Żyjemy obecnie w religijnie pluralistycznym świecie Chrześcijanie, muzułmanie, buddyści żyją w swoim sąsiedztwie. Ta bliskość zmusza chrześcijan do rewizji tradycyjnych, stereotypowych poglądów odnośnie do innych religii. Ponadto okazuje się, że wyznawcy innych religii są bardziej aktywnymi, przedsiębiorczymi misjonarzami niż członkowie Kościołów chrześcijańskich. Jest to tak naprawdę teza niniejszej książki, że kryzys chrześcijańskiej misji jest rezultatem zasadniczej zmiany paradygmatu, nie tylko w misji czy teologii, ale także w doświadczeniu i myśleniu całego świata. Jednak to, co dzieje się w naszych czasach, nie jest pierwszą zmianą paradygmatu, jakiej doświadczył świat (albo Kościół). Historia zna wiele głębokich kryzysów i zasadniczych zmian paradygmatów. Każda z tych zmian stanowiła koniec jednego świata i narodziny nowego Taka zmiana paradygmatu nie tylko konfrontuje nas z niebezpieczeństwem, ale także z możliwościami. We wczesnych wiekach Kościół w twórczy sposób reagował na zmiany paradygmatu. Stoimy zatem przed wyzwaniem, by czynić to samo w naszych czasach i w naszej sytuacji.

Wbrew powszechnie przyjętej opinii, wyznaniowa mapa Polski jest bardzo różnorodna i warto tę cechę poznać. Książka „Religie w Polsce” będzie w tym bardzo pomocna. Przedstawiono w niej ponad dwadzieścia najważniejszych prądów religijnych obecnych w Polsce, zarówno chrześcijańskich, jak i niechrześcijańskich. Za kryterium doboru materiału przyjęto liczbę wyznawców danej wspólnoty, a w niektórych przypadkach, gdy nie jest ona znacząca, za istotny wyróżnik uznano ugruntowaną pozycję w Polsce. Czytelnik będzie mógł poznać nie tylko cechy poszczególnych wspólnot, ale również mechanizmy tworzenia się wielkich ruchów religijnych. Rozdziały, napisane bardzo przystępnym językiem, pozwolą zgłębić wiedzę o wyznaniach obecnych na Ziemiach Polskich, nie tylko osobom, które zajmują się tematyką religioznawstwa, ale również czytelnikowi, który dopiero zaczyna poznawać to zagadnienie. Publikacja została wzbogacona ilustracjami oraz licznymi ciekawostkami.

To znakomity materiał dowodowy - logiczny - w którym każdy może zmierzyć się z tym najważniejszym pytaniem: "Kim, tak naprawdę, jest dla ciebie Jezus Chrystus?". To nie jest książka religijna, to jest intelektualne wyzwanie.

Niezłomni to seria wydawnicza poświęcona ludziom, którzy zdecydowanie oparli się komunistycznej władzy. Przez lata inwigilowani i podsłuchiwani, śledzeni i represjonowani, otoczeni agenturą, nie ulegli Służbie Bezpieczeństwa i komunistycznej administracji. Pozostali wierni Bogu i Ojczyźnie. Tom trzeci poświęcony jest w całości osobie kardynała Karola Wojtyły, wobec którego działalność operacyjna aparatu bezpieczeństwa była niezwykle rozbudowana i różnorodna. Pracę otwierają najstarsze ślady pochodzące z roku 1946, gdy Wojtyła był jeszcze klerykiem. Ostatnie materiały operacyjne sporządzone zostały w latach 70-tych. Niestety dotychczas nie odnalazły się dokumenty zawierające reakcje na wybór kardynała na Stolicę Piotrową. Wysiłki zmierzające do rozpracowania krakowskiego hierarchy, próby dezawuowania jego postaci, działania podejmowane w celu paraliżowania jego zamierzeń, rozmaite formy represji - wszystko to rozwiało się wraz z białym dymem nad Kaplicą Sykstyńską.

Jest to droga poszukiwań i refleksji nad posłuszeństwem oparta na obrazie kilku postaci biblijnych Abraham Mojżesz Jonasz Saul Maryja Jezus setnik.... W języku charakterystycznym dla każdego z tych świadków otrzymujemy cenną pomoc w rozpoznawaniu i interpretacji woli Bożej. Są oni naszymi przewodnikami uczą nas drogi którą mamy iść. Celem tego tomu i kolejnych o czystości i ubóstwie jest ukazanie motywów związku niektórych osób w Kościele z Bogiem złączonych z Nim więzami szczególnej miłości ślubami. Słowo Boże staje się tutaj obrazem zdolnym pokierować naszym życiem i pomóc nam odczytać sens jego poszczególnych momentów zdolnym osądzić wybory i propozycje życia zakonnego. Jest to książka pomocna w formacji do życia zakonnego wykorzystująca Biblię jako źródło duchowości.

Autor podejmuje następujące zagadnienia: - chrześcijańska wizja stworzenia; - stworzenie człowieka - sposoby istnienia materii - sakramenty a życie kosmosu

Znany publicysta pokazuje, jak krzyż - z symbolu upokorzenia w czasach przedchrześcijańskich - stał się źródłem życia i zbawienia przez śmierć Chrystusa. Przypomina również historię europejskich reżimów, które rozpoczynały swoją działalność od "zdejmowania krzyży".

Autor nie przywdziewa maski wyniosłego moralisty, który z wysokości "ubogaca" owieczki swym słowem. On woli mówić do bliźniego mową ludzką, bezpośrednią i piękną. Bez patosu, lecz konkretnie. A to dlatego, że doskonale zna ludzi: ich lęki, fascynacje, marzenia, porażki, także radości i niespełnienia ich duchowych poszukiwań. Przekonuje, że współczesny człowiek, z całą jego wielkością i mizerią, z jego marzeniami i upadkami, został już opisany. Że księgą prawdy o nim jest Ewangeliaże na jego cierpienia odpowiadał już swoim współczesnym Jezus Chrystus, Ten, który miał słowa życia wiecznego.

W 1979 w Iranie obalono monarchię i większość społeczeństwa opowiedziała się za ustrojem opartym na prawie islamu. Powstała Islamska Republika Iranu i świat z zainteresowaniem, ale i z wielką nieufnością obserwował teokratyczne państwo rządzone przez mułłów, jego ambicje polityczne i wpływ na sąsiednie kraje oraz zajmowaną pozycję w bardzo ważnym dla gospodarki światowej regionie. Po wpisaniu Iranu przez Georga W. Busha do państw ?osi zła?, republika ponownie znalazła się w centrum zainteresowania opinii światowej, a ogłoszenie przez irański rząd programu rozwoju nuklearnego odebrano jako zagrożenie dla światowego pokoju. Thierry Coville przedstawia uwarunkowania historyczne i polityczne, które doprowadziły do zwycięstwa rewolucji Chomejniego. Bezstronnie i obiektywnie stara się opisać jej wielorakie skutki oraz wpływ na wszystkie dziedziny życia ? od kwestii społecznych i obyczajowych po ekonomiczne i gospodarcze. Interesuje go punkt widzenia samych Irańczyków, ich charakter i przekonania oparte na silnym poczuciu tożsamości narodowej i dumie z własnej historii, trwającej kilka tysięcy lat. Jednocześnie autor wykazuje, jak w religijnym, rządzonym autorytarnie społeczeństwie, nieustannie, choć wydawałoby się niezauważalnie, postępuje proces demokratyzacji i modernizacji oraz emancypacji kobiet. Thierry Coville jest iranistą i ekonomistą, uznanym ekspertem od spraw Iranu, prowadził wieloletnie badania naukowe w różnych ośrodkach akademickich Iranu, wykłada ekonomię na akademii Negocia w Paryżu.

Madryt, 11 marca to opowieść o tragedii, która dosięgnęła hiszpańską stolicę wiosną 2004 roku, gdy terroryści islamscy zaatakowali pociągi podmiejskie Madrytu. Omówiono prawdopodobne przyczyny zamachu, jego dramatyczne konsekwencje oraz śledztwo, które podjęto, by wykryć sprawców. Autorce udało się połączyć rzetelność bogatych i wiarygodnych informacji z pasją kogoś, kogo żywo obchodzą opisywane miejsca i zdarzenia. Aby dać czytelnikom pełniejszy obraz hiszpańskiej rzeczywistości, opisano w książce sytuację społeczno-polityczną w Kraju Basków oraz okres muzułmański w historii Hiszpanii

Jedno z najważniejszych opracowań poświęconych zen w XX wieku, książka ta jest cennym źródłem dla osób, które chcą zrozumieć idee zen w kontekście japońskiego życia i japońskiej sztuki. Prostym, często poetyckim językiem Daisetz Suzuki opisuje, czym jest zen, w jaki sposób zen rozwijał się i w jaki sposób nacisk, jaki zen kładzie na skrajną prostotę i skromność, pomógł ukształtować estetykę przenikającą kulturę japońską. Suzuki bada zadziwiającą rolę, jaką zen odgrywał w filozofii samurajów, i subtelnie odmalowuje powiązania między zen a sztuką władania mieczem, haiku, ceremonią herbaty i japońskim umiłowaniem natury. Pełen refleksji dyskurs Suzukiego wzbogacają anegdoty, wiersze i ilustracje, ukazujące jedwabne parawany, kaligrafię i przykłady architektury. "Wydaje się, że przewracając kartki tej zachwycającej książki można pochwycić wskazówki co do tego, jak i dlaczego pewne aspekty ?ducha zen? stają się odczuwalne w Ameryce w dzisiejszych czasach? Jest coś niewypowiedzianie kojącego w dawnych japońskich ideałach wabi i sabi, jakie opisuje Daisetz T. Suzuki." The New York Times Daisetz T. Suzuki, czołowy japoński znawca tematyki buddyzmu zen i autor ponad stu książek na ten temat, zmarł w Tokio w 1966 roku, w wieku 95 lat. Przyjaźnił się z wybitnymi myślicielami, na których wywarł też wpływ: C.G. Jungiem, Erichem Frommem, Martinem Heideggerem, Karlem Jaspersem, Arnoldem Toynbee, Gabrielem Marcelem, Herbertem Readem i Thomasem Mertonem.

Kwestie dyskutowane O mocy Boga (De potentia Dei) św. Tomasza z Akwinu należą do najbardziej znaczących tekstów średniowiecznych. Są zapisem dysput, które odpowiadają we współczesnym systemie nauczania seminariom uniwersyteckim. Kwestie powstały w dojrzałym okresie twórczości Akwinaty – po Summie przeciw poganom a bezpośrednio przed Summą teologii. Praca nad nimi stała się dla dominikańskiego mistrza okazją, by przemyśleć najważniejsze opcje doktrynalne, które zamierzał przyjąć w swej ostatniej i najsłynniejszej syntezie. Problematyka De potentia koncentruje się na nauce o Bogu. Tomasz zajmuje się w swym dziele m.in.: Bożą wszechmocą, stworzeniem i rządami Boga nad światem, cudami, prostotą istoty boskiej, wreszcie teologią Trójcy.

Wykląć ewolucję, czy ochrzcić? Książka amerykańskiej franciszkanki wypowiada się wyraźnie za tym drugim rozwiązaniem. Choć jest krytyczna wobec nadużywania teorii ewolucji przez materialistyczny naturalizm, nie podważa jej wartości naukowej. Uważa, że ewolucja jest skutkiem Bożego planu co do świata. Wspaniałość wszechświata materialnego pozwala lepiej ogarnąć wielkość Chrystusa jako Pana świata, pogłębić duchowość chrześcijańską, a także zrozumieć miejsce człowieka w złożonym świecie. Takie spojrzenie pomocne jest dla dialogu wiary i nauki.

Niewielka książka stanowiąca komentarz do Dziejów Apostolskich. Jak zwykle u tej autorki zawiera odniesienia do współczesnej sytuacji świata, Kościoła i pojedynczych wiernych, rzucając na nie wiele światła. Lektura pozwala na głębsze odczytanie treści księgi Dziejów Apostolskich, tak ważnej dla poznania początków Kościoła. Prosty język, liczne treści kerygmatyczne, odniesienia do współczesności ? jak zwykle u tej Autorki; rzuca światło na współczesną sytuację Kościoła i świata. Skłania do zastanowienia nad naszym stosunkiem do wielu spraw ważnych dla naszego życia. Odbiorca - Każdy, zwłaszcza ci, których interesują początki Kościoła i jego sytuacja w świecie współczesnym.

?Chrześcijanin penitent, który nie wie, co to grzech, i chrześcijanin kapłan, który nie wie, jak przedstawić dobrą nowinę o przebaczeniu? ? tak można by krótko przedstawić obecny kryzys moralności. ? Kim jest człowiek? ? Biologia, psychologia, socjologia, antropologia kulturalna, a ostatnio coraz częściej genetyka ? przedstawiciele wszystkich tych dziedzin wysuwają swoje hipotezy. ? Czym jest ciało i jak należy do niego podchodzić? Człowiek, poszatkowany i sprowadzony do wymiarów poszczególnych nauk, został wręcz zdemolowany. Nie jest już w stanie poznać nie tylko Boga, ale i samego siebie ? Czym jest dobro i czym jest zło? Każda interpretacja może być prawdziwa, ale żadna nie może pretendować do bycia prawdą. Wszystko jest względne. Jak w takiej sytuacji znaleźć drogę do konfesjonału i sens spowiedzi? Od czego zacząć??

To kolejna książka znakomitego formatora, który swoje rozważania opiera na Słowie Bożym. Tym razem przybliża nam Słowa z Księgi Rodzaju, a konkretnie historię dwóch braci – Kaina i Abla. Powszechnie z łatwością osądzamy Kaina jako zabójcę brata. Niewątpliwie tak jest. Autor książki zachęca nas jednak, aby wniknąć w głębię słowa, jakie kieruje do nad Bóg poprzez te historię. Kain, zabijając brata, zabił najbardziej życiodajną część siebie. Co było przyczyną tej zbrodni? Czy powszechny w dzisiejszym świecie kryzys relacji może mieć swoje źródło w tej historii? Jak uleczyć relacje w rodzinach, aby nie dopuścić do zbrodni? Nie wiesz od czego zacząć, zacznij od siebie.

Jesteś buddą od samego początku, tak jak każdy. Bycie buddą jest źródłem i celem. Jesteś buddą od początku i pozostaniesz nim do samego końca. Jedyną kwestią jest dostrzeżenie tego, a nie osiągnięcie. Nie chodzi o osiągnięcie, ale o zdanie sobie sprawy, zwrócenie się do wewnątrz. Takie jest znaczenie słowa nawrócenie: zainteresowanie się sobą. Skupianie się na innych i zapominanie o samym sobie jest nieświadomością. Pamiętanie o sobie i zapomnienie o innych jest przebudzeniem. Gdy staniesz się siebie świadomy, dostrzeżesz swoje bycie buddą, możesz patrzeć także na zewnątrz. Wciąż patrzysz na innych; w cieniu tworzy się ja. Ciągle zajmujesz się innymi i ciągle wpadasz w nowe pułapki, nowe gry. Inni są światem. Zwracając się do wewnątrz... Zobacz Zestaw: Mądrość Piasków Cz. 1 i 2 OSHO. Razem taniej! Oszczędzasz 15% Fragment książki       Był sobie człowiek o imieniu Mojud. Żył w miasteczku, gdzie pracował jako zwykły urzędnik i wyglądało na to, że do końca swoich dni będzie kontrolerem miar i wag. Pewnego dnia, gdy przechodził ogrodami wiekowego budynku w pobliżu swego domu, ukazał mu się Khidr, tajemniczy przewodnik sufich ubrany w połyskującą zieleń. Khidr rzekł: „Człowieku świetlanych perspektyw! Porzuć swą pracę i spotkajmy się za trzy dni na brzegu rzeki" -po czym znikł.       Mojud z lękiem stanął przed szefem, mówiąc, że musi odejść. Na wieść o tym mieszkańcy miasteczka mówili: „Biedny Mojud! Zwariował". Do pracy na jego miejsce wielu było chętnych, wkrótce więc o nim zapomniano. Na umówionym spotkaniu Khidr rzekł: „Zerwij swe ubranie i rzuć się do rzeki. Może ktoś cię uratuje". Mojud tak zrobił, choć zastanawiał się, czy nie oszalał. Umiał pływać, nie utonął więc, ale przez długi czas płynął z prądem. Wreszcie pewien rybak wciągnął go do łodzi ze słowami: „Niemądry człowieku! Prąd jest silny. Co robisz?". Mojud odparł: „Naprawdę nie wiem". „Jesteś szalony, ale zabiorę cię do mego szałasu z trzciny, zobaczymy, co da się dla ciebie zrobić" - rzekł rybak. Gdy rybak odkrył, że Mojud mówi pięknym językiem, uczył się od niego czytać i pisać. W zamian dawał mu jeść i uczył swej pracy. Po kilku miesiącach Khidr pojawił się znowu, tym razem przy łóżku Mojuda. Rzekł: „Wstań, opuść tego rybaka. Będziesz miał zapewniony byt". Mojud od razu ubrał się jak rybak, wyszedł z szałasu i po omacku dotarł do drogi.       0 świcie spotkał rolnika jadącego na ośle na targowisko. „Szukasz pracy?" - zapytał rolnik. - „Potrzebuję kogoś do pomocy w wożeniu zakupów".       Mojud zgodził się. Pracował dla rolnika prawie dwa lata. Dowiedział się wiele o rolnictwie, ale i czegoś jeszcze. Gdy pewnego popołudnia belował wełnę, pojawił się Khidr i rzekł: „Zostaw tę pracę i idź do Mosul. Wykorzystaj swe oszczędności i zostań handlarzem skór".       Mojud posłuchał.       W Mosul handlował skórami przez trzy lata i w tym czasie ani razu nie widział Khidra. Zaoszczędził całkiem sporą sumę pieniędzy i myślał o kupnie domu, ale wtedy pojawił się Khidr i rzekł: „Oddaj mi swe pieniądze i opuść miasto.       Idź do Samarkandy i pracuj tam dla sklepikarza".       Mojud tak też uczynił.       Wkrótce zaczął przejawiać niewątpliwe oznaki oświecenia. Uzdrawiał chorych, w wolnym czasie pomagał w sklepie, zaś jego wiedza o tajemnicach pogłębiała się.       Duchowni, filozofowie i inni ludzie przychodzili do niego i pytali: „U kogo pobierałeś nauki?".       „Trudno powiedzieć" - odpowiadał Mojud.       Jego uczniowie pytali: „Jak zacząłeś swą karierę?".       „Jako prosty urzędnik" - mówił Mojud.       „Izrezygnowałeś, by poświęcić się samoumartwianiu?".       „Nie, ja tylko zrezygnowałem".       Ludzie nie rozumieli go. Postanowili opisać historię jego życia.       „Kim byłeś?" - pytali.       „ Wskoczyłem do rzeki i zostałem rybakiem, ale w środku pewnej nocy opuściłem szałas. Potem zostałem robotnikiem w polu. Gdy belowałem wełnę, odmieniłem się i poszedłem do Mosul, gdzie handlowałem skórami. Zaoszczędziłem trochę pieniędzy, ale je oddałem. Przyszedłem wtedy do Samarkandy, by pracować u sklepikarza. I tu teraz jestem".       „To niewytłumaczalne zachowanie nie rzuca jednak światła na twoje dziwne dary i cudowne przypadki" - powiedzieli biografowie. „Tak właśnie jest" - odparł Mojud.       Biografowie stworzyli więc cudowną, fascynującą historię Mojuda - ponieważ tuszyscy święci muszą mieć historię zgodną z upodobaniami słuchacza, a nie z rzeczywistym życiem. I nikt nie może mówić o Khidrze wprost, dlatego ta opowieść nie jest prawdziwa. Obrazuje życie. To prawdziwe życie jednego z największych sufich.       Ta opowieść jest jedną z najwspanialszych. Ma szczególny klimat, który tylko opowiadanie sufickie może mieć. Nie da się go z niczym porównać. Jeśli je zrozumiesz, zrozumiesz tajemnicę religii.       Ten klimat jest częścią podstawy religijnej świadomości. Religijna przemiana nie może bez niego nastąpić. Słuchaj więc tej opowieści tak uważnie, jak to możliwe. Pozwól ternu klimatowi wniknąć w swe istnienie. Ta historia może otworzyć drzwi, może spowodować tak radykalną zmianę w twoim życiu, że już nigdy nie będziesz taki sam. Jednak trzeba zrozumieć ją bardzo dokładnie, bardzo wnikliwie, z miłością, ponieważ jest to dziwna opowieść.       To nie jest tylko opowiadanie. Opowiadania sufickie nie są tylko opowiadaniami. Nie istnieją po to, by cię czymś zająć, dostarczyć ci rozrywki. Nauczają metod, wskazują coś, pokazują. Są drogowskazami ku nieznanemu, palcami wskazującymi księżyc. Zapamiętaj powiedzenie sufich: „Nie gryź mojego palca, patrz, co pokazuję".       Te opowieści mogą rozbawić, ale nie temu służą. Odzwierciedlają to, co poza. Mówią niewypowiadalne, próbują wyrazić niewyrażalne. Nie dotyczą zwykłego życia, przyziemności. Mówią o najgłębszym poszukiwaniu prawdy, centrum istnienia. Są świetne jako metody. Jeśli skupisz się i pomedytujesz nad tą historią, w twoim istnieniu coś się wydarzy. Opowiadanie jest na jednym planie, a objawienie na innym, równoległym. Jeśli nie poznasz smaku tego objawienia, przegapisz cały sens - to bardzo łatwo. Zrozumienie tego opowiadania wymaga wielkiej inteligencji, więc mobilizuj siły. Bądź zintegrowany przez tych kilka chwil. Słuchaj najbardziej totalnie jak zdołasz, zamień się w słuch. Bądź. Ta historia ma ogromną wartość.       W „O tym, co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra" Lewisa Carrolla jest taki oto piękny fragment:       Gdy Alicja znalazła się w świecie, w który nie mogła uwierzyć, królowa powiedziała: „Śmiem twierdzić, że nie miałaś zbyt wiele praktyki. Ja czasem przed śniadaniem uwierzyłam w nie mniej niż w sześć niemożliwych rzeczy!".       To jest tajemnica tego opowiadania. Lewis Carroll mówi tu coś niezwykle wartościowego. Tajemnicą tego opowiadania jest sztuka wierzenia, zaufania i mówienia egzystencji „tak". Gdy wierzysz w niemożliwe, niemożliwe staje się możliwe. Jak to się dzieje?       Coś jest niemożliwe tylko dlatego, że nie masz odwagi wierzyć. Każda myśl może stać się rzeczywistością, cokolwiek dzieje się w świadomości, może stać się rzeczywiste na zewnątrz. Cokolwiek dzieje się na zewnątrz, najpierw musi zdarzyć się wewnątrz. Nasiono jest wchłaniane wewnątrz, a drzewo pojawia się na zewnątrz. Jeśli masz wierzące serce, nie ma rzeczy niemożliwych - nawet Bóg może istnieć. Mądrość piasków 2Spis treści Człowiek o niewytłumaczalnym życiu 7 Porzuć stawanie się, wystarczy samo bycie 39 Jesteś tu po to, żeby być sobą 69 Trzy pierścienie wysadzane klejnotami 95 Pozwól sercu dojść do głosu 125 Jezu, nie trafiłem! 153 Spragniony 179 Wszystko staje się łatwe 209 Jestem ogniem! 239

Franciszkanie Odnowy - to wspólnota założona w 1987 roku w USA przez ośmiu kapucynów, którzy chcieli żyć w radykalny sposób, na wzór św. Franciszka z Asyżu. Poza modlitwą i pracą fizyczną, zajmują się pomocą bezdomnym i wyrzutkom społecznym, z których znany jest Bronx.

Wspomniałem znajomemu księdzu, że poznałem kilku studentów, którzy zawsze noszą przy sobie Nowy Testament i najwyraźniej świetnie go znają. Słysząc to, rzucił: «Ach tak, są pewnie z Opus Dei». Opus Dei – znałem łacinę na tyle, by wiedzieć, że to znaczy «dzieło Boże».” Czym jest Opus Dei? Scott Hahn odsłania przed czytelnikiem tajemnicę tej intrygującej instytucji.

Słowo „kryzys” należy do pojęć, które weszły do powszechnego użytku w burzliwym okresie przed trzydziestoma laty. Odtąd nie ustają dyskusje o kryzysie wiary, małżeństwa i życia, a zwłaszcza o kryzysie Kościoła, chrześcijaństwa i kultury. Sytuacja ta doprowadziła do ogromnej zmiany w sferze duszpasterskiej. Nie poszukuje się już spowiednika, lecz psychologa lub duchowego przewodnika. Na pierwszym planie nie figuruje wina, lecz pytanie: jak poradzić sobie z samym sobą i z otaczającym światem? To już nie nakaz, który jak kiedyś skłania ludzi do pójścia do spowiedzi, lecz wewnętrzna konieczność prowadząca dzisiaj do poradni lub do kompetentnej i godnej zaufania osoby.