poziom naukowy, który z jednej strony satysfakcjonuje profesjonalnych badaczy społecznych, a z drugiej – stawiając wysokie wymagania przed zainteresowanym problematyką pracy czytelnikiem – nie tworzy barier w upowszechnianiu wiedzy naukowej w opinii publicznej, dydaktyce i publicystyce.
z recenzji prof. dr. hab. Bogdana W. Macha
Opracowanie jest znaczącym wkładem do juwentologii, ponieważ pokazuje, że trudność osiągania dorosłości jako zjawisko społeczne wykracza poza Europę i Stany Zjednoczone Ameryki – dotyczy bowiem także Azji. Wartość rozprawy tkwi także w całościowym zamyśle diagnostycznym, rozległości omawianej problematyki – czytamy o źródłach kłopotów, czyli o zmianach systemów edukacyjnych, zmianach gospodarczych i rynku pracy, demografii oraz o konsekwencjach dotyczących aranżacji rodziny i w rezultacie o dopasowywaniu orientacji życiowych do skali wyzwań stojących przed młodymi ludźmi. Poznajemy wreszcie stosunek młodych dorosłych do zadań sfery publicznej i postawy wobec demokracji.
z recenzji dr. hab. Krzysztofa Koseły, prof. UW
Autorzy książki, pracownicy Instytutu Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, związani także z Instytutem Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk, tworzą zespół realizujący projekty z zakresu socjologii edukacji i młodzieży. Podstawą niniejszej pracy są m.in. wyniki szeroko zakrojonych, międzynarodowych (ponadeuropejskich) badań własnych, które swym zasięgiem objęły dziewięć postkomunistycznych krajów. Poza Polską były to: Bułgaria, Łotwa, Niemcy wschodnie, Rosja, Rumunia, Węgry, a także Chiny i Wietnam.
Rada Unii Europejskiej to jeden z kluczowych organów decyzyjnych UE, a także złożona struktura społeczna. Autor przyjmuje perspektywę konstruktywistyczną i skupia się na aktorach uczestniczących w negocjacjach. Analizuje mechanizmy socjalizacji reprezentantów państw w organach Rady, mogące wpływać na sposób działania tych organów, przebieg procesu decyzyjnego, a w konsekwencji na treść przyjmowanych rozstrzygnięć.
Praca Kamila Ławniczaka ma na celu analizę procesu decyzyjnego w Radzie UE pod kątem zachodzących tam procesów socjalizacji. Ujęcie to (…) w Polsce nie zostało jeszcze spopularyzowane. (…) Autor czerpie z publikacji międzynarodowych, przybliżając wiele zagadnień teoretycznych polskiemu czytelnikowi.
Dr Kamila Pomorska
Kamil Ławniczak – doktor nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, adiunkt w Instytucie Europeistyki Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Zainteresowania badawcze: teorie i metody nauki o stosunkach międzynarodowych i studiów europejskich; system polityczny UE, zwłaszcza procesy decyzyjne, legitymizacja i demokracja na poziomie ponadnarodowym.
Rozwój nowych technologii rewiduje nasze dotychczasowe postrzeganie komunikacji typograficznej. Pojawiają się zupełnie nowe zagadnienia, których nie sposób zignorować. Od czasu, gdy w XV stuleciu Gutenberg wynalazł ruchomą czcionkę, typografia nie była poddawana tak głębokim przeobrażeniom, jak dzieje się to obecnie. Czy może nadal odgrywać istotną rolę, kiedy cyfryzacja i nowe media przenicowują tradycyjne formy typograficznych środków wyrazu?Dziś typografia jest na rozdrożu. W jakim kierunku przebiegać będzie jej dalszy rozwój? Niniejsza książka nie tylko opowiada o tym, co inspiruje współczesnych projektantów, lecz także omawia nowatorskie rozwiązania. Dwudziestu jeden specjalistów z zakresu typografii i szeroko rozumianej komunikacji dzieli się swoją wiedzą oraz spostrzeżeniami poprzez intrygujące analizy i ciekawie dobrane przykłady.
Rok 2015 to czas kryzysu imigracyjnego. Jesteśmy świadkami dramatycznej wędrówki ludów z Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji do krajów europejskich. Wbrew politycznej poprawności, ideom dialogu i otwartości, trzeba wreszcie stanąć przed trudnym do zaakceptowania faktem, że europejska wolność jest zagrożona. Trudnym zwłaszcza dla ludzi, którym bliska jest idea liberalizmu i tolerancji. Autorka w sposób bezkompromisowy rozprawia się z polityczną poprawnością, lękiem przed określeniami w rodzaju „islamofobia” czy „nietolerancyjność” oraz europejskim kompleksem kolonializmu. Pokazuje, że Norwegia, a wraz z nią cała Europa w ciągu następnych pięciu lat stanie w obliczu rosnącej potęgi islamu, który trudno, w świetle przedstawionych w książce danych, nazwać otwartym i przyjaznym dla wartości zachodnich – demokracji, równouprawnienia, wolności słowa. Storhaug wielokrotnie podkreśla w swojej książce, że pozostaje w bliskich, przyjacielskich stosunkach z wieloma muzułmanami, którzy, podobnie jak ona, widzą w radykalnych wyznawcach swojej religii źródło niebezpieczeństwa, mogące zagrozić przyszłości świata, który znamy.
Monografia stanowi drugi tom serii wydawniczej „W Przestrzeni Niepełnosprawności”. Na kartach tej książki towarzyszymy „osobom z niepełnosprawnością na ścieżkach życia”, aby wpierać ich edukację, podejmowane działania terapeutyczne oraz umożliwiać jak najpełniejsze funkcjonowanie w życiu kulturalnym i społecznym. Publikacja zawiera artykuły napisane przez specjalistów teoretyków i praktyków zajmujących się istotą niepełnosprawności, funkcjonowaniem osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności w społeczeństwie oraz ich szeroko pojętym uczestnictwem w kulturze i terapii. Autorzy podjęli kwestie związane z terapią dzieci, intensyfikacją edukacyjnych działań środowiskowych na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz sytuacją społecznej uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Badacze przyjrzeli się również zjawisku liminalności w kontekście przekraczania drugiego progu edukacyjnego przez ucznia z chorobą przewlekłą uczącego się w klasie integracyjnej, a także możliwościom udostępniania muzeów osobom z niepełnosprawnością intelektualną. Poza tym analizie poddano twórczą, plastyczną działalność uczniów lekko niepełnosprawnych intelektualnie. Publikację zamykają artykuły dotyczące doświadczeń praktycznych na polu edukacji, terapii, wsparcia i szeroko pojętego rozwoju osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Tom jedenasty serii ""Tradycja dla współczesności"" stanowi kontynuację dwóch poprzednich, zatytułowanych Tożsamości społeczno-kulturowe - kreacja i komunikacja (t.9) oraz Współczesne konteksty tożsamości społeczno-kulturowych (t.10). Tomy te tworzą swego rodzaju tryptyk tożsamościowy, który jest efektem m. in. piątej konferencji z cyklu Tradycja dla współczesności. Ciągłość i zmiana, która odbyła się w Baranowie Sandomierskim w roku 2015. W przygotowaniu znajdują się kolejne tomy serii, poświęcone problematyce komunikacyjnego charakteru kultury, który stał się przedmiotem namysłu i dyskusji podczas baranowskiej konferencji w roku 2017.
Książka powstała we współpracy z Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym
Nie jest łatwo określić, kiedy zaczęła się ta dekada dekad, ta superdekada. Co ją charakteryzowało i sprawiło, że była taka bogata, radosna, wyjątkowa? Przeniesienie życia towarzyskiego i literackiego na Facebooka, hipsterrealizm w kinie polskim, vaporwave, beka jako źródło udręki i uciechy, wysyp memów, gifów i sucharów, moda na bieganie, które zyskało status medytacji w ruchu? A może wcale nie było i nie jest wesolutko? A może nasze życie jest wegetacją w kapsułach własnych pokoi, które dzięki internetowi służą nam za wygodną ambasadę mizantropii? O tym właśnie jest ta książka. I taka właśnie jest ta nasza dziwaczna dekada o nowym smaku polskim – delfina w malinach.
Autorzy: Jakub Banasiak, Olga Drenda, Jakub Dymek, Małgorzata Dziewulska, Natalia Fiedorczuk, Mirosław Filiciak, Łukasz Gorczyca, Maciej Jakubowiak, Joanna Krakowska, Zofia Król, Iwona Kurz, Michał Paweł Markowski, Łukasz Najder, Wojciech Nowicki, Agata Pyzik, Bartosz Sadulski, Karol Sienkiewicz, Robert Siewiorek, Sebastian Smoliński, Jakub Socha, Jan Sowa, Stach Szabłowski, Ziemowit Szczerek, Jan Topolski, Konstanty Usenko, Jakub Wencel, Marcin Wicha
Dlaczego japoński gospodarz oczekuje na prezent, ale wcale nie spieszy się, by go otworzyć? Czy wypada odmówić kieliszka partnerowi biznesowemu z Dalekiego Wschodu? I czy możemy się spodziewać, że Japończyk odpisze na SMS-a?Etykieta japońska w zwięzły i przystępny sposób pokazuje, jak poruszać się w meandrach obcej kultury mocno sformalizowanej, wymagającej i całkowicie odmiennej od europejskiej. Autorzy tłumaczą między innymi, na co należy zwrócić uwagę w trakcie spotkania biznesowego, jakie zasady obowiązują w łaźni publicznej czy podczas wizyty w restauracji.To obowiązkowa lektura dla każdego, kto planuje wyjazd do Japonii, współpracuje z Japończykami lub po prostu pasjonuje się ich kulturą.W odróżnieniu od licznych internetowych przewodników dotyczących japońskiej etykiety, przez książkę De Mente nie przebija chęć zszokowania Czytelnika tym, jak Japonia inna jest od wszystkiego, co znają. Wprost przeciwnie: cierpliwie i niezwykle klarownie tłumaczy nie tylko to, JAK się zachować, ale też dlaczego. Otwiera przy tym umysł na wiele zagadnień związanych z kulturą Japonii i jej codziennym funkcjonowaniem.Adrianna Wosińska, Redaktor naczelna TORIIKsiążka-mapa, która zabiera w czytelniczą podróż po historycznych i kulturowych meandrach japońskiej etykiety, udzielając przy tym wędrowcowi wielu praktycznych wskazówek, jak lepiej zrozumieć Japończyków i otaczającą ich rzeczywistość. Aż żal wracać z takiej wyprawy!.Anna Bielak, Redaktor naczelna dziennika Japonia-OnlineBy nie zatrzymać się między stereotypem samuraja i gejszy oraz nie powtarzać błędów płytkiego orientalizmu, z pokorą i wyrozumiałością popatrzmy i zachwyćmy się tym, co przynosi nam Japońska etykieta.Katarzyna Nowak, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej MangghaBoye Lafayette de Mente doświadczony dziennikarz, pisarz i redaktor. Od 1949 roku pracował w Japonii, Chinach i Korei. Towarzysz australijskiego podróżnika Bena Carlina, z którym jako pierwszy człowiek przepłynął Pacyfik na amfibii. Absolwent Uniwersytetu Jochi w Tokio i Amerykańskiego Instytutu Handlu Zagranicznego. Był autorem ponad 70 książek, w tym wielu poświęconych kulturze japońskiej i etykiecie biznesu.Geoff Botting od ponad 25 lat żyje w Japonii. Jest tłumaczem i dziennikarzem specjalizującym się w sprawach ekonomicznych i biznesowych. Przez lata pracował dla serwisu Kyodo News, największego japońskiego portalu informacyjnego. Jako freelancer współpracuje m.in. z The Japan Times i Eurobiz Japan. Autor dwóch książek o życiu w Tokio. Jest absolwentem Szkoły Językowej Kai w Tokio i Uniwersytetu Wiktorii w Kanadzie.
Nowe wydanie książki, która przybliża zagadnienie content marketingu. Przedstawia krok po kroku jak kreować strategię content marketingową oraz tworzyć treści do internetu i budować społeczność wokół marki w social media. To pierwsza publikacja omawiająca światowe standardy, w sposób umożliwiający zaadaptowanie ich na polskim rynku.Drugie wydanie zostało poszerzone m.in. o szczegółowe omówienie komunikacji w social media, proces dojrzewania leadów i automatyzacji działań content marketingowych. W książce znalazły się również porady dotyczące tworzenia treści pod smartfony oraz femvertising, czyli komunikację skierowaną do kobiet.Content marketing i social media stanowi poradnik dla marketingowców, osób zajmujących się PR-em oraz komunikacją i budową marki, social media managerów, blogerów, dziennikarzy oraz właścicieli firm.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?