Fascynująca opowieść o pełnej pasji świętej, mistrzyni życia duchowego i reformatorce, która jako pierwsza kobieta została ogłoszona doktorem Kościoła.
W jaki sposób pełna temperamentu, lubiąca towarzystwo, romanse i modne stroje Hiszpanka stała się wybitnym teologiem, mistrzynią życia duchowego, zręczną organizatorką i niezwykle wpływową kobietą? Z tej wciągającej, ale i pełnej ciepła książki dowiesz się, jakie wydarzenia ją ukształtowały, co czytała, kogo spotkała i jak rozwijała się jej niezwykła, mistyczna relacja z Bogiem, która była motorem wszystkich działań świętej. A działania te były naprawdę niezwykłe – Teresa z Avili w trudnych warunkach przemierzała setki kilometrów, przezwyciężając trudności finansowe i formalne zakładała klasztory, zachowując pokorę, posłuszeństwo i pogodę ducha radziła sobie z niechęcią części zakonnic oraz niecierpliwością i nieufnością niektórych duchownych. Była kobietą odważnego czynu i głębokiej wiary.
Życie Teresy z Avili to także znakomity przykład świadomego kierowania własnym rozwojem duchowym. Historia świętej pokazuje, że staranność w utrzymywaniu higieny duszy wydaje wspaniałe owoce. Posłuszeństwo przełożonym, wnikliwa obserwacja własnego życia wewnętrznego, wystrzeganie się pokus i wchodzenia w dwuznaczne sytuacje – to tylko niektóre ze wskazówek pomocnych w duchowym wzrastaniu współczesnego chrześcijanina. Przeczytaj tę fascynującą opowieść o szalonej miłości do Boga, kiełkującej świętości, wielkiej walce duchowej, mocy przyjaźni i kierownictwa duchowego w barwnych i niespokojnych czasach hiszpańskiego złotego wieku, epoki inkwizycji, ale i rozkwitu mistyki, teatru czy literatury.
Renata Czerwińska jest z wykształcenia polonistką, z zawodu redaktorką, na swoim koncie ma autorstwo książek Cuda świętych i Cuda polskich świętych.
Hildegarda z Bingen od wczesnego dzieciństwa doświadczała wizji. W bardzo młodym wieku oddana została do benedyktyńskiego klasztoru i została mniszką. Jednak swoje zasadnicze powołanie odnalazła w połowie życia, kiedy miała już ponad czterdzieści lat, wtedy bowiem rozpoczęła działalność publiczną. W ciągu następnych czterech dekad stworzyła kilkanaście większych i mniejszych dzieł (w których zawarła m.in. opisy swoich wizji), komponowała muzykę, leczyła, prowadziła bogatą korespondencję, angażowała się w ówczesną politykę, wreszcie założyła dwa opactwa i zarządzała nimi. A wszystko to w trakcie walki z atakami chorób, które nękały ją od dzieciństwa. Bł. Jan Paweł II nazwał ją światłem dla ludzi jej czasów, które świeci jeszcze jaśniej dzisiaj. W 2012 roku Benedykt XVI ogłosił ją świętą i Doktorem Kościoła. Opowieść o życiu tej wszechstronnie uzdolnionej, niezwykle aktywnej i energicznej mniszki przedstawiona została przez Elżbietę Wiater na tle fascynującej epoki rozkwitu średniowiecza. Autorka odsłania przed czytelnikami tajemniczy świat średniowiecznych klasztorów, barwnie opisuje życie benedyktyńskich mniszek i mnichów, stara się przybliżyć wizję świata, wzory zachowań i dominujące wartości ówczesnej kultury. Ta pasjonująca historia życia niezwykłej kobiety na tle równie niezwykłych czasów to znakomita lektura dla wszystkich zainteresowanych jej osobą, dziełami i duchowością. Elżbieta Wiater doktor teologii, dziennikarka, autorka kilku książek m.in. "Filotea 2.1. Duchowość dla świeckich". Prowadzi bloga pt. magdalenka (ewiater.wordpress.com). 7 października 2012 Hildegarda z Bingen została ogłoszona przez papieża Benedykta XVI Doktorem Kościoła powszechnego.
Mateusz Talbot, drobnej postury prosty irlandzki robotnik, przez lata uzależniony od alkoholu, niczym nie przypomina świętych mężczyzn, których wizerunki znamy z kościelnych obrazków. Heroiczna walka Mateusza o wyjście z nałogu, jego ufne zawierzenie Bogu i szczególne umiłowanie Jezusa ukrytego w Eucharystii stawiają go jednak na równi z najbardziej inspirującymi postaciami z historii Kościoła. O praktykach pokutnych, którym Mateusz oddawał się przez wiele lat swojego życia, nawet najbliżsi mu ludzie dowiedzieli się dopiero po jego śmierci. Znany był bowiem przede wszystkim z gorliwej modlitwy, ascetycznego trybu życia i ciężkiej pracy, a także z ogromnej życzliwości i pogody ducha, poprzez które dawał świadectwo swej radości z bycia blisko Boga.
Matt Talbot to nie święty z obrazka. To człowiek z krwi i kości, który ze świętości i czystości serca uczynił swój sposób na życie. Jego świadectwo wiary do dziś pociąga ludzi ku Bogu, szczególnie jeśli są od Niego bardzo daleko, jeśli stracili nadzieję, jeśli walczą z różnymi zniewoleniami lubi próbują wyrwać się z ciemności, która ogarnęła ich duszę.
Karol I Habsburg, ostatni władca monarchii austro-węgierskiej, to postać intrygująca. Cesarz i król panujący nad państwem pozostającym w stanie wojny, a jednocześnie błogosławiony, być może wkrótce święty, Kościoła katolickiego. Połączenie to wydaje się zaskakujące, zwłaszcza w okresie nowożytnym, kiedy dawne ideały świętych władców nie znajdują już oddźwięku, zarówno wśród rządzących, jak i poddanych. Niezwykła postać chrześcijańskiego cesarza warta jest niewątpliwie uwagi w czasach, w których władza kojarzy się ze wszystkim, tylko nie ze świętością. Jego osoba przez lata nie wzbudzała takiego zainteresowania jak inni przedstawiciele dynastii, przede wszystkim Franciszek Józef i Franciszek Ferdynand. Karol nie panował tak długo jak ten pierwszy, nie wzbudzał takich kontrowersji jak drugi. Nie był ulubionym bohaterem pism plotkarskich, wydawał się zbyt dobry na bohatera opowieści dla większego grona odbiorców. Z tego niesprawiedliwego zapomnienia powrócił do powszechnej świadomości za sprawą beatyfikacji dokonanej przez Jana Pawła II w 2004 roku.W swojej książce Elżbieta Zarych przedstawia zadziwiającą biografię Karola na szerokim, historycznym tle. Ukazuje zarówno jego życie prywatne, jak i działalność publiczną. Nie tworzy przy tym panegirycznej laurki doskonałego władcy, ale rysuje postać człowieka z krwi i kości, który popełniał błędy, ale z niezwykłą determinacją i w duchu służby realizował swoje powołanie jako polityka, męża i ojca.Elżbieta Zarych polonistka i komparatystka, tłumaczka literatury niemieckiej i włoskiej, redaktorka, recenzentka. Doktor nauk humanistycznych, pracownik UJ, autorka licznych książek i rozpraw poświęconych m.in. literaturze XIX i XX w., a także beletrystyki, pozycji edukacyjnych, leksykonów i słowników.
Św. Antoni z Padwy to jeden z najbardziej popularnych na całym świecie świętych, patron ludzi i rzeczy zaginionych, dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich i podróżnych. Zasłynął jako genialny kaznodzieja, który dzięki swojemu darowi wymowy, duchowemu żarowi i ascetycznemu stylowi życia przyciągał nieprzeliczone tłumy słuchaczy. Miał dar bilokacji, proroctwa, uzdrawiania i czytania w sumieniach. Niecały rok po śmierci, po najkrótszym w historii procesie kanonizacyjnym, został wyniesiony na ołtarze. W roku 1946 papież Pius XII ogłosił go Doktorem Kościoła. W tej oryginalnej biografii poznajemy historię jego życia z ust jego samego oraz z listów pisanych przez osoby, które się z nim zetknęły. Dzięki temu możemy poznać jego duchowość, jak również wpływ, jaki jego niezwykła osobowość wywierała na innych. Nicią przewodnią książki jest walka duchowa bohatera z odwiecznym Przeciwnikiem człowieka. W tej perspektywie Antoni opisuje koleje swojego życia i wydarzenia historyczne, w których brał udział. Poznajemy jego rozterki i cierpienia, ale też liczne cuda, które Bóg zdziałał za jego pośrednictwem. Widzimy, jak zmaga się ze złem i słabością, pozostając cały czas wiernym Chrystusowi, któremu oddał całkowicie swoje życie. To znakomicie napisana, pełna pasji opowieść o życiu człowieka, który w radykalny sposób potraktował wezwania Ewangelii, stając się znakiem Boga dla nas. Rino Cammilleri to włoski pisarz, publicysta i apologeta katolicki, autor około 30 książek, w tym wielu dzieł hagiograficznych. W utworach apologetycznych często przypomina o obecności Szatana w historii.
Osadzona na barwnym tle hiszpańskiego Złotego Wieku, fabularyzowana biografia mistyka, poety i reformatora zakonu karmelitów. Nicią przewodnią snutej przez autora opowieści jest siła miłości: najpierw rodziców bohatera, którzy musieli przezwyciężyć liczne przeciwności, by móc być razem, potem jego owdowiałej matki i wreszcie niezwykła miłość, jaką darzył ludzi sam Jan. Jego szkolne a potem już zakonne przygody, przyjaźń ze św. Teresą z Avila, szykany i tortury, jakim poddawali go jego współbracia czy wreszcie brawurowa ucieczka z miejsce uwięzienia zostały opisane żywym, porywającym stylem, który momentami przypomina powieści płaszcza i szpady.
Bohaterka tej książki to postać niezwykła. Mistyczka, reformatorka, doktor Kościoła i patronka Europy. W czasach, gdy większość kobiet była zamykana w kuchniach lub klasztorach, ta nieuczona córka farbiarza odgrywała niezwykle ważną rolę w życiu politycznym, społecznym i duchowym Włoch i całej Europy. Napominała świeckich władców oraz występowała z postulatami reformy Kościoła. To ona nakłoniła papieża Grzegorza XI, by przeniósł z powrotem siedzibę papiestwa z Awinionu do Rzymu. Mediowała traktaty pokojowe i organizowała krucjatę. Była przewodniczką duchową dla wielu mężczyzn i kobiet, a pod jej wpływem nawracali się najbardziej zatwardziali grzesznicy.
Autor głęboko wnika w obdarzoną charyzmatycznym urokiem, magnetyczną osobowość św. Katarzyny. Z ogromną wrażliwością opisuje jej mistyczną duchowość, czerpiąc przy tym obficie z jej listów i dzieł, na czele ze słynnym "Dialogiem". Portret bohaterki osadza na tle barwnego obrazu Włoch początków Renesansu, wykazując się znakomitym wyczuciem realiów społeczno-politycznych i mentalności ówczesnych czasów. Tę biografię naprawdę czyta się jak znakomitą i wciągającą powieść.
Sługa Boży, arcybiskup Salwadoru Oskar Arnulfo Romero stał się w Ameryce Łacińskiej ikoną kultury. Jego męczeńska śmierć podczas odprawiania mszy, z ręki nasłanych przez juntę siepaczy, ciągle porusza wyobraźnię, a świętość życia pobudza do naśladowania i modlitwy.
Wrażliwy społecznik, doskonale rozumiał potrzeby najuboższych. Sam pochodził z biednej rodziny i musiał godzić studia z pracą, by utrzymać się w seminarium. Nie zadowalała go zwykła działalność charytatywna: zajmował się edukowaniem społeczeństwa, wspierał zatrudnienie, założył nawet Stowarzyszenie Pucybutów przy katedrze.
Był człowiekiem pojednania, zawsze próbował godzić wszystkie strony konfliktów. Za swe zasługi został nominowany do pokojowej Nagrody Nobla. Nie mógł jednak milczeć, gdy rządzący nadużywali władzy. W swych płomiennych kazaniach, które przywodzą na myśl pamiętne homilie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, otwarcie krytykował rządzącą w Salwadorze wojskową juntę.
Błyskotliwa, wciągająca narracja tej biografii przedstawia nieustraszonego duszpasterza, który pomimo wielu gróźb, nie zaprzestał posługi wiernym. 24 marca 1980 roku, podczas sprawowania Eucharystii, został zamordowany serią z karabinu maszynowego. Pogrzeb arcybiskupa zgromadził ponad milion osób z całego świata. Trzydzieści spośród nich zostało zabitych przez wojsko. Obecnie trwa proces beatyfikacyjny męczennika, zaś jego wpływ wyszedł daleko poza ramy Kościoła.
Podczas lektury zastanawiałem się, dlaczego w odróżnieniu od wielu innych biografii świętych, które nie zdobyły mojego serca, zaangażowałem się w opisaną tu historię. Zainteresował mnie nieprzerwany splot biegu wydarzeń historii oraz fragmentów biografii Romero: życie biskupa zanurzone w zapachu, zgiełku i sprzecznościach historii. Ukazane od wewnątrz, a nie z dystansu.
Angelo Casati
Fragment Posłowia
O niezwykłym życiu o. Pio napisano wiele. Ciągle jednak istnieją mało znane momenty jego biografii. Najbardziej tajemnicze są niewątpliwie tzw. lata ukryte (1909-1916), które spędził w Pietrelcinie. W tym okresie niewyjaśnione problemy zdrowotne znikające natychmiast, gdy zakonnik pojawiał się w rodzinnych stronach, kazały przełożonym przedłużać zezwolenie na jego pobyt poza klasztorem.
Donato Calabrese, zbadawszy wszelkie dostępne źródła dotyczące tego fragmentu biografii charyzmatycznego kapucyna, napisał pasjonującą relację, stanowiącą niezwykłe świadectwo tego, jak Bóg prowadził skromnego zakonnika i jak wiele zdziałał w jego życiu.
Wykazał w niej, że to właśnie w ?latach ukrytych? o. Pio stał się rzeczywiście ?człowiekiem duchowym?. To w Pietrelcinie miały miejsce wyjątkowe wydarzenia w jego życiu: pojawienie się stygmatów, mistyczne przeżycia, ekstazy, objawienia Jezusa i Matki Bożej, a także walka duchowa z szatanem. Był to również dla niego czas wzmożonego wysiłku duchowego: studiów nad traktatami teologii dogmatycznej i moralnej oraz dziełami duchowymi, zwłaszcza Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
