Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
To miały być niezapomniane wakacje w Marsylii. Ucieczka od słowackiej nudy. Wolontariat w ośrodku dla niepełnosprawnych, międzynarodowe towarzy-stwo i popołudnia spędzane na plaży. Tymczasem ciągła konfrontacja z chorobą, bólem i brakiem fizycznej sprawności powoduje, ze dla Blanki pobyt w ośrodku Bellevue przemienia się w koszmar. Nieakceptująca swojej cielesności Blanka popada w obsesje, ze jej własne ciało kiedyś ja przechytrzy, a ona skończy jak jej podopieczni: bezradna i zdana na innych.
Pobyt w Bellevue zmusza do przemyślenia rządzących nami stereotypów związanych z choroba i cielesnością. Stopniowo popadająca w obłęd Blanka przypomina bohaterkę Szklanego klosza Sylvii Plath. Jak poradzi sobie z choroba i strachem przed cierpieniem i przed… sama sobą?
Żółte oczy prowadzą do domu, łącząc ironię Kundery z wnikliwą obserwacją ludzkich zachowań, opowiadają historię o przyjaźni, tęsknocie i miłości ponad wszystko. Zabierając nas w podróż do barwnego świata Ameryki Południowej, pozwalają doświadczyć zderzenia dwóch kultur i dwóch pokoleń. Losy emigrantów i ich tęsknota za ojczyzną, skłaniają do refleksji, czym jest dom i gdzie każdy z nas ma swoje miejsce na ziemi. Jak je odnaleźć? Czy lekiem na nostalgię okaże się składanie papierowych żurawi orizuru?
Wiek XVIII to we Francji czas oświecenia, zwycięstwa rozumu nad przesądami, a zarazem czas zabawy, rozrywek i rozluźnienia norm obyczajowych. W tej epoce de Laclos napisał swą powieść - od początku towarzyszyła jej aura skandalu obyczajowego i opinia książki niemoralnej. Intryga pięknej urażonej markizy i jej wyrafinowanego dawnego kochanka od pokoleń zdobywa miliony czytelników, powieść była też przenoszona na ekrany.
Rafał, syn prezesa doskonale prosperującego przedsiębiorstwa, jest świetnie zapowiadającym się programistą komputerowym. Studiuje na czwartym roku politechniki. Jego narzeczona Ola, córka ubogiej sprzątaczki, właśnie zdała maturę i uzyskała indeks prestiżowej akademii. Marzy o zdobyciu wykształcenia, lukratywnej posadzie i komfortowym życiu. Młodzi planują wspólną przyszłość, która maluje się w różowych barwach: są zdolni i ambitni – świat stoi przed nimi otworem.
Nieplanowana ciąża wywraca ich życie do góry nogami. Stają przed wyborem, który zadecyduje o ich dalszych losach. Narodziny dziecka oznaczają dla obojga rezygnację z marzeń o dyplomie renomowanej uczelni i błyskotliwej karierze.
Czy podejmą właściwą decyzję? Jak każde z nich poradzi sobie w nowych realiach? Czy ich miłość przetrwa tę niełatwą próbę?
Fabuła książki nawiązuje do historii głośnego medialnie dzieciobójstwa.
Otoczony powszechnym szacunkiem nauczyciel akademicki. Jego błyskotliwa, uwielbiana przez wszystkich żona. Troje inteligentnych, wesołych dzieci. Urządzają przyjęcia, chodzą do kościoła. Na zewnątrz spokój i szczęście. W rzeczywistości – kłamstwa i pozory. Za starannie wzniesioną fasadą kryją się tajemnice, które na zawsze zmienią małego chłopca.
Autobiograficzna powieść Roberta Goolricka, twórcy bestsellerowej "Żony godnej zaufania", została uznana przez krytyków za jedno z największych literackich wydarzeń ostatnich lat.
Wstrząsająca historia dzieciństwa spędzonego na Południu... Dzieło godne Williama Styrona. Goolrick niewątpliwie został skrzywdzony przez swoich rodziców, lecz zdołał wyjść poza kategorie "ofiary" i "ocalonego", aby – z niezwykłą siłą wyrazu – wyjawić nam prawdę.
"Kirkus Reviews"
Z bolesnych wspomnień o alkoholizmie i próbach samobójczych oraz z dziecięcej traumy Goolrick tworzy doskonale napisaną nielinearną opowieść o swoim życiu. Wyrazistość szczegółów zapamiętanych przez pisarza z jego najmłodszych lat głęboko porusza, podobnie jak przesycający tę książkę nastrój nieuleczonego smutku.
"People"
Grażyna Szapołowska obdarzona jest nie tylko urodą, ale niewątpliwym talentem aktorskim. Jest w niej coś nieodparcie kobiecego. (…) Pokazała, iż potrafi zagrać bardzo różne postaci, a środki artystyczne, którymi dysponuje, predestynują ją do ról niejednoznacznych w swej ostatecznej wymowie.
Wiesława Czapińska
W autobiograficznej powieści autorka opowiada o emocjonalnej podróży, którą odbywa w dwóch przestrzeniach: realnej i umysłowej. Pierwsza ma określony czas i miejsce. Jest nim dom w Aninie i okres 13-14 tygodni, w trakcie których umierała matka bohaterki. Poszczególne zdarzenia zapisane w formie notatek czy relacji stanowią główną oś utworu i budzą pamięć – czyli drugą przestrzeń. Codzienność przecinają wspomnienia dzieciństwa, planów filmowych, miłości, spotkań, podróży. Obrazami z przeszłości sterują emocje i wrażliwość autorki. Spoza maski zimnej femme fatal przyczepionej jej przez media wyłania się wrażliwy człowiek, uważny obserwator ludzi i otaczającej rzeczywistości.
Grażyna Szapołowska urodziła się w Bydgoszczy w 1953 roku. Jest aktorką filmową, teatralną i telewizyjną, producentką, autorką zbioru opowiadań Pocałunki i współautorką scenariusza "Pola Negri". Od początku kariery zaznaczała swoją obecność w międzynarodowej kinematografii. W wielu europejskich produkcjach stworzyła znaczące kreacje, za które otrzymała liczne nagrody.
"Lubiewo bez cenzury" to "Lubiewo", jakiego bałem się opublikować w roku 2005. To nie tylko miła lektura, ale lektura traumatyczna, wstrętna i miła na raz. Porzygajcie się z rozkoszy. Michał Witkowski
Najsłynniejsza książka Michała Witkowskiego - błyskotliwy i bezkompromisowy "ciotowski" Dekameron. Kontrowersyjny opis środowiska gejowskiego czasów PRL i współczesnych - ukazuje się w nowej, zmienionej wersji. Autor przywrócił część skreślonych fragmentów, dopisał ciągi dalsze niektórym historiom, niektóre opowieści usunął "ponieważ działki w Lubiewie są drogie". Wybitna, błyskotliwa proza, pozostająca "work in progress", bo dopóki będę żył, dopóty tych pedalskich historyjek, powiedzonek, zwyczajów, ciągów dalszych będzie przybywało - zapewnia Autor.
To niezwykła publikacja. Książka jest spełnieniem marzeń szesnastoletniej Ani, podopiecznej Fundacji Gajusz, która opiekuje się dziećmi z chorobą nowotworową. Autorka pisze przede wszystkim o aniołach i spotkaniach z nimi, o niebie, ziemi i tworzeniu świata, o istocie życia, o zwykłych ludziach, których – podobnie jak jej – los nie oszczędza, i którzy zastanawiają się nad sensem istnienia. Zadaje pytania nie tylko o sens choroby, śmierć i o to, co nastąpi po niej, ale i o odpowiedzialność za swoje decyzje: za swoje życie i za swoją śmierć. Mimo że porusza trudne i mroczne tematy w jej sposobie ich ujmowania wyczuwa się nieuchwytną pogodę i blask. Ich atmosfera nie jest mroczna – rozjaśnia ją szum anielskich skrzydeł.
Wiele spośród opowiadań ma ciekawą formę literacką. Autorka z finezją posługuje się metaforą, czyniąc z niej główne narzędzie swojej twórczości.
Całość oprawiona pięknymi jednobarwnymi ilustracjami autorki i baśniowymi znanego ilustratora Marcina Piwowarskiego.
Ta książka jest wyrazem siły i wytrwałości Autorki. To także dowód na to, że „Wszystko jest możliwe” i że warto marzyć i walczyć!
Książka ukazuje ponury świat młodych ludzi z bardzo poważnymi problemami, którzy biorą narkotyki, kaleczą się, podejmują próby samobójcze. Wskazuje, że zbyt łatwo przychodzi nam ocenianie osób, które uważane są za trudne. Rzadko zaś mamy ochotę podjąć wysiłek i naprawdę poznać danego człowieka, by odkryć źródło jego kłopotu. Żadne problemy, nałogi, antyspołeczne zachowania młodych ludzi nie biorą się z powietrza. Książka stara się podpowiadać drogę wyjścia. Pomóc może nie tylko drugi człowiek, ale również kontakt z przyrodą, szczególnie ze zwierzętami, które postawione są w hierarchii na równi z człowiekiem. Narracja przeplatana jest opowiadaniami, przypowieściami, poezją, osobistymi przemyśleniami.
„Wisielec” traktuje o człowieku, który przeżył traumę w dzieciństwie i tak samo jak jego ojciec cierpi na zaburzenie osobowości z pogranicza, tzw. borderline. Nie mogąc sobie poradzić z własnymi emocjami i alkoholizmem, trafia na pewnym etapie życia do klasztoru. Ma nadzieję pozbierać się na tyle, aby powrócić odmienionym i zaopiekować się swoją rodziną: żoną i dwójką małoletnich córek. Moment wytrzeźwienia doprowadza go do coraz głębszych przemyśleń na temat otaczającego świata i powielanych schematów zachowań, czego efektem jest rozpad rodziny. Po powrocie z klasztoru, podczas rozpoczętego okresu abstynencji, bohater doświadcza także stanów z pogranicza śmierci. Sam zadaje sobie pytania: czy faktycznie oszalał, czy może jest jeszcze coś poza otaczającą go rzeczywistością? Czy uda mu się wyjść zwycięsko z pojedynku o swoją tożsamość?
To powieść z elementami strumienia świadomości, o rozwoju duchowym, zmianach życiowych, doświadczeniach poza ciałem i alkoholizmie.
„Wisielec” posiada swoją muzyczną adaptację dostępną na stronie http://www.dechiffon.com/video.html – akustyczny album „Fénix” o rockowym zabarwieniu. Muzyka jest w nierozerwalny sposób związana z książką, co staje się niezwykłym eksperymentem artystycznym.
Strona Autora: http://www.dechiffon.com
Fanpage książki na Facebooku: https://www.facebook.com/pages/Jacques-de-Chiffon-Wisielec/400971080013652
PATRONI:
magazyn "Prime"
Noir Cafe
Mimo spotykających nas niedorzeczności i niespodzianek, u kresu drogi każdego z nas czeka Ona – jedyna niechybna rzecz w naszym życiu. Dla jednych jest bezlitosna, okrutna i niesprawiedliwa, dla innych zaś jest wybawczynią, niosącą ulgę w znienawidzonej gehennie. Czy śmierć rzeczywiście przychodzi po nas niezależnie od naszej woli? Czego może doświadczyć dusza balansująca na granicy życia i snu wiecznego ciała? Czy w zaświatach można spotkać ludzi takich jak my?
Odpowiedzi na te pytania możemy odnaleźć na kartach powieści, jeśli tylko będziemy gotowi odbyć dzięki niej pewną niecodzienną podróż. Razem z bohaterem, który trafił do świata, w którym wcale nie zamierzał się znaleźć, odwiedzimy miejsca mniej lub bardziej osobliwe, spotkamy postaci o niekoniecznie przyjaznych zamiarach oraz staniemy się świadkami wydarzeń, które całej wędrówce nadadzą specyficzną symbolikę. A wszystko to odbędzie się pod czujnym okiem Lilith…
Mikołaj Więckowski – urodzony w 1994 roku student filologii angielskiej oraz gitarzysta basowy. Jak twierdzi obcowanie z literaturą zaczął dzięki swojej mamie, która do snu zamiast bajek czytała mu „Odyseję”. Lubi grę w szachy i dobrą muzykę. „Śmierć moja” jest jego debiutem literackim.
Podszepty pychy to książka zabierająca czytelnika do czterech różnych światów. Bohaterowie dwóch pierwszych opowiadań żyją w świadomości, że dzięki rewolucji technicznej posiedli atrybuty boskiej władzy do kreowania nowego rodzaju istnień, a przynajmniej decydowania o kształcie ich egzystencji. Bohaterów dwóch następnych opowiadań łączy potrzeba bycia zauważonym, docenionym lub po prostu kochanym. Pragną bliskości drugiego człowieka, ale w rzeczywistości, w której przyszło im żyć te proste, naturalne uczucia nie mogą być zaspokojone. Niewątpliwie autorka stworzyła intrygujące opowiadania, zawierające wiele spostrzeżeń odnoszących się do codziennego życia ludzi, ich wzajemnych relacji, marzeń i pragnień w całkiem nowej rzeczywistości, w której dominuje myśl innowacyjna i wszechobecna technologia. Ale czy dusza człowieka może być zastąpiona przez zaprogramowaną wersję istnienia, a miłość przez ścisłe procedury?
Niesamowita opowieść o Małym Księciu, który w poszukiwaniu prawdziwej przyjaźni postanawia opuścić swoją planetę i ukochaną Różę.
To poruszająca, wspaniała historia o dorastaniu, miłości i odpowiedzialności za drugiego człowieka, która pozostanie w sercu każdego, nawet dorosłego człowieka.
Czyta: Tomasz Sobczak.
Czy na pewno prawdziwa miłość wszystko pokona?
Czy jeśli ludzie się kochają, to zawsze tracą znaczenie wszystkie między nimi różnice?
Jaką rolę odgrywają wartości, które nam wpajano, w szukaniu partnera i postrzeganiu związku?
„Powiem Ci jak Cię kocham” to zbiór wartkich opowiadań, spisanych żywym językiem. Swoje historie przedstawiają ludzie w różnym wieku, różnych wyznań, różnych preferencji i oczekiwań – o różnych doświadczeniach. W tej antologii znajdziesz opisy z zakończeniem szczęśliwym, ale również przypadki dramatyczne. Czasem całkiem nieprawdopodobne – a czasem być może podobne do Twoich.
Autor książki, John Bowe, to amerykański dziennikarz, który poświęcił się kwestiom społecznym i odnalazł w reportażu. Do swoich bohaterów podchodzi z sympatią, ciepłem, ale i sporą dozą humoru – dzięki czemu ci otwierają się przed nim, swobodnie rysując nawet najbardziej intymne historie.
Opowiadania ułożone zostały w książce według „miłosnego stażu” ich autorów. Każda z narracji jest krótka – na tyle, by przeczytać od razu całą i mieć czas na jej przemyślenie. Relacje przedstawiono w pierwszej osobie, bez uwag ze strony autora książki – jeśli pojawiają się komentarze, to są to wyłącznie refleksje bohaterów.
Miejscami dosłowność i surowość sformułowań aż uderza. „Powiem Ci jak Cię kocham” to niezwykłe historie zwykłych ludzi – spisane dokładnie tak, jak je przedstawili.
Uwaga! Nie kupuj, jeśli oczekujesz czegoś jednorodnego i przewidywalnego.
Akcja tej wyjątkowej powieści z kluczem rozgrywa się na tle wydarzeń z lat 2001 - 2002, ataku terrorystycznego na Nowy Jork, sprawy arcybiskupa Paetza czy sporów o Radio Maryja.
Choć bohaterem głównym jest ksiądz, rozdarcia, pasje, marzenia, które się w nim kłębią, są udziałem każdego z nas.
Sześć opowieści.
O małości i słabościach. I o tym, co daje siłę.
O tym, jak to jest mieć ciało. O miłości. I o jej braku.
O rozpaczy i samotności. O kobietach i o mężczyznach.
A wszystkie o tym samym: o człowieku.
Oczko w głowie tatusia opowiada o tragicznym życiu córki Jamesa Joyce’a, Lucii, która większość życia (zmarła w 1982 roku) spędziła w szpitalach psychiatrycznych. Lucia Joyce zapowiadała się na świetną tancerkę, ćwiczyła nawet pod okiem Isadory Duncan, jednak około 1930 roku pojawiły się u niej pierwsze oznaki choroby psychicznej. W tym samym czasie nawiązała romans z Samuelem Beckettem, który zerwał z nią z powodu jej narastających problemów psychicznych. W 1934 roku Lucia została pacjentką Carla Junga, który postawił diagnozę - schizofrenia.
Historia autorstwa Mary M. Talbot i Bryana Talbota nie jest zwykłą biografią. Mary M. Talbot niejako przy okazji opowiada o swojej skomplikowanej relacji z ojcem, Jamesem Athertonem, wybitnym badaczem twórczości Joyce’a.
„Oczko w głowie tatusia” jest podwójnie fantastyczną książką dzięki doskonałemu wglądowi Mary Talbot w dwie relacje ojciec-córka i rysownikowi Bryan’owi Talbotowi, którego doskonałe ilustracje przeniosły mnie wstecz i przez międzywojenną Anglię i swingujący Paryż lat 20. i 30. Jest to jeden z najlepszych efektów wspólnej pracy jaki kiedykolwiek widziałem w komiksie. – Joe Sacco, twórca m.in. Strefa bezpieczeństwa Goražde.?
W ekranizacji tego dzieła Cormaca McCarthy?ego zagrali Samuel L. Jackson i Tommy Lee Jones.
W nowojorskim ciasnym mieszkanku spotykają się Czarny i Biały ? uniwersytecki profesor, który utracił sens życia i żyje w świecie bez Boga i były więzień, który wierzy w wielki plan, według którego toczy się życie na Ziemi. W ich dyskusji ścierają się dwa odmienne światopoglądy. Który zwycięży?
Zaplecze to pierwsza powieść Marty Syrwid. Odważna. Przekorna. Buntownicza. Klara jest głodna. Zjadła już swoją dzienną rację kalorii – pół kilo gotowanej fasoli. Czasem pije tylko szklankę soku. Musi być piękna. Musi być doskonała. By zemścić się na ojcu, który – gdy była mała – groził, że zamknie ją w piekarniku i odkręci gaz, a kiedy nie chciała jeść, wkładał jej głowę do talerza. By obronić się przed szkolną koleżanką Ewką, która pocięła jej nowe tenisówki. By zrobić na złość babci Irmie, która romansuje ze spasionym szewcem Benkiem i bogatym Włochem Maksymilianem. Klara zaczyna się odchudzać jeszcze w podstawówce. Przed liceum waży czterdzieści pięć kilogramów. Po maturze – czterdzieści. Przy stu siedemdziesięciu dwóch centymetrach wzrostu. Gdy nie może wytrzymać w domu, ucieka na zaplecze sklepu, który prowadzi jej matka. Tam opowiada swoją historię. Historię głodu, samotności. Zaplecze napisane jest niezwykle zmysłowo, miejscami brutalnie, językiem, który łączy różne style jak drażniące nozdrza zapachy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
