Przedmiotem monografii jest analiza polityki cyberterrorystycznej RP w odniesieniu do Unii Europejskiej (UE) na przestrzeni XXI w., a w szczególności po wejściu w życie dyrektywy NIS w Polsce temat ten jest nowością. Wynika to z faktu, że literatura dotycząca stosunków międzynarodowych, a zwłaszcza cyberterroryzmu, przyjmuje twierdzenie, że Polska jako państwo transgraniczne jest obecnie stosunkowo bezpieczne pod względem zagrożeń terrorystycznych, w tym cyberterroryzmu, które są inspirowane przez grupy lub osoby pochodzące z państw podwyższonego ryzyka.W pracy podjęto próbę ukazania, jak istotnym elementem bezpieczeństwa Polski na tle UE jest umiejętnie prowadzona polityka ochrony cyberprzestrzeni zarówno na poziomie państwowym, jak i instytucjonalnym. Problem ten wywiera istotny wpływ na bezpieczeństwo wewnętrzne nie tylko samych państw, ale także całej Unii Europejskiej. W obliczu rosnących zagrożeń informacyjnych, wraz ze złożonością problemów występujących w tym obszarze, niezwykle ważną rolę dla bezpieczeństwa zewnętrznego państwa polskiego pełnią również strategie narodowe w zakresie ochrony cyberprzestrzeni.W pracy zostały przedstawione i przeanalizowane zależności oraz rozbieżności problemów bezpieczeństwa wewnętrznego Polski i UE, a tym samym polityki cyberbezpieczeństwa od poziomu integracji Wspólnoty.
W książce Ochrona cyberprzestrzeni Unii Europejskiej autorka analizuje działania podjęte przez Unię Europejską w ramach polityki ochrony cyberprzestrzeni przez UE jako obowiązku zabezpieczenia wspólnej przestrzeni bezpieczeństwa informacyjnego UE w obliczu współczesnych zagrożeń. Przeanalizowana została również aktualna strategia cyberbezpieczeństwa, polityki i regulację w wymiarze instytucjonalno-prawnym w odniesieniu do standardów międzynarodowych oraz unijnych, w kierunku ustanowienia reguł współpracy między Unią a państwami członkowskimi. Książka składa się z siedmiu rozdziałów, w których autorka analizuje kolejno:
geneza i istota bezpieczeństwa w UE strategia bezpieczeństwa UE w XXI wieku uwarunkowania polityki cyberbezpieczeństwa UE prawne standardy cyberbezpieczeństwa UE realizacja polityki cyberbezpieczeństwa UE implementacja polityki cyberbezpieczeństwa w UE na przykładzie Polski, Estonii, Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii skutki i perspektywy rozwoju strategii i polityki cyberbezpieczeństwa UE
We współczesnym świecie następuje stałe rozszerzanie się zakresu znaczeniowego bezpieczeństwa, czego powodem jest istnienie wielu zagrożeń, mających bardzo szeroki wymiar. Obok tradycyjnych zagrożeń naturalnych i zagrożeń o charakterze cywilizacyjnym pojawiają się nowe, które mają ścisły związek z wdrażaniem nowoczesnych technologii, systemów informatycznych, systemów komunikacji. Jednocześnie społeczeństwo wymaga coraz więcej od swojego państwa, żąda coraz wyższego poziomu zabezpieczenia. (...) Praca została poświęcona zasadniczym problemom współczesnego społeczeństwa informacyjnego oraz polityki bezpieczeństwa w wymiarze finansowym.
Bezpieczeństwo jest wartością, ale i dynamicznym procesem podlegającym ewolucji w warunkach zmiany rzeczywistości społecznej. Zagrożenia stwarzają najczęściej państwa lub podmioty niepaństwowe o stwierdzonych wrogich zamiarach wobec innych państw bądź organizacji, dysponujące środkami ich realizacji. Zagrożenia w sferze teleinformatycznej są coraz częściej trudne do identyfikacji dążąc do dezorganizacji kluczowych systemów informacyjnych instytucji rządowych, elementów infrastruktury krytycznej w tym baz danych. Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu tego typu zagrożeń są niskie koszty przygotowania operacji oraz ogromna skala zniszczeń. Cechą charakterystyczną tych działań jest globalny ich zasięg.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
