Stanisław Obirek staje przed tymi samymi problemami, przed którymi staje cały polski Kościół. Pyta zatem: czy Polak-katolik musi być antysemitą?; czy musi godzić się na bigoterię?; być cały czas więźniem przeszłości?
Jeśli ktoś chce znać odpowiedź na te pytania, powinien przeczytać tę książkę.
Ronald Modras (ze Wstępu).
Także w Polsce nadal żyje nadzieja na chrześcijaństwo bardziej otwarte, wrażliwe, zdolne do dialogu, wychodzące naprzeciw Innym ze zrozumieniem, życzliwością, współczuciem i zaufaniem. Refleksje Stanisława Obirka, choć zapewne dla wielu trudne do przyjęcia i kontrowersyjne, wpisują się w ten nowy kontekst pluralizmu religijnego. Ten postulowany przez Obirka pluralizm obejmuje też przecież sprzeciw wobec powszechnie przyjętych sposobów traktowania własnej tradycji. I jak przekonuje nas autor ¬– mieści się w procesie szukania pełni katolickości.
Wacław Hryniewicz OMI (z Glosy)
Jest pewnym paradoksem, że Stanisławowi Obirkowi […], przedstawicielowi kulturowego katolicyzmu, bliżej jest do niewierzących niż do formułkowego credo tak gorąco rekomendowanego przez polskich hierarchów. Książka Polak katolik? jest ważna z różnych powodów. Również jako pasjonująca diagnoza tego, co dzieje się z polskim katolicyzmem.
Jan Woleński (z Posłowia)
Książka Karla Rahnera, niemieckiego teologa i jezuity, prezentuje perspektywy wiary we współczesnym świecie, poruszając stale aktualne kwestie dotyczące jej miejsca w zsekularyzowanym społeczeństwie i roli osób wierzących. Autor stawia odważne pytania o to, czy wiara jest sprawą prywatną, czy jest ideologią oraz kiedy dyskrecja staje się tchórzostwem, a wyznanie wiary brakiem poprawności politycznej.
Karl Rahner opisuje fundamentalne doświadczenie człowieka, jakim jest spotkanie z Bogiem i Jego łaską. Wskazuje współczesnemu człowiekowi, że warunkiem tego spotkania z Jezusem Chrystusem w wierze jest droga miłości wobec bliźniego, wobec cierpienia, wyrzeczenia i śmierci. Wiara w Boga wynika z osobistej decyzji człowieka, a nie tylko z obyczaju, tradycji i uwarunkowań społecznych. Ta głęboka refleksja teologiczna jest jednocześnie bardzo osobistym świadectwem i wyznaniem wiary autora.
W ramach tych rozważań możesz znaleźć:
- czytanki na nabożeństwa majowe;
- rozważania różańcowe;
- krótkie wprowadzenia do tajemnic różańcowych;
- przygotowanie do Bożego Narodzenia;
- teksty o problematyce maryjnej.
Dla ludzi czytających uważnie, z dogłębnym zrozumieniem opisanych tu tradycji buddyjskich, książka ta okaże się bezcenną nagrodą…
Buddyzm jest nie tylko praktykowany przez miliony ludzi na całym świecie, lecz także stanowi inspirację dla tych, którzy pragną lepszego życia - czerpią z niego naukowcy, artyści i intelektualiści. W tej najnowszej pracy Jego Świątobliwość Dalajlama wraz z amerykańską mniszką Tubten Cziedryn ukazują dwie główne tradycje buddyzmu – sanskrycką z Tybetu i Azji Wschodniej oraz palijską ze Sri Lanki i Azji Południowo-Wschodniej. Autorzy kładą nacisk na to, co je łączy, lecz wskazują też na pewne rozbieżności i historyczny rozwój tych dwóch wielkich nurtów. Książka ukazuje spektrum form buddyzmu i niejako wyznacza wspólny mianownik dla wszystkich jego odłamów, sekt i ruchów. To jedna z najbardziej wyczerpujących i ekumenicznych prac na ten temat.
Jego Św. Dalajlama i Tubten Cziedryn stworzyli przebogate i nowoczesne źródło wiedzy o buddyzmie, pokazując zarazem, jak te głęboko etyczne nauki można zastosować w życiu dla dobra własnego i innych. Książka bardzo na czasie, inspirująca i mądra. - Jon Kabat-Zinn, autor m.in. „Życie, piękna katastrofa” i „Świadomą drogą przez depresję” Gdy przyglądamy się głównym tradycjom buddyzmu, widzimy, że wniosły one do świata bogatą mozaikę wiedzy oraz kultury duchowej i społecznej. Ta wiedza umożliwia także głęboki wgląd w istotę zdrowia psychicznego. Obecne powszechne uznanie dla medytacji jest wynikiem zrozumienia tych spraw. Nie trzeba być buddystą, by cieszyć się korzyściami, jakie płyną z medytowania. - ze Słowa wstępnego
Najnowsza encyklika papieża Franciszka „Laudato Si’” („Pochwalony bądź”) poświęcona jest trosce o środowisko naturalne człowieka.
Encykliki papieskie otrzymują nazwę od pierwszych słów ich tekstu, które najczęściej mają znaczenie programowe. Słowami „Pochwalony bądź” zaczyna się „Pieśń słoneczna” ułożona przez św. Franciszka z Asyżu, głosząca chwałę cudu stworzenia.
Jest to pierwsza encyklika poświęcona całkowicie ekologii, uznanej za jedno z najważniejszych wyzwań naszych czasów. Tekst podkreśla związek między ochroną przyrody a sprawiedliwością społeczną, wskazując, że ekologia jest kwestią sprawiedliwości zarówno wobec przyszłych pokoleń jak i ludów najuboższych, najbardziej zagrożonych konsekwencjami zmian klimatycznych.
Papież wskazuje na konieczność globalnej solidarności i odnosi się do kwestii tzw. ekologii ludzkiej, czyli ochrony warunków moralnych życia ludzkiego, podniesionej już przez św. Jana Pawła II w encyklice „Centesimus annus” z 1991 roku.
Konkretne i zajmujące wprowadzenie w wiarę chrześcijańską – przystępne i jasne.
Adresowane do wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się, w co katolicy wierzą i jak swoją chrześcijańską wiarę wyrażają: zarówno do katolików, którzy chcą głębiej poznać swoją wiarę, jaki i do ludzi, którzy zainteresowani są tą wiarą, nic jeszcze o niej nie wiedząc – lub wiedząc niewiele.
Przydatne również dla tych, którzy towarzyszą innym na drodze wiary – rodziców, duszpasterzy i katechetów, którzy szukają sposobu, by krótko i dokładnie wyjaśnić tę czy inną kwestię, lub pomagają młodym ludziom przygotować się do sakramentów: pierwszej komunii, pierwszej spowiedzi, bierzmowania, małżeństwa.
Pisma ukazują duchowość opartą na wiernym naśladowaniu Chrystusa w Jego posłuszeństwie wobec planów Zbawienia, ubóstwie i czystości.
Duchowość franciszkańska charakteryzuje się fascynacją dla Bożej dobroci, przejawiającej się w wielu znakach zauważalnych w świecie, takich jak: instytucja Kościoła, braterska wspólnota, braterstwo stworzeń, wytrwałość i szacunek dla ludzkiego cierpienia.
Moje życie w Chrystusie to opis dążeń do doskonalenia duchowego oraz walki z grzesznymi myślami i działaniami, a także wezwanie do konsekwentnego doskonalenia się w duchu ewangelicznym, oparcia swojego życia na miłości bliźniego, miłosierdziu i współczuciu, łagodności, posłuszeństwie, czystości i gotowości do wyrzeczeń.
iden Wilson Tozer (1897–1963) był szeroko znany w kręgach biblijnego chrześcijaństwa zarówno ze swej długoletniej i owocnej pracy dziennikarskiej w czasopiśmie „Alliance Wittness”, jak i duszpasterstwa w jednym z największych kościołów w Chicago. Jednakże najlepiej dał się poznać jako autor wnikliwych książek o głębszym życiu duchowym. Często przemawiał na konferencjach biblijnych, a jego ciekawe wystąpienia były chętnie słuchane. Swoją pracą i działalnością zasłużył na miano „proroka dzisiejszych czasów”. Takim pozostał w pamięci wielu.
Jakże wielu ludzi poszukuje dziś głębszych wartości w życiu. Czy ożywienie duchowe, o którym mówi się w wielu kościelnych kręgach, jest odpowiedzią na te poszukiwania czy też swoistą modą? Czy jest to jakaś nowa doktryna, czy dawny, odkurzony tylko program działania? A.W. Tozer, szeroko znany i uznany autorytet biblijnego nauczania, wskazuje drogę prowadzącą do żywego chrześcijaństwa, które jest czymś więcej niż tylko cotygodniowym odwiedzaniem kościoła, jest czymś wewnętrznym, bardzo osobistym. Jest sposobem życia.
Świeckie elementarze mają zastosowanie w podstawowej nauce czytania i pisania: korzysta się z nich tylko na początku edukacji. Elementarz katolika służyć może przez całe życie. Wypowiadane co niedziela w Credo tajemnice wiary obowiązują chrześcijanina na każdym etapie życia. Warto mieć zatem Elementarz cały czas pod ręką.
Książka napisana z humorem, choć w istocie poważna. Autor prezentuje prawdy wiary w sposób pomysłowy i pogłębiony. Czytelnik dowie się z niej między innymi:
? Co tak naprawdę wyznaje tzw. niedzielny katolik?
? Jak pogodzić wszechmoc Boga z Jego dobrocią? I z istnieniem zła?
? Czy warto jeszcze wierzyć w Stworzyciela?
? Dlaczego cierpimy z powodu upadku Adama i Ewy?
? Na czym polegało dziewicze poczęcie i narodzenie Jezusa?
? Co kryje się w tajemniczym sformułowaniu „zstąpił do piekieł”?
? Jakie znaczenie ma dla wierzących fakt zmartwychwstania Chrystusa?
? Czy Duch Święty musi pozostać „Wielkim Nieznanym”?
? Na czym polega Sąd Ostateczny i czym jest życie wieczne?
? Czy piekło istnieje? A niebo? Kogo w nich spotkamy?
„Czytelniku – pisze Henri Caffarel – zapraszam cię, byś czytał te listy jako skierowane właśnie do ciebie. Życzę ci, aby przez ten czy inny list Duch Boży dotarł do ciebie z osobistym przesłaniem. Dlatego zapraszam cię, byś czytał je „sercem”, tym „sercem nowym”, o którym mowa u proroka Ezechiela. Pewne rzeczy można bowiem dobrze zrozumieć tylko sercem. Zachęcam cię do wewnętrznego wyciszenia, by mogło wybrzmieć w tobie w pełni echo tego, co szeptem powie ci Bo´g. Mo´dl się podczas lektury: prawdziwy sens rozważań o modlitwie uchwyci tylko ten, kto słuchając ich, jednocześnie się modli”.
Tyle Autor tytułem zachęty. Dopowiedzmy jeszcze, że niniejsza książka jest kontynuacją zbioru noszącego tytuł Sto listów o modlitwie. Co ważne, te listy nie wymagają lektury poprzednich, choć, co zaznacza Caffarel, zyskują wiele, gdy są czytane jako dopowiedzenie tamtych. Przynoszą jednak całkiem nowe pytania i całkiem nowe odpowiedzi. Najpewniej wielu z nas znajdzie tu nie tylko swoje wątpliwości, ale i wiele pożytecznych rad, dzięki którym modlitwa znów stanie się możliwa.
Prawdziwa głęboka przyjaźń wymaga naszego zaangażowania, uwagi, modlitwy i czasu. Przyjaźń, jak pokazują to liczne świadectwa myślicieli, pisarzy, świętych i mistyków, nadaje życiu ludzkiemu lepszy smak, głębszy sens. Starożytni filozofowie mówili: „Przyjaźń jest solą życia”. Edward Young pisał, że „przyjaźń jest winem życia”. Wszyscy potrzebujemy przyjaciół i – choć trudno nam się nieraz do tego przyznać – tęsknimy za nimi; tęsknimy my sami, ale tęsknią również osoby, z którymi spotykamy się na co dzień. Jeżeli bywamy uważni, łatwo możemy dostrzec, jak wiele sygnałów wzywających nas do nawiązania przyjaźni wysyłają nam przy różnych okazjach nasi bliźni. Mogłyby one stawać się początkiem przyjacielskich więzi. Musiałyby być one jednak przez nas dostrzegane, podejmowane, rozwijane i pielęgnowane.
Różnica wieku, wykształcenia, płci, posiadania, religii nie stanowi dla przyjaźni przeszkody, o ile przyjaciele znajdują wspólną płaszczyznę spotkania, wymiany myśli, dialogu i twórczej pracy. Przyjaźń jest bowiem tym związkiem, który towarzyszy człowiekowi od dziecięcych lat aż do śmierci. Więcej nawet – prawdziwa przyjaźń przekracza próg śmierci. Z czułością wspominamy przecież naszych przyjaciół, którzy już od nas odeszli do wieczności.
Bogactwem przyjaciół nie jest przecież majątek, wspólne interesy czy nawet więzy krwi, ale głębokie pragnienia ich serc oraz wielkie horyzonty ich serc i umysłów. Przyjaciele to ludzie, „którzy we wspólnym dążeniu do prawdy stają się dla siebie wzajemnie wyrozumiali i otwarci na tyle, na ile to tylko jest możliwe. […] Ci, których łączy przyjaźń, nie tylko wspólnie dążą do prawdy, lecz przede wszystkim szukają jej w sobie wzajemnie” – pisze Jean Lacroix, francuski filozof.
(Ze Wstępu Autora)
Święty Charbel, właściwie Youssef Antoun Makhlouf (1828-1898) – duchowny katolickiego Kościoła maronickiego, mnich i pustelnik, beatyfikowany (1965) i kanonizowany (1977) przez papieża Pawła VI.
„Słowa Świętego Charbela” to świadectwo o życiu ubogim, pokornym, zatopionym w modlitwie. Blask świętości ukryty w prostym mniszym życiu, po śmierci ojca Charbela objawił się jasnym światłem nad jego grobem dając początek kultowi zakonnika i kolejnym niezwykłym zjawiskom. Do niedawna w Polsce mało kto słyszał o świętym Charbelu. Dzisiaj liczne świadectwa nawróceń i uzdrowień są znakiem, że święty mnich skutecznie współdziała z tymi, którzy proszą go o wstawiennictwo.
„Słowa Świętego Charbela” to zachęta do mądrego wyboru prostej, radosnej świętości na co dzień – „Świętość to wybór, a nie szczęśliwy traf ”.
Jonasz - jeden z dwunastu proroków mniejszych, krnąbrny i uparty egoista, który ośmielił się JHWH powiedzieć nie. Bohater Starego Testamentu w hebrajskim kanonie Księgi numer 13, a jednocześnie (nomen omen) symbol tych, którzy przynoszą pecha. Głuchy na zbliżającą się zagładę Niniwitów, do których nienawiść pielęgnuje z nieukrywaną starannością. Patron szalonych ogrodników, zachwyconych pięknem liścia, dla których zielsko znaczy więcej niż człowiek. Nie chce z Bogiem rozmawiać, chociaż Go zna. Nie chce Go słuchać, chociaż Ten do niego mówi, nie chce … chyba sam nie wie czego.
A jednak zaskarbił sobie miejsce nietuzinkowe w kulturze i sercu świata, który go hołubi do granic możliwości w słowie, piśmie i obrazie, a przede wszystkim w Księdze.
W historii Jonasza, niczym w zwierciadle, odbija się przypowieść Pańska o dwóch synach posłanych do winnicy, z których jeden powiedział „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł (Mt 21,30). I w niej wybrzmiewa nauczanie pełni czasów (por. Ga 4,4), że Bóg wybrał sobie to, co głupie w oczach świata (…) co niemocne (…) co nie jest szlachetnie urodzone (…) i to, co nie jest (1 Kor 1,27-28). Dla kogo jest Jonaszowa Księga i nad nią medytacje? Jak Dobra Nowina - dla wszystkich, bo każdy z nas ma jakiś problem z Bogiem, który od rajskich czasów woła gdzie jesteś? (Rdz 3,9).
To historia o życiu opowiedziana od końca. Śmierć wyostrza spojrzenie i ukazuje życie w nowym świetle. Łatwiej wówczas dostrzegamy w nim to, co najważniejsze. „Gdybyście tylko wiedzieli, jak odmiennie osądzane są sprawy w godzinę śmierci” – przekonywała św. Joanna Beretta Molla. Zapewne kierując się tym przeczuciem, Paul Thigpen, amerykański dziennikarz, filozof i poczytny autor, zebrał ostatnie słowa znanych osób – wielkich świętych i wielkich grzeszników – po to, by w świetle słów Jezusa wypowiedzianych przed śmiercią lepiej zrozumieć ukryte w nich znaczenie. I oto nieoczekiwanie książka kieruje nas w sam środek życia. Słowa wypowiadane w ostatniej godzinie są bowiem jego esencją, zwieńczeniem i pierwszym świadectwem jakości. Z konieczności zaczynamy pytać samych siebie: Co bym powiedział, gdyby śmierć przyszła jeszcze dziś? Co bym wówczas powiedział o moim życiu?
Odbiorcy:
- wszyscy zainteresowani pogłębieniem wiedzy dotyczącej spraw ostatecznych
- księża, katecheci, publicyści podejmujący w swojej pracy problematykę śmierci, dla których książka może stanowić cenne źródło cytatów z wypowiedzi osób świętych, polityków, artystów
Dlaczego warto nabyć tę książkę:
- w oryginalny sposób ukazuje problem śmierci, prezentując wypowiedziane w tym momencie słowa znanych osób, pomaga na nowo spojrzeć w tej perspektywie na własne życie
- napisana lekkim, przystępnym językiem pozwala podczas lektury odpocząć, a jednocześnie może stać się punktem wyjścia do rozmyślań i modlitwy
- pełni rolę edukacyjną, przekazując obok treści duchowych wiedzę na temat wielu postaci historycznych.
Jak powiedział William James, amerykański filozof i psycholog, „Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć” – serii tych książek na pewno przeoczyć nie należy, a nawet nie wolno! Są w nich myśli zebrane w sposób zamierzony, tak, by poruszyć w nas to, co dobre, choć czasem głęboko ukryte, bo przecież „Nawet drobny deszcz wpływa na zieleń trawy. Podobnie nasze wewnętrzne krajobrazy ożywają pod wpływem dobrych myśli”.
Sięgnijmy zatem po te literackie perełki i wczytajmy się w słowa Dantego, Goethego, Twaina czy św. Katarzyny z Genui. Niech staną się inspiracją i mottem naszych działań.
Jak powiedział William James, amerykański filozof i psycholog, „Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć” – serii tych książek na pewno przeoczyć nie należy, a nawet nie wolno! Są w nich myśli zebrane w sposób zamierzony, tak, by poruszyć w nas to, co dobre, choć czasem głęboko ukryte, bo przecież „Nawet drobny deszcz wpływa na zieleń trawy. Podobnie nasze wewnętrzne krajobrazy ożywają pod wpływem dobrych myśli”.
Sięgnijmy zatem po te literackie perełki i wczytajmy się w słowa Dantego, Goethego, Twaina czy św. Katarzyny z Genui. Niech staną się inspiracją i mottem naszych działań.
Jak powiedział William James, amerykański filozof i psycholog, „Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć” – serii tych książek na pewno przeoczyć nie należy, a nawet nie wolno! Są w nich myśli zebrane w sposób zamierzony, tak, by poruszyć w nas to, co dobre, choć czasem głęboko ukryte, bo przecież „Nawet drobny deszcz wpływa na zieleń trawy. Podobnie nasze wewnętrzne krajobrazy ożywają pod wpływem dobrych myśli”.
Sięgnijmy zatem po te literackie perełki i wczytajmy się w słowa Dantego, Goethego, Twaina czy św. Katarzyny z Genui. Niech staną się inspiracją i mottem naszych działań.
Jak powiedział William James, amerykański filozof i psycholog, „Sztuka mądrości polega na tym, by wiedzieć, co należy przeoczyć” – serii tych książek na pewno przeoczyć nie należy, a nawet nie wolno! Są w nich myśli zebrane w sposób zamierzony, tak, by poruszyć w nas to, co dobre, choć czasem głęboko ukryte, bo przecież „Nawet drobny deszcz wpływa na zieleń trawy. Podobnie nasze wewnętrzne krajobrazy ożywają pod wpływem dobrych myśli”.
Sięgnijmy zatem po te literackie perełki i wczytajmy się w słowa Dantego, Goethego, Twaina czy św. Katarzyny z Genui. Niech staną się inspiracją i mottem naszych działań.
Bóg nie umarł to pasjonująca książka, która w Ameryce odnotowała rekordy sprzedaży i stała się inspiracją najgłośniejszego filmu religijnego ostatnich lat. Jest obowiązkową pozycją dla wszystkich, którzy nie boją się myśleć i zadawać pytań, a przy tym czują się wezwani, by podążać przez życie z Bogiem.
Niewątpliwą siłą lektury jest zapis przykładów z życia, świadectw nawróceń i gorących, intelektualnych dyskusji. Każdy kolejny rozdział odkrywa karty fascynującego pojedynku poglądów, elektryzujących zderzeń opinii o potężnym ładunku emocjonalnym.
Autor, amerykański pastor Rice Broocks, pomaga uporządkować i ułożyć w logiczne, przekonujące argumenty wiarę chrześcijan, dając jasne, zwięzłe opisy dowodów na istnienie Boga oraz prawdziwość chrześcijaństwa.
Kto czuł, że Fryderyk Nietzsche mylił się, głosząc śmierć Boga, z pomocą tej książki będzie mógł poprzeć swoje przekonania rzeczowymi argumentami i wzmocnić dowodami ubranymi w spójne, precyzyjne wypowiedzi.
Bóg nie umarł prowadzi poszukujących i przypomina wierzącym, że:
prawdziwa wiara nie jest ślepa – jest poparta dowodami;
życie to nie przypadek – we wszechświecie istnieje cel i znaczenie;
dobro i zło nie są złudzeniem;
Bóg, który istnieje, objawił się w historii w osobie Jezusa Chrystusa.
Wszystkim, którym potrzeba oręża do obrony wiary, książka dostarcza logicznych, popartych dowodami argumentów. Wszystkim, w których rodzą się wątpliwości, pomaga ona dokonać właściwych wyborów. Wszystkim poszukującym wskazuje kierunek do tej najlepszej z dróg. Wszystkim bez wyjątku daje zaś możliwość obcowania z naprawdę mocną literaturą.
Bóg nie umarł to apologetyka na miarę XXI wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?