Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Drugie wydanie jednej z najgłośniejszych książek Christophera Lascha, amerykańskiego historyka i wpływowego intelektualisty lat 70. i 80. XX wieku.Pierwsze amerykańskie wydanie książki ukazało się w 1979 roku i w następnym roku przyniosło autorowi prestiżową nagrodę U.S. National Book Award. Książka stała się bestsellerem dziennika New York Times. Odwołując się do teorii psychoanalitycznych i analizy historycznej, Lasch wyraża zatroskanie stanem społeczeństwa amerykańskiego (polityki, gospodarki i kultury) i ogólniej, cywilizacji zachodniej: Przyszłość jawi się jako niespokojna i niepewna [a] społeczeństwo burżuazyjne wszędzie zużywa nagromadzony zasób twórczych koncepcji współczesny świat staje w obliczu przyszłości pozbawionej nadziei.Lasch dostrzega powszechny sprzeciw wobec polityki postrzeganej jako organizowany spektakl, zauważa pierwsze próby samoorganizacji obywateli w lokalnych wspólnotach w celu obrony swoich praw wobec organów państwa i korporacji. Dotychczasowy kult liberalizmu utożsamianego z indywidualizmem doprowadził do powstania osobowości narcystycznej oznaczającej niepohamowaną pogoń za szczęściem, chorobliwe skupienie na własnym ja. Narcyz żyje dniem codziennym, a jednocześnie odczuwa stałe niezaspokojenie pragnień.Lasch uważa, że współczesny człowiek, zdany na ekspertów, stracił zdolność do odwoływania się do własnego doświadczenia, do samodzielnego określania własnych potrzeb, co powoduje niemożność ich zaspokojenia. Wyparcie się przeszłości prowadzi do rozpaczy, kryzys kulturowy wynika z deprecjacji przeszłości diagnozy i analizy Lascha odnoszą się przede wszystkim do określonego w historii czasu z życia społeczeństwa amerykańskiego, niemniej zaskakują przenikliwością i zaangażowaniem autora aktualnością.Co więcej, wydaje się, że po upływie tylu lat od jej pierwszego amerykańskiego wydania (w Polsce w 2015 roku) książka nic nie straciła na swej aktualności, zarówno w odniesieniu do zjawisk charakterystycznych dla społeczeństwa amerykańskiego, jak i obecnie polskiego. Drugie polskie wydanie ukazuje się na podstawie amerykańskiego wydania z 2018 roku, które zostało poprzedzone wstępem E.J. Dionne'a juniora, w którym pisze on m.in.:Lasch ubolewa nad upadkiem prawdy, pogłębiającą się różnicą między elitami i mniej uprzywilejowanymi grupami oraz trudnościami, z jakimi zmaga się amerykańska rodzina. Przestrzega przed społecznymi i psychologicznymi kosztami utraty kontroli nad warunkami pracy przez amerykańskiego robotnika. Wyjaśnia również wzrost wszechobecnego braku zaufania do ludzi będących u władzy (...), a także ubolewa nad przemianą polityki z narzędzia zmiany w sferze społecznej w narzędzie samorealizacji.Lasch zwraca również uwagę na paradoks zdominowania amerykańskiego społeczeństwa przez korporacyjne elity szerzące egalitarną ideologię. Trudno byłoby dzisiaj znaleźć lepsze określenie opisujące czasy Trumpa. (...) Lasch, historyk i krytyczny myśliciel, bez wątpienia oburzyłby się, gdybyśmy próbowali przenieść jego analizy do naszych czasów w celu sformułowania opinii na temat konkretnego polityka lub okoliczności, których nie miał okazji poznać. Jednakże lektura Kultury narcyzmu wzmaga naszą potrzebę usłyszenia tego przenikliwego i zdecydowanie niekonwencjonalnego myśliciela, który objaśniłby często niezrozumiałą rzeczywistość.
Przedstawiona do recenzji wydawniczej monografia [] zatytułowana Badania nad odbiorem przekazów masowych w praktyce edukacji medialnej, wchodzi w skład serii Recepcja mediów. Jest to już 6. publikacja w cyklu dotyczącym badań nad odbiorem przekazów medialnych. Stanowi więc kontynuację badań, których wyniki zostały zaprezentowane w tomach poprzednich, i tak należy ją postrzegać nie jako automatyczne dzieło naukowe, ale jako dopełnienie poprzednich tomów, wydanych w latach 2015-2018 w Wydawnictwie Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.Tom 1. Dotyczy recepcji mediów przez dzieci w wieku przedszkolnym i ma charakter wieloautorskiej monografii naukowej (Recepcja programów radiowych i telewizyjnych przez dzieci w wieku przedszkolnym, red. Boniecka, Granat, 2015). Tom 2 jest zbiorem transkrypcji zachowań językowych dzieci przedszkolnych, które wypowiadały się w rozmaitych sytuacjach wskutek odbioru przekazów medialnych. (Wpływ sytuacji medialnych na komunikowanie się dzieci w wieku przedszkolnym. Wypisy, red. Boniecka, Granat, 2016). W tomie 3. Opublikowano wyniki badań nad odbiorem mediów przez dzieci w wieku szkolnym (Recepcja mediów przez dzieci w wieku szkolnym, red. Boniecka, Granat, 2017). Kolejny, 4. Tom serii ma charakter monografii autorskiej i poszerzył zakres prowadzonych badań o aspekt edukacji medialnej (Rola badań nad zachowaniami językowymi dzieci w wieku przedszkolnym we wdrażaniu edukacji medialnej, Granat, 2018). W tomie 5. Redaktorki powróciły do badań nad odbiorem przekazów medialnych, tym razem przez młodzież i osoby dorosłe (Recepcja mediów przez młodzież i osoby dorosłe, red. Boniecka, Granat, 2018)Tom 6. Stanowi więc konsekwentnie kontynuację badań i podobnie jak w przypadku badań nad odbiorem mediów przez dzieci, poszerza perspektywę badawczą o kontekst edukacji medialnej oraz świadomości odbiorczej respondentów.W tym miejscu należy zaznaczyć, że tomy 1-6 stanowią świadomie zaplanowaną całość. Na uwagę zasługuje pomysł objęcia badaniami zróżnicowanej wiekowo grupy odbiorców medialnych (od dzieci przedszkolnych po osoby dorosłe). Z tego też względu [prezentowany] tom [jest wartościową publikacją], tym bardziej że badania odbioru mediów w dziedzinach innych niż psychologia i socjologia stanowią rzadkość.
Najbardziej znaną, przynajmniej czytelnikom literatury pięknej, prokrastynatorką była bohaterka powieści Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem, Scarlet O’Hara, która często powtarzała „Nie chcę o tym teraz myśleć. Pomyślę o tym jutro”.
W ostatnich latach odnotowuje się znaczny wzrost osób mających problem z terminowym wywiązywaniem się z obowiązków, tzw. prokrastynatorów. Prokrastynacja definiowana jest jako irracjonalne zwlekanie. Jedną z możliwych przyczyn narastania zachowań prokratynacyjnych jest industrializacja i rozwój nowoczesnych technologii. Sprzyja to wprawdzie multizadaniowości, tak oczekiwanej przez pracodawców. Ale jednocześnie prowadzi do licznych przeciążeń o charakterze psychologicznym.
Prezentowana monografia zawiera charakterystykę zjawiska, omówienie psychologicznych, somatycznych, społecznych i ekonomicznych kosztów, jakie ponoszą prokrastynatorzy.
Autor prezentuje wyniki badań własnych dotyczących typologii nieprzystosowania społecznego wśród więźniów. Podstawę teoretyczną podjętych badań stanowi Teoria Wykolejenia Społecznego autorstwa Czesława Czapówa, jednego z najwybitniejszych polskich pedagogów resocjalizacyjnych. Zastosowanie analizy czynnikowej ujawniło, że typy wykolejenia społecznego wyróżnione przez Czapówa (nihilistyczno-agresywny, nihilistyczno-wycofujący, dogmatyczno-ekspansyjny oraz dogmatyczno-restrykcyjny) nie są homogeniczne, a w obrębie każdego z nich funkcjonują poszczególne podtypy. Przeprowadzona analiza pokazała ponadto strukturę grupową więźniów w zależności od stopnia nasilenia poszczególnych rodzajów nieprzystosowania społecznego. Wyniki badań są zatem kontynuacją i rozwinięciem myśli Czapówa.
Zbiór blisko trzydziestu wywiadów z przedstawicielami najniższych warstw chińskiego społeczeństwa. Wśród rozmówców Liao Yiwu są m. in.: handlarz ludźmi, kierownik szaletu publicznego, mistrz feng shui, trędowaty, chłopski cesarz, lunatyk, śpiewak uliczny. Ich opowieści mówią nam równie wiele o życiu codziennym Chińczyków żyjących na samym dole drabiny społecznej, ile o kulturowym bogactwie, wielosetletniej tradycji i skomplikowanej historii najnowszej tego kraju. Oddając głos tym, jak to określił Philip Gourevitch, „zakneblowanym grupom społeczeństwa”, tym nieuznawanym przez Partię renegatom i pariasom, Liao Yiwu kreśli pasjonujący i bardzo prawdziwy obraz Chin.
„Liao Yiwu daje głos Chińczykom, których normalnie nie zaprasza się do wywiadów, bo nie pasują do obrazu chińskiego sukcesu. Są wśród nich tytułowy prowadzący umarłych, jest hiena cmentarna, zawodowy żałobnik i wyznawczyni Falun Gong. To niezwykła galeria postaci. Ich opowieści to skarbnica wiedzy o chińskim doświadczeniu historycznym. Niesamowite, niekiedy zabawne, częściej straszne, a wysłuchane z wyjątkowym darem przez pisarza, którego pasją po wyjściu z więzienia, gdzie siedział cztery lata po 1989 roku, stało się dotarcie do prawdy o własnym kraju.” Maria Kruczkowska
„Liao Yiwu jest twórcą oryginalnym, ale można by się założyć, że pisarze tak różni jak Mark Twain i Jack London, Mikołaj Gogol i George Orwell, François Rabelais i Primo Levi natychmiast wyczuliby w nim bratnią duszę.” Ze wstępu Philipa Gourevitcha
Procesy migracyjne stanowią współcześnie istotne odniesienie wielu badaczy analizujących zjawiska społeczne, polityczne czy gospodarcze. Trudno sobie wyobrazić w zglobalizowanym XXI-wiecznym świecie funkcjonowanie państw na arenie międzynarodowej, a także społeczeństw narodowych i lokalnych bez wpływu ruchów migracyjnych na istotne dla tego funkcjonowania wymiary. W dyskursie na płaszczyźnie narodowej i supranarodowej dotyczącym migracji uwidaczniają się odwołania do zagadnień związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym i zewnętrznym, procesami politycznymi, instytucjonalizacją życia publicznego, ale również z przemianami kulturowymi, z redefinicją klasycznych wartości wolności i bezpieczeństwa, z fundamentalnymi zasadami konstytucyjnymi oraz z czynnikami o charakterze gospodarczym. Bez wątpienia analiza naukowa procesów migracyjnych wymaga od badacza nie tylko znacznej wiedzy w wymiarze historycznym i współczesnym na temat ruchów ludności, ich przyczyn i skutków, ale także podejścia interdyscyplinarnego, nawiązującego do wielu współdziałających ze sobą obszarów funkcjonowania państw i społeczeństw. Monografia dr Anny Bartnik spełnia te najważniejsze kryteria - odwołuje się do licznych faktów o charakterze historycznym, definiujących źródła, przebieg i skutki procesów migracyjnych, a wszystko to jest analizowane w kontekście politologicznym, ekonomicznym i kulturowym. W rezultacie otrzymujemy ambitne dzieło prezentujące uwarunkowania współczesnego dyskursu imigracyjnego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, stanowiących od zawsze kolebkę migracji i wielokulturowości.Z recenzji dr. hab. Pawia Laidlera, prof. UJAnna Bartnik jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. Obecnie jest adiunktem w Instytucie Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania badawcze dotyczą obszaru USA oraz regionu latynoamerykańskiego. Specjalizuje się w prawie i polityce imigracyjnej Stanów Zjednoczonych Ameryki. Część badań poświęciła migracji latynoskiej do USA. Jest autorką książki pt. Emigracja latynoska w USA po II wojnie światowej na przykładzie Portorykańczyków, Meksykanów i Kubańczyków, współredaktorką tomu Visegrad Studies on Americas. Past and Present oraz licznych artykułów naukowych.
„Fizycy, o ile wiemy, nie pokusili się jeszcze o zbadanie mocy wybuchu, do którego dochodzi, kiedy niewłaściwa książka trafia w ręce właściwego czytelnika” – czytamy we wstępie do Przewodnika dla dryfujących. Zbioru sytuacjonistycznych tekstów o mieście pod redakcją Mateusza Kwaterko i Pawła Krzaczkowskiego.
Książka prowadzi czytelników szlakiem, który przetarli dawni psychogeografowie z Międzynarodówki Letrystycznej i Sytuacjonistycznej – od pierwszych eksploracji (i modyfikacji) przestrzeni miejskich aż po rewolucyjną krytykę urbanistyki. Ostatnia część poświęcona jest manifestom architektów, którzy „otarli się” o Międzynarodówkę Sytuacjonistyczną i w swojej pracy pozostawali pod wpływem Guy Deborda, Constanta oraz innych miejskich poszukiwaczy przygód.
Czy możliwe jest dziś utrzymywanie równowagi, a jeśli tak, to dzięki czemu? Jakie są strategie jej zachowywania w świecie, który nieustannie nas z niej wytrąca przez swoje niekonsekwencje, zaburzenia rozwojowe, nierówności, mody i wirusowe trendy konsumpcyjne? Jak w sytuacji niestabilności zachowują się jednostki i zbiorowości? Czy zawsze starają się utrzymać równowagę, czy też przeciwnie, preferują jej czasową lub permanentną utratę? Napięcie pomiędzy równowagą i jej brakiem, które doskonale wyraża metafora błędnika, sprawia, że zajmowanie się nim niekoniecznie musi być traktowane jako celebracja któregoś z tych dwu stanów, a co za tym idzie, opowiadanie się za tym, co reakcyjne, bądź za tym, co postępowe. Przeciwnie – wychodzimy z założenia, że powinien nas raczej interesować proces mediowania pomiędzy równowagą a jej brakiem. To w nim najpełniej bowiem wyraża się istota wszystkiego, co żyje.
ABC Projektariatu jest raportem z życia projektariatu, czyli tych ludzi, którzy nie posiadają nic oprócz gotowości do włączenia się w projekt. Książka jest próbą uchwycenia pomruku projektowej maszynerii, która urządza nasze życie, a jednocześnie pozostaje na marginesach naszego pola widzenia. Realia pracy i życia w projekcie są pomijane w oficjalnych katalogach, recenzjach czy materiałach prasowych. ABC projektariatu idzie na przekór tej tendencji. Jest książką o ludziach żyjących i pracujących w projekcie
Przestrzeń medialna posiada nie tylko wymiar technologiczny i społeczny, ale przede wszystkim kulturowo-etyczny. Jest ona obszarem świadomych i wolnych działań człowieka, dlatego też obecność człowieka implikuje w sposób konieczny etyczny charakter mediów. Przestrzeń medialna jest bowiem przestrzenią wartości, powinności i celów realizowanych przez wszystkich ludzi, uczestniczących w komunikacji medialnej.
Odnajdywanie się człowieka w mediosferze potrzebuje wielorakiej orientacji, dlatego niniejsza monografia ma na celu wyzwolić myślenie nad potrzebą poszukiwania orientacji etycznej w mediosferze. Odnajdywanie się w mediosferze rozumiane jest w niniejszej publikacji także w drugiej odsłonie. Chodzi w niej o wymiar kompetencji badacza mediów, który potrafi z jednej strony dostrzegać, diagnozować zjawiska współczesnych mediów, a z drugiej strony posiada wystarczające kompetencje metodologiczne, by rozwiązywać odkrywane problemy badawcze.
Mam nadzieję, że prezentowane w niej myśli, pozwolą nam odnajdywać się w bogatym i dynamicznie rozwijającym się świecie mediów, zakorzenionym w przeszłości i otwartym na przyszłość oraz pomogą w odkrywaniu nowych przestrzeni badawczych wychodzącym naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom ludzi, a także przyczynią się do tworzenia i umacniania bezpieczeństwa etycznego człowieka w świecie współczesnych mediów.
Od Autora (ze wstępu)
Książka pod względem zawartości merytorycznej jest ważnym opracowaniem problemów z zakresu badań demograficznych oraz społeczno-ekonomicznych życia jednostki, ujętych w konwencję badawczą metodologii analizy bayesowskiej. Podjęta tematyka modelowania karier równoległych: zawodowej i rodzinnej z wykorzystaniem podejścia bayesowskiego, jest podejściem nowatorskim i stanowi znaczącą pozycję na rynku wydawnictw naukowych dla badaczy, doktorantów i wszystkich prowadzących badania naukowe związane z tematem głównym książki.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Trzpiot
Książka jest analizą paniki moralnej wzniecanej wokół rodziny. Bez względu na to, czy chodzi o in vitro, edukację seksualną, związki partnerskie czy konwencję antyprzemocową – przy próbach regulacji wszelkich kwestii związanych z rodziną, płcią i seksualnością obserwujemy mobilizację przeciwników tych działań. Ich koronnym argumentem jest, że doprowadzą one do sytuacji pozwalającej wychowywać dzieci przez osoby homoseksualne. W tym kontekście na szczególną uwagę zasługują te obszary życia rodzinnego, które wykraczają poza większościową heteronormatywność, nadto zaś analizy wymaga owa panika moralna wokół nich. Jest to bowiem panika rozumiana metaforycznie, ale jej skutki są jak najbardziej realne.
Uwzględniając historyczno-antropologiczne zróżnicowanie rodziny, implikacje rewolucji obyczajowej ostatnich kilkudziesięciu lat oraz współczesne wzory relacji rodzinnych, odtworzony został dyskurs medialny dotyczący rodzin nieheteronormatywnych w naszym kraju. Dyskurs ten przyjmuje postać paniki moralnej typu transformacyjnego, a więc takiego, który ma potencjał zmiany normatywnej w społeczeństwie.
Książka jest bardzo wartościową pozycją literatury naukowej dotyczącej wielkomiejskich sąsiedztw w różnych wymiarach zróżnicowania, w tym w szczególności zróżnicowania etnicznego. Czytelnik zapoznaje się z najnowszymi badaniami międzynarodowymi i polskimi próbami analizowania tych relacji w kontekście warszawskim. W wielu wypadkach przyjęta perspektywa mikrosocjologii pozwala dotrzeć do ukrytych wymiarów życia sąsiedzkiego, którego relacje międzyetniczne są tylko częścią.
Dużym walorem książki jest rzetelna i rozbudowana faktografia dotycząca poszczególnych badanych społeczności, uwzgledniająca także dane historyczne.
dr hab. Barbara Lewenstein
Na uwagę i podkreślenie zasługuje fakt, iż część empiryczna tej książki bazuje na badaniach jakościowych. W polskiej naukowej debacie (poza etnologią oczywiście) często marginalizuje się ten typ badań, jako działania uzupełniające lub rozpoznawcze dla wątku ilościowego. Nic bardziej mylnego. Badania jakościowe mogą, co pokazuje ta propozycja, stanowić cenny, zasadniczy element poszukiwań empirycznych.
dr hab. Jacek Kotus, prof. UAM
W tomie publikują:
Agata Górny, Ewa Korcelli-Olejniczak, Kasia Narkowicz, Dominik Owczarek, Anna Piłat, Konrad Pędziwiatr, Aneta Piekut, Filip Piotrowski, Sabina Toruńczyk-Ruiz, Gill Valentine, Grzegorz Węcławowicz, Aleksandra Winiarska.
Człowiek samoistnie wykształcił i w dalszym ciągu tworzy różne udoskonalenia, tak aby żyło mu się wygodnie. Człowiek od zarania dziejów zmienia swoje otoczenie. Stał się więc w pewnym sensie twórcą nowego świata. Efektem tego jest fakt, że rozróżniamy środowisko naturalne i środowisko antropogenicznie zmienione. Żaden z gatunków żyjących na Ziemi nie ma takiej zdolności.Fragment książki
Zadaniem niniejszej książki jest przedstawić miejsce, jakie w świecie staropolskim zajmowała kobieta żyjąca w klasztorze. Jaka była jej sytuacja obyczajowa i prawna, jak patrzyli na nią świeccy i duchowni, wreszcie, jak ona sama widziała swoje miejsce w tym świecie.
Autorka podejmuje temat relacji między państwem pochodzenia i diasporą z punktu widzenia teorii i koncepcji obecnych w naukach politycznych: podmiotowości politycznej, relacji władzy, wpływu, mobilizacji oraz funkcjonowania systemu politycznego.
Monografia uzupełnia poważną lukę w badaniach nad polską emigracją, w których dominowała dotychczas perspektywa historyczna i socjologiczna, dodając do analizy fenomenu skupisk diasporycznych i ich związków z państwem pochodzenia ujęcie politologiczne.
Diaspora jako wielka grupa społeczna ma zdolność i możliwości wpływu na państwo pochodzenia, zwłaszcza w momentach przełomowych – transformacji ustrojowej, kryzysów czy konfliktów. Takim czasem w historii Polski były wybory 4 czerwca 1989 roku oraz proces konsolidacji systemu prawno-politycznego III RP, w których aktywny udział mieli również Polacy mieszkający poza granicami kraju.
W monografii autorka przedstawia także proces tworzenia i ewolucję polityki państwa polskiego wobec diaspory oraz jej aktywność podczas wyborów parlamentarnych i prezydenckich w następnych dekadach.
„Książka Jerzego Jastrzębskiego jest zbiorem artykułów i esejów, które łączy przedmiot refleksji – media, dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Wspólną cechą wszystkich tekstów składających się na publikację jest wartka narracja, piękny język oraz liczne odniesienia do bogatej interdyscyplinarnej literatury przedmiotu. Podejmowana w poszczególnych rozdziałach tematyka jest obudowana solidnym i szerokim kontekstem historycznym i kulturowym. Czytelnik dowie się, jakie teorie i paradygmaty dotyczące oddziaływania mediów dominowały w przeszłości, jakie są współczesne ustalenia, co wpłynęło na zmiany oraz jakie mogą być ich konsekwencje.
Zakres tematyczny poszczególnych wątków jest bardzo szeroki – od rozważań metanaukowych i definicyjnych, przez krytyczną analizę paradygmatów i wpływowych teorii medioznawczych, po charakterystykę i analizę istniejącego stanu mediów i problemów współczesnego dziennikarstwa.
Zaletą publikacji jest łączenie perspektyw wielu dyscyplin naukowych, dzięki czemu poszczególne problemy związane ze współczesnymi mediami oraz dziennikarstwem, a także nowymi zjawiskami w komunikacji społecznej zostały ukazane w szerokim kontekście nauk humanistycznych i społecznych. Solidny warsztat naukowy i interdyscyplinarna wiedza autora sprawiają, że otrzymujemy dzieło, w którym wszyscy zainteresowani mediami i dziennikarstwem znajdą coś ciekawego i frapującego, choćby w postaci nowej perspektywy, dzięki której zjawisko pozornie znane i dobrze opisane w literaturze medioznawczej nabiera nowego znaczenia i rodzi chęć podążenia nowym tropem w badaniach”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Pokornej-Ignatowicz, prof. KA
Jedzenie to jedna z potrzeb podstawowych człowieka, potrzeba naturalna, element biologii. Jednakże, poza sytuacjami ekstremalnymi, to co jemy i sposób w jaki to czynimy stanowi wynik kulturowych, a zatem arbitralnych rozstrzygnięć. Tradycyjnie człowiek odżywiał się w taki sam sposób, jak pozostali członkowie grupy, czy warstwy społecznej, do której przynależał i z którą się w pełni identyfikował. Można przyjąć, że w obrębie takiej grupy wszyscy jadali w podobny, jeśli nie taki sam sposób, a różnice wynikały jedynie z zamożności jednostek czy rodzin i to jedynie w przypadku, gdy logika kulturowa takie zróżnicowanie dopuszczała. Jakkolwiek definiowana kulturowo dieta czerpała z dość wąskiej grupy lokalnych i najczęściej sezonowych produktów.
Obecnie bogate społeczeństwa późnokapitalistycznego, ponowoczesnego Zachodu stają wobec sytuacji nadmiaru ogólnodostępnych produktów spożywczych, a co równie istotne nadmiaru form ich konsumpcji. Preferencje odnośnie samych produktów, jak też sposobów ich przygotowania i spożywania, w nieporównywalnie większym stopniu są dziś efektem panujących mód, ideologii, przewartościowań religijnych, czy światopoglądowych, jakim poddają się jednostki (bądź są im poddawane) w ramach swojego życia. W upowszechnianiu tych kulturowych wzorów (stylów życia), „filozofii” odżywiania się, wreszcie konkretnych produktów i potraw pierwszoplanową rolę wiodą media. Główny temat niniejszego opracowania stanowi zatem nie tyle jedzenie, ani nawet zwyczaje żywieniowe, ale ich medialny wizerunek i oprawa. Uznaliśmy, że takie właśnie przemieszane, nieortodoksyjne spojrzenie na kulturę poprzez jej medialny obraz daje szansę poszerzenia obszarów badawczych zarówno antropologii kulturowej, medioznawstwa czy socjologii, skorzystania z innego rodzaju źródeł czy zestawu narzędzi interpretacyjnych.
Autorka konfrontuje podmiejskie przestrzenie rekreacyjne ze wzorcem miejskiej przestrzeni publicznej, opartym na trzech wartościach: różnorodności, dostępności dla wszystkich oraz publicznej kontroli. Podstawą konfrontacji są wyniki badań ankietowych, obserwacje zachowań użytkowników przestrzeni oraz analizy polityk przestrzennych wybranych gmin podwarszawskich. Wartość użytkowa przestrzeni rekreacyjnych oceniana jest przez pomiar ich prospołecznego charakteru. Badaniom towarzyszy refleksja nad społeczną koncepcją przestrzeni, współczesną teorią miejsca oraz przestrzeni publicznej. Zdaniem Autorki tworzenie suburbialnych przestrzeni rekreacji odpowiadających ich miejskiemu wzorcowi jest utrudnione (o ile w ogóle możliwe) ze względu na typowe dla polskich suburbiów niesprzyjające uwarunkowania przestrzenne, prawno-planistyczne, ale przede wszystkim społeczne.
Publikacja jest adresowana zarówno do środowisk akademickich, głównie geografów społecznych, socjologów, specjalistów od planowania przestrzennego, architektów i urbanistów, jak i praktyków: samorządowców i urbanistów pracujących nad kształtowaniem przestrzeni publicznych, a także do przedstawicieli społeczności lokalnych.
Język umożliwia człowiekowi swoisty, właściwy tylko jemu sposób orientowania się w świecie. Buduje umysł, organizuje grupy społeczne, umożliwia interakcje między członkami grup i między grupami. Osnową książki jest właśnie poznawcza, grupotwórcza i interakcyjna rola języka.
Czytelnik zda sobie sprawę z atrakcyjności tezy Herdera-Humboldta, która nakazuje traktować język jako byt kreujący rzeczywistość w umysłach ludzkich. Dowie się, czym jest socjolekt i jak wielorako jesteśmy uwarunkowani w swoich zachowaniach. Uświadomi sobie wreszcie, że język ma także wymiar indywidualny, krojony na miarę biologicznych możliwości jednostki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
