Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Publikacja ta to efekt wieloletnich badań i przemyśleń autora dotyczących związków sztuki i polityki. Celem pracy jest wykazanie związku pomiędzy działaniami politycznymi, które realizowane i wyrażane są w politykach kulturalnych a wolnością wypowiedzi artystycznej. Autor omawia przemiany polityk kulturalnych państwa po roku 1989, dokonując charakterystyki ich poszczególnych etapów. Dalej prezentuje podstawy prawne polityki kulturalnej państwa i gwarancji wolności wypowiedzi artystycznej w Polsce, a także prawne ograniczenia swobody wypowiedzi artystycznej. W kolejnej części pracy charakteryzuje instytucje kultury w Polsce. Następnie autor dokonuje analizy praktyki funkcjonowania wolności wypowiedzi artystycznej w Polsce i jej uwarunkowań, dokonując wyboru jednej dziedziny sztuki – teatru. Nie był to wybór przypadkowy. To konsekwencja wskazanych zainteresowań, ale i praktyki zawodowej autora. W końcowej części pracy autor omawia przypadki ograniczenia autonomii instytucji kultury (na przykładzie Teatru Nowego w Łodzi); ograniczania swobody wypowiedzi artystycznej jako konsekwencji działania polityków, organu założycielskiego instytucji kultury i mediów (na przykładzie Towarzystwa Wierszalin – Teatru w Supraślu, Teatru Lalki „Tęcza” w Słupsku, Teatru IT w Środzie Wielkopolskiej, spektakli Suki Off) oraz ograniczania wypowiedzi artystycznej jako następstwo autocenzury (casus Nie-Boskiej komedii w Narodowym Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie).
W książce przedstawiono różne aspekty mediacji obligatoryjnych z perspektywy prawniczej, psychologicznej, socjologiczno-kulturowej, międzynarodowej. Mediacje wzbudzają coraz większe zainteresowanie w Polsce i Europie, ale są jednocześnie w niewielkim stopniu wykorzystywane w celu rozwiązywania konfliktów. Publikacja, jako interdyscyplinarne opracowanie przedstawicieli polskiej i zagranicznej myśli w zakresie problematyki mediacji obligatoryjnych, ma na celu zmianę tego stanu. Wskazuje, jak duże są możliwości korzystania z tej metody rozwiązywania sporów w życiu społecznym i praktyce sądowniczej.
Od lat sześćdziesiątych do początku lat dziewięćdziesiątych xx wieku świadomość prawna była jednym z najpopularniejszych tematów badawczych w polskiej socjologii prawa. Z czasem znacząco zmniejszyło się zainteresowanie nie tylko samą świadomością prawną, ale również zagadnieniami z nią powiązanymi (m.in. socjalizacją prawną), składającymi się na to, co określić można mianem świadomościowego wymiaru prawa. Badania nad tą wciąż aktualną problematyką prowadzone są obecnie przede wszystkim przez uczonych zagranicznych (w szczególności anglojęzycznych). Nauki prawne nieustannie adaptują na swoje potrzeby osiągnięcia innych dyscyplin, a wśród tych „zapożyczeń” znajdują się często zagadnienia istotne dla refleksji nad świadomością prawną. Wydaje się, że w obliczu zmian w badaniach prowadzonych na świecie dotyczących tej tematyki i nieustannego uzupełniania jej o nowe elementy, również w Polsce należy ponownie przyjrzeć się zagadnieniu świadomości prawnej. Świadomościowy wymiar prawa nie tylko przypomina najważniejsze wątki z prowadzonych w przeszłości na gruncie polskim dyskusji nad świadomością prawną, ale przede wszystkim w oryginalny sposób je rozwija oraz pogłębia m.in. poprzez zaproponowanie nowej, motywacyjnej koncepcji świadomości prawnej, uzupełnienie rozważań nad tą problematyką o zagadnienia tzw. sprawności prawnych oraz fałszywej świadomości, refleksje na temat znaczenia psychologii poznawczej i rozwojowej, a także psychoanalizy dla socjalizacji prawnej czy też ukazanie doniosłości zjawiska pluralistycznej ignorancji.
Niniejsza książka stanowi zbiór interesujących studiów naświetlających temat rozwoju Krakowa z uwzględnieniem zarówno perspektywy historycznej, jak też wyzwań współczesności. Każdy z tekstów powstał na podstawie ambitnych i bardzo zaawansowanych badań naukowych. Dzięki temu czytelnik otrzymuje sporą dawkę nowej wiedzy na temat Krakowa, a dotyczącej przede wszystkim takich zagadnień jak rozwój gospodarczy i terytorialny miasta oraz kształtowanie się jego społeczeństwa obywatelskiego.
Z recenzji profesora Łukasza Tomasza Sroki
Dr Katarzyna Andrejuk jest adiunktem w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Współpracuje też z Ośrodkiem Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego. Socjolog i prawnik, specjalizujący się w badaniach jakościowych. Publikowała m.in. w „Journal of Ethnic and Migration Studies”, „Asian and Pacific Migration Journal”, „Studiach Socjologicznych”, „Przeglądzie Socjologicznym”, „Studiach Migracyjnych-Przeglądzie Polonijnym”.
Książka stanowi istotny wkład naukowy zarówno do studiów migracyjnych, jak i do socjologii odnoszącej się do rynku pracy. Monografia zawiera bardzo bogatą bibliografię źródłową i porusza ważne aspekty dotyczące uczestnictwa największej grupy migranckiej – Ukraińców w polskim rynku pracy. Jest to pierwsze tego typu wszechstronne i kompleksowe opracowanie naukowe dokumentujące prowadzenie własnych firm, głównie mikroprzedsiębiorstw, przez Ukraińców w Polsce.
(z recenzji prof. Izabeli Grabowskiej)
Autorka bardzo dobrze zrekonstruowała na podstawie solidnych badań empirycznych i przy szerokim odniesieniu teoretycznym jedno z wyzwań, przed którymi stoi Europa, a w niej Polska – zjawisko imigracji. Przedmiotem pracy jest ukraińska imigracja do Polski, przybierająca obecnie charakter szeroko rozlewającego się strumienia. Łatwo przewidzieć, że w przypadku ograniczenia dostępu Ukraińców do rynków krajów starej demokracji i przy utrzymującym się kryzysie ekonomicznym na Ukrainie skala zjawiska przekroczy zapewne skalę polskiej emigracji do Wielkiej Brytanii. Autorka wzięła wprawdzie na warsztat jeden z nurtów imigracji – osoby osiągające w Polsce status samozatrudnienia, jednak czytelnik może wyrobić sobie zdanie o wielu innych aspektach imigracji, zwłaszcza kulturowych. Szczególnie interesujące jest pod tym względem postrzeganie przez przybyszów społeczeństwa przyjmującego. Zagadnienie samozatrudnienia przybyszy z Ukrainy zostało poddane głębokiej analizie socjologicznej, socjoekonomicznej, antropologicznej i prawnej.
(z recenzji prof. Juliusza Gardawskiego)
Wprawdzie tematykę (poczucia) jakości życia polskich studentów podejmowali niektórzy autorzy, niemniej o oryginalności badań Autorki zadecydowało ich usytuowanie w specyficznej perspektywie teoretycznej, której konsekwencjami były: dobór badanej zbiorowości, cel badań oraz zastosowane procedury badawcze. (...)
Praca dr Jolanty Suchodolskiej stanowi udaną próbę analizy poczucia jakości życia polskich studentów: medycyny, prawa, ekonomii i pedagogiki w okresie historycznych przemian społeczno-politycznych i kulturowych w Polsce i na świecie. Została zwieńczona skonstruowaniem autorskiego modelu poczucia jakości życia ww. kategorii studentów. Na podkreślenie zasługuje trafność doboru przez Autorkę metod roboczych i poprawność ich zastosowania w badaniach. W pracy umiejętnie wykorzystano bogatą literaturę przedmiotu. Logiczny tok wywodów i komunikatywność narracji stanowią dodatkowy walor recenzowanego dzieła.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Wiktora Rabczuka
Istotny w rozważaniach zamieszczonych w tej pracy jest wątek kształtowania (się) tożsamości. Wyraźne są wpływy wcześniejszych doświadczeń naukowych Autorki, która od lat pozostaje w środowisku badaczy m.in. właśnie złożoności i przemian tożsamości, spostrzegania tożsamości własnej i innych osób, oddziaływań edukacyjnych związanych z tymi sprawami. Przejście z fazy młodości do dorosłości – na co zwraca uwagę – nie pozostaje bez wpływu na rozumienie i przejawy tożsamości. (...)
Książka autorstwa dr Jolanty Suchodolskiej dostarcza sporo ważnych informacji o współcześnie studiującej młodzieży – młodych dorosłych, z których wywodzić się będzie elita odgrywająca znaczącą rolę w ważnych sferach życia społecznego: ochronie zdrowia, ekonomii, prawie i edukacji. Jak starałem się to zaakcentować w niniejszym wstępie, jest to książka o dużych walorach naukowych i godnych uwagi przesłaniach społeczno-edukacyjnych.
Z Przedmowy prof. zw. dr. hab. Tadeusza Lewowickiego
[…] mamy do czynienia z pozycją wielowątkową, ujmującą poszczególne problemy składowe w sposób pogłębiony, a zarazem refleksyjny, przy tym o strukturze w pełni spójnej i czytelnej. […] Autorkę opracowania interesuje cały kompleks zagadnień prowadzących do zbadania codzienności zawodowej nauczycieli przez sposoby przeżywania świata, bowiem to Oni są nie tylko uczestnikami rzeczywistości edukacyjnej, ale przede wszystkim ją tworzą. […] Dokonana przez Autorkę analiza wyników badań autobiograficznych upoważnia do stwierdzenia, że na czele aksjologicznych preferencji nauczycieli znalazło się dążenie do osobowego samookreślenia, do ugruntowania swojej zawodowej tożsamości, czyli nauczyciela jako człowieka o osobowości zintegrowanej wokół preferowanych wartości, o wysokim stopniu dojrzałości osobowej i moralnej. […] Charakterystyczne cechy badanych nauczycieli to: dążenie do samodzielności i autonomii, poszukiwanie sensu podejmowanych działań, odpowiedzialność, wrażliwość moralna, dążenie do wiarygodności, samodzielności. […] podkreślam, że Autorka w zderzeniu z rzeczywistością przedstawia udany obraz subiektywnego odczuwania i postrzegania sfragmentaryzowanej rzeczywistości edukacyjnej. Stąd zaprezentowany sposób badania idiograficznego oparty na hermeneutycznych regułach interpretacji treści stanowi udaną próbę, jedną z propozycji doskonalenia sposobów poznania nauczyciela w warunkach jego codziennego życia.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Ryszarda Parzęckiego
Badacze zajmujący się problemami pedeutologicznymi mają w swoim dorobku szereg badań związanych z różnymi aspektami wykonywania zawodu nauczycielskiego. Pomysł rozpoznania codzienności zawodowej nauczycieli wpisuje się dobrze w ten dorobek. Autorka w swojej książce postanowiła ukazać codzienność tej grupy zawodowej postrzeganą i przeżywaną przez samych nauczycieli. Wielokrotnie ich profesji przypisywana jest triada pasja – misja – powołanie. W opiniowanej książce zarówno moc, jak i słabości poszczególnych składników tej triady, wyrażone w nauczycielskich autorefleksjach związanych z doświadczaniem pracy pedagogicznej w codziennych sytuacjach, miały możliwość ujawnienia się w różnych odcieniach. […] Podjęte problemy, pomimo że nie nowe, są wciąż aktualne i ważne, a ich przedstawienie w opiniowanej książce uważam za oryginalne. […] Książkę polecam przede wszystkim nauczycielom, bowiem wyrażone w niej zostały ważne informacje rzucające światło na funkcjonowanie zawodowe nauczyciela uwikłanego w kolejne dni swojej pracy i życia biegnącego poza nią, ale jak się okazuje – nierozerwalnie z nią związanego. Publikacja ta stanowi więc o nauczycielach i może być cennym źródłem ich refleksji nad własną pracą i życiem. Sądzę też, że warto, aby zapoznali się z nią przedstawiciele władz oświatowych, którzy dzięki niej będą mieli możliwość rozpoznania złożoności funkcjonowania zawodowego współczesnych nauczycieli, co może się przełożyć na doskonalenie warunków ich pracy z uwzględnieniem ich podmiotowości w działaniu zawodowym.
Z recenzji prof. dr. hab. Zdzisława Wołka
Chociaż książka dotyczy - wydawałoby się - dalekiej przeszłości, zawarte w niej wnioski mogą być pomocne w analizie bieżącej debaty medialnej na temat imigracji i imigrantów. Jak trafnie dowodzi tego autor, pewne stereotypy i lęki wobec "obcego" są dzisiaj równie aktualne, co na przełomie XIX i XX w.
- prof. dr hab. Grzegorz Piwnicki
Publikacja stanowi pierwszą w Polsce monografię dotyczącą instytucji sprostowania prasowego po wejściu w życie ustawy z 14.9.2012 r. o zmianie ustawy – Prawo prasowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1136). Książka poświęcona jest materialnoprawnym i procesowym zagadnieniom związanym z tą instytucją. W ramach zagadnień materialnoprawnych omówiono m.in. definicję sprostowania prasowego i jego funkcje, wymogi formalne wniosku o sprostowanie, odmowę opublikowania sprostowania, charakter prawny instytucji oraz podstawy wytoczenia powództwa. W rozdziałach poświęconych problemom procesowym skupiono uwagę m.in. na zdolności sądowej jednostek organizacyjnych, legitymacji redaktora naczelnego i skutkach zaprzestania pełnienia tej funkcji w toku procesu, związania sądu żądaniem pozwu i możliwości ingerencji w treść sprostowania, apelacji oraz możliwym sposobom zabezpieczenia roszczeń.
W monografii wykorzystano badania aktowe przeprowadzone przed sądami okręgowymi i apelacyjnymi w Polsce orzekającymi w sprawach o sprostowanie po wejściu w życie noweli Prawa prasowego. Stanowią one cenne źródło wiedzy i ukazują aktualne kierunki orzecznictwa w omawianych sprawach.
Monografia dotycząca epidemiologii i przebiegu zakażeń HIV, diagnostyki neuroobrazowej, funkcjonowania psychicznego osób zakażonych wirusem HIV oraz procesów starzenia, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji węchowych i słuchowych oraz metabolicznych chorób kości u takich osób.Publikacja wyjątkowa ze względu na kompleksowość oraz interdyscyplinarność poruszanych w niej zagadnień, której autorami są specjaliści w takich dziedzinach, jak neuropsychologia, psychiatria, radiologia, audiologia i inne. Zawiera rzetelny i krytyczny przegląd aktualnej literatury oraz wyniki badań własnych autorów, zajmie z pewnością ważne miejsce w procesie kształcenia i doskonalenia kadr medycznych i psychologów, zajmujących się opieką nad osobami zakażonymi HIV. Publikacja dostępna również w wersji angielskojęzycznej w postaci ebooka.
31 października 1517 roku augustiański mnich i profesor teologii Marcin Luter przybił do drzwi kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez, które dotyczyły nadużyć w Kościele Zachodnim. Czy bez tych doświadczeń dopracowalibyśmy się wolności jednostki i praw człowieka? Czy bez protestanckiego etosu narodziłby się kapitalizm? Jaką rolę odegrała reformacja w kształtowaniu się nowoczesnych środkowoeuropejskich narodów? Na pytania te starają się odpowiedzieć autorki i autorzy 28. numeru kwartalnika „Herito”.
Biskup Waldemar Pytel odsłania paradoks luterańskiej ciągłości na przykładzie kościoła Pokoju w Świdnicy. Jarosław R. Kubacki i Michał Choptiany przypominają menonitów i braci polskich, „enfants terribles” reformacji.
János L. Győri, Miloš Kovačka, Magda Vášáryová i Pavel Kosatík wyjaśniają, jak protestantyzm wpłynął na historię i kulturę Węgier, Słowacji i Czech.
Arleta Nawrocka-Wysocka pisze o chorałach, kancjonałach i narodzinach środkowoeuropejskich języków, a Łukasz Galusek kreśli subiektywny atlas środkowoeuropejskiego dziedzictwa reformacji.
Na szczególną uwagę zasługuje tekst Ewy Chojeckiej poświęcony popularyzowaniu wiedzy o reformacji w Europie Środkowej w edukacji muzealnej oraz esej Weroniki Murek przypominający postać Pawła Hulki-Laskowskiego, żyrardowskiego potomka braci czerskich i pierwszego tłumacza „Przygód dobrego wojaka Szwejka”.
W najnowszym numerze „Herito” znalazły się ponadto recenzje ciekawych książek, a także zapowiedzi wartych obejrzenia wystaw.
W czasach rosnącej cyfrowej świadomości i wydatków na bezpieczeństwo w sieci, warto mieć świadomość, że „hakowaniem” trudnią się nie tylko cyberprzestępcy. Prawie każdy nasz krok w internecie śledzą handlowcy, którzy na podstawie zebranych danych chcą oferować nam skrojone na miarę produkty, śledzą nas rządy, które mają dbać o nasze bezpieczeństwo, a także konkurenci biznesowi i sąsiedzi. Julia Angwin, amerykańska dziennikarka śledcza specjalizująca się w tematyce cyberprzestrzeni, kreśli ponurą wizję świata, w którym nie możemy liczyć na odrobinę prywatności nawet we własnym domu.
„Im więcej dowiadywałam się o tym, kto mnie obserwuje, tym większą miałam paranoję. Gdy mój eksperyment dobiegał końca, nie zgadzałam się już nawet na rozmowy z przyjaciółmi przez internet, jeśli nie były one szyfrowane. Zaczęłam posługiwać się nieprawdziwym imieniem przy przeprowadzaniu nawet najzwyklejszych transakcji [w sieci]. Przyjaciółka, która zapisała się ze mną na lekcje jogi, była w szoku, że zgłosiłam się na nie jako Ida Tarbell” – pisze Julia Angwin. Ale czy coś takiego jak anonimowość istnieje jeszcze w sieci? A prywatność? Czy można dziś żyć poza zasięgiem internetu? A czy warto? Kto i po co wnikliwie przygląda się wszystkim naszym ruchom? Czy możemy tego anonimowego „nadzorcę” zwieść? „Społeczeństwo nadzorowane” to próba odpowiedzi na te pytania.
Autorka rzuca zupełnie nowe światło na zagadnienia takie jak pozyskiwanie i przetwarzanie naszych danych osobowych przez firmy, rządy czy instytucje państwowe. Stawia też ważną tezę: w świecie, w którym nadzór nad nami sprawowany jest nawet w tych chwilach, gdy jesteśmy we własnych domach, największym zagrożeniem jest powszechne przyzwolenie na inwigilację, prowadzące do utraty wolności.
Julia Angwin. Amerykańska dziennikarka śledcza, specjalistka w dziedzinie cyberprzestrzeni. Analizuje zagadnienia związane z bezpieczeństwem, anonimowością i prywatnością w sieci internetowej oraz bada wpływ nowych technologii na życie społeczne. Przez wiele lat pracowała dla dziennika „Wall Street Journal”. Obecnie jest związana z portalem dziennikarstwa obywatelskiego ProPublica (www.propublica.org). W 2011 roku, jako członek ekipy dziennikarskiej „WSJ” otrzymała Nagrodę Pulitzerem za „dziennikarstwo, które w przystępny sposób tłumaczy czytelnikom najbardziej złożone kwestie rzeczywistości” (tzw. explanatory reporting). Z wykształcenia jest matematykiem. Mieszka w Nowym Jorku.
Praca poświęcona została organizacji czasu wolnego w kontekście analizy teoretycznego dorobku, jak też perspektyw, oczekiwań i potrzeb dzieci, młodzieży, rodziny oraz osób z niepełnosprawnością.
Pytania odnoszące się do systemu kategorialnego pedagogiki czasu wolnego, przedmiotu i zakresu badań nad czasem wolnym w ujęciu pedagogicznym, nadmiernego obciążenia ucznia nauką, wpływu zajęć wolnoczasowych na osobowość stanowią zakres analiz i rozważań w pierwszej części pracy. Ponadto autor dokonał analizy podstawowych koncepcji, definicji i wskazań odnoszących się do pedagogiki czasu wolnego.
Druga część książki dotyczy zagadnień związanych z czasem wolnym w kontekście środowiska osób z niepełnosprawnością.
Rzeczywistość społeczna charakteryzuje się stałymi zmianami i przejawia szereg ambiwalencji i wieloznaczności. Wpisana w nią konieczność trwałego podejmowania decyzji i ryzyka, stawia człowieka wobec szeregu wyzwań życiowych, w tym zawodowych. Konsekwencją przeobrażeń społecznych i gospodarczych jest zwiększenie mobilności i elastyczności oraz otwartości na nowości, co prowadzi również do zmian w przebiegu życia zawodowego. Otwarcie nowych rynków pracy w Unii Europejskiej przyczyniło się do nowych zmian i zjawisk na międzynarodowym rynku pracy.
Książka ma na celu poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o adaptację zawodową młodych polskich emigrantów w Wielkiej Brytanii, rozpatrywanym w kontekście poczucia szczęścia poza granicami kraju ojczystego. Poczucie szczęścia, satysfakcja i ogólne zadowolenie z życia są niezmiernie istotnym czynnikiem przetrwania oraz zaadaptowania się w warunkach migracyjnych.
Zestaw autorów monografii jest wyrazem ciągłości pokoleń polskich medioznawców, przy jednoczesnym dostrzeżeniu zróżnicowania, mnogości aspektów oraz multidyscyplinarności badań nad mediami w Polsce. Dla młodych badaczy przekrój wiekowy autorów jest przypomnieniem, że mogą szczycić się swoimi osiągnięciami, gdyż stoją na ramionach olbrzymów. Jednym z nich jest bez wątpienia profesor Tomasz Goban-Klas, któremu w imieniu polskiego środowiska badaczy mediów tę monografię dedykujemy.
ze Wstępu
Publikacja naświetla problemy polityczne, ekonomiczne i etyczne, powstające ze zróżnicowanego traktowania mediów jako narzędzi nie tyle komunikacji społecznej, ile wręcz propagandy. (...) Sama idea książki wykazuje, że polska ,,orkiestra” prasoznawstwa i medioznawstwa – niegdyś kameralna – stała się dużą orkiestrą symfoniczną, wykonującą wszystkie gamy komunikacji. Ku temu w dużej mierze przyczynił się profesor Tomasz Goban-Klas.
Prof. dr Andrius Vaišnys, Ph.D.
Dziekan Wydziału Komunikacji
Uniwersytetu Wileńskiego
Miasto nie powstaje samo z siebie. Jest takie, jakie zaprojektują, a potem ukształtują ludzie. Kształt i charakter miejskiej przestrzeni sprawia, że miasto do siebie ludzi przyciąga albo zniechęca, odpycha i skłania do szukania swojego miejsca poza nim… Kształt i charakter miasta w dużym stopniu wpływają na to, jak ludzie żyją i jak się do siebie odnoszą – ufnie i życzliwie czy wrogo i podejrzliwie, pomocnie czy egoistycznie. Badanie miast – ich kształtu i charakteru, sposobów ich funkcjonowania, wpływu miejskości na człowieka – staje się coraz bardziej ważnym i naglącym wyzwaniem.
Celem niniejszego studium jest zgromadzenie danych empirycznych pozwalających na zbadanie wystąpienia syndromu wypalenia zawodowego wśród pracowników socjalnych. Badania zostały przeprowadzone w oparciu o własny model wypalenia, według którego wypalenie zawodowe to stan fizycznego, emocjonalnego i psychicznego wyczerpania człowieka, który spowodowany jest różnorodnością ról zawodowych, czynnikami organizacyjnymi oraz relacjami społecznymi i interpersonalnymi w środowisku pracy.
Ważne miejsce w zaproponowanym przez autorkę dysertacji modelu wypalenia zawodowego zajmuje motywacja, cele i oczekiwania związane z pracą. Jednocześnie autorka przyjęła, że na odczuwalność satysfakcji w pracy lub jej brak, która prowadzi do wypalenia zawodowego, znaczący wpływ mają warunki organizacyjne pracy. Wśród czynników organizacyjnych autorka wyróżniła: warunki pracy, warunki zatrudnienia oraz treść pracy. Jednocześnie istotnym elementem pracy jest środowisko społeczne w pracy oraz sposoby i strategie radzenia sobie w sytuacjach stresowych – pełnią one znaczącą rolę w odczuwaniu wypalenia zawodowego.
Stworzony przez autorkę niniejszej dysertacji model wypalenia zawodowego zakłada, że długotrwałe obciążenie warunkami organizacyjnymi pracy, złożoność ról zawodowych, brak wspierającego środowiska pracy oraz zła komunikacja prowadzą do odczuwania stresu i spadku motywacji. W przypadku nieprawidłowych sposobów i strategii radzenia sobie ze stresem wpływają na wystąpienie wypalenia zawodowego.
Jest to praca wchodząca głęboko we współczesne kwestie społeczne i kulturowe, które mają obecnie miejsce w tym regionie. Ma ona charakter naukowy (co widać także po bibliografi i), ale przybiera również postać osobistego eseju socjologicznego o Śląsku i jego mieszkańcach. Jej autorka odwołuje się niejednokrotnie do swoich prac i badań na temat Śląska, które prowadziła od lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Pozwala to zrozumieć czytelnikowi zmiany, jakie dokonały się i dzieją się w tym regionie, jak ewolucję postrzegania regionu Śląska od traktowania go jako monolitu kulturowego w państwie polskim do dostrzeżenia jego autonomicznej wartości kulturowej w systemie demokracji. Lektura tej pracy nie pozostawia czytelnika neutralnym, autorka angażuje mocno czytelnika w poznanie i zrozumienie tego, co obecnie tam się dzieje. Staje zawsze po stronie Ślązaków, którzy próbują wreszcie mówić swoim głosem i w swoim imieniu. To jest nie tylko dobra merytorycznie i poznawczo książka, ale jest ona także sprawnie napisana (czyta się ją z zainteresowaniem), ciekawa ze względu na różne przykłady historyczne oraz aktualna ze względu na obecne miejsce Śląska i Ślązaków w Polsce.
z recenzji dr hab. Sławomira Łodzińskiego, prof. UW
Czy edukacja – jej istota, cele, proces – wymaga dzisiaj redefinicji? Czy jesteśmy świadkami kolejnych etapów ewolucji, czy też można mówić o bardziej gwałtownych zmianach rewolucyjnych? Czy, myśląc o edukacji, trzeba pójść za głosami, że system wymaga zrównania z ziemią i wybudowania wszystkiego na nowo, albo za tymi, że trzeba trwać przy tradycyjnym modelu, bo tylko on jest naprawdę wartościowy?
Drogi Czytelniku, oddawana do Twoich rąk książka nie stanowi zbioru kompletnych odpowiedzi na powyżej sformułowane pytania. Jest ona raczej wynikiem zatrzymania się w dzisiejszym, szybko pędzącym świecie oraz próbą spojrzenia na trendy i zjawiska dotyczące edukacji i szeroko rozumianych mediów oraz technologii „tu i teraz” – w połowie drugiej dekady XXI wieku. Jest próbą obserwacji i wyciągnięcia wniosków. Dynamika zjawisk w opisywanym obszarze jest tak duża, że eksploracje w tej problematyce są potrzebne cały czas. Jeżeli stanie się dla Ciebie, Szanowny Czytelniku, drogowskazem, który pozwoli na własne poszukiwania (czy to praktyczne, czy teoretyczne) w nakreślonym obszarze, zamysł autorki będzie można uznać za zrealizowany.
Książka ma charakter naukowo-badawczy. Opiera się na wynikach kilkuletnich badań i analiz, jednak można w niej znaleźć również fragmenty o charakterze bardziej popularnonaukowym. Została przygotowana z myślą zarówno o teoretykach, jak i praktykach edukacji. Jeżeli jesteś młodym człowiekiem, który przygotowuje się do tego, aby uczyć innych, lub sam uczysz się, wykorzystując nowości technologiczne, również znajdziesz tutaj coś dla siebie.
Publikacja rozpoczyna się od rozważań na temat zachodzących zmian, ich potrzebie i przesłankach do nich prowadzących, a dotyczących instytucji szkoły, współczesnego edukatora i nowoczesnej edukacji. Odnoszą się one przede wszystkim do wybranego obszaru, który takie metamorfozy może powodować, a mianowicie mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nie sposób jednak zastanawiać się nad modelami przyszłej edukacji bez odwołania się do uznanych teorii. Zatem w drugim rozdziale można zapoznać się z zagadnieniami behawioryzmu, konstruktywizmu, kognitywizmu i konektywizmu.
„Tytuł książki poprzez swą dwuczłonowość sygnalizuje, że jej zawartość ma postać dychotomiczną: koncentruje się na dwóch obszarach badań, tj. prasoznawstwie, jako historycznie ukształtowanej i zasłużonej dyscyplinie, oraz nowych, interdyscyplinarnych studiach nad dziennikarstwem i mediami muzycznym (rock, jazz); wyznaczono jej dwa nadrzędne cele, czyli wprowadzenie do syntezy prasy o takiej proweniencji i analizę strukturalną konkretnego pisma; wykorzystano dualny sposób prezentacji materiału, wynikający z przyjętej metodologii: ilościowo-jakościowy (z obszaru nauk społecznych) oraz deskryptywny (typowy dla humanistyki)”. Wstęp
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
