Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
„Szalony pątnik” Stefan Grabiński, czyta Leszek Filipowicz
Zbiór opowiadań wydanych w 1920 roku. W tekstach zawartych w tomie pojawia się motyw śmierci, szaleństwa. Opowiadania Grabińskiego to fascynująca podróż w głąb ludzkiego umysłu.
Mieszkańcy Little Tall Island czekali blisko 30 lat, by dowiedzieć się, co przydarzyło się mężowi Dolores Claiborne pewnego dnia latem 1963 roku podczas całkowitego zaćmienia Słońca. Podejrzana o zamordowanie swojej pracodawczyni, bogatej Very Donovan, Dolores niespodziewanie przyznaje się do popełnienia zupełnie innej zbrodni, uparcie jednak deklarując: 'Wszystko, co robiłam, robiłam z miłości'. Tak zaczyna sie jej niezwykła opowieść...
Drogi Czytelniku!
Mam nadzieję, że historie opisane w tej książce pomogą Ci zrozumieć lepiej świat i to, co dzieje się z każdym z nas, gdy na kartach życia ból miesza się z radością, miłość z nienawiścią, a lęk z potrzebą odwagi, by zmierzyć się z własnym losem i przeznaczeniem.
Autorka
***
" – Pielęgnowanie miłości podobne jest do pielęgnacji kwiatu, jeśli nie dbasz o swój kwiat, zapominasz o nim, to kwiat uschnie, jeśli będziesz go zbytnio podlewał – zgnije, lecz jeśli będziesz go właściwie pielęgnował, poświęcał mu dość czasu, to rozkwitnie w pełnej okazałości, podobnie jest z miłością.
– To piękne, co powiedziałeś, a czy o mnie dbasz tak samo jak o swój kwiat? – spytał chłopiec."
***
Dominika Wosiak, urodzona w Kaliszu, ukończyła studia geograficzne na Uniwersytecie Łódzkim. Od ponad ośmiu lat mieszka i pracuje w Londynie. Pisarstwo było jej wielką pasją od dziecka. "A jeśli..." – to jej debiut literacki.
Obecnie pracuje nad wydaniem bajek dla dzieci.
Elliott Cooper jest znanym chirurgiem zmagającym się ze śmiertelną chorobą. Największą radością jego życia jest dorosła już córka Angie, największym pragnieniem – jeszcze raz ujrzeć ukochaną Ilenę, zmarłą tragicznie przed trzydziestoma laty. Jego marzenie może się spełnić – Elliott otrzymuje w prezencie kilka pigułek umożliwiających podróż w czasie. Przez ciekawość zażywa jedną z nich i wkracza na ścieżkę nieprawdopodobnej przygody – cofa się w przeszłość, po raz kolejny przeżywa młodość. Czy zdoła zmienić bieg wydarzeń i uratować życie ukochanej? Czas zawsze mija zbyt szybko...
Zagubiona wśród swoich tęsknot, [bohaterka książki] obsesyjnie powraca do swojego pierwszego, nieudanego, a jednak mitycznego związku. Chciwie eksploatuje świat erotycznych przeżyć, poszukując ciał, które mogłaby kochać i przez które mogłaby być kochana. A jednak każda nowa znajomość demaskuje jej tragiczny brak zdolności zrozumienia innych i cieszenia się ich obecnością. Swoimi niemymi monologami odgradza się od rzeczywistości aż do granic obłędu; interpretacje i wrażenia zajmują miejsce rzeczywistych przeżyć. Drogi Zakodowany jest niczym stos nigdy nie wysłanych listów, z których wyłania się obraz szaleństwa. To intymna i śmiała opowieść o samotności zatłoczonej obcymi ludźmi i ogromie iluzji, który wytwarza wokół siebie obolałe, stęsknione za prawdziwym uczuciem JA.?
Marcin Kołakowski - urodzony w 1971 r. na Powiślu. Poeta, powieściopisarz, eseista. Laureat festiwalu FAMA 2011 w Świnoujściu. W tym samym roku debiutował, wydając jako współautor z Michałem Zabłockim i grupą poetów, którą nazwał Wielka Ósemka, zbiór bajek pod tytułem „Bajko-nurki”. W projekcie uczestniczyła też grupa fotografików pod opieką Tomasza Sikory. Teraz, po trzech latach, powraca swoją oniryczną powieścią „Człowiek, który nie mógł umrzeć”, w której fakty mieszają się z fikcją, a następny dzień jest wielką niewiadomą. Autor pisze od 1994 roku, jest twórcą licznych publikacji na Emultipoetry pod pseudonimem Tymon Dan.
Wiosną 1945 roku więźniowie obozu koncentracyjnego w Mellern doczekali się wyzwolenia. Wśród ocalałych znaleźli się Bucher i jego ukochana Ruth Holland.
Powieść E.M. Remarque’a to przejmujące studium obozowego życia: okrucieństwa, specyficznych hierarchii i bezwzględnych zasad, na których tle tym wyraźniej ujawnia się zarówno człowieczeństwo, jak i wszelka nieludzkość
Remarque z wielką znajomością ludzkiej psychiki zarysowuje charaktery i postawy bohaterów zza jednej i drugiej strony drutów, pokazując też, jak łatwo prześladowani mogą stać się prześladującymi.
Erich Maria Remarque (1898–1970) należał do pokolenia, które straciło młodość w okopach I wojny światowej. Nim zyskał sławę dzięki pacyfistycznej powieści Na Zachodzie bez zmian, parał się dziennikarstwem, był też księgowym, nauczycielem i organistą.
Po dojściu Hitlera do władzy książki Remarque’a trafiły na stos, a ich autor został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Lata II wojny światowej spędził w USA, gdzie powstała jedna z jego najlepszych powieści – Czas życia i czas śmierci.
Remarque nie był eksperymentatorem. Uznanie czytelników i krytyki zdobył za jędrny styl, „publicystyczną” aktualność tematyki, mistrzowskie budowanie scenerii i sylwetek bohaterów.
Murakami czuje się świetnie również w zwartej oszczędnej i precyzyjnej formie krótkiego opowiadania. Kilkoma słowami zarysowuje wyraziste, sugestywne światy, a każda z historii jest przekonująca, pełna i satysfakcjonująca.
Każdy z bohaterów odbywa jakąś podróż - czy to w rzeczywistym, geograficznym, czy jedynie wewnętrznym, duchowym wymiarze - do której bodźcem staje się tytułowe trzęsienie ziemi; każdy z nich odkrywa w sobie jakąś tajemnicę, którą próbuje przeniknąć albo po prostu pogodzić się z jej istnieniem; każdy ma jakąś obsesję, która zatruwa mu życie; każdy jest uwikłany bądź dopiero się wikła w skomplikowane relacje z innymi ludźmi, poprzez które następuje niejako wzajemna wymiana sekretnych duchowych labiryntów. Nieposkromiona wyobraźnia Murakamiego raz po raz rozsadza ramy realności, przenosząc czytelnika to w świat snów, to marzeń, to czystej surrealnej fantazji.
Powieść przedstawia historie człowieka uwikłanego w absurdalną sytuacje, jego bezsilne zmagania z tym, co go osacza, a czego nie potrafi dosiegnać i zrozumieć. Proces jest także ksiażką o władzy, w metaforyczny sposób oddaje zawikłane i mroczne relacje między ludźmi, jakie tworzą się w jej zhierarchizowanym systemie. Dzieło Kafki niesie wiele znakow zapytania i wymyka sie jednoznacznym interpretacjom.
Czyta Jarosław Gajewski.
Piękna i dobrze skonstruowana opowieść: epicka i niespieszna- realistyczna i psychologiczna, a przy tym tajemnicza, nasycona atmosferą niejasnego smutku i ulotnego żartu.
w POWIEŚCI Mackiewicza wydarzenia rozwijają się precyzyjnie jak w scenariuszu filmu kryminalnego. A jednak ich precyzyjnemu rysunkowi nieustannie towarzyszy coś niewypowiedzianego, tajemniczego... Mimo że akcja utworu rozgrywa się w ciągu sześciu lat, a tempo wydarzeń wcale nie jest szybkie, czytelnik ma wrażenie niezwykłej gęstości i intensywności zdarzeń.
Lufcik otwiera perspektywę na niewidzialną sieć międzyludzkich połączeń, po których osoby poruszają się jak wagony, odczepiane i doczepiane do różnych pociągów, oraz na świat doznań i refleksji rodzących się w chwilach tych spotkań. W centrum swojej powieści Dragan Velikić stawia wagon z imieniem Rudi Stupar, którego trasa życia-podróży wiedzie od małego miasteczka w Wojwodinie do Hanoweru, przez Belgrad, Budapeszt, Monachium. Niepewność, niemożność znalezienia swojego miejsca w życiu, paradoksalnie sprawiają, że los stawia przed nim interesujących ludzi i najdziwniejsze zajęcia, zaś jego życie, praca, miłości i przyjaźnie przynajmniej chwilowo wypełniają nieustannie towarzyszące mu poczucie pustki. Rudi wyjeżdża z Serbii na początku lat dziewięćdziesiątych, uciekając przed wojną i mobilizacją, nie wraca w obawie przed natowskim bombardowaniem. Uciekając przed rzeczywistością, ucieka także przed sobą. Odnajdując się, ucieka jednak dalej. Pulsowanie świata, podskórny bieg jednostkowej historii, to, co niedostrzegalne, zamknięte w prywatnych archiwach, wspomnieniach, próbach zgłębienia własnej przeszłości wraz ze świeżym powiewem przedostaje się przez niepozorny lufcik.
Krystyna Pieniążek-Marković
Chiara znalazła się w trudnym momencie życia. W tym samym czasie traci męża i pracę, i czuje się tak, jakby jej życie już nigdy miało nie wrócić do normy. Ma wrażenie, że wszystko co dobre w jej życiu już się zdarzyło i nie pozostała jej żadna dobra obietnica. Pewnego dnia psychoanalityczka proponuje jej pewną grę… Teraz zadaniem Chiary jest przez 10 minut dziennie robić coś, czego jeszcze nigdy nie robiła. Początkowo robi to bez przekonania, ale wkrótce okazuje się, że ta metoda odmienia jej życie… Książka rekomendowana przez 100 000 uszczęśliwionych Włoszek. Warto im zaufać i wraz z lekturą odzyskać utraconą radość życia!
FRAGMENT KSIĄŻKI:
Cristina jest właścicielką tego studia urody, żyje długimi chwilami ciszy, ma brązowe, inteligentne oczy, uwielbia czytać i zanurzać się - w morzu i w sobie samej.
To właśnie ona otworzyła drzwi, kiedy zadzwoniłam do studia natychmiast po wyjściu z gabinetu doktor T.
- Masz chwilkę? - spytałam.
- Ile czasu potrzebujesz?
- Dziesięć minut.
Cristina i Tiziana zawsze mnie strofują, że nigdy nie odważyłam się na całkowitą depilację czy eksperymentalny masaż, a więc na coś, co daje kosmetyczce możliwość wykazania się i satysfakcji większej niż tylko minimum umiejętności zaprezentowanych klientce.
- Okej, wchodź.
Kiedy wyjaśniam grę w dziesięć minut, w jej oczach pojawiają się niebezpieczne błyski. Zaczyna grzebać w jakiejś szufladzie i wyciąga całą kolekcję lakierów do paznokci. Zaczynam się bać.
Wybiera jeden, w kolorze fuksji. Z iskrzącymi drobinkami.
Boję się coraz bardziej.
- Ale... nie na dłonie...
- Właśnie że tak - mówi. - Dłonie i stopy. To może zająć troszkę więcej niż dziesięć minut, ale chyba to żaden problem? Zdejmij buty i siadaj.
Zdejmuję buty i siadam.
Jedyny kolor lakieru, jaki kiedykolwiek rozważałam, to czarny, a i to warunkowo.
Ponieważ piszesz książki, nie chcesz być uważana za rozhi-steryzowaną panienkę, która opowiada rozmaite historie, żeby zrozumieć siebie samą, ale chcesz uchodzić za surową, zaangażowaną intelektualistkę, poważną i bladą, wyglądającą na chorą - powtarzały mi zawsze Cristina i Tiziana.
Wydaje mi się, że jaskrawe kolory, zwłaszcza te błyszczące, pozwalają działać tej rzeczywistości, która mnie przeraża - odpowiadałam zawsze.
Słynna pierwsza powieść jednego z najpopularniejszych współczesnych autorów literatury młodzieżowej, który w USA został uznany autorem roku 2012 i osiągnął status kultowego
Najnowsza ksiażka Johna Greena, Gwiazd naszych wina, od ponad roku nr 1 na liście bestsellerów, „New York Timesa” i Najlepsza Książka Roku wg najbardziej liczących się mediów amerykańskich, bestseller m.in. w Wielkiej Brytanii i Niemczech, świetnie przyjęta przez polskich czytelników (premiera w Polsce w lutym 2013)
Bestseller „New York Timesa
Porównywany z przełomowym Buszującym w zbożu J.D. Salingera literacki debiut Johna Greena to powieść o myślących i wrażliwych młodych ludziach. Zbuntowanych, szukających intensywnych wrażeń i odpowiedzi na najważniejsze pytania: o miłość, która wywraca świat do góry nogami, o przyjaźń, której doświadcza się na całe życie. Niezapomniana opowieść o odkrywającym życie Milesie zakochanym w szalonej, zbuntowanej Alasce, dzięki której odnalazł Wielkie Być Może – czyli najintensywniejsze i najprawdziwsze doświadczenie rzeczywistości.
Nowe wydanie bestsellerowej powieści Anny Onichimowskiej. Bohaterowie książki – Grażyna i Kamil Niwiccy oraz ich dwaj synowie siedemnastoletni Jacek i siedmioletni Michał – tworzą zamożną, z pozoru szczęśliwą rodzinę. Jednak nic tu nie jest takie, jak się wydaje. Dla Grażyny liczy się przede wszystkim kariera, Kamil często nieobecny w domu ma problemy z alkoholem, a Jacek, który nigdy nie sprawiał kłopotów, też ma swój skrzętnie skrywany sekret. Lubi z dziewczyną zapalić trawkę. Nie dostrzega, kiedy nałóg wymyka mu się spod kontroli. Skupieni na własnych sprawach rodzice nie zauważają, że z ich synem dzieje się coś złego. Tajemnicę Jacka odkrywa za to mały Michał, który bacznie obserwuje starszego brata i chce być taki jak on. Wstrząsająca, oparta na faktach historia,
o której autorka napisała: „Nie uwolnię się od niej, póki jej sobie nie wyobrażę w najdrobniejszych szczegółach. Póki jej Wam nie opowiem”.
Saga rodzinną au rebours. Dwieście lat z życia pewnej szalonej hrabiowskiej rodziny opowiedziane w fotograficznym skrócie ? z tym, że słowo fotograficzny ma w tym wypadku kluczowe znaczenie. Snute w niej opowieści są jak przeźrocza latarni magicznej. Zaś tym kto rzuca na nie światło, kto pozwala zaistnieć im na wyimaginowanym ekranie czytelniczej świadomości - jest główny bohater powieści, niejaki Karol Lorak, osoba z gatunku tych, które zamiast czerpać z rzeczywistości pełnymi garściami, żyją ? na szczęście ? cudzym życiem.
Wiele lat Karol Lorak zbierał się do opowiedzenia tego, co teraz, nad tą atramentową rzeką, powoli nabiera kształtów? Do stworzenia zupełnie nowego, autonomicznego świata z przypadkowych fragmentów rzeczywistości. Ulokowania w fantastycznej przestrzeni tego, co działo się w całkiem realnym czasie. Do wymyślenia odpowiedniej scenografii i kostiumów dla wszystkiego, co zostało mu kiedyś opowiedziane (w czasie wigilii, rodzinnych spędów, długich spacerów) i dla tego, co sam przeżył, a co teraz przybiera trudną do określenia formę. Jakby zdarzenia nie następowały po sobie, linearnie, ale istniały równolegle...
Nocny gość, hipnotyczna powieść Fiony McFarlane, nie jest zwykłą historią o popełnionej zbrodni i rozwiązaniu jej zagadki. To historia, która wykracza poza swój suspens, by z wyjątkowym wdziękiem i wyczuciem opowiedzieć nam o starzeniu się, miłości, zaufaniu, zależności od drugiej osoby i o strachu; o procesach kolonizacyjnych; a także o rzeczach (i osobach), które znajdują się nie tam, gdzie powinny. Oto pisarka, która objawia nam się w pełni ukształtowana, czyniąc cuda z językiem i odnawiając naszą wiarę w moc literatury, w jej zdolność do opisywania tajemniczych wędrówek naszych umysłów.
Jak film Hitchcocka, psychologiczne studium manipulacji z mistrzowsko rozłożonymi napięciami. Cudownie czytać powieści, które pozostawiają uczucie lekkiego zdenerwowania.
„Marie Claire”
Nowy zbiór opowiadań japońskiego autora bestsellerów. Ze zbioru tego pochodzi opowiadanie Toni Takitani, które trafiło do rąk czytelników w ramach zeszłorocznej akcji Czytelmania
Znajdziemy tu uczłowieczone wrony, drańskie małpy, lodowego luda i sny, które kształtują nas samych i otaczające nas przedmioty według naszych życzeń. Czy to przypadkowe spotkanie we Włoszech, romantyczny wypad do Grecji, wakacje na Hawajach, czy też zwykła bezbarwna codzienność, wszędzie tam bohaterowie Murakamiego przeżywają swe miłości, rozczarowania i niedosyt w kontaktach z tymi, na których najbardziej im zależy.?
Narrator, młody nauczyciel literatury kocha się w swojej znajomej, początkującej powieściopisarce - Sumire. Ona jednak jest zakochana w Miu - swojej pracodawczyni, starszej od niej o 17 lat businesswoman. Miu nie odwzajemnia tych uczuć (nie wiadomo czy kocha w ogóle kogokolwiek). Obie kobiety wyjeżdżają do Grecji - teoretycznie w sprawach służbowych Miu, a naprawdę na wakacje. Miu wyjawia Sumire straszne przeżycie ze swej przeszłości, przeżycie, które sprawiło, że z dnia na dzień zupełnie osiwiała. Niedługo później Sumire znika, nie zostawiwszy żadnej informacji. Miu kontaktuje się z przyjacielem Sumire, ponieważ wie, że nie miała ona przed nim żadnych tajemnic. Ten przyjeżdża, by pomóc w odnalezieniu Sumire. Poszukiwanie rozwiązania zagadki na podstawie nielicznych śladów, jak na przykład pełen niejasności dziennik Sumire, stały się dla Murakami pretekstem do przedstawienia wzruszającego studium miłości, seksualności i przyjaźni, a jednocześnie do napisania wciągającej, tajemniczej, niemal przygodowej opowieści.
Paweł Iwanowicz Cziczikow przemierza w interesach rosyjską prowincję.
Pije szampana z prezesem sądu, gra w wista z policmajstrem, chadza na bale do gubernatora, zachwyca miejscowe damy. Uważnie obserwuje rosyjskie inferno z jego namiętnościami, hulankami, łajdactwem i korupcją.
Szukając martwych dusz na sprzedaż, spotyka żywych, choć naznaczonych już przez piekło ludzi. Cziczikow niczym Dante zstępuje w coraz to niższe kręgi, napotykając gburów, łapówkarzy i pijaków, by wreszcie spotkać samego siebie.
Autor „Martwych dusz”, targany wyrzutami sumienia, zmagał się z własnymi poglądami – kilkukrotnie palił rękopisy, w których próbował tłumaczyć swoją postawę wobec Rosji i Rosjan.
Pełne wydanie klasyki literatury w nowym przekładzie Wiktora Dłuskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
