Jest to zbeletryzowany podręcznik podstaw filozofii klasycznej stanowiący wprowadzenie do metafizyki, filozofii Boga, filozofii przyrody, antropologii filozoficznej, teorii poznania, etyki i estetyki.
Nigdy nie odnajdziemy pełni życia, za którą tęsknimy, wykluczając to, co niechciane - znajdziemy ją urzeczywistniając harmonię z miłością i każdą informacją jaką w sobie niesie.Wiele słyszy się o duchowym przebudzeniu oraz głębokiej radości, klarowności i spokoju, które mają być jego owocami. Często jednak ignoruje się przeróżne rozczarowania związane z przebudzeniem i to na ile sposobów potrafi zdruzgotać nasze serca i gwałtownie otworzyć nas na rzeczywistość ukrzyżowania, zmartwychwstania oraz przeobrażenia, które prawdopodobnie napotkamy na swojej drodze.W ferworze zamieniania negatywnego na pozytywne, kreowania wszystkiego czego, jak wierzymy, pragniemy, oraz dążenia do utrzymywania swojego życia w jakimś permanentnym stanie ,,szczęśliwości"", tracimy kontakt z rzeczywistością, w której nie istnieje przeistoczenie bez wcielenia tego, co ciemne i trudne. Podróż stawania się prawdziwym człowiekiem jest ze swej natury dość skomplikowana i trudna, ponieważ wyłania się bezpośrednio z nieznanego i wymaga pełnej współczucia konfrontacji z CAŁOŚCIĄ tego, kim jesteśmy.Ponieważ podróżujemy jako współtowarzysze tej wędrówki, wykorzystajmy to do obejmowania zarówno radości jak i bólu na tej ścieżce i bądźmy świadectwem mądrości wyłaniającej się z naszego bezpośredniego doświadczenia, niezależnie od tego czy przejawia się jako smutek, zachwyt, rozpacz, czy wielka radość. Łaska pojawia się zarówno w przyjemnych jak i trudnych chwilach, ale wciąż jest to łaska, która otwiera każdego z nas na promienną pełnię Istnienia.Ścieżka jest wszędzie intymną, skłaniającą do refleksji podróżą do wewnętrznych krajobrazów świadomości, ciała i serca utkanych z nici mądrości kontemplacyjnej duchowości, psychoterapii relacyjnej oraz poetyckiej wyobraźni.
Rozprawa Michała Pospiszyla Bądźmy szczęśliwi. Homo urbanus w czasie zarazyzakwalifikowała się do finału Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargiogłoszonego w maju 2019 roku, a rozstrzygniętego w listopadzie 2020.Temat konkurs brzmiał: Metafizyka dziś"16 lipca 1216 roku w Perugii umiera Innocenty III. Ciało papieża zostaje wystawione w miejscowej katedrze na otwartym dla publiczności katafalku. Już pierwszej nocy lokalni szabrownicy zrywają z Innocentego królewskie szaty, w których miał zostać pochowany. Biskup Rzymu, jeszcze kilka dni wcześniej "uznawany przez wszystkich monarchów Europy za jednego z najpotężniejszych władców, jakich poznał świat, za verus Imperator świata chrześcijańskiego", leży w miejscowej katedrze wedle słów Jacques'a de Vitry'ego "prawie nagi (fere nudum)" w stadium "rozkładu (fetidum)". []Innocenty odchodził w świecie, w którym hegemonia Kościoła wydawała się niepodważalna. Trzynasty wiek to okres rozwoju życia nie tylko religijnego, ale także ekonomicznego. Przez ponad sto lat, mimo niezwykłych wzrostów demograficznych (możliwych przede wszystkim dzięki intensywnej eksploatacji przyrody), Europę omijają klęski głodowe, większe epidemie, a nawet poważniejsze wojny wewnętrzne. Jednoczące kontynent przywództwo Rzymu zdaje się przynosić same korzyści. [] A jednak nawet u szczytu swojej potęgi władza papieska jest krucha. Spod propagandy sukcesu wyziera inna historia - historia barbarzyńskiej Europy, której nigdy nie udało się schrystianizować: libertynizmu, ludowego pogaństwa, herezji, chłopskich i miejskich buntów. []Mimo że symptomy rozkładu kościelnego ciała mistycznego widoczne są wiele dziesięcioleci wcześniej, to po wydarzeniach z 1378 roku staje się jasne, że papiestwo nie zdoła już nigdy odbudować pozycji choćby zbliżonej do tej, którą cieszy się w trzynastym wieku. Upadek tej cywilizacji z perspektywy zwykłego człowieka nie był końcem, lecz początkiem. [] Europę ogarniają tysiące powstań, buntów, na sile zyskują - zdawało się, że już całkowicie stłumione - ruchy heterodoksyjne (od bractw wolnego ducha po czeskich husytów). Wskutek czarnej śmierci i braku rąk do pracy istotnie wzrasta siła przetargowa klas podporządkowanych; w ciągu kolejnych dekad płace wzrosną nawet dwukrotnie, skróceniu ulegnie średni czas pracy, radykalnie spadną ceny podstawowych towarów. Fernand Braudel nazwie stulecie od 1350-1450 złotą epoką europejskiego proletariatu. Podsuwając myśl, że budowanie wspólnoty było i może być łatwiejsze poza murami państwa albo na tego państwa gruzach".Z tekstuMichał Pospiszyl o swoim esejuEsej jest medytacją nad rozkładem. Zaczyna się od bardzo szczególnego przykładu, mianowicie gnijącego ciała Innocentego III, które spoczywa na katafalku w perugiańskiej bazylice latem 1216 roku. Sądzę, że w tej jednej scenie, przy pewnym wysiłku, możemy dostrzec obraz epoki, a w obrazie epoki zobaczyć coś z całych dziejów. Zwłaszcza wówczas, gdy nasza uwaga zatrzyma się na kwestii relacji między wspólnotami (heretyków, sodomitów, wirusów) a dyscyplinującym je państwem (na przykład rzymskim lub papieskim, ale także naszym). Zadaniem, które stoi przed tego typu badaniem jest rozregulowanie zastanych form wrażliwości i poszerzenie wyobraźni. A więc obok korzyści poznawczych chodzi o terapię. O przyswajanie sztuki życia, które zamiast te gnilne procesy powstrzymywać potrafi z nimi się ułożyć.
Rozprawa Marka Woszczka Potencjalność, fizyka i odkrycie surrealności naturyzakwalifikowała się do finału Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargiogłoszonego w maju 2019 roku, a rozstrzygniętego w listopadzie 2020.Temat konkurs brzmiał: Metafizyka dziś"Ideologia niekwestionowalnych praw [] prawdopodobnie nieprzypadkowo zaczęła zyskiwać coraz większe wpływy właśnie (i dopiero) w wieku siedemnastym - stuleciu krwawych turbulencji społeczno-politycznych, gwałtownego rozwoju kapitalizmu kupieckiego, dzikiej ekspansji imperialnej i religijnej fragmentacji na ogromną skalę. [] W tym sensie przygodna idea niepodważalnych, nawet odwiecznych praw stała się jako legitymizacja elementem tworzenia nowoczesnego porządku opartego na projektach okiełznania rzeczywistości na nowo, czyli tego, co Latour tak trafnie nazwał "Nowoczesną Konstytucją".[]Z tego powodu wielki projekt oświecenia - jako samoświadomego projektowania i tworzenia obszarów stabilności w generalnie niestabilnym świecie, a więc ciągłego politycznego samodefiniowania i solidarnego przekształcania kruchego świata ludzkiego w bezmiernym polu natury - nie może ontologii tej ostatniej po prostu ignorować, zastępując ją skromnie metodologią nauki i oddając pole antyoświeceniowej fantazji czy religii działającej we własnym interesie. Jeśli projekt ten ma być autorefleksyjny i chcemy mu sprostać, nie możemy pozwalać sobie na ciągłe mylenie legitymizujących mitologii przyrody z tym, co o przyrodzie możemy wiedzieć i wiemy []".Z tekstuMarek Woszczek o swoim esejuW moim eseju dyskutuję problem nowożytnej konstrukcji pojęcia przyrody i tego, dlaczego jest ona nieadekwatna, wytwarzając dodatkowo wiele kolejnych, pozornie intuicyjnych, ale wątpliwych konstrukcji metafizycznych, takich jak fundamentalne ujęcie przyczynowości jako powodowania w czasie zdarzenia przez inne zdarzenie czy logiczne pojęcie możliwości jako kontrfaktyczności, która ewentualnie ma następnie podlegać selekcji i tajemniczemu "urzeczywistnianiu". Chcę pokazać, że konstrukcje te w żadnym wypadku nie były i nie są lokalnymi, intuicyjnymi innowacjami współczesnej metafizyki, ale wiążą się ściśle ze sposobem, w jaki od XVII wieku, zwłaszcza w obrębie mechaniki, zaczęto wyobrażać sobie naturę wraz z wyłonieniem się centralnej roli zasady racji dostatecznej, koncepcji praw przyrody i globalnego porządku świata, który wyznacza to, co możliwe, i to, co wykluczone, aberracyjne (bezprawne). []Celem mojego eseju nie jest oczywiście pojedynkowanie się z ideami z przeszłości, lecz coś bardziej konstruktywnego. Staram się pokazać, że mamy poważne kłopoty, by zrozumieć dużą część fizyki fundamentalnej, którą już teraz dysponujemy, ponieważ inwestujemy zaufanie w niewłaściwy zestaw zasad metafizycznych, które wydają się oczywiste i niezbędne, lecz są raczej wygodnymi heurystykami o bardzo ograniczonym zakresie.
Królowa Różańca Świętego taki tytuł przybrała Maryja dla tych, którzy Jej opiece powierzają sprawę obrony wiary chrześcijańskiej i wolności chrześcijan niech wspiera nas w walce o przybliżenie Królestwa Bożego w czasach, gdy coraz wyraźniej widać, jak zło z dobrem się zmaga.Książka Różaniec Najświętszej Maryi Panny jest trzydziestą publikacją Piotra Stefaniaka, którego drugie imię brzmi Maria na cześć Królowej Różańca Świętego.
Dorobek historiografii polskiej skupionej na dziejach dziecka i dzieciństwa nadal jest niezadowalający. Świadczy o tym niedostatek, a niekiedy wręcz brak tej problematyki w syntetycznych opracowaniach, w tym również w podręcznikach historii wychowania. W ostatnich latach daje się jednak zauważyć wzrost zainteresowania tą tematyką, a podejmowane badania dotyczą wielu aspektów życia dziecka w minionych wiekach. Tendencja ta rodzi nadzieję na przełamanie swoistego impasu w tym obszarze dociekań naukowych. Ponadto historyczno-pedagogiczna analiza zagadnień dotyczących rodziny jako środowiska wychowawczego może wnieść istotny wkład do ogólnego dorobku nauk społecznych.Prezentowany tom jest ilustracją wspomnianego, wieloaspektowego ujmowania problematyki rodziny i dziecka. Autorami zamieszczonych w nim tekstów są zarówno historycy wychowania, jak i pedagodzy. Dzięki nakładaniu się na siebie perspektywy pedagogicznej i historycznej problematyka rodziny i dziecka zyskuje głębię ujęcia, a aktualistyczne wnioski z badań pedagogicznych nabierają realnej wartości naukowej na tle uogólnień i refleksji natury historycznej.
Cieszące się popularnością i szacunkiem krytyczne rozważania prof. Bronisława Łagowskiego o polskiej rzeczywistości ostatnich lat publikowane były na łamach tygodników społeczno-kulturalnych. Pisze o historii, kulturze, moralności i narodowych mitach, o prawicy i lewicy. Jego eseje pełne są zapadających w pamięć uwag: Mówię to do ludzi serio, dla hipokrytów miałbym inną argumentację.W polityce, jak w całym życiu, pożądane jest, aby mniej doświadczeni i mniej mądrzy wierzyli w słuszność tego, co zrobili bardziej doświadczeni i mądrzejsi. Ja się tej maksymy trzymam.Sięgając do argumentacji racjonalnej i konsekwentnie logicznej, Łagowski nie unika tez przewrotnych, aby wykazać absurd banałów powielanych w debacie publicznej i odsłonić bezmyślny dyktat politycznej poprawności.Wyznaje: Nie znoszę kłamstwa, kłamstwa głupiego.Patriotyzm nie polega na przypisywaniu sobie zalet, jakich się nie posiada, siły, o jakiej się tylko marzy, lecz na udoskonalaniu kraju, aby te zalety i tę siłę zdobyć w przyszłości.
Teoria ewolucji. Kryzysu ciąg dalszy Michaela Dentona jest kontynuacją wcześniejszych rozważań autora zawartych na stronach książki Kryzys teorii ewolucji. Australijski uczony podkreśla, że wraz z rozwojem nauki pojawia się coraz więcej wyzwań dla neodarwinizmu, i przedstawia ku temu argumenty: od kosmologicznych, poprzez biologiczne, skończywszy na kwestii początków ludzkiego języka. Zwraca uwagę, że w przyrodzie występuje nieadaptacyjny porządek, którego teoria ewolucji nie jest w stanie wytłumaczyć. Wskazuje przy tym na ogromną różnorodność występującą w przyrodzie ożywionej, czego nie można wyjaśnić jedynie na drodze przystosowań do warunków środowiskowych. Skoro dobór naturalny działa jedynie na rzecz cech, które są korzystne dla swojego posiadacza, to jak wyjaśnić mnogość cech nieprzynoszących żadnej przewagi selekcyjnej? O ile Darwin twierdził, że przyroda nie czyni skoków, to w opinii Dentona świat organizmów żywych jest pełen przykładów nagłego pojawiania się nowych struktur.Darwiniści często odpierają ostrą krytykę, odbijając piłeczkę poprzez zwlekanie z odpowiedzią. Mawiają, że za dziesięć czy dwadzieścia lat nauka z pewnością pokaże, że ich teoria jest poprawna. Trzydzieści lat po swojej przełomowej książce Kryzys teorii ewolucji Michael Denton ujawnił ich blagę. Darwinizm nie tylko nie przezwyciężył stojących przed nim wyzwań, ale nowe, poważne problemy znacznie pogorszyły stan tego kryzysu.Michael J. Behe, PhD, profesor nauk biologicznych, Lehigh University, autor Czarnej skrzynki Darwina i Granic ewolucjiSeria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu Intelligent Design (ID).Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
„Teoria ewolucji. Kryzysu ciąg dalszy” Michaela Dentona jest kontynuacją wcześniejszych rozważań autora zawartych na stronach książki „Kryzys teorii ewolucji”. Australijski uczony podkreśla, że wraz z rozwojem nauki pojawia się coraz więcej wyzwań dla neodarwinizmu, i przedstawia ku temu argumenty: od kosmologicznych, poprzez biologiczne, skończywszy na kwestii początków ludzkiego języka. Zwraca uwagę, że w przyrodzie występuje nieadaptacyjny porządek, którego teoria ewolucji nie jest w stanie wytłumaczyć. Wskazuje przy tym na ogromną różnorodność występującą w przyrodzie ożywionej, czego nie można wyjaśnić jedynie na drodze przystosowań do warunków środowiskowych. Skoro dobór naturalny działa jedynie na rzecz cech, które są korzystne dla swojego posiadacza, to jak wyjaśnić mnogość cech nieprzynoszących żadnej przewagi selekcyjnej? O ile Darwin twierdził, że przyroda nie czyni skoków, to w opinii Dentona świat organizmów żywych jest pełen przykładów nagłego pojawiania się nowych struktur.
„Darwiniści często odpierają ostrą krytykę, odbijając piłeczkę poprzez zwlekanie z odpowiedzią. Mawiają, że za dziesięć czy dwadzieścia lat nauka z pewnością pokaże, że ich teoria jest poprawna. Trzydzieści lat po swojej przełomowej książce „Kryzys teorii ewolucji” Michael Denton ujawnił ich blagę. Darwinizm nie tylko nie przezwyciężył stojących przed nim wyzwań, ale nowe, poważne problemy znacznie pogorszyły stan tego kryzysu”.
Michael J. Behe, PhD, profesor nauk biologicznych, Lehigh University, autor „Czarnej skrzynki Darwina” i „Granic ewolucji”
Michael Denton urodził się w 1943 roku. W 1969 ukończył studia medyczne na Bristol University, a kilka lat później uzyskał tytuł doktora biochemii w King’s College w Londynie. W czasie studiów zajmował się głównie badaniem erytrocytów, a także poszukiwaniami genów odpowiedzialnych za dziedziczenie zaburzeń siatkówki u ludzi. W 1990 roku Denton został zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii, gdzie pracował przez kolejne piętnaście lat. Regularnie też wyjeżdżał do Indii i Pakistanu, by kontynuować badania genów, które rozpoczął jeszcze na studiach.
W 1985 roku ukazała się jego najważniejsza książka, której sam tytuł wzbudzał już kontrowersje – „Kryzys teorii ewolucji”. Tematem tej pracy była próba ustalenia, jakie świadectwa empiryczne faktycznie potwierdzają teorię ewolucji.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Chwytająca za serce powieść bestsellerowej autorki Jenny Downham, która rozkochuje w sobie czytelników w każdym wieku.Trzy pokolenia kobiet, trzy tajemnice, trzy historie do opowiedzenia i jedna czerwona szminka, która dodaje odwagi.Jak rozliczyć się z życiem, kiedy każdego dnia zapominasz o tym, kim jesteś? Jak odkryć piękno codziennych chwil, kiedy wciąż rozpamiętujesz przeszłość? Jak wyjść z ukrycia, kiedy boisz się być sobą?W tej poruszającej historii kryje się wiele, a jeszcze więcej nie zostaje wypowiedziane na głos. Zabawna, smutna, szczera i mądra, ta wielopokoleniowa powieść świętuje życie jak żadna inna książka.Przeczytaj i przekonaj się, dlaczego córki, przyjaciółki, matki i babki przekazują sobie tę książkę z rąk do rąk.To niesamowite, jak dobra jest to książka - mądra, wzruszająca, chwytająca za serce. Trzy pokolenia kobiet, trzy tajemnice, trzy historie do opowiedzenia. Pojawia się tutaj wszystko - demencja, homoseksualizm, trudne macierzyństwo, problemy międzypokoleniowe i rodzinna miłość. Niby Young Adult, ale tak wartościowe, że przemówi także do dorosłych.Jestem pod ogromnym wrażeniem i czuję, że to będzie jedna z tych książek, które pozostaną w moim sercu do końca życia.Klaudyna Maciąg / @kreatywa"Niepoprawna" to historia pięciu kobiet, które - jak nitki - łączą wspomnienia. Trudne, bolesne, te, z jakimi nie chcą się mierzyć, a które na światło dzienne wyciąga upór i choroba. Ta książka może Cię boleć, irytować, męczyć swoim ciężarem, ale musisz jej na to pozwolić - bo cały obraz utkany z tych nitek jest wyjątkowy.Ewa Cat Mędrzecka / Cat Vloguje
W głębi sumienia człowiek odkrywa prawo, którego sam sobie nie nakłada. Pomimo tego wie, że powininen być mu posłuszny i którego głos wzywa go zawsze tam, gdzie potrzeba do miłowania i czynienia dobra, a unikania zła. W sercu człowieka rozbrzmiewa ono nakazem nie dopuszcza dyskusji ani kontrargumentów. Sumienie bowiem to prawo wpisane w serce człowieka przez Boga. Jest obecne, chociaż często jako podpowiedź, cichy szept, który łatwo zakrzyczeć i odrzucić.Sumienie jest najtajniejszym sanktuarium człowieka, w którym przebywa on sam z Bogiem.
"Stówka" to absolutnie subiektywny wybór książek najważniejszych dla nas obu. To nie leksykon stu najważniejszych tytułów XX wieku, ani nawet wieku XIX. To nie żaden kanon - ani stary, ani nowy. To opowieść o tych książkach, które nas kształtowały i do których chciałyśmy po latach wrócić", piszą we wstępie autorki zapraszając czytelnika w literacką podróż.Każda z autorek wybrała po pięćdziesiąt najważniejszych dla siebie lektur, począwszy od książek z czasów dzieciństwa. "Dużo czasu zajmowało nam zastanawianie się nad tym, do których książek z dawnych lat dobrze jest wracać, a które już w nas nie grają. "Zbójnik Ondraszek" czy "Dziewczyna i chłopak czyli heca na 14 fajerek"- Obie okazały się strzałem w dziesiątkę, podobnie Astrid Lidngren, którą znajdziecie w tekstach nas obu!", piszą autorki.To właśnie te pierwsze literackie wspomnienia prowokowały dyskusje o książkach wybieranych w latach późniejszych, w czasie dorastania, pierwszego zakochania, pierwszych podróży.Na książkę składa się sto felietonów, które publikowane naprzemiennie czasami się ze sobą zazębiają, przenikają, a czasem wręcz przeciwnie ? zupełnie rozmijają. Autorki, mimo że prywatnie ze sobą zaprzyjaźnione, dokonywały przecież w życiu różnych literackich poszukiwań i wyborów. "Praca nad tą książką to było także dla każdej z nas spotkanie ze sobą ? tamtą czytelniczką sprzed lat, dziewczyną, której życie wewnętrzne kształtowała literatura", piszą autorki."Stówka" to bardzo osobista lista książek, która powstała także po to, aby tych, którzy kochają literaturę, zachęcić do tworzenia własnych rankingów najważniejszych lektur. Jak pisał Jerzy Pilch "czytanie prawdziwe, to jest czytanie powtórne".
Kolejna tetralogia Platona (ok 423-347 p.n.e) - jednego z najważniejszych filozofów świata antycznego (obok Arystotelesa), a zarazem w całej historii filozofii - w naszej edycji w Serii z Kalliope obejmuje trzy dialogi: Teajtet, Sofista i Polityk. W pierwszym z dialogów próbuje Platon przeanalizować czym jest wiedza i w jaki sposób ją nabywamy. Mówiąc językiem współczesnym jest to dialog epistemologiczny, dotyczący nauki o poznaniu. Czy jest jedna prawda, uniwersalna, czy jest subiektywna, czy jej osiągnięcie jest w ogóle możliwe. A jeśli tak to w jaki sposób. Platon odrzuca subiektywizm i relatywizm opowiadając się jasno po stronie rozumu i prawdy obiektywnej. Z całą pewnością Teajtet to jeden z najważniejszych dialogów Platona. Kolejny dialog - Sofista - dotyczy tego co istnieje (jest więc dialogiem ontologicznym), zaś ostatni czyli Polityk jest dilogiem późnym i skupionym na rzeczach bardziej doczesnych czyli na polityce, na sposobach rządzenia i co ciekawe - ponieważ jest to dialog pisany w ostatnich latach życia ucznia Sokratesa - znacznie bardziej pesymistyczny ale też realistyczny niż klasyczne platońskie Państwo. Jak pisze B.A.G. Fuller w Polityku Platon gotów jest przyzznać, że póki rząd wykazuje umiejętność sterowania państwem, rodzaj konstytucji , jaką przyjmuje państwo, ma mniejsze znaczenie. Jednocześnie władzę państwową najlepiej sprawuje jednostka poddana ograniczeniom konstytucyjnym. Stąd najlepszą formą rządu jest w praktyce ograniczona monarchia. Doświadczenia życiowe Platona w tym późnym dialogu skłoniły go do znacznej rewizji poglądów.
Douglas Axe, autor książki „Niepodważalne. Jak biologia potwierdza naszą intuicję, że życie jest zaprojektowane” to biolog molekularny, który przez całą swoją karierę zadaje pytania zwykle pomijane przez sporą część naukowców. Axe argumentuje, że kluczem do rozwiązania zagadki naszego pochodzenia jest intuicja projektu – wrodzone wszystkim ludziom przekonanie, że zadania, których realizacja wymaga wiedzy, może wykonać tylko ktoś, kto tę wiedzę posiada. W tak skomplikowanym przedsięwzięciu, jakim jest wynalezienie życia, musiała brać udział inteligencja o potencjale wielokrotnie przewyższającym możliwości człowieka.
Axe podaje w wątpliwość powszechne przekonanie o niepodważalnej prawdziwości darwinowskiej teorii ewolucji. Wykazuje, że od samego początku w jej centrum znajduje się przepastna luka. Pokazuje, że nauka potwierdza słuszność intuicji projektu. Wreszcie odwołuje się do codziennego doświadczenia, aby jeszcze bardziej zachęcić zwyczajnych ludzi do obrony własnej intuicji projektu, dzięki czemu zyskają oni pewność siebie i odwagę do wyjaśnienia, dlaczego ta intuicja musi być słuszna.
Douglas Axe jest amerykańskim biologiem molekularnym, który prowadzi badania nad pochodzeniem białek i układów białkowych.
Doktorat obronił na California Institute of Technology – jednej z wiodących amerykańskich uczelni niepublicznych. Już w czasie studiów krytycznie odnosił się do materialistycznych implikacji darwinizmu (choć nie afiszował się ze swoimi poglądami). W 2002 roku odbył staż podoktorski w Medical Research Council Centre w Cambridge, gdzie prowadził badania nad strukturami białek. Axe usiłował zbadać funkcjonalność białek przy zmianach sekwencji aminokwasów. Jak sam twierdzi, jego staż został przedwcześnie przerwany ze względu na wsparcie finansowe, jakie otrzymywał od organizacji promującej teorię inteligentnego projektu. Obecnie jest dyrektorem Biologic Institute, gdzie prowadzone są badania mające potwierdzić występowanie projektu w przyrodzie ożywionej. Instytut ten skupia w swoich szeregach nie tylko biologów, lecz także przedstawicieli innych nauk przyrodniczych.
Axe jest współautorem książki Science and Human Origins [Nauka a pochodzenie człowieka], która została opublikowana w 2012 roku przez Discovery Institute Press. Praca jest krytyką powszechnego przekonania, że teoria ewolucji drogą doboru naturalnego stanowi wyjaśnienie pochodzenia człowieka. Cztery lata później ukazała się jego najnowsza pozycja Niepodważalne. Jak biologia potwierdza naszą intuicję, że życie jest zaprojektowane, która przez magazyn „World” została wybrana książką 2016 roku. Axe przekonuje w niej, że ludzie posiadają „intuicję projektu” (ang. design intuition), której treść może zostać potwierdzona za pomocą badań biologicznych.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Filozoficzna refleksja pozwala nam uważniej żyć ta książka jest o nas i o naszym działaniu, o tym, jak zrozumieć własne działanie i czym uwarunkowane są nasze decyzje.prof. dr hab. Barbara ChyrowiczDlaczego w swoim życiu podejmujemy określone decyzje? Co ma na nie większy wpływ? Ogólnie przyjęte normy moralne czy może nasze indywidualne poglądy i potrzeby? Kiedy jesteśmy odpowiedzialni za nieszczęście innych? Czy można mieć czas? Jak wyzwolić się z nudy? Czy można pisać racjonalnie o emocjach?Barbara Chyrowicz - filozof, etyk, profesor nauk humanistycznych w swojej książce ukazuje, że wiedza na temat tego, co wpływa na nasze indywidualne wybory, może sprawić, że będziemy bardziej ich świadomi. Więcej w tych wyborach będzie nas, a mniej tego wszystkiego, co mimo nas i poza nami.
Dlaczego ludy różnych czasów i miejsc formułowały mity i opowieści o podobnej symbolice i przesłaniu? Czy społeczności ludzkie o odmiennych przekonaniach religijnych lub ideologicznych skazane są na wieczny konflikt? Czy naukowe twierdzenia i religijne dogmaty rzeczywiście muszą pozostać względem siebie w wiecznej sprzeczności? Czy możliwe jest osłabienie skłonności jednostki do dokonywania okrucieństw motywowanych poczuciem tożsamości grupowej? Jaki sposób życia daje największe szanse wypełnienia go poczuciem sensu i znaczenia?W Mapach sensu"" Jordan B. Peterson próbuje odpowiedzieć na te pytania, stawiając nową, śmiałą hipotezę, wskazującą na związek między ustaleniami współczesnej neuropsychologii a strukturą najstarszych opowieści religijnych i mitów (jak na przykład mity sumeryjskie i egipskie) oraz alchemią. Autor czerpie też z dzieł największych mistrzów pióra takich jak Lew Tołstoj czy Aleksander Sołżenicyn, odnajdując na kartach ich powieści literackie obrazy ilustrujące jego teorię. Napisana z imponującym rozmachem interdyscyplinarna odyseja Petersona sięga od przesłania prastarych wierzeń, przez odkrycia nauk kognitywnych, po Jungowskie analizy mitologii i narracji.Ta książka to fascynująca synteza myśli archaicznej ze współczesną, a zarazem pasjonujący wgląd w źródła ludzkiej motywacji oraz sposób postrzegania świata przez człowieka różnych epok. To niezwykle wnikliwy i momentami wręcz bolesny obraz dynamiki pomiędzy siłami porządku a chaosu, zarówno na poziomie indywidualnej psychiki, jak i na płaszczyźnie całych społeczeństw. Podążając szlakami tych map sensu"" stopniowo odkrywamy tajemnicę, niemalże receptę na odnalezienie upragnionej równowagi pomiędzy tym, co nieokiełznane i zagrażające a tym, co nadmiernie stabilne i dławione strukturą - jej wyznacznikiem jest los Bohatera, odkrywcy i eksploratora, zdolnego rozpoznać skostniały porządek, zanurzyć się z powrotem w chaos, a następnie budować na nowych fundamentach. Według Autora identyfikacja z taką postawą czyni świat lepszym, a towarzyszące życiu tragedie bardziej zrozumiałymi i dzięki temu łatwiejszymi do zniesienia.
NIEZWYKŁA HISTORIA POLOWAŃ NA CZAROWNICE W ŚREDNIOWIECZNEJ EUROPIEW ciągu trzech stuleci życie straciło kilkadziesiąt tysięcy osób oskarżonych o czary. Polowaniami na czarownice zajmowali się inkwizytorzy i władze świeckie. Wielu sędziów, wydając wyroki skazujące, sugerowało się katolickim traktatem na temat czarownictwa, spisanym przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Kramera, zatytułowanym Młot na czarownice, który stanowił kompendium ówczesnej wiedzy z dziedziny demonologii i czarownictwa. W średniowieczu i wczesnym okresie nowożytnym strach przed czarną magią wpisywał się w bolączki życia codziennego. Za głód, choroby oraz wiele innych nieszczęść obwiniano osoby, które podejrzewano o uprawianie czarów i konszachty z diabłem.Dieter Breuers zaprasza na fascynującą podróż przez stulecia zabobonu, histerycznego lęku i wiary we władzę szatana, kiedy oskarżyć o czary można było każdego - kobiety, dzieci i mężczyzn, żebraków i szlachetnie urodzonych, uczonych i niepiśmiennych. Przeważnie odbywało się to w wyniku nieszczęśliwych zbiegów okoliczności lub pomówień ze strony nieżyczliwych. Czasem wystarczyło być piękną kobietą, upośledzonym dzieckiem, znachorką czy niewdzięcznym sługą żeby zostać sługą szatana.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
