Ostatni tom z trzyczęściowej serii prac prof. Krzysztofa Maurina – wybitnego matematyka, twórcy polskiej szkoły fizyki matematycznej, a zarazem filozofa i myśliciela – zawiera teksty spisane z notatek Autora. Znalazły się w nim m.in. rozdziały zatytułowane:
- Myśliciele kręgu Eranosa: Pauli, Jung, Corbin
- Spotkanie z Larsem Gardingiem
- Spotkanie z Hansem hrabią Lehndorffem
- Carl Friedrich von Weizsäcker
- Misterium spotkania
Mówią one o postaciach szczególnie ważnych dla Krzysztofa Maurina. Dlaczego pisał o spotkaniach właśnie z nimi? Profesor mawiał, że uczeń nie musi szukać mistrza, bo gdy dojrzeje, mistrz sam się pojawi. Nasuwa się myśl, że to potrzeby duchowe Autora sprawiły, że spotkał tych, a nie innych wybitnych ludzi.
Meetings. Selected Works, Volume 3
The last volume of the three-part series comprising works of professor Krzysztof Maurin – an eminent mathematician, the founder of the Polish School of Mathematical Physics, a philosopher and thinker – contains texts taken from the Author’s notes. It includes, among others, such chapters as:
- The Thinkers of the Eranos’ circle: Pauli, Jung, Corbin
- Meeting Lars Garding
- Meeting Hans Count Lehndorff
- Carl Friedrich von Weizsäcker
- The Mystery of A Meeting
The chapters discuss the figures who were of utmost importance for Krzysztof Maurin. Why did he write about his meetings with them? The Professor used to say that a disciple does not have to search for the master, because when he matures, the master will appear. One cannnot help but wonder that the Author met these, not other, outstanding people.
Keywords: meeting, Kabbalah, quantum mechanics, symbol, mythos, archetype
Publikacja w wyczerpujący i wieloaspektowy sposób przedstawia zagadnienie wczesnej historii encyklopedii, pogłębiając znacznie dotychczasowy stan badań nad tym zagadnieniem. Autor zarysowuje tytułową metaforę encyklopedii jako „mantykory” – hybrydowego bytu złożonego ze słów imitujących rzeczy, szczegółowo analizuje teoretyczne problemy kultury zachodniej wpisujące się w ideę encyklopedyzmu, odwołując się przy tym do jej przednowoczesnych realizacji (od niezachowanego dzieła Hippiasza z Elidy po "Zwierciadło Większe" Wincentego z Beauvis i "Nowe Ateny" Benedykta Chmielowskiego). W książce wnikliwie omówiona została również "Encyklopedia" Diderota oraz najważniejsze właściwości encyklopedii nowoczesnych.
******
Manticore. The Early History of Encyclopedia
The publication presents the early history of an encyclopedia in a detailed and multifaceted way, deepening the existing research on the issue. The author outlines the title metaphor of an encyclopedia as “manticore” – a hybrid entity composed of words imitating things, he thoroughly analyses theoretical problems of Western culture which are part of the encyclopedism, referring to its pre-modern realizations (from the lost work of Hippias of Elis to "Great Mirror" of Vincent of Beauvais and Benedykt Chmielowski’s "New Athens"). The books also explores Diderot’s "Encyclopédie" and the most important features of modern encyclopedias.
Słuchaj uważnie. Jeśli Jezus pragnął, by wszyscy zrozumieli jedną rzecz, to na pewno tę: człowiek jest wartościowy z tego prostego powodu, że jest człowiekiem. Dlatego właśnie tak a nie inaczej traktował ludzi. Zastanów się nad tym. Przebaczył kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie. Dotknął nietykalnego trędowatego, który prosił o oczyszczenie. Spełnił prośbę niewidomego żebraka, siedzącego na poboczu drogi. W pobliżu sadzawki Siloam uzdrowił człowieka, który uwielbiał użalać się nad sobą. Pamiętaj też o klasycznym przykładzie pokazania wartości człowieka, przekazanym przez Łukasza – opowieści o ukrzyżowanym łotrze. Miłość Jezusa nie zależy od tego, co dla Niego robimy – ani trochę. Jesteśmy wartościowi w oczach Króla po prostu dlatego, że jesteśmy. Nie musimy ładnie wyglądać i nie musimy mieć wielkich możliwości. Dla Niego nasza wartość jest wrodzona.
Zastanów się nad tym przez chwilę. Jesteś cenny tylko dlatego, że istniejesz. Nie z powodu tego, co robisz lub zrobiłeś, ale po prostu dlatego, że jesteś. Zapamiętaj to. Pamiętaj o tym, gdy jakiś żartowniś będzie próbował przylepić ci metkę z okazyjnie niską ceną na twoim poczuciu własnej wartości. Gdy ktoś będzie próbował pozbyć się ciebie jako taniego towaru, pomyśl tylko o tym, jak wysoko Jezus ciebie ceni … i uśmiechnij się. Ja się uśmiecham.
Robię to, ponieważ wiem, że nie zasługuję na taką miłość. Nikt z nas nie zasługuje. Wszyscy korzystamy z karty kredytowej Jezusa, nie swojej. Zatem nic dziwnego, że zwą Go Zbawicielem.
Monograficzna książka Katarzyny Kończal jest próbą zmierzenia się ze złożoną twórczością Sebalda. Koncentruje się na trzech wybranych aspektach: sposobach przedstawiania zwierząt, kondycji ludzkiej oraz procesie rujnacji środowiska. Są to interpretacje wpisujące się w najnowsze tendencje badawcze - ujmują dorobek autora Pierścieni Saturna wnikliwie i wielokontekstowo, co pozwala dostrzec w nim nie tylko zachwycającego stylistę, lecz także uważnego krytyka nowoczesności.
Piąty tom Gawęd o kulturach poświęcony został analizom językowo-kulturowym i socjologicznym. Zebrane teksty pracowników naukowych i młodych badaczy zostały podzielone na trzy bloki tematyczne odzwierciedlające aktualne problemy w badaniach nad szeroko pojętym folklorem - zarówno w postaci historycznej, jak i współczesnej. Przedstawione w tomie zagadnienia zostały ujęte z perspektywy różnych dziedzin wiedzy - językoznawstwa, etnolingwistyki, kulturoznawstwa, socjologii i medycyny. Pierwszy blok tekstów został poświęcony problematyce starości i choroby w społeczeństwie dawnym i współczesnym, [...] drugi [...] problematyce szeroko rozumianego tekstu - jego odmian, gatunków oraz ich roli w kulturze i komunikacji, [...] trzeci [...] ludowości, jej współczesnym przemianom i interpretacjom.
Otwarcie się na inność, dialog i rzeczywiste zainteresowania ludzi umożliwia objęcie myślą estetyczno-pedagogiczną także obszaru ich codziennych doświadczeń, a w dalszej perspektywie wprowadzanie doń efektywnych i pożądanych zmian. Ujmowanie sztuki wysokiej i popularnej jako kontinuum lub sieci daje szansę na płynne wplatanie idei oraz uznanych jakości w indywidualne upodobania poszczególnych osób bez zbędnego dydaktyzmu czy moralizatorstwa. Tego rodzaju działania przypominają raczej otwieranie perspektyw niż ich narzucanie i wydają się być uzasadnione w świecie tak bogatym w treści i możliwości. Jest prawdopodobne, że dla pedagoga każda sztuka może być wartościowa, o ile wprowadza wartościowe zmiany w życiu ludzi. […] Dla efektywności działań edukacyjnych istotne jest zatem poszukiwanie nowego języka, nowych sposobów interpretacji zachodzących zjawisk. W tym kontekście znaczący potencjał zdaje się posiadać przedstawiona w niniejszej książce kategoria wstrętu. Uniwersalność względem ludzkości i unikalność w obliczu jednostki oraz proweniencja transdyscyplinarna stawiają wstręt w szeregu najbardziej złożonych i produktywnych kategorii w humanistyce.
Z zakończenia
Przedłożona mi do recenzji monografia jest interesującym studium z pogranicza estetyki, wychowania estetycznego i sztuki popularnej. Autorka podniosła problem wstrętu jako swoistej wartości, w tym wartości estetycznej, jej obecności w życiu codziennym, w estetyce „codziennej” i kształtowaniu potrzeb oraz zainteresowań estetycznych dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Wstręt ujęty w kategoriach estetycznych nie powinien być lekceważony przez pedagogów, pedagogów kultury, ale wykorzystywany jako przedmiot dyskusji i analizy w procesie edukacji i powszechnego wychowania. Autorka prowokuje nas do stawiania trudnych pytań o świat wartości estetycznych, z jakimi styka się dziecko i młodzież […].
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Urszuli Szuścik
Seria „Współczesne Media”, którą zainicjowałyśmy w 2009 roku i którą opiekujemy się w niemal corocznym rytmie, została przez nas zaprojektowana jako forum kształtowania się i wymiany myśli medioznawczej. Seria ta w czasie 12 lat jej oddziaływania stała się wizytówką lubelskiego ośrodka medioznawczego, którego instytucjonalne ramy określane są współcześnie działalnością Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. [...] kolejne dwa tomy serii „Współczesne Media” […] zaproponowałyśmy jako spojrzenie na media z wykorzystaniem kategorii dyskurs – tak ważnej dla dwóch dziedzin, dla których medioznawstwo ma znaczenie kluczowe – nauk społecznych i humanistycznych.
Ze Wstępu
Iwona Hofman
Danuta Kępa-Figura
Współcześnie coraz trudniej odróżnić informację i dezinformację, fakty i fake newsy. Bywa, że wiedza jest traktowana jako opinia, którą można zignorować, a opinie, które powinno się zignorować jako wiedza. Nicią Ariadny w tym medialnym labiryncie jest nauka, w tym interdyscyplinarne badania, których efekty przedstawia monografia
Współczesne media. Współczesne dyskursy medialne. Zawarte w niej artykuły zasługują na uwagę nie tylko ze względu na ich wartość merytoryczną, ale też przydatność w pogłębianiu kompetencji medialnych, bez których XXI wiek może stać się dla niektórych nowym średniowieczem.
Z recenzji
prof. dr hab. Aliny Naruszewicz-Duchlińskiej
Seria „Współczesne Media”, którą zainicjowałyśmy w 2009 roku i którą opiekujemy się w niemal corocznym rytmie, została przez nas zaprojektowana jako forum kształtowania się i wymiany myśli medioznawczej. Seria ta w czasie 12 lat jej oddziaływania stała się wizytówką lubelskiego ośrodka medioznawczego, którego instytucjonalne ramy określane są współcześnie działalnością Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. [...] kolejne dwa tomy serii „Współczesne Media” […] zaproponowałyśmy jako spojrzenie na media z wykorzystaniem kategorii dyskurs – tak ważnej dla dwóch dziedzin, dla których medioznawstwo ma znaczenie kluczowe – nauk społecznych i humanistycznych.
Ze Wstępu
Iwona Hofman
Danuta Kępa-Figura
Współcześnie coraz trudniej odróżnić informację i dezinformację, fakty i fake newsy. Bywa, że wiedza jest traktowana jako opinia, którą można zignorować, a opinie, które powinno się zignorować jako wiedza. Nicią Ariadny w tym medialnym labiryncie jest nauka, w tym interdyscyplinarne badania, których efekty przedstawia monografia
Współczesne media. Współczesne dyskursy medialne. Zawarte w niej artykuły zasługują na uwagę nie tylko ze względu na ich wartość merytoryczną, ale też przydatność w pogłębianiu kompetencji medialnych, bez których XXI wiek może stać się dla niektórych nowym średniowieczem.
Z recenzji
prof. dr hab. Aliny Naruszewicz-Duchlińskiej
Prezentowana książka jest oceną prób przypisywania różnego rodzaju podmiotowości rozszerzonym systemom poznawczym oraz artefaktom. Autorka odpowiada w niej na pytanie, w jakim znaczeniu można zastosować do tych obiektów kategorię podmiotu, a w jakim jest to nadmiarowe. Nadmiarowość owa prowadzi do nadawania podmiotowości poznawczej i sprawczej, a nawet moralnej i prawnej każdemu względnie autonomicznemu systemowi przetwarzającemu informację. W książce wskazano szkodliwe, teoretycznie i praktycznie, konsekwencje tego procederu. Określono również kryteria, które pozwalają jasno odróżnić refleksyjny podmiot od agenta i zapobiec tym samym nadużyciom związanym z przypisywaniem podmiotowości rozszerzonym i sztucznym systemom poznawczym.
Recenzowana książka znakomicie wpisuje się w najnowsze trendy kognitywistyki, epistemologii i filozofii umysłu, a jednocześnie porusza fundamentalne zagadnienie bycia podmiotem poznającym w kontekście współczesnych wyzwań epistemologicznych.
Z recenzji dr hab. Anita Pacholik-Żuromska, prof. UMK
Książka Kreowanie marek kultury składa się z trzech części. Pierwsza to lekcja historii sztuki, przeprowadzona pod kątem przemian historycznych i światopoglądowych od średniowiecza do XX wieku, komunikacji sztuki i idei oraz zarządzania marką przez znanych artystów na przestrzeni wieków. W drugiej części poruszono zagadnienia marketingowe, takie jak grupa odbiorcza, ambasadorzy marki, reklama, a także rola mediów i platform społecznościowych. W trzeciej omówiono kwestie związane z kreowaniem wizerunku, protokołem dyplomatycznym i savoir-vivreem. Celem książki Kreowanie marek kultury jest przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej mechanizmów zarządzania markami kultury i ich kreowania. Zawiera również informacje na temat istotnych wydarzeń artystycznych, których organizatorzy we współpracy z artystami skutecznie kreowali mody i trendy (wystawy światowe). Publikacja ma nie tylko pogłębić wiedzę czytelnika z zakresu technik komunikacji, ale także przedstawić skuteczne schematy praktycznego działania w tym zakresie.
W obszarze symboli i znaków języku, którym posługuje się kod kulturowy bardzo istotna jest odzież (lub jej brak). Od momentu swojego powstania zaczęła pełnić trojaką funkcję. Jako ubiór podlega przemianomkulturowym, estetycznym i technologicznym. To historia mody, kreatorów, a wcześniej arbitrów elegancji, którzy narzucali styl. To przystosowanie się ubioru do zmieniającego się poczucia estetyki.Uznanie, że określone trendy, kolory, formy podobają się i są powtarzalne w obszarze architektury, malarstwa, rzeźby, ale i form przemysłowych, więc także ubioru. To nowe technologie, które pozwalają na zupełnie nowatorskie rozwiązania w obszarze mody.Odzież może także pełnić funkcję stroju. Wówczas staje się komunikatem zamierzonym lub nieświadomym. Jako strój określa płciowość, statut społeczny, zamożność, pochodzenie, religijność itd.Oczywiście sygnały muszą być zrozumiałe, a więc konieczne jest dookreślenie kodu kulturowego.Ubiór może być kostiumem, czyli okryciem, które pozwala człowiekowi wejść w jakąś rolę. Pierwszym skojarzeniem jest tu oczywiście teatr lub film, ale ta sama zasada obowiązuje także np. w ceremoniałachlub w próbach oszustwa.Z podobną sytuacją mamy do czynienia w obszarze nagości, która może mieć wydźwięk erotyczny, może być symbolem prawdy i czystości intencji, ale też stanowić karę i odarcie z godności.Nad tymi zagadnieniami pochyla się interdyscyplinarny zespół badaczy z kilku ośrodków naukowych w Polsce i poza jej granicami. Odzienie i nagość ukazane zostają w aspekcie historycznym, kulturowym, artystycznym oraz społecznym. Pokazane są obydwie kategorie i nagość i odzienie zarówno w przestrzeni sacrum, jak i profanum, codzienności oraz ceremoniału. Pewnym dopełnieniem jest także alegoryczne rozumienie nagości i odzienia w odniesieniu do natury. Niniejsza publikacja jest kolejnym tomem wieloletniej współpracy międzyośrodkami naukowymi Krakowa i Preszowa.
Na piąty tom „Dzieł zebranych” Feliksa Konecznego składają się prace opublikowane przez krakowskiego historyka w latach 1903-1905.
Znajdziemy wśród nich książkę „Dzieje Polski za Jagiellonów”, w której w sposób przystępny przedstawił losy Polski w czasach panowania litewskiej dynastii. Warto zwrócić szczególną uwagę na broszurę „Geografia historyczna”.
Koneczny syntetycznie przedstawił w niej historię ziem Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, usiłując tym samym pobudzić rodaków do szerszego spojrzenia na sprawy polskie. Tom zawiera również ostatnie recenzje sztuk teatralnych wystawianych na deskach krakowskiego teatru, a także „Nowiny z historiografii polskiej”, gdzie prezentował swój punkt widzenia na rezultaty ówczesnych badań historycznych.
W roku 1905 Feliks Koneczny został redaktorem naczelnym „Świata Słowiańskiego”.
Miesięcznik miał na celu propagowanie idei słowiańskiej wśród Polaków oraz nawiązywanie stosunków kulturalnych z elitami pobratymczych narodów. W niniejszym tomie można odnaleźć artykuły Konecznego z pierwszego rocznika tego czasopisma.
Wybór pism o kulturze w dobie kryzysie, wolności, zagrożeniach i szansach mechanizacji, realiach gospodarki socjalistycznej, konfliktach między racjonalizmem a ludzką naturą i tradycją. Ich autor należał do grona najbardziej kontrowersyjnych publicystów polskich XX wieku. Stawiając prowokacyjne pytania i tezy, szedł często na przekór modom intelektualnym i powszechnym opiniom. Tom jego tekstów z okresu PRL ukazuje wiele ówczesnych dylematów, wynikających z natury państwa komunistycznego, ale i zagadnień, które do dyskusji wprowadzał wtedy właśnie Aleksander Bocheński."Pojawienie się kryterium rozumowego musiało wywołać sprzeciw wszystkich tych, co byli stróżami tradycji i nakazów ponadracjonalnych. Siłą rzeczy racjonaliści musieli więc uderzać w bastiony tradycji, w bastiony nakazów tradycyjnych, w pierwszym rzędzie w autorytety religijne i te spośród tradycji społecznych, które uważane były za najbardziej nadrzędne, najmniej nadające się do osłabienia poprzez krytyczną dyskusję. Może w tym starciu leżała przyczyna tego dziwnego zjawiska, iż choć skłonności socjalne człowieka były równie wrodzone w jego aparat, jak skłonności mające na celu li tylko zadowolenie wobec jednostki, to racjonalizm odnosił się tylko do granic tych ostatnich skłonności, uważając je za właściwą, niewymagającą dalszego uzasadnienia ani krytyki postawę działań. Natomiast odrzucał wszelkie skłonności wrodzone wówczas, jeżeli celem ich była ochrona i zadowolenie nie jednostki, a wspólnoty". (Antropologiczna funkcja racjonalizmu)"Racjonalizm [...], jeżeli dąży do zadowolenia pewnych skłonności jednostkowych, to dlatego, że są one najsilniejsze, a nie, że można je racjonalnie uzasadnić. Racjonalizm kończy się tam, gdzie wkracza naczelna w danej chwili skłonność człowieka". (Dygresje o wyższej i niższej kulturze)Aleksander Bocheński (1904-2001), polityk, publicysta, brat Józefa i Adolfa Bocheńskich. W II RP był związany ze środowiskami konserwatywnymi, publikował m.in. na łamach "Buntu Młodych" i "Polityki". Wziął udział w kampanii wrześniowej, był następnie więziony przez NKWD. Po wojnie zasiadał w Sejmie Ustawodawczym (1947-1952), współpracował m.in. z "Dziś i Jutro" oraz "Tygodnikiem Powszechnym".
Niewinna i urocza gorączka bibliofila u bibliomana jest ostrą chorobą posuniętą do obłędu twierdzi Charles Nodier. I w tym zawiera się sedno bibliomanii w obłędzie czytelnika, który bierze do ręki książkę i nie potrafi jej odstawić, chyba że na własną półkę. Gdzie nas ten obłęd zaprowadzi? Do kompulsywnego zbieractwa? Do zbrodniczych czynów? A może sprawi, że przekroczymy granicę szaleństwa i zejdziemy do piekła bibliofila? Kreśląc w zebranych w niniejszym tomie opowiadaniach groteskowe portrety miłośników książek, Charles Nodier, Gustave Flaubert i Charles Asselineau starają się dociec istoty bibliomanii. Ich dociekaniom towarzyszą ilustracje Alfreda Kubina i Lona Lebeguea, będące swoistym komentarzem tego niezwykłego zjawiska.
W "Poszukiwaniu", kolejnej publikacji z serii "Opera", baryton Jerzy Artysz opisuje Aleksandrowi Laskowskiemu i Sylwii Wachowskiej koleje swojej kariery śpiewaka i pedagoga. Profesor Artysz wspomina rzeczywistość wojennej pożogi, matkę, która zawsze widziała w nim muzyka, nie zawsze szare lata PRL-u: edukację muzyczną, konkursy śpiewacze i pierwsze role w Operze Łódzkiej. Opowiada o warsztacie dojrzałego artysty - partiach w spektaklach Teatru Wielkiego i Warszawskiej Opery Kameralnej oraz wykonawstwie pieśni. Jako że duże znaczenie dla rozwoju artystycznego i pracy pedagogicznej Artysza miały doświadczenia zdobyte we Włoszech i w Hiszpanii, nie mogło zabraknąć opowieści z Południa. O nauczaniu profesor rozprawia z żarem, dokonuje tu swego rodzaju wykładni zasad kształcenia kolejnych pokoleń śpiewaków. Z wywiadu rzeki wyłania się obraz artysty i pedagoga, który nie spoczywa na laurach, lecz ciągle poszukuje nowych dróg i z prawdziwą pasją oddaje się każdemu wyzwaniu, które przynosi los.
Dotychczasowe ustalenia dotyczące poziomu, przejawów i powodów uczestnictwa obywatelskiego tracą swoją moc wyjaśniającą przede wszystkim dlatego, że ewoluująca demokracja od lat jest w kryzysie. Nieuchronnie powoduje to, że także przestrzeń publiczna, a wraz z nią sfera obywatelska ulega coraz większej komplikacji i stawia nowe zadania. Są przesłanki, by sądzić, iż doświadczamy daleko idącej emergencji nowej sfery publicznej i nowych wzorów zachowania obywatelskiego. Jaką rolę w tym procesie będzie miała młodzież i młodzi dorośli, dziś „patologicznie bierni”? Młodzi dorośli to niestabilni i niedojrzali obywatele. Określani są, podobnie jak młodzież, jako indyferentni, bierni, apatyczni politycznie, „biernie wrodzy wobec polityki” i formujący „demokrację odmowy”. Jeśli jednak zmienimy perspektywę rozumienia obecności tego pokolenia w sferze publicznej, dostrzeżemy, że wyłania się „jakiś” nowy publiczny dyskurs, przynajmniej w odniesieniu do kwestii ważnych dla tego pokolenia. Jaki? Chodzi tu przede wszystkim o „lepsze” (bo świeże) recepty na to, jak reagować i jak stawiać czoła publicznym sprawom. Autorka szuka potencjału obywatelskości wśród młodych ludzi, ale także odpowiedzi na pytanie, co powoduje, że jest on dziś uśpiony, i co może sprawić, że się ujawni. Książka jest bardzo ważnym projektem, który wpisuje się w zapotrzebowanie nauk społecznych, zarówno socjologii, psychologii, jak i pedagogiki oraz społecznej praktyki. dr hab. Beata Krzywosz-Rynkiewicz, prof. UWM (z recenzji) Znakomita monografia, ukazująca w świetle wyników badań obszary i przyczyny wycofania i nieobecności młodej generacji w sferze publicznej, a także rzeczywiste i potencjalne źródła wycofania z aktywności obywatelskiej młodzieży i młodych dorosłych o charakterze systemowym, kulturowym i socjalizacyjnym. Wyróżnia się szerokim polem rozważań, interdyscyplinarnością, doskonałym warsztatem badawczym, a także wnikliwością i złożonością wnioskowania. Autorka nie udziela prostych odpowiedzi, ukazując badany przez nią obszar rzeczywistości społecznej w całej jego złożoności, antycypując zarazem, co może wydarzyć się w przyszłości. dr hab. Barbara Galas, prof. UKSW (z recenzji)
Czy nazizm, komunizm i faszyzm są przyrodnim rodzeństwem liberalizmu?Czy korzenie XX-wiecznych obozów zagłady można wyprowadzać z francuskiej rewolucyjnej Wandei?Kto upomni się o ofiary rewolucji i religijnych prześladowań, wyciągnie na światło dzienne pudrowaną prawdę o ich katach i zbrodniczych ideologiach?Panorama historii nieznanej i skazanej na niepamięć politycznej poprawności: prześladowania Kościoła w Europie: od reformacji, poprzez rewolucję francuską i XIXwieczny liberalizm po faszyzm, nazizm i komunizm.Ucisk i męczeństwo chrześcijan w krajach islamskich w XX wieku i naszym stuleciu.Karty kroniki Kościoła, które próbuje się dziś przemilczeć lub obłudnie tłumaczyć ceną postępu.W podręcznikach i encyklopediach niewiele znajdziemy wzmianek o oporze angielskiego ludu i duchowieństwa wobec narzuconej ""reformy Kościoła"" w XVI wieku, o bohaterstwie wandejskich czy belgijskich chłopów, którzy bronili chrześcijaństwa przeciw barbarzyństwu rewolucjonistów francuskich w XVIII. A także o ofiarach bezwzględnej walki, jaką z Kościołem toczył liberalizm i totalitaryzmy, w Niemczech, we Włoszech, Rosji, Hiszpanii, Meksyku...2000 lat nienawiści do Jezusa i Kościoła. 2000 lat odwagi, poświęcenia i świadectwaGrzegorz Kucharczyk (ur. 1969) doc. dr hab., Kierownik Pracowni Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich IH PAN w Poznaniu. Autor kilkudziesięciu prac naukowych, w tym książek: Niemcy i racja stanu. Myśl polityczna Jacquesa Bainvillea, Kielknią i cyrklem. Laicyzacja Francji w latach 1871-1914, Pierwszy holocaust XX wieku, Ostatni cesarz. Współautor serii podręczników do gimnazjum oraz Małej historii wielkiej Polski i Małej historii polskiej myśli politycznej.
Arystokracja. Powojenne losy polskich rodówRody, które na trwałe zapisały się w historii Polski. Nazwiska, które znamy z podręczników; wielcy bohaterowie, wodzowie, kanclerze. Zawsze w pierwszych szeregach, kiedy nadciągały dziejowe zawieruchy. Nadszedł jednak czas, gdy kataklizm, zmiótł polskie rody arystokratyczne z areny dziejów chyba bezpowrotnie.Jak wielkie rody przetrwały czasy komuny? Pozbawieni majątków, wyrzucani z pałaców, upokarzani, nękani za pochodzenie, często musieli pożyczać pieniądze, żeby przeżyć do pierwszego. Czy udało się im pozostać wiernymi narodowym dewizom widniejącym na herbach i moralnym zasadom kultywoowanym przez przodków?Jak odnaleźli się w nowej rzeczywistości po roku 1989? Czy wolna wreszcie Polska czekała na powrót swoich historycznych liderów? Jak wygląda współczesność polskiej arystokracji?Osiem rozdziałów o wielkich polskich rodach arystokratycznych: Braniccy, Czartoryscy, Czetwertyńscy, Dzieduszyccy, Krasiccy, Potoccy, Tarnowscy, Zamoyscy.Błękitna krew w czasie czerwonej zarazy i III RP.
The book „The philosophy of A?ivu by Naraya?a Guru…” was written by the Author, who associated her academic career with the still not fully appreciated intellectual heritage of one of the most enigmatic figures of the Indian South as Naraya?a Guru, an extraordinary figure both because of his complex biography (philosopher, spiritual teacher, reformer, social activist) and his extraordinarily rich intellectual output of a highly varied nature that eludes clear-cut description.
The extent, nature, and character of the influence of the message of the Tamil medieval work Tirumandiram and doctrine of Kashmir Śaivism on the developing currents of thought and religious-philosophical literature (and not only such) of the region of historical and contemporary Kerala is still underestimated and is only becoming before our eyes an important new current of research, in the current of which the Author undoubtedly fits brilliantly. The original form of this influence, in the case of the work discussed by the Author, shines through the thought of mostly philosophical nature, the message of which also reveals to us an original project of the science of cognition of human nature, but also the emancipatory dimension of cognition and knowledge (the title a?ivu = knowledge), overcoming the basic limits of the human condition, the science leading to the promise of liberation, the vision of freedom in the individual, spiritual and social sense at the same time.
Due to the elements of an innovative approach as well as the importance of the subject, the new book by Hanna Urbańska deserves the full attention of the academic community and of the reader, who is keen on alternative forms of exploring the nature of human relations with the surrounding world.
"Jest to przewodnik po anatomii myśli ? a nie tekstów. Łukomski nie mapuje bowiem samych tekstów Arendt, nie poddaje ich analitycznej interpretacji w stylu close reading [...]. Liczy się dla niego tylko sama uniwersalna teoria ? nie tyle jako system pojęć i twierdzeń, ile jako sposób myślenia ? formułowania i rozwiązywania problemów, intelektualna struktura wyjaśniająca, a nie materialny gmach zbudowany z cytatów i fragmentów książek. [...] Skupia się na samej rekonstrukcji, semantycznej analizie ? głownie Kondycji ludzkiej ? nastawionej na odtworzenie właściwych znaczeń najważniejszych w niej pojęć.
[...] Zamysł jest taki, że tekst ma bronić się sam ? wirtuozerią analiz, pozwalających zrozumieć zjawiska/odnośne stany rzeczy bez stosowania dodatkowych ? w założeniu zaciemniających obraz ? odniesień do obcych komentarzy i interpretacji. Łukomski zdaje się w ten sposób dowodzić ? a zabieg to najpewniej świadomy ? że uniwersalność teorii Arendt może być mierzona minimalną intertekstualnością wszelkich jej potencjalnych reprezentacji [...]. Gigantyczne wyzwanie i przedsięwzięcie intelektualne. W znanej mi literaturze na temat Arendt chyba czegoś takiego jeszcze u nas nie było".
Z recenzji prof. dr. hab. Jana P. Hudzika
"Rangę poznawczą recenzowanej książki wyznaczają trzy jej konteksty. Pierwszym jest ożywienie i wzmocnienie w refleksji nad polityką nurtu humanistycznego i hermeneutycznego, związanego z przewrotem lingwistycznym. [...] Drugim jest projekt debaty nad ewolucją systemu demokracji liberalnej ku republikańskiemu ideałowi życia publicznego. […] Trzeci kontekst to spójne i całościowe wyartykułowanie modelu polityki opartego na dialogu i perswazji, nawiązującego do greckiej tradycji republikańskiej. [...] Książka Łukomskiego jest też dojrzałą próbą pełnej rekonstrukcji możliwego kierunku refleksji teoriopolitycznej, kierunku ku antropologii polityki. Książka jest popisem erudycji, precyzji budowania wywodu, klarownej formy językowej, konstrukcji procesu badawczego: od problemu do uzasadnionych konkluzji. Recenzowałem na tym poziomie rozwoju naukowego kilkanaście książek, w tym jedną wydaną przez wydawnictwo Routledge. Za żadną z nich nie stał twórca o tak dużej kulturze filozoficznej i wiedzy humanistycznej, a także dociekliwości analitycznej. Książka zapewni autorowi poczesne miejsce w polskiej humanistyce, nie tylko w środowisku badaczy polityki. Piszę te słowa tym łatwiej, że nie przekonuje mnie do końca model polityki Arendt, zrekonstruowany z taką wirtuozerią analityczną w pracy Łukomskiego".
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Klementewicza
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
