Chan Victor zna Dalajlamę od ponad trzydziestu lat, Jego Świątobliwość nazywa go nawet "starym przyjacielem". W czasie trwającej kilka lat pracy nad tą książką spędzili wspólnie bardzo dużo czasu. Victor obserwował Dalajlamę z bliska, podróżował z nim jako jedna z towarzyszących mu osób i przebywał w jego domu. Podczas niezwykłych podróży i bardzo osobistych rozmów, z których relacje pojawiają się w książce, udało mu się uchwycić ten wyjątkowy spokój ducha, radość życia, bezpretensjonalną mądrość i głęboką duchowość, promieniujące od Dalajlamy. Podczas lektury możemy choć na chwilę znaleźć się obok tego pełnego niezmąconego spokoju, pozytywnych emocji, wybaczającego umysłu, czerpać z jego wiedzy i doświadczeń. Mamy szansę spojrzeć na tę postać od nieznanej strony.

Książka stanowi krótki przegląd wydarzeń w dziejach Chin, ukazujących cierpienia i nieustraszoną wiarę wyznawców Chrystusa od chwili, gdy chrześcijaństwo dotarło do tego kraju, aż do czasów współczesnych. Spotkamy się w niej z mężczyznami i kobietami, którzy nie wyparli się Chrystusa w obliczu tortur, więzienia a nawet śmierci.

Książka przedstawia dzieje prześladowań chrześcijan w Indiach od przybycia do tego kraju jednego z apostołów Jezusa po czasy współczesne, naznaczone piętnem hinduskiego fanatyzmu.

Ginefobię można wstępnie określić jako kulturowy i jednocześnie genderowy rodzaj fobii powstały na podstawie kilku odrębnych elementów, do których należą: wewnętrzny dziecięcy obraz matki wraz ze skojarzonymi z nim afektami oraz subiektywny stan lęku skojarzony z kulturowo i społecznie skonstruowanymi, zestereotypizowanymi reprezentacjami kobiecości. Ginefobia jest jednym z aspektów męskiego lęku o kruchą męską tożsamość. W Indiach, gdzie tożsamość męska jest budowana na gruncie społecznie zaprogramowanej, sekwencjonalnej zmiany statusów w obrębie sztywnej struktury społecznej, istotnym problemem jest zachowanie niezmienności ról społecznych. Szczególnie ważne są role kobiece, na których w zasadniczy sposób wspiera się fundament męskich statusów. Męski lęk przed kobiecością w Indiach jest lękiem anihilacyjnym, o wyraźnym osobniczym i społecznym zabarwieniu. Klasyczne reprezentacje tego lęku można było przez wieki odnaleźć w uniwersum religijnych symboli, mitów i rytuałów hinduizmu. Z Wprowadzenia

Profetyzm na starożytnym Bliskim Wschodzie Prorocy w okresie dominacji asyryjskiej (VIII wiek przed Chr.) Prorocy w cieniu Babilonii (VII wiek przed Chr.) Prorocy niewoli babilońskiej (586-538 roku przed Chr.) Prorocy w czasach dominacji perskiej (538-330 roku przed Chr.) Prorocy epoki helleńskiej (330-160 roku przed Chr.)

Mitologia japońska: - porządkuje wiedzę o religiach i kulturach świata w formie fabularnej lub leksykonu, - zaznajamia ze sferą ludzkich wierzeń na przestrzeni stuleci, - prezentuje opowieści o bogach i herosach znanych z różnych mitologii i świętych ksiąg, oraz o ich kulcie, - ukazuje motywy wielokrotnie wykorzystywane w różnych tekstach kultury: w literaturze, malarstwie i przekazach ustnych, - jest nieocenionym źródłem dla zrozumienia kultury dawnej i współczesnej oraz natury człowieka, - to doskonała propozycja dla miłośników sag, trylogii a także publikacji fantasy.

według medycyny tybetańskiej i nauk dzogczen W książce "Narodziny, życie i śmierć" Czogjal Namkhai Norbu, wielki tybetański mistrz dzogczen i wybitny erudyta w zakresie wiedzy o kulturze dawnego Tybetu, przedstawia fundamentalne kwestie ludzkiej egzystencji z perspektywy nauk dzogczen i medycyny tybetańskiej. Książka ta jest także rodzajem poradnika, objaśniającego jak mamy postępować w codziennym życiu, aby stało się ono lepsze, nabrało głębszego, a nawet ostatecznego sensu. W części pierwszej autor wprowadza główne terminy medycyny tybetańskiej – definiuje i objaśnia funkcjonowanie i związki pomiędzy trzema humorami i składnikami organicznymi. Część druga, Narodziny, zawiera między innymi opis rozwoju płodu oraz wskazówki dla kobiet w ciąży. Część trzecia, Życie, opisuje jak utrzymać w dobrym zdrowiu trzy aspekty naszej egzystencji (ciało, głos i umysł). Ukazuje, w jaki sposób brak równowagi między humorami prowadzi do chorób. Ostatnia część, Śmierć, dotyczy procesu śmierci oraz zawiera wyjaśnienia i nauki, jak w stanach bardo uzyskać wyzwolenie. Autor pokazuje też, jak ważne jest ciągłe utrzymywanie obecnoości i świadomości, zarówno dla życia w zdrowiu i szczęściu, jak i dla urzeczywistnienia. Narodziny, życie i śmierć – Fragment Książki WPROWADZENIE DO ZASAD MEDYCYNY TYBETAŃSKIEJ   NATURA HUMORÓW I ORGANICZNYCH SKŁADNIKÓW CIAŁA Podstawą medycznej nauki jest ludzkie ciało, które należy rozpatrywać jako zbiór humorów, duła, oraz organicznych składników, kham. Jeżeli chcemy uzyskać pełną wiedzę o podstawowej naturze ciała, konieczne jest dokładne poznanie tego, czym są humory, składniki organiczne, jakie są ich rodzaje, charakterystyka, funkcje, uwarunkowania oraz wzajemne związki. Powinniśmy też wiedzieć, jak dzięki nim powstaje ciało ludzkie, formuje się i jak żyje, kiedy jest już w pełni ukształtowane. Jakie występują niekorzystne dla życia warunki, powstające z powodu pierwotnych i wtórnych przyczyn oraz jakie są metody ich przezwyciężenia. „Podstawowa natura" to nie tylko słowna konstrukcja, ale fundament konkretnej i rzeczywistej kondycji naszego ciała, zasługującej na skoncentrowaną uwagę każdej ludzkiej istoty. Poznając naturę humorów i składników organicznych, w trzech fazach - początkowej, środkowej i końcowej - będziemy w stanie rozpoznać stan swojego ciała oraz różne niekorzystne dla ciała czynniki. Dzięki temu będziemy mogli znaleźć metody w naturalny sposób uwalniające nas od nich oraz przywracające harmonię ciała i życia. Tybetański termin dula, humory, generalnie oznacza „zbiór", ale w tym medycznym kontekście opisuje podstawową po-tencjalność, posiadającą specyficzną zdolność do stwarzania, utrzymywania i niszczenia, charakteryzującą się trzema różnymi rodzajami natury i funkcji. Ten zbiór składający się z trzech elementów, istniejący w każdej jednostce, nazywa się właśnie dala, czyli humorami. Trzy humory5, kształtując, podtrzymując i niszcząc ludzkie ciało, stanowią podstawę każdej ludzkiej jednostki, mężczyzny czy kobiety. Są one następujące: humor wiatru, posiadający właściwość mobilności elementu powietrza, humor żółci o cechach gorąca i spalania elementu ognia oraz humor flegmy, mający właściwości trwałości i stabilności elementu ziemi oraz cechy wilgoci i zwilżania elementu wody. Trzy elementy, powietrze, ogień i woda stanowią oparcie dla funkcjonowania trzech humorów. Wyjaśniając związek pomiędzy elementami a humorami, zwykle mówi się, że humorowi wiatru odpowiada element wiatru, humorowi żółci element ognia, a humorowi flegmy, element wody.

W "Technikach jogi" Eliade ujmuje jogę całościowo i obejmuje naukę mistyczną i historię duchowości Indii. Rozważa ją w kontekście różnych nurtów religijnych takich jak hinduizmu, buddyzmu i tantryzmu, niczym paleontolog bada jej powstające od tysięcy lat nawarstwienia. Choć wyraźnie zastrzega, że w technikach jogi jest wiele rzeczy nieprzekazywalnych dyskursywnie i wymagających praktycznego kontaktu z nauczycielem, czytelnika zainteresowanego jogą z pewnością zafascynuje to jej szerokie, filozoficzne ujęcie, bez którego czysto techniczne praktyki cielesne nie mają sensu.

Kwiat lotosu to święty symbol buddyzmu i ludzkiej duszy. Sięga korzeniami dna stawu i pnie się ku górze. Kiedy kwiat lotosu rozkwita na powierzchni zawsze jest czysty i pachnący - niezależnie od tego jak brudna, mętna i błotnista jest woda w sadzawce. I taki powinien być też człowiek ? uczciwy, dobry i czysty w myślach i słowach, bez względu na to ile zła jest dookoła. Odkryłam to podróżując po krajach buddyjskich. Himalaje, Tybet i Sri Lanka. Hinduistyczne Indie. Morderczy trekking w okolicach Annapurny, niebiański spokój gór na Dachu Świata, herbata z masłem i solą, tajemnice reinkarnacji, Władca Pierścieni i Magiczny Ząb, Świątynia Szczurów, Taj Mahal, skarby maharadży, buddyjskie prawdy, słonie i diamenty i mądrość Dalajlamy.

Meditation occupied a very important place in early Buddhist soteriology. Until recently, the issue of early Buddhist meditation was not seen as particularly problematic or controversial. It was almost taken for granted, that the meditative tradiction of Theravada Buddhism in their pure form. This view can however no longer be maintained. It appears that there are several fundamental discrepancies between the early suttas and the later meditative scriptures of Theravada Buddhism. Major internal discrepancies are also present in the Suttapitaka itself. Most controversies are connected with the status and the role of the meditative state known as "jhana". This book can be seen as a polemic with traditional, orthodox vision early Buddhist meditation.

Tajemne życie Maczig Labdron i innych TybetanekTajemne życie Maczig Labdron i innych Tybetanek Książka przedstawia niezwykłe postaci kobiet realizujących się w życiu duchowym i osiągającym oświecenie. Allione, pierwsza kobieta z Zachodu, która zdecydowała się wieść na Wschodzie żywot mniszki buddyjskiej, opisuje w niej również własne podróże, sny i wizje. To fascynująca wyprawa w głąb kultury tybetańskiej.

Książka Burke’a Rochforda to dogłębna i obiektywna analiza organizacyjnej ewolucji Ruchu Hare Kryszna, który powstał w Ameryce w latach sześćdziesiątych XX wieku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat.Książka Burke’a Rochforda to dogłębna i obiektywna analiza organizacyjnej ewolucji Ruchu Hare Kryszna, który powstał w Ameryce w latach sześćdziesiątych XX wieku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat. Ruch Hare Kryszna opiera swoje nauki na hinduistycznych pismach wedyjskich i stanowi zachodnią gałąź popularnej tradycji jogicznej sięgającej szesnastego stulecia. Opierając się na szerokich badaniach etnograficzno-historycznych i obserwacji uczestniczącej, autor śledzi dramatyczne zmiany, jakie zaszły w tym ruchu religijnym w ciągu dwóch pokoleń od jego powstania. Książka Rochforda zainteresuje nie tylko religioznawców, filozofów, socjologów religii, kultury i ruchów społecznych oraz studentów tych kierunków, lecz ze względu na przystępny język wykładu także czytelnika nieakademickiego, przyczyniając się niewątpliwie do obalenia funkcjonujących w potocznej świadomości obiegowych mitów i stereotypów w postrzeganiu Ruchu Hare Kryszna. E. Burke Rochford jest profesorem socjologii i religioznawstwa w Middlebury College w Vermont badającym Ruch Hare Kryszna od ponad 30 lat. Oprócz książki Ruch Hare Kryszna: przeobrażenia jest między innymi autorem Hare Krishna in America (1985) oraz wielu artykułów poświęconych rozwojowi Ruchu Hare Kryszna w Ameryce

Jogasutry zawierają 196 aforyzmów "Sutra"w sanskrycie znaczy "nić", "lina", "przędza", "włókno","sznurek" lub "łączenie". Termin ten jest również nazwą genealogiczną odnoszącą się do utworu przedstawiającego pewien rodzaj wiedzy w wyjątkowo prostej i zwięzłej postaci. Dlatego też sutry tradycyjnie opatrzone były komentarzami. Teksty te reprezentują na przykład takie dziedziny jak filozofia, rytuały ofiarne, zasady postępowania (dharma). Joga sutry opisują zaś istotę jogi i jej praktycznę elementy, przeszkody, jakie napotyka się na jej ścieżce, rezultaty na poszczególnych etapach oraz cel ostateczny.

Przedstawienie estetycznych teorii najwybitniejszego japońskiego filozofa, Nishidy Kitaro (1970–1945), które są podstawą do rozważań na temat sztuki zen. Autorka konfrontuje poglądy Nishidy z opiniami innych badaczy, takich jak Hisamatsu Shin’ichi, Suzuki Daisetsu czy Izutsu Toshihiko. W drugiej części książki pokazuje, w jaki sposób teoretyczne wnioski na temat estetyki zen mogą być zastosowane do analizy konkretnych przykładów z różnych dziedzin sztuki, na które zen wywarł największy wpływ (teatr no-, sztuka komponowania ogrodów kamiennych, malarstwo tuszem, ceremonia herbaciana).

Księga o Drodze i jej mocy Autorem tej chińskiej księgi, stanowiącej część podstawowego kanonu taoizmu jest najprawdopodobniej Lao Tsy, mędrzec, który mógł żyć w tym samym czasie, co Konfucjusz. Przedstawiamy nową angielską wersję, napisaną przez Ursulę K. Le Guin we współpracy z profesorem J.P. Seatonem, sinologiem z Uniwersytetu Północnej Karoliny w Chapell Hill, którzy uzupełnili enigmatyczny tekst swoimi przypisami i komentarzami.

"Kiedy zaczyna się samsara i nirwana? Na Zachodzie, ponieważ jesteśmy wykształceni zgodnie z judeochrześcijańskim światopoglądem, uważamy, że na początku ktoś musiał wszystko stworzyć. Jednak nasz prawdziwy stan (dzogczen) jest poza czasem. Kiedy jesteśmy poza czasem, znajdujemy się w stanie iluminacji. Ale nie pozostajemy w nim długo, ponieważ po kilku sekundach albo minutach powstają myśli, przez które stajemy się uwarunkowani. Dlatego też praktykujemy kontemplację, bo będąc w niej, nie podążamy za myślami, kiedy się pojawiają. Taki stan przejrzystości i obecności (rigpa) jest stanem oświecenia. Kiedy zostajemy rozproszeni przez myśli i dualistyczną wizję, znajdujemy się w samsarze. Jest to początkowy moment samsary. Jutro możemy rozpoczynać samsarę wiele razy. Możemy mieć miliony początkowych momentów samsary. Zależy to od nas samych. Mówimy, że ten, kto zawsze pozostaje w stanie rigpy i nigdy nie jest rozproszony, posiada wiedzę i zrozumienie, nazywa się Samantabhadrą. Jest on Adi Buddą, pierwotnym Buddą, który nigdy nie był uwarunkowany przez dualistyczną wizję." (fragment nauk Czogjala Namhkai Norbu na temat Inwokacji Samantabhadry) Dzogczen Ponlop Rinpocze, urodzony w 1965 w roku w Sikkimie, uznawany jest za jednego z czołowych uczonych i mistrzów medytacji swojego pokolenia w tradycji ningma i kagju buddyzmu tybetańskiego. Cechuje go przenikliwy intelekt, poczucie humoru i przejrzysty styl nauczania. Biegle posługuje się j. angielskim i doskonale zna zachodnią kulturę i technikę. Rinpocze jest także znakomitym kaligrafem, artystą plastykiem i poetą.

Czternaście mów Dharmy Powiedz słowo, a dostaniesz trzydzieści kijów! Jeśli nic nie powiesz, to też je dostaniesz! - tak ponad tysiąc lat temu witał swoich uczniów Tokusan, chiński mistrz zen. I czekał, wbijając w nich bezlitosne oczy. Jeśli powiesz "tak" - przegrasz. Jeśli powiesz "nie" - przegrasz. Nic nie mówiąc - też przegrasz! A więc, co możesz zrobić? - pyta Genpo Sensei, współczesny mistrz zen, rodem z Ameryki. Po zdjęciu mnisich szat wskakuje w dżinsy i idziemy na lody na Rynek Staromiejski w Jeleniej Górze. Przyjeżdża tu od jedenastu lat. Dwa, trzy razy do roku zjeżdżamy do naszego ośrodku w górach na sesje medytacyjne, które trwają od siedmiu dni do trzech miesięcy. Pobudka o 4.30 i osiem godzin siedzenia przed pustą ścianą. A więc, co możesz zrobić? - pyta Genpo Sensei. Jego oko, które nigdy nie śpi, jest ciepłe i chłodne, przyjazne i surowe, poważne i wesołe, ironiczne i współczujące, pełne Wschodu i Zachodu - oko mędrca i prześmiewcy. A więc, co możesz zrobić? Małgorzata Braunek Nowa książka autora bestsellera Wielki umysł, Wielkie serce! Na książkę składa się "Czternaście mów Dharmy" będących komentarzem do starochińskiego poematu zen Hsin hsin ming. Genpo Sensei wygłosił je podczas sesshin (odosobnienia medytacyjnego) w 1986 roku. Czytając książkę wyobraź sobie, że jesteś jednym z jego uczniów, siedzisz w zendo na poduszce medytacyjnej, a mistrz zwraca się wprost do ciebie. Ponieważ zebrane wykłady nie mają charakteru akademickiego, Hakuyu Taizan Maezumi Roshi opat Ośrodka Zen w Los Angeles, nauczyciel autora opatrzył je komentarzem ukazującym historyczne tło poematu. Większość buddyjskich terminów występujących w tekście została wyjaśniona tam, gdzie pojawiają się po raz pierwszy oraz w słowniku na końcu książki.

Tom przedstawia życie Buddy, dokonania największych jego uczniów, kanony buddyzmu, rozwój religii w poszczególnych krajach Azji. Autorka, uznana specjalistka w tej dziedzinie, omawia liczne szkoły buddyzmu, np. hinayana, mahayana, chan, zen, buddyzm tybetański i wiele innych. Opisuje święta religijne, ceremonie, rytualne instrumenty i duchowych mistrzów.

52 ROZPRAWKI - SKOMPILOWANE PRZEZ SWAMIEGO KRIYANANDĘ - W ŚWIETLE NAUK PARAMAHAMSY YOGANANDY Prawda jest jedna i wieczna. Urzeczywistnij jedność z nią w swoim wnętrzu, w swojej nieśmiertelnej Jaźni. Znany na całym świecie nauczyciel i autor, J. Donald Walters (Swami Kriyananda), to bezpośredni uczeń wielkiego mistrza jogi z indii, Paramahamsy Yoganandy - autora słynnej „autobiografii jogina”. W oparciu o jego nauki, przedstawia głębię kluczowych nauk duchowych Wschodu i Zachodu, ukazując ich spójność, jako jedną prawdę. 114 str. a5

Autorka w jasny, uporządkowany (chronologicznie i tematycznie) sposób przedstawiła początki filozofii chińskiej, główne nurty myśli i podstawowe pojęcia oraz sylwetki starożytnych myślicieli i ich argumentację. Dodatkowym walorem jest obszerne przedstawienie szkół buddyzmu chińskiego ? bodaj po raz pierwszy w takim szerokim wymiarze ? które mają swoją historyczną kontynuację we współczesnych Chinach i Japonii oraz nadal odgrywają ważną rolę w życiu milionów wyznawców buddyzmu. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Mejora Wartość dokonania JeeLoo Liu podnosi fakt, że jest ona filozofem, a nie tylko sinologiem. Jej dobra orientacja w dziedzinie filozofii zachodniej uprawnia ją do wnikliwych analiz porównawczych i sprawia, że prowadzony przez nią wykład klasycznej myśli chińskiej nieodmiennie zachowuje wysoki poziom, a zarazem jest przyswajalny dla krytycznego i wymagającego czytelnika. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Kosiora JeeLoo Liu jest profesorem filozofii na California State University w Fullerton. Studia w zakresie klasycznej filozofii chińskiej odbyła na Tajwanie w National Taiwan University, a następnie studiowała filozofię na University of Rochester, gdzie uzyskała doktorat.