Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Słowo dialog jest wieloznaczne i ma odmienny sens w zależności od obszaru, na którym funkcjonuje. W życiu codziennym jest to rozmowa dwojga ludzi. Z kolei w naukach o literaturze określa się nim zarówno wypowiedź dwu lub więcej osób, jak i formę literacką, w której treść przedstawiona jest w postaci dyskusji pary czy też kilku rozmówców.
Prowadząc rozważania i wywody o dialogu między-kulturowym, religijnym, edukacyjnym, społecznym, politycznym, itp., chodzi nam o coś więcej, a może nawet o coś innego niż po prostu rozmowę. Podsumowując to stwierdzenie - głównym celem dialogu jest stworzenie płaszczyzny porozumienia na rzecz dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego, itp. oraz promowanie działań i postaw otwartych na inne kultury i religie, zwalczających stereotypy, skierowanych na poznawanie i współistnienie z drugim człowiekiem. Współczesny świat, podlegający nieustannym zmianom, niezmiennie nam przypomina, że żyjemy w epoce dialogu. Jednocześnie wskazuje, że nasza egzystencja rozgrywa się na jednej planecie, przez co współistniejące ze sobą kultury, religie, edukacja spotykają się ze sobą. W kontekście zetknięcia się ze sobą zróżnicowanych wartości, zasad moralnych oraz odpowiedzialnych mądrości, niezwykle ważną i niezbędną rolę odgrywa właśnie dialog, który za pomocą swoich składowych zapewnia prawidłową komunikację międzyludzką. Tymi składowymi są: po pierwsze – nawiązanie kontaktu przez uczestników dialogu, a po drugie – wspólne poszukiwanie prawdy, a w efekcie – jej odnalezienie. Dialog przejął rolę wspólnego kształtowania świata i staje się niekiedy wspólnym poszukiwaniem prawdy, przez co nie jest już tylko wyborem, ale koniecznością. Prawda ta świadczy o tym, że ludzie otwierają się na siebie i świat, a także coraz częściej dochodzą do wniosku, że dialog winien być drogą do rozwiązywania różnorodnych problemów wielokulturowości. Ale czy tak jest, najpierw trzeba zadać pytanie – „Czym jednak jest dialog i skąd ta konieczność”? Przywołując niemieckiego filozofia i humanistę, Hansa Georga Gadamera uzyskamy odpowiedź, że jeżeli nie będziemy ze sobą rozmawiać, to nie tylko utracimy siebie, ale utracimy również świat i wszystko co nas z tym wiąże. Czy wobec tego jesteśmy jednak przygotowani do dialogu oraz jak możemy ustrzec się zagrożeń złego rozumienia dialogu? Na te pytania z pewnością nie ma jednoznacznych odpowiedzi i tak naprawdę nie wiadomo czy kiedykolwiek je uzyskamy.
W części pierwszej pt. Wyzwania i zagrożenia migracyjne znalazły się artykuły takich autorów jak Sylwia Sławińska, Karina Zawieja-Żurowska, Krzysztof Bojarski i Aleksandra Skrabacz, którzy dokonali analizy wyzwań i zagrożeń migracyjnych w różnych aspektach ich występowania. Poruszona została problematyka dotycząca skutków społecznych i ekonomicznych migracji, ich wpływu na bezpieczeństwo w wymiarze europejskim, narodowym i regionalnym oraz działań podejmowanych przez organizacje pozarządowe w kontekście zagrożeń migracyjnych. Część druga pt. Wyzwania i zagrożenia bezpieczeństwa zawiera rozważania przygotowane przez takich badaczy tych zagadnień jak Jolanta Malina, Małgorzata Dubis, Natalia Gołąb, Piotr Budzyń, Małgorzata Krawczyk, Karina Górska-Rożej, Lech Hyb, Stanisław Wieteska, Jurij Kłapkiv, czy Tomasz Zaborek. Autorzy ci, reprezentujący różne ośrodki akademickie w Polsce podjęli próbę identyfikacji i opisu tych zagrożeń i wyzwań bezpieczeństwa, które w istoty sposób wpływają na życie mniejszych i większych społeczności. W części trzeciej, pt. Wyzwania i zagrożenia edukacyjne grono ekspertów z zakresu edukacji przedstawia wyniki swoich badań nad problematyką nauczania i kształcenia dzieci, młodzieży i dorosłych z różnych perspektyw badawczych. W gronie autorów znaleźli się Anna Adamik, Sara Filipiak, Beata Łubianka, Piotr Jermakowicz, Jadwiga Oleksy, Jolanta Wilsz, Róża Pawłowska, Natalia Maria Ruman, Elżbieta Jundziłł, Aleksandra Wieteska, Ewa Gwozdecka-Wolniaszek, Barbara Grzyb i Gabriela Kowalska.
Celem autorki było zdefiniowanie i usystematyzowanie gatunków literacko-dziennikarskich powstających współcześnie, w czasie postprawdy, oraz warunkowanych zwrotem performatywnym. Autorka odtwarza historyczne tło narodzin powieści oraz dziennikarstwa, a następnie analizuje realizacje gatunków literacko-dziennikarskich ostatnich dwu dekad w literaturze polskiej. Zjawiska te interpretuje w odniesieniu do analogicznych gatunków w literaturze anglojęzycznej.Książka stanowi ciekawe studium na temat współczesnego, szeroko rozumianego reportażu. Napisana kompetentnie i ciekawie, będzie, jak sądzę, ważną lekturą dla czytelników zajmujących się formami literacko-dziennikarskimi. Autorka wykorzystała oryginalny pomysł uporządkowania na tle historycznym i europejskim nowych gatunków dziennikarskich, wyłaniających się z kolejnych zwrotów w humanistyce. Innowacyjność pracy polega na umiejętnym przełamywaniu przez autorkę stylu naukowego stylem dziennikarskim, felietonowym, co jest niewątpliwie zaletą książki napisanej z pazurem, miejscami lekko i dowcipnie, szczególnie gdy autorka włącza w narrację anegdoty. Eklektyczność stylu zindywidualizowanego i oryginalnego właściwie koresponduje z rozważanymi przez nią gatunkami-hybrydami.Z recenzji dr hab. Elżbiety Konończuk, prof. UwB
Niniejsza książka jest prezentacją problemu rozumienia Innego w wybranych perspektywach filozofii współczesnej: fenomenologii, hermeneutyce, filozofii dialogu czy teorii systemu. Z zaprezentowanych tu analiz wyłaniają się trzy zasadnicze paradygmaty rozumienia Innego: paradygmat egologiczny, relacyjny oraz pozaegologiczny. W perspektywie egologicznej Inny jest drugim Ja, alter ego. Max Scheler, przedstawiciel paradygmatu relacyjnego, zarzuci egologicznej próbie zrozumienia Innego narcyzm, przez który dostrzegamy w Innym tylko siebie. W paradygmacie relacyjnym Ja wyłania się ze wspólnego strumienia przeżyć, ale także z tradycji czy z języka. Współczesne prace psychologii rozwoju, głównie Michaela Tomasello, wydają się w empiryczny sposób potwierdzać śmiałe tezy fenomenologów, głównie Maxa Schelera, dotyczące emocjonalnie ufundowanej intencjonalności zbiorowej, fundamentu wspólnoty. Paradygmat pozaegologiczny, prezentowany przede wszystkim przez Lévinasa, ukaże Innego jako źródło naszej tożsamości wyłaniające się z pierwotnego odruchu odpowiedzialności. Uważne spotkanie z Innym zapoczątkowuje zarówno narodziny naszej tożsamości, jak i narodziny żywej wspólnoty, których cementem jest odpowiedzialność. Poznanie w odniesieniu do innego człowieka staje się majeutycznym współdziałaniem.
Jaromir Brejdak – profesor filozofii,absolwent Politechniki Wrocławskiej, doktor filozofii Uniwersytetu Ludwiga-Maximiliana w Monachium (Philosophia crucis. Heideggers Beschäftigung mit dem Apostel Paulus,Frankfurt 1996). Habilitacja w IFiS PAN na podstawie rozprawy Odcienie obecności. Próba analizy fenomenu, Kraków 2007. Inne publikacje książkowe:Słowo i czas. Problem rozumienia Innego w hermeneutyce i teorii systemu, Szczecin 2004; Cierń w ciele. Myśl Apostoła Pawła w filozofii współczesnej, Kraków 2010; Ewangelia Zaratustry, Warszawa 2014; The Thorn in the Flesh. The Thought of Apostle Paul in Modern Philosophy, Zürich 2017. Współtwórca Szczecińskich Dni Kultury Żydowskiej Adlojada.
Książka o teraźniejszości Śląska Opolskiego jest swoistym podsumowaniem moich doświadczeń badawczych oraz zaangażowania w sferę praktyki społecznej. Zajmuję się w niej ważnymi problemami społecznymi o charakterze globalnym, które odzwierciedlają się w regionie opolskim i w jego społecznościach lokalnych, powodując dotkliwe społeczne skutki. Prowadzę swoje rozważania na tle zróżnicowanych wątków tradycji badań problemów społecznych w międzywojennej polskiej socjologii oraz polskich badań socjologicznych podejmowanych na Śląsku Opolskim po II wojnie światowej do czasów transformacji ustrojowej. Ukazuję zróżnicowane wątki tematyczne badań problemów społecznych Opolszczyzny, m.in. problemy integracji społecznej zróżnicowanej etnicznie ludności, konfliktów etnicznych, dominacji kulturowej, jak również problemów środowiska naturalnego (katastrofy powodzi), bezrobocia, migracji i wielu innych.
Szczególnym przedmiotem swoich rozważań czynię trzy dominujące problemy społeczne Śląska Opolskiego: kryzys demograficzny, migrację oraz opolski rynek pracy. Uwidaczniam społeczne skutki, które dotykają regionalną społeczność oraz społeczności lokalne. Najbardziej dotkliwe są procesy depopulacji wynikające z nasilonych migracji zagranicznych i wewnętrznych oraz przemian świadomościowych i przekształceń stylów życia w bogatych krajach europejskich, które zaczęły przenikać na Opolszczyznę. Przedstawiam opracowane przez opolskich socjologów i demografów mechanizmy zaradcze, a wśród nich koncepcję Specjalnej Strefy Demograficznej (Opolskie dla rodziny), której realizację rozpoczęły władze samorządowe województwa opolskiego.
Postępujący w ostatnich dekadach proces globalizacji wykreował wiele nowych rodzajów wyzwań wykraczających poza granice państw narodowych. Koronawirus, cyberprzestępczość, terroryzm, kryzysy finansowe, pranie brudnych pieniędzy – wszystkie one wywołały zapotrzebowanie na kolektywne działania społeczności międzynarodowej oraz koordynację polityk poszczególnych państw oraz innych aktorów stosunków międzynarodowych, w tym szczególnie organizacji międzynarodowych. Uświadomiły one także potrzebę lepszej integracji i wzajemnego dopasowania działań na poziomie lokalnym, regionalnym i tych podejmowanych w skali globalnej. W takim właśnie kontekście – narastających zagrożeń, nowych wyzwań i rosnącej świadomości kosztów zaniechań wykrystalizowała się koncepcja globalnych dóbr publicznych, których dotyczy niniejsza książka. Jej autorzy analizują problematykę globalnych dóbr publicznych w kontekście działalności dwóch kluczowych dla ładu międzynarodowego organizacji multilateralnych – Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Opracowanie wykorzystuje nie tylko podejście teoretyczne, ale bazuje na materiale empirycznym pozyskanym w trakcie wywiadów z prominentnymi urzędnikami i przedstawicielami różnych organizacji mających swoją siedzibę w Waszyngtonie (w tym Banku Światowego, MFW) oraz innych organizacji multilateralnych (IADB, WTO), a także wywiadami z przedstawicielami amerykańskich think-tanków.
Migracje są współcześnie zjawiskiem masowym, w którym Polska bierze aktywny udział – tradycyjnie jako kraj wysyłający. W XXI wieku zaczyna się jednak rysować także trend odwrotny – coraz większe grupy osób decydują się na przyjazd, czasowy lub stały do Polski. Wprawdzie na tle innych krajów Europy w Polsce udział migrantów w społeczności wciąż jest relatywnie niewielki, ich rola jednak rośnie. Autorzy publikacji zdecydowali się podjąć tematykę bardzo specyficznej grupy migrantów, osób, które do Polski przybywają z krajów odległych geograficznie i kulturowo – Dalekiego Wschodu.
Z recenzji prof. dr hab. Aldony Glińskiej-Neweś, Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Badacze i obserwatorzy współczesnych fenomenów społecznych są zgodni co do konieczności nieustannego poznawania wyzwań migracji. To dynamiczne i wielowymiarowe zjawisko angażuje zarówno samych migrantów, społeczeństwa w których funkcjonują, jak również rządy państw do których migrują. Nie inaczej prezentuje się sytuacja w Polsce, gdzie imigranci stanowią ważną część populacji, której charakterystyka w obszarze przedsiębiorczości nie pozostała obojętna uwadze autorów monografii.
Z recenzji dr hab. Ewy Trojnar, prof. UJ, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Drugi tom bogato ilustrowanej trylogii, opisującej dzieje ludzkiego ciała od renesansu aż po współczesność. Ciało fizyczne, materialne, które można dotknąć, poczuć, obejrzeć. Naukowcy manipulują nim i wnikają w nie. Mierzą jego masę, gęstość, objętość i temperaturę. Analizują, jak się rusza i jak pracuje. Ale to ciało anatomów, fizjologów i gimnastyków radykalnie różni się od ciała, które cierpi lub się cieszy, odczuwa przyjemność i ból. Autorzy tej książki próbują przywrócić równowagę między tymi dwiema perspektywami, kładąc akcent na takie aspekty ludzkiego ciała, jak narodziny nowoczesnej medycyny anatomiczno-klinicznej i anestezji, wpływ religii na stosunek do cielesności, powstanie seksuologii, rozwój gimnastyki, sportu i higieny czy wyniszczanie ciał robotników w dobie rewolucji przemysłowej i percepcja ciała ułomnego.
Praca jest wzorcowym przykładem innowacyjnego badania praktyki szkolnej z oddolnej, tzw. emicznej, perspektywy. Treść publikacji stanowi znaczący wkład w doskonalenie wiedzy pedagogicznej oraz jej praktyczne aplikacje. Ponadto otwiera drogę do kolejnych projektów badawczych i badawczo-rozwojowych.Specyficzne dla tego projektu jest [...] nade wszystko pokonanie swoistego rytu dydaktycznego myślenia o szkole w kategoriach czynności nauczania. [...] Pracę cechuje oryginalność w trzech podstawowych wymiarach. Pierwszym z nich jest problematyka badań, drugim - sposób podjęcia tejże problematyki, trzecim zaś wartość aplikacyjna. Autorka bowiem nie tylko poruszyła oryginalny problem badawczy usytuowany w ""zaniedbanym obszarze"" [...] współczesnej pedagogiki, ale ""pracując nad nim"" z zastosowaniem jakościowej metodologii opartej na badaniach biograficznych, niewystępujących dotąd szerzej w badaniach z zakresu dydaktyki szkolnej, wniosła świeży powiew do dyskursu naukowego tej subdyscypliny oraz przyczyniła się do rozwoju wieloparadygmatycznej nauki o szkole i nauczaniu.Z recenzji dr hab. Bogusławy Doroty Gołębniak, prof. DSW
Od zarania dziejów, ludzie, determinowani różnymi powodami, przemieszczali się. Zawsze jednak, określane, zwłaszcza przez historyków, „wędrówki ludów”, były poszukiwaniem przyjaznego terytorium, bądź też ucieczką przed wrogiem, przed głodem, przed różnego rodzaju klęskami. Wspólnym mianownikiem dla wszystkich pokoleń była i jest konieczność ochrony życia.
Współczesne stosunki międzynarodowe, w których najważniejszymi podmiotami są państwa, nadal w sposób szczególny obarczone są sporami, konfliktami, i - niestety, mimo delegalizacji ius ad bellum - wojnami. Współczesny egoizm państw jest wielowymiarowy, stąd też istnieje obecnie zdecydowanie więcej powodów do konieczności porzucania swojego miejsca, swojego domu i szukania bezpiecznego schronienia, które pozwoliłoby w nim w miarę godnie żyć i mieć nadzieję na powrót.
Opuszczenie swojej małej ojczyzny nigdy nie było, nie jest i nie będzie łatwe. To się nie zmienia i nie zmieni. Ucieczka, to zawsze szczególne oderwanie siebie od korzeni, od rodzin, od sąsiadów, od tradycji, od grobów swoich przodków. Bycie uchodźcą to początkowo stan szoku, który spowodowany jest nagłą koniecznością bycia i współżycia z dotąd bliżej nieznanymi ludźmi, z „ich” kulturą, z „ich” tradycjami, z „ich” językiem. Niewątpliwie łatwiej uchodźcom jest wówczas, kiedy przyjmowani są ze zrozumieniem i sami również wykazują wolę asymilacji. Gorzej, gdy od samego początku uwidacznia się podział na „my” i „oni”, w którym to „oni” są synonimem „obcych” i „złych”. W tego rodzaju podziałach zawsze silniejszą stroną jesteśmy „my”, słabszą zaś „oni”. To zupełnie nieodkrywcze zdanie powinno wywoływać pogłębioną refleksję, prowadzącą w efekcie do szczególnego zrozumienia losów uchodźców i świadomego udzielania im niezbędnej pomocy.
Wiek XX w historii ludzkości często nazywany jest wiekiem tragicznym. Doświadczenia dwóch wojen światowych, to nieprawdopodobna liczba wojennych ofiar, zniszczeń, upadków państw, powstawanie nowych, to rewolucje, zmiany systemów społeczno-politycznych, ruchy migracyjne. Wszystko to pokazało z jednej strony, do czego może doprowadzić egoizm państw oraz „jedynie słuszne” ideologie, z drugiej zaś strony, owe koszmarne doświadczenia przyczyniły się do stworzenia w obrębie prawa traktatowego regulacji, które, między innymi po pierwsze nakazały pokojowe rozwiązywanie sporów, po drugie zaś, spowodowały określenie w miarę jednolitych standardów, odnoszących się do udzielania pomocy i ochrony uchodźcom."
ze Wstępu
„Tolerancja” podejmuje temat dyskryminacji, molestowania i mobbingu, ale w bardzo niecodzienny sposób. To nie są historie z rodzaju #metoo, to opis konfliktu, wzajemnie sprzecznych dążeń, chęci dominacji i tragedii. Autor, jak poprzednio, w fabułę wplata wątki publicystyczne, redagowane wyraźnie z pozycji konserwatywnych. Czytając „Tolerancję”, nie spodziewajcie się politycznej poprawności, oczekujcie kontrowersji. Pamiętajcie jednak, że wszystko, co przeczytacie, to fikcja.
Najkrótsza recenzja jednego z pierwszych czytelników: „Duża szansa na skandal!”.
Jarosław Kaczyński, rocznik 1972, żonaty, trójka dzieci. Ukończył Akademię Ekonomiczną we Wrocławiu. Pracuje jako dyrektor regionalny w ogólnopolskiej firmie handlowej. W roku 2013 wydał minipowieść political fiction „Zabijajcie polityków”.
Nowe, uaktualnione wydanie znakomitego reportażuPo odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Polska cierpiała na gigantyczny głód mieszkaniowy. Problem ten przez całe dwudziestolecie próbowali rozwiązać różnego rodzaju zapaleńcy, społecznicy, ludzie z misją. Bezskutecznie.Po 1989 roku Polska znów znalazła się w punkcie wyjścia. Tanich mieszkań jak nie było, tak nie ma. Kolejne pomysły na rozwiązanie problemu mieszkaniowego okazują się gorsze od poprzednich, a luki prawne w istniejącym systemie bezwzględnie wykorzystują banki, deweloperzy i czyściciele kamienic. Wielu obywateli radzi sobie więc, jak może, wegetując, oszukując, adaptując się. Umowy kredytowe podpisały prawie dwa miliony Polaków. Przyjęty z entuzjazmem projekt Mieszkanie Plus również okazał się mrzonką.Słowo dom odmieniane przez wszystkie przypadki przez bohaterów tej książki nie kojarzy się im ze stabilizacją ani spokojem, a większość opowiedzianych tu historii jest tragiczna. Żeby ich wysłuchać, Filip Springer trafił do mieszkania w piwnicy, kontenerze, garażu i małej gastronomi na piątym piętrze kamienicy. I przekonał się, jak rzeczywistość może różnić się od marzeń.
Richard Swineshead's short treatises (opuscula) on motion provide us with a direct insight into the successive stages in the fourteenth-century Oxford speculative, mathematical science of local motion not only token generally, but also with respect to the progress of this thinker's scientific awareness and knowledge. Even though the dependence of these opuscula on his predecessors' William Heytesbury and Thomas Bradwardine texts is obvious at first sight, still Richard Swineshead interpreted and developed ingeniously the ideas put forth by the above-mentioned thinkers. Both short treatises on motion ascribed to Richard Swineshead can be justifiably seen as successive steps leading towards the treatise On local motion he included in his monumental Liber colculationum.What is more, the actual texts of these opuscula in the form preserved in the manuscript copies should be recognized as reports (reportata) or students' notes from Richard Swineshead's lectures, rather than purposely and systematically written treatises. Consequently, these texts give us also on insight into the University discussions on natural philosophy in fourteenth-century Oxford. Therefore, the critical edition of Richard Swineshead's opuscula on local motion included in this tome, based on all known preserved manuscript copies of these texts, provides the reader with o historically interesting and important piece of evidence of later medieval intellectual life.
Książka jest zbiorem socjologicznych esejów, w których zaprezentowano dwa sposoby postrzegania miast – ewolucję materialnej przestrzeni od pierwszych osad do współczesnych metropolii oraz zmiany w przestrzeni społecznej, stanowiącej pole aktywności wielu pokoleń ludzi. Połączenie tych perspektyw pozwala na pełniejszy opis czynników kształtujących w przeszłości i wciąż rozwijających miasta. Rozważania autora dotyczą sposobów analizowania miast, ich historii od najstarszych osad do współczesnych metropolii, odmian urbanizacji, głównych cech nowoczesnych miast, społeczności i ich współczesnych form, odzwierciedlenia miast w społecznej świadomości oraz ich dynamiki i ducha. W publikacji pojawiają się nawiązania do historii budowy miast i demografii, antropologii kulturowej czy teorii ekonomicznych. Jako główną perspektywę przyjęto socjologiczny punkt widzenia miast, od wieków odciskających piętno na mentalności ludzi, modyfikujących ich style życia i dyktujących różne formy działalności. Zakłada ona, że nie budynki, ale ludzie, ich życie społeczne oraz kultura są najważniejszymi aspektami funkcjonowania miast.
Monografia jest rezultatem studiów polskiej i obcej, niemal wyłącznie anglojęzycznej, literatury przedmiotu, a także wieloletniego doświadczenia uniwersyteckiej dydaktyki socjologii miasta. Autor jest przekonany, że niemal wszystkie przypisywane miastom destrukcyjne zjawiska mogą być naprawione lub usunięte pod warunkiem wdrożenia odpowiednich strategii odnowy. Książka może zainteresować studentów i wykładowców kierunków związanych z tematyką miast oraz praktyków zajmujących się na co dzień rozwiązywaniem miejskich problemów.
Even in our modern progressive world, it's not easy to be a gay man. While young men often come out more readily, even those from the most liberal of backgrounds still struggle to accept themselves and experience stigma, shame and difficulties with intimate relationships. They also suffer from ongoing trauma wrought by the AIDS epidemic, something that is all too often relegated to history.
Drawing on a lifetime's work as a clinical psychologist, Walt Odets uses the stories of his patients as well as those of his own deep relationships with other gay men to illuminate how these difficulties may be overcome. From a 74-year-old who only felt able to come out after his wife had died, to the boy raised in a strict religious family who worked his way to San Francisco, to the middle-aged defence lawyer who left everything behind to embrace a new life, the experiences here explore everything from grief to survival, childhood pain to the definition of gay itself. Out of the Shadows shows us how a new way forward is possible through learning to accept ourselves and others as they are, and independently inventing our own lives.
The past is forgotten, and the future is without hope. Dystopia has become a reality. This is the new normal in our apocalyptic politics - but if we accept it, our helplessness is guaranteed. To bring about real change, argues activist and political philosopher Srecko Horvat, we must first transform our mindset.
Ranging through time and space, from the partisan liberation movements of Nazi-occupied Yugoslavia to the contemporary culture, refugee camps and political frontlines of 21st century Europe, Horvat shows that the problems we face today are of an unprecedented nature. To solve them, he argues in this passionate call for a new radical internationalism, we must move beyond existing ways of thinking: beyond borders, national identities and the redundant narratives of the past. Only in this way can we create new models for living and, together, shape a more open and optimistic future.
- problemy i metody teorii wyboru społecznego - racjonalność i wybór społeczny - paradoksy agregacji preferencji - reguła większościowa - wprowadzenie do analizy procedur głosowania - głosowanie aprobujące - metody głosowania i systemy wyborcze - sprawiedliwość a informacyjna podstawa wyboru społecznego.
Partycypacja obywatelska wpływa na rozwój demokracji lokalnej, sprzyja rozwiązaniu problemów, daje możliwość wysłuchania opinii wszystkich zainteresowanych osób, niweluje konflikty, buduje kompromisy i porozumienia. Partycypować, czyli uczestniczyć, może każdy obywatel, mogą władze lokalne, organizacje pozarządowe.
Partycypacja obywatelska może przybierać różne formy w zależności od stopnia zaangażowania się obywateli w podejmowane decyzje. Począwszy od informowania, czyli przekazywania informacji obywatelom o decyzjach ich dotyczących, przez konsultowanie, podczas którego władze stwarzają możliwość wypowiedzenia się na temat przyszłych działań aż do współdecydowania polegającego na przekazaniu obywatelom kompetencji dotyczących podejmowania niektórych działań i decyzji. Partycypacji podlegają: zagospodarowanie przestrzenne, komunikacja, ekologia, bezpieczeństwo, wizja i przyszłość oraz niektóre problemy społeczne.
Gdy jesteśmy młodzi, chłoniemy zewsząd wiedzę, niezależnie od kanału, jakim jest przekazywana. Mamy jej głód, chcemy zrozumieć otaczającą rzeczywistość, by móc sobie w niej poradzić. Między innymi to właśnie muzyka jako medium służy za narzędzie do poznawania świata i uzyskania poczucia bycia we wspólnocie. Pełni funkcję nośnika, który utrwala poczucie zakorzenienia, buduje światopogląd i system wartości. Staje się dla młodych ludzi źródłem wsparcia psychicznego, siłą organizującą ich codzienne życie, a nierzadko i częścią tożsamości.
„Rola muzyki w dojrzewaniu młodzieży jest kolosalna. Autorzy opisują tę rolę w kategoriach praktyki kulturowej nasyconej znaczeniami. Ciekawie przedstawiają, jak konkretne przekonania światopoglądowe przekładają się na preferowane przez młodzież gatunki muzyczne, a sięgnięcie do figury idola pokazuje, na ile jest ona dziś – w dobie informacyjnego przeciążenia – aktualna i wzorcotwórcza” [z recenzji dr hab. Magdaleny Szpunar, prof. UJ]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
