Rodzina jest dla nas niezmiennie ważna, a nawet najważniejsza. Rodzina jest wyzwaniem. W tej sferze zapraszamy po mnóstwo książek psychologicznych właśnie o rodzinie, roli rodziny w naszym życiu. Proponujemy szereg poradników, podręczników , powieści i opowieści opowiedzianych z dużym wyczuciem i wrażliwością, poruszajacych problemy zdrowia psychicznego dzieci i rodziców. Prezentowane publikacje opisują jak takie problemy, których jest przecież niemało w rodzinie są postrzegane i rozwiązywane. Autorzy proponowanych przez nas publikacji przedstawiają ciekawe pomysły na mierzenie się z problemami typowo małżeńskimi: seks, finanse, wychowywanie dzieci. Polecamy książki dla każdego, kto chce przyglądnąć się swojemu funkcjonowaniu w rodzinie. Polecamy ciekawą lekturę Anny Bimer dla wszystkich kobiet, bo wszystkie jesteśmy córkami : Być córką i nie zwariować.
Biorę sobie ciebie ..... za żonę/męża i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że cię nie opuszczę aż do śmierci(...)"".Małżeństwo to sakrament na całe życie. To decyzja, która powinna być podjęta świadomie i dobrowolnie. W dzisiejszych czasach kiedy tyle pokus czuwa za rogiem, kiedy tyle problemów spada na człowieka każdego dnia - małżeństwo powinno być siłą, wsparciem, podporą. Aby tak było, do przyjęcia tego sakramentu trzeba się dobrze przygotować. Papież Franciszek podkreśla, iż należy maksymalnie wykorzystać czas kursu przedmałżeńskiego, należy odpowiedzieć sobie na podstawowe pytania takie jak:- Co to znaczy wziąć ślub?- Jak realizować ten projekt razem?- Jak radzić sobie z kryzysami?- Jak budować wspólnie fundamenty małżeństwa?Dla chrześcijanina małżeństwo to nie tylko ludzka przygoda, ale prawdziwe powołanie i misja.Ta książka to swego rodzaju poradnik dla par, łączy w sobie przydatne porady oraz wskazówki. Przekonuje, że dzięki pracy obojga - dobry związek jest realna i osiągalna wartością.
Modele aktywności politycznej Polek to tom ciekawy i udany. Impulsem do jego powstania był Dzień Niepodległości, święto wprowadzone w Drugiej Rzeczypospolitej. 11 listopada wzbudził w autorkach i autorach prezentowanych tu tekstów nie tylko uznanie dla kilku generacji walczących szablą i piórem o suwerenność Polski, ale też potrzebę naświetlenia z różnych stron kontekstów i konsekwencji wiary w „patriotyzm”, „wolność”, „ojczyznę”. Zauważyli oni przede wszystkim dwuznaczność miejsca kobiet we wspólnocie narodowej, które z jednej strony są traktowane jako jej „normalni” członkowie, z drugiej zaś obejmują je specyficzne regulacje. W rezultacie kobiety stają się alegorią własnej wspólnoty lub alegorią „innego”. Zarazem, mimo że podlegają rozmaitym mechanizmom kontroli (nadzorowanym także przez inne kobiety), z racji przypisywanego im pierwiastka „inności” łatwiej przekraczają granice wytyczane przez dyskurs dominujący. Uczestniczki i uczestnicy szczecińskiego seminarium opisali zatem ogromną rozpiętość ról, pragnień, oczekiwań i wyobrażeń, jakie wspólnota narodowa czy obywatelska wiązała w przeszłości i nadal wiąże z kobietami (czyniąc to bądź za ich zgodą, ba, przy ich aktywnym udziale, lub przeciwnie – narzucając im wzorce zachowań).
Z recenzji dr hab. Moniki Bednarczuk
Przyznam się oddałam głos moim Czytelnikom.Każda taka młoda osoba to skarbnica spostrzeżeń, refleksji, przygód, wyobrażeń i wskazówek.Żebyśmy tylko my, dorośli, zechcieli zatrzymać się: posłuchać, pomyśleć, uśmiać się czy otrzeć łzę Żebyśmy lepiej rozumieli. Pocieszyli. Potrafili poprowadzić, nie ograniczając wielkiej potrzeby wolności i tworzenia. Żebyśmy chcieli pomóc i podać rękę mniejszemu, słabszemu, zależnemu od nas. Te wypowiedzi to nasze lustro; bez trudu odnajdziemy w nim odbicie naszych dorosłych czynów, słów, myśli i zamiarów.Kim są współczesne dzieci?Na to pytanie odpowiada książka Barbary Stenki Hamak ze stanika. Publikacja jest rodzajem dialogu z dziećmi, które dzielą się refleksjami i spostrzeżeniami dotyczącymi ważnych spraw. Mówią o relacjach z rodzicami i rówieśnikami, szkole, pasjach i marzeniach, lęku i radości. Zdradzają sekrety, jakie towarzyszą ich dorastaniu. Ich refleksja nad światem bywa dojrzała i zaskakująca.Autorka zestawia dwa światy. Świat swojego dzieciństwa Anno Domini 1981 (każdy rozdział otwiera wspomnienie dzieciństwa autorki) ze współczesnością dzieci 2017 roku. Można z radością zanurzyć się w tych wspomnieniach i przywołać własne.Rozmowy z dziećmi w gabinecie terapeutycznym i grupach, które prowadzę utwierdzają mnie w przekonaniu, że dzieci bardzo potrzebują naszego zainteresowania. Tak jak wielu dorosłych pragną być wysłuchane, nie oceniane. Chciałyby nie czuć się tak samotne i bezradne wobec trudności, jakie niesie los.Jedno dziecko marzy o morskiej desce klozetowej, inne chciałoby opłynąć na jachcie świat i zabrać w ten rejs przyjaciół. Różnimy się marzeniami ale nie potrzebą miłości, bezpieczeństwa i samorealizacji.Polecam tę lekturę wszystkim, którzy chcą lepiej zrozumieć dzieci i odnaleźć dziecko w sobie. Jak również młodym czytelnikom, aby zobaczyli, że czasem myślą i czują podobnie.Książkę czyta się z zainteresowaniem. Jej lektura nastraja optymistycznie, bo każda wypowiedź to zalążek życia młodego człowieka, pełnego wiary, że wszystko może się zdarzyć.Justyna ŚwięcickaPsycholog
Najważniejsza jest miłość, ale równie ważny jest…ślub.
Kameralna uroczystość czy wesele na dwieście osób? Luksusowy hotel czy romantyczny plener? Suknia pożyczona czy dziedziczona z pokolenia na pokolenie? Każda para młoda staje przed koniecznością podjęcia miliona decyzji, dotyczących tego, jak ma wyglądać najważniejszy dzień ich życia. .
Małgorzata Rozenek-Majdan, radzi co zrobić, aby przygotowania do ślubu nie stały źródłem obezwładniającego stresu, lecz były przyjemnością i wyjątkowym czasem wzmacniającym więź między partnerami. Z książki dowiesz się:
· Jak przygotować budżet i kto płaci za ślub?
· Jak stworzyć listę gości i kogo nie zapraszać?
· Jak znaleźć wymarzoną lokalizację i niezbyt się przy tym zmęczyć?
· Jak zaplanować idealne menu?
· Jak przeżyć dzień wesela?
· Czy warto zatrudnić wedding planera?
Praktyczny poradnik pomaga zorganizować ślub krok po kroku, miesiąc po miesiącu, dzień po dniu. Lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy planują zmienić stan cywilny, a potem…żyć długo i szczęśliwie.
Nowe przygody bohaterów Wielkiego Ogarniacza Życia, bestselerowego poradnika o tym, jak być szczęśliwym, nie robiąc niczego.
Jej życie to nieustanna walka między spaniem a internetem. Chciałaby tracić kilogramy tak szybko jak pieniądze i cierpliwość. Co wieczór postanawia, że od jutra zmieni się na lepsze, ale kiedy wstaje rano, przypomina sobie, że przecież jest idealna.
I wtedy poznaje TEGO JEDYNEGO.
Pan Buk woli dobrze zjeść, niż podobać się byle komu. Gdyby nie związek z Panią Bukową, mógłby przeżyć całe życie w przekonaniu, że nie ma wad.
Ale ONA wie też, że czasem jedyne wyjście to wyjście na piwo, a ON – że jeśli kobieta warczy i nie daje się przytulić, to trzeba odejść na bezpieczną odległość i rzucać w nią czekoladą. I to jest cenna wiedza.
Ta książka pokaże wam, jak być razem i się nie pozabijać.
Codzienne życie Pana Buka i Pani Bukowej możecie śledzić na stronie bukibukowa.pl
O postrzeganiu dziecka jako artysty, o dziecięcej wyobraźni twórczej stanowiącej ważny
instrument wychowawczy, pozwalający dziecku pełnić określone funkcje życiowe pisano
wielokrotnie. Sztuka dla dziecka traktowana jako najwyższa wartość etyczna, narzędzie
poznawania świata, czynnik autokreacji i estetycznej samowiedzy stanowi z całą pewnością
symbol wielkości człowieka. To dzięki niej ujawniają się humanistyczne dyspozycje
człowieka: wrażliwość estetyczna, wyobraźnia, indywidualność twórcza. [...]
Czytanie i komentowanie dzieł sztuki uczy dziecko postrzegania świata za pomocą
zmysłów, daje szansę na rozwój w sferze intelektualnej, emocjonalnej, uczy empatii,
a przede wszystkim uczy dzielności etycznej i dianoetycznej. Ta pierwsza jest skutkiem
przyzwyczajenia, ta druga jest owocem nauki, wymaga doświadczenia i czasu.
Obie Arystotelesowskie intelektualne „dzielności” pozostają w etymologicznym związku
z „dziełem” sztuki, z jego wartością i funkcją, którą dzieło spełnia. W naturalny sposób
łączą się więc z fenomenem języka sztuki doświadczanego na różne sposoby.
Aby tak się stało, sztuka – tak jak baśń i poezja – powinna się pojawiać w najwcześniejszym
okresie życia człowieka jako czynnik rozwijania wrażliwości, aktywności i wyobraźni.
Wiedziała o tym doskonale Romana Kaszczyc z Barlinka...
Urszula Chęcińska
Książka w kompleksowy sposób opisuje zasady korzystania z urlopów związanych z rodzicielstwem lub adopcją, a także zasady ich rozliczania oraz ustalania wysokości zasiłku macierzyńskiego za okres tych urlopów. Wyjaśnia również, kiedy i jaka umowa ulega przedłużeniu do dnia porodu oraz w jakim czasie rodzice podlegają ochronie przed rozwiązaniem umowy o pracę.
W publikacji szczegółowo omówiono wiele praktycznych zagadnień, w tym:
•wymiar urlopu macierzyńskiego przed porodem i po porodzie,
•wyliczenie wysokości zasiłku macierzyńskiego w różnych sytuacjach,
•wymiar urlopu rodzicielskiego i zasady jego udzielania,
•wymiar urlopu ojcowskiego i zasady jego udzielania.
Najtrudniejsze kwestie zostały przedstawione na przykładach.
To przystępne i wyczerpujące opracowanie pomoże w pracy specjalistom z zakresu kadr i płac, kadrowym i księgowym. Zainteresuje też pracodawców oraz biura rachunkowe, które prowadzą obsługę w tym zakresie
'Incredibly moving' Daily Mail
'To Siri with Love is a beautifully honest and illuminating love letter to Gus, your typical atypical nonneurotypical human.' Jon Stewart
'A moving and witty memoir with a big heart.' Nigella Lawson
'An uncommonly riotous and moving book [that] will make readers laugh - yes, out loud - before sweeping them, finally, into a soul-spilling high tide . . . Technology's great promise may in fact be to summon, capture and display our most human qualities, both the darkness and the light, to pave avenues of deepened connections with others.' New York Times
Writer Judith Newman never had any illusions that her family was 'normal'. She and her husband keep separate apartments-his filled with twin grand pianos as befits a former opera singer; hers filled with the clutter and chaos of twin adolescent boys conceived late in life. And one of those boys is Gus, her sweet, complicated, autistic 13-year-old.
With refreshing honesty, To Siri With Love chronicles one year in the life of Gus and the family around him -- a family with the same crazy ups and downs as any other. And at the heart of the book lies Gus's passionate friendship with Siri, Apple's 'intelligent personal assistant'. Unlike her human counterparts, Siri always has the right answers to Gus's incessant stream of questions about the intricacies of national rail schedules, or box turtle varieties, and she never runs out of patience. She always makes sure Gus enunciates and even teaches him manners by way of her warm yet polite tone and her programmed insistence on civility.
Equal parts funny and touching, this is a book that will make your heart brim, and then break it. Warm, wise and always honest, Judith Newman shows us a new world where artificial intelligence is beginning to meet emotional intelligence -- a world that will shape our children in ways both wonderful and unexpected.
Jak zrobić karnawałową maskę, zorganizować rowerowe safari, zostać mimem? W jaki sposób skonstruować zegar słoneczny, oszczędzać wodę, rozkręcić własny biznes? Jak przygotować zaproszenia na urodziny, zrobić domową gazetkę i napisać list do prezydenta? Jak wywołać tornado w butelce i zmusić rodzynki do skakania?
365 niegłupich zabaw po szkole to źródło pomysłów, które wyzwolą wyobraźnię każdego dziecka. Na każdy dzień w roku inny pomysł na zabawę. Doskonała dla rodziców, dziadków, rodzeństwa, opiekunów. Książka, która pobudza kreatywność, rozwija fantazję, odrywa od pilota i myszki.
Sheila Ellison ukończyła psychologię na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Jest pomysłodawczynią i współautorką niezwykle popularnych poradników dla rodziców, m.in. 365 dni z kochanym maleństwem i 365 dni kreatywnej zabawy. Matka czwórki dzieci.
Judith Gray – nauczycielka szkolna i wykładowca akademicki, koordynatorka kursów tańca. Ma czworo dzieci.
"Ukazany w recenzowanym opracowaniu obraz wartości religijnych i moralnych studentów daje podstawę do wniosku, że praca z polską młodzieżą w drugiej dekadzie XXI wieku i w przyszłości nie będzie łatwa, a jej rezultaty mogą nie być na miarę oczekiwań. Nie znaczy to bynajmniej, że zmierzamy ku społeczeństwu bezreligijnemu i bez wartości. Przemiany wartości i norm religijno-moralnych w jednym, określonym kierunku nie są koniecznością deterministyczną czy jakimś wydarzeniem naturalnym. Można i trzeba na nie wpływać i je kształtować. Warunki socjalizacji religijno-moralnej w przejściu od tradycji do nowoczesności są utrudnione, ale nie usunięte czy niemal zerowe. Dla społeczeństwa zdolnego do przetrwania ważny jest nie tylko rozwój społeczno-ekonomiczny, ale i rozwój duchowy, w tym także rozwój religijno-moralny w ramach integralnego wychowania.(...) - ks. prof. zw. dr hab. Janusz Mariański
Niniejszy tom – pod redakcją Józefa Bednarka i Anny Andrzejewskiej – stanowi kolejną próbę ujęcia problematyki relacji triady ontyczno-relacyjnej: „Cyberprzestrzeń – Człowiek – Edukacja”, w kontekście opisu coraz bardziej ważkiego i rzutkiego pod względem społecznym zagadnienia:
Rodzic, dziecko, nauczyciel w przestrzeni wirtualnej.
Publikacja została podzielona na dwie części. Pierwszą, pod tytułem Przestrzeń wirtualna w perspektywie pedagogicznej, poświęcono edukacyjnym aspektom cyberprzestrzeni. Swoje analizy prezentują w niej zarówno wybitni naukowcy, od wielu lat specjalizujący się w badaniu różnorodnych zjawisk edukacyjnych w cyberprzestrzeni, jak i debiutujący, młodzi badacze.
Część tę otwiera wprowadzający w temat artykuł naszego autorstwa pod tytułem Nowa rola nauczyciela i ucznia w zmieniającej się przestrzeni cyfrowej. Zastanawiamy się w nim nad kwestią przeobrażającego się znaczenia i miejsca tych dwóch najważniejszych podmiotów edukacyjnych z perspektywy cywilizacyjnej.
Problematykę tę kontynuuje Katarzyna Borawska-Kalbarczyk w opracowaniu zatytułowanym Uczeń w pułapkach cyfrowej infosfery – od informacji do wiedzy i mądrości. Autorka przedstawia wyniki prowadzonych przez siebie badań, które wskazują na potrzebę modernizacji procesu kształcenia, co ma umożliwić wzmacnianie kompetencji informacyjnych uczniów prowadzących do samodzielnego budowania wiedzy.
W kolejnym artykule, zatytułowanym Kształcenie w społeczeństwie sieci, Rafał Głębocki porusza problem dostosowania procesów i modeli kształcenia do wymagań współczesności. Wskazuje także na konieczność uwzględnienia w nich tematyki zagrożeń wynikających z wykorzystania technologii informacyjnych.
Artykuł czwarty, zatytułowany Cyberprzestrzeń w nauczaniu, jest wprowadzeniem w praktykę dydaktyczną. Olga Pawłowska prezentuje w nim zalety i zagrożenia, jakie dla procesu nauczania stwarza cyberprzestrzeń, oraz wyniki swoich pilotażowych badań, ukazujących nastawienie studentów do e-edukacji.
Autor kolejnego tekstu, Józef Chwedorowicz, przedstawia wyniki badań własnych, nawiązujących do badań prof. Philipa G. Zimbardo nad używaniem pornografii przez młodych mężczyzn. W dalszej części analizy prezentuje metody powstrzymania konsumpcji pornografii przez młodzież.
Kamila Jakubczak-Krawczyńska w artykule zatytułowanym Demokracja medialna i demokracja sondażowa a opinia publiczna. Problematyka relacji we współczesnym społeczeństwie informacyjnym omawia zagadnienia dotyczące sondowania opinii publicznej oraz zwrotnego wpływu wyników sondaży na kształtowanie tych opinii.
„W latach 2008–2017 za niepełnosprawne uznano 218 tysięcy dzieci. Część z nich, tych najciężej chorych i głęboko niepełnosprawnych intelektualnie, pozostanie dziećmi do końca życia. Aż do śmierci będą potrzebowały pomocy przy wykonywaniu najprostszych czynności: myciu, jedzeniu, załatwianiu potrzeb fizjologicznych.
Napisałem tę książkę, by pokazać, co ich matki przeżywają na co dzień. Bardzo rzadko słyszymy ich głos. Nikt nie jest w stanie opowiedzieć, co czuje żona porzucona przez męża z powodu wady genetycznej ich córki. Matka próbująca opanować atak szału niepełnosprawnego intelektualnie dwudziestopięciolatka. Kobieta patrząca na wijące się z bólu kilkumiesięczne niemowlę. Żegnająca dziecko w szpitalnej kostnicy. Nikt oprócz nich samych.
Ta książka to opowieści pięciu kobiet. Spisywałem je przez rok. Z pewnością by nie powstała, gdyby nie moje osobiste doświadczenie”.
Jacek Hołub
„Pięć matek. Pięć przejmujących opowieści. O tym, że ojciec może, a matka musi. Że można być skazaną na dożywocie, choć nie udowodniono winy. O tym, że czasem trzeba żyć tak, jakby na nas usiadł niedźwiedź, jakby nad każdym dniem wisiał cień, jakby się chodziło po zaminowanej ziemi. O pogoni za pieniędzmi. O zależności, bezsilności, samotności. O okrucieństwie lekarzy, którzy nie potrafią rozmawiać. O heroicznej miłości i bezwarunkowym oddaniu. Co możemy zrobić dla matki, która pragnie, by jej dziecko umarło przed nią? Nie odwracać wzroku. Przynamniej tyle.” Justyna Dąbrowska
Podobno w dzisiejszych, szalonych czasach my, kobiety, nie możemy mieć wszystkiego. Nie można równocześnie rozwijać się zawodowo, należycie dbać o rodzinę, ćwiczyć, pilnować wizyt u fryzjera, nadążać za trendami w modzie i kulturze, a przy tym wciąż mieć swoje pasje. Musimy więc wybrać: rodzina albo kariera, a przez resztę życia wmawiać sobie, że przecież nie dało się inaczej. Nieprawda! Możemy mieć wiele obowiązków, wykonywać różne zadania, a mimo to wciąż czerpać dużo radości z czasu poświęconego sobie.Aby to udowodnić, wiele mądrych kobiet mogących pochwalić się wymiernymi sukcesami zebrało twarde, liczbowe dane o tym, co dokładnie robiły godzina po godzinie przez wiele dni. Dzięki temu można było wyodrębnić kobiece strategie zarządzania czasem i pokazać, jak można spełniać się na wielu polach i nie tracić kontroli nad upływającymi godzinami. Zebrane rejestry pozwoliły również na wskazanie, gdzie kryją się cenne zasoby czasu do wykorzystania. Dzięki tej pięknie napisanej, inspirującej książce dowiesz się, jak postępować i na co zwrócić uwagę, aby cieszyć się wszystkim, co może przynieść Ci życie, i nie rezygnować z niczego wartościowego.W tej książce:fascynująca historia projektu Mozaikarównowaga w pracy zawodowej i strategie sukcesu zawodowegoobowiązki domowe i czas dla rodzinytechniki ułatwiania sobie życiadbanie o siebie: sen, ćwiczenia, drobne radościCzym tak naprawdę jest dobre, wypełnione po brzegi życie?
Tekst krótki:
Wraz z upływem lat wielu mężczyzn stopniowo odczuwa obniżenie popędu seksualnego. Codzienne życie pełne bieganiny, stresu, licznych obowiązków i niekończących się oczekiwań wcale sprawy nie ułatwia. Dostępne na rynku środki farmaceutyczne umożliwiają osiągnięcie erekcji, ale nie mają wpływu na wzmocnienie libido i, co za tym idzie, nie gwarantują powrotu do satysfakcjonującego życia seksualnego. Na szczęście istnieje wiele naturalnych środków i metod, które to umożliwiają.
Niniejsza publikacja ma podtytuł „Wykład akademicki” i taki ma w założeniu charakter. Jednak do chwili zamknięcia pracy nad tekstem nigdzie został on wygłoszony. Tym określeniem głównie wyjaśniamy status rozważań, ich kształt, niewielką liczbę przypisów i język narracji. A też uzasadniamy ilustracyjność, co może być uznane wręcz za zbytnie przeilustrowanie wywodu. Wykład ten, przedstawiany tradycyjnie, byłby bowiem wsparty dużą porcją prezentacji. Wykład podzieliliśmy na trzy części (ujęcia), prezentując w każdej z nich inną perspektywę kluczowych tu pojęć i ich wzajemnych relacji. W narracji nie posługujemy się wbrew pozorom formą pluralis maiestatis, lecz – idąc za podpowiedzią Kazimierza Twardowskiego – pluralis modestiae, która zdaniem tego wybitnego filozofa jest dla wykładów akademickich najbardziej odpowiednia. Celami wykładu są poczynienie pewnego porządku metodologicznego i terminologicznego w zakresie pojęć modelu, modelu rozwoju dziecka oraz próba ustalenia ich relacji z czasem zarówno w ujęciu „newtonowskim”, jak i „einsteinowskim”. Czyli z czasem postrzeganym jako byt obiektywny i absolutny oraz czasem relatywnym, podmiotowym, postrzeganym nie tylko indywidualnie, ale także niepowtarzalnie. W rozważaniach jest również mocno wyeksponowany wątek rozwoju, pokazywanego na przykładzie modeli całożyciowych. Jednakowoż sam zamysł wykładu i jego główną oś stanowiło dzieciństwo, a ściślej – jego rozwojowy fenomen. I to staraliśmy się w miarę dyskretnie podkreślać, a w każdym razie dostrzec. Również w tytule tego wykładu. Zaprezentowany w książce wykład jest wyrazem woli powrotu do zagadnień oraz obszarów podstawowych dla pedagogiki, do powolnego namysłu nad jej filozoficznymi i logicznymi źródłami. To jak „powrót do domu” po wieloletniej wędrówce w dorożce naukowego eseju i niemal literackiej narracji autora. To również reakcja na upowszechniającą się „pedagogikę poboczy”, pedagogikę tak niekiedy egzotyczną, że aż marginalną dla paradygmatu tej nauki.
„Daleko jeszcze?” to niezbędnik każdego rodzica, który razem z dziećmi rusza w drogę! Od tej pory nie straszna będzie Ci brzydka pogoda i długie wyprawy. Z tą książką Twoje dziecko nigdy nie będzie się nudzić! Znajdziesz tutaj zabawy umilające drogę, czas spędzony w poczekalniach oraz deszczowe dni na wakacjach. W środku . gry i zabawy słowne, piosenki i wierszyki, rymowane zagadki, rebusy i labirynty, zadania typu „znajdź różnicę” oraz szyfry i łamigłówki. Już nigdy nie usłyszysz w podróży “Mamo, tato, daleko jeszcze?”
Historia Kościoła budowanego przez kobiety
Zuzanna Radzik przedstawia odważną i błyskotliwą rewizję historii chrześcijaństwa. Ta książka powstała dzięki najnowszym odkryciom biblistów, archeologów i historyków. Korzystając z aktualnej wiedzy, Autorka pokazuje, jak doniosłą rolę odgrywały kobiety w rodzącym się Kościele. Niestety, z każdym wiekiem ich znaczenie spadało. Jest to zatem również historia stopniowego ograniczania kobiecych wpływów po wielkim wybuchu równouprawnienia przedstawionym w Nowym Testamencie. Do dziś wielu badaczy traktuje dzieje Kościoła jako historię mężczyzn. Najwyższa pora to zmienić.
Kim były Pryska, Febe, Junia oraz inne kobiety z ostatniego rozdziału Listu do Rzymian?
Dlaczego Tekla, według tradycji prawosławnej równa apostołom, musiała ochrzcić się sama?
Dlaczego św. Augustyn przestrzegał, aby opisu męczeństwa Perpetuy i Felicyty nie traktować na równi z Biblią?
W jaki sposób Św. Agnieszka Rzymska, św. Blandyna z Lyonu i inne rzymskie dziewice męczennice burzyły społeczny porządek?
Jak pracowały pierwsze biblistki, które dorównywały erudycją św. Hieronimowi?
Poznajcie kobiety, które oddawały swoje domy na pierwsze kościoły, były apostołkami, patronkami, męczennicami, pierwszymi biblistkami, teolożkami, zakonnicami. Dałoby się z tego ułożyć litanię. (…) Orate pro nobis - módlcie się za nami wy, które stawiałyście fundamenty chrześcijaństwa.
Zuzanna Radzik - teolożka, publicystka Tygodnika Powszechnego, zajmuje się dialogiem chrześcijańsko-żydowskim oraz teologią feministyczną. Studiowała na Papieskim Wydziale Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie i na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Członkini zarządu Forum Dialogu. Autorka książki Kościół kobiet.
Drodzy dorośli!
Czy wiecie, co łączy Jackie Kennedy, założycieli Google’a, Beyonce oraz księcia Williama? Fakt, że zostali wychowani zgodnie z metodą Montessori. A to dało im radość odkrywania świata, kreatywność i nieszablonowe myślenie.
Metoda Montessori pozwala skutecznie i całościowo rozwinąć potencjał dziecka. Dzięki niej dzieci rozbudzą swoją ciekawość i koncentrację. Nauczą się samodzielności, odpowiedzialności, empatii oraz współpracy w grupie. Dodatkowo, będą miały większą szansę na sukces i może kiedyś dołączą do licznego grona ludzi, którym metoda Montessori pozwoliła w pełni rozwinąć swoje możliwości.
Montessori dla każdego to zestaw ćwiczeń dla dzieci w wieku 3-7 (młodsze mogą rozwiązywać zadania z rodzicami, a starsze – samodzielnie).
W Montessori dla każdego znajdziecie:
• zadania polegające na obserwacji świata przyrody,
• ćwiczenia sprzyjające całościowemu rozwojowi dziecka: koordynacja oko-ręka, koncentracja uwagi, rozwiązywanie problemów, empatia oraz współpraca w grupie,
• wskazówki dla rodziców i podstawowe pojęcia pedagogiki Montessori.
————————-
Maria Montessori (1870-1952) — była niezaprzeczalnie geniuszem i wyprzedziła swoją epokę. Stworzyła metodę, którą z powodzeniem stosuje się do dziś na wszystkich kontynentach świata. Stawiała na kreatywność i samodzielność dziecka.
Polski Instytut Montessori powstał w 2008 roku w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na kursy dla nauczycieli montessoriańskich w Polsce. Od samego początku ich celem jest kształcenie nauczycieli i asystentów według najlepszych światowych wzorców.
Poszukiwane żywe lub martwe. Bo to złe kobiety były.
Mae – partnerka Ala Capone, najsłynniejszego gangstera w dziejach. Najbardziej tajemnicza i dyskretna spośród kobiet mafii.
Margaret – femme fatale, czarna wdowa, bezwzględna i niezależna. Dla kaprysu doprowadza do śmierci swoich kolejnych partnerów.
Kathryn ¬– kobieta-gangster. Aby uratować własną skórę, jest w stanie sprzedać FBI własnego męża.
Bonnie – spragniona miłości i… pieniędzy. Wraz ze swoim kochankiem Clyde’em kradnie samochody, morduje szeryfów, policjantów i zupełnie przypadkowych ludzi. Gdy szczęście przestanie dopisywać, umrze razem z ukochanym, podziurawiona kulami.
Lata 20., Stany Zjednoczone. Przeklęte czasy prohibicji. Piekło dla zwykłych ludzi, raj dla przestępców. Skandale, walki gangów i strzelaniny są na porządku dziennym. Na pierwsze strony gazet trafiają kolejni królowie mafii. Ale ten pozornie męski świat ma swoje ciche bohaterki.
Diane Ducret pokazuje świat mafii widziany oczami kobiet. Tych, które wiedziały, kiedy wyjść z cienia i zgarnąć wszystko. Ich historie są różne, ale łączy je jedno: by żyć po swojemu nie cofały się przed niczym.
Czas przeczytać najlepszą książkę o mafii. Bo przecież mafia jest kobietą.
Daniel Tammet urodził się 31 stycznia 1979 roku. W środę. Dla zwykłego śmiertelnika nie jest to szczególnie ważna informacja, ale Daniel cierpi na zespół Aspergera i zaburzenie zwane synestezją, które sprawia, że widzi kolory, kształty i faktury liczb. Dlatego data jego urodzin jest niebieska, a cyfry, które ją tworzą, kształtem przypominają gładkie otoczaki.
Daniel potrafi dokonywać obliczeń, których wynik możemy sprawdzić jedynie za pomocą komputera. Liczby są od najmłodszych lat jego najwierniejszymi przyjaciółmi – najbardziej lubi cyfrę cztery, podobnie jak on „cichą i nieśmiałą”.
Daniel Tammet nie jest jednak oderwany od rzeczywistości. Opowiada o swoim niełatwym dzieciństwie i dorastaniu, a także problemach, z którymi styka się na co dzień jako dorosły człowiek. „Urodziłem się pewnego błękitnego dnia” daje czytelnikowi klucz do niezwykłego umysłu człowieka dotkniętego autyzmem i szansę spojrzenia na świat jego oczami.
„Daniel Tammet potrafi wykonywać w pamięci najbardziej złożone obliczenia matematyczne i w tydzień nauczyć się nowego języka. Każdego ranka zjada na śniadanie dokładnie 45 gramów owsianki i zanim wyjdzie z domu, liczy wszystkie rzeczy, które na siebie zakłada. Jego niezwykła książka to poruszające spojrzenie do wnętrza człowieka cierpiącego na niezwykle rzadką i wciąż tajemniczą chorobę.” „The Independent”
„Danniel Tammet jest człowiekiem o niezwykłym umyśle. Dlatego tym bardziej godne podziwu są jego skromność i prostoduszność, które przebijają z tej arcyciekawej książki. Jeszcze do niedawna ludzie tacy jak on nazywani byli ‘idiotami-sawantami’, ale na szczęście cząstka „idiota” została słusznie odrzucona. W tym człowieku nie ma bowiem nic idiotycznego.” „The Sunday Times”
„„Urodziłem się pewnego błękitnego dnia” jest przypuszczalnie pierwszym raportem z wnętrza umysłu sawanta (...). W Tammecie zdumiewająca jest przede wszystkim nie tyle niezwykłość jego umysłu, ile fakt, że potrafi nam o nim opowiedzieć.” „Daily Mail”
„Można powiedzieć, że Tammet powrócił z podróży w świat autyzmu, miejsca niemal niedostępnego dla naukowców i rodziców.” ABC News
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
