Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Książka Zrozumieć Montessori ma na celu wyjaśnienie Czytelnikowi przesłania pedagogicznego Marii Montessori. Jednym z głównych terminów w pracach Montessori jest pojęcie „metoda”, skrywające nakaz niesienia dziecku wszechstronnej pomocy w trudzie indywidualnego rozwoju oraz postulat włączenia dziecka do społeczności kulturowej i cywilizacyjnej, z założenia przesyconej miłością i pokojem. Aby taka pomoc zaistniała, konieczne jest, zdaniem Montessori, odpowiednie przygotowanie dorosłych (nauczycieli, rodziców, pedagogów), którzy znając prawa rozwojowe dziecka (m.in. „polaryzację uwagi”, „wrażliwe fazy” etc.), będą je wspierać w rozwoju, kochać rozumnie i darzyć szacunkiem. Środkiem do tego ma być „przygotowane otoczenie”, a warunkiem sukcesu – respektowanie zasady porządku (samo- dyscypliny) i wolności, która, odpowiednio wyważona, prowadzi człowieka do optimum rozwojowego, czyli montessoriańskiej „normalizacji”.
Przedmiotem rozważań książki pt. Zrozumieć Montessori. Czyli Maria Montessori o wychowaniu dziecka jest zaprezentowanie kluczowych pojęć tworzących podstawy teorii pedagogicznej Marii Montessori. Podjęto zatem przede wszystkim zagadnienie wyjaśnienia rozumienia wychowania przez M. Montessori przy uwypukleniu koncepcji rozwoju dziecka i środowiska edukacyjnego( przygotowanego otoczenia). W rozdziale pierwszym, po krótkim nakreśleniu postaci M. Montessori w świetle jej biografii , ukazano jej drogę rozwoju jako pedagoga( od medycyny, poprzez psychiatrię, pedagogikę specjalną do pedagogiki ogólnej). W kolejnym rozdziale scharakteryzowano koncepcję rozwoju dziecka. Podkreślono te składniki poglądów M. Montessori, które stanowią o ich oryginalności w ujmowaniu aspektów rozwoju człowieka(„wrażliwe fazy”, „absorbująca psychika’, „polaryzacja uwagi’, „normalizacja’, „horme’, ‘mneme”). Uwypuklono cechy charakterystyczne w rozwoju dziecka w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa i okresu szkolnego. Za punkt centralny w opisie rozwoju dziecka przyjęto jego dążenie do samodzielności i niezależności ( zagadnienie podmiotowości). Charakterystyka rozwoju dziecka stała się podstawą do opisu w rozdziale trzecim przygotowanego otoczenia, w którym dziecko odnajduje potrzebne impulsy do indywidualnego i społecznego rozwoju. W opisie uwzględniono aspekt materialny środowiska edukacyjnego( budynek, wyposażenie, pomoce rozwojowe Montessori), aspekt strukturalno – dynamiczny, tj. zasady konstrukcji otoczenia z naciskiem na zasadę porządku i wolności oraz aspekt osobowy, na który składa się grupa dzieci wymieszana wiekowo, nauczyciel, rodzice. W tym fragmencie książki skoncentrowano się na opisie przygotowanego otoczenia w przedszkolu. Scharakteryzowano grupy pomocy rozwojowych Montessori wraz z przykładami ich zastosowania w konkretnej pracy. Zamiarem było tu także ukazanie korelacji pomiędzy specyfiką rozwoju dziecka w ujęciu M. Montessori a aranżacją przygotowanego otoczenia w pomoce montessoriańskie zgodnie z wrażliwymi fazami.
W zakończeniu , analiza metateoretyczna doprowadziła do próby zdefiniowania wychowania w ujęciu M. Montessori i wyjaśnienia jej przesłania pedagogicznego . Uwypuklono także wartości pedagogiki M. Montessori, by wykazać aktualność tej koncepcji we współczesnych naukach o wychowaniu. Książkę zamyka biogram M. Montessori, wybór literatury przedmiotu w języku polskim oraz aneksy.
Autorka w nowatorski sposób opisuje kompetencje komunikacyjne dzieci z autyzmem i analizuje zachowania uznane za typowe dla dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi. Ukazuje wpływ zaburzeń w obrębie kompetencji komunikacyjnej na realizację funkcji komunikacyjnej wypowiedzi.
W książce zostały zaprezentowane życiorysy czterech działaczy społecznych: Antoine’a-Frédérica Ozanama (1813-1853), ks. Carla Sonnenscheina (1876-1929), Piera Giorgia Frassatiego (1901-1925) i Alberta Marvellego (1918-1946). Na ich podstawie ukazano specyfikę dzieł dobroczynnych realizowanych pod patronatem Kościoła katolickiego i w ramach jego doktryny miłosierdzia. Dobroczynność bez względu na formę jej realizacji i proweniencję zawsze jest jednakowo cenna, pożądana i oczekiwana.
******
Charismatic Community Activists
The book presents the lives of four community activists from the turn of the 19th and 20th centuries: Antoine-Frédéric Ozanam (1813-1853), priest Carl Sonnenschein (1876-1929), Pier Giorgio Frassati (1901-1925) and Albert Marvelli (1918-1946) in a groundbreaking way. The biographies show the specificity of charity work realised under the patronage of Catholic Church and in its doctrine. The author argues that charity, regardless of its form and provenance, is always valuable, desirable and expected.
Program terapeutyczny Języczek-Podróżniczek i cztery pory roku skierowany jest do dzieci cztero- i pięcioletnich, u których proces rozwoju mowy przebiega z opóźnieniem. Program składa się z czterech części, których tematyka dotyczy kolejnych pór roku: jesieni, zimy, wiosny, lata. Każda część, czyli pora roku, zawiera 12 scenariuszy, które mogą być realizowane jako cykl ćwiczeń systematycznie prowadzonych w czasie grupowych zajęć logopedycznych lub jako pojedyncze zabawy. Scenariusze mogą też być wykorzystywane do indywidualnej pracy rodzica z dzieckiem.
"Ruch" to trzecia część z serii "Neurobiologiczne Podstawy Rozwoju Poznawczego" autorstwa Prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek - twórczyni Metody Krakowskiej ®.
Książka dotyczy rozwoju ruchowego dziecka w wieku prenatalnym, niemowlęcym, poniemowlęcym i przedszkolnym.
Pozycja przeznaczona jest dla logopedów, neurologopedów, psychologów dziecięcych, terapeutów, pedagogów, a także fizjoterapeutów, pragnących rozszerzyć swoją wiedzę na temat rozwoju funkcji poznawczych w kontekście terapii ruchowej.
Czytelnik znajdzie dokładny opis ćwiczeń rozwijających motorykę dużą, sprawność manualną i narządów artykulacyjnych, przeznaczonych dla dzieci w danym wieku.
Szczególnie cenne są informacje dotyczące kształtowania się dominacji stronnej i technik badania dominacji ręki i nogi.
Seria Doskonały Wzrok opracowana została dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Może być wykorzystywana przez nauczycieli podczas zabaw przedszkolnych lub zajęć lekcyjnych i korekcyjno-kompensacyjnych, przez terapeutów w czasie terapii pedagogicznej, a także przez rodziców, dziadków i starsze rodzeństwo w trakcie zabaw edukacyjnych w domu. Materiały z teczki ""Ułóż wzory"" składają się z: 14 kart z kartonikami do pocięcia (łącznie 168 kartoników), 83 wzorów do układania, zeszytu z opisami zabaw i gier.
Seria Doskonały Wzrok opracowana została dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Może być wykorzystywana przez nauczycieli podczas zabaw przedszkolnych lub zajęć lekcyjnych i korekcyjno-kompensacyjnych, przez terapeutów w czasie terapii pedagogicznej, a także przez rodziców, dziadków i starsze rodzeństwo w trakcie zabaw edukacyjnych w domu. Materiały z teczki Ułóż puzzle składają się z:-15 kart z kartonikami do pocięcia (łącznie 180 kartoników),-50 wzorów do układania,-zeszytu z opisami zabaw i gier.Głównym zadaniem ucznia jest ułożenie przedstawionych wzorów z dostępnych kartoników. Może on także przy użyciu prezentowanych materiałów wykonywać inne ćwiczenia o różnym stopniu trudności lub bawić się z rówieśnikami.
Kolejne wydanie bestsellerowego poradnika dla rodziców i dzieci z ADHD uzupełnione o najnowsze informacje. Russel A. Barkley, autorytet w dziedzinie leczenia zaburzeń koncentracji uwagi pomaga zrozumieć czym jest ADHD, jakie są potrzeby dziecka z takim zaburzeniem oraz jaka jest rola rodzica w procesie wychowawczym. Opracowana przez autora metoda wychowawcza, oparta na aktualnym stanie wiedzy na temat zaburzeń koncentracji i najnowszych metodach terapeutycznych to niezastąpione wsparcie dla rodziców dzieci i młodzieży z ADHD. Zastosowanie wskazówek wychowawczych w codziennych sytuacjach pomoże uporać się z problemami, a zaprezentowane przykłady pokażą, jak zapewnić dziecku możliwie najlepszą opiekę i rozwinąć jego potencjał. Dzięki tej książce: - zrozumiesz czym jest ADHD, gdzie szukać informacji i pomocy - nauczysz się efektywnie współpracować ze szkołą i instytucjami wspierającymi - poznasz skuteczne metody wychowawcze niezbędne w budowaniu relacji z dzieckiem „Bezcenne, bardzo przystępne źródło wiedzy. Dr Barkley ma dar przekazywania praktycznych, łatwych do zrozumienia porad, które wspierają w pełnieniu roli skutecznego orędownika własnego dziecka.” – Chris A. Zeigler Dendy, autorka bestsellerowej książki Teenagers with ADD and ADHD „Jeśli jakikolwiek profesjonalista naprawdę rozumie ADHD, to jest nim Russel Barkley … Ogólnie rzecz ujmując, ta książka to arcydzieło.” – Child and Family Behavior Therapy Dr Russell A. Barkley pracuje jako profesor psychiatrii i pediatrii na Uniwersytecie Medycznym Karoliny Południowej. Jest autorem wielu książek i artykułów naukowych na temat zaburzenia aktywności i uwagi (ADHD), funkcji wykonawczych oraz zachowań buntowniczych u dzieci.
Od kropki do kodu 2 jest kontynuacją części pierwszej.Książeczki PUS pod tytułem Od kropki do kodu kierujemy do dzieci w wieku od 6 lat wzwyż. Zawierają one ćwiczenia wprowadzające do kodowania. To kodowanie w trybie off line, którego celem jest nauczenie dzieci określonego sposobu myślenia. Ten sposób myślenia polega na poszukiwaniu optymalnych rozwiązań oraz dostrzeganiu określonych reguł i analogii.Od kropki do kodu 2 to książeczka, która opiera się przede wszystkim na dobrej zabawie. Ale przy tej dobrej zabawie dziecko utrwala też umiejętność rozróżniania kierunków, jak też poruszania się w tabelach oraz na układzie współrzędnych. Ponadto doskonale ćwiczy koncentrację wzrokową i logiczne myślenie. Uczy się dostrzegać i eliminować te rozwiązania, które nie prowadzą do celu, a wybierać te prawidłowe.Kodowanie i elementy programowania są obecnie w szerokim zakresie włączane w codzienną edukację szkolną. Zostały nawet wpisane do postawy programowej edukacji wczesnoszkolnej. A to dlatego, że umiejętność twórczego rozwiązywania problemów jest dzisiaj jedną z tych najbardziej cenionych i pożądanych. Trzeba ją ćwiczyć i rozwijać od najmłodszych lat. Temu właśnie służą książeczki Od kropki do kodu.W książeczce Od kropki do kodu 2 znalazły się ciekawe i uniwersalne zadania, które mogą być atrakcyjnym materiałem uzupełniającym edukację szkolną. Nadają się do stosowania zarówno na lekcjach, jak i w trakcie zajęć pozalekcyjnych. Doskonale sprawdzą się w edukacji domowej.Trzeba tu podkreślić, że ćwiczenia, z jakimi będzie miało do czynienia dziecko w tej książeczce, są co najmniej o jeden poziom trudniejsze od tych znajdujących się w części pierwszej, czyli Od kropki do kodu 1. Dlatego zabawy z kodowaniem warto zaczynać właśnie od niej. Pewnym zaskoczeniem dla dzieci mogą być znajdujące się w książeczce, w kilku ćwiczeniach, znaki i symbole graficzne, tzw. emoznaki tak powszechnie używane obecnie i znane dzieciom z nowoczesnych form i sposobów komunikacji.
Niniejsza książka jest rozprawą z pogranicza pedagogiki, historii, teorii wychowania, socjologii i filozofii pedagogiki oraz pedagogiki artystycznej. Należy uznać za sukces Autorki umiejętną charakterystykę wszystkich najważniejszych elementów, które budują system kształcenia, a mianowicie czynników historycznych, ekonomicznych, społecznych oraz kulturowych i ich integracji na poziomie kształcenia w przedmiotach artystycznych w szkołach i poza nią. Cennym i wartościowym wkładem Autorki jest syntetyczne opracowanie historii systemu kształcenia w zakresie przedmiotów artystycznych w latach 1918–1939, co wypełnia lukę w literaturze na ten temat.
Z recenzji dr hab. Urszuli Szuścik, prof. UŚ
W publikacji został podjęty rzadko dostrzegany i mało interesujący przedstawicieli nauk społecznych i humanistycznych temat roztropności. Jej autor, Pan Profesor Marian Śnieżyński postawił w niej pytanie o zasadność przywoływania roztropności w codziennym życiu. Pytanie to nie jest pytaniem retorycznym. Autor na przykładzie pracy wychowawcy/nauczyciela stawiając pytanie problem, w którym pyta: Na ile i w jakim stopniu roztropność odgrywa pierwszoplanową i zasadniczą rolę w zawodzie nauczyciela? Odpowiedzi na to pytanie dostarczają kolejne rozdziały publikacji. Nie ma więc potrzeby ponownego przywoływania wskazanych w niej aspektów. Z lektury książki wynika natomiast jeszcze ogólniejsze przesłanie: kierowanie się w życiu roztropnością jest wręcz koniecznością ludzkiego życia. Dlaczego?Roztropność wydaje się być nieodzownym warunkiem zarówno własnego rozwoju, jak też rozwoju innych osób. Innymi słowy, jest ona niezbędna w każdym wycinku ludzkiego życia. Tymczasem, zwraca uwagę Profesor, podejmowane są próby wyrugowania jej z życia społecznego. Dlaczego?Kolejny temat podjęty w publikacji dotyczy samego rozumienia roztropności. Uważa ją za cnotę, sprawność człowieka, która w swej konstrukcji zawiera rozumny charakter działania, w którym czynny udział biorą zarówno ludzki rozum jak też i jego wola. Podkreśla też i to, że nie jest ona czymś wrodzonym, lecz trzeba ją zdobywać i rozwijać na przestrzeni całego życia poprzez kształcenie własnego charakteru. W tym też kontekście wyjaśnia, że jej posiadanie sprzyja nadawaniu codziennemu życiu wymiarów życia moralnego. Nie tylko pedagogów interesuje droga zdobywaniu tej cnoty. Co zrobić, by być rozsądnym?...Nakreślona propozycja pedagogicznego towarzyszenia i składania świadectwa wskazują również na rolę i znaczenie roztropności, którą tak wielowymiarowo opisuje pan profesor Marian Śnieżyński. Lektura książki upoważnia też i do stwierdzenia, że chociaż jej tytuł sugeruje, że adresatami są nauczyciele, to w rzeczywistości jest ona adresowana do wszystkich, którzy roztropność uważają wartość nadającą ludzkiemu życiu właściwy kierunek.prof. Zbigniew Marek SJ
Czy wiecie, że zwykłe zapałki można wykorzystać do zabawy połączonej z nauką? Te małe drewienka bowiem idealnie nadają się do zobrazowania matematycznych działań, można też układać z nich fantastyczne wzory. W tej książeczce znajdziecie skomplikowane labirynty oraz ciekawe łamigłówki polegające na układaniu i przesuwaniu zapałek. Żeby je rozwiązać, będziecie musieli trochę ruszyć główkami, ale na pewno doskonale sobie z tym poradzicie.
Celem książeczki jest zachęcenie rodziców oraz dzieci, aby w sposób uważny doświadczały tu i teraz. Zabawne tematyczne wierszyki mają za zadanie przenieść malucha do świata natury, zwierząt, otaczającej go przyrody. Odwołują się często do zmysłu wzroku, smaku, czucia, pomagając wyobrazić sobie dane miejsca i sytuacje. Do każdego wiersza opracowany jest zestaw pytań mający za zadanie nie tylko wzmocnić koncentrację i pamięć dziecka, ale przede wszystkim pobudzić wyobraźnię, rozbudzić ciekawość, nauczyć zachwytu otaczającym światem i doświadczania go wszystkimi możliwymi zmysłami. Ostatnim elementem zaproponowanym do każdego wiersza jest rodzaj relaksacji, wizualizacji lub masażyku, opracowany z myślą o dzieciach przedszkolnych. Ma pomóc w nauce wyciszania, uspokajania, zwracania uwagi na oddech.
Czytanko-miganka dla dzieci niemówiących to zbiór ponad stu pięćdziesięciu kart pracy ułatwiający dzieciom niemówiącym, a także dzieciom z trudnościami w komunikowaniu naukę czytania z wykorzystaniem znaków Polskiego Języka Migowego oraz elementów czytania globalnego. W skład zestawu wchodzi również gra memory do samodzielnego wycięcia.
Odważna i ważna książka. O molestowaniu wciąż mówimy za mało.Miały 3 latka, 5 lat, 12 Robił to ojciec, wujek, dziadek, siostra, matka, ktoś obcy. Niektóre z nich były uwodzone, mamione obietnicą opieki, namiastką miłości, przekonaniem, że są ważne. Inne mają za sobą brutalne, zbiorowe gwałty. Dziś idą własnymi ścieżkami, często są kobietami sukcesu, ale łączy je jedno. Odważyły się opowiedzieć o tym, że w dzieciństwie były wykorzystane seksualnie, a nikt nie dawał wiary ich słowom. Że to nie molestujący, nie gwałciciele byli winni, ale one winne rozpadu rodziny, wstydu przed sąsiadami. Bo dobrych dzieci przecież nie spotykają złe rzeczy
Jak być dla swojego dziecka prawdziwym rodzicem – przyjacielem, opiekunem i wychowawcą? Osobą, która będzie wspierać małego człowieka, dając mu miłość, wiedzę, wolność, ale także wyznaczać granice, poza które wyjść nie wolno? „Terapeutnik” ma formę podręcznika, choć nie ma w nim gotowych recept na wychowanie – są za to wskazówki, dzięki którym czytelnik inaczej spojrzy na relację między rodzicem a dzieckiem. Jak pisze Alicja Zdańkowska – psycholog związany z edukacją – nie ma dwojga takich samych dzieci, dlatego „Terapeutnik” ma pomóc rodzicom dostrzec zależność między ich zachowaniem a zachowaniem dziecka oraz zrozumieć emocje dziecka, by umieć odpowiednio na nie zareagować.
Ze wstępu
… Etyka seksualna, ze względu na swoją wieloaspektowość, jest niezwykle złożonym zagadnieniem. Jej opis wymaga szerokiego spojrzenia, zawierającego w sobie aspekt biologiczny, a więc popęd seksualny i instynkt, aspekt psychologiczny, mający związek z potrzebami, uczuciami, emocjami i subiektywnymi doświadczeniami oraz aspekt metafizyczny, związany z wartościami, postawami i przekonaniami. Punktem wyjścia do jej scharakteryzowania jest analiza norm regulujących funkcjonowanie seksualne jednostki. Może to jednak wydawać się dość silną ingerencją w sferę wolności człowieka. Przeczy to bowiem prywatności i niedostępności dla innych osób tej sfery życia, w której niemal każdy chce być wolny i niekontrolowany przez nikogo. W takim kontekście wydaje się, że ten czysto prywatny aspekt funkcjonowania powinien pozostać poza zasięgiem nauki (Bader, 2010). Tym bardziej, że „płeć i seksualność są faktami biologicznymi, dlatego nie mogą podlegać ocenom moralnym. Zarówno ciało ludzkie jako całość, jak i poszczególne jego narządy – a w tym narządy płciowe – są moralnie obojętne” (Imieliński, 1984, s. 51).
Z drugiej jednak strony oceny moralne są uzasadnione w odniesieniu do zachowań seksualnych. Mogą one podlegać wartościowaniu normatywnemu, ponieważ mając miejsce w akcie seksualnym, są postacią stosunków społecznych. W ustalaniu norm nie chodzi zatem o wartościowanie i ocenę faktu popędliwości i seksualności człowieka w sensie biologicznym, lecz form i przejawów jej realizacji, gdyż „seksualność (..) uwikłana jest w kontekst społeczny i z tego tytułu podlega reglamentacji moralnej” (Imieliński, 1984, s. 51). Kryterium oceny moralnej powinien przy tym stać się z jednej strony – stopień, w jakim dana aktywność seksualna wzmacnia więzi międzyludzkie i podwyższa jakość życia, a z drugiej strony – poziom degradacji i cierpienia, które wywołuje.
Książka dotyczy zagadnień związanych z działaniem placówek opieki, wychowania i edukacji najmłodszych dzieci. Autorki prezentują w niej organizację pracy czterech placówek: z Grecji, Holandii, Polski i Portugalii, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych w grupie dwu- i trzylatków. Przedstawiają nowe argumenty do dyskusji na temat jakości funkcjonowania placówek dla najmłodszych dzieci w kontekście zarówno polskim, jak i międzynarodowym. Abstrakt Książka dotyczy zagadnień związanych z działaniem placówek opieki, wychowania i edukacji najmłodszych dzieci. Autorki prezentują w niej organizację pracy czterech placówek: z Grecji, Holandii, Polski i Portugalii, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych w grupie dwu- i trzylatków. Przedstawiają nowe argumenty do dyskusji na temat jakości funkcjonowania placówek dla najmłodszych dzieci w kontekście zarówno polskim, jak i międzynarodowym.
******
Nurseries in Selected European Countries
The book concerns issues connected with places of care, upbringing and education of very young children. The authors show how work is organised in four such places in Greece, the Netherlands, Poland and Portugal, with particular emphasis on educating 2 and 3-year-olds. They also present new arguments in the discussion concerning the quality of nurseries in Polish and international context.
Inkluzja edukacyjna nie jest nurtem wewnętrznie spójnym, jak wiele innych nurtów kształcenia i wychowania podlega przemianom i rozwarstwieniom. Można przyjąć, że istnieje jednak jej pewne kontinuum rozwojowe. Obrazuje je przejście od inkluzji naturalnej (pozbawionej teoretycznych podstaw naukowych, w praktyce więc opartej na intuicji i wiedzy potocznej) przez inkluzję rekonstrukcyjną (stanowiącą nadbudowę edukacji specjalnej, czerpiącą także wiele z założeń integracji edukacyjnej) po inkluzję dekonstrukcyjną - odrzucającą wiedzę i doświadczenia wypracowane w obszarze pedagogiki specjalnej). Chociaż pełną wartość praktyczną tej ostatniej trudno dziś ocenić, to jednak nie ulega wątpliwości, że stanowi ona kolejny etap ewolucji omawianej formy kształcenia.Podstawowym celem pracy jest ukazanie wybranych aspektów przemian sytuacji edukacyjnej ucznia z lekką niepełnosprawnością intelektualną, przede wszystkim w czasie swoistego przesilenia nurtu naturalnego i rekonstrukcyjnego. Zebrane informacje, chociaż dotyczą przede wszystkim uczniów i ich nauczycieli, ukazują szerszy kontekst przemian kultury szkoły osadzonej w tyglu zróżnicowanych oczekiwań społecznych i wewnętrznych przemian tej instytucji.W książce zaprezentowano dane podłużne dotyczące wybranych zasobów szkół ogólnodostępnych, ważne dla jakości kształcenia uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną. Kształcenie uczniów z niepełnosprawnością w warunkach włączających jest jednym z kluczowych kierunków przemian kształcenia specjalnego i systemów szkolnych we współczesnym świecie. Upowszechnianie się takich praktyk to z jednej strony ogólnoświatowy trend, z drugiej zaś trudne zadanie, do którego realizacji szkoły są z reguły słabo przygotowane. Osiągnięcie wysokiego poziomu edukacji włączającej zależy od wielu wymiarów funkcjonowania szkół, a właściwie całych systemów szkolnych. Wydaje się zatem interesujące, jaka jest dynamika tych przemian. Czy wprowadzane w różnych okresach reformy nowe rozwiązania prawne, organizacyjne, metodyczne i programowe sprawiają, że zasoby poszczególnychszkół stają się coraz bardziej adekwatne do tego, by szkoły były gotowe do prowadzenia na wysokim poziomie zarówno uczniów z niepełnosprawnościami, jak i bez nich. Mimo bardzo intensywnych badań edukacji włączającej, wykonywanych zarówno w Polsce, jak i na całym świecie, nasza wiedza o wzroście gotowości szkół do realizacji kształcenia włączającego jest niewystarczająca. Prawdopodobnie zbiór danych, którym dysponuje Zenon Gajdzica, ma unikalny charakter w skali kraju. Dane te nie są doskonałe, ale wypełniają istniejącą lukę badawcza, o czym sam Autor pisze bardzo obszernie i rzetelnie.Dr hab. Grzegorz Szumski, prof. UW (z recenzji)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
