Opowieść o intrygach, żądzy władzy i fanatyzmie. Historia ludzi uwikłanych w zdrady, bratobójstwa, perwersje seksualne. Z jednej strony kultura, z drugiej sztuki walki oto dziedzictwo samurajów, pełnych sprzeczności wojowników i artystów.Nie sposób wyobrazić sobie historii Japonii bez samurajów. W ciągu siedmiuset lat sprawowania rządów odcisnęli na Kraju Kwitnącej Wiśni niezatarte piętno. Kim byli? Nieznającymi strachu wojownikami czy pozbawionymi skrupułów politykami, którzy siłą podporządkowali sobie cały naród i wprowadzili dyktaturę wojskową? A może poetami, filozofami i malarzami, bezgranicznie przywiązanymi do ceremonii herbacianej i do zen, tak bardzo z nimi utożsamianego, że postrzeganego jako jeden z ich atrybutów?Leonardo Vittorio Arena, włoski filozof, pisarz, znawca kultur i religii Wschodu, śledzi życie publiczne i prywatne samurajów od wyodrębnienia się tego stanu około XI wieku aż do wieku XIX, kiedy tytuły samurajskie zostały zniesione. Wyjaśnia, w jaki sposób ich obecność wpłynęła na dzisiejsze społeczeństwo japońskie.
Walczyć, uciekać czy może zastygnąć w bezruchu? Dociekliwa opowieść o tym, jak zachowuje się człowiek w najbardziej ekstremalnych warunkach i jakie spustoszenie w psychice sieje wojna. Im bliżej wojny znajdzie się człowiek, tym mniej mu się ona podoba. Ludzkim umysłem sterują pierwotna, podświadoma niechęć do zabijania i równie silny strach przed utratą życia. Aby ułatwić wygrywanie wojen, włożono ogromny wysiłek i zainwestowano niebotyczne pieniądze w próbę stłumienia u żołnierzy tych reakcji. Ta książka łączy pochodzące z pierwszej ręki relacje uczestników różnych bitew z wynikami badań naukowych w dziedzinie psychologii walki zbrojnej, które dają wiarygodny wgląd w to, co wojna jest w stanie zrobić z umysłem człowieka. Nie mówi o generałach i strategach, lecz skupia się na zwykłych żołnierzach, którzy stają do walki z nieprzyjacielem twarzą w twarz. Pokazuje, co dzieje się w głowie człowieka, który ma zabijać, a jednocześnie sam może zostać zabity i ma tego pełną świadomość. Podpowiada, jak wykorzystać ludzkie reakcje, aby odnieść zwycięstwo, a zarazem ocalić życie. Leo Murray to pseudonim literacki analityka wojskowego i byłego żołnierza, który połowę swojego życia spędził na studiowaniu psychologii walki zbrojnej. Przeprowadził wywiady z wieloma weteranami wojennymi.
Czołgi odegrały pierwszoplanową rolę w niemieckich ofensywach na początku drugiej wojny światowej. Znajdowały się w szpicy atakujących zgrupowań Wehrmachtu podczas błyskawicznego podboju krajów zachodnioeuropejskich w 1940 roku, w czasie działań Afrika Korps w Afryce Północnej i w trakcie uderzenia na Związek Sowiecki w 1941 roku.Czołg, traktowany początkowo jako militarny eksperyment, za sprawą wykorzystania przez armię niemiecką przeobraził się w oręż, który mógł zadecydować o wyniku konfliktów zbrojnych. Wynikało to nie tyle z jego walorów technicznych, ile z utworzenia wojsk pancernych o odrębnej doktrynie, organizacji i taktyce. Panzerwaffe, bo tak nazywała się nowa formacja, wykazały się nadzwyczajną skutecznością w początkowych latach drugiej wojny światowej.Niniejsza książka jest pierwszą częścią trzytomowej historii sprzętu i działań bojowych legendarnej Panzerwaffe. W tym tomie szczegółowo opisano rozwój niemieckich sił pancernych od pierwszych dni ich istnienia, czyli czasów bezpośrednio po pierwszej wojnie światowej, przez największe sukcesy militarne Trzeciej Rzeszy w latach 19391942, aż po pierwsze półrocze wojny na froncie wschodnim, gdzie niemieckie czołgi po raz pierwszy trafiły na równorzędnego przeciwnika. Korzystając z autentycznych wojennych raportów i innych dokumentów z epoki, autor przedstawia ewolucję i dokonania Panzerwaffe, które po raz pierwszy dowiodły swej potęgi w kampanii polskiej w 1939 roku, a rok później, podczas kampanii na froncie zachodnim, przyczyniły się do sukcesu koncepcji Blitzkriegu. Nieznane wcześniej zdjęcia z archiwów i zbiorów prywatnych przybliżają dzieje tej potężnej niemieckiej machiny militarnej.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego monografie Tygrys, Panzer IV, a także kompendium Czołgi II wojny światowej.
Opowieść o tym, jak zmieniano i doskonalono czołgi od prymitywnych, z dzisiejszej perspektywy dziwacznych pojazdów Mark V, przez groźne Tygrysy i Pantery, aż po współczesne Abramsy M1.Richard Ogorkiewicz, uznany specjalista w dziedzinie broni pancernej, analizuje ponadstuletnią historię i ewolucję czołgów. Opowiada o mało znanych początkach tych maszyn w czasie I wojny światowej i ukazuje, jak stopniowo, wraz z rozwojem technologii, zyskiwały na znaczeniu. W latach międzywojennych rozwój sił pancernych postępował powoli i dopiero sukcesy niemieckich formacji czołgowych na początku II wojny światowej zmusiły aliantów do zrewidowania konserwatywnych koncepcji dotyczących ich użycia. Notowany od tamtego momentu gwałtowny postęp w dziedzinie techniki wojskowej doprowadził do przeobrażenia czołgów w szybkie, odporne na pociski maszyny, którymi są dzisiaj. Richard Ogorkiewicz (ur. w 1926 r. w Bydgoszczy, zm. w 2019 r. w Londynie) profesor nadzwyczajny w Royal Military College of Science (obecnie Defence Academy of the United Kingdom), w latach 19722006 członek Rady Naukowej ds. Obronności brytyjskiego Ministerstwa Obrony, konsultant periodyku Janes International Defence Review i kurator Muzeum Broni Pancernej w Bovington.
Fascynująca opowieść o życiu legendarnego konstruktora, który przez cztery dziesięciolecia zbroił wojska monarchii austro-węgierskiej i Trzeciej Rzeszy. Zdobył też sławę jako twórca pojazdów wyścigowych i samochodów osobowych.Uznawany za jednego z największych inżynierów XX wieku działających w przemyśle motoryzacyjnym, Ferdinand Porsche jest doskonale znany jako ojciec znakomitych i popularnych aut na przykład Volkswagena Garbusa. W swojej niezwykłej karierze okazał się jednak równie pomysłowy jako projektant pojazdów i broni przeznaczonych dla wojska.Porsche pracował na rzecz przemysłu zbrojeniowego przez całe półwiecze XX stulecia, od pierwszej dekady tego wieku przez lata I wojny światowej, kiedy był dyrektorem firmy Austro-Daimler, a następnie w latach 20. i 30., gdy zaangażował się w poważne projekty o charakterze konstrukcyjno-militarnym jako reprezentant koncernu Mercedes-Benz i innych przedsiębiorstw. Przez wszystkie lata II wojny światowej należał do grona czołowych konstruktorów niemieckich, a Adolf Hitler zwracał się do niego bezpośrednio, gdy zależało mu na broni, która mogła przechylić szalę zwycięstwa na stronę Wehrmachtu. Karl Ludvigsen wnikliwie i szczegółowo relacjonuje karierę Porschego, prezentuje też jego najciekawsze projekty. Dowodzi, że ich autora zasłużenie zalicza się do najsławniejszych inżynierów swojej generacji.
Tygrys Tiger to król pól bitewnych na froncie wschodnim, w Afryce Północnej i Europie Zachodniej podczas drugiej wojny światowej. Za sprawą swojej masywnej sylwetki i wielkiej siły ognia stał się jednym z najsławniejszych czołgów w historii. Jego zabójczo celne działo 8,8-cm KwK L/56 budziło postrach wśród czołgistów sowieckich i alianckich.Książka przedstawia historię Tygrysa od jego początków i pierwszych modeli po liczne warianty budowane na podwoziu tego czołgu. Szczegółowo prezentuje mechanikę oraz jego dane taktyczno-techniczne opancerzenie, uzbrojenie i amunicję. Zawiera wiele niepublikowanych wcześniej zdjęć ilustrujących bojowe dzieje Tygrysa. Przywołuje wyjątki z podręczników obsługi tego wozu pancernego, a także wspomnienia weteranów wojsk pancernych Wehrmachtu i Waffen-SS o tym jednym z najsłynniejszych czołgów w historii.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. monografia Panzer IV oraz trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna.
Najważniejsze typy czołgów z lat drugiej wojny światowej historia ich powstania i udziału w walkach oraz ich parametry techniczne.W tej bogato ilustrowanej publikacji Thomas Anderson, znawca militariów z okresu drugiej wojny światowej, przedstawia wszystkie typy czołgów, które odegrały znaczącą rolę w zmaganiach podczas tego konfliktu, zarówno te w wojskach niemieckich i ich sojuszników, armiach Włoch i Japonii, jak i czołgi w siłach pancernych państw alianckich ZSRS, USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Dokładnie opisuje poszczególne typy, a także podaje szczegółowe zestawienia ich danych taktyczno-technicznych. Przeglądu tego dopełniają liczne niepublikowane dotąd zdjęcia i fragmenty relacji świadków.Thomas Anderson jest znawcą broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem licznych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego monografie Tygrys, Panzer IV, a także trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna.
Oto wnikliwa, napisana ze znawstwem historia technicznej i taktycznej ewolucji snajperstwa od wojny krymskiej po współczesność.Ta książka opisuje, jak zadziwiająco długo armie nie doceniały roli snajperów w walce, mimo że celne strzelanie było już technicznie możliwe w XIX wieku. Przełom nastąpił dopiero w latach 1939-1940, podczas wojny zimowej między Finlandią a Związkiem Radzieckim, kiedy wyćwiczeni strzelcy wyborowi dowiedli swojej siły, a słynny Fin Simo Hyh zastrzelił 505 wrogów w niespełna 100 dni. W 1941 roku, w chwili niemieckiej inwazji, Rosjanie byli już lepiej przygotowani, a gdy wojna dobiegała końca - oprócz żołnierzy, takich jak Wasilij Zajcew, bohater ze Stalingradu z 242 potwierdzonymi śmiertelnymi trafieniami, w Związku Radzieckim wyszkolono ponad dwa tysiące kobiet snajperek. Po 1945 roku sława snajperów znów na jakiś czas zbladła. Jednak wojna w Wietnamie, niekończący się konflikt na Bliskim Wschodzie i zagrożenie terroryzmem dały nowy impuls do rozwoju nie tylko snajperstwa, ale także skuteczniejszej broni.Autor omawia kluczowe dla rzemiosła snajperskiego umiejętności terenowe: polowanie, śledzenie i cierpliwą obserwację. Zwraca uwagę na przełomowe dokonania w historii rozwoju karabinów snajperskich, a w szczególności na ich wady i zalety. Prezentuje wyniki testów celności różnych karabinów z unikatowym systemem statystycznej oceny trafień. Podaje nowe, często korygujące dawne błędy informacje o najlepszych snajperach, oparte na badaniach genealogicznych. John Walter (ur. 1951 w Glasgow) to jeden z najpłodniejszych pisarzy zajmujących się tematyką broni strzeleckiej - autor 70 książek przetłumaczonych na kilkanaście języków. W dorobku ma prace o pistolecie Luger, kilka wydań Rifles of the World, a także The German Rifle i The Greenhill Dictionary of Guns and Gunmakers.
"Od VIII do XI wieku wikingowie przemierzali Europę napadali, eksplorowali i kolonizowali a swoją obecność zaznaczyli nawet na Rusi i w Bizancjum. Mimo że do dziś słyną jako wspaniali wojownicy, otacza ich wiele mitów i błędnych przekonań na temat ich sposobów walki.Książka opisuje działania wojenne wikingów na tle epoki, ich cele i taktykę. Przede wszystkim skupia się na praktycznych aspektach prowadzenia wojny w średniowieczu: organizacji armii wikingów, wyposażeniu, uzbrojeniu, metodach walki. Zawiera rekonstrukcje kampanii, najazdów i bitew. Ukazuje morską potęgę skandynawskich wojowników i ich fortyfikacje.Autor korzystał z różnorodnych źródeł kronik, sag i poematów oraz z najnowszych odkryć archeologicznych i ustaleń historyków. Badaniami objął obszar Skandynawii, Wysp Brytyjskich, Imperium Karolińskiego i królestw będących jego spadkobiercami, a także wschodnie wybrzeże Morza Bałtyckiego.Ta lektura zainteresuje wszystkich, którzy chcą zrozumieć, jak działali skandynawscy wojowie i dzięki czemu odnosili sukcesy w średniowiecznej Europie.Philip Line jest ekspertem od walk prowadzonych przez wikingów na lądzie i morzu oraz od wczesnośredniowiecznej historii Skandynawii. Zajmował się też zagadnieniem powstawania państw i kolonizacji w Skandynawii i nad Bałtykiem."
"W 1935 roku w niemieckich wojskach lądowych przystąpiono do tworzenia Sturmartillerie jednostek artylerii szturmowej złożonych z oddziałów wozów pancernych i piechoty, zdolnych do przełamywania nieprzyjacielskich umocnień.Na potrzeby tych nowych formacji powstały wozy bojowe charakteryzujące się niską sylwetką i silnym opancerzeniem czołowym, które były idealnym typem broni do wspierania oddziałów niemieckiej piechoty i niszczenia dział, gniazd broni maszynowej oraz bunkrów przeciwnika.Thomas Anderson szczegółowo przedstawia dzieje niemieckiej artylerii szturmowej, która zadebiutowała bojowo w kampanii francuskiej w 1940 roku, a następnie przeszła prawdziwy test ogniowy na froncie wschodnim. Opisuje opracowanie i rozwój samobieżnych dział szturmowych (StuG) i innych pojazdów pomocniczych używanych przez jednostki Sturmartillerie. Przedstawia ich charakterystykę techniczną oraz zmiany modernizacyjne. Omawia też taktykę stosowaną przez te formacje w różnych fazach wojny. Bogato ilustrowana i rzetelnie udokumentowana praca prezentuje rozwój i szlak bojowy innowacyjnych jak na owe czasy formacji niemieckiej artylerii szturmowej.Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie poświęcone słynnym niemieckim czołgom: Tygrys (2022) i Pantera (2023), trzytomowe kompendium Niemiecka broń pancerna (2022), a także praca przeglądowa Czołgi II wojny światowej (2022)."
Równie przystępne, co kompleksowe wprowadzenie do tematu wojny, ukazujące w zarysie dzieje konfliktów od antyku po współczesność. W czterdziestu krótkich rozdziałach Jeremy Black rozpatruje wojnę jako globalne zjawisko, nie ogranicza swojego spojrzenia jedynie do Europy i Stanów Zjednoczonych, lecz przygląda się także konfliktom, które rozgrywały się w Azji czy Afryce. Obok innowacji militarnych zmieniających oblicze wojen autor zwraca uwagę na społeczne i kulturowe aspekty konfliktów, podkreślając, jak duże znaczenie ma choćby ich różne postrzeganie przez poszczególne kultury. Wykorzystując zebraną wiedzę, Black podejmuje także próbę zarysowania możliwego kształtu przyszłych konfliktów zbrojnych.Jeremy Black, professor emeritus historii na University of Exeter. Autor licznych prac z zakresu historii wojskowości, w tym ponad 180 książek. Znawca brytyjskiej polityki zagranicznej i dyplomacji międzynarodowej.
Panzerkampfwagen IV to jedyny typ niemieckiego czołgu, który znajdował się w wyposażeniu niemieckich wojsk pancernych przez całą II wojnę światową. Od pierwszych kampanii błyskawicznych, aż po ostatnie walki w obronie Rzeszy, atakowanej przez potężne zgrupowania Armii Czerwonej. PzKpfw IV należał do najważniejszych typów uzbrojenia niemieckich sił pancernych, a w latach 1939-1945 wyprodukowano ponad 8500 egzemplarzy tego czołgu. W swojej historii Panzer IV przeszedł bardzo wiele modernizacji, a wprowadzenie latem 1942 roku dział długolufowych w tych czołgach, sprawiło że prowadziły skuteczne walki z nowocześniejszymi sowieckimi i alianckimi wozami, do samego końca pozostając podstawowym typem czołgu w niemieckich dywizjach pancernych. W niniejszej bogato ilustrowanej publikacji historycznej autor, Thomas Anderson, wykorzystuje nieznane wcześniej zdjęcia oraz fragmenty autentycznych niemieckich dokumentów wojennych i raportów z przebiegu walk, prezentując czytelnikom pełną historię czołgu PzKpfw IV.
Rekrutacja dzieci w szeregi przesiąkniętych ideologią organizacji politycznych przyjęła najjaskrawszą formę w Hitlerjugend.Organizacja młodzieżowa NSDAP powstała w 1933 roku, tuż po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów. W Hitlerjugend otwarcie wyznawano darwinowską zasadę wyższości najsilniejszych, zachęcano do indywidualnego oraz zbiorowego sadyzmu, fizycznych i psychicznych tortur oraz wszelkich form znęcania się nad rówieśnikiem przez grupę. Przeprowadzano obowiązkowe testy na odwagę, które polegały m.in. na skakaniu z wysokości pięciu metrów do wody bez względu na umiejętności pływackie, na wspinaczce po stromych ścianach skalnych bez odpowiedniego zabezpieczenia oraz wykonywaniu niekończących się serii przysiadów.W tej książce autor analizuje nazistowskie metody indoktrynowania młodego pokolenia Niemców i manipulowania nimi przez państwo totalitarne. Prezentuje też sylwetki chłopców i dziewcząt, którzy opierali się tym zabiegom. Opisuje, jak Hitlerjugend wstrząsała podstawami tradycyjnej moralności, równocześnie utrzymując, że stoi na jej straży, oraz jak wyglądały odważne lecz skazane na niepowodzenie próby sprzeciwu. Podejmuje również refleksję na temat problemów związanych z przejściem członków pokolenia poddanego indoktrynacji na stronę wartości demokratycznych.
Książka przedstawia najczarniejszy scenariusz w dziejach medycyny współudział lekarzy Trzeciej Rzeszy w zbrodniach nazistowskich. Stanowi wyczerpujący studium kluczowej roli, jaką odegrała znaczna część grona lekarskiego w polityce eksterminacji i tworzenia aryjskiej rasy nadludzi. W sposób szczegółowy analizuje, jak program eliminacji niepełnosprawnych i chorych psychicznie dzieci wymyślony, koordynowany i wykonywany przez lekarzy przerodził się ostatecznie w masowe zabójstwo w obozach zagłady i eksperymenty medyczne prowadzone przez uznanych specjalistów z dziedziny medycyny. Daje przegląd wszystkich aspektów biopolityki eksterminacyjnej Hitlera: od początków ruchu eugenicznego w Niemczech poprzez publikacje Mein Kampf, stworzenie programów przymusowej sterylizacji, akcję T4 wymierzoną w chorych psychicznie i upośledzonych, eksperymenty z bliźniętami niesławnego doktora Mengele aż do powojennych procesów prawnych, które potępiły tego typu praktyki. Pokazuje zarazem, jak przewrotnie nazizm korzystał w ówczesnej wiedzy medycznej i jak bardzo lekarze Hitlera złamali przysięgę Hipokratesa.
Książka opowiada o wstydliwie pomijanym milczeniem lub często lekceważonym przez badaczy dziejów epizodzie nowożytnej historii europejskiej, jakim było uzgodnione przez władze zwycięskiej w II wojnie światowej koalicji przymusowe wysiedlenie ludności niemieckiej z krajów środkowo- i wschodnioeuropejskich po 1945 roku Ta kilkuletnia operacja deportacyjna na wielką skalę objęła łącznie kilkanaście milionów ludzi, głównie starców, kobiety i dzieci, a w jej trakcie zginęło podczas uwięziona w zaimprowizowanych obozach koncentracyjnych oraz tułaczki i transportów w nieludzkich warunkach szacunkowo około pół miliona ofiar. Niniejsza książka to pierwsze opracowanie, poświęcone tej politycznej i ludzkiej katastrofie, której tragicznym skutkom nie zapobiegły nawet starania podejmowane przez międzynarodowe organizacje humanitarne. Pokłosie przymusowych powojennych deportacji do dziś rzuca cień na europejskie relacje, stanowiąc podłoże nierozwiązywalnych sporów. Publikacja ta jest opracowaniem historycznym stojącym na najwyższym poziomie, przygotowanym w oparciu o oryginalne źródła i godnym polecenia wszystkim czytelnikom zainteresowanym prawdziwym obliczem dziejów współczesnych.
Gladiatorzy to najpopularniejsi wojownicy starożytnego Rzymu. Choć żyli krótko i ginęli okrutną śmiercią, często podziwiano ich za odwagę i wytrzymałość. Ci aktorzy krwawych igrzysk byli gwiazdorami swoich czasów. Jak walczyli? Jak zmieniały się ich uzbrojenie i techniki walki? Kim byli? Ta książka w intersujący sposób przybliża historię gladiatorów i obala mity na ich temat. Przedstawia różne rodzaje walki i dobieranie pojedynkujących się wojowników tak, aby ich atuty i słabości odpowiednio się równoważyły. Opisuje współczesny stan wiedzy o gladiatorach i wyjaśnia, skąd czerpiemy o nich informacje – z zabytków starożytności, źródeł historycznych, ówczesnych malowideł ściennych i przede wszystkim ze znalezisk archeologicznych odkrytych w barakach gladiatorów w Pompejach.
M.C. Bishop – pisarz i archeolog specjalizujący się w badaniach nad rzymską armią. Autor licznych publikacji, w tym cenionej i popularnej książki Roman Military Equipment (2006). Jest wydawcą „Journal of Roman Military Equipment Studies”.
Historię zawsze piszą zwycięzcy i druga wojna światowa nie stanowi wyjątku od tej reguły. Nie oznacza to, że pokonani są lepsi od pogromców, lecz tyle tylko, że państwa stojące po obu stronach konfliktu mają coś do ukrycia.
Pizzuti, pisząc o drugiej wojnie światowej, przygląda się wydarzeniom zapomnianym lub wyciszonym, podważa lub odkrywa przed nami kulisy funkcjonujących w oficjalnym obiegu faktów. Nie opiera się na domniemaniach – bada dostępne źródła, zgłębia literaturę przedmiotu, przedstawia fakty, a na końcu proponuje swoją interpretację historii.
Przypomina o dużych wątpliwościach aliantów co do prawdziwości samobójstwa Hitlera w berlińskim bunkrze 30 kwietnia 1945 roku. Pokazuje, jak wielki biznes, w tym amerykański system bankowy, poparł wyścig zbrojeń i reżim nazistowski. Obnaża zbrodnie żołnierzy alianckich dokonane na ludności cywilnej i jeńcach wojennych. Przypomina, że prestiżowy „Time” w 1938 roku, trzy lata po ogłoszeniu ustaw norymberskich, umieścił Hitlera na okładce jako człowieka roku. Wydobywa inne niewygodne prawdy i osadza je w szerokim kontekście społecznym, politycznym i historycznym.
Rycerzy, czyli wojowników konnych, zaczęto łączyć z pojęciem rycerskości, gdy zostało ono spopularyzowane przez średniowieczną literaturę. Oczekiwano od nich, że będą walczyć odważnie i honorowo oraz pozostaną lojalni wobec swego pana – w razie konieczności – aż do śmierci. W późniejszych czasach rycerskość utożsamiano z udziałem w turniejach i polowaniach oraz takimi zaletami charakteru jak sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara. W czasach wypraw krzyżowych sformułowano kodeksy rycerskie, a niektóre zakony krzyżowców, między innymi templariusze, przeszły do legendy. Wraz z rozwojem sztuki wojennej w XV wieku ten typ wojska stał się zbędny, ale określenie „rycerz” przetrwało jako honorowy tytuł nadawany za usługi oddane monarsze lub krajowi. Stulecia później postać rycerza stała się też ikoną kultury popularnej. Ta książka opisuje rozkwit i schyłek epoki średniowiecznych rycerzy, przedstawia ich intensywny trening, pokazuje kosztowny ekwipunek i uzbrojenie, a także zabiera czytelnika na turnieje i przybliża etos rycerski.
Rosie Serdiville – historyk społeczny, bierze udział w rekonstrukcjach historycznych, interesuje się zwłaszcza wpływem działań wojennych na ludność cywilną. John Sadler – historyk wojskowości, autor licznych książek. Wykłada w Centre for Lifelong Learning na Uniwersytecie Newcastle.
Dzień 10 października 1941 roku okazał się ostatnim w życiu żydowskiej społeczności w białoruskiej wsi Krucza – wszyscy zostali rozstrzelani. Choć specjalne oddziały SS zwane Einsatzgruppen rutynowo przeprowadzały masowe egzekucje na froncie wschodnim, ta zbrodnia nie była ich dziełem. Popełniła ją z własnej inicjatywy regularna jednostka niemieckiej armii. Ta książka obala mit, że Wehrmacht nie odegrał żadnej znaczącej roli w Holokauście. Wydobywa z mroku mrożące krew w żyłach obrazy codziennego udziału zwykłych niemieckich żołnierzy w „ostatecznym rozwiązaniu”. Opowiada, jak wyłapywali oni Żydów, pilnowali i prowadzili na miejsce kaźni, a niejednokrotnie pociągali też za spust. Jak gwałcili Żydówki i przywłaszczali sobie żydowskie mienie. Książka oddaje sprawiedliwość również tym nielicznym w szeregach Wehrmachtu, którzy odmówili uczestnictwa w zbrodni na narodzie żydowskim.
Waitman Wade Beorn jest wykładowcą na wydziale historii University of Virginia. Prowadzi badania nad Holokaustem na terenach dzisiejszej Białorusi i Ukrainy.
Ta książka to pasjonujący i zarazem brutalnie realistyczny zbiorowy portret ludzi, którzy walczyli i ginęli w wodach Atlantyku w jednej z najważniejszych batalii drugiej wojny światowej.W pierwszych latach tego konfliktu elitarne niemieckie siły podwodne, Ubootwaffe, niemal uniemożliwiły przeciwnikowi korzystanie z wiodących do Wielkiej Brytanii szlaków transatlantyckich. Z perspektywy aliantów marynarze U-Bootów stanowili największe zagrożenie i wcielenie zła.Niniejsza książka opisuje życie na pokładzie U-Bootów, odtworzone na podstawie różnych opublikowanych tekstów, listów, dzienników i wspomnień, prozy i poezji. Przedstawia obraz codziennej egzystencji załóg niemieckich okrętów podwodnych, a także dramatyczne wydarzenia, które były ich udziałem. Znajdziemy tu barwne opisy emocji, jakich doznawali marynarze z U-Bootów, począwszy od kapitana, a na mechaniku skończywszy.Powszechnie uważano, że załogi U-Bootów składały się z samych ochotników; w istocie było inaczej. Mimo pewnego poczucia dumy z przynależności do Ubootwaffe, każdy marynarz wiedział, że czekały go rejsy bojowe w iście piekielnych, klaustrofobicznych, niehigienicznych warunkach, w cuchnącym wnętrzu U-Boota; rejsy będące ekstremalną próbą psychicznej i fizycznej wytrzymałości, a szansa ich przeżycia była mizerna. Z 39 000 ludzi, którzy wyszli w morze na pokładach U-Bootów, w walkach zginęło 27 491, a kolejnych 5000 dostało się do niewoli.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
