Prezentowane egzemplarze mogą posiadać pewne uszkodzenia, takie jak porysowane lub nieco uszkodzone okładki, zagięcia, zżółknięcia, zbite narożniki itp.
Opowiadania Stefana Żeromskiego poruszają tematykę związaną z walką narodowo-wyzwoleńczą, krzywdą ludzką, a także konfliktem pomiędzy szlachtą i ludem. W prezentowanym tomie znalazły się takie opowiadania jak: ""Siłaczka"", ""Rozdziobią nas kruki i wrony"", ""Zmierzch"" czy ""O żołnierzu tułaczu"".
"Popioły" to jedno z najważniejszych dzieł Stefana Żeromskiego, wpisujące się w nurt literatury Młodej Polski. Powieść, która zaczęła ukazywać się w odcinkach w 1902 roku na łamach warszawskiego "Tygodnika Ilustrowanego," stanowi epicką panoramę życia Polaków pod zaborami w epoce napoleońskiej. Autor z niezwykłą wrażliwością i precyzją oddaje atmosferę tamtych czasów, łącząc losy fikcyjnych bohaterów z autentycznymi wydarzeniami historycznymi. Stefan Żeromski, korzystając z bogatych zbiorów historycznych, tworzy monumentalne dzieło, które można porównać do "Wojny i pokoju" Lwa Tołstoja. Podobnie jak rosyjski mistrz, S.Żeromski kreśli paletę postaci, od prostych żołnierzy po wybitnych dowódców, opisując ich duchowe rozterki, moralne wybory związane z walką o niepodległość. Główny bohater, Rafał Olbromski, to postać symboliczna, reprezentująca młode pokolenie Polaków poszukujących sensu życia w trudnych realiach epoki. Jego droga - od młodzieńczej brawury, przez udział w wojnach napoleońskich, po głębokie refleksje nad istotą patriotyzmu - jest metaforą przemian duchowych całego narodu. Równolegle do jego losów, Żeromski przedstawia historie innych postaci, takich jak Krzysztof czy książę Gintułt, które wnoszą do powieści dodatkowe perspektywy i wzbogacają jej wymowę. "Popioły" nie są jedynie powieścią historyczną, lecz także głęboką analizą moralną i filozoficzną. Żeromski zadaje fundamentalne pytania o cenę wolności, sens poświęcenia i wartość życia ludzkiego w obliczu wielkich przemian. Wątki wojenne przeplatają się z refleksjami nad losem jednostki w kontekście narodowych dążeń, co czyni tę powieść niezwykle aktualną i uniwersalną.Kompozycja dzieła, oparta na luźnych epizodach i dynamicznych scenach batalistycznych, pozwala czytelnikowi zanurzyć się w różnorodności ówczesnego życia. Żeromski mistrzowsko operuje językiem, tworząc plastyczne opisy przyrody, pełne detali sceny bitewne i sugestywne dialogi, które przybliżają ducha epoki."Popioły" to nie tylko hołd złożony polskiej historii, ale także uniwersalne dzieło literackie, które zmusza do refleksji nad losem jednostki i narodu. Powieść, mimo swojej monumentalnej formy, zachwyca lekkością stylu i głębią przesłania, pozostając jednym z najważniejszych osiągnięć literatury polskiej. O autorze: Stefan Żeromski (1864-1925) był polskim prozaikiem, dramaturgiem i publicystą, który pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. W swoich dziełach poruszał tematy społeczne i moralne. Stefan Żeromski napisał wiele ważnych dzieł, które znacząco wpłynęły na literaturę polską. Do najbardziej znaych utworów należą:"Ludzie bezdomni", "Dzieje grzechu", "Przedwiośnie" i wiele innych. Po wojnie Żeromski stał się jedną z najważniejszych postaci literatury polskiej, zdobywając uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Zmarł 20 listopada 1925 roku w Warszawie.
Wszechobecne tępienie polskości, kary cielesne, spis zakazanych lektur, podsłuchiwanie prywatnych rozmów, rewidowanie rzeczy osobistych, kontrolowanie stancji, zakaz rozmawiania po polsku – tak wyglądała codzienność uczniów w rosyjskiej szkole w Królestwie Polskim w latach 80. XIX wieku, kiedy to Polska zniknęła z mapy Europy. Do takiej szkoły trafia Marcin Borewicz, który zmaga się nie tylko z nauką, lecz także z rusyfikacją. W szkole – dzięki obcowaniu z innymi uczniami – dojrzewa, poznaje siebie i przechodzi przemianę, dzięki której zyskuje świadomość swojej narodowości. W opracowaniu znalazły się następujące elementy: notka o autorze streszczenia: krótkie (całego utworu) i szczegółowe (kolejnych rozdziałów lub części) plan wydarzeń charakterystyka bohaterów problematyka utworu gatunek i rodzaj literacki znane cytaty motywy literackie geneza utworu i/lub wyjaśnienie tytułu przykładowe tematy wypracowań przykładowe zadania egzaminacyjne
Przedwiośnie powieść polityczna Stefana Żeromskiego wydana w 1924 (datowana 1925) w Warszawie w wydawnictwie Jakuba Mortkowicza. Utwór podzielony na trzy części (Szklane domy, Nawłoć, Wiatr od wschodu), opowiada o życiu Cezarego Baryki przedstawiciela młodego pokolenia, urodzonego i wychowanego w carskiej Rosji (Baku), który przybywa do Polski marzeń, odrodzonej po I wojnie światowej. Przedwiośnie jest powieścią ukazującą konkretne ówczesne opcje polityczne.
Przedwiośnie jest powieścią polityczną wydaną w 1924 roku i należącą do kanonu literatury polskiej. Powieść została napisana przez Stefana Żeromskiego w czasach, kiedy kształtowało się państwo polskie po okresie zaborów. Główny bohater Cezary Baryka jest początkowo entuzjastą rewolucji w Rosji, bierze udział w rewolucji bolszewickiej, następnie ucieka z Rosji do Warszawy, ale już odmieniony zdarzeniami, jakie przeżył, a także przekonany o brutalności przemiany społecznej. W stolicy podejmuje studia, ale przerywa je i uczestniczy w wojnie polsko-bolszewickiej. Następnie gości w Nawłoci, gdzie przeżywa pierwszą miłość. Wreszcie wraca do Warszawy, gdzie podejmuje pracę. Poprzez losy młodego Baryki poznajemy historię polityczną i społeczną odradzającej się Polski. Razem z nim obserwujemy różne środowiska Polaków i rozwój ich poglądów politycznych. Autor, świadomy zagrożeń, jakie ciążą nad odradzającym się państwem, zwłaszcza niepokojącej wizji rewolucji komunistycznej, opowiada się za rozwojem opartym na pracy i powolnych rozważnych reformach. Szklane domy symbolizują nową cywilizację, opartą na postępie technicznym i sprawiedliwości, ideę, która - mówiąc słowami Żeromskiego - "wydźwignęłaby naszą świętą, wywalczoną ojczyznę na wyżynę świata, gdzie jest jej miejsce". Lektura dla szkół średnich
Kompletne wydanie utworów Rozdziobią nas kruki, wrony i Echa leśne Stefana Żeromskiego, bez cięć w treści, przygotowaliśmy z myślą o uczniach nie tylko zastosowaliśmy czcionkę ułatwiającą czytanie oraz wygodne marginesy, dzięki czemu wzrok nie męczy się szybko, ale także uzupełniliśmy tekst o przypisy, wyjaśniające trudne lub archaiczne zwroty. Ponadto wydanie zawiera opracowanie z biogramem autora, streszczeniem, kluczową dla utworów problematyką oraz najważniejszymi pojęciami z zakresu literaturoznawstwa, które dotyczą Rozdziobią nas kruki, wrony i Ech leśnych oraz epoki, w której powstały. Opracowanie utworu pomoże nie tylko w przygotowaniu do lekcji i do sprawdzianu, ale także będzie doskonałym materiałem powtórkowym przed egzaminem maturalnym. Seria Lektury wydawnictwa Pumilio powstaje pod opieką merytoryczną redaktorki prowadzącej, dr Agnieszki Wójtowicz-Zając, literaturoznawczyni, która dba o wysoki poziom opracowania tekstu, zgodny z podstawą programową.
Książę Józef Odrowąż, ciężko ranny powstaniec styczniowy, znajduje schronienie w zrujnowanym dworze energicznej Salomei Brynickiej. Między młodymi ludźmi stopniowo narasta uczucie – dla bezgranicznie oddanej Józefowi dziewczyny staje się ono najważniejszym przeżyciem, jakiego do tej pory doświadczyła. Zdeterminowana postanawia walczyć o miłość, co doprowadza do niespodziewanego finału.
Syzyfowe prace - inspirowane po części autobiograficznymi wspomnieniami Stefana Żeromskiego, są powieścią należącą do kanonu literatury polskiej. Autor maluje w swoim utworze obraz szkoły polskiej w czasach zaboru rosyjskiego.Skupiając się na historii jednego z uczniów gimnazjum, Marcina Borowicza, Żeromski wprowadza nas w realia ówczesnej szkoły i stosunków pomiędzy nauczycielami i ich podopiecznymi, pozwala nam zrozumieć, na czym polegał proces rusyfikacji, obnaża pogardliwy stosunek Rosjan do Polaków i ich uczuć religijnych, mówi wreszcie o trudzie walki, jaką część polskiej młodzieży podejmowała z wynarodowieniem.W powieści nie brakuje innych wątków, przede wszystkim opowieści o pierwszej miłości głównego bohatera do Anny Stogowskiej - "Biruty" czy historii jego przyjaźni z Andrzejem Radkiem. Wielki talent Żeromskiego nadaje powieści wymiar wielkiej literatury, w której nie brakuje fascynujących postaci, emocji i głębokiego przesłania moralnego.
Nowela pozytywistyczna Stefana Żeromskiego Siłaczka należy do kanonu literatury polskiej. Utwór, wydany po raz pierwszy w 1895 roku, opowiada historię spotkania lekarza Pawła Obareckiego i jego młodzieńczej miłości nauczycielki Stanisławy Bozowskiej. Okoliczności, w jakich bohaterowie Siłaczki odnajdują się w małym miasteczku Obrzydłówek, są bardzo osobliwe: lekarz zostaje wezwany do umierającej na tyfus nauczycielki. Wstrząśnięty widokiem chorej przyjaciółki, Obarecki powraca myślami do lat studenckich w Warszawie, kiedy to on i Stasia byli entuzjastami idei pozytywistycznych. To w imię tych idei każdy z nich pewnego dnia zrezygnował z własnej kariery, a nawet miłości, by wyjechać na prowincję z misją podjęcia pracy u podstaw. W zderzeniu pięknych ideałów z realiami i mentalnością polskiej wsi w zaborze rosyjskim, lekarz zrozumiał swoją naiwność i poddał się rządzącym obyczajom i oportunizmowi lokalnych elit. Jak się okazało nauczycielka przeciwnie, walczyła do końca, prowadząc pracę oświatową i wspierając ubogą ludność wiejską. Swoją wierność ideałom opłaciła najwyższą ceną. Lektura dla klasy VII i szkół średnich
Syzyfowe prace to powieść o dorastaniu i dojrzewaniu do patriotyzmu, o odnajdywaniu w sobie miłości do ojczystego kraju i o walce z tymi, którzy chcą tę miłość zniszczyć. Autor, opisując losy dwóch głównych bohaterów – Marcina Borowicza i Andrzeja Radka, ukazuje warunki, w jakich żyła i uczyła się młodzież polska mieszkająca w zaborze rosyjskim, metody rusyfikacji i próby przeciwstawiania się jej. Ale powieść ta to także książka o pierwszych, niezapomnianych miłościach; o przyjaźniach, które przetrwają najcięższe próby i pokonają nawet nieubłaganie płynący czas. Symboliczna jest przede wszystkim sama wymowa tytułu: „syzyfowe prace” były bowiem – w zamyśle autora – bezskutecznymi zabiegami zaborców mającymi na celu wynarodowienie polskiej młodzieży.
Stefan Żeromski (1864-1925) – urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie, pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Znamienity polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany „sumieniem polskiej literatury”; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia. Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.
Syzyfowe prace to powieść o dorastaniu i dojrzewaniu do patriotyzmu, o odnajdywaniu w sobie miłości do ojczystego kraju i o walce z tymi, którzy chcą tę miłość zniszczyć. Autor, opisując losy dwóch głównych bohaterów - Marcina Borowicza i Andrzeja Radka, ukazuje warunki, w jakich żyła i uczyła się młodzież polska mieszkająca w zaborze rosyjskim, metody rusyfikacji i próby przeciwstawiania się jej. Ale powieść ta to także książka o pierwszych, niezapomnianych miłościach; o przyjaźniach, które przetrwają najcięższe próby i pokonają nawet nieubłaganie płynący czas. Symboliczna jest przede wszystkim sama wymowa tytułu: ,,syzyfowe prace"" były bowiem - w zamyśle autora - bezskutecznymi zabiegami zaborców mającymi na celu wynarodowienie polskiej młodzieży. Stefan Żeromski (1864-1925) - urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie, pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Znamienity polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany ,,sumieniem polskiej literatury""; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia. Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie. Beletrystyka idealna na nagrody dla uczniów szkół podstawowych!
Głównym bohaterem Przedwiośnia Stefana Żeromskiego jest Cezary Baryka. Powieść to historia dojrzewania młodzieńca i dorastania do pierwszych, dorosłych wyborów, ale też opowieść o kraju, który po wielu latach zaborów odradza się i w którym budzi się niepodległościowy entuzjazm.Tytuł utworu ma wymowę metaforyczną: przedwiośnie bowiem to okres, w którym mimo chłodów i zalegającego śniegu przyroda budzi się do życia i widoczne już są pierwsze oznaki wiosny. Tak też w książce, po okresie odrętwienia, Baryka budzi się duchowo, spostrzega błędy swojego wcześniejszego postępowania i w końcu staje się świadomym Polakiem.Stefan Żeromski (1864-1925) polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany sumieniem polskiej literatury; autor m. in. Ludzi bezdomnych (1900), Wiatru od morza (1922), Syzyfowych prac (1897) i Popiołów (1904).
Głównym bohaterem Przedwiośnia Stefana Żeromskiego jest Cezary Baryka. Powieść to historia dojrzewania młodzieńca i dorastania do pierwszych, dorosłych wyborów, ale też opowieść o kraju, który po wielu latach zaborów odradza się i w którym budzi się niepodległościowy entuzjazm. Tytuł utworu ma wymowę metaforyczną: przedwiośnie bowiem to okres, w którym mimo chłodów i zalegającego śniegu przyroda budzi się do życia i widoczne już są pierwsze oznaki wiosny. Tak też w książce, po okresie odrętwienia, Baryka budzi się duchowo, spostrzega błędy swojego wcześniejszego postępowania i w końcu staje się świadomym Polakiem. Stefan Żeromski (1864-1925) polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany sumieniem polskiej literatury; autor m. in. Ludzi bezdomnych (1900), Wiatru od morza (1922), Syzyfowych prac (1897) i Popiołów (1904).
Żeromski w tych utworach w doskonały sposób łączy elementy opowiadania i noweli. Tematycznie oba opowiadania dotyczą czasów powstania styczniowego i oba mają bardzo symboliczny wymiar.W Rozdzióbią nas kruki, wrony ptaki dobijające się do czaszki Szymona Winrycha symbolizują klęskę nie tylko narodowego zrywu, ale także porażkę myśli o wspólnym działaniu różnych warstw społecznych i ugrupowań w walce o wolną ojczyznę. Z kolei Echa leśne należą do nurtu opowiadań związanych z problemem klęski powstania 1864 r. i oceny postępowania Polaków. Autor ukazuje różne postawy wobec narodowego zrywu, dając tym samym odpowiedź na pytanie o jedną z przyczyn powstańczej klęski.Stefan Żeromski (1864-1925) polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany sumieniem polskiej literatury; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia.
Lektura wraz opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą. Opracowanie powstało pod kierunkiem Katarzyny Zioły-Zemczak, nauczycielki języka polskiego z bogatym doświadczeniem w pracy z dziećmi i młodzieżą, wieloletniej doradczyni metodycznej, a obecnie konsultantki ds. języka polskiego pracującej na co dzień z nauczycielami.
Prezentujemy klasykę literatury polskiej i światowej w starannym wydaniu z przypisami i ilustracjami. To książka, którą warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do której warto wracać.
Najnowsza publikacja poświęcona jest biografistyce teatralnej - tej pielęgnowanej, ale i zaniedbywanej przez historyków teatru oraz tej uprawianej i wykorzystywanej przez twórców teatralnych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
