HOŁD ZŁOŻONY MIŁOŚCI I WNIKLIWA ANALIZA SMUTKU
Na Wymiary życia składają się trzy odrębne, pozornie niezwiązane ze sobą, a równocześnie splecione wątki, w których Barnes próbuje uporać się ze stratą ukochanej żony.
W pisarstwie Barnesa widać aforystyczną prostotę, spokój i głębię… Wymiary życia są książką dojmująco smutną, ale też znakomitą: to pean na cześć miłości, i na temat miłości, zaskakująco pełen życia.
"HERALD"
To książka przejmująca tym bardziej, że Barnes nie roztkliwia się nad sobą ani nad innymi… Uderzający opis bólu człowieka, który kochał ponad miarę i stracił ponad miarę.
"SPECTATOR"
Każdy, kto kochał i cierpiał z powodu straty, lub po prostu cierpiał, powinien przeczytać tę książkę, a potem przeczytać ją ponownie, i jeszcze raz.
"INDEPENDENT"
Przeczytać tę książkę to zaszczyt. Napisać ją - to nadzwyczajne dokonanie.
"THE TIMES"
Julian Patrick Barnes (ur. 1946) - angielski powieściopisarz, autor opowiadań i eseista. Wydał dziewięć powieści: Metroland, Before She Met Me, Papuga Flauberta, Pod słońce, Historia świata w 10 i pół rozdziałach, Pomówmy szczerze, Jeżozwierz, Anglia, Anglia i Love. Jest także autorem zbioru opowiadań Po drugiej stronie La Manche i zbioru felietonów Letters from London. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad trzydzieści języków. Jest jedynym pisarzem (i do tego nie-Francuzem!), którego uhonorowano we Francji zarówno Prix Medicis, jak i Prix Femina. Mieszka w Londynie.
"Melancholio, Nimfo, skądżeś ty rodem?" - dociekał Słowacki i jego pytanie postawić można na nowo każdemu, kogo dotknęła, wszystkim bohaterom tej książki. Albrechtowi Dürerowi, posępnemu aniołowi o oczach jak świeżo wykopane studnie, który przedstawił jej najpiękniejszy wizerunek. Gérardowi de Nerval, twórcy najsłynniejszego sonetu o melancholii, lunatykowi, którego utrzymał powróz zawieszony nocą na paryskiej latarni. Antoniemu Malczewskiemu, jednemu z pierwszych zdobywców Mont-Blanc, magnetyzerowi kobiet, autorowi najsmutniejszej powieści poetyckiej w polskiej literaturze i najlepszego życiorysu, gdy ktoś chce mówić o klęsce. I Tobie, przechodniu, który idziesz ulicą, nie patrząc na ludzi, i w kałużach po porannym deszczu oglądasz swe zmącone oblicze. I wielu innym jeszcze.
Książka Hannah Arendt to jedno z najwybitniejszych dzieł XX wieku, a analizy i przemyślenia autorki zachowują nadal niezwykłą aktualność. Jak pisze we wstępie do wydania polskiego Daniel Grinberg, w pojęciu totalitaryzmu "mieści się równie dobrze Związek Radziecki pod rządami Stalina, jak państwo Hitlera. Źródeł nowego stylu rządzenia, porażającego obserwatorów równie skutecznym co bezwzględnym likwidowaniem społeczeństwa obywatelskiego oraz wszelkich form autonomii jednostek wobec państwa, doszukuje się ona w kondycji człowieka współczesnego". Hannah Arendt (1906 - 1975), filozof, jedna z najbardziej wpływowych myślicielek naszych czasów. Studiowała na uniwersytecie w Marburgu, gdzie poznała Martina Heideggera, a następnie we Fryburgu i Heidelbergu. Była profesorem na uniwersytecie w Chicago oraz New School for Social Research w Nowym Jorku. Poza Korzeniami totalitaryzmu jej najbardziej znaną książką jest Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła (wyd. pol.1987).
Wariacje Tischnerowskie to książka uzdrawiająca. Jarosław Makowski podążył za swym Mistrzem na szczyt, tam, gdzie oddycha się wolnością. I wiarą, że można żyć lepiej w lepszym świecie. że można być dobrym, kochać, ufać, myśleć i rozumieć. Plaster na rany dla wszystkich grzeszników, wątpiących i poszukujących.Aleksandra Klich, Gazeta WyborczaJarosław Makowski myśli, czuje i pisze Tischnerem. To świadectwo wierności Kaznodziei Solidarności porusza i inspiruje w czasach, gdy w polskim katolicyzmie Tischnera jest coraz mniej. Polecam. Adam Szostkiewicz, PolitykaKsiądz Tischner żyje! Co ciekawe - staje się inspiracją dla nowoczesnego myślenia. A najpełniejszym dowodem jest książka Makowskiego, który łączy wrażliwość człowieka myślącego o Bogu ze zdolnością zadawania najtrudniejszych pytań. To tytuł dla wszystkich, którzy dążą do tego, by dwa słowa: myślenie i religia, nie musiały wywoływać przeraźliwego zgrzytu. Witold Bereś (Polska Ma Sens)Spotkanie z filozofią ks. Józefa Tischnera jest dla Jarosława Makowskiego jak słuchanie muzyki. Nikt i nic nie jest w stanie jej zagłuszyć. Podobnie rzecz się ma z tekstami Tischnera. Raz przeczytane, kołaczą się w sercu i głowie. Autor pokazuje, że diagnozy Tischnera nic, ale to nic się nie zestarzały.Jarosław Makowski - filozof, teolog i publicysta. Stale publikuje w Gazecie Wyborczej, Rzeczpospolitej, Polityce i Newsweeku. Ostatnio wydał: Mistrzowie w krainie życia. Rozmowy nie tylko o filozofii (2001), Kobiety uczą Kościół (2007).
Długi i pełen namiętności związek Juliana Barnesa z Francją zaczął się ponad czterdzieści lat temu. Jeden z największych współczesnych brytyjskich prozaików i eseistów najpierw był sceptycznym obserwatorem podczas rodzinnych wypraw samochodowych do Francji, potem nauczycielem w szkole w Bretanii, a w końcu studentem języków i literatury, który przemierzył wzdłuż i wszerz Francję, doskonale poznając jej kulturę. Zebrane w tomie ,,Coś do oclenia"" eseje, pisane w ciągu ponad dwudziestu lat, świadczą o pełnym przenikliwości uwielbieniu, jakie Barnes żywi wobec ,,kraju bez brukselki"". Zakres jego obserwacji jest szeroki. Z łatwością przechodzi od krajobrazu do literatury, od kuchni do książek Flauberta, od filmu i piosenki do Tour de France. Humor, wyczucie chwili i inteligencja nigdy go nie zawodzą. ,,Coś do oclenia"" to wspaniała literacka uczta. ,,Wydaje się, że Julian Barnes zrobił dla brytyjsko-francuskich stosunków więcej niż ktokolwiek od czasów Edwarda VII"" - Daily Telegraph,,Ktoś, kto pisze tak dobrze o literaturze francuskiej, o Flaubercie i o Francji, naprawdę zasługuje na Legię Honorową"" - Bernard Pivot, Apostrophes
Wybitna książka o radzieckiej propagandzie, drobiazgowy obraz sztuki w służbie polityki.
Dlaczego miliony radzieckich obywateli nigdy nie widziało Stalina osobiście, ale byli pewni, że go "widzieli"! Jan Plamper zrekonstruował i zanalizował niemal alchemiczny proces z udziałem artystów, aparatu partyjnego, funkcjonariuszy państwowych i samego Stalina, który zmienił dziobatego Gruzina w symbol światowego komunizmu. Jaki wpływ na kult Stalina miało traktowanie Napoleona III we Francji, Mussoliniego we Włoszech, czy Piłsudskiego w Polsce? Na ile fenomen Stalina wyrastał z rosyjskiej tradycji władzy (Tak, potrzebna nam republika, ale z dobrym carem na czele! – powiedział brytyjskiemu ambasadorowi młody rewolucjonista). Do jakiego stopnia wzorem dla apologetów Stalina była tak zwana „leniniada”, czyli pośmiertny kult Lenina? W jaki sposób Stalin sankcjonował, kontrolował, cenzurował i korygował świadectwa swojego kultu? Wreszcie: kto i jak je wytwarzał?
Pasjonujący portret trzech niezwykłych kobiet na tle czasów nazizmu, w jakich przyszło im żyć. Wszystkie pisały o faszyzmie, antysemityzmie, totalitaryzmie, stosunku polityki do religii. Zmuszone do życia na wygnaniu, musiały nie tylko zrozumieć potworną rzeczywistość, lecz także znaleźć sposób na pogodzenie się z nią. Edith Stein, nawrócona zakonnica, zginęła w Auschwitz. Simone Weil walczyła we francuskim ruchu oporu i zmarła w czasie wojny w Londynie. Hannah Arendt uciekła do Ameryki.
Przemoc, której dopuszczają się kobiety, stanowi tabu społeczne i historyczne. Panuje przekonanie, że brutalna kobieta to rzadkość ? jest bardzo męska, jędzowata, okrutna, a jej zachowania są patologiczne. Wykracza poza role posłusznej żony, dobrej matki czy ofiary, które społeczeństwo od pokoleń stara się jej przypisać.
Tymczasem przemoc nie jest związana z płcią, jak mogłoby się wydawać. Świadczy o tym historia oraz statystyki wykroczeń i zbrodni, wreszcie ? wciąż nieśmiałe wyznania bitych mężczyzn. Regina rozszyfrowuje i opisuje rzeczywistość społeczną i na tej podstawie wyciąga wnioski również natury prawnej.
Dzieciobójstwo, pedofilia, współuczestnictwo w występku ? autor opiera się na licznych przykładach historycznych oraz na własnych badaniach nad setką osób, by przełamać stereotypy i zadać pytanie o rolę kobiety w społeczeństwie.
Christophe Régina - francuski historyk, specjalista wczesnej historii nowożytnej, wykładowca Aix-Marseille University. Prowadzi badania nad społecznymi i kulturowymi aspektami przemocy kobiet w kontekście: literatura a prawo, sprawiedliwość a przestępczość. Jest współautorem książki ?Lucifer in the Convent. Criminal Women and the Institution of the Refuge in the Enlightenment? (Lucyfer w klasztorze. Przestępczynie i instytucja azylu w dobie oświecenia).
„Nie jestem kobietą z tej książki. Co najwyżej ją przypominam, tak jak może ją przypominać jakakolwiek kobieta naszych czasów, która żyje w pojedynkę, pracuje i myśli. Właśnie po to, żeby każda kobieta mogła się w niej rozpoznać, nie wyposażyłam jej w twarz, imię, adres, wiek […]. Nie formułuję żadnego przesłania, nie próbuję nawet rozwiązać problemów. Nie na tym polega zadanie pisarza. A poza tym, jakże bym mogła formułować jakieś przesłanie w książce będącej apoteozą wątpienia? Bohaterkę dręczą tysiące znaków zapytania, za każdym razem, kiedy jest przekonana o jednym, twierdzi również coś wręcz przeciwnego […].
Tak mówiła Oriana Fallaci z okazji wydania Listu do nienarodzonego dziecka, monologu kobiety, która oczekuje dziecka i uważa macierzyństwo nie za obowiązek, lecz za osobisty i odpowiedzialny wybór. Nie rezygnując z typowego dla siebie namiętnego tonu, autorka stawia pytania własnemu sumieniu, mierząc się z fundamentem kobiecej kondycji. Czy wystarczy pragnąć dziecka, żeby zmusić go do istnienia? Czy słusznie jest poświęcić gotowe już życie na rzecz życia, którego jeszcze nie ma? Książka idzie dalej niż dylematy dyskusji nad aborcją, zwróciła na siebie uwagę czytelników na całym świecie i jest dzisiaj uważana za klasyczną pozycję literacką.
Ta książka uważana jest za pozycję wybitną, zarówno w kategoriach literackich, jak i psychologicznych. Słynny pisarz zmagał się przez wiele lat z depresją. Esej Styrona uchodzi za jedną z najważniejszych osobistych relacji ludzi cierpiących na chorobę psychiczną. Opowieść o życiu w mrokach udręczonego umysłu i o sposobach wychodzenia z tego stanu przyczyniła się wydatnie do nagłośnienia choroby, wokół której zawsze panowało kłopotliwe milczenie. Styron po mistrzowsku opisał cierpienia tak ogromne, że niemal zupełnie nie do wyrażenia w jakikolwiek sposób.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?