Ta kategoria dedykowana jest współczesnym czytelniczkom literatury kobiecej. Bardzo szeroki wybór romansów, kryminałów, powieści obyczajowe, poruszająca literatura kobieca, erotyki, harlequiny polskich i zagranicznych autorów. Każda lubiąca czytać kobieta znajdzie coś szczególnego dla siebie.
Polecamy literaturę Sergiusza Piaseckiego, Stanisława Srokowskiego, Diany Palmer czy w końcu Blanki Lipińskiej.
"Opowiadania przy kominku" jest to zbiór czterech historii, które, mimo iż toczą się w różnym wymiarze czasowym, w jakimś stopniu łączą się ze sobą.
Każdy czytelnik znajdzie tutaj coś dla siebie. Poruszane są takie wątki, jak przyjaźń czy miłość oraz poważniejsze tematy, jak stworzenie świata lub ludzka wiara w bogów. Chciałbym zaznaczyć, że nie wierzę, iż stało się tak, jak w napisanych tutaj bajkach, to jednak nigdy nie wiadomo, co kryje się za czarną kurtyną nocnego nieba. Gdzieś tam daleko dzieją się rzeczy, które zadziwiłyby nas w całej swojej okazałości i aż ciarki mnie przechodzą na myśl, co moglibyśmy odkryć. Niestety, wątpię, żebym kiedykolwiek poznał całą prawdę na temat życia człowieka i egzystencji kosmosu. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że nikt nigdy nie posiądzie tej wiedzy w stu procentach, dlatego też nie ma co się sprzeczać, kto ma rację. Każdy będzie miał własne przemyślenia po przeczytaniu tej lektury i mogę zagwarantować, że spojrzenie na otaczający nas świat odrobinę się zmieni. Przynajmniej tego bym sobie życzył.
Miłej podróży...
Burzliwa miłość Polki i Francuza.
Co wybrać: karierę piłkarską ukochanego czy niezależność i własne marzenia? Ewolucja życiowych wartości, walka o ideały. A do tego magiczny Paryż i gorącą namiętność. Jaki będzie finał tej gry?
Historie miłosne, które rozjaśnią wszystkie Wasze jutra!Warta czekania Karen Witemeyer zabiera czytelniczki do kobiecej kolonii w Harper's Station, gdzie samotna matka musi pokonać dawny ból i strach, by zaufać pewnemu burkliwemu, choć poczciwemu, dostawcy. Mężczyzna pomaga kobietom się usamodzielnić i rozwijać dobrze prosperujący interes.Przebudzone serce Jody Hedlund towarzyszy młodej kobiecie w jej wyprawach po zaułkach Nowego Jorku, gdzie wraz z nowo mianowanym pastorem walczy o lepszy los dla ubogich i skrzywdzonych przez życie.W stronę słońca Elizabeth Camden to opowieść o studentce medycyny, która zmaga się z surowością swoich przełożonych oraz z własnym pociągiem do pewnego przystojnego, niedostępnego prawnika.
Eliza ma wszystko, czego chce - stabilny związek, niewielkie mieszkanie na warszawskiej Starówce i wymarzoną pracę w zawodzie pielęgniarki w ekskluzywnym domu seniora na Marcowym Wzgórzu. Zadowolona z egzystencji spokojnie żyje z dnia na dzień, dopóki jedna z podopiecznych nie postanawia obdarować jej spadkiem. Wskutek nieporozumienia Eliza staje się właścicielką zrujnowanego hotelu o dość wątpliwej reputacji. Mimo fachowej pomocy przyjaciółki, poukładany świat w jednej chwili staje na głowie…
Podczas gdy wszyscy wokół są przekonani, że odziedziczyć można wyłącznie złote góry, bohaterce przychodzi stawić czoła wyzwaniom, o jakich jej się nie śniło.
Izabella Frączyk - absolwentka Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie. Pisarstwem zajmuje się od 2009 roku. Dotychczas wydała kilkanaście poczytnych powieści obyczajowych, m.in. trylogię "Stajnia w Pieńkach" oraz dwutomową sagę "Śnieżna Grań". Jej ostatnia powieść "Kobiety z odzysku. Trudne wybory" to napisana na prośbę czytelniczek kontynuacja wydanej w 2011 roku bestsellerowej powieści "Kobiety z odzysku", którą podbiła ich serca.
Anna po stracie męża, wraca do rodzinnego miasteczka na urokliwym Podlasiu, by zacząć wszystko od nowa. Na oplecionej bluszczem werandzie starego domu ma nadzieję odzyskać spokój i równowagę. Przychodzi jej to z trudem, więc desperacko szuka oparcia w rodzicach i dawnych przyjaciołach. To dzięki nim ma nadzieję zbudować dla siebie i swoich dzieci nową stabilną rzeczywistość. Nie wierzy, że umiałaby to zrobić sama, bez niczyjej pomocy.Zupełnie jak bluszcz, który nie może istnieć bez podpory.Na szczęście, w porę uświadamia sobie, że dotąd tak właśnie wyglądało jej życie i postanawia je zmienić. Za sprawą mieszkańców Bujan, ich codziennych radości i również trosk, których wcześniej nie była świadoma, oraz dzięki pokrzywdzonym przez los zwierzętom ze schroniska, odnajduje prawdziwą siebie. Staje się silna, niezależna i dzięki temu szczęśliwa.
Sylwia została porzucona w dzieciństwie. Zachowała tylko kilka wspomnień związanych z biologiczną rodziną, jest przekonana, że miała siostrę bliźniaczkę. Po latach próbuje odnaleźć bliskich, którzy mogą uratować jej życie, a w rozwikłaniu tajemnicy rodzinnej pomaga jej dziennikarka Pola. Poza niewyraźnymi wspomnieniami Sylwii nie ma jednak żadnych dowodów na istnienie siostry a dziennikarka boi się angażować w sprawę, która może okazać się mistyfikacją. Zaczyna się walka z czasem... Sprawę utrudnia surowe prawo adopcyjne, które pilnie strzeże informacji.
***
„Wzruszająca opowieść, która uświadamia nam, że nie da się zagłuszyć bólu odrzucenia przez najbliższą na świecie osobę – matkę. Tęsknota za potrzebą jej miłości nigdy się nie kończy. Poszukiwanie trwa, aż do śmierci. Przekleństwo »niechcianego dziecka« wisi nad człowiekiem przez całe jego życie i czyni go bardzo samotnym i niezrozumianym przez otoczenie. Polecam!”
Ewa Wencel
***
„Ta książka jest jak misterne puzzle: migawki ze współczesności i okruchy wspomnień tworzą w naszej wyobraźni obrazy, które już po chwili – gdy dostajemy kolejny element – zaczynamy budować na nowo (…) W tej opowieści nic nie jest czarne ani białe. Nie ma też miejsca na ckliwe rozczulanie. Jest za to wiele czułości wpisanej w opowieść o dorosłych ludziach, którzy patrzą na świat oczami skrzywdzonego dziecka.”
Dorota Koman
***
„»Najpiękniejsza na niebie« to historia odrzucenia, bolesnych braków, rozpaczliwych prób ich rekompensowania i opowieść o kobietach, którym życiowe pustki wywołane brakiem bliskości matek nie wypełni żadna, najsilniejsza nawet i najbardziej konstruktywna relacja w ich życiu.”
Jarosław Czechowicz
***
„Warda nie tylko każe swoim bohaterkom mierzyć się z tym, co emocjonalnie trudne. Zachęca również czytelnika, by szukał własnych odpowiedzi i zadawał sobie pytania. Dzięki takiej perspektywie opowiedziana historia żyje dłużej i prawdziwiej, a o to przecież w literaturze chodzi.”
Bernardetta Darska
***
„Przepiękna, poruszająca opowieść.”
Anna Rychlicka-Karbowska, recenzje Allegro.pl
***
„Jest to powieść dojrzała, dopracowana, nastrojowa i bardzo poruszająca. Nie żadne czytadło, tylko rzecz z wyższej półki.”
koczowniczkablog.blogspot.com
***
„Wzruszająca historia, różnorodność problemów i bliskie mieszkańcom Pomorza miejsca to kolejne atuty książki.”
Radio Gdańsk
***
„Pisarka jak zwykle fenomenalnie oddała emocje i uczucia swoich bohaterów. Nauczyła nas wrażliwości, empatii, pokazała temat dotyczący wielu osób. Po raz kolejny znalazła sposób, by zainteresować nas ważnym społecznie i jakże aktualnym zjawiskiem.”
asymanka.blogspot.com
Czy można się rozstać, ot tak, z umysłu? Czy musi być jakiś powód, by dwoje ludzi, którzy żyją w małżeństwie obok siebie, powiedzieli sobie: „dajmy sobie szansę z innym partnerem”. Czy powinniśmy zrezygnować z zakłamania, gdy uświadomimy sobie, że nasze małżeństwo nigdy nie będzie sukcesem, bo nie pasujemy do siebie? Prawnicza „niezgodność charakterów” to pretekst do rozstania czy świadoma reakcja mózgu na przemęczenie spowodowane kontaktem z nieodpowiednią osobą? Dlaczego nie bierze się ślubów pięcioletnich? Ja, Mieszko, biorę sobie ciebie Dąbrówkę za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską na całe pięć lat oraz że cię opuszczę po tym czasie, by się nie męczyć aż do śmierci. Tak mi dopomóż… Dalej sobie darujmy, bo się obrazi jakaś dewotka. Skoro co trzecie małżeństwo w Europie się rozpada, a co najmniej co szóste powinno się rozstać, to po co się zmuszać do „aż do śmierci”. Przecież po pięciu latach można odnowić ślub. Znów wesele i impreza. Do tego na pewno mąż nie zapomni daty ślubu.Wypada dodać, że historia Mieszka jest pisana dla osób, które coś w życiu osiągnęły. Nie musi dotyczyć to kategorii pieniędzy i majątku, ale przynajmniej tego typu doświadczeń, które pozwalają im, choćby czasami, czerpać przyjemność z życia. Dlatego jeśli jesteś sfrustrowanym frustratem frustrującym otoczenie swą frustracją idź na jakiś mecz i wymądrzaj się, że przegrana Polaków 3:0 tak naprawdę jest wielkim zwycięstwem. Dlatego jeśli jesteś człowiekiem, który świetnie wie, co w życiu jest najważniejsze, nie próbuj przebrnąć przez pierwszy rozdział, bo i tak nie znajdziesz potwierdzenia na to, że najważniejsze są pieniądze, seks, Bóg czy miłość. Jeśli tylko jesteś, nie bądź aż takim męczennikiem i wróć do wegetacji.
Literacka opowieść o walce z boreliozą inspirowana przeżyciami reżyserki kultowego filmu Pręgi.Opowieść o walce z chorobą, której przyglądała się cała Polska. Historia inspirowana przeżyciami reżyserki Magdaleny Piekorz.W życiu uzdolnionej baletnicy wszystko zaczyna się układać. Dostaje upragnioną rolę, spotyka mężczyznę, przy którym wreszcie czuje się szczęśliwa i kochana. Kres idylli przychodzi niespodziewanie. Ciężka choroba przekreśla wszystkie plany, odbiera sprawność i wymarzoną pracę. Kolejni lekarze bezradnie rozkładają ręce. Życie młodej kobiety zamienia się w piekło. W końcu słyszy diagnozę: borelioza. Do tragedii doprowadza ukąszenie kleszcza sprzed 10 lat. Rozpaczliwa walka o życie nie uznaje kompromisów i wystawia na próbę miłość. Nie jest jednak silniejsza od chęci powrotu na scenę.Czytałem tę opowieść jednym tchem. O czym ona? O tragedii choroby, co niszczy życie, tak dobrze już ułożone. Najgorsze, że to choroba niby fatum. Niszczy wszystko osobowość, myślenie, uczucia, miłość, przyjaźń. Skąd przychodzi? Jakby ze złej baśni, od ukąszenia, którego nawet nie poczuliśmy. O tym a szczególnie o rozpadaniu się chorego psychicznie i fizycznie jest ta opowieść. Jest to także historia o braku zrozumienia dla tego, co się z chorym dzieje. Bo nie tylko medycyna nie może się w przeróżnych objawach rozeznać, ale i przyjaciele, znajomi, najbliżsi nie wytrzymują, nie rozumieją tej przemiany chorego. Ból rozwala wszystko. Ale jest to też opowieść o nadziei. Przetrwaniu. Byciu na nowo.Ernest Bryll
Helga Flatland udowadnia, że jest jednym z najsilniejszych głosów nowego pokolenia norweskich pisarzy.
Ta kolacja przypominała scenę z klasycznego, mrocznego skandynawskiego dramatu. Tyle tylko, że nikt nie wyjawił skrywanej przez lata rodzinnej tajemnicy.
To miał być spokojny urlop z okazji siedemdziesiątych urodzin Sverrego. Gdy Liv, Ellen i Hakon słyszą, że ich rodzice rozwodzą się po czterdziestu latach małżeństwa, wydają się zupełnie zdezorientowani. Choć od dawna są już dorośli, mają własne rodziny i problemy, ta wiadomość destabilizuje ich życie. Czy wszystko, w co do tej pory wierzyli, jest fikcją?
Helga Flatland buduje znakomite portrety psychologiczne swoich bohaterów i pokazuje, że jest świetnym obserwatorem współczesności. W świeżym, bezpretensjonalnym stylu odsłania najgłębiej ukryte w nas obawy i traumy.
W tym portrecie zwyczajnej rodziny drzemie szczypta Ingmara Bergmana. Wnika pod skórę i rozdziera serce.
„Adresseavisen”
Ivory Frame, buntowniczka pochodząca z bogatej rodziny mieszkającej w północnej Anglii, ucieka do Paryża okresu międzywojnia. Pochłania ją tam sztuka i przyjaźń z grupą błyskotliwych surrealistów oraz wielka miłość do żonatego rosyjskiego malarza. Rozdarta między ogromnym uczuciem a własnymi ambicjami artystycznymi decyduje się na ucieczkę z ogarniętej drugą wojną światową Europy, zostawiając wszystko, co najważniejsze.Obecnie ponad dziewięćdziesięcioletnia Ivory pracuje nad swoim ostatnim największym dziełem które rozpoczęła jeszcze w Paryżu kompendium wiedzy o językach zwierzęcych, które rejestrowała między innymi na skutej lodem północy. Pomaga jej w tym bystry naukowiec, Skeet.Kobieta niespodziewanie otrzymuje wiadomość, z której dowiaduje się, że ma wnuczkę, mimo że nigdy się nie wyszła za mąż, nie miała rodziny, ani dziecka.Zmysłowa i emocjonalna opowieść o sile ducha i ciała, o pożądaniu i nieodwracalnej stracie, snuta niekonwencjonalnie, lirycznie i z pasją.Anna Thomasson, autorka A Curious FriendshipHeidi Sopinka pracowała w kuchni polowej w Jukonie, pisała reportaże podróżnicze z Azji Południowo-Wschodniej, pilotowała helikopter, była felietonistką The Globe and Mail. Za swoją twórczość otrzymała państwową nagrodę prasową.
Grace była świetnie zapowiadającą się wiolonczelistką. Jednak z powodu traumatycznego zdarzenia w trakcie studiów muzycznych nie jest w stanie grać publicznie.
Wiedzie spokojne życie w angielskim miasteczku, gdzie zajmuje się renowacją instrumentów.
Zakochana w Davidzie, z którym chce związać swoją przyszłość, jednak musi poczekać, aż mężczyzna rozwiedzie się ze swoją żoną.
Gdy David ratuje życie nieznajomej na peronie paryskiego metra i znajduje się w świetle reflektorów, na jaw wychodzi prawda o wszystkich związkach w jego życiu.
Zdruzgotana Grace pogrąża się w rozpaczy i rezygnuje ze wszystkiego, co istotne, także z marzenia o udziale w najważniejszym konkursie lutniczym na świecie.
Najbliżsi przyjaciele – czarujący skrzypek, który skrywa w sercu pewien sekret oraz Grace – zbuntowana nastolatka – robią wszystko, by jej pomóc.
Czy to wystarczy, żeby udało się jej pozbierać?
Elegancka i podnosząca na duchu jak klasyczna sonata z dodatkiem niezapomnianych, dziwacznych postaci. Wciągający i poruszający debiut.
– Catherine Isaac, autorka You Me Everything
Anstey Harris mieszka nad morzem w hrabstwie Kent w Anglii z mężem lutnikiem i dwoma psami. Uczy kreatywnego pisania w lokalnych szkołach oraz wykłada na Canterbury Christ Church University. W 2015 roku zdobyła nagrodę H.G. Wells Short Story Prize. Pożegnanie z Paryżem to jej debiut powieściowy.
To mit, że kawa stawia na nogi. Gówno prawda. Ten napój wcale nie rozcieńcza marazmu i nie mobilizuje. Mimo to perspektywa wypicia kilku łyków bywa jedynym powodem, by wyjść z wyra. Takie krótkoterminowe cele są jedynym, co pozwala mi zacząć dzień. Bo cele długoterminowe demotywują. Zwłaszcza że formułują je przełożeni w korporacji, która trawi ponad połowę mojego życia. Połowę? Tak, połowę. To wcale nie jest tak, że spędzam w pracy osiem godzin dziennie. Po powrocie z biura myśli o robocie nie chcą odlepić się od mojej kory mózgowej, chociaż powinny. Przecież słucham tam wyłącznie o deadlinach, coachingach i coraz to nowszych challengach. Jestem samotnym project managerem po trzydziestce. Szamoczę się w gęstej sieci fobii, natręctw i neuroz, dla których katalizatorem może być właściwie wszystko: począwszy od tłoku w środkach komunikacji miejskiej i skrojonych pod gusta młodych hipsterów ofert modnych restauracji, poprzez interakcje ze współpracownikami w pracowniczej kantynie, na dojmującej rutynie codziennych obowiązków skończywszy. Współpracowników tak w ogóle z trudem toleruję, a jedynym człowiekiem w biurowcu, z którym jestem w stanie konwersować bez fasady wysilonej neutralności, jest zatrudniony na umowie śmieciowej podstarzały recepcjonista. Na mój każdy dzień składa się seria powtarzalnych automatyzmów: wędrówka po labiryntach uzależniających mediów społecznościowych, kurtuazyjne rozmowy o niczym i przedłużające się wizyty w toalecie, mojej świątyni dumania. Ale wszystko zmieniło się, kiedy w biurze pojawiła się Agata. Boże, co to był za lachon.
A wszystko zaczyna się od kradzieży bochenka chleba!. Historia byłego galernika Jana Valjeana, komisarza Javera, Fantyny, Kozety i bojowników z paryskiej barykady staje się wielowątkową powieścią rozgrywającą się w XIX-wiecznej Francji. Stanowi zarówno wnikliwe spojrzenie na socjologiczne mechanizmy rządzące społeczeństwem, jak i zadziwiająco trafną analizę natury ludzkiej. Ale przede wszystkim jest pełną wartkiej akcji i przygód historią z pogranicza kryminału. Zadziwia fakt, że ta powstała w drugiej połowie dziewiętnastego wieku powieść, ciągle króluje na listach bestsellerów, jest jedną z najczęściej komentowanych książek w historii literatury. O niesłabnącej popularności Nędzników świadczą liczne musicale, adaptacje filmowe i animowane. Historia Jana Valjeana, Javerta i Kozety znana jest nie tylko dorosłemu czytelnikowi, ale i młodemu odbiorcy.
Joanna to czterdziestoletnia nauczycielka samotnie wychowująca nastoletnią córkę Lusię. Zmęczona pracą zawodową postanawia iść na urlop zdrowotny i zacząć realizować swe marzenia. Zamiast odpoczywać, musi jednak wyjechać, by zaopiekować się chorą ciocią. Pobyt w Starogardzie Gdańskim okazuje się pełen niespodzianek. Joanna zaczyna pisać, prowadzi „śledztwo” dotyczące przystojnego sąsiada i udziela się w hospicjum, przede wszystkim jednak wskutek tych doświadczeń całkowicie odmienia swe życie.
„Złodziejka marzeń” to napisana żywym językiem, utrzymana w ciepłym, zabawnym, optymistycznym, a niekiedy poważnym tonie powieść obyczajowa, która realistycznie oddaje atmosferę niewielkiego miasta, łamie stereotypy i pokazuje, że nigdy nie jest za późno, by zacząć nowe życie.
Dalsze losy Joanny można śledzić w audiobooku „To się da!”.
Profesor Wilczur to kontynuacja Znachora.Po dramatycznych przejściach profesor Wilczur wraca do swojej dawnej pracy w klinice. Powrót człowieka uznanego za zmarłego nie podoba się jego dotychczasowemu zastępcy Dobranieckiemu, który swoimi intrygami doprowadza chirurga do powrotu na wieś. Wraz z profesorem osiedla się zakochana w nim młoda lekarka. Tam też ponownie splatają się losy profesora i jego córki Marysi. Kosztem własnego zdrowia przeprowadza operację ratującą życie adoratorowi swojej córki. Nad ciężko chorym ojcem czuwa zrozpaczona Marysia, gdy niespodziewanie przybywa żona doktora Dobranieckiego, błagając o ratowanie jej męża chorego na raka.
Laura wiedzie spokojne życie na ostatnim piętrze przedwojennej warszawskiej kamienicy, gdzie mieszka wraz mężem i córkami. Czuje się tam szczęśliwa i bezpieczna, do czasu, gdy znajduje na podłodze salonu amarantowy koralik ze strzępkiem srebrnej nici. Intuicja podpowiada jej, że jest on ważny, podobnie jak zdjęcie dziewczynki z lalką ukryte za obwolutą starego albumu, listy wypchane strzępkami znalezionych pod podłogą papierzysk oraz jedwabna rękawiczka z wyhaftowanym tajemniczym symbolem.Chęć wyjaśnienia tajemnicy zaprowadzi Laurę do maleńkiego francuskiego miasteczka i domu z zamkniętymi okiennicami. Wewnątrz czekają na nią zarówno odpowiedzi, jak i nowe pytania.Powieść o tajemnicach przeszłości, i cenie jaką trzeba zapłacić za ich poznanie.
W małym miasteczku zostaje zamordowana młoda turystka. Siedemnastoletnia Ada staje się uczestniczką dramatycznych wydarzeń, losy jej oraz zaginionej splatają się ze sobą nieodwracalnie. Po latach Ada jako młoda kobieta, musi zmierzyć się ze swoją przeszłością. Wypadek w rodzinie zmusza ją do powrotu do rodzinnego miasta. Tam będzie musiała stawić czoła złym wspomnieniom i tajemnicy, której miała nadzieję nigdy nikomu nie wyznać. Wydaje się Wam, że znacie Adę? To tylko się Wam wydaje.
***
„To rzeczywiście najlepsza książka Wardy, bo bardzo silnie oddziałująca na wyobraźnię. W pewnym sensie nawet nieco publicystyczna, bo zmuszająca do dyskusji o wiele szerszej, niż sugerują to pytania w zakończeniu.”
Jarosław Czechowicz
***
„To jedna z tych książek, których recenzowanie jest czystą przyjemnością. Jestem pewna, że bohaterowie zostaną ze mną na długo. Dlaczego? Proste – takich powieści się nie zapomina.”
Przegląd Czytelniczy
***
„Autorka »Tej, którą znam« realistycznie oddaje powszechnie występujące mechanizmy stygmatyzacji ofiary.”
Wysokie Obcasy
***
„Styl pisania tej autorki jest nie do podrobienia, co jest majstersztykiem w tym zawodzie”
Nieperfekcyjnie.pl
***
„»Ta, którą znam« jest swoistym połączeniem powieści obyczajowej, psychologicznej z mocno nakreślonymi wątkami kryminalnymi. Mocna, rewelacyjna proza, która przypadła mi do gustu w stu procentach.”
Przegląd Czytelniczy
***
„»Ta, którą znam« jest mocną i świetnie skrojoną powieścią, która potwierdza, że autorka wie, jak trafić do głębokich emocji swoich czytelniczek.”
Katarzyna Sawicka recenzje Allegro.pl
***
„Od książek autorki nie można się oderwać. Musicie przygotować się na to, że jeśli rozpoczniecie czytać, nie skończycie dopóki Waszym oczom nie ukaże się ostatnia strona. Na taką reakcję składa się wiele elementów – niesamowicie wiarygodni bohaterowie, piekielnie emocjonalne wydarzenia i dopracowanie każdego szczegółu tak, że absolutnie nie ma się do czego przyczepić. »Ta, którą znam« jest dokładnie taka sama – idealna w każdym calu.”
thievingbooks.pl
Zasady, które złamie
Męski świat, który zapragnie poznać
Wróg, którego pokocha
Rok 1895. Lea, młoda kobieta z prowincji, poślubia Józefa, statecznego aptekarza, i przenosi się do Warszawy. Swojego męża ledwie zna. Lea ufa, że postępując zgodnie z naukami swej ciotki, stworzy szczęśliwą rodzinę. Wkrótce przekonuje się, że wyniesione z domu umiejętności nie są przydatne, a jej znajomość leczniczych ziół to zdaniem Józefa przesądy.
Wiele musi się wydarzyć, aby poznała siebie i zawalczyła o swoje miejsce w męskim świecie, jakim w owych czasach jest apteka. Niebezpieczna okazuje się również przeszłość, dawne sekrety męża, które Lea za wszelką cenę chce poznać...
***
„Napędzająca tę książkę intryga jest jak nadchodząca zza linii horyzontu burza – najpierw wydaje się tylko przelotną chmurką, pojedynczym porywem wiatru, aż niepostrzeżenie zmienia się w ścinającą z nóg nawałnicę.
Jeśli dodać do tego pełnokrwistych i niejednoznacznych bohaterów, także tych z drugiego planu, którzy w przekonujący sposób muszą się zmierzyć z własnymi słabościami i ograniczeniami oraz doskonale odmalowane realia przełomu XIX i XX wieku – zapachy ówczesnych warszawskich kawiarenek, smród rynsztoków, jazgot przekupek i szelest wykrochmalonych sukien dam i damulek – otrzymujemy książkę, którą trzeba przeczytać.
Polska odpowiedź na bestsellerowe »Wszystko, co lśni«!”
Zbigniew Zborowski, pisarz
Floryda. Wybory do lokalnych władz i wielka miłość, która nie podlega głosowaniu. Nina, zagubiona emigrantka znad Wisły, poznaje Damiana, miejscowego playboya i początkującego polityka, pracującego w sztabie kandydata na burmistrza. Chłopak, żeby stać się w oczach wyborców człowiekiem godnym zaufania, musi się ustatkować i ożenić. Dlatego proponuje Ninie układ małżeństwo na pokaz. Wkrótce jednak zaczyna kiełkować między nimi prawdziwe uczucie. Czy amerykański bon vivant okaże się godny zaufania? Czy dziewczyna z przeszłością nie stanie się dla niego ciężarem? Czy z matrymonialnej gry pozorów wyniknie wielka miłość?Przekonaj się, czy w świecie politycznych salonów i amerykańskiego blichtru jest miejsce dla emigrantki z Polski i romansu kończącego się happy endem!
Piekielnie zabawna, szczera i wnikliwa analiza miłości, przyjaźni oraz poruszania się po emocjonalnym rollercoasterze życia po trzydziestce
Kim do chol*ry jest Tori Bailey?
Tori bez dwóch zdań prowadzi w życiowej grze. Jej oparta na własnych przeżyciach bestsellerowa książka zainspirowała miliony kobiet do buntowniczego pokazania wyciągniętego palca środkowego normom społecznym. Do tego Tori jest w idealnym związku.
A jednak jej życie to kłamstwo.
Wszyscy wokół się pobierają i rodzą im się dzieci, lecz jej chłopak, z którym od lat jest w związku, nie chce nawet słyszeć o zaręczynach. Gdy jej najlepsza przyjaciółka Dee – jedyna osoba, która rozumie całe to dziejące się wokół nich szaleństwo – się zakochuje, nagle Tori doświadcza przerażającego uczucia „życiowego zostania w tyle”.
Gdy świat mówi ci, kim masz być, a po trzydziestych urodzinach dochodzi do tego głośno tykający życiowy zegar, trzeba nie lada odwagi, by podążać własną ścieżką.
Dla Tori nadszedł czas na wcielenie w życie tego, co do tej pory głosiła. Czy jest na to wystarczająco odważna?
„Oryginalna, błyskotliwa i spostrzegawcza. Ostra jak brzytwa książka o przyjaźni, autopercepcji i samooszukiwaniu”.
Lucy Diamond, autorka Pewnej nocy we Włoszech
„Wyjątkowo dobra! Książka w szczery sposób pokazuje, co to znaczy być kobietą i próbować sprostać stawianym nam oczekiwaniom… Lektura sprawiła mi dużą przyjemność”.
Marian Keyes, autorka Trzeciej strony medalu
KSIĄŻKA POLECANA W „SARA COX SHOW” I PODCZAS AUDYCJI STACJI BBC „WOMAN'S HOUR”
LEKTURA OBOWIĄZKOWA W 2018 ROKU WEDŁUG „STYLIST”
KSIĄŻKA 2018 ROKU “RED MAGAZINE”
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
