Monografia stanowi wkład w uporządkowanie i poszerzenie wiedzy w obszarze pojęcia kontraktu psychologicznego oraz zarządzania tym kontraktem w organizacjach. Zaprezentowane wyniki badań to pierwszy krok w kierunku określenia, zbadania i zaproponowania do implementacji w firmach zgodnych kulturowo praktyk HR. Przetestowany teoretyczny model może przynieść istotne praktyczne implikacje dla przyszłych badań nad pośredniczącą rolą kontraktu psychologicznego w różnych kontekstach kulturowych. Autorka wskazuje teoretykom i praktykom, jak powinno wyglądać zarządzanie kontraktem psychologicznym w polskiej kulturze organizacyjnej.
W monografii z zakresu psychologii rodziny autorka ustala, czy Istnieją różnice w nasileniu więzi matki z dzieckiem w okresie prenatalnym w ciążach fizjologicznych i ciążach wysokiego ryzyka. W drugiej grupie uwzględnia dwa typy: ze zdiagnozowanymi wrodzonymi wadami rozwojowymi płodu oraz z innymi zagrożeniami wynikającymi z nietypowego przebiegu ciąży lub choroby matki. Podejmuje także próbę określenia czynników będących predyktorami więzi matki z dzieckiem w okresie prenatalnym w różnych sytuacjach zagrożenia ciąży lub jego braku.
*
Publikacja jest ważną pozycją ze społecznego punktu widzenia. Porusza rzadko podejmowaną problematykę więzi matki z dzieckiem w okrasie prenatalnym w grupie kobiet będących w ciąży wysokiego ryzyka. Dyskusja na temat uzyskanych wyników prezentowana przez badaczkę jest wnikliwa i dzięki interdyscyplinarnemu myśleniu (psychologiczno-medyczno-filozoficznemu) sprawia, że czytany tekst zyskuje na wartości, może być traktowany uniwersalnie i stanowić źródło wiedzy dla szerokiego kręgu odbiorców.
Z recenzji prof. dr hab. Marioli Bidzan
Może nim być szef lub kolega z pracy, zbyt wymagający nauczyciel albo uciążliwy sąsiad, a nawet ktoś, kto mieszka pod twoim dachem.Według badań 1 na 25 osób to socjopata - człowiek bez sumienia, który gotowy jest zrobić wszystko, by osiągnąć swój cel. Socjopaci doskonale się maskują. Kiedy im się to opłaca, potrafią być sympatyczni. Często cieszą się dobrą opinią. Kiedy jednak wchodzimy z nimi w bliższe relacje, szybko okazują się toksyczni, bezwzględnie wykorzystują nasze dobre intencje, a spod ich wpływu ciężko się wyzwolić.Psycholog Martha Stout w swojej bestsellerowej książce udowadnia, że socjopaci są wśród nas. Nie są to wcale szaleńcy z horrorów, ale ludzie, z którymi często obcujemy na co dzień.Z tej książki dowiesz się, jak rozpoznać socjopatów, skąd się biorą i dlaczego odnoszą sukcesy. Odkryjesz stosowane przez nich techniki kamuflażu, a przede wszystkim poznasz 13 zasad radzenia sobie z socjopatą. Dzięki tej książce przestaniesz być bezbronny wobec ich manipulacji i intryg.
Jedyna książka o socjopatach napisana przez osobę ze zdiagnozowaną socjopatią.Niszczenie ludzi. Uwielbiam sposób, w jaki ta fraza brzmi, jak smakuje. NISZCZENIE LUDZI JEST SMAKOWITE.Lubię ludzi. Lubię ich tak bardzo, że chcę ich DOTYKAĆ, KSZTAŁTOWAĆ albo NISZCZYĆ według własnego upodobania. Niekoniecznie po to, żeby zobaczyć rezultaty swoich działań, po prostu dlatego, że chcę korzystać ze swojej władzy.Czasem potrzebuję spuścić trochę pary. Więc niszczę ludzi. TO NIE JEST NIELEGALNE, jest trudne do udowodnienia i pozwala mi nacieszyć się władzą. Lubię czuć, że MOGĘ TO ROBIĆ i że JESTEM W TYM DOBRA. Fakt, że to coś złego i że wyrządzam krzywdę innym, niekoniecznie ma dla mnie znaczenie.Lubię ludzi. Mam krąg bliskich przyjaciół, którym na mnie zależy. Jestem znakomitą prawniczką, na uczelni mam świetną opinię i udzielam się charytatywnie.Czy jestem potworem?Polubilibyście mnie, gdybyście mnie poznali. Nie mam co do tego wątpliwości.M.E. Thomas to pseudonim prawdziwej socjopatki, która znakomicie radzi sobie w społeczeństwie. Jest odnoszącą sukcesy prawniczką i wykładowczynią, a także autorką popularnego bloga Sociopathworld, gdzie nie tylko pokazuje, jak wygląda świat widziany jej oczami, ale też tworzy społeczność ,,podobnie myślących jednostek"".Wyznania socjopatki zaraz po wydaniu znalazły się na szczycie listy bestsellerów ,,New York Timesa"". Ta szczera relacja pozwala zobaczyć, jak funkcjonuje ukryty pośród nas socjopata - od miejsca pracy poprzez relacje z rodziną i znajomymi do tego, co dzieje się w jego sypialni.
Czy zazdrość zagraża waszemu związkowi?Pochłaniają cię zazdrosne myśli i uczucia, tak że nie umiesz cieszyć się bliskością z partnerem? Czy sam jesteś obiektem przytłaczającej zazdrości partnera? A może kiedyś zostałeś zdradzony i nie potrafisz ponownie zaufać? Jeśli tak, ta książka jest dla ciebie!Doktor Leahy proponuje przełomowe spojrzenie z perspektywy ewolucyjnej i przystępnie wyjaśnia, dlaczego odczuwamy zazdrość i w jaki sposób przejmuje ona kontrolę nad naszymi myślami i emocjami. Oswaja nas z tym intensywnym, złożonym uczuciem i proponuje skuteczne, zdrowe strategie radzenia sobie z nim.To doskonały poradnik dla par, które zmagają się z zazdrością. Dzięki niemu zdołasz wyrwać się z zaklętego kręgu negatywnych emocji i zachowań, które niszczą bliskość i zaufanie, oraz stworzyć silniejszy, pełen zrozumienia i akceptacji związek.
To nie jest kolejny poradnik na temat uwodzenia. To coś znacznie więcej: historia spełnionego marzenia, niebywałego sukcesu, za którym kryje się niejednokrotnie głębokie, lecz skryte cierpienie. Masz w ręku ekskluzywne zaproszenie do świata jednego z pierwszych w Polsce trenerów uwodzenia, który po latach zbierania różnorodnych doświadczeń zdecydował się podzielić tajnikami fascynującego świata swojej codzienności.
„Uwodzenie to był mój chleb i moje powietrze. Żyłem tym. Sądzę, że mało kto oddał się temu tak jak ja. Nie było mi jednak trudno to robić. Nie miałem innego wyboru, bo zostając tam, gdzie byłem wcześniej, czułem, że moje serce przepełnia gorycz”.
Rafał Żuber – jeden z najbardziej rozpoznawalnych trenerów relacji damsko-męskich. W 2007 roku założył swoją szkołę uwodzenia.
Aktywni rodzice aktywnych dzieci
Dziecko, które po powrocie ze szkoły od razu ląduje na kanapie lub fotelu z nosem w telefonie, to nie jest widok, jaki mama i tata lubią najbardziej. Niestety, jest to widok dość powszechny - w erze Snapchata, TikToka, Instagrama na młodych (i nie tylko!) ludzi czeka wiele cyfrowych pokus dostępnych na jedno kliknięcie. Dobra wiadomość brzmi: tak nie musi być. Możemy zaszczepić w naszych dzieciach pasję odkrywania, sprawić, że będą chciały aktywnie eksplorować otaczający je świat - poprzez sport, sztukę czy inną z setek dostępnych form aktywności.
Jednak bez udziału rodziców to się nie uda. Dzieci uczą się także przez naśladowanie, zatem ojciec zachęcający dziecko do ruchu będzie mało wiarygodny, jeśli sam siedzi na kanapie przed telewizorem. Zróbmy rachunek sumienia: ile razy w ciągu ostatnich dni aktywnie spędzaliśmy czas ze swoimi dziećmi? A przecież wspólne spędzanie czasu to najlepsza metoda zachęcania do wartościowych zachowań.
Jak być dla dziecka wsparciem? Jak pomóc mu odkrywać i rozwijać pasje? Jak wspierać w działaniu i nie zniechęcać? Odpowiedzi na te i inne pytania udziela Jagoda Smoleńska, dziś psycholog sportu, a od najmłodszych lat aktywna zawodniczka. Używając przykładów ze świata sportu, podsuwa zestaw uniwersalnych rozwiązań, które z powodzeniem zastosujemy, niezależnie od tego, jakie zainteresowania dostrzegliśmy u naszych dzieci. Tylko nie zapominajmy o najważniejszym: przykład idzie z góry!
O autorze
Jagoda Smoleńska - trenerka, psycholog sportu i ekspert HR. Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Zespołu ds. Psychologii Komisji Medycznej Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W 2017 roku nominowano ją na psychologa PKOl. W swojej pracy opiera się na założeniach psychologii pozytywnej. Koncentruje się na poprawie efektywności oraz wzrostu osiągnięć współpracujących z nią sportowców - zawodowców i amatorów. Zwraca uwagę na zachowanie równowagi między sportem (pracą) i życiem prywatnym zawodników. Więcej informacji o autorce: facebook.com/JSPsychologSportu, psychologsportowy.waw.pl, braincrafting.pl.
Matka automatycznie kojarzy się nam z troskliwą miłością, serdeczną bezinteresownością i ciepłem rodzinnego domu. Nie każdej z nas jednak dane było mieć taką mamę. Niekiedy ta teoretycznie najbliższa nam osoba jest tak zaabsorbowana sobą, że cały rodzinny świat kręci się wokół niej i jej własnych niespełnionych potrzeb, frustracji czy ambicji. Córka nie nabywa wówczas naturalnego poczucia własnej wartości i nie ma szans, by harmonijnie budować odrębną osobowość. Odczuwa niewyjaśnioną pustkę i smutek, ma trudności z rozumieniem własnych i cudzych emocji, nie umie przyjmować i dawać miłości, a w efekcie – sabotuje siebie i całe swoje życie.
To negatywne dziedzictwo psychologiczne można przerwać, odzyskując kontakt z własnymi autentycznymi emocjami. Psychoterapeutka Karyl McBride, która sama zmagała się z narcystycznym dziedzictwem matki, a w swej karierze pomogła setkom pacjentek, przedstawia w swej książce drogę zrozumienia i przebaczenia, która doprowadzi zagubione córki do zdrowia emocjonalnego.
Nowe wydanie bestsellerowej książki Nigdy dość dobra
Człowiek zmienia się wtedy, kiedy pozostawanie niezmienionym staje się zbyt bolesne!
Książka, która od lat pomaga ludziom w wielu krajach zrozumieć trudne konsekwencje pochodzenia z rodziny dotkniętej alkoholizmem oraz walczyć o uzdrowienie swojego życia. Napisana w ciepły, bezpośredni sposób, ale nie uchylająca się od ukazywania prawdy, której zrozumienie i przepracowanie nas wyzwala.
- Współuzależnieni nie dorosłych dzieci alkoholików
- Poznanie swoich autentycznych uczuć
- Uczciwość w stosunku do siebie
- Odwaga pracy nad sobą przez całe życie
"Mówi się, że główny pokój w domu rodziny dotkniętej alkoholizmem zajmowany jest przez hipopotama, którego istnieniu wszyscy stanowczo zaprzeczają. W rodzinie ustalone zostają trzy podstawowe reguły, których przestrzeganie staje się życiową koniecznością: Nic nie mówić! Niczego nie odczuwać! Nikomu nie ufać! Milcząc, zostawia się hipopotama w spokoju, a elementem tego milczenia jest udawanie, że wszystko jest w porządku. Wiadomo, że dzieci w rodzinach alkoholików, mimo fatalnego traktowania, bywają zwykle bardzo lojalne wobec rodziców..."
Odwagę, by wyrazić swój gniew, ma tylko ten, kto nie boi się zostać samotnym. Zatrzymywanie gniewu w sobie jest równoznaczne z uchylaniem się od odpowiedzialności za swoje życie. Dlatego objawianie swojego gniewu jest tak trudne. Łatwiej jest przyjąć postawę zawiedzonych życiem, obarczając innych winą za nasz nieudany los. Nie ma nic trudniejszego od wzięcia odpowiedzialności za swoje dobre samopoczucie.
Peter A. Levine, twórca metody Doświadczania Somatycznego, mierzy się z jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii W terapii traumy - czy możemy ufać własnym wspomnieniom? Według niektórych badaczy wspomnienia traumatycznych wydarzeń nie są wiarygodne i nie ma z nich żadnego pożytku; inni natomiast podkreślają ich kluczowe znaczenie w zrozumieniu tego, co nas spotkało.Dr Levine przekonuje, że każda ze stron ma trochę racji. Choć wspomnieniom można zaufać, najbardziej wartościowe w terapii są te, które początkowo uznajemy za najmniej wiarygodne. Autor proponuje skupić się na pamięci ciała, przeważnie niedostępnej dla naszej świadomości.Pierwszym krokiem jest zrozumienie zależności między przeszłością a teraźniejszością oraz między mózgiem a ciałem. W ten sposób będziemy mogli przeformułować nasz stosunek do traumy, której doświadczyliśmy.Książka Trauma i pamięć przeznaczona jest zarówno dla terapeutów, jak i dla osób, które przeżyły traumę. Stanowi przełomowe spojrzenie na to, jak powstają wspomnienia i jak duży jest ich wpływ na stan naszej psychiki i samopoczucia.W serii Terapia Traumy autorstwa Petera A. Levina ukazały się dotychczas: Głos wnętrza. Jak ciało uwalnia się od traumy i odzyskuje zdrowie Uleczyć traumę Obudźcie tygrysa Uwolnić się od bólu. Program leczenia bólu oparty na świadomości ciała
Na czym w takim razie polegał ów nienazwany problem? Jakimi słowami kobiety próbowały go opisać? Czasami jakaś kobieta mówiła: „Czuję się w jakimś sensie pusta… niespełniona” albo: „Czuję się, jakbym w ogóle nie istniała”. Niektóre próbowały zapomnieć o udręce, sięgając po środki uspokajające. Czasami myślały, że problem dotyczy męża lub dzieci, albo że właściwie wystarczy tylko zmienić umeblowanie w domu, przeprowadzić się do lepszej dzielnicy, znaleźć sobie kochanka lub urodzić jeszcze jedno dziecko. Czasami szły do lekarza z objawami, których nie potrafiły opisać: „Czuję się zmęczona… potwornie złoszczę się na dzieci, złoszczę się tak bardzo, że aż mnie to przeraża… Czuję, że zaraz się rozpłaczę bez żadnego powodu”. (Pewien lekarz z Cleveland nazwał to „syndromem gospodyni domowej”.) Fragment książki Ameryka była z nich dumna. Mówiło się o szczególnej roli amerykańskiej pani domu, o jej osobistym szczęściu i historycznej misji. Tymczasem Friedan podsunęła tym rzekomo spełnionym kobietom lustro, w którym zobaczyły ogrom własnej frustracji, poczucie pustki, zagubienia, bezsensu i wstydu, że tak właśnie się czują. Dotarło do nich, że nie są same. Że jednak nie zwariowały, bo ich desperacja to doświadczenie milionów innych kobiet. W listach do autorki – a dostała ich całe stosy – pisały z przejęciem, że ta książka zmieniła ich życie. Mistyka kobiecości to książka-legenda. Książka, która zmieniła świat. Kongres Kobiet otwiera nią swoją Bibliotekę, w której znajdą się kluczowe dzieła feministyczne. Polecamy „Mistykę” tym wszystkim, którzy uważają, że miejsce kobiety jest w domu, bo tak chce natura. I wszystkim, którzy uważają feminizm za dziwactwo, które nie dotyczy „zwyczajnych kobiet”. Ale polecamy ją także tym z Was, które – i którzy – wiedzą, że jest inaczej. To książka, od której zaczął się wielki zryw i wielka zmiana. Magdalena Środa Mistyka kobiecości to klasyka feminizmu liberalnego. Friedan dowodzi, że kobiety to przede wszystkim jednostki, które nie mniej niż mężczyźni mają prawo dążyć do samorealizacji w sferze publicznej. Masowe zamknięcie kobiet w domach to gotowy przepis na frustrację i nerwice, a przy tym absurdalne marnotrawstwo ludzkiego potencjału. Ta książka powstała pół wieku temu w Ameryce, ale warto do niej wrócić tu i teraz, bo aktywizacja zawodowa kobiet pozostaje wielkim wyzwaniem polityki społecznej w Polsce i w Europie. Małgorzata Fuszara
Uwaga! Pełna koncentracja!!!
O tym, jakich szkód może przysporzyć roztrzepanie i brak koncentracji nie trzeba chyba przekonywać - wie o tym każdy, komu zdarzyło się zapomnieć o odrobieniu zadania domowego czy nie przeczytać lektury. Albo jeszcze gorzej - odrobił zadanie źle, bo pracował nieuważnie i cały wysiłek poszedł na marne. Niestety - nasze życie jest pełnie różnych "rozpraszaczy". Smartfon, komputer, telewizor, wiele różnych obowiązków - wszystko to nie sprzyja koncentracji. Nawet dorosłym ciężko przychodzi skupienie się na jakimś problemie czy zagadnieniu. A dzieci - no cóż, dzieciom jest jeszcze trudniej. Bo jak tu się skupić, kiedy na każdym kroku życie podsuwa rozmaite rozpraszające nas atrakcje. A tymczasem koncentracja, dobra pamięć, spostrzegawczość przydadzą się w szkole i pomogą w życiu. Czy możemy te umiejętności wytrenować, tak jak trenuje się mięśnie?
Na szczęście odpowiedź brzmi: oczywiście tak. Możemy, w dodatku łącząc to z zabawą. Autorki Treningu superkoncentracji dla dzieci przygotowały kilkadziesiąt kreatywnych zabaw, które pozwolą wzmocnić pamięć, rozwinąć spostrzegawczość i wyćwiczyć koncentrację. W treningu będzie nas wspierał przyjacielski Móżdżek. Czasem pomoże, czasem trochę poprzeszkadza, a czasem będzie chciał z nami porozmawiać.
Nie ma zatem na co czekać - do dzieła!
O autorze
Paulina Mechło — psycholog, neurokognitywista. Jest laureatką nagrody Teofrasta za książkę Trening intelektu — wyćwicz pamięć, koncentrację i kreatywność w 31 dni. Prowadzi autorskie treningi grupowe oraz indywidualne usprawniające intelekt i funkcje poznawcze dla osób w różnym wieku zarówno w języku polskim jak i angielskim.
Człowiek jest istotą społeczną. To zrozumiałe, że każda część ciała informuje o emocjach danej osoby. Umiejętność świadomego korzystania z komunikacji niewerbalnej pomaga w zrozumieniu odczuć rozmówcy. Pomaga też w dostrzeżeniu dyskomfortu, a nawet zauważeniu ukrywanych emocji, takich jak gniew, radość, strach czy smutek. Zdolność do rozpoznawania tych oznak i ich prawidłowa interpretacja z pewnością poprawiają komfort komunikacji, jednak znaczenie tej umiejętności jest o wiele większe: socjotechnika jest nieodzownym elementem działania hakerów, przestępców czy służb specjalnych. Korzystanie z wiedzy socjotechnicznej i jej zdobyczy pozwala zachować kontrolę w każdej sytuacji, gdy mamy do czynienia z komunikowaniem się ludzi ze sobą.
Dzięki tej książce udoskonalisz swoje umiejętności komunikacyjne: nauczysz się odczytywać niewerbalne wskazówki i samemu prezentować niewerbalne wzmocnienia. Z jednej strony zaczniesz lepiej rozumieć przekaz innych ludzi, z drugiej - sprawisz, że rozmówcy zaczną cenić komunikowanie się z Tobą. Szybko zauważysz, jaka to cenna umiejętność: jako specjalista do spraw bezpieczeństwa będziesz skuteczniej edukować współpracowników i zwalczać cyberataki. Jako osoba działająca publicznie łatwiej przekonasz ludzi do swoich idei. Dowiesz się, jak naukowe zdobycze socjotechniki mogą być wykorzystywane do różnych celów: dobrych, złych czy po prostu brzydkich. Wiedza zdobyta dzięki tej lekturze oraz odrobina krytycznego myślenia staną się Twoim najlepszym zabezpieczeniem.
W tej książce między innymi:
prawdziwa wiedza o mowie ciała i ekspresji mimicznej człowieka
metody zdobywania zaufania wykorzystywane do nieetycznych celów
tajniki warsztatu "hakera umysłów"
czynnik ludzki jako zagrożenie bezpieczeństwa systemu informatycznego
jak neutralizować rosnące zagrożenie ze strony nieetycznych socjotechników
Socjotechnika: tam, gdzie ludzkie cechy najsłabszym ogniwem!
O autorze
Christopher Hadnagy jest głównym twórcą www.social-engineer.org, pierwszego modelu socjotechniki. Dysponuje więcej niż czternastoletnim doświadczeniem w branży systemów zabezpieczeń oraz IT. Współpracował z zespołem www.backtrack-linux.org i brał udział w licznych projektach związanych z bezpieczeństwem. Pracuje również jako szkoleniowiec i główny socjotechnik w grupie penetracyjnej Offensive Security.
Recenzowany tom jest kolejnym z cyklu publikacji zespołu badaczy związanych z istniejącymi do roku 2019 Studium Pracy Socjalnej i Zakładem Badań Kultury Współczesnej Instytutu Socjologii Uniwersytetu Śląskiego. Zespół pod kierunkiem prof. Kazimiery Wódz od początku lat 90. realizował szeroko zakrojone badania nad społecznymi i kulturowymi konsekwencjami transformacji województwa śląskiego. (...)
W województwie śląskim procesy restrukturyzacji w szczególny sposób dotknęły społeczności związane od pokoleń z sektorem górniczym. Cechą tych społeczności jest wytworzona przez nie charakterystyczna, unikalna kultura zawodowa promieniująca na wiele sfer codziennego życia, m.in. relacje społeczne w obrębie społeczności, wzory życia rodzinnego, solidarności grupowej opartej na poczuciu wspólnoty losu i odrębności
regionalnej, zaznaczonej szczególnie silnie w śląskiej części województwa.
W badaniach, których wyniki przywoływane są szeroko w recenzowanej monografii podstawowa płaszczyzną analizy jest sposób przeżywania przez mieszkańców dzielnic i osiedli śląskich objętych badaniem – których historia jest wpisana i ściśle związana z rozwojem przemysłu ciężkiego – konsekwencji dokonujących się przemian strukturalnych i ich następstw w codziennych praktykach społecznych i kulturowych. (...) Cechą
wyróżniającą recenzowaną publikację w porównaniu do innych, wcześniejszych prac zespołu prof. Kazimiery Wódz, jest moim zdaniem interesująca i udana próba aplikacyjnego zastosowania uzyskanych wyników pogłębionych badań terenowych, systematycznie prowadzonych w środowiskach dotkniętych negatywnymi skutkami transformacji. Stały się one podstawą do budowania i realizacji działań praktycznych, z których najbardziej znaczącymi są włączenie mieszkańców w programy rewitalizacji najbardziej zaniedbanych obszarów poprzez działania aktywizujące, wykorzystujące elementy metody organizowania społeczności lokalnej.
(z recenzji dr hab. Jolanty Grotowskiej-Leder, prof. SGGW)
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział 1. Społeczny wymiar rezyliencji
1.1. Czym jest rezyliencja – ustalenia definicyjne, przegląd koncepcji i stanowisk
1.1.1. Resilience
1.1.2. Koncepcja Social Resilience
1.2. Społeczne problemy starych dzielnic miast
1.3. Polityka miejska, rewitalizacja i rezyliencja miejska
w dzielnicach postindustrialnych
1.3.1. Polityka miejska
1.3.2. Rewitalizacja
1.3.3. Rewitalizacja a krajowa i europejska polityka miejska
1.3.4. Koncepcja rezyliencji miejskiej i jej praktyczny wymiar
na przykładzie katowickiej dzielnicy Załęże
Rozdział 2. Od wspólnoty do zindywidualizowanej koegzystencji.
Społeczność osiedla robotniczego w sytuacji kryzysu na
podstawie wyników badań projektu SPHERE
2.1. Krotki opis założeń projektu SPHERE
(...)
Rozdział 3. Badania nad strategiami zaradczymi gospodarstw
domowych żyjących w biedzie
3.1. Zarys badań realizowanych w ramach projektu RESCuE
3.1.1. Założenia metodologiczne badań terenowych
3.1.2. Charakterystyka badanych społeczności
(...)
Rozdział 4. Koncepcja społecznej rezyliencji a organizowanie
społeczności lokalnej
4.1. Czym są współczesne społeczności lokalne?
(...)
Bibliografia
Wykluczenie społeczne jest pojęciem, które można rozpatrywać w wielu ujęciach, gdyż dotyczy różnorodnych dziedzin życia społecznego. Poszukując uniwersalnej definicji wykluczenia społecznego można stwierdzić, że jest to sytuacja, w której obywatel danego społeczeństwa nie jest w stanie, w pełni uczestniczyć w ważnych aspektach życia społecznego. Wykluczenie społeczne może dotyczyć kwestii: socjalno-ekonomicznych; edukacyjnych; związanych z niepełnosprawnością; politycznych; dostępu do kultury; wynikających z dyskryminacji. Problem ten postrzega się jako efekt zerwania więzi społecznej między jednostką i społeczeństwem, którą określa się jako solidarność społeczną. Można przyjąć, że osoba wykluczona nie uczestniczy w życiu zbiorowym, co wiąże się zazwyczaj z brakiem aktywności obywatelskiej.Opis stanowi fragment Wstępu.
W tym błyskotliwym przewodniku po świecie stresu King, psycholog i komik, przedstawia praktyczne techniki radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i radzi, jak nauczyć swój mózg bardziej pozytywnego myślenia. W tym celu szczegółowo objaśnia zjawisko stresu, tłumaczy, czym on jest, skąd się bierze, a także jaki ma wpływ na cały organizm. Autor dogłębnie analizuje przyczyny i przejawy stresu w codziennym życiu, zwracając przy tym uwagę na źródła lęku, niepewności, negatywnego nastawienia i przyczyny tłumienia emocji. Pokazuje, jak wszystkie te zagadnienia łączą się w większą całość. Z tych rozważań dowiemy się, dlaczego negatywne emocje i stres prowadzą do zaburzeń lękowych, depresji, nadciśnienia, otyłości, uzależnień oraz wielu innych problemów zdrowotnych. Techniki Kinga pomagają zmienić w mózgu chemię, która wpływa na humor, wytrzymałość i odporność na stresujące sytuacje. Optymizm, poczucie wdzięczności i akceptacja nic nie kosztują, a mogą znacząco poprawić jakość życia. Ta wyjątkowa książka nie nuży suchym medycznym żargonem – znajdziesz w niej wiele zmieniających życie porad oraz zabarwionych humorem instrukcji, a także mnóstwo zabawnych, zapadających w pamięć anegdotek, dzięki którym nauczysz się, jak wrzucić na luz i nie zwariować w tym zmiennym, stresującym świecie. Brian King jest z wykształcenia doktorem neurologii i psychologiem. Od dekady podróżuje po świecie jako komik i wykładowca. Za dnia prowadzi seminaria dla tysięcy słuchaczy z całego kraju, podczas których opowiada o psychologii pozytywnej, korzyściach zdrowotnych, jakie daje humor, i o zarządzaniu stresem. Nocami teorie przekuwa w praktykę, występując w klubach komediowych. Swoją przygodę ze stand-upem zaczął w 2009 roku w rejonie zatoki San Francisco i od tego czasu setki razy rozbawiał publiczność w różnych zakątkach świata. Ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Teksańskim, magisterskie na Uniwersytecie Nowoorleańskim, a następnie zrobił doktorat na Bowling Green State University. Jest autorem książki The Laughing Cure. Pochodzi z Nowego Jorku, a obecnie prowadzi życie w drodze, regularnie podróżując z partnerką Sarah oraz kilkuletnią córką.
Strach ma wielkie oczy i choć oznacza to, że zazwyczaj wyolbrzymiany grożące niebezpieczeństwo, to w dosłownym znaczeniu kryje się ziarno prawdy: kiedy się boimy, źrenice ulegają rozszerzeniu. Ale to nie jedyna reakcja. Odczuwając strach, doświadczamy całej kaskady procesów. Środowisko życia może być powodem ogromnego stresu. W mieście hałas, światło, zanieczyszczenia mogą powodować olbrzymi stres nie tylko u ludzi. W podobny sposób działa wycinka drzew w lasach i wysokie temperatury. Strach i stres towarzyszą wszystkim organizmom od początku istnienia i pełniły funkcję adaptacyjną – pozwalały lepiej przystosowywać się do zmieniających się warunków. Bo czy ze strachu można dbać o linię? Albo czy inteligencja pomaga w radzeniu sobie ze stresem? Dlaczego jedne zwierzęta nieruchomieją ze strachu, a inne pędzą na złamanie karku? Skąd w nas lęk przed pająkami? Czym są „duchy drapieżców” i czy strach jest zapisany w DNA? Albo czy dodo wyginął, ponieważ się nie bał? Krajobraz strachu pozwoli lepiej zrozumieć otaczający nas świat. Wiele zagadkowych zachowań zwierząt – ukazanych głównie na przykładzie ptaków – stanie się zrozumiałych, a to pozwoli nam lepiej je chronić. To ważne dla przyszłości naszej planety. Strach jest potrzebny zwierzętom do przetrwania. Nie można jednak ciągle żyć w strachu i trzeba wiedzieć, kiedy zacząć, a kiedy przestać się bać. To wcale nie jest proste! Wróg naszego wroga bywa naszym przyjacielem, a największy strach można przeczekać w ukryciu. Adam Zbyryt pisze głównie o ptakach, jednak przy pewnej dozie wyobraźni łatwo wykorzystać przedstawiane przykłady celem lepszego zrozumienia ludzi. Nie ma co się bać, zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę! prof. dr hab. Piotr Tryjanowski, Uniwersytety Przyrodniczy w Poznaniu Potężna dawka wiedzy podanej w bardzo ciekawy i przystępny sposób. Praca Adama Zbyryta jest ważna, piękna i mądra. Stanie się żelazną pozycją w biblioteczkach zdecydowanej większości miłośników ptaków. Marek Pióro, autor Plamki mazurka Adam Zbyryt – pracownik Polskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków (PTOP) i Wydziału Biologii Uniwersytetu w Białymstoku. Na co dzień zajmuje się ochroną i badaniem ptaków. Zajmował się zagadnieniem krajobrazu strachu, badając stres u jeleni i saren w obecności wilków, rysi i ludzi.
Opowieść o narzucanych kobietom normach, o podwójnych standardach i kategoriach zbyt ciasnych, by pomieścić ludzkie życie. Histeria, szaleństwo laktacyjne, kobiece sprawy... W XIX wieku zaburzenia psychiczne kobiet wzbudzały w lekarzach (mężczyznach) niepokój, który często przeradzał się w lekceważenie. Jeszcze nie tak dawno dręczone przez własne umysły pacjentki mogły liczyć na zakucie w kaftan, kąpiele lecznicze albo wizytę egzorcysty. Lisa Appignanesi pokazuje, jak upowszechnienie znajomości objawów nieuchronnie przyczynia się do zwiększenia ilości przypadków danej choroby i jak łatwo w pułapkę „modnej” diagnozy może wpaść nawet najbardziej doświadczony psycholog czy psychiatra. W samym centrum opowieści umieszcza kobiety, których życie i emocje z czasem coraz częściej stawały się przedmiotem badań lekarzy. Pojawiają się one zarówno jako pacjentki – choćby Sylvia Plath i Virginia Woolf, latami dręczone przez nawracającą depresję, czy Zelda Fitzgerald i Marilyn Monroe, stopniowo pokonywane przez własne uzależnienia – jak i terapeutki, z Anną Freud oraz Melanie Klein na czele. Wszystko to pozwala szerzej spojrzeć nie tylko na ogólne zagadnienie zdrowia psychicznego na przestrzeni wieków, ale także – a może przede wszystkim – na rolę i miejsce kobiet w całym tym szaleństwie. Lisa Appignanesi (urodzona jako Elżbieta Borensztejn w Łodzi) – pisarka i wykładowczyni. Przewodnicząca Królewskiego Stowarzyszenia Literackiego, była prezes brytyjskiego PEN Clubu. Autorka kilkudziesięciu książek, wielokrotnie nagradzana. Publikowała między innymi w „Guardianie”, „Observerze” i „New York Review of Books”. W 2013 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy za zasługi dla literatury. Szalone, złe i smutne zdobyły w 2009 roku British Medical Association Award.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
