Obszerne i solidne kompendium wiedzy na temat motywu diabła w kulturze polskiej()co by się stało z naszymi dziełami sztuki i katedrami, gdyby wszystko, co się do diabła odnosi, nagle z nich znikło. Leszek KołakowskiDiabeł w kulturze polskiej zajmuje bardzo ważne miejsce. W podaniach ludowych oraz legendach czartów nie brakuje włóczyły się po pustkowiach, czyhały na rozstajach dróg, przemierzały mokradła, zajmowały opuszczone młyny, domy, a nawet całe dwory i zamczyska. Nie pogardzały też wiatrakami i wiekowymi wierzbami.Jak pisze Michał Rożek, w niniejszej książce koncentrujący się na różnych aspektach istnienia wysłannika piekieł: Diabły, lęgnące się na polskiej ziemi z przeróżnych opowieści i podań, zawsze napawały pobożny lud przerażeniem. Zło, którego symbolem jest szatan, zawsze ekscytowało, a czasem też przerażało.Autor pokazuje, jak mocno postać i motyw diabła zakorzenione są w kulturze śródziemnomorskiej i w tradycji judeochrześcijańskiej, z elementami zapożyczonymi z Persji. Przedstawia historię czarta dosłownie, począwszy od ustaleń kulturowych, historię diabła na etacie, a także dzieje motywów diabelskich i postawy czarciej w wyobrażeniach życia społecznego.Diabeł w kulturze polskiej to książka, która dokładnie wyczerpuje temat, a przy okazji pochłania bez reszty.
Bujne, rozgałęziające się na wszystkie dziedziny życia, obustronnie korzystne kontakty Polaków i Włochów przewijały się przez całe stulecia, od zarania dziejów. Bardzo rozległe powiązania polsko-włoskie trudno ogarnąć w pełni: to temat-rzeka, porywista i szeroko rozlana, w której wyłaniają się coraz to nowe nurty jedne wciągają nas w swoją głębię, a inne zaledwie muskają. [...] Z ogromu materiału autorka starała się wydobyć to, co najistotniejsze, zarazem zarysowujące całokształt sprawy: jakie historyczne dary o nieprzemijającej wartości złożyli sobie nawzajem Polacy i Włosi i jak wiązały się ich dzieje.
Niniejsze repetytorium, dzieło Autorów z 3 ośrodków naukowych - uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Warszawskiego, stanowi cenną pomoc dla osób, które chcą zweryfikować i usystematyzować swoja wiedze z zagadnień teorii i filozofii prawa.Jako publikacja z zakresu filozofii książka jest wyjątkowo nowoczesnym i oryginalnym dziełem, zarówno pod względem układu, sekwencji prezentowanych zagadnień jak i szczegółowej zawartości merytorycznej, podanej w intersujący i czytelny sposób. Zakres repetytorium sięga samych fundamentów, teoretycznych i filozoficznych podstaw prawa, składa się z 5 częśći - ogólne zagadnienia torii i filozofii prawa, teoria prawa, filozofia prawa, prawo, sprawiedliwośc, polityka, inne obszary badawcze prawoznawstwa.Autorzy w opisowy sposób przedstawiają najbardziej doniośle właściwości konkretnych stanowisk filozoficznych w jurysprudencji, a także prezentują podstawowe osiągnięcia teoretycznego namysłu nad prawem w naszej kulturze prawnej. Z repetytorium mogą przede wszystkim korzystać studenci przygotowujący się do egzaminów i zajęć dydaktycznych. Opracowanie pomoże im skutecznie powtórzyć materiał i zweryfikować wiedzę.
Trzeci tom Europejskiego kina gatunków kontynuuje prezentację dokonań filmowców Starego Kontynentu tworzących filmy gatunkowe. Tym razem prym wiodą teksty penetrujące kino z naszej części Europy, stale obecne w filmowej produkcji, ale właśnie dziś odkrywane przez filmoznawców i miłośników X muzy. Polskie dzieła science fiction, środkowoeuropejskie horrory, zachodnio- i wschodnioniemieckie ersatz-westerny, filmy wojenne z krajów byłej Jugosławii, czechosłowackie i rosyjskie obrazy historyczne czy wreszcie kino sportowe, realizowane również przez kinematografię polską, węgierską lub rosyjską, to teksty kultury powstające nie tylko ku uciesze masowego widza, lecz często także skrywające pokłady zaskakujących symboli i znaczeń. Kino gatunkowe kręcone zwłaszcza w demoludach, ale i dziś kreowane w określonej sytuacji geopolitycznej, z jednej strony zaspokaja zapotrzebowanie na atrakcyjną wizualnie i treściowo filmową rozrywkę, z drugiej zaś staje się medium propagandowym albo wprost przeciwnie demonstrującym oficjalny, politkulturowy dyskurs. Jednak Europejskie kino gatunków 3 to przede wszystkim podróż do barwnego, kinematograficznego królestwa westernów, kinowej fantastyki, historii i sportu na ekranie, realizowanego przez europejskich filmowców nie tylko zapatrzonych w hollywoodzkie wzorce, ale też wypracowujących swój własny, oryginalny idiom kina gatunkowego.Piotr KletowskiWchodzące w skład tomu artykuły wpisują się w przeważającej większości w refleksję nad kinem Europy Środkowo-Wschodniej. Już sam ten fakt przekłada się na znaczenie publikacji. Jeśli wziąć pod uwagę, że jej problematyka zdecydowanie pozostaje w obrębie kina popularnego (a nie artystycznego, w jakim rozważane są z reguły kinematografie Europy Środkowej i Wschodniej), potwierdza to doniosłość całego przedsięwzięcia. Książka ta wypełnia bowiem istniejącą lukę na polskim rynku wydawniczym. Co ważne, wpisuje się w zainteresowania szczególnie młodszych pokoleń filmoznawców. Jej odbiorcą może być jednak nie tylko środowisko akademickie. Powinna ona również zainteresować wielbicieli kina europejskiego nieograniczających się do nurtu artystycznego oraz miłośników kina popularnego i kina gatunków czy historii X muzy.Z recenzji dr hab. Elżbiety Durys, prof. UW
Książka W stronę Królestwa Bożego na ziemi jest dziełem merytorycznie wartościowym zarówno pod względem formy, jak i treści. Dotychczas badaczom nie udało się dostatecznie skupić uwagi na okolicznościach, które formowały myśl społeczno-polityczną mariawitów, raczej ją bagatelizowali. W niniejszej publikacji po raz pierwszy zajęto się tym problemem. Należy też podkreślić kompetentność ustaleń, poprawność warsztatową i obiektywność zawartych w niej ocen. Z recenzji prof. dra hab. Antoniego Mironowicza Niniejsza monografia [… ] jest rzetelna, oryginalna oraz niezwykle potrzebna pod względem poznawczym. Została napisana z dużym znawstwem tematu i polotem. Podziwiam autorów za ich wnikliwość i drobiazgowość.
Z recenzji prof. dra hab. Tomasza Sikorskiego Andrzej Dwojnych (ur. 1976), doktor nauk humanistycznych, absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego i Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książki Endecja na Mazowszu północnym a Kościół katolicki 1898–1939 (Kraków 2008). Zawodowo związany z samorządem terytorialnym. Rafał Łętocha (ur. 1973), politolog i religioznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książek Katolicyzm a idea narodowa (Lublin 2002), „Oportet os nasci denuo”. Myśl społeczno-polityczna Jerzego Brauna (Kraków 2006), O dobro wspólne. Szkice z katolicyzmu społecznego (Kraków 2010) oraz Ekonomia współdziałania. Katolicka nauka społeczna wobec wyzwań globalnego kapitalizmu (Kraków 2016).
Najnowsza książka księdza Adama Bonieckiego. Głos spokoju i rozsądku w twoim domu. Czy powinno się nauczać religii w polskich szkołach? Jak odnaleźć spokój i harmonię w pocovidowej rzeczywistości? Czego w dobie kryzysu klimatycznego naucza nas Ewangelia? Jak rysuje się przyszłość polskiego Kościoła? Co z nami robią media społecznościowe? Jak ze sobą rozmawiać mimo różnic? Ta książka to wybór najbardziej aktualnych tekstów księdza Adama publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2019–2021. Lektura poruszających, pełnych mądrości i zrozumienia tekstów pozwala odkryć głos prawdziwego autorytetu, którego we współczesnym świecie tak bardzo poszukujemy. Ks. Adam Boniecki studiował filozofię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był duszpasterzem akademickim przy uniwersyteckim kościele św. Anny w Krakowie. W 1979 roku Jan Paweł II wezwał go do Rzymu i powierzył mu poprowadzenie polskiej edycji „L’Osservatore Romano”. Redaktor senior „Tygodnika Powszechnego”.
Kwestia rozkoszy łechtaczkowej jest nierozerwalnie związana z polityczną kwestią upodmiotowienia. Afirmacja kobiety klitoralnej jest punktem wyjścia do nowego sposobu stawania-się-podmiotem. (…) Bo czy możemy myśleć samodzielnie, nie znając siebie? A czy możemy poznać siebie, nie wiedząc, czym jest i gdzie się mieści nasza przyjemność?
Łechtaczka i anarchia są w zmowie, bo dzielą wspólny los pasażerek na gapę, bo łączy je sekretne, ukryte, zapoznane istnienie. Łechtaczkę także od dawna uważano za wichrzycielkę, za organ nadmiarowy, bezużyteczny, który swoją anarchiczną niezależnością, dynamiką przyjemności oderwanej od wszelkich zasad i celu, szydzi sobie z anatomicznego, politycznego i społecznego porządku. Łechtaczka nie daje sobą rządzić.
Prezentowany tom stanowi próbę opracowania pojetycznego i krytycznego modelu wyobraźni. Koncepcja Immanuela Kanta i jej hermeneutyczne oraz fenomenologiczne reinterpretacje stanowią teoretyczną podstawę odpowiedzi na pytanie o twórczy potencjał wyobraźni oraz zasadę działania obrazów.
W procesie odkrywania i poszerzania sensu doświadczenia pojetyczny aspekt wyobraźni (zdolność do tworzenia treści i wydobywania ukrytego znaczenia) łączy się z aspektem krytycznym (przekraczanie zastanych klasyfikacji i warunkowanie możliwości pojawienia się tego, co nowe). Wymaga to potraktowania wyobraźni jako aktu tworzenia i łączenia obrazów oraz ich pracy.
Dynamika wyobraźni pozwala na konstruowanie i dekonstruowanie struktur językowych i obrazkowych, na dostrzeganie w nich zależności, podobieństw i różnic. Książka wypełnia w polskiej filozofii poważną lukę w myśleniu o wyobraźni. Poszerza dotychczasowe rozważania o niej (z takich dziedzin jak hermeneutyka, fenomenologia, teoria obrazu) przez ugruntowanie współczesnych rozwiązań w filozofii Kanta i pokazanie jej zastosowań i konceptualnych przeobrażeń.
Kant wraz z pytaniem o warunki możliwości poznania i możliwości interpretacji świata określa niezwykle istotną rolę wyobraźni – w procesie syntezy i schematyzacji dostarcza ona treści doświadczania. Jest zarazem władzą, która umożliwia estetyczne przeczucie jeszcze nierozpoznanego sensu. Kant otwiera tym samym tematykę pracy obrazów: oddziaływania na siebie przedstawień (wzajemnego różnicowania i dopełniania), ich uporządkowania i roli, jaką grają w rozpoznaniu koniecznych oraz możliwych relacji. Rezonuje ona wszędzie tam, gdzie zadawane jest pytanie o zmysłowe wyłanianie się sensu, twórczy i obrazowy zasób metafory, zespalanie wydarzeń w narracyjną całość, a fragmentów w doświadczenie, jak również o granice tego, co dyskursywne. Główny cel pracy stanowi odpowiedź na pytanie, pod jakimi warunkami obrazy, ich kształtowanie, bogactwo naoczności jest sensotwórcze oraz na czym praca obrazów polega. Książka wypełnia w polskiej filozofii poważną lukę w myśleniu o wyobraźni. Poszerza dotychczasowe rozważania o niej (z takich dziedzin jak hermeneutyka, fenomenologia, teoria obrazu) przez ugruntowanie współczesnych rozwiązań w filozofii Kanta i pokazanie jej zastosowań i konceptualnych przeobrażeń.
******
From Transcendental Schematism to Montage. The Poietic and Critical Model of Imagination
The book closes a significant gap in Polish philosophical thought on imagination. It expands the current reflections on it (in such areas as hermeneutics, phenomenology, the theory of the image), strengthening contemporary solutions in Kant’s philosophy and showing its uses and conceptual transformations.
Wznowienie na podstawie oryginału z 1923 roku. Aby osiągnąć szczęście, nie szukaj go na zewnątrz. Wszystko, czego potrzebujesz jest w Tobie, tylko musisz sam je odkryć i zauważyć. Ani bogactwo, ani zaszczyty nie muszą dać poczucia szczęścia, ponieważ jest ono potęgą, które każdemu człowiekowi daje tyle, ile potrzeba mu do szczęśliwego bytu, nie mniej, ale też i nie więcej. Szerzenie dobra i życzliwości jest kluczem do pozytywnych relacji międzyludzkich i poczucia spełnienia. Każdy sam musi znaleźć swoją drogę, aby stać się twórcą własnego szczęścia.
() monografia ""O epistemologii i ontologii rzeczywistości bezpieczeństwa. W czasie zwyczajnym"" to interesujące poznawczo, o utylitarnym charakterze opracowanie. [] dostarcza wiedzy naukowej, która pozwala na pogłębienie zrozumienia rzeczywistości bezpieczeństwa, jej wielokontekstowych powiązań w szczególności z rzeczywistością społeczną, choć nie wyłącznie, ponieważ znajdują się tu również aspekty rzeczywistości politycznej i międzynarodowej oraz pokazany jest ich wpływ na rozumienie bezpieczeństwa.Z recenzji prof. dra hab. Zenona Trejnisa() przedstawiona do recenzji publikacja jest interesująca w aspekcie naukowym oraz merytorycznym. [] Z punktu widzenia poznania problemu monografia jest bardzo dobrą skarbnicą wiedzy o współczesnych zagadnieniach bezpieczeństwa.() jest swoistym traktatem filozoficznym, który obejmuje szereg aspektów tematycznych bezpośrednio i pośrednio związanych z postrzeganiem dyskursu dotyczącego bezpieczeństwa. [] materiał ma walor nowatorski i wnosi do procesu poznania nowe, nie tylko systematyzujące, ale także polemiczne elementy wiedzy.Z recenzji prof. dra hab. Marka Wrzoska
Strój, obok języka wymysiöeryś, jest najważniejszym wyróżnikiem kulturowej odrębności Wilamowian. Wilamowice – położone na południu Polski miasteczko, zostało założone jeszcze w średniowieczu przez germańskich osadników. Ich potomkowie zajmowali się tkactwem, a także odbywali podróże kupieckie do odległych zakątków Europy. Przywozili z nich m.in. materiały, wzory i krawieckie pomysły, które wzbogacały lokalne stroje, czyniąc z nich nie tylko ważny element budujący wilamowską tożsamość, ale i przedmiot zainteresowania polskich oraz niemieckich badaczy i propagandzistów. W pierwszych latach po II wojnie światowej strój wilamowski był tępiony, a noszące go osoby poddawane represjom. W PRL-u starano się go sprowadzić do roli kostiumu scenicznego, co po części się udało. Dziś lokalni aktywiści i badacze podejmują starania, by przywrócić wiedzę o wilamowskich strojach, uchronić przed zniszczeniem ich stare elementy, ale tworzyć też nowe z dostępnych współcześnie materiałów.
W niniejszej książce autorzy starają się opisywać te różne procesy, przedstawić ich najważniejszych aktorów oraz społeczną recepcję ich działań. Zgodnie z tytułem „Wilamowianie i ich stroje” jest publikacją o relacji człowieka ze strojem, człowieka z rzeczą. Zarówno materialna, jak i antropologiczna sfera tej relacji, znalazły miejsce w analizach okraszonych bogatym materiałem ilustracyjnym. Autorzy tomu to badacze reprezentujący różne podejścia metodologiczne. Wśród nich szczególne miejsce zajęli naukowcy z Wilamowic będący jednocześnie użytkownikami stroju. Stworzyli oni nowy sposób opisu tego elementu kultury.
******
Vilamovians and their clothing
Aside from their language, Wymysiöeryś, clothing is the main feature of cultural distinctiveness for the inhabitants of Wilamowice, a small town in southern Poland. It was founded in the Middle Ages by Germanic settlers, whose descendants practiced weaving but also traveled as merchants to remote parts of Europe. From their journeys were brought fabrics, patterns and sartorial ideas that enriched local attire, which in consequence became not only an important element constituting Vilamovian identity, but also a subject of interest for Polish and German researchers and political activists. In the years following the World War 2 Vilamovian clothing was eradicated and its users were repressed. During communist rule in Poland there was an attempt to reduce it to a stage costume, and these efforts were partially successful. Today, local activists and researchers endeavor to restore knowledge of Vilamovian apparel, protect their old garments from destruction, but also to create the new ones from contemporary accessible materials.
The authors describe these processes and present the crucial actors involved as well as the social responses to their actions. As the title suggests, “Vilamovians and their clothing” is a book about the relation between people and clothing, between human beings and things. The analysis of this relation, encompassing both the material and the anthropological sphere, is accompanied by a wealth of illustrations. Among the authors of the publication, researchers representing different methodological perspectives, a special place is held by researchers from Wilamowice. As users themselves of the traditional clothing, they have created a new way of describing this element of culture.
Młot na czarownice. Tom I. H. Krammer, J. Springer, łaciński tytuł ""Malleus Maleficarum"" - tłumaczenie z łaciny na język polski! Pierwszy tom dzieła przełożonego przez Jakuba Zielonkę, który skrupulatnie przetłumaczył oryginał i szczegółowo omówił temat, uzupełniając tekst o opracowanie, ryciny oraz ponad 1000 przypisów. Pozwoli to w lepszy sposób zrozumieć całość dzieła współczesnemu czytelnikowi! Młot na czarownice to dzieło napisane przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Krammera i Jacoba Sprengera w 1487 r. Jedno z ważniejszych dzieł na temat czarów i demonologii, w którym autorzy połączyli dawne wierzenia ludowe związane z czarną magią z kościelnym dogmatem herezji. Książka została nazwana podręcznikiem dla łowców czarownic. Doczekała się wielu wznowień, w pierwszych wydaniach był nawet poprzedzony papieską bullą Innocentego VIII. Przetłumaczona została na język francuski, włoski, angielski i polski. Do tej pory dostępne było jedynie tłumaczenie, wykonane w roku 1614 przez Stanisława Ząbkowice, jedynie wybranych fragmentów i stanowi bardziej opracowanie jak rzetelny przekład. W oryginale dzieło zostało spisane w trzech tomach - Pierwsza część mówi o konieczności zrozumienia przez rządzących istoty zbrodni czarnoksięskich. Druga część zawiera opisy praktyk czarownic i metody walki z nimi. Trzecia część zawiera zasady postępowania prawnego przeciwko czarownicom, czyli krótko mówiąc, wymierzanie kary przez ówczesny wymiar sprawiedliwości.
Praca, jej język i analizy, bardzo mi się spodobała. Szczególnie lekki język pisania autorki o rzeczach czasami skomplikowanych. Doceniam również odwagę autorki, odnajdującej w fizyce i kosmologii stosowne analogie i metafory. - prof. dr hab. Marek Wojciech SzydłowskiKsiążka Ewy Szumilewicz jest śmiałą próbą poszukiwania struktur myślowych, kryjących się w paradoksach; z jednej strony myśli filozoficznej, szczególnie poststrukturalnej, z drugiej - myśli naukowej, fizyki matematycznej. Stawką jest tu próba pokazania pewnych koniecznych strukturalnych analogii pojawiających się w tych zupełnie różnych dziedzinach myśli. - dr hab. Andrzej Leder, profesor IFiS PAN
Drugi tom „Dzieł zebranych” Feliksa Konecznego obejmuje prace z lat 1896-1898. Do najistotniejszych z nich należą „Dzieje Śląska” adresowane do polskiego ludu znajdującego się pod zaborem niemieckim i austriackim. Kwestiom teoretycznym dotyczącym problematyki rozwijania polskości wśród niższych warstw społeczeństwa Koneczny poświęcił z kolei pracę „Głos w sprawie ludowej”. Drugi tom „Dzieł zebranych” zawiera ponadto recenzje sztuk wystawianych na deskach krakowskiego teatru, a także opisy nowych osiągnięć historiografii polskiej, przeznaczone również dla czeskiego czytelnika. Całość zamyka książka „Życie i zasługi Adama Mickiewicza”.
W XXI wieku ludzkość osiąga nowe wyżyny naukowego zrozumienia świata - a jednocześnie wydaje się tracić rozum. Jak to możliwe, że gatunek, który w niecały rok opracował szczepionki na COVID-19, wytwarza tyle fake newsów, znachorskich metod leczenia i teorii spiskowych?
Czy czytanie książek może nas uczynić bardziej racjonalnymi? Czy może pomóc nam w rozumieniu, dlaczego na świecie jest tak wiele irracjonalności? Na te i wiele innych pytań odpowiada w swojej najnowszej książce Steven Pinker, autor bestsellera Nowe Oświecenie.
Pinker odrzuca sceptyczny stereotyp, zgodnie z którym ludzie są istotami irracjonalnymi – prymitywnymi jaskiniowcami obarczonymi skrzywieniami poznawczymi, błędami myślowymi i złudzeniami. W końcu odkryliśmy prawa natury, wydłużyliśmy i wzbogaciliśmy ludzkie życie i wreszcie to my sami ustanowiliśmy wzorce racjonalności. De facto w mało zaawansowanych technologicznie kontekstach, w których spędzamy większość naszego życia, myślimy rozsądnie, ale nie wykorzystujemy potężnych narzędzi rozumowania, które przez tysiąclecia odkrywaliśmy: logiki, krytycznego myślenia, korelacji i przyczynowości , a także indywidualnego i zbiorowego dokonywania optymalnych wyborów. Narzędzia te nie należą do programu powszechnego nauczania i nigdy nie zostały jasno i atrakcyjnie przedstawione w jednej książce - aż do teraz.
Racjonalność ma znaczenie. Prowadzi do lepszych wyborów w życiu prywatnym i w sferze publicznej, a także jest najważniejszym czynnikiem sprawiedliwości społecznej i postępu moralnego. Nacechowana typową dla Pinkera wnikliwością i humorem książka Racjonalność oświeca, inspiruje i podnosi na duchu.
„Przyjazny dla użytkownika elementarz lepszego myślenia dzięki kultywowaniu tego niezwykle rzadkiego zjawiska: solidnej argumentacji”.
„Kirkus Reviews”
Materiał przeznaczony jest do ćwiczeń prawidłowej wymowy głosek s, z, c, dz w wyrazach w nagłosie, śródgłosie i wygłosie; wyrażeniach i całych zdaniach. Opracowany materiał jest przeznaczony dla logopedów i rodziców do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym. Materiał słowny ułożono według zasad logopedycznych. Należy go wykorzystywać po wywołaniu w izolacji głosek s, z, c, dz i utrwaleniu ich w sylabach.
Co góry mogą dać człowiekowi? Myślę, że przede wszystkim mogą ofiarować mu wolność. Co człowiek może dać górom? Może je obdarzyć sztuką. Wynika z tego, że zawsze patrząc na góry, widzimy je poprzez ludzi gór, a patrząc na ludzi gór, widzimy ich poprzez góry. Trudno powiedzieć, gdzie przebiega granica.Ks. Józef TischnerGóry od zawsze były bliskie sercu ks. Józefa Tischnera.To tam czuł się naprawdę wolny.W swoich tekstach mówi o tym, dlaczego o wolność należy dbać i jak z niej mądrze korzystać.Wojciech Bonowicz dokonał wyboru nieznanych tekstów ks. Józefa Tischnera, które pomogą nam odzyskać wewnętrzny spokój i harmonię.
Rozmowa dwojga filozofów o chrześcijaństwie i potrzebie duchowej każdego człowieka.Po co ludziom religie? Czy to coś więcej niż narzędzie kontroli społecznej? Kto dziś jeszcze zastanawia się nad wolnością sumienia, grzechem? Jaki jest polski katolicyzm, co go wyróżnia spośród innych? Jakie zagrożenia czyhają na religie, a jakie z nich wypływają? Czy naprawdę jesteśmy cywilizacją śmierci? Dlaczego polska lewica boi się hierarchów duchownych? I dlaczego w Polsce nikt nie karze księży przestępców seksualnych?Na te i wiele innych pytań próbują odpowiedzieć w swej książce-rozmowie Agata Bielik-Robson i Tadeusz Bartoś.
Podręcznik przedstawia kluczowe zagadnienia z zakresu socjologii prawa. Omawia m.in:o dorobek naukowy prekursorów socjologii prawa i ich następców;o kwestię społecznego działania prawa i powszechnej świadomości prawnej;o politykę prawa, jego tworzenie i stosowanie;o funkcje prawa i ich modyfikacja w zależności od zmiany sytuacji społeczno-politycznej;o pojęcie prestiżu prawa i zawodów prawniczych. Publikacja prezentuje również wyniki badań empirycznych, w tym badań opinii publicznej, będące ilustracją dla opisywanych zagadnień.Dodatkowo na końcu każdego rozdziału zamieszczono szczegółowy i obszerny wykaz najważniejszej literatury przedmiotu.Wydanie 5. w sposób szczególny koncentruje się na bieżących zagadnieniach, takich jak: związki socjologii prawa z prawem karnym, skuteczność prawa, wymiary działalności legislacyjnej polskiego parlamentu, wiedza o prawie i problematyka vacatio legis, miejsce socjiologii prawa w edukacji akademickiej, badania nad zmieniającymi się preferencjami zawodowymi studentów prawa. Publikacja jest przeznaczona w szczególności dla studentów prawa i socjologii oraz osób zainteresowanych związkami między prawem a rzeczywistością społeczną.
Monografia lokuje się w obszarze nauk społecznych i prezentuje pogłębione studia teoretyczne osadzone w krytycznym realizmie oraz ontologii społecznej. Doniosłym celem szeroko zrealizowanego programu badawczego jest ukazanie nie tylko ukrytych mechanizmów generatywnych, ale i sił przyczynowych żywionych trosk oraz pokładów ofiarności, ujawniających swoją moc sprawczą w podmiotowości druhen i druhów zaangażowanych w ruch społeczny OSP. Podmiotowość sprawcza strażaków pozostaje wielowymiarową kategorią badawczą, ukazującą oblicza najszlachetniejszych wymiarów człowieczeństwa, przyczyniających się do niestrudzonego zapewniania dobrostanu i bezpieczeństwa ontologicznego społeczności lokalnych. Ponieważ zagrożenia pozostają immanentnym determinantem naszej egzystencji, służba druhen i druhów OSP jest niezwykłym darem dla nas wszystkich. Źródła żywionych przez nich trosk pozostają nieobecną obecnością, przyjmują nie tylko dialektyczny, ale i transcendentalny charakter. Ponieważ zarówno nieobecności, jak i obecności są ontologicznie realne, dokonano demistyfikacji epistemologicznych źródeł żywionych trosk, przybliżając się do ich istoty w ustrukturyzowanej naturze warstw rzeczywistości. Wyłoniono również liczne paradoksy towarzyszące służbie pożarniczej. Monografia adresowana jest do odbiorców zainteresowanych krytyczno-realistyczną wizją opisu rzeczywistości, reprezentujących różne dziedziny i dyscypliny naukowe.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
