Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Książka pod względem zawartości merytorycznej jest ważnym opracowaniem problemów z zakresu badań demograficznych oraz społeczno-ekonomicznych życia jednostki, ujętych w konwencję badawczą metodologii analizy bayesowskiej. Podjęta tematyka modelowania karier równoległych: zawodowej i rodzinnej z wykorzystaniem podejścia bayesowskiego, jest podejściem nowatorskim i stanowi znaczącą pozycję na rynku wydawnictw naukowych dla badaczy, doktorantów i wszystkich prowadzących badania naukowe związane z tematem głównym książki.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Trzpiot
Książka jest analizą paniki moralnej wzniecanej wokół rodziny. Bez względu na to, czy chodzi o in vitro, edukację seksualną, związki partnerskie czy konwencję antyprzemocową – przy próbach regulacji wszelkich kwestii związanych z rodziną, płcią i seksualnością obserwujemy mobilizację przeciwników tych działań. Ich koronnym argumentem jest, że doprowadzą one do sytuacji pozwalającej wychowywać dzieci przez osoby homoseksualne. W tym kontekście na szczególną uwagę zasługują te obszary życia rodzinnego, które wykraczają poza większościową heteronormatywność, nadto zaś analizy wymaga owa panika moralna wokół nich. Jest to bowiem panika rozumiana metaforycznie, ale jej skutki są jak najbardziej realne.
Uwzględniając historyczno-antropologiczne zróżnicowanie rodziny, implikacje rewolucji obyczajowej ostatnich kilkudziesięciu lat oraz współczesne wzory relacji rodzinnych, odtworzony został dyskurs medialny dotyczący rodzin nieheteronormatywnych w naszym kraju. Dyskurs ten przyjmuje postać paniki moralnej typu transformacyjnego, a więc takiego, który ma potencjał zmiany normatywnej w społeczeństwie.
Książka jest bardzo wartościową pozycją literatury naukowej dotyczącej wielkomiejskich sąsiedztw w różnych wymiarach zróżnicowania, w tym w szczególności zróżnicowania etnicznego. Czytelnik zapoznaje się z najnowszymi badaniami międzynarodowymi i polskimi próbami analizowania tych relacji w kontekście warszawskim. W wielu wypadkach przyjęta perspektywa mikrosocjologii pozwala dotrzeć do ukrytych wymiarów życia sąsiedzkiego, którego relacje międzyetniczne są tylko częścią.
Dużym walorem książki jest rzetelna i rozbudowana faktografia dotycząca poszczególnych badanych społeczności, uwzgledniająca także dane historyczne.
dr hab. Barbara Lewenstein
Na uwagę i podkreślenie zasługuje fakt, iż część empiryczna tej książki bazuje na badaniach jakościowych. W polskiej naukowej debacie (poza etnologią oczywiście) często marginalizuje się ten typ badań, jako działania uzupełniające lub rozpoznawcze dla wątku ilościowego. Nic bardziej mylnego. Badania jakościowe mogą, co pokazuje ta propozycja, stanowić cenny, zasadniczy element poszukiwań empirycznych.
dr hab. Jacek Kotus, prof. UAM
W tomie publikują:
Agata Górny, Ewa Korcelli-Olejniczak, Kasia Narkowicz, Dominik Owczarek, Anna Piłat, Konrad Pędziwiatr, Aneta Piekut, Filip Piotrowski, Sabina Toruńczyk-Ruiz, Gill Valentine, Grzegorz Węcławowicz, Aleksandra Winiarska.
Człowiek samoistnie wykształcił i w dalszym ciągu tworzy różne udoskonalenia, tak aby żyło mu się wygodnie. Człowiek od zarania dziejów zmienia swoje otoczenie. Stał się więc w pewnym sensie twórcą nowego świata. Efektem tego jest fakt, że rozróżniamy środowisko naturalne i środowisko antropogenicznie zmienione. Żaden z gatunków żyjących na Ziemi nie ma takiej zdolności.Fragment książki
Zadaniem niniejszej książki jest przedstawić miejsce, jakie w świecie staropolskim zajmowała kobieta żyjąca w klasztorze. Jaka była jej sytuacja obyczajowa i prawna, jak patrzyli na nią świeccy i duchowni, wreszcie, jak ona sama widziała swoje miejsce w tym świecie.
Autorka podejmuje temat relacji między państwem pochodzenia i diasporą z punktu widzenia teorii i koncepcji obecnych w naukach politycznych: podmiotowości politycznej, relacji władzy, wpływu, mobilizacji oraz funkcjonowania systemu politycznego.
Monografia uzupełnia poważną lukę w badaniach nad polską emigracją, w których dominowała dotychczas perspektywa historyczna i socjologiczna, dodając do analizy fenomenu skupisk diasporycznych i ich związków z państwem pochodzenia ujęcie politologiczne.
Diaspora jako wielka grupa społeczna ma zdolność i możliwości wpływu na państwo pochodzenia, zwłaszcza w momentach przełomowych – transformacji ustrojowej, kryzysów czy konfliktów. Takim czasem w historii Polski były wybory 4 czerwca 1989 roku oraz proces konsolidacji systemu prawno-politycznego III RP, w których aktywny udział mieli również Polacy mieszkający poza granicami kraju.
W monografii autorka przedstawia także proces tworzenia i ewolucję polityki państwa polskiego wobec diaspory oraz jej aktywność podczas wyborów parlamentarnych i prezydenckich w następnych dekadach.
„Książka Jerzego Jastrzębskiego jest zbiorem artykułów i esejów, które łączy przedmiot refleksji – media, dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Wspólną cechą wszystkich tekstów składających się na publikację jest wartka narracja, piękny język oraz liczne odniesienia do bogatej interdyscyplinarnej literatury przedmiotu. Podejmowana w poszczególnych rozdziałach tematyka jest obudowana solidnym i szerokim kontekstem historycznym i kulturowym. Czytelnik dowie się, jakie teorie i paradygmaty dotyczące oddziaływania mediów dominowały w przeszłości, jakie są współczesne ustalenia, co wpłynęło na zmiany oraz jakie mogą być ich konsekwencje.
Zakres tematyczny poszczególnych wątków jest bardzo szeroki – od rozważań metanaukowych i definicyjnych, przez krytyczną analizę paradygmatów i wpływowych teorii medioznawczych, po charakterystykę i analizę istniejącego stanu mediów i problemów współczesnego dziennikarstwa.
Zaletą publikacji jest łączenie perspektyw wielu dyscyplin naukowych, dzięki czemu poszczególne problemy związane ze współczesnymi mediami oraz dziennikarstwem, a także nowymi zjawiskami w komunikacji społecznej zostały ukazane w szerokim kontekście nauk humanistycznych i społecznych. Solidny warsztat naukowy i interdyscyplinarna wiedza autora sprawiają, że otrzymujemy dzieło, w którym wszyscy zainteresowani mediami i dziennikarstwem znajdą coś ciekawego i frapującego, choćby w postaci nowej perspektywy, dzięki której zjawisko pozornie znane i dobrze opisane w literaturze medioznawczej nabiera nowego znaczenia i rodzi chęć podążenia nowym tropem w badaniach”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Pokornej-Ignatowicz, prof. KA
Autorka konfrontuje podmiejskie przestrzenie rekreacyjne ze wzorcem miejskiej przestrzeni publicznej, opartym na trzech wartościach: różnorodności, dostępności dla wszystkich oraz publicznej kontroli. Podstawą konfrontacji są wyniki badań ankietowych, obserwacje zachowań użytkowników przestrzeni oraz analizy polityk przestrzennych wybranych gmin podwarszawskich. Wartość użytkowa przestrzeni rekreacyjnych oceniana jest przez pomiar ich prospołecznego charakteru. Badaniom towarzyszy refleksja nad społeczną koncepcją przestrzeni, współczesną teorią miejsca oraz przestrzeni publicznej. Zdaniem Autorki tworzenie suburbialnych przestrzeni rekreacji odpowiadających ich miejskiemu wzorcowi jest utrudnione (o ile w ogóle możliwe) ze względu na typowe dla polskich suburbiów niesprzyjające uwarunkowania przestrzenne, prawno-planistyczne, ale przede wszystkim społeczne. Publikacja jest adresowana zarówno do środowisk akademickich, głównie geografów społecznych, socjologów, specjalistów od planowania przestrzennego, architektów i urbanistów, jak i praktyków: samorządowców i urbanistów pracujących nad kształtowaniem przestrzeni publicznych, a także do przedstawicieli społeczności lokalnych.
Język umożliwia człowiekowi swoisty, właściwy tylko jemu sposób orientowania się w świecie. Buduje umysł, organizuje grupy społeczne, umożliwia interakcje między członkami grup i między grupami. Osnową książki jest właśnie poznawcza, grupotwórcza i interakcyjna rola języka.
Czytelnik zda sobie sprawę z atrakcyjności tezy Herdera-Humboldta, która nakazuje traktować język jako byt kreujący rzeczywistość w umysłach ludzkich. Dowie się, czym jest socjolekt i jak wielorako jesteśmy uwarunkowani w swoich zachowaniach. Uświadomi sobie wreszcie, że język ma także wymiar indywidualny, krojony na miarę biologicznych możliwości jednostki.
„Sprecyzowanie cech instytucji totalnej jest możliwe dzięki określeniu właściwości kultury i tożsamości organizacyjnej więzienia w Jaworznie, a szczególnie procesu zmiany tej kultury. Wydaje się to ważne nie tylko dla badań historycznych mających na celu wyjaśnianie i interpretowanie dziejów więziennictwa w Polsce, ale także w obliczu funkcjonowania współczesnych zakładów karnych. Przykład więzienia w Jaworznie wskazuje, jak kultura organizacyjna instytucji totalnej przekształca się ze względu na ład społeczny, w którym funkcjonuje, oraz w wyniku własnego, najpierw doraźnego, a potem utrwalającego się, zawężania znaczeń wartości, więzi i postaw. [...] Cechy kultury organizacyjnej i tożsamość organizacji w znacznym stopniu decydują o rodzaju zależności między instytucją a człowiekiem, określają, w jakim zakresie organizacja panuje nad nim, pozwalają także założyć, jak bardzo człowiek będzie skłonny poddać się władzy instytucji. To on tworzy kulturę, dlatego twierdzenie o zależności organizacji od działającego w niej człowieka, chociaż nie jest odkrywcze, może wyznaczać tok myślenia o wspomnianym więzieniu jako instytucji totalnej”.
Z Zakończenia
„Niniejsza publikacja stanowi interesującą analizę funkcjonowania Więzienia Progresywnego w Jaworznie jako przykładu »instytucji totalnej«. Jakkolwiek w literaturze historycznej dzieje tej placówki penitencjarnej były już kilkakrotnie opisywane, Małgorzata Gałęziowska zaproponowała w swej książce oryginalne, interdyscyplinarne ujęcie tej problematyki, wykorzystując zarówno narzędzia warsztatowe historyka, jak i socjologa”.
dr hab. Zdzisław Zblewski, Uniwersytet Jagielloński
Małgorzata Gałęziowska (ur. 1972) – doktor nauk humanistycznych, historyk, socjolog, kustosz dyplomowany w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (1996)i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II (2002). Koncentruje się na kulturowych i komunikacyjnych aspektach współczesności i historii najnowszej.
Niniejsza edycja Społeczeństwa i polityki ma charakter wyjątkowy. Ukazuje się w 50. rocznicę powstania Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego ? najstarszej i największej jednostki politologicznej w naszym kraju. Inna jest też struktura książki. Przyjęcie wielotomowej formuły edytorskiej wynikało przede wszystkim z istotnego poszerzenia spektrum omawianych problemów, co jest efektem postępu w badaniach, który się dokonał w ciągu ostatniej dekady. Także publikowane we wcześniejszych wydaniach rozdziały uległy gruntownej modyfikacji. Zachowano jednak dawny tytuł ? mimo kilku już zmian urzędowej nomenklatury w klasyfikacjach dyscyplin naukowych.Książka pomyślana jest jako komplementarny wykład podstaw nauk politycznych i wiedzy o społeczeństwie. Jest adresowana do:- studentów studiów I i II stopnia kierunków politologicznych i pokrewnych;- studentów studiów uzupełniających i słuchaczy studiów podyplomowych w zakresie szeroko rozumianych nauk społecznych;- nauczycieli wiedzy o społeczeństwie oraz przedmiotów pokrewnych;- uczniów szkół średnich.Szczególnie cenną pomocą może stać się dla uczestników Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym oraz Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej.Tom 1, część 2 - Teoria. Instytucje. Procesy. Polityczna organizacja społeczeństwa
Książka poświęcona jest rosyjskiej geopolityce i jej wpływowi na metody prowadzenia walki informacyjnej przez Federację Rosyjską. Manipulowanie informacją i kształtowanie pożądanych poglądów u odbiorców w celu poszerzenia stref wpływu to wojna informacyjna, będąca elementem wojny hybrydowej. Rosja jest wzorowym przykładem państwa, które ją wykorzystuje. Autor tłumaczy współczesną geopolitykę wraz z obudową teoretyczną (m.in. przydatny słowniczek pojęć) i jej genezą w kontekście historycznym.Publikacja jest zwięzłą monografią, która koncentruje się na związku między geopolityką jako dziedziną wiedzy uprawianą w Rosji teoretycznie, a jedną z form realizacji celów politycznych, jaką jest walka informacyjna. Celem publikacji jest zainicjowanie głębszych badań nad związkami badań i doktryn geopolitycznych, a teorią i praktyką walki informacyjnej.Autor przedstawi istotne zagadnienia i stara się odpowiedzieć m.in. na następujące pytania np.:- Czym jest rosyjska geopolityka?- W jaki sposób jest uprawiana?- Jakie główne cele strategiczne kreślą rosyjscy geopolityce?-Jakie zależności występują między celami geopolitycznymi Rosji a rosyjską walką informacyjną?- Jak wyglądają przykładowe narzędzie rosyjskiej wojny informacyjnej?Wstępne kompendium wiedzy dla studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych na kierunkach społecznych i humanistycznych, służb mundurowych i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa. Interesująca lektura dla zainteresowani polityką zagraniczną, relacjami z Rosją.""Tematyka podjęta przez Autora jest niezmiernie doniosła poznawczo i politycznie, gdyż wojna informacyjna prowadzona przez władze Kremla jest istotnym instrumentem ideologicznym, propagandowym i strategicznym umożliwiającym realizowanie długofalowych celów politycznych na arenie międzynarodowej.""prof. dr hab. Piotr Eberhardt, Polska Akademia Nauk
Dziecko nie pragnie niczego więcej ponad rzeczy dostosowane do jego potrzebi korzysta z nich dopóty, dopóki są one mu przydatne.Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę dla dziecka i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowego rozwoju dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na rozwijanie spontaniczności i twórczości oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Maria Montessori określała dzieciństwo jako okres życia wewnętrznego, który prowadzi do rozwoju i doskonałości, zaś wartość środowiska wychowawczego mierzyła dostępnością środków niezbędnych do realizacji tego procesu.Metoda Marii Montessori znalazła zwolenników na całym świecie. Mimo jej rosnącej popularności w Polsce wciąż niewiele jest publikacji tej autorki dostępnych w języku polskim. Czytelnicy korzystają głównie z pośrednich źródeł i opracowań.Co takiego ma w sobie ta metoda, że równie dobrze sprawdza się stosowana wśród noworodków, jak i w odniesieniu do absolwentów uniwersyteckich?O kształtowaniu się człowieka to książka, w której Maria Montessori wyjaśnia podwaliny swojej koncepcji naturalnego rozwoju dziecka oraz metody, którą określa jako pomoc w zdobywaniu przez ludzką osobowość niezależności, środek do uwalniania ludzkiej niezależności z opresji uprzedzeń ciążących od zamierzchłych czasów na edukacji.""Przez tysiąclecia ludzkość przechodziła obok dziecka z całkowitą obojętnością, niewzruszona cudem natury, jakim jest kształtowanie się inteligencji, kształtowanie się ludzkiej osobowości. W jaki sposób następuje to kształtowanie? Jakie procesy składają się na nie? Jakie prawa nim rządzą?""Z tekstu
Przedstawiamy drugi tom najbardziej znanej powieści Victora Hugo
Akcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.
Przedstawiamy najbardziej znaną powieść Victora Hugo
Akcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.
Monografia dokumentuje w sposób systematyczny bogatą literaturę na temat transnarodowości, transnarodowych studiów nad rodziną i migracji poakcesyjnych z Polski, ze szczególnym odniesieniem do transnarodowego życia rodzin. (…) Jest bardzo potrzebną refleksją teoretyczną i empiryczną nad wymiarem rodzinnym migracji poakcesyjnych (…). Do tego dochodzą nowe społeczne, kulturowe i przestrzenne mapy dalszych relacji rodzinnych – w wyniku migracji część powiązań i relacji ulega wzmocnieniu, część utrzymuje status quo, część się osłabia lub w ogóle zanika. Książka jest barometrem zachowań polskich rodzin migracyjnych w pierwszym pokoleniu, z istotną refleksją nad tym, jakie rodziny w przyszłości będą tworzyć najmłodsi uczestnicy współczesnych poakcesyjnych ruchów migracyjnych z Polski, którzy – jak pisze Autorka – utknęli gdzieś pomiędzy dwoma krajami.
Z recenzji dr hab. prof. nadzw. Izabeli Grabowskiej,
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny oraz Ośrodek Badań nad Migracjami UW
O ile nie sposób podać uniwersalnej definicji designu, o tyle codzienna praktyka osób zajmujących się projektowaniem poddaje się różnym opisom tożsamościowym. Trudno jednak wskazać obiektywne kryteria, które pozwoliłyby na przykład na dystynkcję określeń „designer” i „projektant” czy na opisanie warunków niezbędnych, by ten zawód wykonywać (co czyni designera/projektanta – jaki typ przygotowania, doświadczenia, wykształcenia?). Kłopotliwe jest też pytanie o cel i zakres czynności zawodowych (czy to projektowanie form przemysłowych, czy także projektowanie usług? Czy również design doświadczeń?). Zagadnienia te pociągają za sobą kolejne – dotyczące postrzegania projektantów w ramach szerszej struktury społecznej, a więc odnoszące się do kwestii uznania i prestiżu.
Jeśli niemal wszystko można nazwać dziś designem i niemal każdego designerem, to oba te określenia właściwie nic nie znaczą. Świetnie więc, że Paulina Rojek-Adamek zajęła się zbieraniem argumentów, które przemawiają za szerokim (bądź przeciwnie – za bardziej restrykcyjnym) rozumieniem designu. (…) Dobrze, że jej rozważania na temat designu i tego, jaka jest (jaka powinna być) dziś rola projektanta nie są zawieszone w próżni. Z jednej strony nawiązują one do coraz bogatszej literatury autorów identyfikujących się z socjologią designu, z drugiej – wypływają z rezultatów zrealizowanego przez Autorkę projektu badawczego.
prof. dr hab. Rafał Drozdowski
Książka ta jest na pewno pracą erudycyjną, w której uwzględnione zostały zarówno podejścia klasycznej socjologii, jak i współczesnych autorów. (…) Polskiemu czytelnikowi jak dotąd nie zaoferowano wielu prac podejmujących tę problematykę, tymczasem zarówno estetyka, jak i – w węższym ujęciu – praca projektowa są dzisiaj uznawane za kwestię centralną dla rozważań związanych z nową ekonomią, studiami miejskimi, „zwrotem ku rzeczom” czy sztuką publiczną.
dr hab. Małgorzata Jacyno
Paulina Rojek-Adamek, doktor socjologii. W swojej pracy naukowo-badawczej i licznych publikacjach zajmuje się tematyką designu, szczególnie aspektem społecznie odpowiedzialnego projektowania i rolą zawodową projektantów. Publikowała m.in. w czasopismach „Polish Sociological Review”, „Kultura Popularna”, „Humanizacja Pracy”. Współredaktorka tomu Drafts from Sociology of Design. Introduction to Discussion (2016). Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, od kilkunastu lat współpracuje również z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach.
Monografia, którą oddajemy do rąk czytelnika, ze względu na swą tematykę wpisuje się w pola teoretyczne i praktyczne szeroko pojętej edukacji międzykulturowej. Jako autorki podjęłyśmy wysiłek rozpoznania i zrozumienia dziecięcych doświadczeń, które generują sytuacje społeczne są komplikowane kontekstami i problemami (wielo)kulturowymi. Książka jest przyczynkiem do dyskusji o wikłanie dziecka w zasięg oddziaływania różnicy kulturowej i w praktyki edukacyjne, które są lub nie są wrażliwe na (wielo)kulturowość sytuacji społecznych, w tym sytuacji szkolnych. Mamy zatem cichą nadzieję, że nasza praca choć w minimalny sposób wzbogaci pole teoretyczne tych subdyscyplin pedagogicznych, które zajmują się sprawami dziecka i (wielo)kulturowości. Jednocześnie książka może być przydatna w praktyce edukacyjnej, wspierając szeroko pojętą edukację i integrację dzieci w sytuacji zróżnicowania kulturowego. Może również wzbogacać wiedzą te programy edukacyjne, których celem jest wytwarzanie postawy otwartości wobec różnicy kulturowej.
Kevin MacDonald (ur. 1944), emerytowany profesor psychologii ewolucyjnej na Uniwersytecie Kalifornijskim, należy do najbardziej kontrowersyjnych intelektualistów w USA, a Kultura krytyki jest najobszerniejszym i reprezentatywnym wykładem jego poglądów. MacDonald bada naród i kulturę żydowską od strony jej cech „rasowych” i etnicznych. Wychodzi z założenia, że Żydzi jako grupa reprezentują pewną strategię ewolucyjną: dobór grupowy. Polega ona na etnocentryzmie, który oznacza obronę własnej etniczności przy jednoczesnym osłabianiu etniczności innych grup. I tak np. w USA środowiska żydowskie propagują uniwersalne prawa człowieka w celu „rozmycia” dominacji ludności pochodzenia europejskiego (m.in. przez liberalne przepisy imigracyjne), ściśle pilnując zarazem integralności własnej grupy. Przykładami takiej działalności na polu intelektualnym byłyby psychoanaliza i szkoła frankfurcka, którymi autor w tym tomie poświęconym kulturowemu wymiarowi etnocentryzmu obszernie się zajmuje. Choć krytycy uznają czasem jego badania za antysemickie, a skrajna prawica chętnie się na nie powołuje, są to prace niezwykle rzetelne naukowo, oparte na ogromnej erudycji i błyskotliwym wywodzie (druzgocąca krytyka szkoły frankfurckiej z naukowego punktu widzenia jest tu warta lektury sama w sobie). MacDonald podjął temat tabu – żydowskiej etniczności – uważając, że brak takiej analizy we współczesnym świecie warunkują przede wszystkim uprzedzenia politycznej poprawności.
Niniejsze drugie wydanie zostało poszerzone o nowe, uzupełniające teksty autora napisane po publikacji wydania pierwszego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
