Ta kategoria dedykowana jest współczesnym czytelniczkom literatury kobiecej. Bardzo szeroki wybór romansów, kryminałów, powieści obyczajowe, poruszająca literatura kobieca, erotyki, harlequiny polskich i zagranicznych autorów. Każda lubiąca czytać kobieta znajdzie coś szczególnego dla siebie.
Polecamy literaturę Sergiusza Piaseckiego, Stanisława Srokowskiego, Diany Palmer czy w końcu Blanki Lipińskiej.
Linda Hill dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chora. Z ust lekarza padają wstrząsające słowa: zostały jej dwa miesiące życia. Zdesperowana szuka alternatywnych metod leczenia i znajduje Fundację Ostatniej Szansy. Nayhija Mara, pracownica Fundacji, obiecuje Lindzie, że zostanie wyleczona... o ile tylko jej mąż dochowa wierności przez trzydzieści dni.To, co z początku wydawało się banalnie proste, zmienia się w niebezpieczną rozgrywkę.Adam Hill będzie musiał zmierzyć się z pokusą nie z tej ziemi. Nayhija nie jest człowiekiem, lecz spragnioną zemsty istotą, a Adam ma pecha znaleźć się w samym sercu misternie uknutej intrygi.
„Kordian”, napisany jesienią 1833 r. w Genewie, został wydany anonimowo na początku następnego roku w Paryżu. Słowacki liczył, że tym zabiegiem wyrówna swoją walkę z Mickiewiczem. Obawiał się także o swoją matkę żyjącą w zaborze rosyjskim, którą ze względu na antycarski charakter utworu mogłyby spotkać nieprzyjemne konsekwencje. „Kordian” z jednej strony jest opowieścią o dojrzewaniu młodego człowieka w niesprzyjającym okresie historycznym, z drugiej podejmuje dialog z historią najnowszą, stanowi głos w ówczesnych debatach politycznych, demaskuje romantyczne mity. Wszystkie, wydawać by się mogło, nieprawdopodobne wskazówki sceniczne Słowackiego, takie jak „spadający szatani”, „bijące gromy” czy „przebiegające konie”, były w istocie inspirowane nowoczesnymi technikami inscenizacyjnymi teatrów bulwarowych Paryża. Autor umiejętnie połączył wszystko, co najlepsze w niewybrednych przedstawieniach dla ludu, z dojrzale ujętym tematem i kunsztem poetyckim. Utwór utorował drogę nowoczesnej dramaturgii w literaturze polskiej.
„Klasyka z niezłym opracowaniem” to seria tekstów literatury pięknej stworzona z myślą o nastoletnich czytelnikach. Opracowanie, zaprojektowane jako krótkie „przerwy w lekturze”, wyjaśnia kontekst powstania utworu, przybliża postać autora, a przede wszystkim pomaga zrozumieć czytany tekst. Utwory wydawane są w okładce ze skrzydełkami, dzięki czemu egzemplarze dzielnie przetrwają wielokrotne podróże w tornistrze. Kremowy papier i szerokie marginesy uprzyjemnią natomiast samo czytanie.
Nazwa wydawnictwa – „Piszmy po książkach” - nawiązuje do kiedyś powszechnej, a dziś zaniechanej praktyki pisania po książkach. Wyobraźcie sobie, że kiedyś w dobrym tonie było podarować znajomemu popisaną książkę! Praktyka ta pozwala na aktywne czytanie – zaznaczanie ważnych fragmentów, komentowanie tego, co przykuło naszą uwagę, wyrażanie zgody lub dezaprobaty, a wszystko to przekłada się na lepsze zrozumienie i zapamiętanie tekstu.
Coś umarło szósta z kolei powieść Krystyny Wajdy. Akcja powieści w znacznej części osadzona jest w Szczecinie. Pewna jej część wpleciona jest także w urokliwe zakątki austriackich miejscowości położonych u podnóża Alp, w odświętnie udekorowane ulice Warszawy oraz miasto Wrocław.Fabuła powieści zaczyna się następująco: Jest sobotni ranek. Stanisław główny bohater i zarazem narrator powieści, leniwie rozpoczyna swój dzień. Nieoczekiwane przyjście kuriera zakłóca mu rytuał picia ulubionej porannej kawy. Kurier wręcza Stanisławowi zaadresowany do niego list. Nadawcą jest kobieta ze Szczecina, której nazwisko nic mu nie mówi. Ku swemu zdziwieniu wewnątrz znajduje drugą kopertę. Rozpoznaje charakter pisma. Jego serce przyśpiesza. Otwiera. Czyta. Po jego policzkach płyną łzy Powieść do wyboru ma dwa zakończenia.
Druga powieść pisarza, który kryje się pod pseudonimem Melquiades. Wzorowy syn, który podał do sądu całą swoją rodzinę; kura, która ma dziwne konszachty z cyganami; tajemnica nawiedzonego domu. Oraz tajemniczy hobbysta z dalekiej przyszłości, który postanowił poznać dawno zapomnianą istotę, aby dowiedzieć się, dlaczego mówiono o niej: Człowiek to brzmi dumnie!Po lekturze tej książki będziesz mógł odpowiedzieć, na ile to prawdziwe hasło. Twoim przewodnikiem w tej szalonej podróży będzie pewien właściciel zakładu pogrzebowego, który umiał słuchać zmarłych...
Ostatnia, dotychczas niepublikowana w Polsce powieść kultowego pisarza francuskiego, jedynego w historii dwukrotnego laureata prestiżowej Nagrody Goncourtów.Słodko-gorzka opowieść o miłości, odwadze i marzeniach.W czasie gdy Hitler dochodzi do władzy, w małym gospodarstwie w Normandii Ludo dorasta pod opieką wuja Ambrożego, ekscentrycznego listonosza, pacyfisty i konstruktora wymyślnych latawców. Spokój sielskiego życia kończy się jednak z chwilą, gdy Ludo poznaje Lilę, mieszkającą w pobliżu dziewczynę z polskiej arystokratycznej rodziny. Ludo zakochuje się w niej bez pamięci, jednak Lila pozostaje obojętna, nie odwzajemniając uczuć chłopca. W pewnym momencie coś zaczyna między nimi iskrzyć, jednak właśnie wtedy wybucha wojna i dziewczyna nagle znika. Ludo postanawia opuścić Clry w poszukiwaniu ukochanej - zrobi wszystko, by ocalić miłość, Lilę i nadzieję.Finezyjna proza, skrząca się humorem, pełna - jak to u Gary'ego - niezapomnianych bohaterów. Jest tu niezłomny szef kuchni, żydowska burdelmama, wirtuoz fortepianu, który zostaje pilotem RAF-u, i wielu, wielu innych.""Latawce"" to też literackie wezwanie do oporu przeciw złu w każdej postaci.Romain Gary, właściwie Roman Kacew, urodził się w Wilnie w roku 1914. Wychowywała go matka, która - jak opowiada pisarz w ""Obietnicy poranka"" - pokładała w nim wielkie nadzieje. Ten ubogi chłopak, ""Kozak, po trosze Tatar skrzyżowany z Żydem, w wieku czternastu lat przyjechał wraz z matką do Francji i zamieszkał w Nicei. Po ukończeniu studiów prawniczych zaciągnął się do lotnictwa i od roku 1940 walczył w siłach Wolnej Francji pod dowództwem generała de Gaulle'a. Jego pierwsza powieść, ""Edukacja europejska"", ukazała się w roku 1945 i przyniosła sukces autorowi, ukazując jego prosty, ale poetycki styl. W tym samym roku Gary trafił do Quai d'Orsay. Będąc dyplomatą, mieszkał w Sofii, La Paz, Nowym Jorku i Los Angeles. W roku 1948 ukazała się jego następna książka, ""Le grand vestiaire"", a w roku 1956 Nagrodę Goncourtów przyniosła mu powieść ""Korzenie nieba"". Będąc konsulem w Los Angeles, poślubił aktorkę Jean Seberg. Pisał scenariusze, zrealizował dwa filmy, a w roku 1961 odszedł z dyplomacji i napisał zbiór opowiadań ""Gloire nos illustres pionniers"" oraz humorystyczną powieść ""Lady L."" Potem powstały obszerne sagi: ""La comdie amricaine"" oraz ""Frres Ocan"". Po samobójczej śmierci byłej żony w powieściach Gary'ego ujawnia się lęk przed schyłkiem i starością. Pisze wtedy ""Blask kobiecości"", ""Latawce"", ""Au-del de cette limite votre ticket n'est plus valable"". Romain Gary odebrał sobie życie w roku 1980 w Paryżu, pozostawiając dokument, w którym ujawnił, że jest autorem napisanych pod pseudonimem mil Ajar powieści: ""Pieszczoch"", ""Życie przed sobą"" (Nagroda Goncourtów 1975) i ""Lęki króla Salomona"".
Nowe wydanie bestsellerowych Bieszczadzkich opowieści Siekierezady. Autor, najsławniejszy wiejski pisarz z Cisnej (jak sam siebie określa), zza kontuaru kultowej Siekierezady współuczestniczy w tworzeniu etosu bieszczadników. W swoich opowiadaniach bez zbędnego literackiego retuszu oddaje jego groteskowość i dramatyzm. Tchnące autentyzmem szkice, niczym soczewki skupiają absurd istnienia, rozdarcie pomiędzy pragnieniami i możliwościami ich spełnień, ale także pogodną zadumę nad sensem ludzkiej egzystencji.
Jako terapeutka wie, że to nic dziwnego, że miłość sprzed lat staje nagle w drzwiach z zamiarem, by wszystko naprawić. Zdaje sobie również sprawę, że niełatwo uchronić się przed popełnianiem tych samych błędów. Jej małżeństwo rozpadło się kilka lat temu.Bardzo dobrze potrafi słuchać innych. Nie słyszy samej siebie. Szczególnie teraz, gdy On ten, który kiedyś tak bardzo ją zranił stoi przed nią, zmuszając ją do zweryfikowania wielu poprzednich wyborów.Tego samego dnia w drzwiach jej gabinetu pojawia się chłopak, tak bardzo do Niego podobny. Jego widok budzi jeszcze więcej wspomnień i całkowicie burzy wypracowaną przez lata terapeutyczną monotonię.Poza mną to przejmujące, gorzkie studium toksycznej relacji i sztuki dokonywania ważnych wyborów.
Nikita dał słowo, że Weronika nie straci swojej rodziny, lecz okrutny los postanowił inaczej. Na oczach Nikity dziewczyna traci własne dziecko, całe dotychczasowe życie, pamięć i świadomość. To on przyłożył rękę do nieszczęścia Weroniki i teraz będzie musiał z tym żyć. Nikita szybko zapomni, bo ich ścieżki się rozejdą, a jego serce już dawno zmieniło się w kamień, lecz to nie koniec tej historii. Czasami największa miłość to ta, która nie ma prawa się wydarzyć...
Dalsze losy bohaterów znanych z powieści „Zapomnij, że istniałem”. Wciągający romans obyczajowy z dodatkiem wątków sensacyjno-kryminalnych oraz szczyptą erotyki.
Andrea Sperelli, miłośnik sztuki i piękna w każdej postaci, wprowadza nas w dogasający świat rzymskiej arystokracji. Młody artysta, w pogoni za szczęściem duszy i ciała, uwodzi dwie piękności – pragmatyczną i nieprzeciętnie piękną Elenę oraz anielsko czystą, uduchowioną Marię. Wśród uliczek Wiecznego Miasta rozpościera się sieć niepoprawnych związków i zależności, pełnych nieujarzmionej namiętności i deprawacji. Powieść urzeka językiem i obsesyjną fascynacją materialnym pięknem, a jednocześnie spod obfitości pięknych przedmiotów pozwala przezierać uporczywie skrywanym uczuciom – wrażliwości, cierpieniu, nieśmiałości. Ludzie, miejsca i emocje „Rozkoszy” pochłaniają bez reszty – to powieść, którą łatwo zakończyć, znalazłszy się niepostrzeżenie w dusznych rzymskich zaułkach, z mapą w ręku, w podróży śladami głównego bohatera.
„Rozkosz” – w oddającym klimat epoki tłumaczeniu Józefa Ruffera, przejrzanym i uzupełnionym.
Gabriele d’Annunzio (1863–1938) to jeden z największych twórców włoskiej literatury; ekscentryczny i niepoprawny – wzbudzał furię współczesnych sobie krytyków. Gdy jako nastolatek debiutował tomikiem poezji, przesłał do lokalnej gazety wiadomość o swojej śmierci, by zdobyć rozgłos dzięki romantycznej tragedii. Od tej pory jego postać na stałe spowiła aura kontrowersji, a niepokorny Włoch zapisał się w historii również jako dziennikarz, lotnik wojskowy i polityk. Także w naszym kraju d’Annunzio szybko trafił na języki – jeden niepozorny artykuł na temat jego twórczości rozpętał spór starych krytyków z młodymi i w konsekwencji pozwolił określić się nowemu pokoleniu twórców, dzisiaj zwanych Młodą Polską. Pierwsza powieść d’Annunzia – „Rozkosz”, znakomicie wpisująca się w dekadenckie nastroje epoki, stała się obowiązkową lekturą kręgów artystycznych przełomu XIX i XX wieku, tuż obok „Na wspak” Jorisa-Karla Huysmansa i „Portretu Doriana Graya” Oscara Wilde’a.
W wieku ośmiu lat Beth Harmon trafia do sierocińca. Tam wkrótce odkrywa swoje dwie największe miłości: grę w szachy i środki odurzające. Szachów uczy się w piwnicy, pod okiem gburowatego woźnego, który szybko poznaje się na jej niezwykłym talencie. Małe zielone pigułki są podawane jej i innym maluchom, żeby w domu dziecka łatwiej było utrzymać spokój.Obie obsesje będą towarzyszyć Beth, kiedy opuści dom dziecka, przeniesie się do rodziny adopcyjnej i spróbuje zbudować dla siebie nowe życie. Wspinając się na szczyty amerykańskich, a potem światowych rankingów szachowych, będzie się równocześnie mierzyć z własnym pragnieniem samozniszczenia.Gambit królowej to przepiękna książka o samotności i przyjaźni, rywalizacji i współpracy, zagubieniu i poszukiwaniu sensu życia.
Klara to młoda, samotna dziewczyna, która żyje z dnia na dzień. Nie ma przyjaciół, brakuje jej zainteresowań, które uczyniłyby jej codzienność wyjątkową, nie potrafi czerpać z otaczającego ją świata ani przyjemności, ani sił witalnych. Dopiero znajomość z Danielem, która dość szybko przeradza się w głęboką miłość, boleśnie pozwala jej zrozumieć, na czym polega sens życia.
Powieść Anny Listowskiej, miłośniczki gór oraz latania, w której centrum zainteresowań znajduje się psychologia, nie jest jednak zwykłą historią o miłości, chociaż to właśnie ona stanowi jeden z głównych wątków. Już tytuł książki – „Świat śpi, a ja chodzę po jego powiekach” - pokazuje, że poruszona w niej została znacznie bogatsza problematyka. Autorka zastanawia się nad samą istotą życia, nad samotnością współczesnego człowieka, skłonnością do wydawania ocen i przypisywania sobie monopolu na prawdę, a w końcu nad potrzebą posiadania kogoś bliskiego. Ta poruszająca historia o gorzko-słodkim charakterze pozwala nam dostrzec w życiu to, co być może często nam umyka.
Jako koncertmistrz dużej orkiestry symfonicznej Wolfgang był przyzwyczajony do podziwu, zachwyconych kobiecych spojrzeń oraz rozmaitych komplementów. Kiedy spotkał swoją młodzieńczą miłość, niemal jej nie poznał. Elke stała się naprawdę atrakcyjną kobietą. Na dodatek okazywała zachwyt jego muzyką i chodziła na każdy koncert. Zaślepiony tym uwielbieniem Wolfgang zapominał, że jego obecna żona, Angela, tylko dlatego zostaje w domu, że nie może zostawić samej Babsi, ich pięcioletniej córki...
Rodzina McFaddenów to jedna z najpopularniejszych grup popowych w Anglii. Występują pod nazwą Dundee Singers i wszędzie witani są entuzjastycznie. Do czasu... Podczas jednego z koncertów pojawia się duch dziewczyny, który wykrzykuje w stronę muzykującej rodziny: „Mordercy, coście zrobili?”. Jessica Bannister próbuje dowiedzieć się, co kryje się za oskarżeniem rzuconym przez zjawę. Zakrada się więc do tajemniczego zamku McFaddenów i z przerażeniem orientuje się, że rządzi nim demon
Ognisty słup rozświetla salę starego zamku. Po chwili nabiera kształtu i wyłania się z niego ludzka postać. To kobieta! Uśmiecha się szyderczo i złośliwie, kierując swe kroki w stronę Jessiki Bannister. Ciągnie za sobą palący się płaszcz, a jej głowę zdobi płomienna korona. To ognista wiedźma, która rządzi starym zamkiem i która skrywa makabryczny sekret. Dziennikarka zamierza go odkryć, ale najpierw razem z Jimem musi zbiec przed wiedźmą. W przeciwnym razie wpadną w jej ogniste szpony...
Tanja zastanawiała się, jakie by było jej małżeństwo z André, gdyby trwało dłużej. Najpierw było cudownie, liczyła się tylko ich miłość. Początkowo André był wychowywany na dziedzica,
ale gdy przyszło mu normalnie pracować, stał się rozdrażniony. Nie było mu łatwo zarabiać na utrzymanie rodziny. Przedstawiciel koncernu prasowego! Brzmiało nieźle, ale był to ciężki kawałek chleba i nie dawał specjalnie dużych pieniędzy. I pewnego ponurego dnia w kwietniu wszystko się skończyło. André nie wrócił do domu...
Dlaczego tyle trudu kosztuje nas dziękowanie tym, którym tak wiele zawdzięczamy?Przytłaczająca, realistyczna Wdzięczność jest zaproszeniem dla czytelnika do podziękowania słowami i gestami, póki jeszcze nie jest na to za późno. Le Journal de QubecJrme, trzydziestopięcioletni logopeda, mówi o sobie, że pracuje ze słowami i milczeniem. Z tajemnicami, wstydem, zwierzeniami, strachem przed śmiercią. Ale tym, co wciąż zdumiewa go najbardziej, jest długotrwałość cierpień z dzieciństwa. To właśnie to palące piętno wiąże ze sobą pracującego w domu opieki Jrme'a, Michkę, starszą panią, jego podopieczną, która stopniowo traci zdolność posługiwania się słowami, i młodą Marie, bardzo bliską Michce kobietę.De Vigan, odkrywając niespiesznie relacje między tą trójką, snuje opowieść o tym, jak ważne jest, by na czas powiedzieć bliskim to, czego dotąd nie mieliśmy odwagi, i to, o czym wciąż mówiliśmy za mało.Delphine de Vigan kontynuuje podjęte w Lojalności rozważania na temat tego, co czyni nas ludźmi, odkrywając przed czytelnikami najróżniejsze odcienie wdzięczności.
Agnieszka Lingas-Łoniewska opowiada o miłości, która przychodzi w najmniej spodziewanym momencie, nawet do tych, którzy już przestali jej szukać.Jarosław Minc uciekający przed demonami przeszłości lekarz i malarz. Przemierza Polskę na motocyklu, nigdzie nie zagrzewa miejsca na dłużej. Nie wie, co czeka go jutro, ale jest pewien jednego nie zasługuje na szczęście.Monika Rudzka prowadzi uporządkowane życie w małym miasteczku pod Wałbrzychem. Po studiach wróciła do domu, mieszka z wymagającą matką, uczy polskiego w lokalnej szkole i stara się wspierać przyjaciółkę. Matka rozpamiętuje młodzieńczą miłość Moniki, przyjaciółka doradza odrobinę szaleństwa. Jednak Monika wie, że w ich miejscowości wszystko jest ustalone raz na zawsze.Czy przyszłość może jeszcze nieść coś dobrego?W końcu los rzuca Jarka na Dolny Śląsk. Wynajmuje pokoik od pań Rudzkich, prowadzi szkolenia, maluje. Sama jego obecność burzy monotonię życia w miasteczku. Czy zaprowadzi też rewolucję w sercu Moniki?Czy nowe uczucie pozwoli uciszyć traumy, które nie dają spać? Czy ten ogień obudzi w nich zapomniane uczucia, czy też przyniesie tylko zniszczenie?
Bohaterowie Łatwopalnych powracają w jeszcze bardziej emocjonującej opowieści. Agnieszka Lingas-Łoniewska dostarcza czytelnikom ekscytującej mieszanki romantycznych wzruszeń i dynamicznych zwrotów akcji.Świat Moniki wywrócił się do góry nogami. Próbuje ułożyć go na nowo. Wspiera ją matka, która nareszcie uwierzyła, że córka nie przegrała wszystkiego, były chłopak, który właśnie zburzył swoje dotychczasowe życie, i najlepsza przyjaciółka, przeżywająca własne dramaty. Na nowo odnaleziona bliskość nie koi jednak tęsknoty, a Monikę czeka kolejna rewolucja.Tymczasem Jarek porządkuje swoje sprawy i próbuje odkupić dawne winy. Podąża za porzuconymi przed laty marzeniami i znowu zbliża się do swojej rodziny. Wie już, że o miłość gotów jest walczyć do końca.Dawne zatargi nie dają o sobie zapomnieć, a nienawiść jest prawie tak silna jak miłośćPrzyjaciele i dawni rywale muszą się zjednoczyć, by nie stracić tego, co najważniejsze. Przyszłość zaskoczy nie tylko Monikę i Jarka, którym wydaje się, że przed nimi rozpościera się już prosta droga, lecz także Grześka, Berniego i SylwięŻycie jest bardziej nieprzewidywalne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażali.
Izabela M. Krasińska powraca z emocjonującą historią o zgubnej sile uczuć
Strata, jakiej doświadczyli Joasia i Kuba, sprawiła, że nie byli w stanie odbudować swojego związku i postanowili się rozstać. Dwa lata po podjęciu bolesnej decyzji ich życie wygląda całkiem inaczej: Asia powoli godzi się z przeszłością, a Jakub cieszy nowym związkiem. Przebojowa i pewna siebie Julia to całkowite przeciwieństwo jego byłej dziewczyny. Mężczyzna jest przekonany, że u jej boku odnalazł wreszcie szczęście, na jakie zasługuje. Wszystko zmienia się jednak w chwili, gdy przypadkiem spotyka swoją dawną miłość. Kuba staje przed poważnym dylematem. Nie wie jeszcze, że jeden błąd jest w stanie złamać wiele serc.
Trudno poświęcić się nowej miłości, gdy do głosu dochodzi tęsknota za dawnym szczęściem. A przecież każdy zasługuje na drugą szansę. Prawda?
Rękopis znaleziony na strychu można zaliczyć do literatury obyczajowej. Przedstawiono w nim bowiem nastoletnią młodzież z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, od ukończenia szkoły podstawowej aż do momentu, kiedy zdaje egzamin dojrzałości i podejmuje swoją pierwszą w życiu ważną decyzję.W utworze przedstawione są perypetie bohaterki rozpoczynającej edukację w liceum pedagogicznym, wynikające zarówno z trudności w przystosowaniu się jej do życia w internacie, jak z usiłowania wypełnienia luk w obyciu, a co najważniejsze, w nauce, których to braków nie była wcześniej świadoma. Dziewczyna jest trochę osóbką z głową w chmurach, i to w strukturze utworu jest następna warstwa psychologiczna. Pierwsze sympatie, pierwsze rozczarowania, aż do spotkania tego jedynego, objawionego jej całkiem przypadkiem, który okazuje się pierwszą wielką miłością.Polecam jako lekką lekturę, która unaoczni czytelnikowi, jak bardzo od tamtych czasów zmieniła się obyczajowość i psychika.Krystyna Jarocka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
