Procent ludzi chorych rośnie, a powody takiego stanu rzeczy są co najmniej dwa. Po pierwsze,obecnie medycyna lepiej sobie radzi z leczeniem wielu chorób dzięki rozwojowi technik i procedur medycznych. Jeszcze nie tak dawno wiele chorób miało status śmiertelnych (nowotwór złośliwy czy AIDS). Jednakże rozwój medycyny sprawił, że obecnie wiele tych chorób przekwalifikowano na przewlekłe. Pacjenci otrzymali zatem szansę dłuższego życia, ale zarazem stanęli przed wyzwaniem dłuższego zmagania się z niepełnym zdrowiem.
Aby uczynić swoje życie lepszym, sami pacjenci oraz osoby odpowiedzialne za ich zdrowie muszą więc zadbać o jakość życia w chorobie. Mimo postępu medycyny skłonność do zachorowania na chorobę przewlekłą będzie się także nasilać ze względu na tak zwaną transformację epidemiologiczną, czyli spadek liczby zachorowań na choroby zakaźne na rzecz chorób niezakaźnych o długotrwałym przebiegu.
W niniejszej monografii podjęta została próba rozwinięcia pozytywnego podejścia do problematyki zdrowia i choroby, a w szczególności próba teoretycznego ujęcia możliwych pozytywnych zjawisk powiązanych z procesem zmagania się z chorobą.
Psychologia zdrowia z definicji powinna się skupić na zachowaniu zdrowia. Jednakże zdrowie rozumiane jest nie tylko jako brak choroby, lecz holistycznie, jako fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan (WHO, 2006). Taka definicja zdrowia poszerza możliwości osiągania dobrostanu w sytuacji, kiedy nie można utrzymać pełnego zdrowia, tak jak w sytuacji choroby przewlekłej. To założenie przez wiele lat było zaniedbywane przez badaczy zachowań pacjenta w obliczu choroby. Zazwyczaj kliniczna psychologia zdrowia skupiała się na negatywnych konsekwencjach chorowania, głównie na dystresie, a badania miały służyć działaniom praktyków skupionych na zapobieganiu tym negatywnym skutkom lub na ich korygowaniu.
Monografia ta została napisana w nurcie tzw. pozytywnej psychologii klinicznej. Jest to stosunkowo nowa propozycja, która próbuje szukać powiązań oraz odrębności między procesami związanymi z cierpieniem oraz doświadczaniem dobrostanu w życiu. Zakłada się w niej, że pozytywne radzenie sobie ze stresem choroby przewlekłej jest możliwe dzięki procesom samoregulacji – to one właśnie sprawiają, że chorzy intencjonalnie podejmują wysiłki prowadzące do dobrego i szczęśliwego życia w sytuacji wyzwania, jakim jest choroba.
Projekt Dobre Życie powstał na podstawie koncepcji dobrostanu według Martina Seligmana. Jego celem jest zadbanie o wszystkie wyróżnione przez tego badacza elementy składowe dobrostanu. Zachęcamy do zaangażowania się w ten projekt, do udzielania odpowiedzi na pytania oraz wykonywania kolejnych ćwiczeń i zadań. Wszystkie ćwiczenia zostały wypróbowane i przetestowane przez naukowców. Mogą być zatem skuteczne również dla każdego z nas. Wiele podobnych ćwiczeń wykonujemy na co dzień, ale zwykle nie zdajemy sobie sprawy, że budują one nasze szczęście. Uświadomienie sobie tego jest bardzo cenne, ponieważ daje poczucie, że możemy sami dbać o swoje szczęście.
Projekt Dobre Życie jest propozycją 6-tygodniowej codziennej pracy nad zwiększeniem szczęścia w ujęciu hedonistycznym i eudajmonistycznym. Polega on na regularnym wykonywaniu wskazanych zadań i ćwiczeń. Projekt jest dostosowany do warunków polskich, choć wzorowany na badaniach i doświadczeniach badaczy z różnych krajów (Lyubomirsky i Seligman). Został napisany w konwencji terapii poznawczo-behawioralnej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
