Książka stanowi wnikliwe studium polskich współczesnych procesów transformacyjnych, uwzgledniające szereg uwarunkowań regulacyjnych, ekonomicznych i infrastrukturalnych. Wskazuje znaczenie innowacji socjotechnicznych, związanych z nimi szans i ograniczeń. (…) Jest to interesująca i potrzebna pozycja dla osób pracujących w obszarze transformacji energetycznej: decydentom i aktorom centralnym pozwoli nie tylko lepiej zrozumieć procesy toczące się lokalnie, lecz także szerzej spojrzeć na role związane z przywództwem i ich koordynacją, aktorom lokalnych procesów zaś –uchwycić perspektywę wielopoziomową i zobaczyć własne wysiłki w kontekście szerszych przemian społeczno-technologicznych.
dr hab. Aleksandra Wagner, prof. UJ
W polskiej literaturze dotyczącej transformacji energetycznej brakuje pozycji przeglądowej napisanej z taką swadą i realizującej konsekwentnie zadeklarowany na wstępie postulat transdyscyplinarności. Książka zawiera ogromny ładunek wiedzy na temat transformacji energetycznej. Autorka znakomicie się zna na tym temacie. Kompetentnie opisała powstawanie zrębów nowych instytucji (w szerokim socjologicznym rozumieniu) tworzących transformację energetyczną i świetnie zarysowała jej uwarunkowania. Widać też ogromną pasję i poczucie odpowiedzialności naukowczyni za kształt rzeczywistości społecznej.
dr hab. Renata Włoch, prof. UW
Co się dzieje, kiedy zbiorowość próbuje zrozumieć, czym jest nowa technologia i jak może nas zmienić? Rozważmy to pytanie w odniesieniu do poszukiwań gazu łupkowego w Polsce. Jakiego rodzaju wiedza jest nam potrzebna, żeby podjąć decyzję: co zrobić z gazem łupkowym? Co dzieje się ze wspólnotą polityczną, która próbuje odpowiedzieć na te pytania? Badając te zagadnienia, autorka śledzi działania podejmowane w latach 2010–2014 w związku z poszukiwaniem gazu łupkowego w Polsce: wysiłek na rzecz budowania wiedzy o zasobie i możliwościach jego wydobycia oraz o potencjalnym oddziaływaniu prac na ludzi i przyrodę.
W tym celu książka ta wykorzystuje dorobek badań nad nauką i technologią – w tym teorii aktora-sieci – które koncentrują uwagę na momencie niepewności, czyli ekscytującym czasie powstania nowych połączeń między aktorami. Dzięki refleksji nad społecznym zarządzaniem ryzykiem, rozważą możliwości włączania szerszych grup w proces zarządzania technologią. Zestawiając ze sobą dynamikę tworzenia faktów przez instytucje państwowe, samorządy oraz społeczności lokalne, pokazuje, w jaki sposób to, co uznajemy za niezbędną wiedzę, zmienia się w zależności od warunków działania, tożsamości i interesów poszczególnych aktorów. Dlatego autorka równocześnie bada lokalne procesy budowania faktów o gazie łupkowym oraz ewolucję tożsamości i interesów zaangażowanych aktorów. Celem rozważań jest zatem pomoc w zrozumieniu dylematów współwytwarzania wiedzy o oddziaływaniu technologii, które wymagają zmiany myślenia o roli obywateli, urzędników i ekspertów.
Rozważając przypadek gazu łupkowego, autorka kieruje się ku szerszym pytaniom. Kto, w jakim momencie i w jaki sposób powinien móc zabrać głos w dyskusji o rozwijaniu możliwych opcji technologicznych o tym, co jest możliwe i właściwe? W jaki sposób instytucje państwowe mogą korzystać z zaangażowania obywateli w dyskusjach o kształcie technologii? Wreszcie, jak kształtować relacje między ekspertami z akademii, przemysłu i instytucji publicznych a obywatelami, którzy chcą mieć wpływ na wspólną przyszłość?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
