Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Druga część wspomnień Andrzeja Czechowicza.
Od Autora: "Oddaję do rąk Czytelnika zapis moich nowych wspomnień, z zamiarem skreślenia których nosiłem się przynajmniej od zakończenia obrad Okrągłego Stołu w 1989 r.
Mieszczą się one w szeroko pojmowanym nurcie literatury faktu, nosząc zarazem cechy autobiografii, jak i obszernego eseju, przeplatanych licznymi dygresjami natury historyczno-polityczno-społecznej. Nawiązującymi przy tym często do aktualnej sytuacji w kraju i wydarzeń na świecie. Ich rdzeniem i główną osią są zapisy z czasów mojego pobytu w Monachium i pracy w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w latach 1965-1971 oraz dalszych działań w ramach naszego wywiadu w latach 1971-1975, wymierzonych głownie w tę Rozgłośnię i Jana Nowaka - Jeziorańskiego.
Nadrzędnym ich celem jest sprostowanie wielu nieprawdziwych informacji i opinii oraz przedstawienie rzeczywistego obrazu - w miarę tego, na ile mi pozwala ułomna i egocentryczna natura ludzka - wydarzeń w jakich uczestniczyłem w tamtych czasach. W tym motywów, jakimi się kierowałem wyjeżdżając z Polski w 1963 r., sytuacji jakiej się znalazłem na Zachodzie , faktycznych przeżyć i dokonań, obnażających m.in. prawdziwe oblicze RWE oraz fałszerstw popełnionych przez ówczesną propagandę PRL. Nie mam przy tym najmniejszego zamiaru ani się z niczego wybielać, ani czegokolwiek się wypierać, czy też owijać w bawełnę."
Od Autora: "Oddaję do rąk Czytelnika zapis moich nowych wspomnień, z zamiarem skreślenia których nosiłem się przynajmniej od zakończenia obrad Okrągłego Stołu w 1989 r.
Mieszczą się one w szeroko pojmowanym nurcie literatury faktu, nosząc zarazem cechy autobiografii, jak i obszernego eseju, przeplatanych licznymi dygresjami natury historyczno-polityczno-społecznej. Nawiązującymi przy tym często do aktualnej sytuacji w kraju i wydarzeń na świecie. Ich rdzeniem i główną osią są zapisy z czasów mojego pobytu w Monachium i pracy w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w latach 1965-1971 oraz dalszych działań w ramach naszego wywiadu w latach 1971-1975, wymierzonych głownie w tę Rozgłośnię i Jana Nowaka - Jeziorańskiego.
Nadrzędnym ich celem jest sprostowanie wielu nieprawdziwych informacji i opinii oraz przedstawienie rzeczywistego obrazu - w miarę tego, na ile mi pozwala ułomna i egocentryczna natura ludzka - wydarzeń w jakich uczestniczyłem w tamtych czasach. W tym motywów, jakimi się kierowałem wyjeżdżając z Polski w 1963 r., sytuacji jakiej się znalazłem na Zachodzie , faktycznych przeżyć i dokonań, obnażających m.in. prawdziwe oblicze RWE oraz fałszerstw popełnionych przez ówczesną propagandę PRL. Nie mam przy tym najmniejszego zamiaru ani się z niczego wybielać, ani czegokolwiek się wypierać, czy też owijać w bawełnę."
[...] praca jest nowatorska, zarówno pod względem podjętej problematyki badań, jak i prezentowanej koncepcji pracy, a następnie jej realizacji. [...] Atutem pracy jest jasne i umiejętne określenie celu i hipotez badawczych, które sformułowano na podstawie własnej koncepcji badań i bardzo dobrej znajomości literatury, głównie anglojęzycznej. Nowością jest przybliżenie czytelnikowi problematyki związanej z geografią dzieci praz określonym przez autorkę potencjałem populacji dziecięcej na Ukrainie. Nowością jest również ujęcie przestrzenne tych badań. [...] Praca dostarcza wiedzy o niezindeksowanych dotąd zjawiskach i procesach towarzyszących rozwojowi populacji dziecięcej. Przyczyni się do poszerzenia warsztatu badań - szczególnie w zakresie metodycznym. Będzie też pierwszą publikacją, w literaturze przedmiotu badań, prezentującą tak szczegółowe badania dotyczące potencjału populacji dziecięcej.
Z recenzji dr hab. Marii Soi
Psychologia / Rodzina
Współczesne dzieci często debiutują w mediach społecznościowych już z chwilą, gdy zostaną uchwycone na obrazie USG. Zaczynają stykać się z ekranami około czwartego miesiąca życia. To dobrze czy źle? Wspaniała szansa na podtrzymywanie relacji niezależnie od dzielącej ludzi odległości czy też pierwszy krok do stworzenia otumanionego pokolenia wgapionych w ekrany zombie?
Wielu bez wahania uznało to za początek neurologicznej i emocjonalnej katastrofy, lecz – co zaskakujące – trudno natrafić na rzetelne badania na ten temat. W swojej książce „Z nosem w ekranie” Anya Kamenetz – ekspertka w dziedzinie edukacji oraz nowych technologii, ale również matka dwojga dzieci – prezentuje świeże i praktyczne spojrzenie na ten problem. Po przeprowadzeniu rozmów z setkami rodziców na temat stosowanych przez nich rozwiązań i wyznawanych poglądów oraz po przedarciu się przez gąszcz nierozstrzygających badań i rozdmuchanych obaw, proponuje proste rozwiązanie inspirowane znaną sentencją Michaela Pollana odnoszącą się do jedzenia: Ciesz się technologią. Z umiarem. Najlepiej w towarzystwie.
Ta książka to jasne, poparte badaniami oraz obiektywne spojrzenie na kwestię znaną obecnie niemal każdemu rodzicowi. Stanowi odpowiedź na nurtującą dzisiejszych rodziców kwestię: jak znaleźć równowagę pomiędzy technologią a prawdziwym życiem. Zawarte w niej zwięzłe, lecz wymowne wskazówki stanowią podstawę, dzięki której rodzice będą mogli określić właściwą rolę technologii w życiu dzieci, ograniczyć własne obawy, a także znaleźć przestrzeń dla szczęśliwych, rodzinnych chwil zarówno z udziałem technologii, jak i bez niej.
***
ANYA KAMENETZ – główna korespondentka stacji radiowej NPR ds. edukacji cyfrowej. Wcześniej współpracowała na stałe z magazynem „Fast Company”. Jej artykuły pojawiały się w „New York Timesie”, „Washington Post”, „New York Magazine”, „Slate” oraz „O, The Oprah Magazine”, zdobyła wiele nagród za swoją pracę w dziedzinie edukacji, nowych technologii i innowacji. Jest autorką trzech książek na temat edukacji i technologii: Generation Debt, DIY U oraz The Test. Mieszka z rodziną na Brooklynie.
Monografia Partycypacja społeczna wehikułem rozwoju lokalnego jest skierowana do wszystkich, którzy interesują się rozwojem lokalnym oraz interakcjami między społeczeństwem a decydentami jednostek samorządu terytorialnego na poziomie lokalnym. Czytelnik dowie się:
–jak zdefiniowany jest rozwój lokalny w teorii i praktyce gospodarczej;
–co jest istotą i jakie są przesłanki partycypacji społecznej;
–jakie są prawne aspekty oraz zakres partycypacji społecznej na poziomie lokalnym;
–jakie są dostępne formy i mechanizmy lokalnej partycypacji obywatelskiej;
–jak przebiega rozwój lokalny determinowany partycypacją społeczną (studium badawcze miast na prawach powiatu województwa zachodniopomorskiego);
–jakie są warunkowania regulacyjno-prawne, organizacyjne i finansowe partycypacji społecznej jako wehikułu rozwoju lokalnego;
–jakie są szanse i mocne strony partycypacji społecznej z punktu widzenia społeczeństwa oraz samorządu terytorialnego oraz jakie są bariery związane z wdrażaniem zmian w organizacji partycypacji społecznej.
Od kilku lat zajmuję się analizą (obecnej) młodzieży z punktu widzenia jej komunikacji, jej obrazu świata i jej sytuowania się na tle zjawisk społecznych i gospodarczych. Wyniki tych badań publikuję na bieżąco w różnych miejscach i z różnych okazji. Ponieważ zebrało się już sporo takich analiz oraz z uwagi na to, że są one rozrzucone po różnych publikacjach, postanowiłem zebrać je w jednym miejscu w tej tu książce, uzupełniając ją o teksty jeszcze niepublikowane. Wydaje mi się, że z tych stosunkowo wielu analiz dotyczących rozmaitych aspektów zagadnienia wyłania się pomału dość wyraźny obraz tej formacji społecznej i komunikacyjnej, który może pomóc zrozumieć, jaka ta młodzież jest i dlaczego jest taka. A nie inna.
Ze wstępu
Choć zmiany wzorów obyczajowych dokonują się zazwyczaj powoli, a ich trwałe zaistnienie można stwierdzić czasem dopiero w perspektywie historycznej (…), to współcześnie następuje zasadnicza zmiana w ładzie aksjonormatywnym odnoszącym się do seksualności człowieka (…). Ludzie coraz bardziej cenią sobie podmiotowość, możliwość decydowania o sobie, zwłaszcza w sferze prywatnej i nie chcą aby ktoś obcy w nią ingerował, szczególnie w odniesieniu do kwestii związanych z seksualnością i pozostawania w związku. Następuje proces indywidualizacji, uwalniania się jednostek od więzów narzuconych przez tradycję i grupę, odspołecznienie, prywatyzacja seksu i zarazem jego „odmoralnienie” (…).
Publikacja „Obyczajowość seksualna Polaków. Perspektywa interdyscyplinarna” została pomyślana przeze mnie jako monografia opracowana przez autorów reprezentujących różne dziedziny wiedzy (…). Zamieszczono w niej zarówno teksty o charakterze teoretycznym, opracowania bazujące na danych zastanych, jak i relacje z badań własnych.
W rezultacie w prezentowanym tomie znalazły się opracowania, których autorzy omawiając interesujące ich zagadnienia związane z obyczajowością seksualną odwołują się do różnych paradygmatów teoretycznych i referują wyniki badań zrealizowanych przy wykorzystaniu różnych strategii badawczych, zarówno ilościowych, jak i jakościowych (…).
Jako redaktor przedkładanego czytelnikom wydawnictwa chciałbym wyrazić nadzieję, że zamysł pokazania obyczajowości seksualnej jako ważnej kategorii teoretyczno-metodologicznej i zebranie tekstów poświęconych obyczajowości seksualnej współczesnych Polek i Polaków w jednym tomie zostanie uznany za godny zainteresowania.
Autor
Co zostanie po Europejskim Roku Dziedzictwa Kulturowego 2018? Jak opowiadać o historii i pamięci, żeby budować mosty, a nie utwierdzać istniejące podziały? Gdzie leży klucz do stworzenia pojemnej narracji europejskiej oddającej doświadczenia nowych, środkowoeuropejskich krajów wspólnoty? Dlaczego dziedzictwo to ludzie i jakim kierunku rozwijała się będzie współczesna heritologia?
Za nami Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego 2018 ustanowiony decyzją Rady i Parlamentu Unii Europejskiej. Polskim koordynatorem programu zostało Międzynarodowe Centrum Kultury. Ten podwójny numer kwartalnika „Herito” pomyślany został nie tyle jako podsumowanie roku, ile swoiste przedłużenie i utrwalenie najważniejszych jego wątków.
Dziedzictwo kulturowe to nie tylko spuścizna poprzednich pokoleń, ale przede wszystkim fundament naszej przyszłości. W sektorze dziedzictwa zatrudnienie znajduje dziś ponad 300 tys. osób na całym kontynencie, a 7,8 mln europejskich miejsc pracy – na przykład w turystyce czy budownictwie – jest z nim pośrednio związanych. Badania pokazuję, że dziedzictwo kulturowe przyczynia się też do polepszenia jakości życia, spójności społecznej i dialogu międzykulturowego.
W numerze Agata Wąsowska-Pawlik i Joanna Sanetra-Szeliga podsumowują Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego 2018. Michael Magnier, Marek Świdrak, Zsuzsanna Szijarto i Mirosław Kindl prezentują ideę i miejsca oznaczone Znakiem Dziedzictwa Europejskiego. Robert Traba i Igor Kąkolewski zastanawiają się nad krajobrazami pamięci współczesnych Europejczyków. Sergiusz Najar analizuje wpływy zmieniających się granic na powojenną Europę, a John Tunbridge rozważa dylematy związane z rozwojem heritologii.
Książka przedstawia Poznań w kontekście europejskich reform mieszkaniowo-urbanistycznych w XIX i XX w. Przemiany zachodzące w architekturze mieszkaniowej ukazane zostały zarówno poprzez odwołania do wzorcowych przekształceń przestrzennych, np. Paryża, Wiednia czy Berlina, jak i w historii politycznej Polski. Pokazuje, jak struktura zabudowy oparta na sieci ulic poddaje się modyfikacjom zgodnie ze zmieniającymi się preferencjami użytkowników, różnorodnymi modelami życiowymi i obyczajami.
Publikacja porusza problematykę nowoczesnych form komunikowania. Autorzy podejmują w niej dyskusję na temat wykorzystania aplikacji zarówno przez prywatnych, jak i instytucjonalnych użytkowników sieci. Każdy z rozdziałów stanowi autonomiczny odcinek badań prowadzonych w głównych ośrodkach akademickich w Polsce. Ważną cechą prezentowanej debaty jest jej wyważony ton. Z jednej strony czytelnicy przekonywani są do istotnej i pozytywnej roli, jaką pełnią aplikacje w procesach edukacyjnych i komunikacji marketingowej. Z drugiej zaś autorzy zwracają uwagę na potencjalne negatywne skutki korzystania z nich. Wskazują na ograniczeniu w prowadzeniu nowoczesnych badań medioznawczych wynikające z braku standaryzacji i zmienności technik badawczych. Zwrócono też uwagę na problem prywatności użytkowników i przetwarzania ich danych. Publikacja jest ważnym głosem w dyskusji nad kierunkami rozwoju badań medioznawczych, a także nauki o mediach i komunikowaniu społecznym. Lektura obowiązkowa dla badaczy mediów, studentów kierunków dziennikarskich i marketingowych, a także wszystkich osób zainteresowanych nowymi technologiami.
dr Bartłomiej Łódzki, Uniwersytet Wrocławski
Cyfrowy przełom technologiczny zmienił zachowania komunikacyjnej, wymusił reorganizację reguł działania mediów oraz przewartościowanie ukrytych w erze analogowej kategorii teoretycznych komunikologii. Aplikacje, o których piszą autorzy monografii, są wykładnikiem powszechnej algorytmizacji, są interfejsem ostatecznie przypieczętowującym odejście od przewagi komunikacyjnej w typie "człowiek-człowiek" na rzecz modelu "człowiek-maszyna". Badacze wiedzą, że czas najwyższy przyjrzeć się uważnie korzyściom i zagrożeniom, wynikającym z cyfryzacji. Przedstawiają więc mechanizmy dekompozycji dziennikarstwa wynikającej z prywatyzacji wizerunku dziennikarza ("przyjaciela online") oraz przestrzeni redakcyjnych. Śledzą strategie ekonomiczne przedsiębiorstw medialnych, ale też zmiany w strukturach gatunkowych. Ciekawa i zajmująca lektura.
prof. dr hab. Robert Cieślak, Uniwersytet Warszawski
„Praca […] podejmuje trudną z uwagi na ograniczone dane próbę ustalenia zakresu implikacji istnienia i funkcjonowania przywilejów w zabezpieczeniu na starość w sferze finansów publicznych i osobistych oraz wpływu na rynek pracy. Autor wykonał interesujące badania ankietowe dotyczące postrzegania przywilejów oraz poszerzonej analizy badań obcych”.
dr hab. Ilona Kwiecień, prof. nadzw. Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
„Recenzowane opracowanie zostało przygotowane z bardzo głęboką znajomością przedmiotu badań, szczególnie w zakresie uregulowań prawnych i rozwiązań ekonomicznych. Bardzo wysoko oceniam wybór tematyki prowadzonych badań i analiz. Przywileje w zabezpieczeniu starości jak dotychczas nie doczekały się w polskiej literaturze przedmiotu tak szeroko ujmowanego opracowania”.
dr hab. Iwona Olejnik, prof. nadzw. Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu
Piąty tom z serii „Recepcja mediów” jest poświęcony wpływowi przekazów prasowych, radiowych, telewizyjnych i internetowych na młodzież oraz osoby dorosłe. Ne tę grupową monografię składają się: czternaście autorskich tekstów, wydruki i i płyta z plikami z internetowej publikacji Fundacji „Nowoczesna Polska” w celu popularyzacji edukacji medialnej. Chodzi przede wszystkim o to, aby ułatwić Czytelnikom korzystanie z Katalogu kompetencji medialnych i informacyjnych oraz ze scenariuszy lekcji w każdym miejscu, w którym nie mają dostępu do Internetu. […]
Tom piąty „Recepcji mediów” jest ostatnią z serii monografią wieloautorską dotyczącą zagadnienia badań audytoryjnych, ujmującą aspekt odbioru w odniesieniu do kolejnych grup wiekowych, dlatego został przeznaczony nie tylko dla badaczy recepcji treści ze środków masowego przekazu, ale także dla odpowiedniego pod tym względem środowiska uczniowskiego, studenckiego i nauczycielskiego.
Ze Wstępu
Barbara Boniecka i Anna Granat
Carl Schmitt uchodzi w Polsce za liczący się autorytet prawicowej myśli konserwatywnej. Rzeczywiście, jest jednym z najznaczniejszych przeciwników liberalizmu i demoliberalnego bałaganu, ale czy to wystarczy, by go wynosić na ołtarze, w tym ołtarze katolickie? Jaki był ten myśliciel wychowany w katolickiej rodzinie w otoczeniu sprotestantyzowanej kultury niemieckiej? Jak zachował się w czasie próby, jaką dla intelektualisty był nazizm?
Powodem przewartościowania politycznego i łatwego ulegnięcia czarowi totalitaryzmu i ideologii narodowosocjalistycznej miałaby być gwałtowna laicyzacja czy, jak woli mówić sam Schmitt, sekularyzacja wyobrażeń społecznych. Dla myśliciela politycznego, według którego istotą stosunków politycznych i społecznych jest panowanie, zjawisko sekularyzacji oznacza zanik wszelkich wyobrażeń i hamulców natury religijnej, a wskutek tego także moralnych. Odrzuca także prawo natury i przyrodzone prawa człowieka. W tej sytuacji istotą polityki pozostaje naga przemoc, a tradycyjną religię zastępuje jakakolwiek ideologia lub mit polityczny. W tym przypadku to nazizm.
Z Recenzji prof. dr hab. Elżbiety Karskiej
Autor wskazuje, że Carl Schmitt wychował się wprawdzie w środowisku katolickim (...), ale po 1925 roku przeszedł do środowiska pruskiej prawicy, gdzie dominowało wyznanie luterańskie, wtedy już mocno zeświecczone. Jego dojrzała koncepcja decyzjonizmu politycznego powstaje w otoczeniu protestanckim, dla ewangelickich elit politycznych, których przywódcą jest protestancki i pruski marszałek Paul von Hindenburg. Wizja autorytaryzmu Schmitta także nabiera charakteru laickiego. Schmittiański decyzjonizm reprezentuje klasyczny pruski światopogląd polityczny oparty na heglowskim kulcie państwa oraz weberowskiej socjologii społeczeństwa jako panowania i poddaństwa. To świat ideowy oparty na przemocy znajdującej swoją instytucjonalizację w prawie.
Z Recenzji prof. dr. hab. Marka Kornata
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Książka dwóch wybitnych etnologów z Uniwersytetu w Lund to antropologiczno-historyczna analiza głębokich, ale przy tym często bardzo subtelnych przemian kulturowych, w wyniku których ukształtowało się nowoczesne mieszczaństwo w Szwecji. Specyficzny styl życia tej właśnie grupy, jej wizja świata, uczucia i przekonania dotyczące moralności, rodziny, przyrody, ludzkiego ciała, itd. w znacznym stopniu współtworzyły nie tylko główny nurt dzisiejszej kultury szwedzkej, ale też powszewchne do dziś wśród samych Szwedów i nie tylko wyobrażenia o tym, czym jest szwedzkość jako taka.
Książka ukazuje późny kapitalizm w jego polskiej, potransformacyjnej wersji jako swoistą ?mitologię rozproszoną w towarach i usługach. Jej podmiotami i przedmiotami stają się zarówno całkiem namacalne przedmioty życia codziennego (koszulki z nadrukami, samochody, gadżety), jak i byty słabo dotychczas rozpoznane przez antropologię – marki, loga czy franczyzy kulturowe. Autor pokazuje, w jaki sposób funkcjonowanie kapitalistycznych mitów stanowi wynik zarówno projektów tworzonych odgórnie przez wyspecjalizowane systemy eksperckie, jak i codziennych praktyk zwyczajnych ludzi, którzy korporacyjne mitologie odczytują po swojemu i przerabiaja na swoją modłę. Współczesny kapitalizm jawi się w efekcie jako wspólne dzieło inż˙ynierów i majsterkowiczów, współpracujących, koegzystujących lub toczących ze sobą walkę?.
Książka składa si?ę z krótkich szkiców, których przedmiotem są między innymi: współczesne figury bohaterskie (celebryci i antycelebryci); przekształcenia pracy z towaru w dar, za który należy się wdzięczność; kolonizowanie przez kapitalizm ciała ludzkiego i kanonów pie?kna; wpływ kapitalizmu na formy manifestowania tożsamości narodowej (np. akcje „logo dla Polski” czy odzież patriotyczna); dziecin´stwo i dorastanie w kapitalizmie; rzeczy, za pomocą których budujemy współczesne hierarchie społeczne (np. sposoby picia kawy).
„Książka stanowi wnikliwe studium poświęcone spółdzielczości rolników (...). Rozważania osadzone zostały w kilku współczesnych nurtach ekonomicznego myślenia - ekonomii neoklasycznej, nowej ekonomii instytucjonalnej, teorii systemów, teorii organizacji. (...) systemowe spojrzenie na spółdzielnię umożliwiło (...) Autorowi dokonanie szerszej konceptualizacji spółdzielni - jako hybryd posiadających cechy trzech mechanizmów koordynacyjnych: rynku, biurokracji i klanu. (...) Jest to opracowanie oryginalne, napisane na podstawie dobrze dobranej literatury zagranicznej i krajowej oraz głębokich przemyśleń Autora. (...) w pełni dołączam się do wyrażonej nadziei, iż problemy poruszone w nich zostaną podjęte bądź kontynuowane, zaś treść monografii będzie zaczynem dyskusji na temat spółdzielni rolników, czy spółdzielczości w ogóle. Dyskusja taka jest ze wszech miar nie tylko potrzebna, a wprost w Polsce niezbędna".
Prof. dr hab. Waldemar Czternasty, UEP
„Dotychczasowe próby umiejscowienia spółdzielni w szerszych nurtach rozważań ekonomicznych z zakresu teorii firmy miały charakter fragmentaryczny. Praca Michała Pietrzaka stanowi próbę uzupełnienia tej luki poprzez nowatorskie opracowanie łączące w sobie wielowątkową analizę funkcjonowania spółdzielni uwzględniającą kluczowe kierunki myśli ekonomicznej. (...) Wartość poznawczą, metodyczną, jak i utylitarną monografii należy ocenić wysoko, co upoważnia do polecenia jej przestudiowania nie tylko pracownikom naukowym i studentom, ale również działaczom gospodarczym, a zwłaszcza kadrze menedżerskiej spółdzielni rolników".
Dr hab. Stanisław Bagieński, prof. SGGW
Autorzy tomu z różnych perspektyw badawczych analizują druki ulotne pojawiające się na ziemiach polskich w XIX i XX w., podejmując m.in. takie kwestie, jak miejsce druków ulotnych w warsztacie historyka, trudności terminologiczne związane z ich wykorzystaniem oraz problemy z ich klasyfikacją i rejestracją, głównie w archiwach. Ważne miejsce w tomie zajmują również teksty odnoszące się do wpływu druków ulotnych na świadomość społeczną i narodową. Najwięcej uwagi poświęcono drukom ulotnym jako podstawowemu narzędziu propagandy, zarówno w aspekcie ich wpływu na wzajemne wyobrażenia i stosunki między narodami, jak i na napięcia między klasami społecznymi.
Z punktu widzenia badaczy druk ulotny to przede wszystkim narzędzie używane w walce politycznej, wymierzone przeciw konkretnym osobom czy partiom politycznym. Szczególnie w czasach napięć społecznych i politycznych druki te – jako szybki, dobrze reagujący na zmiany, docierający do szerokich kręgów społecznych środek komunikacji – stają się ważnym elementem życia codziennego. Zdaniem Autorów tomu winny one zatem zajmować ważną pozycję w katalogu różnych typów źródeł, ich analiza umożliwia bowiem pełniejsze, wieloaspektowe omawianie wydarzeń z przeszłości.
******
Printed ephemera in the process of social communication in the 19th century (up to 1918)
An analysis of printed ephemera issued on Polish territories in the 19th and 20th centuries, including a review of the role of printed ephemera among methods of historical enquiry, the terminological challenges connected with their usage and the problems with their classification and records, mainly in archives, as well as a discussion of the impact of printed ephemera on social and national consciousness. The role of printed ephemera as propaganda tools, especially in political conflicts, has been explored in greatest detail.
Wzrastające zastosowanie środków obezwładniających przez służby mundurowe, a nawet przez osoby fizyczne, powinno skłaniać do refleksji, czy zjawisko to ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo obywateli i państwa. W jakim zakresie broń nieśmiercionośna ogranicza ryzyko śmierci? Wobec kogo jest ona używana i jaka jest jej skuteczność? Czy jej zastosowaniem przyniesie poprawę naszego bezpieczeństwa czy tez przeciwnie, stanie się ona narzędziem w rękach przestępców i terrorystów, stwarzających realne zagrożenie dla nas, przeciętnych obywateli? Jaka będzie rola broni nieśmiercionośnych w przyszłych konfliktach zbrojnych?
Autor, udzielając odpowiedzi na powyższe pytania, podkreśla, że broń i środki nieśmiercionośne będą odgrywały coraz większą rolę w bezpieczeństwie, głównie dzięki dalszemu rozwojowi technologicznemu, ale także i naturalnemu dążeniu społeczeństw demokratycznych do deeskalacji przemocy we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego. Mogą one jednak stać się także narzędziem agresji, dlatego poznanie ich możliwości i ograniczeń będzie kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i obywateli.
How does it feel to be constantly regarded as a potential threat, strip-searched at every airport?
Or be told that, as an actress, the part you’re most fitted to play is ‘wife of a terrorist’? How does it feel to have words from your native language misused, misappropriated and used aggressively towards you? How does it feel to hear a child of colour say in a classroom that stories can only be about white people? How does it feel to go ‘home’ to India when your home is really London? What is it like to feel you always have to be an ambassador for your race? How does it feel to always tick ‘Other’?
Bringing together 21 exciting black, Asian and minority ethnic voices emerging in Britain today, The Good Immigrant explores why immigrants come to the UK, why they stay and what it means to be ‘other’ in a country that doesn’t seem to want you, doesn’t truly accept you – however many generations you’ve been here – but still needs you for its diversity monitoring forms.
Inspired by discussion around why society appears to deem people of colour as bad immigrants – job stealers, benefit scroungers, undeserving refugees – until, by winning Olympic races or baking good cakes, or being conscientious doctors, they cross over and become good immigrants, editor Nikesh Shukla has compiled a collection of essays that are poignant, challenging, angry, humorous, heartbreaking, polemic, weary and – most importantly – real.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
