Opowieść o tym, jak zmieniano i doskonalono czołgi - od prymitywnych, z dzisiejszej perspektywy dziwacznych pojazdów Mark V, przez groźne Tygrysy i Pantery, aż po współczesne Abramsy M1.Richard Ogorkiewicz, uznany specjalista w dziedzinie broni pancernej, analizuje ponadstuletnią historię i ewolucję czołgów. Opowiada o mało znanych początkach tych maszyn w czasie I wojny światowej i ukazuje, jak stopniowo, wraz z rozwojem technologii, zyskiwały na znaczeniu.W latach międzywojennych rozwój sił pancernych postępował powoli i dopiero sukcesy niemieckich formacji czołgowych na początku II wojny światowej zmusiły aliantów do zrewidowania konserwatywnych koncepcji dotyczących ich użycia. Notowany od tamtego momentu gwałtowny postęp w dziedzinie techniki wojskowej doprowadził do przeobrażenia czołgów w szybkie, odporne na pociski maszyny, którymi są dzisiaj.Richard Ogorkiewicz (ur. w 1926 r. w Bydgoszczy, zm. w 2019 r. w Londynie) - profesor nadzwyczajny w Royal Military College of Science (obecnie Defence Academy of the United Kingdom), w latach 1972-2006 członek Rady Naukowej ds. Obronności brytyjskiego Ministerstwa Obrony, konsultant periodyku "Jane's International Defence Review" i kurator Muzeum Broni Pancernej w Bovington.
Prawo musi dosięgać również tych, którzy zagarnęli wielką władzę i z rozmysłem, po wspólnym uzgodnieniu, posłużyli się nią, by wywołać nieszczęście, które nie ominie żadnego zakątka Ziemi.Robert H. Jacksongłówny oskarżyciel amerykańskiDwudziestego listopada 1945 roku przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze po raz pierwszy w historii stanęli przedstawiciele najwyższych władz pokonanego mocarstwa oskarżeni o zbrodnie wojenne, przeciw ludzkości i pokojowi. Główny proces, w którym sądzeni byli między innymi Hermann Gring, Joachim von Ribbentrop i Hans Frank, wydobył na światło dzienne zbrodnicze działania Trzeciej Rzeszy. I chociaż wyrok norymberski nie zdołał zapobiec kolejnym wojnom i przestępstwom przeciw ludzkości, to zostały one jaśniej zdefiniowane, a więc stały się łatwiej rozpoznawalne. Odtąd ich sprawcy nie mogą czuć się bezkarni.Wnikliwa książka Joe J. Heydeckera i Johannesa Leeba prezentuje tło procesu i przywołuje napiętą atmosferę tamtych lat, zawiera zeznania oskarżonych i świadków oraz sentencje wyroków. Opisuje również wydarzenia, których proces był zwieńczeniem - narodziny i ekspansję zbrodniczej ideologii. W tym polskim wydaniu znalazły się usuwane przed laty przez komunistyczną cenzurę fragmenty dotyczące paktu Hitlera i Stalina oraz zbrodni katyńskiej.
Koniec II wojny światowej stał się początkiem rywalizacji niedawnych sojuszników. Trwający blisko pół wieku konflikt między Wschodem a Zachodem rozgrywał się na wszystkich kontynentach. Szachujące arsenałem jądrowym mocarstwa toczyły wojny zastępcze w Korei, Wietnamie, państwach Afryki i w Afganistanie. W wielu miejscach świata zimna wojna była gorąca i gwałtowna, pochłonęła miliony ofiar. W innych ograniczała się do walki o rząd dusz, destabilizację polityczną i wywoływanie niepokojów społecznych. Czy rzeczywiście skończyła się w 1989 roku, jak wierzyliśmy jeszcze niedawno?John Lewis Gaddis kreśli sugestywny obraz rywalizacji dwóch stron konfliktu przedzielonych żelazną kurtyną. Czytelnik znajdzie tutaj zarówno dramatyczny opis zakulisowych rozgrywek w gabinetach światowych przywódców, jak i pogłębiony obraz społeczeństw żyjących w cieniu groźby wojny atomowej. Ta książka to nie tylko fascynujący wycinek z historii drugiej połowy XX wieku, lecz także przypomnienie, że te wydarzenia mają swoje odniesienia we współczesności.John Lewis Gaddis (ur. w 1941 r.) - historyk, pisarz i wykładowca akademicki na Uniwersytecie Yale, specjalizujący się w tematyce zimnej wojny oraz historii Rosji i Związku Radzieckiego. Wykładał również w Naval War College i na Uniwersytecie Princeton. Autor kilkunastu publikacji wyróżnionych nagrodami. Nakładem Wydawnictwa RM ukazała się też jedna z jego najsłynniejszych książek - Geniusze strategii.
Aby zrozumieć w pełni, jak naziści zdołali osiągnąć swój cel w tak krótkim czasie, nie wolno skupiać się wyłącznie na osobie Hitlera, lecz należy poświęcić równie dużo uwagi osobliwemu, odpychającemu, niebezpiecznemu, a jednocześnie fascynującemu człowiekowi, jakim był Joseph Goebbels.Geniusz propagandy i mistrz środków masowego przekazu, jeden z najbliższych współpracowników Hitlera, zaciekły zwolennik "wojny totalnej" - Joseph Goebbels był zapewne najinteligentniejszym i wyjątkowo niebezpiecznym członkiem nazistowskiej hierarchii. To właśnie jego przebiegłe i precyzyjnie obmyślone wykorzystanie nowych wówczas mediów - radia i filmu dźwiękowego - pozwoliły opętać umysły Niemców tak, że oddali władzę w ręce Hitlera, a następnie podporządkowali państwo nazistowskiej ideologii, która doprowadziła do wybuchu najokrutniejszej wojny w historii ludzkości.Ta klasyczna biografia jest portretem zarówno Goebbelsa - człowieka, jak i Goebbelsa - mistrza propagandy. Ukazuje jego historię od lat szkolnych, przez etap odkrycia ruchu nazistowskiego oraz karierę w partii, po ostatnie miesiące, kiedy Goebbels jako jedyny ze starej gwardii dochował wierności Hitlerowi. Autorzy sięgnęli po liczne dokumenty i dotarli do wielu świadków, którzy pomogli im wnikliwie zbadać życiorys i karierę ministra propagandy Trzeciej Rzeszy.Roger Manvell (1909-1987) i Heinrich Fraenkel (1897-1986) to uznani autorzy opracowań historycznych, którzy zasłynęli z publikacji książkowych poświęconych dziejom Trzeciej Rzeszy. Do ich najwybitniejszych dzieł należą klasyczne już biografie czołowych nazistów: oprócz Goebbelsa, także Heinricha Himmlera, Hermanna Gringa i Rudolfa Hessa.
Z perspektywy Himmlera jego osobistą tragedię stanowiło to, że choć tak bardzo pragnął sprawować rządy, to okazał się całkowicie niezdolny do przynoszącego jakiekolwiek pozytywne efekty wykorzystania posiadanej wiedzy. Choć wspomnienie jego nazwiska budziło przestrach w sercach milionów ludzi, to on sam pozostał nerwowy, wręcz bojaźliwy i nie mógł wydobyć z siebie ani słowa, kiedy Hitler go krytykował. A jednak to Himmler z końcem wojny trzymał w rękach wszystkie karty atutowe, które jeszcze pozostawały nazistowskim Niemcom, i przez wielu był uważany za pewnego sukcesora Hitlera.Heinrich Himmler - szef SS i Gestapo oraz jeden z głównych realizatorów ludobójczego programu "ostatecznego rozwiązania" kwestii żydowskiej - należał do najpotężniejszych i budzących największą grozę ludzi w nazistowskich Niemczech. Autorzy tej klasycznej już biografii, wykorzystując między innymi zdobyte przez Amerykanów dokumenty przekazane po wojnie do Bundesarchiv (Niemieckich Archiwów Federalnych) oraz zapisy rozmów z krewnymi Himmlera i członkami jego personelu, pokusili się o wnikliwą analizę tego, jak z pozoru przeciętny młodzieniec wyrósł na ogarniętego obsesją i przesądnego człowieka, odpowiedzialnego za zgładzenie milionów ludzi. Książka ta, pełna intrygujących informacji na temat życia osobistego Himmlera, jego poczynań i przekonań, zasługuje na miano głębokiego studium historycznego poświęconego najbardziej mrocznej postaci spośród nazistowskich przywódców.Roger Manvell (1909-1987) i Heinrich Fraenkel (1897-1986) to uznani autorzy opracowań historycznych, którzy zasłynęli z publikacji książkowych poświęconych dziejom Trzeciej Rzeszy. Do ich najwybitniejszych dzieł należą klasyczne już biografie czołowych nazistów: Josepha Goebbelsa, Hermanna Gringa i Rudolfa Hessa.
Gladiatorzy to najpopularniejsi wojownicy starożytnego Rzymu. Choć żyli krótko i ginęli okrutną śmiercią, często podziwiano ich za odwagę i wytrzymałość.Ci aktorzy krwawych igrzysk byli gwiazdorami swoich czasów. Jak walczyli? Jak zmieniały się ich uzbrojenie i techniki walki? Kim byli? Ta książka w interesujący sposób przybliża historię gladiatorów i obala mity na ich temat. Przedstawia różne rodzaje walki i dobieranie pojedynkujących się wojowników tak, aby ich atuty i słabości odpowiednio się równoważyły. Opisuje współczesny stan wiedzy o gladiatorach i wyjaśnia, skąd czerpiemy o nich informacje - z zabytków starożytności, źródeł historycznych, ówczesnych malowideł ściennych i przede wszystkim ze znalezisk archeologicznych odkrytych w barakach gladiatorów w Pompejach.C. Bishop - pisarz i archeolog specjalizujący się w badaniach nad rzymską armią. Autor licznych publikacji, w tym cenionej i popularnej książki Roman Military Equipment (2006). Jest wydawcą czasopisma "Journal of Roman Military Equipment Studies".
Książka ta powstała na podstawie żołnierskich wspomnień, dzienników i listów. Stanowi intrygujące studium, szczegółowo przedstawiające codzienne życie typowego niemieckiego żołnierza frontowego z czasów II wojny światowej.Opisuje realia pola walki i trudy, które niemieccy frontowcy znosili na co dzień, ale przede wszystkim przybliża ludzi: ich obawy i niepokoje, pragnienia i tęsknoty, oraz lęk wynikający z nieustannej konfrontacji z widmem śmierci.Autor dokonał analizy przyczyn nadzwyczajnej sprawności bojowej niemieckich żołnierzy, co doprowadziło go do konkluzji, że u jej podłoża leżało specyficzne poczucie więzi z towarzyszami broni, odziedziczone z tradycji wojska pruskiego. Przedstawił także zgubny wpływ nazistowskiej propagandy na nastawienie wojsk niemieckich wobec ludności podbitych krajów.
Dla jednych będzie to zimny zabójca, dla innych jeden z najuczciwszych walczących, biorący na siebie pełną, osobistą odpowiedzialność w służbie własnego kraju. Jednak w przypadku żołnierzy armii niemieckiej to pytanie ma swoje drugie dno na ile młody chłopak z Tyrolu zdawał sobie sprawę, w czyim imieniu odbiera życie innym i do czego dąży armia, z którą doszedł na rosyjskie równiny?[ze Wstępu] Wspomnienia snajpera Wehrmachtu z walk na froncie wschodnim spisane przez Albrechta Wackera to obraz wojny widziany oczami młodziutkiego niemieckiego żołnierza. Josef Allerberger był strzelcem wyborowym 3. Dywizji Górskiej, osłaniał starcia na najbardziej zagrożonych odcinkach frontu wschodniego i był naocznym świadkiem najokrutniejszych zmagań między radziecką i niemiecką armią. Na swoim koncie miał 257 potwierdzonych zabitych, za skuteczność otrzymał Krzyż Żelazny.Allerberger opowiada o swoich relacjach z towarzyszami broni, wspomina stratę najbliższych mu kompanów, kreśli obrazy okrucieństwa obu walczących armii. Opisuje, jak trafił do wojska, jakie przeszedł szkolenie i jak przebiegały akcje. Przywołuje naturalistyczne obrazy śmierci na polu bitwy. W jego relacji wojna jest bezwzględną walką o przetrwanie toczoną w myśl zasady: jeśli nie zabijesz, to sam zostaniesz zabity.
Bez wątpienia podczas II wojny światowej naziści wiedli prym w rozwoju techniki wojskowej. (...) Gdy padała Trzecia Rzesza, przywódcy zachodnich państw nie mieli wyjścia musieli przejąć tę broń, odszukać naukowców, poznać wyniki ich badań i zaprząc ich do pracy, zanim zrobi to ktoś inny. Potrzebowali do tego specjalnych oddziałów elitarnych (...). Mając to na względzie, w lipcu 1944 toku generał Eisenhower (...) wydał tajny rozkaz powołania tak zwanej Target Force (...). Jednostka ta została tak utajniona, że zniknęła zarówno z kart historii drugiej wojny światowej, jak i zimnej wojny.[fragment książki] Sean Longden, brytyjski pisarz i historyk społeczny, jako pierwszy opowiedział światu historię T-Force tajnej jednostki armii brytyjskiej do zadań specjalnych, działającej podczas ostatnich miesięcy drugiej wojny światowej. Dotarł do utajnionych wcześniej dokumentów oraz coraz mniej licznych uczestników tych wydarzeń i w pasjonujący sposób relacjonuje operacje, dzięki którym zachodni alianci zdobyli tajemnice wojskowe i przemysłowe Trzeciej Rzeszy.Członkowie T-Force często wkraczali tam, gdzie jeszcze nie dotarły alianckie wojska. Odkrywali podziemne fabryki i ośrodki badań jądrowych. Po wojnie pomagali w przemycaniu niemieckich naukowców ze strefy rosyjskiej i wywożeniu ich na Zachód.T-Force przechwyciło wielu wybitnych niemieckich naukowców, w tym Helmuta Waltera specjalistę od okrętów podwodnych, inżyniera Maksa Kramera wynalazcę zdalnie kierowanych bomb Fritz X i Henschel 293 oraz profesora Ottona Hahna laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za prace nad rozszczepieniem jądra atomu.
Trzymająca w napięciu relacja z walk na froncie wschodnim spisana przez niemieckich dowódców.Wojna w Związku Radzieckim Der Russland Krieg była pod każdym względem tak trudna i brutalna, że w porównaniu z nią zbladły wszelkie wcześniejsze doświadczenia niemieckich żołnierzy.Zawarte w tej książce cztery bezcenne, szczegółowe raporty z frontu wschodniego zostały spisane przez niemieckich dowódców na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku w ramach amerykańskiego programu dokumentowania strategii i taktyki stosowanej przez Niemców podczas II wojny światowej. Wszyscy autorzy byli uczestnikami opisywanych walk i szczerze przyznali, że wysłani do Związku Radzieckiego żołnierze nigdy nie zostali odpowiednio przeszkoleni ani wyposażeni tak, aby mogli stawić czoła tamtejszej przyrodzie i żywiołowi ludzkiemu. Przedstawione raporty odsłaniają prawdę o tej piekielnej, niemożliwej do wygrania walce. W książce zamieszczono następujące raporty:Radzieckie metody walki podczas II wojny światowej gen. E. Rausa,Wpływ klimatu na walki w europejskiej części Związku Radzieckiego gen. E. Rausa,Wojna na Dalekiej Północy gen. W. Erfurtha,Walki w radzieckich lasach i na bagnach gen. H. von Greiffenberga.
Historię zawsze piszą zwycięzcy i druga wojna światowa nie stanowi wyjątku od tej reguły. Nie oznacza to, że pokonani są lepsi od pogromców, lecz tyle tylko, że państwa stojące po obu stronach konfliktu mają coś do ukrycia.Marco Pizzuti, pisząc o drugiej wojnie światowej, przygląda się wydarzeniom zapomnianym lub wyciszonym, podważa funkcjonujące w oficjalnym obiegu fakty i odkrywa przed nami kulisy politycznych zagrywek. Nie opiera się na domniemaniach bada dostępne źródła, zgłębia literaturę przedmiotu, przedstawia wnioski, a na końcu proponuje swoją interpretację historii.Przypomina o poważnych wątpliwościach aliantów co do prawdziwości samobójstwa Hitlera w berlińskim bunkrze 30 kwietnia 1945 roku. Pokazuje, jak wielkie korporacje, w tym amerykańskie banki inwestycyjne, poparły wyścig zbrojeń i reżim nazistowski. Obnaża zbrodnie żołnierzy alianckich dokonane na ludności cywilnej i jeńcach wojennych. Przypomina, że prestiżowy Time w 1938 roku, trzy lata po ogłoszeniu ustaw norymberskich, umieścił Hitlera na okładce jako człowieka roku. Wydobywa inne niewygodne prawdy i osadza je w szerokim kontekście społecznym, politycznym i historycznym.
Opowieść o intrygach, żądzy władzy i fanatyzmie. Historia ludzi uwikłanych w zdrady, bratobójstwa, perwersje seksualne. Z jednej strony kultura, z drugiej sztuki walki oto dziedzictwo samurajów, pełnych sprzeczności wojowników i artystów.Nie sposób wyobrazić sobie historii Japonii bez samurajów. W ciągu siedmiuset lat sprawowania rządów odcisnęli na Kraju Kwitnącej Wiśni niezatarte piętno. Kim byli? Nieznającymi strachu wojownikami czy pozbawionymi skrupułów politykami, którzy siłą podporządkowali sobie cały naród i wprowadzili dyktaturę wojskową? A może poetami, filozofami i malarzami, bezgranicznie przywiązanymi do ceremonii herbacianej i do zen, tak bardzo z nimi utożsamianego, że postrzeganego jako jeden z ich atrybutów?Leonardo Vittorio Arena, włoski filozof, pisarz, znawca kultur i religii Wschodu, śledzi życie publiczne i prywatne samurajów od wyodrębnienia się tego stanu około XI wieku aż do wieku XIX, kiedy tytuły samurajskie zostały zniesione. Wyjaśnia, w jaki sposób ich obecność wpłynęła na dzisiejsze społeczeństwo japońskie.
Walczyć, uciekać czy może zastygnąć w bezruchu? Dociekliwa opowieść o tym, jak zachowuje się człowiek w najbardziej ekstremalnych warunkach i jakie spustoszenie w psychice sieje wojna. Im bliżej wojny znajdzie się człowiek, tym mniej mu się ona podoba. Ludzkim umysłem sterują pierwotna, podświadoma niechęć do zabijania i równie silny strach przed utratą życia. Aby ułatwić wygrywanie wojen, włożono ogromny wysiłek i zainwestowano niebotyczne pieniądze w próbę stłumienia u żołnierzy tych reakcji. Ta książka łączy pochodzące z pierwszej ręki relacje uczestników różnych bitew z wynikami badań naukowych w dziedzinie psychologii walki zbrojnej, które dają wiarygodny wgląd w to, co wojna jest w stanie zrobić z umysłem człowieka. Nie mówi o generałach i strategach, lecz skupia się na zwykłych żołnierzach, którzy stają do walki z nieprzyjacielem twarzą w twarz. Pokazuje, co dzieje się w głowie człowieka, który ma zabijać, a jednocześnie sam może zostać zabity i ma tego pełną świadomość. Podpowiada, jak wykorzystać ludzkie reakcje, aby odnieść zwycięstwo, a zarazem ocalić życie. Leo Murray to pseudonim literacki analityka wojskowego i byłego żołnierza, który połowę swojego życia spędził na studiowaniu psychologii walki zbrojnej. Przeprowadził wywiady z wieloma weteranami wojennymi.
Czołgi odegrały pierwszoplanową rolę w niemieckich ofensywach na początku drugiej wojny światowej. Znajdowały się w szpicy atakujących zgrupowań Wehrmachtu podczas błyskawicznego podboju krajów zachodnioeuropejskich w 1940 roku, w czasie działań Afrika Korps w Afryce Północnej i w trakcie uderzenia na Związek Sowiecki w 1941 roku.Czołg, traktowany początkowo jako militarny eksperyment, za sprawą wykorzystania przez armię niemiecką przeobraził się w oręż, który mógł zadecydować o wyniku konfliktów zbrojnych. Wynikało to nie tyle z jego walorów technicznych, ile z utworzenia wojsk pancernych o odrębnej doktrynie, organizacji i taktyce. Panzerwaffe, bo tak nazywała się nowa formacja, wykazały się nadzwyczajną skutecznością w początkowych latach drugiej wojny światowej.Niniejsza książka jest pierwszą częścią trzytomowej historii sprzętu i działań bojowych legendarnej Panzerwaffe. W tym tomie szczegółowo opisano rozwój niemieckich sił pancernych od pierwszych dni ich istnienia, czyli czasów bezpośrednio po pierwszej wojnie światowej, przez największe sukcesy militarne Trzeciej Rzeszy w latach 19391942, aż po pierwsze półrocze wojny na froncie wschodnim, gdzie niemieckie czołgi po raz pierwszy trafiły na równorzędnego przeciwnika. Korzystając z autentycznych wojennych raportów i innych dokumentów z epoki, autor przedstawia ewolucję i dokonania Panzerwaffe, które po raz pierwszy dowiodły swej potęgi w kampanii polskiej w 1939 roku, a rok później, podczas kampanii na froncie zachodnim, przyczyniły się do sukcesu koncepcji Blitzkriegu. Nieznane wcześniej zdjęcia z archiwów i zbiorów prywatnych przybliżają dzieje tej potężnej niemieckiej machiny militarnej.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego monografie Tygrys, Panzer IV, a także kompendium Czołgi II wojny światowej.
Opowieść o tym, jak zmieniano i doskonalono czołgi od prymitywnych, z dzisiejszej perspektywy dziwacznych pojazdów Mark V, przez groźne Tygrysy i Pantery, aż po współczesne Abramsy M1.Richard Ogorkiewicz, uznany specjalista w dziedzinie broni pancernej, analizuje ponadstuletnią historię i ewolucję czołgów. Opowiada o mało znanych początkach tych maszyn w czasie I wojny światowej i ukazuje, jak stopniowo, wraz z rozwojem technologii, zyskiwały na znaczeniu. W latach międzywojennych rozwój sił pancernych postępował powoli i dopiero sukcesy niemieckich formacji czołgowych na początku II wojny światowej zmusiły aliantów do zrewidowania konserwatywnych koncepcji dotyczących ich użycia. Notowany od tamtego momentu gwałtowny postęp w dziedzinie techniki wojskowej doprowadził do przeobrażenia czołgów w szybkie, odporne na pociski maszyny, którymi są dzisiaj. Richard Ogorkiewicz (ur. w 1926 r. w Bydgoszczy, zm. w 2019 r. w Londynie) profesor nadzwyczajny w Royal Military College of Science (obecnie Defence Academy of the United Kingdom), w latach 19722006 członek Rady Naukowej ds. Obronności brytyjskiego Ministerstwa Obrony, konsultant periodyku Janes International Defence Review i kurator Muzeum Broni Pancernej w Bovington.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
