Książki o sanktuariach i cmentarzach - albumy i przewodniki, pielgrzymki. Sanktuaria katolickie są na całym świecie, ale nigdzie ma takiego ich rozkwitu jak w Polsce – tak było w dawnych wiekach, tak jest i teraz. Najwięcej jest sanktuariów Maryjnych, następnie sanktuariów upamiętniających świętych i błogosławionych. Mniej jest sanktuariów Pańskich. Sanktuaria to miejsca dzięki którym pielgrzymi umacniają swoją wiarę, zanoszą do Boga dziękczynienia i prośby. Miośników zwiedzania zapraszamy również do podróży po cmentarzach. Oferujemy przewodniki po najciekawszych miejscach świętych na całym świecie.
Marek Borucki w książce Polskie nekropolie narodowe opisał cmentarze, na których miejsce wiecznego spoczynku znalazły osoby zasłużone dla kraju, godne pozostawania w wiecznej pamięci potomnych, otoczone czcią i miłością narodu. Niektóre nekropolie zwie się narodowymi, bo stąd naród czerpie wiedzę o przeszłości i natchnienie do działania.
Nekropoliami są też podziemia niektórych świątyń - gdzie czcimy wielkich monarchów żyjących przed wiekami, wieszczów narodowych, wybitnych twórców kultury, patriotów i wodzów poległych w walkach o wolność ojczyzny oraz tych sterników nawy państwowej, którzy siły i zdolności poświęcili dla dobra narodu. Wycieczka po cmentarzach Warszawy, Krakowa, Poznani, Lwowa, Wilna?będzie okazją do poznania życia i czynów wielkich Polaków, otworzy przed nami wielką i barwną księgę dziejów narodu.
W milenijnym roku 2000 przypadła tragiczna rocznica wydarzeń, które kładą się tragicznym cieniem na naszych dziejach. Przed sześćdziesięciu laty, kiedy po zdradzieckiej napaści na Polskę Związek Sowiecki okupował nasze Ziemie Wschodnie, w lutym 1940 roku dokonano pierwszej masowej deportacji, a w trzy miesiące później pierwszego masowego mordu, pozbawiając życia wiele tysięcy polskich jeńców, głównie oficerów i policjantów. Księga Cmentarna Charkowa powstała z inicjatywy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Jest ona ważnym elementem działań zmierzających do tego, by prawda i sprawiedliwość odniosły dziejowy triumf. Świadectwo grobów z Katynia, Charkowa, Miednoje obowiązuje żyjących.
Lucyna Szomburg jest absolwentką Uniwersytetu Gdańskiego. Wydziału Ekonomiki Transportu, jest mężatką, matką trzech dorosłych synów. Jej zainteresowania to literatura, poezja, teologia i wyprawy z plecakiem. Co roku przeznacza kilka tygodni na wędrówki śladami średniowiecznych pielgrzymów. Swoją pasją dzieli się pisząc artykuły i opowiadania zamieszczane na stronach internetowych Polskiego Klubu Camino de Santiago oraz Przyjaciół Camino, organizuje spotkania, na których przybliża ideę wędrowania tymi szlakami, a także nagrała audycje w Radiu Gdańsk i Radiu Plus.
Latem 2009 roku wyruszyła wraz z koleżanką na szlak św. Olafa, wiodący z Oslo do Nidaros (obecnie Trondheim) w Norwegii. Były pierwszymi Polkami, które pokonały pieszo tę 700-kilometrową trasę do grobu św. Olafa, patrona Norwegii. Wędrowały przez góry, pustkowie, ogromne pastwiska, tereny bagienne, płaskowyże o surowym, północnym klimacie, ale też wędrowały pięknymi dolinami rzek, brzegami jezior, dziewiczymi lasami i łąkami. Swoje wrażenia i przygody autorka opisała w książce, będącej formą dziennika z podróży.
Książka przedstawia najważniejsze polskie sanktuaria utrwalone na starych kartach pocztowych pochodzących z przełomu XIX i XX wieku. Karty opatrzone są komentarzem dotyczącym historii tych miejsc, początków kultu oraz uroczystościach odpustowych. Autor zwraca uwagę na ogromne znaczenie tych miejsc jako ośrodków kultu, a także centrów podtrzymujących świadomość narodową. Wartość religijna, historyczna i narodowa tych obiektów jest tak duża, że warto je popularyzować.
W albumie na 310 fotografiach pokazał autor 70 Maryjnych Sanktuariów Europy w 28 krajach. Pielgrzymowanie do największych Maryjnych Sanktuariów stało się, szczególnie teraz w 90 rocznicę objawień w Fatimie i 150 lecie objawień w Lourdes, bardzo popularne. Album nagrodzony Śląskim Wawrzynem Wydawniczym 1998 i Feniksem 1999. Towarzyszy mu wystawa pokazywana w wielu miastach Polski, Europy, Kanady i USA. Zobaczyło ją dotąd ponad 100 tysięcy ludzi. Album jest dostępny również w wersji polskiej.
Cmentarz parafii św. Dominika i Matki Bożej Szkaplerznej w Łabuniach należy do typowych wiejskich miejsc pochówku. Jest niewielki, odpowiada zapotrzebowaniu parafian. Jako trzeci – parafialny, funkcjonuje w obecnym miejscu od prawie 170 lat. Dla każdego, kto interesuje się dziejami swojej Małej Ojczyzny książka będzie dodatkowym źródłem informacji. Motywowana chęcią poznania dziejów Łabuń i okolic końca XIX i 1. połowy XX wieku przez pryzmat miejsc pochówków, postanowiłam skatalogować owe najstarsze nagrobki, odczytać zawarte na nich inskrypcje, odszukać w źródłach informacje o parafianach. Skąd przybyli, czym się trudnili, jakie okoliczności towarzyszyły żegnaniu ich bliskich?
dr Agnieszka Szykuła-Żygawsk
Cmentarz na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem, nazywany też Starym Cmentarzem lub Cmentarzem Zasłużonych, jest jedną z najciekawszych polskich nekropolii. W ciągu 170 lat funkcjonowania cmentarza pochowano na nim około 6 tysięcy osób. Obecnie szacuje się, że na terenie nekropolii znajduje się około 400 grobów (częściowo anonimowych), zarówno jednoosobowych, jak i rodzinnych, wieloosobowych, opatrzonych inskrypcjami, zwanymi także epitafiami, napisami epigraficznymi lub nagrobkami, tj. krótkimi, autonomicznymi tekstami, zamkniętymi pod względem semantycznym i formalnym, informującymi o śmierci jakiejś osoby i upamiętniającymi osobę zmarłą. W pracy odtworzono złożony, wieloaspektowy, niezwykle interesujący językowo i poznawczo obraz ludzi utrwalony w zakopiańskich inskrypcjach.
Niniejsze opracowanie Jana Sienkiewicza, stanowiące pełną inwentaryzację pochówków polskich na terenie rejonu wileńskiego, jest owocem jego wieloletnich, żmudnych i szczegółowych badań, poszukiwań oraz dokumentacji. Autor wykonał ogromną pracę w terenie, dokonując spisu z natury inskrypcji nagrobnych i sporządzając dokumentację fotograficzną. Nie ograniczył się jedynie do ewidencji, lecz obydwa tomy swojej publikacji poprzedził wstępami ciekawymi analizami i systematyką zarejestrowanych grobów Polaków pochowanych na cmentarzach w rejonie wileńskim.
Żyrowice - największe prawosławne sanktuarium na Białorusi było tematem licznych publikacji i opracowań. Żyrowicki ośrodek kultowy był znanym w końcu XV stulecia na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Do cudownej ikony Matki Bożej przybywali wierni różnych wyznań (prawosławni, później unici, rzymskokatolicy, a nawet protestanci). Szukanie pomocy i uciszenia ściągało do cerkwi i monasteru żyrowickiego panujących, książąt, magnatów, szlachtę, duchownych, mieszczan i chłopów. Ikona Matki Bożej była tak samo czczona w okresie przynależności państwowej tego ośrodka do Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeczpospolitej, Rosji, II Rzeczpospolitej i Białorusi. To wyjątkowe miejsce, wybrane przez Najświętszą Marię Pannę, utkwiło głęboko w świadomości religijnej wielu narodów ale przede wszystkim wśród Białorusinów. Dla mieszkańców ziem białoruskich Żyrowice były i są ich centrum życia duchowego i kulturowego, do którego przybywały liczne grona pielgrzymów
(ze wstępu).
Europe's cathedrals are magnificent. They outstrip palaces and castles. They are the most sensational group of structures anywhere in the world - which everyone should 'see before they die'. They are also hugely popular, most of them absolutely packed. They are humankind's greatest creations.
In Europe's 1oo Best Cathedrals, Simon Jenkins has travelled the continent - from Chartres to York, Cologne to Florence, Toledo to Moscow and Stockholm to Seville - to illuminate old favourites and highlight new discoveries. Beautifully illustrated with colour photographs throughout, this joyous exploration of Europe's history tells the stories behind these wonders, showing the cathedral's central role in the European imagination. Readers will be inspired to make their own pilgrimage to all one hundred of them.
Jedyna taka książka na świecie. 100 najważniejszych objawień maryjnych w historii ludzkości zebranych w jednym tomie.Ponad tysiąc stron porywającego tekstu. Wincenty Łaszewski dotarł do historycznych relacji z wydarzeń i wypowiedzi wizjonerów. Ich wizje po stuleciach spełniają się właśnie na naszych oczach. Autor, znany polski mariolog, analizuje i przystępnie wyjaśnia przesłania, z którymi na Ziemię przychodziła Główna Bohaterka Książki.Ponad 2600 zdjęć i ilustracji. Współczesne, bajecznie kolorowe zdjęcia z sanktuariów i miejsc objawień, materiały historyczne, dokumenty i reprodukcje najwspanialszych dzieł sztuki sakralnej. Nasza książka pokazuje wszystko to, co inne próbują tylko opisać.Ponad 200 map ukazujących położenie miejsc kultu i objawień, pomagających zrozumieć tło historyczne wydarzeń. Dzięki zapierającej dech w piersiach szacie graficznej książka łączy cechy leksykonu, powieści sensacyjnej i efektownego albumu.W chwili, gdy czytasz te słowa, trwa kilkadziesiąt objawień na całym świecie. Lawina informacji z Nieba narasta. Jeśli chcesz wiedzieć, przed czym ostrzega Maryja i na co powinniśmy się przygotować ta książka jest właśnie dla Ciebie.Jakość na pokolenia. Książka idealna na niepowtarzalny prezent.Do kongregacji dociera coraz więcej informacji o objawieniach Maryi.... Na pewno nie możemy przeszkadzać Bogu w mówieniu do dzisiejszego świata przez osoby prywatne i nadzwyczajne łaski.kard. Joseph Ratzinger, przewodniczący Doktryny Wiary, 1984Jezus chce, abym była bardziej znana i miłowanaMatka Boża, Fatima 1917
Książka pokazuje, z jakim trudem do świadomości społecznej przebijała się i nadal przebija prawda o komunistycznych zbrodniach, ich charakterze i rozmiarach. Na cmentarnych polach, gdzie w bezimiennych grobach, a właściwie jamach, chowano ofiary, nie mogły stanąć krzyże. Praca K. Szwagrzyka to pełny opis wrocławskich pól ofiar komunizmu, z ustaleniem listy ofiar włącznie. Charakterystyce samej nekropolii towarzyszy szczegółowy ogląd poszczególnych pól, również tych, gdzie na pogrzebanych ciałach ofiar terroru komunistycznego pojawiły się cywilne pochówki.
Jednym z trzech głównych odcinków Camino de Santiago (obok Pomorskiej Drogi św. Jakuba i Drogi św. Jakuba Via Regia) jest Camino Polaco. Jest to najdłuższy polski odcinek Drogi św. Jakuba. Łączna bowiem długość Camino Polaco z Dusznicy (od granicy polsko-litewskiej) do Słubic (do granicy polsko-niemieckiej) wynosi ponad 1020 km.
Camino – biegun, który nas prowadzi i przyciąga to przewodnik po 250-kilometrowym odcinku Camino de Santiago w województwie kujawsko-pomorskim – średniowiecznym szlaku pielgrzymkowym prowadzącym do grobu św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela.
Camino Polaco prowadzi przez malownicze obszary Pojezierza Iławskiego, Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej i Pojezierza Wielkopolskiego. Przy analizowanym odcinku Drogi Polskiej znajdują się bezcenne obiekty historyczne: Toruń – wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, Pomnik Historii w Strzelnie, a także wiele ośrodków pielgrzymkowych (sanktuarium Matki Bożej Łąkowskiej w Nowym Mieście Lubawskim, sanktuarium św. Antoniego w Brodnicy, sanktuaria w Toruniu).
W obecnej wersji został dokładnie opisany aktualny przebieg szlaku, podzielony na 9 etapów, na odcinku z Iławy do Trzemeszna oraz wariant do Mogilna. W tym celu zostały pobrane w terenie ślady GPS dostępne w niniejszym wydaniu w postaci kodów QR. Waloryzacja szlaku została przeprowadzona w okresie od września 2019 roku do sierpnia 2020 roku. W prezentowanym przewodniku przyjęto regionalizację fizycznogeograficzną Polski opracowaną w 2018 roku przez grupę 26 naukowców z 14 uczelni i instytucji naukowych. W dokładnej weryfikacji położenia miejscowości oraz obiektów w regionach fizycznogeograficznych (granice makroregionów i mezoregionów fizycznogeograficznych) autorzy przewodnika wykorzystali witryny interaktywnych map Geoserwis, udostępnione przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska (geoserwis.gdos.gov.pl).
W ostatnim okresie środowisko „caminowe” w Polsce wysunęło uzasadnioną propozycję, aby kujawsko-pomorski odcinek Camino Polaco kończył się na terenie tegoż województwa, a więc przy kościele św. Jakuba w Mogilnie, gdzie rozpoczyna się Wielkopolska Droga św. Jakuba. Przestrzeń szlaku opisana w przewodniku jest zgodna ze stanem faktycznym w sierpniu 2020 roku. Poza szczegółowym opisem przebiegu szlaku i śladami GPS, w przewodniku można znaleźć wiele fotografii, a także opisy geograficzne i historyczne miejscowości i regionów. Na pewno pomocne w wędrowaniu szlakiem Camino Polaco okażą się mapy poszczególnych etapów szlaku przygotowane w profesjonalnej pracowni kartograficznej.
Spis treści:
Od Namiotu Spotkania do Świątyni / 5
Architektura świątyni / 11
Od Salomona do Heroda / 15
Nie zostanie kamień na kamieniu / 19
Wzgórze Świątynne / 23
Źródło Gichon / 27
Twierdza Antonia / 29
Największa pomyłka w dziejach archeologii? / 33
Czy powstanie Trzecia Świątynia? / 43
Zakończenie / 49
Przypisy / 50
Wybór literatury / 51
Wykaz ilustracji / 52
Nota o Autorze / 53
Od autoraDawne województwo tarnpolskie rozciągało się od południowo-wschodniego krańca II Rzeczypospolitej przy ujściu Zbrucza do Dniestru (pow. borszczowski) i sięgało głębokim klinem aż do dorzecza górnego Bugu na północno-zachodnich krańcach dawnej Małopolski Wschodniej (pow. radziechowski). Jego wschodnią granicą była rzeka Zbrucz, obszary północne przylegały do Wołynia, a zachodnia granica przebiegała zaledwie 30 kilometrów na wschód od Lwowa. Południową granicą byl Dniestr. W województwie tarnopolskim zamieszkiwało znacznie więcej Polaków niż w województwie stanisławowskim. Stąd i cmentarzy z nagrobkami polskimi jest więcej i są one bogatsze.
Cmentarze Małopolski Wschodniej - to temat tak szeroki, jak rozległe byłyKresy I Rzeczpospolitej, które wchodzą obecnie w skład państwa ukraińskiego,niosący ze sobą takie bogactwo treści i znaczeń, jak bogata i różnorodna byłakultura tamtych terenów, tak wielowarstwowy, jak wielorakie znaczenie mającmentarze w krajobrazie kulturowym Europy.W publikacji, której pierwszy tomoddajemy do rąk czytelników, choć jest bardzo obszerna, znalazły się siłąrzeczy, tylko niektóre z kresowych cmentarzy dawnej Małopolski Wschodniej, ale itak w czterech tomach wydawnictwa opisano ich przeszło 200. To jednak tylkoniewielka część z setek polskich cmentarzy, często zapomnianych i będącychjedynym już może świadectwem polskości tych ziem. Niestety, z różnych powodów,nie jest możliwe w tej chwilii podjęcie akcji inwentaryzacji cmentarzy naKresach Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej na szerszą skalę.
Uznane przez Kościół sanktuaria są uprzywilejowanym miejscem, w którym pielgrzymi umacniają swoją wiarę, zanoszą do Boga dziękczynienia i prośby, czynią pokutę oraz doświadczają jedności i powszechności Kościoła. Pielgrzymka w sensie chrześcijańskim jest zawsze pobożnym aktem religijnym wynikającym z żywej wiary i zmierzającym do spotkania z Bogiem w Jego słowie i w sakramentach. Aby pielgrzymka była prawdziwym przeżyciem religijnym, a nie zwykłą „turystyką religijną", konieczna jest przynajmniej ogólna świadomość tego, czym są i jaką rolę odgrywają sanktuaria oraz jakie główne cele mają pielgrzymki. Niniejsza publikacja ukazująca się w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia, opierając się na nauczaniu Kościoła, ukazuje istotne elementy teologii sanktuarium i pielgrzymki, rolę i znaczenie sprawowanej w nich liturgii oraz praktyk pobożności ludowej. Może służyć pomocą zarówno duszpasterzom organizującym pielgrzymki do sanktuariów, jak i uczestnikom pielgrzymek w prawdziwie religijnym i duchowo ubogacającym przeżyciu tej ważnej i często praktykowanej formy kultu.
Monografia Sadłowo. Birytualne cmentarzysko kultury wielbarskiej na ziemi dobrzyńskiej wraz z materiałami pozostałych kultur archeologicznych to interdyscyplinarne studium stanowiska archeologicznego znajdującego się w miejscowości Sadłowo, gm. Rypin woj. kujawsko-pomorskie. Zasadniczą część książki stanowi opracowanie różnorodnych kategorii źródeł przeprowadzone przez specjalistów takich dziedzin nauki jak: archeologia (zarówno tradycyjna, jak i z wykorzystaniem metod nieinwazyjnych), antropologia fizyczna, geomorfologia. palinologia, metaloznawstwo, fizyka, archeozoologia.
Cmentarz kultury wielbarskiej w Sadłowie jest na ziemi dobrzyńskiej najlepiej rozpoznany i najbardziej różnorodny pod względem występujących form grobów i wyposażenia Jest przy tym stanowiskiem bogatym-odzwierciedlającym zróżnicowaną społeczność, która miała znaczny udział w wymianie dóbr i idei w pasie dystrybucji bursztynu, tzw. bursztynowego szlaku. Na stanowisku tym oprócz grobów z II-III wieku n.e. zarejestrowano także ślady osadnictwa z epoki kamienia oraz późnego średniowiecza.
Rezultatem wcześniejszych działań weryfikacyjnych, wykopaliskowych, a także badań podjętych w projekcie jest to interdyscyplinarne studium stanowiska. Poczynione obserwacje wnoszą istotną, nową wartość do poznania dziejów osadnictwa w międzyrzeczu Wisły, Drwęcy i Skrwy. Publikacja ta została dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszy Promocji Kultury.
Redaktor Jadwiga Lewandowska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
