Temat podejmowany w pracy jest ambitny i trudny zarazem. Niełatwo jest rozmawiać na temat doznań i przeżyć osób chorujących na nowotwory, jako że choroba ta wyzwala wiele negatywnych emocji, lęków i zawsze w mniej lub bardziej uzewnętrzniony sposób konfrontowana jest z możliwością śmierci. Szczególnie nasilone problemy pojawiają się, gdy pacjentem onkologicznym jest dziecko; silne emocje bowiem są tu doświadczane nie tylko przez dziecko, ale i przez rodziców, tworząc skomplikowany dynamiczny układ wzajemnych relacji modyfikowanych wraz z postępami choroby. Poznanie ich wymaga od badacza, poza umiejętnościami czysto profesjonalnymi, taktu, wrażliwości i umiejętności kontrolowania własnych emocji. Podstawę teoretyczną pracy stanowią koncepcje wywodzące się z interakcjonizmu symbolicznego. To niewątpliwie słuszny wybór, pozwalający skupić się na chorobie jako zjawisku społecznym, którego przebieg determinowany jest nie tylko czynnikami pato-biologicznymi czy psychicznymi, ale społeczną reakcją na nie. Jest to podejście szczególnie adekwatne do analiz chorób przewlekłych i światów społecznych, w jakich dotknięci nimi funkcjonują.
Monografia stanowi interesujący i wartościowy wkład w proces wzbogacania naszej wiedzy o tak ważnym obszarze polskiej rzeczywistości gospodarczej, społecznej i samorządowej, jakim jest spółdzielczość spożywców. Obszarze. który w warunkach[…] globalizacji, koncentracji kapitału oraz coraz większej nieprzewidywalności rynku jakże często umyka naszej percepcji, spychany na peryferie współczesnej cywilizacji[…]
To pozycja pozwalająca na ukazanie możliwych, bo znanych od dziesiątek i setek lat, rozwiązań, spełniających potrzeby artykułowane przez każdego konsumenta
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Kowalczyka z SGH w Warszawie
Studium to powstało głównie na podstawie literatury, zwłaszcza jednak pamiętnikarskiej. Tacy autorzy, jak dzisiaj coraz bardziej znany i cytowany Andrzej Bobkowski, Jan Lechoń, ks. Józef Dembieński, Rufin Piotrowski, arcybiskup Wincenty Chościak-Popiel, ks. Józef Anczarski i in., dostarczają wiele materiału niejako z pierwszej ręki, bowiem są to ich obserwacje i przemyślenia oparte na własnych doświadczeniach. Ponieważ teren amerykański ma swoją specyfikę, która nie pozwala się tak jednoznacznie określić, jak np. sytuacja w Rosji czy w ZSRR lub nawet w krajach zachodnich, a duszpasterstwo polonijne w USA było i jest bardzo rozbudowane i jednocześnie zróżnicowane co do form i praktyk, dlatego też autor wykorzystał tutaj zarówno własne obserwacje, jak też rozmowy z osobami kompetentnymi, jak choćby z dr. Johnem Grondelskim. Mimo stosunkowo dużej bazy źródłowej - mówiąc ogólnie - rozprawa jest niewielka i obejmuje w zasadzie tylko jeden z aspektów działalności wychowawczej wśród Polonii i Polaków w świecie. Trzeba się jednak zastrzec, iż problem jest raczej zainaugurowany, aniżeli w wyczerpującej mierze rozwiązany. Badania nad tym zagadnieniem będą z pewnością musiały być kontynuowane, a zmuszają do tego przeobrażenia, jakie Polonia na całym świecie przechodzi i w przyszłości także będzie przeżywać.
Niniejsza publikacja to analiza ogólnopolskich badań socjologicznych przeprowadzonych w 2020 r. wśród uczniów liceów, techników i szkół branżowych. Po krótkim wprowadzeniu teoretycznym Autor oddaje głos młodzieży, aby poznać jej opinie na temat duszpasterzy – tych, z którymi mają kontakt na co dzień, i tych, którzy kierują Kościołem. Co młodzi ludzie cenią u księży, a czego nie tolerują? Jakie maja wobec nich oczekiwania? Czy można skuteczniej docierać do nich z przekazem Ewangelii? Które wartości promowane przez Kościół przyjmują, a które odrzucają? Jakie przybierają postawy wobec zinstytucjonalizowanej religii i czym je argumentują?
Wszyscy, którym zależy na tym, by proces emigracji młodzieży polskiej z Kościoła został zahamowany, powinni uważnie przeczytać tę książkę. Jest ona ważna z teoretycznego i empirycznego punktu widzenia, ale zawiera także – przynajmniej pośrednio – ważne rekomendacje wychowawcze dla duchowieństwa, a zwłaszcza dla katechetów.
Z recenzji ks. prof. dr. hab. Janusza Mariańskiego KUL
Uczeń w XXI wieku stoi w obliczu wielu dobrodziejstw, jakich dostarcza mu rozwijająca się technika oraz cywilizacja. W jego codziennej rzeczywistości dominuje obraz, dźwięk i ze wszystkich stron bombardują go rozmaite bodźce zewnętrzne. To, co z jednej strony stanowi udogodnienie w jego życiu, z drugiej strony dawkowane w nadmiarze może wywołać skutki odwrotne.Monografia zatytułowana Uczeń a współczesne zagrożenia próbuje spojrzeć na ucznia w aspekcie zagrożeń, jakich dostarcza mu współczesny świat. Nie są to jednak tylko multimedia i świat techniki. Spojrzenie autorów tej publikacji jest ściśle ukierunkowane, a mianowicie prezentuje trzy główne grupy zagrożeń, które niosą z sobą dalsze konsekwencje: nowe technologie, dysfunkcje mowy, współczesne wyzwania edukacyjne i cywilizacyjne.Poza zarysowaniem zagrożeń, jakie czyhają na współczesnego ucznia, książka wskazuje także sposoby ich zminimalizowania.
Analizując specyfikę zawodu nauczyciela, jego rolę, zadania i wyzwania, przed jakimi staje, należy zawsze brać pod uwagę czynnik czasu. Już na przestrzeni dekady widać różnice w funkcjonowaniu dzieci, młodzieży i szkoły. Nauczyciel jako element tego systemu musi także wpisać się w nową, współczesną rzeczywistość. Monografia składa się z trzech rozdziałów, z których każdy ujmuje nauczyciela z innej perspektywy, wskazując na wyzwania i zadania, które przed nim obecnie stoją, oraz przestrzegając przed zagrożeniami, jakie z opisywanej sytuacji wynikają
Wielokrotnie w polskim życiu publicznym pojawiała się postać zaangażowanego twórcy kultury, wkraczającego na scenę polityczną z autorytetem wywodzącym się ze świata symboli, idei i intelektu. Występując - najczęściej w gronie sobie podobnych - upominał się on o charakterystyczne dla tego świata wartości, łącząc tym samym dwa przeciwstawne sobie wymiary, konstytuujące tożsamość intelektualisty: polityczną czystość i zaangażowanie, tj. kulturę i politykę. Sygnowany zbiorowo list otwarty, jako narzędzie kolektywnej interwencji politycznej, autor tej pracy uznaje za najbardziej specyficzny sposób "wyrażania siebie" czyniony przez intelektualistów, jako świadectwo ich zaangażowania. Listy te jednak są nie tylko zwykłymi protestami, apelami w obronie określonych osób czy instytucji, manifestami dopominającymi się o prawa obywateli lub o wykonywanie obowiązków przez władze, ale są narzędziami walki o idee, o uprawomocnienie określonych wizji świata. Intelektualiści nie tworzą jednorodnej grupy walczącej o wartości uniwersalne. Ta uniwersalność, o którą walczą, okazuje się mieć bardzo różne odcienie. Krytycyzm zaś i symboliczny sprzeciw stają się czasem nie tyle lub nie tylko świadectwem odwagi cywilnej, ale i aktem lojalności towarzyskiej tych (nie)pokornych twórców.
W pracy Psycholog jako zawód zaufania społecznego w szczególny sposób podkreślona jest społeczna rola zawodu psychologa. Zawód ten bowiem cieszy się wysokim zaufaniem społecznym.
Książka może stanowić cenną pomoc nie tylko dla psychologów praktyków ale i dla innych osób pracujących zawodowo z ludźmi potrzebującymi wsparcia. Z pożytkiem korzystać z niej mogą studenci, pracownicy instytucji edukacyjnych i naukowo-badawczych, a także sami pacjenci i ich rodziny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
