Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Co to za czynność: wrzucać „piasty” do „bergerów” w fabryce traktorów Ursus? Co wydarzyło się w na szczecińskiej Platerowce i jaki związek ma z tym kafkowska „dziura Babel”? Co robią indonezyjscy artyści, gdy praktykują nongkrong i jak dzięki temu stawiają opór kapitalizmowi?
W książce Sztuka ze społecznością na te i inne fascynujące pytania odpowiadają czołowi praktycy i badacze działań artystycznych nastawionych na współpracę z lokalnymi społecznościami. Działania artystyczne ze społecznościami odkrywają niezwykłe, pobudzające i otwierające światy doznań oraz emocji. Sztuka ze społecznością jest podróżą do wnętrza niepokoju.
Punktem wyjścia do zaproponowanego tu projektu sztuki jest realizowane od 2011 roku przez redaktorki i redaktora książki wielowątkowe przedsięwzięcie artystyczne ze społecznością warszawskiej dzielnicy Ursus. Służy ono za przypadek, mogący sugestywnie przedstawić podejście do sztuki, zaprezentowane w książce. Ścisły związek pomiędzy teorią i praktyką artystyczną stanowił również jedno z najważniejszych kryteriów doboru autorów i autorek publikowanych w książce wypowiedzi.
Sztuka ze społecznością rekonstruuje tradycję tego typu podejścia do praktyk artystycznych, dostarcza ich współczesnych przykładów oraz analizuje je pod kątem oddziaływania społecznego na lokalną rzeczywistość poprzez sztukę. Książka stanowić ma „podręcznik” – być czymś, co zawsze ma się pod ręką, by poszukać wiedzy, inspiracji, motywacji i wsparcia w uprawianiu sztuki ze społecznością.
Autorzy i autorki tekstów: Jaśmina Wójcik, Igor Stokfiszewski, Karolina Izdebska, Dorota Ogrodzka, Anna Cieplak i Joanna Wowrzeczka, Marianna Dobkowska i Krzysztof Łukomski, Tomasz Rakowski, Rafał Urbacki, Kuba Mikurda.
Publikację Macieja J. Grodzickiego wyróżnia dobre wyważenie teoretycznej podbudowy, trafnie dobranej metodologii badań i wnikliwej analizy. Dzięki temu czytelnik otrzymuje spójne i zarazem pogłębione spojrzenie na problem konkurencyjności gospodarek krajów Europy Środkowej. Lektura książki pozwala dobrze zrozumieć, na czym polegają względne przewagi tych gospodarek w światowej rywalizacji, ale też w czym tkwią ich strukturalne słabości, które jeśli nie zostaną przezwyciężone z czasem spowodują zepchnięcie tych krajów na peryferia gospodarcze.Prof. dr hab. Jerzy Hausner, Uniwersytet Ekonomiczny w KrakowieWobec dużej liczby opracowań dotyczących tematu konwergencji opartych na podstawach neoklasycznych praca wyróżnia się znacznie szerszą perspektywą metodologiczną, czerpiąc z dorobku ekonomii ewolucyjnej. Pozwala to uchwycić heterogeniczny charakter procesów konwergencji, ich nieliniowy przebieg oraz strukturalną sektorową specyfikę.Dr hab. Stanisław Kubielas, prof. Uniwersytetu WarszawskiegoWarto zwrócić uwagę na wykorzystanie w publikacji nowego podejścia badawczego w analizie integracji gospodarczej i konwergencji przemysłu polegającego na analizie międzynarodowych przepływów wartości, które ze względu na wysokie wymagania w zakresie szczegółowości danych statystycznych jest dosyć rzadko wykorzystywane w literaturze przedmiotu. Należy podkreślić, że temat książki ma duże znaczenie poznawcze i może również mieć znaczenie praktyczne dla kształtowania kierunków procesów integracji gospodarczej.Prof. dr hab. Eugeniusz Kwiatkowski, Uniwersytet ŁódzkiDr Maciej J. Grodzicki doktor nauk ekonomicznych, pracownik Instytutu Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prowadzi badania osadzone w nurtach ekonomii heterodoksyjnej, poświęcone znaczeniu integracji gospodarczej w ramach globalnych łańcuchów wartości dla zmian technologicznych i nierówności międzynarodowych. Laureat stypendium Postdoctoral Researchers International Mobility Experience DAAD, realizowanego na Uniwersytecie w Bremie oraz w Science Policy Research Unit na Uniwersytecie Sussex.
Książka Karoliny Dudek i Sławomira Sikory wymaga spokojnej, uważnej lektury, w ich opowieści liczy się bowiem każdy szczegół. […] To świetna etnograficzna robota miejska. Antropolodzy zainteresowani badaniem miast zwykli mówić, że istnieje zasadnicza różnica między poznawaniem ich z perspektywy specjalistów od komunikacji, w sposób socjologiczny i etnograficzny. Mówiąc najkrócej – antropolog chodzi po mieście, przemieszcza się po nim, nie omijając żadnego zakątka i próbując nawiązać kontakt z ludźmi, bada właściwie nie miasto samo, ale „ludzi w mieście”. Dzięki takiej perspektywie, opartej na powolności i bezpośrednich doświadczeniach, badacz zwraca uwagę na heterogeniczność miasta i heterogeniczność skupiska ludzkiego, które je zasiedla. Miasto to wielość form życia, związków, mikrokontekstów, w jakich żyją mieszkańcy, a także funkcji, ról i aktywności, strategii oraz taktyk. „Powolny obchód miasta” nie omija typowych miejsc antropologicznych, ale nie wzdraga się przed analizą nie-miejsc, przestrzeni tranzytowych czy konsumenckich świątyń. Chodzi o zrozumienie towarzyszących życiu miejskiemu okoliczności. I o tym właśnie jest ta książka. (prof. dr hab. Wojciech J. Burszta)
Autorom udało się dokonać rzeczy niezwykle trudnej: odkryć nieznane wymiary świata bliskiego, zabrać czytelnika w fascynującą podroż po dzielnicy, którą obiegowo uznaje się za mało atrakcyjną. Co ważne, Autorzy nie osiągają tego efektu, egzotyzując Grochów. Pokazują po prostu, jak dzielnica – pojmowana tylko częściowo jako przestrzeń, a głównie jako ludzie, sieci powiązań, narracji, splecionych losów – tętni życiem, wynajduje i wytwarza siebie na nowo. (dr hab. Anna Horolets)
Tak zwane mikronacje (wirtualne państwa, v-państwa), podobnie jak inne zjawiska społeczne powstające w oparciu o „nowe media”, są jeszcze stosunkowo słabo rozpoznane. Tematyce mikronacyjnej poświęcono w Polsce zaledwie kilka artykułów, nie monitoruje się także na bieżąco rozwoju zjawiska i jego przemian. Wirtualne państwa są słabo opisane również na świecie, a główne publikacje na ich temat mają charakter prasowy, utrzymane są w większości w tonie opisu ciekawego, ale jednak epizodycznego wydarzenia, dlatego badania nad fenomenem „wirtualnych” społeczności, podejmujących się m.in. symulowania procesów państwowych, uznać należy za inspirujące – zarówno dla współczesnej pedagogiki (a szczególnie edukacji obywatelskiej oraz edukacji medialnej, rozumianej nie tylko jako subdyscyplina pedagogiczna, ale również szeroko – jako ruch na rzecz edukacji w zakresie wyrównywania dostępu i kształcenia umiejętności wykorzystania mediów), jak i myśli kulturoznawczej, antropologicznej i politologicznej.
Najważniejsza hipoteza postawiona w tej książce brzmi: intensywna mediatyzacja żałoby posmoleńskiej sprzyjała transformacji rytuału w konflikt. Sprawcza rola środków masowego przekazu nie polegała tu jednak na antagonizowaniu aktorów społecznych czy zarysowywaniu linii sporów. Jeśli nawet takie fenomeny wystąpiły w trakcie wydarzenia medialnego żałoby narodowej, to nie były one decydujące dla wygenerowania konfliktu. Decydujące były za to rytualizacje medialne, działające mniej ostentacyjnie niż wtedy, kiedy media wchodzą na przykład w rolę instytucji ujawniającej skandal polityczny. Owe rytualizacje medialne służą potwierdzeniu i naturalizacji kapitału symbolicznego, skoncentrowanego w rękach właścicieli, wydawców, redaktorów naczelnych, kierowników działów, samych dziennikarzy wreszcie. W 2010 roku przyczyniły się do wybuchu konfliktu o krzyż pod Pałacem Prezydenckim w Warszawie.
Na czym polega tajemnica Jarosława Kaczyńskiego? Czego zabrakło w politycznej wizji Donalda Tuska? Jak powinna skutecznie działać opozycja? Książka Tomasza Sawczuka przynosi odpowiedź na najważniejsze obecnie polityczne pytania. Autor nie poprzestaje przy tym na analizie konserwatywnej rewolucji i kreśli odważną wizję przebudowy liberalnego centrum. Liberałowie muszą wymyślić się na nowo oto warunek ocalenia praworządności w Polsce.
W tej niewielkiej książce Joel Kotkin (ur. 1952), wykładający w Kalifornii amerykański demograf, urbanista i geograf, zawarł zdumiewające bogactwo syntetycznych informacji o siedmiu mileniach historii miast świata. Zasadnicza wartość tego dzieła nie wyczerpuje się jednak w wiedzy historycznej, łatwo dziś dostępnej z wielu źródeł, lecz w głębokim rozumieniu tego fenomenu ludzkiego instynktu społecznego, jakim jest miasto. Śledzimy, jak główne wyróżniki jego istoty, zwłaszcza sakralne pochodzenie, determinowały jego rozwój, a ich brak przynosił regres. Ta zwięzła historia miast ilustruje tezę, że stanowią one najdonioślejsze, najbardziej skomplikowane i najbardziej twórcze dokonanie ludzkiego ducha społecznego. Podbudowane taką filozofią rozważania Kotkina fascynują szerokością perspektywy i czasowej, i przestrzennej. Dzięki syntetycznej, a zarazem trafnej charakterystyce czytelnik zapoznaje się z naturą i specyfiką najróżniejszych miast: starożytnych, japońskich, radzieckich czy nazistowskich, śledzi problemy miejskie przed rewolucją przemysłową i po niej, poznaje różne formy ?urbanizmu? w świecie, historię i stan obecny relacji centrum?przedmieścia. A przede wszystkim uświadamia sobie, że żywe miasta nie są zwykłą sumą budynków i ulic, lecz żywym tworem, formą wspólnotowej misji, bez której żadne z nich nie przetrwa.
W sumie więc można uznać, że los tygodników opinii uzależniony jest od umiejętności szybkiego i wprawnego odczytywania sygnałów płynących z systemu medialnego i systemu społeczno-politycznego. Ich ekonomiczna kondycja wyprzedzająco informuje o koniunkturze rynku medialnego, ale prawidłowe jej zdiagnozowanie zakłócane jest przez normatywne lub ekonomiczne oddziaływanie władz państwowych na rynek medialny.
Treściowa zawartość tygodników opinii sygnalizuje zjawiska społeczne. Toczące się na ich łamach kampanie publicystyczne zazwyczaj wynikają z realnych problemów społecznych. Zatrudnieni w nich dziennikarze stanowią elitę swego zawodu. Mają także istotny wpływ na praktyczne uczenie dziennikarstwa. Stanowią wzór, do którego dążą lub z którym porównują się adepci tego zawodu.
Redakcje tygodników opinii zaczęły dywersyfikować swój produkt. Jego papierowa wersja z biegiem czasu traci na znaczeniu zastępowana zróżnicowanymi cenowo pakietami dostępu do baz danych (artykułów, analiz itp.) wytworzonych przez poszczególne redakcje.
Z Zakończenia
W dziennikarskich relacjach z klęsk żywiołowych ogromne znaczenie mają symbole nadziei, uniwersalne i zrozumiałe dla ludzi mówiących różnymi językami. Proste gesty, jak zaciśnięta pięść ratownika, który daje znak, aby na gruzowisku wszyscy umilkli i pozwolili usłyszeć dobywające się z rumowiska głosy rannych. Jak pokazana w telewizji radość psa, który usłyszał głos swojej pani na zgliszczach domu, gdzie na nią czekał. Jak ludzki gest zapisany na zdjęciu będącym ikoną pożarów lasów w Australii: poparzona łapka spragnionej koali w mocnej ręce strażaka, który poił niedźwiadka wodą ze swej butelki. Dobro w obliczu horroru ma ogromną wartość w dziennikarskich opowieściach o dramacie. W czasie kataklizmów good news is good news.Analiza werbalnych i wizualnych tropów w dziennikarskich relacjach z klęsk żywiołowych na sześciu kontynentach, które opisywane i pokazywane były w zachodnich mediach: prasie, telewizji, radiu i Internecie, pozwoliła zrozumieć, jakie słowa i obrazy mogą przekonać odbiorców do pomocy rannym i poszkodowanym, a jakie ułatwiają emocjonalne dystansowanie się od nieszczęścia bezimiennych ofiar żywiołu.
Zainicjowana po przewrocie politycznym w roku 1989 transformacja ustrojowa [...] radykalnie przeorała rynek pracy, wprowadzając w miejsce socjalistycznego nakazu zatrudnienia liberalne reguły kapitalistyczne; u progu XXI wieku powstały nowe technologie, nowe formy organizacji pracy, nowe zawody, wkroczyła robotyzacja i komputeryzacja, pojawiła się nowa filozofia pracy typowa dla społeczeństwa konsumpcyjnego i informacyjnego, "społeczeństwa bez pracy". Ostatnich kilka lat to z kolei przechodzenie od rynku pracodawcy do rynku pracownika. Zmiany tego typu nie dotyczą tylko naszego kraju, przeciwnie, mają zasięg europejski i międzynarodowy.[...] Procesy pracy angażują różne podmioty: pracodawców i pracobiorców, związki zawodowe i państwo z całą siecią jego instytucji, organa samorządowe i organizacje pozarządowe. Ich stosunek do problemu pracy jest silnie zróżnicowany, bo samo pojęcie pracy jest uwikłane w konflikty interesów i dialektyczne przeciwieństwa: towaru rynkowego i wartości ludzkiej, reprodukcji i twórczości, posłuszeństwa i wolnego wyboru, tego, co prywatne i tego, co ma walor społeczny. Podmioty te mają prawo i powinność mówić własnym głosem. Ideą przewodnią organizatorów "pracy nad pracą" było uwzględnienie zarówno jej strony praktycznej, jak teoretycznej, oraz podejście interdyscyplinarne, z uwzględnieniem aspektów zarówno ekonomicznych, jak społecznych i prawnych, ale przede wszystkim humanistycznych, to znaczy z akcentem na personalny wymiar pracy, na jej widzenie z perspektywy pojedynczego człowieka, jego godności. [...] Publikacja ma także służyć upamiętnieniu jednego konkretnego człowieka, który idei "pracy ludzkiej" był oddany bez reszty. Człowiekiem tym był przedwcześnie zmarły Andrzej Bączkowski (1955-1996), działacz społeczny i minister pracy, zasłużony zarówno dla nowego sposobu myślenia o pracy, jak też szukania praktycznych form jej organizacji.
Z artykułu Jerzego Bartmińskiego
Klinika Dziennikarstwa Diagnoza to wynik drugiego spotkania w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego wybitnych polskich ekspertów z dziedziny medioznawstwa, poświęconego problemom współczesnego dziennikarstwa. W niniejszym tomie, na który składa się dziewięć opinii artykułów, badacze bardziej niż chorób (symptomy tych są tak wyraźne, że pozwalają na jednoznaczną diagnozę) poszukują przyczyn złego stanu zdrowia (dziennikarstwa i mediów) w myśl zasady nim zaczniesz leczyć, poznaj przyczyny.Do lektury książki zapraszamy nie tylko studentów kierunków dziennikarskich oraz badaczy dyscypliny, lecz przede wszystkim pracowników mediów, dla których rozpoznania i uwagi przedstawione w publikacji mogą okazać się cennym i pomocnym drogowskazem w codziennej praktyce.
Treści zawarte w książce mogą wydatnie zwiększyć skuteczność posługiwania się komunikacyjnymi zachowaniami niewerbalnymi. Mogą ułatwić zrozumienie i wykorzystanie znaczeń ukrytych w ekspresji mimicznej, gestykulacji, w przyjmowanych pozach ciała, w zachowaniach przestrzennych i dotykowych, w tonie głosu i rytmie wypowiedzi, wyglądzie zewnętrznym itp. Co więcej, możliwe jest to poprzez samodzielny trening, a zatem bez konieczności korzystania z pomocy specjalistów. Ponadto podane w książce wskazówki metodyczne treningu komunikacji niewerbalnej pozwalają uczyć mowy ciała innych. Po lekturze tej książki czytelnicy będą potrafili lepiej wykorzystać wiedzę o komunikacji niewerbalnej w rożnych obszarach swej aktywności, zarówno zawodowej, jak i w codziennych kontaktach. Dodatkowy walor to zwiększenie umiejętności tak bardzo dzisiaj przydatnego kształtowania pozytywnego wizerunku i kierowania wrażeniem.
Czy Mark Zuckerberg może być inspirującym przykładem i motywować nas do zdwojonego wysiłku, aby zrealizować własne marzenia? Czego Ty możesz się nauczyć od młodego miliardera? Jak Facebook zmienia świat, w którym żyjemy? Czy Zuckerberg będzie kandydował na prezydenta Stanów Zjednoczonych? Jak powstała oś czasu na Facebooku?Kim tak naprawdę jest piąty najbogatszy człowiek na naszej planecie, blisko o połowę młodszy od większości miliarderów ze świecznika, deklasujący obu twórców Google? Jego serwis społecznościowy w czerwcu 2017 skupiał już ponad 2 miliardy użytkowników, a we wrześniu 2017 roku wyceniany był na niemal 500 miliardów dolarów.Dlaczego to właśnie jego firma odniosła spektakularny sukces? Co sprawia, że miliony ludzi na całym świecie, każdego dnia spędzają cenny czas na portalu społecznościowym stworzonym przez niepozornego studenta? Ojciec dentysta który dzięki Markowi został milionerem i matka psycholog z pewnością nie spodziewali się, że ich syn będzie jednym z najbogatszych ludzi na naszym globie. W jaki sposób dokonał tego w ciągu zaledwie dekady? Czy jego metody były czyste? Do jakiego stopnia obraz przedstawiony w filmie The Social Network jest prawdziwy i zasługuje na poważne traktowanie?Audiobook jest nagraniem autorskim.
Dodatek do powieści ""Nowy wspaniały świat"" napisany przez Huxleya niespełna trzydzieści lat później.Jak wiele z jego proroctw, w których ukazał satyryczną wizję dalekiej przyszłości, ziściło się w tak krótkim czasie?Gdy w 1932 roku ukazała się powieść ""Nowy wspaniały świat"", zawartą w niej szokującą analizę technokratycznej dyktatury uważano za odległą wizję.Po latach pisarz rozważa, w jaki sposób zmieniły się społeczeństwa, technologia i formy rządzenia od czasu ukazania się jego słynnej dystopii.Pisze o zjawiskach społecznych, które jego zdaniem mogą prowadzić do ewolucji ustrojowej nowoczesnych społeczeństw w kierunku dyktatury: przeludnieniu, nadmiernej organizacji życia społecznego, przemianach propagandy związanych z rozwojem behawioryzmu, nowych technikach prania mózgu i perswazji.Podkreśla, że w jeszcze większej mierze niż kiedyś należy obawiać się nowego typu dyktatury i tyranii.Prowokująca do myślenia i zatrważająca książka.
Książka Łukasza Drozdy to przewodnik po polskim nieładzie przestrzennym. Pomaga zrozumieć takie zjawiska jak fenomen grodzonych osiedli, pasteloza czy specustawa mieszkaniowa, określana już żartobliwie mianem Lex Deweloper.Nieład przestrzenny, dzika reprywatyzacja, natłok reklam. Kolorystyka zabudowy wynikająca z aktualnych promocji w marketach budowlanych. Pogłębiająca się deregulacja urbanistyki. Ułatwienia dla deweloperów, brak planów miejscowych i ochrony przyrody. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w otaczającej nas przestrzeni.27 marca 2018 roku przypada 15. rocznica uchwalenia ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Niemal tyle samo czasu mija od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. 20 lat temu w życie weszła też reforma samorządu terytorialnego. XXI wiek stanowił więc dla polskiej urbanistyki nowe otwarcie, które zasługuje na pierwsze podsumowanie. Tym bardziej, że rodzi się już nowy model. Najnowsza propozycja legislacyjna została ochrzczona przez urbanistów i aktywistów mianem Lex Deweloper. Specustawa mieszkaniowa stwarza bowiem ryzyko pogłębienia chaosu w naszym otoczeniu, czego beneficjentami mają zostać jak zwykle deweloperzy i banki.Z tej okazji nakładem wydawnictwa Bęc Zmiana ukazuje się nietypowy leksykon autorstwa Łukasza Drozdy, pokazujący osobliwości przestrzeni polskich miast. Przedstawia on blisko sto pięćdziesiąt zagadnień urbanistycznych zarówno mniej, jak i bardziej oczywistych. Od szeroko omawianych grodzonych osiedli i pastelozy, po słabiej rozpoznane fenomeny urbanistyki łanowej, zasady dobrego sąsiedztwa czy świętej przepustowości.Dwa tysiące to przewodnik po meandrach polskiej urbanistyki, zawiłego prawa, wszechobecnej rewitalizacji i kampanii przed wyborami samorządowymi. Tekstowi towarzyszą sugestywne fotokolaże autorstwa Karoliny Wojciechowskiej.
Nie spodziewałem się, że tyle emocji wywoła zwykła modlitwa. (…) Nie spodziewałem się po tylu latach życia w wolnym kraju, że to będą takie emocje. A jak mówił Zenon Laskowik: „Emocje są to wytwory serca bez kontroli rozumu” – czyli czysta krystaliczna głupota.
Cezary Pazura
Zbiór wypowiedzi i wywiadów, na temat akcji modlitewnej Różaniec do granic - wspólnej modlitwy wokół polskich granic o pokój i bezpieczeństwo w Polsce oraz na całym świecie. Inicjatywa ta spotkała się z szerokim odzewem wśród polskich wiernych – uczestniczyło w niej ponad milion osób. Równocześnie wywołała wiele emocji i dyskusji nie tylko w polskich mediach ale również poza jej granicami. W książce umieszczono wypowiedzi za i przeciw: hierarchów Kościoła, znanych dziennikarzy i polityków, aktorów oraz świadectwa osób uczestniczącymi w tym spotkaniu.
Książka wychodzi z bardzo jasnej etycznej pozycji, definiującej miasta jako miejsca dialogu [...], równocześnie definiując cel książki nie tylko jako diagnozę, lecz przede wszystkim jako projekt (lepszego świata). Na dodatek książka jest pisana przez pedagoga, łączącego co najmniej dwie (urbanistyczną i pedagogiczną) perspektywy badawcze. Te perspektywy łączą się w fascynującym splocie terytorialnie zdefiniowanych działań ufundowanych na mocnym systemie wartości [...]. Autorka głęboko wierzy w równościowy, horyzontalny i dialogiczny projekt miejskiej pedagogiki, lecz jej wiara jest osłabiana poprzez „pochwałę epistemologicznego braku pewności” oraz zafascynowanie „nieprzewidywalnością miejsca”. [...] Książka profesor Marii Mendel nie tylko jest mocnym głosem we współczesnej debacie nad stanem polskich miast, ale jest szkicem projektu budowania lepszego świata, szkicem, który łączy różne dyscypliny naukowe oraz różne rodzaje społecznych aktywności. Owa transdyscyplinarność jest istotą i siłą studiów miejskich, w których ramach ta książka powinna znaleźć w Polsce ważne miejsce. (Krzysztof Nawratek)
Maria Mendel ? profesor nauk humanistycznych; pracuje w Zakładzie Pedagogiki Społecznej Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Naukowo skoncentrowana na pedagogice społecznej w wersji zaangażowanej, przybierającej postać polityki publicznej, aktywizującej m.in. rodziców, od lat działa w obszarze refleksji teoretycznej, badań i praktyki edukacyjnej określanym jako pedagogika miejsca (Pedagogika miejsca, red. 2006; Społeczeństwo i rytuał. Heterotopia bezdomności, 2007, Obraz, przestrzeń, popkultura, współred. 2009). Ostatnio pedagogikę miejsca rozwija w ramach problematyki miasta (m.in. Tożsamość gdańszczan, współred. 2010, Miasto jak wspólny pokój, red. 2015, Miasto pedagogiczne, red. 2016).
Wezwanie do partycypacji jest lejtmotywem współczesnej myśli politycznej i prywatnej. Partycypacji jest wszędzie - od peryferii po korporacyjne biura. Partycypacji przekształciła politykę i zamieniła największy w dziejach wynalazek - sieć ludzi, Internet - we wszechogarniającą, nieznośną machinę domagającą się naszej natychmiastowej uwagi w każdym miejscu i o każdej porze. Partycypuj albo spadaj.Drugie wydanie książki Koszmar partycypacji z 2013 roku zostało poszerzone o esej Niezależna praktyka, w którym Markus Miessen podsumowuje swoje rozważania dotyczące ideologii partycypacji i przedstawia alternatywne modele działania, dla których punkt wyjścia stanowi gotowość jednostki do zaangażowania się i podjęcia prawdziwie politycznych kroków.
Poza dobrą monografią zagadnienia, praca zawiera interesujące opisy rozwiązań praktycznych, w szczególności ukazuje miejsce CSR w strategiach korporacji transnarodowych. Jest zatem także dobrym przewodnikiem w tym obszarze problemowym dla praktyków zarządzania oraz materiałem wspierającym proces dydaktyczny. daje także czytelnikowi z obszaru praktyki gospodarczej impuls do dokonania konfrontacji tych poglądów z osobistymi doświadczeniami.
W powszechnej opinii rysuje się obraz korporacji jako podmiotów agresywnych, żarłocznych, a jednocześnie umykających kontroli i społecznemu nadzorowi. Autorka dostrzega i omawia te kwestie. Wskazuje, iż ich źródłem są siły tworzące dynamikę strategii ekspansji międzynarodowej firm, a konflikt interesów jest nieuchronnie w nią wpisany, a nawet podyktowany inherentną logiką systemów ekonomicznych. Na tym tle interesująca i silnie brzmiąca jest zatem obserwacja Autorki mówiąca, iż głównymi promotorami wskazanej roli CSR są właśnie korporacje transnarodowe.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. Andrzeja Matczewskiego
Barbara Fryzeł, dr habilitowana nauk ekonomicznych, jest wykładowcą Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierownikiem Zakładu Zachowań Organizacyjnych. Jej obszar zainteresowań naukowych to kulturowe i behawioralne aspekty społecznej odpowiedzialności biznesu, a także etyka behawioralna. W ostatnich latach realizowała granty badawcze, analizując strategie CSR, ich wpływ na zachowania konsumenckie, a także na tożsamość organizacyjną. Jako laureatka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej odbyła staż Post-Doctoral Research Fellowship na University College London. Ma doświadczenie menadżerskie w sektorze paliwowym oraz międzynarodowego doradztwa w obszarze nieruchomości komercyjnych.
Trzy połówki życia to książka zawierająca elementy pamiętnika, pełna wspomnień i refleksji dotyczących drogi życiowej autora polskiego dziennikarza telewizyjnego, publicysty Macieja Wierzyńskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
