Książka jest pionierską pozycją na polskim rynku wydawniczym przedstawiającą efekty współpracy badaczy z różnych dyscyplin nauk społecznych. Tym co łączy autorów, pomimo wykorzystywania różnych pojęć i modeli poznawczych, jest podejście ewolucyjne związane z przekonaniem, że człowiek i całe społeczeństwa są efektem długotrwałych procesów rozwojowych. Procesy te mają pewne swoje reguły.
Książka jest efektem trzyletniej współpracy naukowców poznańskiego środowiska akademickiego w ramach interdyscyplinarnego seminarium pt. „Paradygmat ewolucji w naukach społecznych". Biorą w nim udział naukowcy kilku poznańskich uczelni: Uniwersytetu Ekonomicznego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Uniwersytetu Przyrodniczego, a także Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości. Uczestnikami seminarium są również pracownicy uczelni spoza Poznania: Uniwersytetu Gdańskiego, Uniwersytetu Szczecińskiego, Uniwersytetu Zielonogórskiego i Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu. Głównym celem seminarium jest integracja nauk społecznych za pomocą paradygmatu ewolucji poprzez dyskusje, dzielenie się wiedzą i kooperację w ramach wspólnych projektów. W seminariach uczestniczą przedstawiciele różnych dyscyplin: ekonomiści, psycholodzy, socjolodzy, kognitywiści, prawnicy, antropolodzy, językoznawcy, biolodzy, zoolodzy i informatycy.
Książka jest dziełem wyjątkowo oryginalnym i użytecznym. Pokazuje nowe możliwości wspólnego prowadzenia badań i wzbogacania wiedzy z obszaru nauk społecznych, a także humanistycznych. Może być inspiracją dla różnych środowisk naukowych w zakresie organizowania zespołów interdyscyplinarnych. Dobrym przykładem jest rozwój ekonomii ewolucyjnej jako efekt współpracy ekonomistów, psychologów, socjologów, a także przedstawicieli innych dyscyplin. Książka jest przeznaczona nie tylko dla wykładowców, ale też dla doktorantów, studentów, menedżerów, polityków i wszystkich zainteresowanych nowymi trendami w nauce.
Książka stanowi studium teoretyczno-empiryczne promocji jako narzędzia stosowanego przez duże polskie miasta. Na podstawie publikacji z zakresu rozwoju regionalnego, marketingu terytorialnego, a także obowiązujących aktów prawnych w publikacji pokazano, że promocja jest głównym obszarem aktywności marketingowej miasta.
W pracy zaproponowano ponadto definicję aktywności promocyjnej miasta, uwzględniającą wieloaspektowość tego pojęcia. W dalszej kolejności zwrócono uwagę na ograniczoność dostępnych danych wtórnych pozwalających na syntetyczny pomiar aktywności promocyjnej polskich miast.
W części metodycznej pracy przedstawione zostały założenia oraz przebieg badań, które umożliwiły pozyskanie informacji od 51 spośród 59 miast wytypowanych do badań. Ponadto zaproponowane zostały metody statystyczne oraz taksonomiczne, które wykorzystano do analizy oraz oceny aktywności promocyjnej 51 miast oraz jej uwarunkowań.
W części kolejnej przedstawione zostały wyniki badań empirycznych pozwalające na porównanie aktywności promocyjnej badanych miast, w tym z wykorzystaniem syntetycznego miernika aktywności promocyjnej.
Oprócz zestawienia syntetycznego i uporządkowania 51 badanych miast z perspektywy ich łącznej aktywności promocyjnej przedstawiono również szereg szczegółowych analiz ukazujących głównych adresatów promocji miast, skalę prowadzonych przez samorządy badań marketingowych, sposoby i skalę wykorzystania różnorodnych narzędzi promocji miasta. Przeprowadzone analizy pozwoliły ponadto na przedstawienie głównych stymulant oraz barier aktywności promocyjnej miast, któremu to zagadnieniu poświęcano dotychczas niewiele uwagi w publikacjach z zakresu marketingu terytorialnego czy promocji miast. W końcowej części pracy przedstawiono wnioski oraz rekomendacje dla władz samorządowych, które mogą być użytecznymi wskazówkami dla pracowników samorządów różnych szczebli zajmujących się promocją jednostek terytorialnych.
Autor analizuje procesy generowania kapitału społecznego przez polskich kibiców piłkarskich oraz mechanizmy transferu tego kapitału i form jego wykorzystania poza stadionami, a także czynniki strukturalne sprzyjające efektywnej współpracy kibiców w różnych obszarach życia społecznego.Pozastadionowy kapitał społeczny dostrzegalny jest w kolektywnych aktywnościach kibiców w trzech głównych sferach: zorganizowanych działaniach grup chuliganów, aktywnościach stowarzyszeń kibicowskich w tym działaniach społecznych i charytatywnych oraz zorganizowanej działalności na rzecz własnego klubu. Relacje z trybun przenoszone są też często do życia prywatnego, z czego kibice czerpią pewne korzyści indywidualne, wynikające z przynależności do grupy.W podsumowaniu autor ukazuje procesy przemian w środowisku kibiców piłkarskich w kontekście transformacji polskiego społeczeństwa. W powszechnej świadomości społecznej funkcjonuje ambiwalentny obraz środowiska fanatycznych kibiców piłkarskich w Polsce. Z jednej strony są oni kojarzeni z często spektakularnymi wybrykami chuligańskimi na stadionach oraz bijatykami w lasach i na autostradach. Z drugiej strony, kibice potrafią wykorzystywać swoją liczebność i umiejętności organizacyjne w celach prospołecznych: animować akcje charytatywne czy zbiórki na rzecz potrzebujących. Potrafią również działać na potrzeby swojego klubu, a w niektórych przypadkach nawet reanimować kluby upadłe z powodów finansowych.Książka powinna zainteresować nie tylko naukowców badających zagadnienia związane ze sportem, kibicami i kapitałem społecznym, lecz także badaczy zajmujących się subkulturami, społeczeństwem obywatelskim, kryminologów, dziennikarzy sportowych, działaczy piłkarskich na szczeblu zarówno klubowym, jak i centralnym, ekspertów z zakresu zarządzania bezpieczeństwem wydarzeń piłkarskich, aktywistów oraz studentów nauk społecznych.
O czym i jak pisała Teresa Torańska? Jakich używała strategii konwersacyjnych? Na czym polegała jej mistrzowska metoda? Na te i inne pytania odpowiada książka Kai Rostkowskiej-Biszczanik, poświęcona analizie gatunkowej wywiadów Torańskiej. Autorka kładzie szczególny nacisk na techniki i strategie interakcyjne stosowane przez mistrzynię rozmowy, począwszy od płaszczyzny kompozycyjnej, poprzez aspekty komunikologiczne, konwersacyjne i retoryczne, skończywszy zaś na autokreacji Torańskiej i skomplikowanej kreacji bohaterów jej wywiadów.Czytelnik znajdzie tu charakterystykę dialogów Torańskiej w odniesieniu do wzorca gatunkowego i wskazanie modyfikacji genologicznych przez nią dokonywanych. Opracowanie ma charakter naukowy (łączy perspektywę języko- i literaturoznawczą), ale ma też wyraźny walor praktyczny. Opisane techniki prowadzenia wywiadów przez Teresę Torańską mogą być adaptowane oraz rozwijane w praktyce dziennikarskiej.Książka może zainteresować nie tylko przedstawicieli kręgów naukowych, ale i środowisko medialne.Opisane techniki prowadzenia wywiadów mogą być adaptowane oraz rozwijane w praktyce dziennikarskiej. Książka jest przeznaczona dla medioznawców, językoznawców, teoretyków literatury, a także dziennikarzy i specjalistów zajmujących się komunikacją medialną.
"Koniec końców główne pytanie tej książki jest następujące: gdyby nie istniała hierarchia zawodów i przedmiotów, gdyby nikt się nie bał, że zostanie przyłapany na niewiedzy, gdyby nie przytłaczał nas ciężar konieczności zapewnienia bezpieczeństwa finansowego, gdyby nie było zranionego dziecka…
Gdybyś więc miał wybór, to, zupełnie szczerze: dokąd zaprowadziłby Cię Twój entuzjazm?
Co dziś jeszcze wciąż budzi Twój entuzjazm?"
- André Stern
André Stern jest gitarzystą, lutnikiem i pisarzem i nigdy nie chodził do szkoły. Jak sam mówi, jest dzieckiem, któremu nigdy nie przerwano zabawy, które uczy się kierowane entuzjazmem.
Ta książka składa się z opowieści, myśli i świadectw, które ukazują entuzjazm jako siłę życiową ludzi w każdym wieku.
Co zrobić, gdy nie idzie Ci nauka języka obcego?
A jeśli dziecko nie chce grać na dopiero co kupionym instrumencie?
Może czujesz, że utraciłeś już swój entuzjazm?
Opierając się na badaniach neurobiologa prof. Geralda Huthera André Stern odpowiada na te i inne pytania.
Autor zaprasza do chwili refleksji nad entuzjazmem – tą ogromną energią, którą natura obdarzyła każdego z nas.
"Parę minut zaufania, parę minut uwagi poświęconej entuzjazmowi dzieci zmieni ich życie – i z pokolenia na pokolenie zmieni świat".
- André Stern
Trzon publikacji stanowią teksty napisane na podstawie referatów wygłoszonych w trakcie dorocznej konferencji Sekcji Wykładowców Katolickiej Nauki Społecznej i Instytutu Politologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, która odbyła się w dniach 19-21 czerwca 2017 r. Wspomnianych 7 referatów oraz 8 tekstów niezależnych porusza tematykę przemian społecznych zachodzących we współczesnym świecie. Jak sugeruje tytuł, autorzy przyczyn wydarzeń szukają zarówno w kryzysie elit, jak i tendencjach obejmujących całe społeczeństwo. Przedstawione są historyczne przykłady buntu mas, analiza obecnej sytuacji w Polsce i na świecie oraz to, jak Kościół radzi sobie z wyzwaniami codzienności i jak odbierany jest przez Polaków.
Oto pierwsze polskie wydanie tomu esejów jednego z najwybitniejszych i najbardziej „kultowych” intelektualistów XX wieku, na dodatek z naszych stron środkowej Europy, bo urodzonego w Pradze. Vilém Flusser (1920–1991), filozof mediów i ich „prorok”, który przewidział niektóre dzisiejsze instytucje medialne, wyemigrował z Czechosłowacji po zajęciu jej przez nazistowskie Niemcy (był pochodzenia żydowskiego) i na koniec znalazł się w Brazylii. W latach siedemdziesiątych XX wieku wrócił do Europy. Pisał w pięciu językach na całe spektrum tematów od sztuki po technologię. Jego zainteresowania skupiały się jednak wokół stworzonej przezeń nowej dyscypliny, którą nazywał „komunikologią”. W Polsce znany jest tylko z obszernego eseju "Ku filozofii fotografii" (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2015). Niniejszy wybór (tekstów pisanych po angielsku) stanowi po części premierę światową, jako że niektóre z ponad dwudziestu zamieszczonych w nim esejów nie były jeszcze nigdzie publikowane. Są to prace z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, skupione wokół problematyki pisma i obrazu. Autor dostrzega, że kultura pisma doświadcza kryzysu w konfrontacji z kulturą obrazu (film, telewizja), bo pismo, z natury linearne, a więc jednowymiarowe, niejako „przegrywa” z dwuwymiarowym obrazem. Nie ma jednak na myśli tak potępianej dziś „kultury obrazkowej”, lecz obraz jako nową, pozytywną możliwość komunikacyjną. Flusser, przedwcześnie zmarły po wypadku samochodowym, zdążył nam wiele powiedzieć o naszych czasach.
Struktura książki, logiczna i spójna, prowadzi czytelnika od opisu nowego paradygmatu antropologicznego i etycznego w społeczeństwie sieci, poprzez społeczno-kulturowe implikacje społeczeństwa sieciowego, aż po część poświęconą Kościołowi i jego społecznej nauce w relacji do teorii społeczeństwa sieci. Ta ostatnia, bodaj najistotniejsza część publikacji, odnosi się do kilku wybranych kwestii: do personalizmu, wspólnotowości oraz zasad życia społecznego traktowanych jako kluczowe z perspektywy społeczeństwa sieci widzianego jako wyzwanie dla Kościoła. Praca tak skomponowana doskonale wpisuje się w postulowany współcześnie paradygmat multidyscyplinarności badań. Pani Kosche realizuje bowiem rzecz niełatwą i – w znacznym stopniu – nowatorską. Nie jest bowiem łatwo płynąć pod prąd współczesnych trendów badawczych, zwłaszcza na styku socjologii i etyki. Autorka jednak z powodzeniem eksploruje niepewne tereny pograniczne.
Czytelnik ma okazję śledzić wraz z Autorką odpowiedź na arcyważne pytania: na ile opisane przez Castellsa procesy usieciowienia społeczeństwa winny znaleźć swoje odniesienie we współczesnym działaniu i formach pracy apostolskiej Kościoła? Jak dalece wpływają one na dotychczasowe kategorie antropologiczne i etyczne oraz jakie mają konsekwencje w życiu społecznym? Czy Kościół w swoim posłannictwie korzysta z dorobku Castellsa? Jak połączyć życie z wiarą oraz działanie w sieci? Czy chrześcijanin powinien uciekać od technologii, czy też włączyć się aktywnie w jej tworzenie? Czy wizja Castellsa jest całościowa i odpowiada doktrynie katolickiej, czy też redukcyjna i wymaga uzupełnienia o jakieś aspekty?
Ks. dr hab. prof. Arkadiusz Wuwer
Czy umysł można trenować, tak jak trenuje się mięśnie? Jak trzeba zorganizować trening mentalny, aby miał sens? Czy efekty takiego treningu są wydatne? Czy są długotrwałe? Czy efekty treningu generalizują się, obejmując nie tylko ćwiczoną funkcję lub sprawność, ale również sprawności ogólne, w tym inteligencję? Czy ma znaczenie, kto trenuje jaką ma wyjściową sprawność umysłową lub poziom inteligencji?Ludzie zawsze marzyli o ulepszeniu samych siebie. Filozofia, szczególnie etyka filozoficzna, była uprawiana jako refleksja nad moralnością, ale też jako możliwa droga moralnego doskonalenia człowieka. Systemów religijnych właściwie nie sposób sobie wyobrazić bez takiego czy innego programu moralnego samodoskonalenia. Czy te wysiłki coś dały, to osobna kwestia.Wraz z rozwojem nowożytnej nauki, marzenia o ulepszeniu człowieka objęły inne, poza moralnością, obszary i dziedziny życia. Rozwój biologii i medycyny poprawił stan naszego zdrowia, wydłużył czas życia i poprawił jego jakość. Rozwój fizyki i chemii zmienił otoczenie człowieka i zwielokrotnił jego możliwości. O rewolucji informacyjnej można powiedzieć, że zmieniła nasze życie gwałtownie i radykalnie. Czy poprawiła, to się dopiero okaże.Na tym tle ostatnio szczególnie wyróżniają się treningi poznawcze. W przeciwieństwie do psychoterapii, ich praktykowanie nie wymaga żadnego certyfikatu. A ponieważ daje się zauważyć silna i szeroko rozpowszechniona wiara w ich skuteczność, coraz więcej osób i firm funduje sobie lub swoim pracownikom tego rodzaju usługi.Trening poznawczy dzisiaj to nie tylko dziedzina badań, ale również coraz bardziej rosnący biznes. Na rynku działają liczne firmy sprzedające zestawy ćwiczeń poznawczych, zwykle w postaci gier komputerowych. Produkty te są na ogół reklamowane jako ćwiczenia rozwijające mózg, a konkretny zestaw ćwiczeń poznawczych zazwyczaj nosi nazwę zawiązującą do euronauka, np. neurobik (ang. Neurobics), w analogii do aerobiku . Nie znaczy to oczywiście, że mamy tu do czynienia z oddziaływaniem bezpośrednio ulepszającym mózg, dane empiryczne dotyczące skuteczności neurotreningów nakazują daleko posunięty sceptycyzm.W związku z możliwymi nadużyciami, a także ze względu na naturalną potrzebę poznawczą, trzeba postawić pytanie o skuteczność treningu poznawczego. Temu służy ta książka. Jej głównym celem jest przedstawienie czytelnikowi ogólnej panoramy tego obszaru badawczego i aplikacyjnego współczesnej psychologii, który dotyczy różnych form treningu poznawczego. Opisując treningi, będziemy wielokrotnie stawiać pytanie, czy są one skutecznym narzędziem usprawniania różnych funkcji umysłu ludzkiego. A badając skuteczność, trzeba poddać się rygorom intelektualnym wymaganym od metodologicznie poprawnego badania naukowego.
Politykę społeczną zwykło się pojmować jako działalność państwa ukierunkowaną na podnoszenie standardu i jakości życia ludzi. Książka Lokalne obywatelstwo społeczne w polityce społecznej. Przykład wychowania przedszkolnego proponuje spojrzenie dopełniające tę perspektywę. W jego centrum jest zainteresowanie polityką społeczną jako zbiorem formalnych i nieformalnych zasad członkostwa we wspólnocie politycznej na poziomie lokalnym. Praca rozwija autorską koncepcję lokalnego obywatelstwa społecznego rozumianego jako status osób we wspólnocie politycznej, wyrażony w realnym dostępie do usług publicznych świadczonych w gminie. Jej zastosowanie w badaniach nad polityką wychowania przedszkolnego w Polsce ujawniło mechanizmy różnicowania pozycji obywateli między gminami i wewnątrz nich. Badania empiryczne zrealizowane w czterech miejscowościach pozwoliły przy tym stwierdzić, że wzorce lokalnego obywatelstwa społecznego w edukacji przedszkolnej przełamują dychotomie teoretycznych stanowisk – są specyficznym połączeniem ideału egalitaryzującego uniwersalizmu i koncepcji zespolenia uprawnień z określonymi obowiązkami rodzica-obywatela gminy.
Atutem książki jest jej temat – obywatelstwo społeczne. Aktualność tej problematyki w czasach wyłaniania się nowego ładu społeczno-politycznego oraz nowego, opartego na usługach społecznych (do których należy opieka przedszkolna) modelu polityki społecznej jest niekwestionowana. Zaletą opracowania jest też bez wątpienia przyjęte w pracy nowatorskie podejście do lokalnego obywatelstwa społecznego oraz przeprowadzona starannie analiza empiryczna. Choćby dla tych powodów warto podjąć lekturę książki intersującej nie tylko dla czytelników zajmujących się zawodowo tą problematyką,lecz także dla wykładowców i studentów polityki społecznej i innych nauk społecznych.
Z recenzji wydawniczej prof. UŁ dr hab. Jerzego Krzyszkowskiego
W tomie publikują:
Piotr Binder, Marta Bożewicz, Anna Cybulko, Anna Kurowska, Maria Theiss, Klaudia Wolniewicz-Slomka.
Książka obnaża pewne społeczne złudzenie. Wiarę w coś, za czym nie nadążamy i co zdaje się nas przerastać. To rodzaj zbudowanej przez nas samych makiety, która pomaga nie dostrzegać problemów. Pozorny świat, w który chcemy wierzyć i dla którego chcemy znaleźć uzasadnienie – niczym bogowie.
Czym są światy zastępcze? W jaki sposób stały się zbiorowym mechanizmem ucieczki? Co nas do owej ucieczki zmusza?
Coraz częstsze uzależnienia od mediów społecznościowych, reality show, własnego wizerunku i popularności czy rzeczywistości wirtualnej oraz zjawiska takie jak kult młodości, samotność w sieci, zobojętnienie biznesu, radykalizacja polityki czy fundamentalizm to tematy zastępcze naszych czasów. Kultura popularna przez obietnice bez pokrycia przyczynia się do osamotnienia. Ostatecznie jednak to sami siebie opuszczamy.
Autor opisuje zjawisko wspólnej samotności, która staje się w grupie społecznej złowrogim, uzależniającym światem zastępczym. Błędnym kołem pozorów, które mają przynieść chwilowe ukojenie, zastępując realne problemy. Utrwalona w kulturze wspólna samotność staje się groźna i nieprzewidywalna, odbiera poczucie sensu życia, jednocześnie nadając życiu sens pozorny.
Książka jest próbą zrozumienia przyczyn ucieczki w quasi-rzeczywistość oraz źródeł i funkcji błędnych kół grupowych konfliktów wzmacnianych przez kulturę. Do czego potrzebne jest nam podtrzymywanie złudzeń dotyczących tego, co daje nam poczucie szczęścia? Dlaczego zapisujemy te złudzenia w kulturze, spektakularnie oszukując samych siebie? Decydując się na uczestnictwo w aktach zbiorowej iluzji, tworząc misterną strukturę myślenia życzeniowego, makietę rzeczywistości, na której ma się rozegrać osobisty spektakl, sami budujemy światy zastępcze, dajemy im uprawomocnienie i zasilamy je własnym życiem.
Książka Pawła Wojciechowskiego oddaje spojrzenie współczesnego człowieka Zachodu na to, co dała nam kultura, czym nas nakarmiła. Przede wszystkim jednak autor stara się wskazać, jaki rachunek owa kultura może nam wystawić, jeśli całkowicie pochłonie nas tworzenie iluzji świata.
„Światy zastępcze” to lektura dla wszystkich psychologów, socjologów, filozofów, kulturoznawców i psychoterapeutów pragnących poszerzyć swoje horyzonty, a także dla każdego, kto interesuje się drugim człowiekiem i chciałby nauczyć się doświadczać autentycznego Spotkania. Dla wszystkich, którzy chcą się ustrzec przed pułapkami dzisiejszych światów zastępczych, przed wewnętrzną pustką, wypaleniem i samotnością.
Agnieszka Rynowiecka
psycholog, certyfikowana psychoterapeutka Sekcji Naukowej Psychoterapii PTP
Antologia tłumaczeń pięciu tekstów anglo- i niemieckojęzycznych została przygotowana u progu kolejnej reformy systemu nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce. Ma cechy dobrego podręcznika metodologii badań społecznych oraz dostarcza użytecznych narzędzi opisywania zmian zachodzących w rodzimym szkolnictwie wyższym. Pozwala jednocześnie uzyskać perspektywę porównawczą zapoznając czytelnika z konkretnymi kategoriami analitycznymi stosowanymi do opisu stanu sytuacji bieżącej i scenariuszy rozwoju szkolnictwa wyższego w przyszłości w innych krajach. Używane w tekstach narzędzia analizy dyskursu stają się szczególnie przydatne w warunkach wyraźnie nasilonej, publicznej dyskusji na temat problemów polskiej nauki i edukacji akademickiej, w której głos zabierają różni aktorzy społeczni: dziennikarze, akademicy, politycy, przedsiębiorcy. Teorie i badania dyskursu zastosowane w rozprawach zamieszczonych w antologii dostarczają pojęć i kategorii zapewniających bardziej świadomy udział w tej debacie oraz pozwalają zrozumieć, w jaki sposób dzieje uniwersytetu zależą od tego, kto, co i jak o nim mówi. Dla badaczy i badaczek uniwersytetu kwestie związane z dyskursem nie powinny być obojętne.
Pokolenie Z to młode osoby, w 2018 r. w wieku 6–23 lat, dla których podłączenie do internetu stanowi nieodłączny element codzienności. Celem publikacji jest charakterystyka wykorzystania technologii mobilnych przez reprezentantów tego pokolenia w procesie podejmowania decyzji zakupowych oraz znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy i jak działania marketingowe przedsiębiorstw w środowisku technologii mobilnych wpływają na przebieg tego procesu wśród młodych konsumentów.
W książce przedstawiono odpowiedzi na następujące pytania:
– Czy pokolenie Z jest jednorodne? Czy w ramach pokolenia Z można wyróżnić segmenty konsumentów ze względu na wiek, określone wzorce zachowań, kryteria psycho- i socjograficzne?
– W jaki sposób pokolenie Z korzysta z technologii mobilnych?
– Jak przebiegają poszczególne etapy procesu podejmowania decyzji zakupowych z wykorzystaniem technologii mobilnych?
– Jakie preferencje w procesie podejmowania decyzji zakupowych wykazują przedstawiciele pokolenia Z w związku z używaniem technologii sieciowych i mobilnych?
– Czy i w jaki sposób komunikaty marketingowe wysyłane przez firmy na urządzenia mobilne wpływają na zachowania konsumenckie reprezentantów pokolenia Z?
– Jak i w jakim celu przedstawiciele pokolenia Z komunikują się z markami?
– Czy i w jaki sposób reprezentanci pokolenia Z reagują na komunikaty marketingowe na urządzeniach mobilnych?
– W jaki sposób firmy mogą wykorzystać technologie mobilne do komunikacji z konsumentami pokolenia Z?
W tym międzynarodowym bestsellerze Nikki Sixx zabiera nas w podróż opisującą jedne z najbardziej wstrząsających i przerażających doświadczeń związanych z uzależnieniem jakie kiedykolwiek zostały opublikowane.Dzienniki Heroinowe to druzgocące wspomnienia, surowe i niesamowite dzienniki w których obserwujemy jak główny bohater sięga dna a następnie podejmuje odważną decyzję o wyrwaniu się z nałogu i rozpoczęciu wszystkiego od nowa.Alkohol, kwas, kokaina to były tylko przelotne znajomości. Ale kiedy spotkałem heroinę, to była dopiero prawdziwa miłość Nikki Sixx.
O jej poprzedniej książce Krystyna Janda mówiła, że to specjalna, mocna i poruszająca lektura.Marta Abramowicz, autorka bestsellera Zakonnice odchodzą po cichu, powraca z nowym reportażem! Książka Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica porusza, bo przełamuje kolejne tabu. Ten, kto ją przeczyta, inaczej spojrzy na nasz kraj.Ludzie znają dzieci księży. Znają ich matki i ojców. Ale o tym się głośno nie rozmawia. Niektórzy mówią - tabu. Inni - hańba. Wszyscy wiedzą, że księża nie przestrzegają celibatu. Jest to wiedza tak powszechna, że u wielu nie budzi ani zgorszenia, ani zdziwienia. A więc skąd ta tajemnica? Dlaczego matki są odsądzane od czci i wiary, a księży-ojców oczyszcza się ze wszystkich grzechów?Co jest ważniejsze: dobro dziecka czy dobro Kościoła? Co usłyszymy, gdy dzieci księży zaczną głośno mówić o swoich rodzinach?W reportażu Marty Abramowicz znajdziecie odpowiedzi.
Rafał Habielski, Paweł Machcewicz, „Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa w latach 1950–1975”
Powstałe z inicjatywy Stanów Zjednoczonych Radio Wolna Europa było jednym z najważniejszych oręży Zachodu w zimnej wojnie. To dzięki RWE przełamany został monopol informacyjny reżimów komunistycznych za żelazną kurtyną. Cele Radia były polityczne, ale podejmowało ono różne tematy – mówiło o sprawach międzynarodowych, sytuacji w bloku wschodnim i na Zachodzie, o literaturze, muzyce, sztuce, historii.
Polska sekcja RWE rozpoczęła emisję w 1950 roku. Od roku 1952, przez dwadzieścia trzy lata, kierował nią Jan Nowak-Jeziorański. Zespół Rozgłośni musiał mierzyć się m.in. z kampanią zniesławiającą oraz zagłuszaniem programu w PRL, a także z amerykańską polityką wobec Polski: zmienną, często sprawiającą wrażenie bardziej zestawu haseł niż spójnego planu. Mimo to liczba słuchaczy stale rosła.
Pierwszy tom „Dokumentów i materiałów do dziejów Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa” przedstawia wszystkie najważniejsze aspekty fenomenu RWE – okoliczności polityczne, cele i metody, poglądy zespołu oraz ograniczenia. Książka zawiera m.in. nieznane szerzej dokumenty z postulatami strony amerykańskiej, które obrazują determinację Nowaka świadomego skali możliwości i zadań Radia.
„W lutym 1958 roku Nowak został poinformowany o projekcie wprowadzenia wstępnej, tj. przeprowadzanej przed emisją, kontroli treści audycji przez urzędników amerykańskich znających język polski. Zasadzie tej, zgodnie z którą stworzona miała być nowa jednostka organizacyjna w strukturze RWE (potocznie «Control Unit»), podlegać miały wszystkie sekcje RWE. Tym razem opór był twardy. Nowak oświadczył, że nie będzie mógł się podporządkować zarządzeniu, a jego stanowisko jest «ostateczne». Uważał, że gdyby doszło do stosowania cenzury prewencyjnej, nie miałby «możliwości jakiejkolwiek obrony bardziej niezależnej linii politycznej» i nie mógłby «skutecznie przeciwstawiać się różnym naciskom». Zespół solidaryzował się z jego stanowiskiem, podjęto decyzję w sprawie zbiorowej dymisji sekcji polskiej, co – gdyby do niej doszło – byłoby dla Amerykanów poważnym problemem, politycznym i propagandowym; pracownicy Rozgłośni mającej wolność w nazwie i mówiącej w jej imieniu protestowaliby przeciw jej ograniczaniu”.
Rafał Habielski, Paweł Machcewicz
Rafał Habielski (1957) – historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Znawca historii polskiej prasy. W kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się losy polskiej emigracji po II wojnie światowej. Za książkę „Życie społeczne i kulturalne emigracji” otrzymał w 2001 roku Nagrodę im. Jerzego Giedroycia. Jest członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
Paweł Machcewicz (1966) – historyk, profesor zwyczajny w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 2008–2017 dyrektor Muzeum Drugiej Wojny Światowej w Gdańsku. Autor wielu książek, m.in. „Władysław Gomułka” (1995), „Emigracja w polityce międzynarodowej” (1999), „«Monachijska menażeria», walka z Radiem Wolna Europa 1950–1989” (2007). Laureat m.in. Nagrody Historycznej Tygodnika „Polityka” (1994) i Nagrody im. Jerzego Giedroycia (2001).
Opracowanie Kamila Kamińska-Chełminiak, Piotr Swacha
Wydanie pierwsze, Wrocław 2018
Seria Świadkowie Historii, Dokumenty i materiały do dziejów Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, t. I
Projekt okładki Agnieszka Pasierska
ISBN 978-83-65588-72-2
ISBN serii 978-83-65588-71-5
Opracowanie graficzne Robert Oleś / d2d.pl
Rozmowy Ignacego Dudkiewicza z ks. prof. Andrzejem Szostkiem pokazują, że uczestniczenie w losie Drugiego to nie tylko bycie blisko niego. To nie tylko próba nawiązania przyjaźni, gdy łączy nas świat wartości i podobny sposób myślenia, ale również wspólne mierzenie się z pytaniami, na które każdy szuka odpowiedzi. Są to pytania najprostsze i najważniejsze zarazem o początek i koniec życia, stosunek do własnego ciała, rolę sumienia w podejmowaniu decyzji, ale też o wszelką inność, o odpowiedzialność za swoje otoczenie. Ignacy Dudkiewicz nie boi się pytań trudnych i ważnych. Ks. prof. Andrzej Szostek odpowiada mu nie tylko jako naukowiec, sięga również do osobistej historii, która pokazuje drogę dojrzewania człowieka i kapłana do roli duchowego towarzysza. Ich rozmowa daje czytelnikowi sporą dawkę wiedzy, ale nade wszystko skłania do refleksji i inspiruje do myślenia.
To książka o losie setek tysięcy dzieci cyrkularnych migrantów. Nazywa się je często „eurosierotami”. W jaki sposób dzieci te są spostrzegane, oceniane i traktowane przez innych? Autor książki w 12 badaniach (5 korelacyjnych i eksperymentalnych) ocenił zakres, w jakim korzystanie z terminu „eurosierota” prowadzi do stereotypizacji, uprzedzeń i dyskryminacji dzieci cyrkularnych migrantów w podstawowych środowiskach życia, tj. rodzinie, szkole i grupie rówieśniczej. Ponadto przeanalizowano w nich odroczone konsekwencje wyjazdów zarobkowych rodziców poza granice kraju dla jakości związków partnerskich/małżeńskich „eurosierot” w dorosłym życiu. Badania realizowano w latach 2012–2017, na łącznej próbie 3282 osób (nauczycieli, uczniów, studentów pedagogiki i dorosłych dzieci cyrkularnych migrantów), a uzyskane wyniki podsumowano w dwóch metaanalizach.
Warto podkreślić, że badania prowadzone przez Sławomira Trusza z wykorzystaniem eksperymentu w pedagogice należą do rzadkości, podobnie jak liczebność próby badawczej. Już ten fakt świadczy o naukowej odwadze, zaangażowaniu, wysokim kunszcie metodologicznym oraz wysokich umiejętnościach statystycznego opracowania, analiz i dyskusji.
z recenzji dr hab. Joanny Małgorzaty Łukasik, prof. UP w Krakowie
Mamy do czynienia z rzeczywiście unikalną monografią złożonego, pasjonującego i znaczącego społecznie zjawiska. Przewiduję, że praca wzbudzi zainteresowanie zarówno środowiska naukowego (nie tylko psychologów i pedagogów), jak i nauczycieli oraz opiekunów dzieci migrantów zarobkowych. Ponadto, książka wręcz powinna stać się też źródłem (i wzorcem) wielu inspiracji badawczych.
z recenzji dr hab. Doroty Turskiej, prof. nadzw. UMCS w Lublinie
Sebastian Szymański dobrze pokazuje, w jaki sposób poszukiwanie sprawiedliwości zostało przesunięte na dalszy plan w stosunku do rozważań na temat osobistego zaangażowania we własne życie, problemu swobody popełniania niektórych błędów i prawa do zmiennych i prywatnych uczuć. Teorie uniwersalne i szukające jednomyślnych rozwiązań świetnie rozwiązują konflikty, w których ludzki indywidualizm nie jest silnie zaangażowany, ale zbyt wyraźnie przypominają totalitarny styl myślenia, jeśli sugerują, że racjonalnym wysiłkiem da się zbudować nowy, wspaniały świat.
Z recenzji prof. dr. hab. Jacka Hołówki
Książka zawiera bezstronną i dojrzałą naukowo analizę porównawczą i krytyczną podstaw teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa oraz trzech wybranych stanowisk konkurencyjnych, sformułowanych przez A. Sena, K. Binmore'a i G.A. Cohena. Kompetentna i wyważona ocena dyskusji toczonych na temat koncepcji sprawiedliwości w świecie anglosaskim stanowi znaczący dodatek do polskiej filozofii społeczeństwa i polityki.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Szubki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
