Książka prezentuje aktualne wyzwania edukacji menedżerskiej w szerokim kontekście społeczno-gospodarczym. Autorka szczególną uwagę skupia na profesji menedżera, jego środowisku pracy oraz kompetencjach. Porusza również problematykę tożsamości, roli, wartości i autorytetu menedżera. Zastosowanie etnografii jako metody badawczej pozwoliło na kompleksowe ujęcie procesu edukacji menedżerskiej i ukazało złożoność relacji pomiędzy jego uczestnikami. Umożliwiło podjęcie takich tematów jak typologie szkół zarządzania, programy i metody edukacyjne, specyfika kształcenia menedżerów, a także rola nauczyciela akademickiego w tym procesie. Książka opiera się na wynikach dogłębnych badań terenowych prowadzonych w latach 20122018 i wpisuje się w nurt symboliczno-interpretatywny.***Dr Agnieszka Postuła pracownik naukowy na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się antropologią organizacji i od lat prowadzi badania terenowe dotyczące komunikacji, profesji, kultury w organizacjach, ról społecznych oraz edukacji menedżerskiej. Zainteresowania zawodowe dr A. Postuły obejmują także szkolenia z zakresu budowania zespołu, pracy grupowej, komunikacji interpersonalnej i negocjacji, co wykorzystuje w pracy trenerskiej i doradczej. Autorka wielu publikacji w językach polskim, angielskim i rosyjskim.

Doświadczyłeś zmiany na własnej skórze? Szukałeś metody poradzenia sobie ze zmianami? Jesteśmy skłonni się założyć, że zetknąłeś się z takimi podejściami: Wiemy, jak zaplanować cały proces zmiany! Najważniejsza jest twarda metoda, konkretne kroki. Każda zmiana rodzi opór! Ludzie przeżywają zmianę jak traumatyczne przeżycie i trzeba im pomagać przejść przez ten proces. Każde z tych podejść jest znane od wielu, wielu lat. A jaka jest ich skuteczność? Na podstawie badań możemy powiedzieć, że posługując się nimi, masz 30% szans na sukces. Jarosław Rubin, Wiesław Grabowski i Marek Naumiuk opisują nowe, zwinne podejście do zmian. Zamiast trzymać się kurczowo planu, ciągle szukaj nowej wiedzy i informacji zwrotnych płynących od wszystkich, na których zmiana ma wpływ, i odpowiednio modyfikuj swoje działania. Gdy doświadczysz tak zwanego oporu, potraktuj go jako źródło dodatkowej informacji od pracowników. Autorzy twierdzą, że sukces zmiany zależy od zwinnego podejścia do zarządzania, i opisują je, łącząc oba podejścia w nową całość, a Edyta Madej ilustruje książkę rysunkami ułatwiającymi zrozumienie i zapamiętanie przedstawionej koncepcji. Zwinne podejście oznacza, że droga do celu jest ciągłym powtarzaniem cyklu uczenia się poprzez działanie: Wgląd (diagnoza) – Wybór opcji działań – Eksperyment. Chcesz teorii? Znajdziesz ją w pierwszej części książki. Szukasz praktyki? Na końcu znajdziesz opis ponad 50 zwinnych narzędzi do wykorzystania oraz propozycję wdrożenia nowego podejścia do zarządzania zmianą w twojej organizacji. Sięgnij po tę książkę i znajdź w niej inspirację do własnych działań. Eksperymentuj, wyciągaj wnioski z rezultatów swoich prób i doświadczeń i osiągaj sukces.

Metoda ustawień narodziła się z ponownego odkrycia tego, co od kilkudziesięciu lat określano jako system rodzinny. Twórca ustawień systemowych, Bert Hellinger, pogłębił i uściślił wcześniejsze obserwacje oraz wykazał, że siła oddziaływania rodziny jest większa, niż zakładano wcześniej. Istotę systemu rodzinnego stanowią przede wszystkim powiązania nieświadome i ukryte. Nieważne, czy z członkami rodziny utrzymuje się kontakt, czy żyje się samotnie, czy jest się młodym, czy u kresu życia – rodzina pozostaje przy nas i wpływa na nasz los.   Książka objaśnia zachodzące podczas pracy ustawieniowej procesy psychiczne, o których zazwyczaj się nie mówi, gdyż pozostają częścią wewnętrznego doświadczenia klienta i terapeuty. Ukazuje dynamiki systemowe w chorobach, problemach życiowych i trudnościach zawodowych, podając opisy sesji terapeutycznych. Omawia metody pracy i rolę terapeuty. Umiejscawia też ustawienia systemowe wśród innych podejść terapeutycznych, nauki i filozofii.      "Ustawienia systemowe odkryły siłę czynników nieświadomych i niezależnych od nas, ale ukazały też wielki zakres naszej sprawczości. Ma to znaczenie w kontekście wyzwalania się z urazów dzieciństwa, rezygnacji z tendencji samobójczych, wzięcia odpowiedzialności za własne życie, pojednania z rodzicami i odzyskania poczucia mocy życiowej. Przyjęcie życia i siły, która do nas płynie, zależy od nas. Nie jesteśmy tak zdeterminowani, naznaczeni i zależni od okoliczności, jak sądziliśmy dotąd”.            Od Autora:     Gdy kilkanaście lat temu rozglądałem się po księgarni, znajoma sprzedawczyni zagadnęła mnie: „Jest taki nowy psychoterapeuta, którego książki wielu ludzi kupuje”. Ja jednak nie byłem ciekaw o kim mowa sądząc, że chodzi pewnie o eklektycznego terapeutę, który nie wnosi niczego nowego. Sam już nie wiem dlaczego, sięgnąłem jednak po książkę na temat terapii Berta Hellingera, bo to on został wtedy wspomniany. Kilka przeczytanych zdań wydało mi się bardzo sensownych. Wkrótce nadarzyła się okazja, aby pójść na warsztat z samym Hellingerem. Gdy tylko rozpoczęło się pierwsze ustawienie, poczułem wagę sprawy. W dalszej części warsztatu coraz silniej przeżywałem uczucia, które śmiem utożsamiać z grecką katharsis. Obserwowałem dramat ukrytych za zasłoną nieświadomych mocy, byłem z boku, a jednak współuczestniczyłem, głęboko poruszony odkrywaniem tajnych kolein losu. Pamiętam, że na tamtym warsztacie obecne były także osoby szkolące się w metodzie ustawień. Ludzie często bez psychologicznego wykształcenia lub dłuższej praktyki terapeutycznej. Wydawało mi się to jakimś nieporozumieniem. Sądziłem, że aby odczytywać te głębie potrzebne jest nie tylko doświadczenie kliniczne, lecz trening psychoanalityczny. Wyobrażałem sobie, że ustawienie interpretuje się jak sen, a może jak objaw. Później, gdy zapoznałem się z metodą Hellingera, zobaczyłem, że zawiera ona zasady i procedury, których jednoznaczność jest jak na psychologię zupełnie niezwykła. Okazało się, że ustawienia podążają za uniwersalnymi prawami i nie wymagają silenia się na interpretacje, zaś sens każdego zdania teorii potwierdza praktyka. Zadziwiające, że metoda ta łączy cechy, które wydawały się wzajemnie wykluczać, czyli szybkość zmiany oraz głębokość wglądu.       Ta książka powstała w wyniku chęci systematyzacji i fenomenologicznie podbudowanego opisu niektórych aspektów tej terapii, o których normalnie się nie mówi, gdyż pozostają częścią wewnętrznego doświadczenia. Mam nadzieję, że pomoże to ustawieniom zająć należne im miejsce wśród uznanych terapii, o co - z powodu słabej znajomości tej metody w kręgach akademickich - ciągle trudno. W książce przedstawiam ustawienia Hellingera w szerokim kontekście innych metod terapeutycznych oraz dziedzin poznania. Nie znaczy to, iż uważam, że ustawienia systemowe sprowadzają się do tego, co znane.       Niektórzy naiwnie sądzą, że Hellinger nauczył się swojej metody od Zulusów, że wykorzystał to, co od lat znane w terapii rodzin, że podobne rzeczy mówił Jung, Moreno albo ktoś „na Wschodzie”, że ustawienia powstały z niemieckiego idealizmu albo są po prostu szamanizmem, jeśli nie rodzajem spirytyzmu. Te twierdzenia są błędne. Występujące pomiędzy ustawieniami systemowymi a innymi wytworami myśli i kultury zbieżności potwierdzają uniwersalizm tez Hellingera, nie dotykają jednak tego, co w ustawieniach całkiem nowe. Tym nowym są odkryte przez Hellingera dynamiki systemowe i porządki miłości, czyli prawa, którymi kierują się systemy rodzinne oraz te, przy pomocy których terapeuta może pomagać.       Książka podzielona jest na dwie części.   Część pierwsza – obejmująca rozdziały od I do IV – dotyczy pracy terapeutycznej i coachingowej przy pomocy ustawień systemowych oraz wglądów, do jakich metoda ta prowadzi.   W części drugiej – rozdziały V i VI – zajmuję się kontekstem terapeutycznym, naukowym i filozoficznym, w jakim możemy umieścić ustawienia systemowe.   W pierwszym rozdziale książki opisuję teorię i technikę ustawień systemowych, zarówno grupowych, jak i indywidualnych (terapeuta – klient). Wyjaśniam procesy i pojęcia tej metody, problematykę powstawania zaburzeń, postępowanie i postawę terapeuty systemowego.   W rozdziale drugim przybliżam systemowe spojrzenie na zaburzenia psychiczne i fizyczne oraz problemy życiowe i zawodowe, podając opisy sesji terapeutycznych. Wspominam też o pracy z organizacjami.   W rozdziale trzecim zajmuję się bliższym przedstawieniem poszczególnych technik terapeutycznych, pogłębiam analizę procesów, jakie mają miejsce w trakcie ustawień oraz szerzej opisuję rolę terapeuty.   W czwartym rozdziale mówię o rodzinie, relacjach partnerskich, wychowaniu dzieci.   W drugiej części książki, w rozdziale piątym, wskazuję na związki pomiędzy ustawieniami systemowymi a psychodramą, terapią rodzin, psychoanalizą oraz innymi metodami terapeutycznymi i paraterapeutycznymi.   W ostatnim rozdziale stawiam ustawienia systemowe w szerszym kontekście zagadnień podejmowanych przez filozofię, fizykę, antropologię, psychologię czy parapsychologię.   

Oto książka, którą można streścić jednym zdaniem: Kobieto, nie daj się robić w bambuko; mężczyzno: nie uważaj kobiety za idiotkę. I tyle. Właściwie można jej już nie czytać, ale jednak warto.Rozmawiamy o fantazmatach, jakim dajemy się uwodzić, i ich wpływie na nasze życie. Fantazmatach o niezależności, równości, sile i partnerstwie. O lekceważeniu mocy seksualności. O tym, że odpowiedź na pytanie: Czy mnie to podnieca? może uchronić przed poważnym błędem w wyborze partnera. Kobiety bowiem zaczęły źle wybierać. I właśnie o tych kiepskich wyborach jest ta książka.Wyobraźmy sobie sytuację najbardziej banalną pod słońcem: ona spotyka jego. Na imprezie u znajomych, wyjeździe integracyjnym, randce z internetu, gdziekolwiek...Kiedy go widzi, wie, że to ON. Myśli o nim: Jaki to fajny facet!. Bo jest uroczy i słodki. Ma na nogach znoszone trapery w typie Edwarda Stachury, co ją rozczula, ale może także chodzić w lakierkach, w eleganckim garniturze, być politykiem, pracować w agencji reklamowej co jej się podoba. Może też być świetnie zapowiadającym się projektem na idealnego partnera życiowego co ją pociąga.Do takiego mężczyzny chce się przytulić.STOP!Nie warto od razu się przytulać i my powiemy Wam dlaczego. Znamy tego faceta w traperach albo lakierkach. Znamy ten uśmiech i przytulanie. Wiemy, na co go stać. Na wiele i na bardzo niewiele. Każde z nas, autorów tej książki, spotkało się z takim typem mężczyzny. Albo z kobietami, którym partnerował. Być może spotkałyście go kiedyś w tramwaju, wracając z zakupów z pełnymi siatami. To był ten, który nie ustąpił Wam miejsca, za to łakomie na Was patrzył. I nie czuł przy tym wstydu, nie miał poczucia winy. Albo dyskutował z Wami zażarcie na jakimś forum internetowym, choć nie miał racji. Nie odpuścił musiał dopiąć swego. Albo po seksie (całkiem udanym) bez słowa usunął Was z grona znajomych na Tinderze. Czy też umówił się na tańce i nie przyszedł.Przez kilka lat zbieraliśmy opowieści i uwagi na jego temat. Można powiedzieć: rozgryźliśmy społeczno-socjologiczny fenomen fajnego faceta XXI wieku. Jeżeli zaczniecie czytać tę książkę, przekonacie się, że jesteśmy wobec niego trochę złośliwi, ale zapewniamy na sercu leży nam również jego dobro.

Praca mieści się w nurcie zainteresowań problematyką kapitału ludzkiego, zaś jej zasadniczym tematem jest problem dopasowania wykształcenia i kompetencji pracowników do potrzeb rynku pracy. Autor koncentruje rozważania na sytuacji, gdy między wykształceniem i kompetencjami pracowników a potrzebami rynku pracy pojawia się rozbieżność, nazywana niedopasowaniem. Odwołując się do teorii oraz wyników badań, stara się wskazać przyczyny owego niedopasowania oraz określić jego skutki dla jednostek, społeczeństwa i gospodarki. Następnie na podstawie zaproponowanych przez siebie wskaźników dokonuje oceny zjawiska niedopasowania na polskim rynku pracy. Spojrzenie na zagadnienie niedopasowania z perspektywy polskiego rynku pracy stanowić może dla nauki atrakcyjną propozycję. Gospodarka rynkowa w Polsce ma specyficzne korzenie i stosunkowo niedługą historię, a przez to wiele zjawisk na rynku pracy zachodzi w innych warunkach i w szybszym tempie niż w krajach, w których gospodarka rynkowa ma trwalsze podstawy. Pozwala to wyciągnąć wnioski, które trudniej uzyskać gdzie indziej. Badanie zjawiska niedopasowania w Polsce kryje więc w sobie potencjał, który przełożyć można na wkład do wiedzy naukowej. Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Sawińskiego, prof. IFiS PAN Marcin Kocór – doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, ekspert Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych. Od osiemnastu lat jest związany z badaniami marketinngowymi i społecznymi. Swoje zainteresowania skupia na zagadnieniach rynku pracy, niedopasowania kompetencyjnego, rozwoju kompetencji oraz metod badań społecznych. Autor i współautor licznych publikacji poświęconych tej tematyce. Od 2008 roku zaangażowany w projekt Bilans Kapitału Ludzkiego, w którym odpowiada za badania pracodawców.

Dzieci dorastają, zmieniamy pracę, zaczynają się kłopoty zdrowotne. Żyjemy dłużej, a otoczenie stawia przed nami coraz więcej wymagań. To, co nas kiedyś cieszyło, nie przynosi już tyle radości. Nawet dobre związki z czasem tracą swój blask. Daphne de Marneffe, znana psycholog kliniczna, od lat zajmując się terapią par, pomaga nam przejść przez ten trudny okres, by cieszyć się życiem, miłością i szczęściem. Wskazuje, jakie umiejętności musimy pielęgnować, by móc sobie poradzić w tym czasie. Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone kluczowym problemom, przed jakimi stają pary z długim stażem: uzależnienia, finanse, trudy rodzicielstwa, seks, zdrady, zdrowie, starzenie się, dorastanie dzieci, opieka nad niesprawnymi rodzicami. Łącząc wyniki badań, rozmowy z pacjentami i doświadczenie w pracy klinicznej, de Marneffe głęboko wnika w struktury związków i omawia te problemy z właściwą sobie mądrością i wrażliwością. Te gorsze momenty, choć mogą przynieść nam ból i zaskoczenie, stanowią też okazję, by lepiej poznać siebie, by poszerzyć horyzonty, rozwinąć się i dojrzeć. Sztuka życia razem to niezbędny poradnik dla osób, które pragną zrozumieć swoje miejsce w związku i osiągnąć to, o czym wszyscy marzymy: żyć w zgodzie z sobą, w miłości i poczuciu spełnienia. Każdy człowiek, w każdym związku, na każdym etapie swojego życia może czerpać z mądrości zawartej na kartach tej książki. Andrew Solomon, laureat National Book Award Już w samym tytule De Marneffe ubiera w słowa to, czego większość z nas doświadcza każdego dnia: że wieloletnie związki mają swoje wzloty I upadki. Z odwagą i wyczuciem autorka wzywa czytelników do wzięcia odpowiedzialności za to, jakie życie chcą wieść i jak chcą rozmawiać z partnerem i z samym sobą. Nie znam pary, której egzemplarz tej książki – lub dwa – nie przyniósłby korzyści. dr Meg Jay, autorka The Defining Decade i Supernormal Dr Daphne de Marneffe - psycholożka i pisarka. Zajmuje się terapią par i pacjentów indywidualnych. Prowadzi wykłady na temat małżeństwa, terapii par, rodzicielstwa. Opublikowała wiele prac naukowych. Razem z mężem i trójką dzieci mieszkają w okolicy San Francisco.

W książce Sztuczna inteligencja. Co każdy powinien wiedzieć Jerry Kaplan analizuje złożone problemy dotyczące sztucznej inteligencji jasnym, nietechnicznym językiem. • Czy maszyny naprawdę mogą przewyższyć ludzką inteligencję? • Jak sztuczna inteligencja wpłynie na nasze miejsca pracy i dochody? • Czy robot może świadomie popełnić przestępstwo? • Czy maszyna może być świadoma albo posiadać wolną wolę? Wiele systemów sztucznej inteligencji uczy się teraz z doświadczenia i podejmuje działania wykraczające poza zakres tego, do czego zostały pierwotnie zaprogramowane. W związku z tym rodzą one kłopotliwe pytania, na które społeczeństwo musi znaleźć odpowiedź. • Czy naszemu osobistemu robotowi należy pozwolić stać za nas w kolejce albo zmusić go do zeznawania przeciwko nam w sądzie? • Czy tylko my ponosimy wyłączną odpowiedzialność za wszystkie jego działania? • Jeśli załadowanie umysłu do maszyny okaże się możliwe, czy to nadal będziemy my? Odpowiedzi mogą zaskakiwać.

Naucz się doceniać drobiazgi życia codziennego. Życie bez chwili refleksji i zastanowienia to prosta droga do zgorzknienia i wypalenia. ""Rytuały na co dzień"" uczynią zwykłe rzeczy wyjątkowymi, a te wyjątkowe wspaniałymi.Istotą rytuałów są trzy etapy: zatrzymanie się, zwrócenie uwagi i określenie intencji. Reszta to dodatki. Praktykowanie rytuałów pomoże ci poruszać się w natłoku spraw ze spokojem i rozwagą, a nie bezmyślnie i w pośpiechu. Proponowane w książce rytuały to zbiór przepisów, które pokazują jak zwyczajnym dniom przydać trochę słodyczy. Naucz się praktykować je krok po kroku.Świadomie podejmij wysiłek, by zwolnić i zadbać o siebie. Zacznij żyć pełnią życia.Nadia i Katia, propagatorki zdrowego trybu życia, od wielu lat pomagają innym, by czuli się wspaniale. Dzieląc się swoimi doświadczeniami, przystępnie radzą, jak praktykować rytuały każdego dnia. Poprzednia książka autorek Dbaj o siebie przebojem wdarła się na listy bestsellerów, a wśród jej miłośników są m.in.: Kate Moss, Jamie i Jools Oliverowie czy Reese Witherspoon.

Nikt z nas nie przeżyje życia, nie doświadczając problemów, na które nie ma rady. Tracimy bliskich, zmagamy się z chorobami, jesteśmy wikłani w konflikty, od których nie ma ucieczki, przeżywamy nieoczekiwane trudności finansowe. Do pewnego stopnia jesteśmy na nie przygotowani, bo stosujemy różne zabiegi, żeby osłabić wpływ tych zdarzeń na nasze życie lub do nich nie dopuścić. Jednak kiedy dramat nastąpi, wcale nie jest nam lżej. Poczucie bezsilności, które nam wówczas towarzyszy, wydaje się nie do udźwignięcia. Na szczęście większość z nas wcześniej czy później potrafi się jakoś odnaleźć, poradzić sobie z przeżytymi problemami, odzyskać radość życia i tworzyć nowe cele. Sposoby radzenia sobie są różne. Jedni rzucają się w wir pracy, inni wycofują się z życia, jeszcze inni w nieskończoność odtwarzają przeżyte urazy, w nadziei że kiedyś uda się im je zrozumieć i nad nimi zapanować. Są i tacy, którzy próbują przemienić porażkę w swoją siłę, wierząc w słuszność starego powiedzenia, że co nas nie zabije, to nas wzmocni. Każdy z tych wyborów w pewnych okolicznościach może uratować zdrowie psychiczne człowieka i każdy może być pułapką, drogą donikąd, która pozbawi go szansy na dobre życie. Jedną z wielu takich pułapek jest próba heroicznego zmierzenia się z problemami. Uosabia ją postać Atlasa. Współcześni Atlasi dźwigają cały swój społeczny świat i chociaż nie takiej pragnęli w nim dla siebie roli, żyją w przekonaniu, że tylko ich wysiłek uchroni ich świat przed zwątpieniem, chaosem i rozpadem. Książka ta poświęcona jest sposobowi radzenia sobie w sytuacjach trudnych, który nie prowadzi do szczęśliwego zakończenia – nie przywraca rzeczywistej równowagi wewnętrznej. W istocie jest właśnie jedną z pułapek adaptacyjnych. Sposób ten Autorka określa mianem syndromu Atlasa - właśnie dlatego, że podobnie jak u Atlasa, rozsądek i heroiczna postawa, tak cenione w naszej kulturze, ostatecznie nie tylko nie muszą być nagrodzone, ale w istocie mogą stać się źródłem upadku i zwątpienia.

Zbuduj świadomie wymarzoną wolność i niezależność finansową. Odkrywając tajniki zdobywania ogromnego kapitału na start, błyskawicznie wcielisz najambitniejsze wizje w rzeczywistość. Dokonaj tego dla rodziny, w imię pasji lub realizacji marzeń. Bez ryzyka, nie ma zwycięstwa. To niebezpieczna książka, która da Ci dostęp do setek tysięcy, a nawet milionów złotych na start. Zero lania wody, sama praktyczna wiedza. Sekrety multimilionerów: • Jak przygotować się do sukcesu finansowego? • Jak pozyskać miliony złotych na start i rozwój firmy? • Jak zamienić pasję w dochodowy biznes? • Jak budować wolność i niezależność finansową? Poznaj kontrowersyjne tajemnice sukcesu finansowego autora. Zaczynając od zera pozyskał setki tysięcy, którymi w cztery lata zbudował majątek wart kilkanaście milionów złotych.

"Zrozumienie prawdziwej natury ego przyspiesza postęp duchowy. Ono nie jest wrogiem, którego trzeba atakować albo pokonać, nie jest też złem, które należy przezwyciężyć. Każdy z nas ma ego, i ono wcale nie jest wyjątkowe ani indywidualne. Tym, co naprawdę różni poszczególne osoby, jest stopień zniewolenia programami ego."   Skąd wiedzieć czy zmierzamy we właściwym kierunku na drodze osobistego rozwoju?  Autor - twórca Mapy Poziomów Świadomości, który doświadczył wysokich stanów świadomości, wyprowadza nas z dualistycznej percepcji, demaskuje najpowszechniejsze błędy postrzegania i ukryte mechanizmy ego.     Z wprowadzenia Autora: Doświadczanie rzeczywistości na drodze do oświecenia to trzeci tom trylogii o ewolucji ludzkiej świadomości, zawierającej obserwacje z naszych badań nad świadomością, jak również wynikające z osobistego doświadczenia. W pierwszej książce, zatytułowanej "Siła czy Moc", w zarysie przedstawiona została możliwa do zweryfikowania Mapa Poziomów Świadomości i po raz pierwszy w historii ukazany został sposób, jak odróżnić prawdę od fałszu, tym samym przezwyciężając najpoważniejszą wrodzoną ułomność ludzkiego umysłu. "Siła czy Moc" dotyczyła głównie poziomów świadomości większości ludzi. Są to poziomy wznoszące się do wysokich zakresów 500, często określanych jako poziom świętych. Druga książka, "Oko w Oko z Jaźnią", dotyczyła poziomów świadomości od 600 do około 850. W całej ludzkiej historii, w wielu tradycjach te poziomy uważano za sferę oświeconych nauczycieli duchowych. Ta książka, trzecia, kończy opis ewolucji ludzkiej świadomości od poziomów 800 do szczytowego jej doświadczenia na poziomie 1000, który historycznie rzecz biorąc określa maksymalny zakres rozwoju ludzkiej świadomości. To jest poziom świadomości mistyków, tutaj prawda pochodzi wyłącznie z doświadczenia radykalnej subiektywności boskiego objawienia.   Materiał do tej książki zebrany został z wykładów, rozpraw i dialogów z uczniami, gośćmi i poszukiwaczami duchowymi z całego świata, wywodzącymi się z różnych środowisk duchowych i religijnych, mających świadomość na różnym poziomie. Odniesienia do innych duchowych rozpraw albo nauczycieli są stosunkowo nieliczne, ponieważ materiał jest całościowy i wystarczający sam w sobie. To nie jest tekst teologiczny, który zwyczajowo dla celów akademickich zawiera liczne szczegółowe odniesienia. Zamiast tego, czytelnikowi głównie zostawia się odnajdywanie powiązań z literaturą przedmiotu. Dlatego sanskrycka, chrześcijańska czy wedyjska terminologia została ograniczona do absolutnego minimum. 

Przechodzenie z wieku młodzieżowego w wiek dorosły jest najtrudniejszym momentem w życiu. Obecna cywilizacja wymyśliła, że to dorośli zapewnią takie przejście w miarę gładkie. Schemat jest dość prosty: przedszkole – szkoła podstawowa – szkoła średnia – ewentualnie studia – praca. Można zrezygnować z „ewentualnie studia”, ale wielu innych możliwości nie ma. A gdyby tak inaczej? Pewnie, że nauka na poziomie podstawowym i średnim jest konieczna, ale dlaczego w wieku dojrzałości płciowej i w wieku najlepszym do działania zmuszamy dorosłych ludzi do nauki? Nie lepiej dać im się wykazać? Wiedzę już mają. Niech zajmą się organizacją życia. To najlepszy wiek, by zbierać doświadczenia życiowe. Nauka w niewielkim stopniu uczy nas życia. Czyżby najlepszym wyjściem było najpierw zdobywanie doświadczeń, a dopiero potem nauka, która będzie o wiele bardziej świadoma? O tym jest ta książka.

Opisane przez Autora techniki pozwolą Ci odnieść sukces, niezależnie od tego jak go postrzegasz. Człowiek naprawdę spełniony ma również ogromne pozytywne promieniowanie, jest zdrowy, pielęgnuje harmonijne relacje z partnerami i przyjaciółmi. Poznasz ćwiczenia i medytacje, które pomogą Ci żyć swoim powołaniem i teraźniejszością. Przestaniesz przejmować się przyszłością i pogodzisz się z przeszłością. Nauczysz się rozwiązywać problemy i poznasz system uzdrawiania destrukcyjnych sytuacji, które być może ciążą Ci każdego dnia. Dowiesz się jak odzyskać optymizm, miłość do siebie i swoich bliskich. Nauczysz się ze swobodą kształtować własne życie w sposób, który uważasz za właściwy, i który da Ci spełnienie. Rozpal swoje wewnętrzne światło.

Niewielu opanowało sztukę sprzedaży tak doskonale, jak Napoleon Hill. To nie tylko znany na całym świecie autor bestsellerowych książek, ale też prawdziwa legenda w kręgach biznesowych. Hill uczył sztuki sprzedaży i tworzył na tyle skuteczne programy kursów doskonalących tę umiejętność, że diametralnie odmieniały losy przedsiębiorstw zmagających się z trudnościami, zwielokrotniając ich dochody.Książka ""Jak się dobrze sprzedać"" wykorzystuje liczne prace Hilla dotyczące mistrzowskiej sprzedaży szczególnie zaś jego genialne, ponadczasowe dzieło ""Myśl i bogać się"". Przedstawia bardzo interesujące, ciekawe studia przypadków oraz historie z owych prac wyłonione, ale też materiały spisane z jego nagrań, przemówień oraz wykładów. ""Jak się dobrze sprzedać"" nawiązuje również do książek, inspirowanych filozofią Hilla, innych cenionych autorów. I co istotne została ona uzupełniona o współczesne komentarze oraz aktualne zjawiska i przykłady ze współczesnego świata biznesu.Niezależnie od tego, kim jesteś i co robisz, za każdym razem, gdy kogoś spotykasz, wyjaśniasz jakąś koncepcję, rozmawiasz przez telefon lub Skype'a czy dzielisz się swoją opinią sprzedajesz to, co masz najcenniejszego: samego siebie. Nieważne, czy osobiście zajmujesz się sprzedażą, czy też sprzedajesz swoją osobowość, powinieneś przyswoić cenne lekcje oraz sprawdzone techniki, które znajdziesz w tej książce. Przeczytawszy ją, skonstatujesz, jak jest cenna i pożyteczna.

Młodzi przedsiębiorcy powtarzali jak mantrę, że praca przyszłości nie będzie pracą na etacie. Na co komu etat? Nuda, sztywne zasady, posłuszeństwo. Świat nie potrzebował etatu – potrzebował fuchy. (…) Fucha stała się hitem kapitału podwyższonego ryzyka, gorącym tematem na ustach wszystkich oraz gotową odpowiedzią na bolączki współczesnej gospodarki. Z czasem gdy do ogólnej świadomości zaczęły przebijać się historie o wyzysku pracowników (…) zapoczątkowano bardzo potrzebną dziś dyskusję na temat potrzeby ochrony pracowników w obliczu transformacji technologicznej. (…) Fuch-ekonomia dotknęła wielu ludzi: biednych, bogatych, mających władzę, jak i tych pozbawionych praw… Każdą z tych grup na swój sposób. Z przedmowy Gig economy to jeden z wielkich trendów przekształcających globalną gospodarkę, który z czasem będzie również coraz mocniej wpływał na polski rynek pracy. Jak na razie jednak w Polsce nie ma on nawet dobrej nazwy. Czasem można spotkać się z zupełnie nieadekwatnym określeniem rynek umów krótkoterminowych, czasem z pojęciem uberyzacja. Ten niedorozwój warsztatu pojęciowego pokazuje jak mocno jest zapóźniona polska debata nad sprawami gospodarczymi. Na świecie zaczął się proces, który może doprowadzić do największych zmian na rynku pracy od czasów rewolucji przemysłowej, a my nie wiemy nawet jak go prawidłowo nazwać. (…) Książka opisuje ten trend z perspektyw osób, które biorą w nim udział. Autorka połączyła narrację dotyczącą konkretnych, „ludzkich” przypadków z twardymi danymi statystycznymi. Pokazuje zarówno dobre i złe strony nowego trendu na rynku pracy, nadzieje i rozczarowania, inspirujące przykłady oraz patologie. Uchwyciła wszystkie aspekty z tym związane: ekonomiczne, prawne, społeczne i polityczne. Książka może zainicjować w Polsce dyskusję o ważnym problemie ekonomicznym – dyskusję, której brakowało. Hubert Kozieł, Rzeczpospolita

„W górach każdy jest prawdziwy…” Świst lawiny, która w kilka sekund może pozbawić życia. Ujmująca cisza po śnieżnej zamieci. Strach i ekscytacja w drodze na szczyt. Odpowiedzialność kontra ryzyko. Rozum kontra serce. Zdobywanie kontra zdobycie. Kto nie był w Górach wysokich, nigdy tak naprawdę nie zrozumie, co czują himalaiści ruszający na podbój ośmiotysięczników. Rafał Fronia, autor cieszących się ogromną popularnością dzienników z wyprawy na K2, po raz kolejny postanowił przybliżyć ten świat. Tym razem w sposób szczególny. Rozmowa z Górą została zainspirowana pytaniami czytelników. Część z nich doczekała się odpowiedzi prosto z mroźnego namiotu spod Manaslu, inne stały się impulsem do spisania przemyśleń już po powrocie. Dzięki temu książka pozwala zrozumieć, o co tak naprawdę chodzi w Górach. I jak to możliwe, że droga do zdobycia celu może być znacznie ważniejsza niż jego osiągnięcie. W tej książce konkretny szczyt górski to pretekst do opowieści o poszukiwaniu, a to łączy wszystkich nas – ludzi gór i ludzi biur. Liczy się zdobywanie, a nie zdobycie. Po co w ogóle jeździć w wysokie góry? By się sprawdzić, doświadczyć, że się żyje. W poszukiwaniu tajemnicy, zwłaszcza o sobie samym. Ekstremalnie wyczerpani, głodni, wkurzeni, nie mamy siły udawać, nawet przed samym sobą. W plecaku himalaisty nie ma miejsca na aktorskie maski, zostają na dole. To cenne lekcje. Jasiek Mela Poetyckie spojrzenie na Nepal i Himalaje. O wyprawowych wzlotach, ale przede wszystkim o dylematach, odwrotach i niepowodzeniach. Opowieść o Manaslu w zderzeniu z komercyjną machiną, pędzącą z bazy na szczyt. Pokazuje nieznane kulisy polskiej wyprawy z jesieni 2018 roku, próbuje wyjaśnić decyzje jej lidera. Relacja z próby ataku szczytowego trzyma w napięciu – upór członków wyprawy, mimo potęgi góry i pędzących lawin, zderza się z rozterkami kierownika. Esencja to anegdoty z wyprawowej przeszłości, o Klemensie, kruku, „telewizyjnym” wietrze zimą pod Broad Peakiem i kamieniu w prezencie od Szerpy. Michał Rodak, RMF FM Rafał to nie tylko wojownik Gór, ale też samuraj słowa. Potrafi przelać na papier to, co Góry przelewają do jego myśli. Wędrówka górska jest tu jedynie przyczynkiem do pokazania wędrówki w głąb siebie. Rafał zabiera czytelnika w świat, w którym trzeba oddać kawałek siebie, żeby zdobyć kawałek góry. Michał Leksiński, „7 Happy Summits” Rozmowa z Górą to nie tylko relacja z wyprawy na Manaslu. To oryginalna książka o podejmowaniu ryzyka i ocieraniu się o śmierć. Jakub Radomski, „Przegląd Sportowy”

Najbardziej znaną, przynajmniej czytelnikom literatury pięknej, prokrastynatorką była bohaterka powieści Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem, Scarlet O’Hara, która często powtarzała „Nie chcę o tym teraz myśleć. Pomyślę o tym jutro”. W ostatnich latach odnotowuje się znaczny wzrost osób mających problem z terminowym wywiązywaniem się z obowiązków, tzw. prokrastynatorów. Prokrastynacja definiowana jest jako irracjonalne zwlekanie. Jedną z możliwych przyczyn narastania zachowań prokratynacyjnych jest industrializacja i rozwój nowoczesnych technologii. Sprzyja to wprawdzie multizadaniowości, tak oczekiwanej przez pracodawców. Ale jednocześnie prowadzi do licznych przeciążeń o charakterze psychologicznym. Prezentowana monografia zawiera charakterystykę zjawiska, omówienie psychologicznych, somatycznych, społecznych i ekonomicznych kosztów, jakie ponoszą prokrastynatorzy.

Czy myśląc o śmierci, można pokochać życie?Tytuł tej książki mógłby właściwie brzmieć: 100 sposobów, jak pokochać życie. Autor, który sam ma za sobą trzy próby samobójcze, próbuje w niej bowiem ukazać piękno, wyjątkowość i wartość ludzkiego życia. Nie robi tego jednak, posługując się wyświechtanymi sloganami czy szafując słowami pisanymi wielką literą. Zamiast tego przewrotnie, zabawnie i z dystansem do siebie opisuje własne traumatyczne doświadczenia i dzieli się spostrzeżeniami, które docenią przede wszystkim osoby zmagające się dzień po dniu ze swoimi małymi wielkimi dramatami, często niedostrzeganymi bądź ignorowanymi przez bliskich.Żyj, po prostu. Najlepsze wciąż jeszcze przed nami! - przekonuje autor. Daj się wciągnąć tej błyskotliwej, pełnej mądrych słów lekturze i spróbuj na nowo uwierzyć, że każdy kolejny dzień może być szansą, a nie ciężarem!Wierzę ci, że chcesz odejść. Tragedie, dramaty przeżyłem ich wiele, ale przeżyłem. Trzy razy tyle razy próbowałem popełnić samobójstwo. Mam zdiagnozowane mieszane zaburzenia osobowości, dystymię (przewlekła depresja) oraz nerwicę. Od kilkunastu lat utrudnia mi to życie, ale zarazem pozwala odkrywać tajemnice cierpienia oraz paradoksalnie piękno życia.Ta książka jest pisana pół żartem, pół serio w istocie ma zabić twój ból, a uratować ciebie, bo jesteś dla mnie ważny!

Prowadź mnie! Słowo "mentor" wywodzi się z mitologii greckiej. Ściślej pochodzi od imienia jednej z postaci mitologicznych, Mentora, któremu wyruszający pod Troję Odyseusz, król Itaki, powierzył pieczę nad swoim majątkiem, a także żoną i synem. Gdy syn Odyseusza Telemach wyruszył na poszukiwanie ojca, rolę Mentora przejęła bogini Atena - opiekun stał się przewodnikiem. Od zarania dziejów ludzie szukają mentorów, osób posiadających szeroką wiedzę i bogate doświadczenie, którymi mogą zainspirować innych i które wykorzystują, by wskazać im ścieżkę rozwoju. Relację mistrz - uczeń spotkamy w mitach starożytnej Grecji i Rzymu, w taoizmie i buddyzmie, w koncepcji konfucjańskiej, w zakonach sufickich islamu, w indyjskim systemie sampradaya, a także w judeochrześcijańskiej tradycji nauczycieli. Dzisiejsi mentorzy służą wsparciem przede wszystkim ludziom biznesu. Obficie czerpiąc z odkryć psychologii i doświadczeń coachingu, pomagają swoim klientom uzyskać natychmiastową poprawę w obszarach związanych z wynikami ilościowymi i jakościowymi. By czynić to skutecznie, powinni dobrze poznać nie tylko osobę, wobec której pełnić będą rolę mentora, lecz także siebie - przede wszystkim własne ograniczenia oraz kompetencje mentalne, które decydują o byciu mistrzem. Mentor musi również uzbroić się w wiedzę i umiejętności, z których będzie korzystał, prowadząc mentee (klienta) ku obranemu celowi. Poznawszy zaprezentowane w tej książce złote zasady mentoringu, dowiesz się, czy jesteś gotów na to, by stać się dla kogoś mentorem, lub czy mentor, którego wybrałeś, jest tym właściwym. O autorach Maciej Bennewicz — menedżer, trener, coach, socjolog po UW ze specjalizacją z psychologii. Dyrektor programowy Norman Benett Academy, organizacji kształcącej zawodowych trenerów i coachów. Autor licznych artykułów oraz uznawanych za kanoniczne poradników na temat coachingu, m.in. Coaching, czyli restauracja osobowości; Coaching, czyli przebudzacz neuronów; Coaching na Wyspach Szczęśliwych; COACHING, KREATYWNOŚĆ, ZABAWA. Narzędzia rozwoju dla pasjonatów i profesjonalistów.

Czy możliwe jest dziś utrzymywanie równowagi, a jeśli tak, to dzięki czemu? Jakie są strategie jej zachowywania w świecie, który nieustannie nas z niej wytrąca przez swoje niekonsekwencje, zaburzenia rozwojowe, nierówności, mody i wirusowe trendy konsumpcyjne? Jak w sytuacji niestabilności zachowują się jednostki i zbiorowości? Czy zawsze starają się utrzymać równowagę, czy też przeciwnie, preferują jej czasową lub permanentną utratę? Napięcie pomiędzy równowagą i jej brakiem, które doskonale wyraża metafora błędnika, sprawia, że zajmowanie się nim niekoniecznie musi być traktowane jako celebracja któregoś z tych dwu stanów, a co za tym idzie, opowiadanie się za tym, co reakcyjne, bądź za tym, co postępowe. Przeciwnie – wychodzimy z założenia, że powinien nas raczej interesować proces mediowania pomiędzy równowagą a jej brakiem. To w nim najpełniej bowiem wyraża się istota wszystkiego, co żyje.