Engebreth wyrusza do Kristianii na poszukiwanie Viljara. Tymczasem do dworu Bochmannów przybywa matka Karla Oskara. Na skutek splotu różnych okoliczności Silja zatrudnia ją u siebie jako gospodynię, ukrywając jednak przed teściową i mężem fakt, że kobieta jest prawdziwą
babką Viljara. Gdy Engebreth wraz z Henrikke i Nielsem wracają w końcu do domu, przywożąc z powrotem Viljara, spełniają się najskrytsze marzenia Silji. Wszystko zdaje się wreszcie układać szczęśliwie: Henrikke szykuje się do ślubu, zaś Silja otoczona miłością męża, oczekuje narodzin kolejnego dziecka.
Będąca w ciąży Silja opuszcza posiadłość teściowej i udaje się do Fredrikskad, gdzie chce jednocześnie
pomóc siostrze w połogu i w tajemnicy urodzić swoje dziecko. Po drodze kobieta wstępuje do Lunderskog,
gdzie przypadkowo natyka się na Eskila. Ale nawet wtedy nie zdradza mu, że spodziewa się dziecka,
którego ojcem jest właśnie on. Silja dzieli się swoją tajemnicą jedynie z Mari. Wyznaje przyjaciółce, że chce
potajemnie urodzić nieślubne dziecko i natychmiast oddać je do adopcji. W załatwieniu wszystkich formalności ma pomóc jej doktor Gjemsegard.
Henrikke i Niels oznajmiają Silji, że przeprowadzają się do Fredrikstad, bo Niels ma objąć tam posadę zarządcy
majątku po zmarłym niedawno panu Juelu Fredriksenie. Silja, która tęskni za Engebrethem, jest załamana,
bo równocześnie dowiaduje się też, że baron – wbrew obietnicy złożonej synowi – nie zamierza wypłacać
żadnych pieniędzy na utrzymanie jej i dzieci. Z kolei Eskil na każdym kroku daje Silji do zrozumienia, że chętnie
otoczy troskliwą opieką ją samą i maluchy. Pewnego dnia spragniona czułości i poczucia bezpieczeństwa kobieta ulega czarowi chwili i oddaje się Eskilowi.
Henrikke i Niels oznajmiają Silji, że przeprowadzają się Fredrikstad, bo Niels ma objąć tam posadę zarządcy
majątku po zmarłym niedawno panu Juelu Fredriksenie.
Silja, która bardzo tęskni za Engebrethem, jest załamana, bo dowiaduje się, że baron – wbrew obietnicy złożonej synowi – nie zamierza wypłacać żadnych pieniędzy na utrzymanie jej i dzieci. Z kolei Eskil na każdym
kroku daje jej do zrozumienia, że chętnie otoczy ją opieką. Pewnego dnia spragniona czułości
i poczucia bezpieczeństwa Silja ulega czarowi chwili i oddaje się Eskilowi.
Podczas bójki Karl Oskar zabija mężczyznę, który zgwałcił Silję. Dziewczyna razem z Kruczowłosym pomaga w ukryciu zwłok gwałciciela. Wkładają zamordowanego do trumny z ciałem innego mężczyzny, który zostaje legalnie pochowany na cmentarzu. Na ich nieszczęście jednak po kilku dniach brat zmarłego domaga się rozkopania mogiły i wydobycia stamtąd cennego zegarka. Silja z Kruczowłosym i Raptusem pod osłoną nocy muszą przenieść drugie zwłoki znajdujące się w trumnie, by nikt nie domyślił się, że w grobie zostały złożone dwa ciała.
W Stallanstorpet zjawia się cała i zdrowa... Isabella Bochmann. Kobieta mówi lensmannowi, że po wypadku
cierpiała na zanik pamięci. W rzeczywistości teściowa Silji przyznaje, że uciekła od swojego męża i w ukryciu
wiodła szczęśliwe życie u boku doktora Gjemsegarda.
Na wieść o aresztowaniu i próbie skazania za morderstwo jej najstarszego syna, postanowiła jednak ujawnić się i ratować Arona. Zdeterminowana kobieta postanawia raz na zawsze uwolnić się od barona. Proponuje mu układ: on może mieszkać z kochanką we dworze, zaś ona na stałe przeniesie się do Charlottagarden.
Lensmannowi i jego ludziom w końcu udaje się pojmać
Arona. Mężczyzna jest podejrzany o zamordowanie swojej
matki, Isabelli Bochmann. Mają o tym świadczyć ubrania
zaginionej, które zostały znalezione w zamieszkiwanej
przez niego grocie. Silja przysięga Aino, że zrobi
wszystko, co w jej mocy, by Aron jak najszybciej został
uwolniony i mógł wrócić do Stallanstorpet. Tymczasem
Finka ma kolejną wizję. Widzi Engebretha, który
na statku Oceania płynie nie do Niemiec, jak zapewniał
Silję wcześniej baron, tylko na Daleki Wschód. Okazuje
się, że Ole-Laurits okłamał również swojego syna......
Gdy Silja odmawia podpisania papierów rozwodowych, teść daje jej dwa tygodnie na wyprowadzenie się z domku myśliwskiego. Na szczęście z pomocą przychodzą jej Niels z Henrikke, którzy oferują jej i dzieciom gościnę we własnym domu. Niels zobowiązuje się też dbać o interesy Engebretha w fabryce ścieru. Rozgoryczona i wściekła na barona Silja zeznaje na policji, że jej zdaniem to Ole-Laurits stoi za tajemniczym zniknięciem doktora Gjemsegarda. Policja doprowadza ojca Engebretha na posterunek. Zobaczywszy na miejscu Silję, baron poprzysięga synowej zemstę.
Po wypadku rodziców Engebrethowi udaje się uratować tylko barona. Akcja poszukiwawcza nie przynosi rezultatów. Nikomu nie udaje się odnaleźć ciała Isabelli. Silja z Engebrethem są pogrążeni w rozpaczy. Na zorganizowane po kilku dniach nabożeństwo żałobne tłumnie przychodzą okoliczni mieszkańcy. Zjawia się również baron, któremu towarzyszy... kochanka. Engebreth jest wstrząśnięty i wściekły na ojca, że w takiej chwili bezcześci pamięć matki. Po nabożeństwie między mężczyznami dochodzi do kłótni. Po stypie pijany Engebreth chwyta za strzelbę i rusza do dworu. Tam z zimną krwią strzela do ojca i jego kochanki.
Młodzi Bochmannowie dają ogłoszenie, że szukają opiekunki do dzieci. Engebreth chce zatrudnić osobę starszą, bezdzietną i doświadczoną Obiecuje jednak Silji, że to jej pozostawi ostateczną decyzję, komu będzie chciała powierzyć opiekę nad gromadką dzieci. Tymczasem Teresa Sigvartsen, której po krótkiej rozmowie ? ku zaskoczeniu Silji ? Engebreth proponuje posadę, jest bardzo młoda. Choć ledwie pisze i czyta, ma doskonałe referencje i świetnie gra na fortepianie. Tą umiejętnością zjednuje sobie sympatię Engebretha. Już po kilku dniach obecności dziewczyny w domu Silja staje się zazdrosna o męża.
Henrikke i Niels pobierają się w Sylwestra. W trakcie wesela zawstydzona Josefine wyznaje zaskoczonemu Kruczowłosemu, że spodziewa się dziecka. Mężczyzna jest uszczęśliwiony, bo stracił już nadzieję, że kiedykolwiek zostanie ojcem. Tymczasem w fabryce szybko postępują prace wykończeniowe i zbliża się dzień otwarcia zakładu. Podczas zebrania zarządu Silja nieoczekiwanie zaczyna rodzić. Na szczęście tym razem poród przebiega jednak bez niespodzianek i ku ogromnej radości Engebretha już wkrótce na świecie pojawia się mała Charlotte. Wzruszony mężczyzna jest gotów podarować jej gwiazdkę z nieba.
Po mszy w wigilijny wieczór Silja z Kerstin i Engebrethem wracają do domu, przywożąc ze sobą niespodziewanego gościa. Raptus, któremu proponują wspólne spędzenie świąt, nie ma pojęcia, że za chwilę spotka swą największą miłość i matkę swojego syna. Równie zaskoczona widokiem mężczyzny jest Laila. Kolacja upływa w radosnej atmosferze, a Kerstin otrzymuje w końcu swój wymarzony prezent – w stajni znajduje upragnionego kucyka. Sielską atmosferę świątecznego poranka psuje alarmująca wieść, że zaginęła matka Engebretha..
Engebreth oddaje swojemu przyrodniemu bratu
przygraniczne gospodarstwo Stallanstorpet. Aron
z pomocą Engebretha i Silji remontuje stodołę i skromnie
urządzony dom. Niestety, nie spotyka się to z aprobatą
barona. Tymczasem Henrikke i Niels planują wesele.
Przyszła panna młoda jest pewna, że na uroczystości
zabraknie rodziny Backe. Jakież jest jej zdziwienie,
gdy pewnego dnia w pensjonacie zjawia się jej przyszła
teściowa. Kobieta pyta dziewczynę, czy ta rzeczywiście
kocha jej syna i w końcu wręcza Henrikke ślubny diadem,
który jest w rodzinie od ponad dwustu lat.
Silja z Engebrethem uświadamiają sobie, że mały
Viljar został uprowadzony. Udaje im się dowiedzieć,
że chłopczyk został oddany bogatej parze bezdzietnych
Norwegów. Tymczasem Niels zabiera Henrikke do stolicy,
by przedstawić narzeczoną swoim rodzicom. Państwo
Backe nie kryją oburzenia zerwaniem przez ich syna
zaręczyn z panienką Abelsen i domagają się, by chłopak
porzucił siostrę Silji i ożenił się z Brigitte. Gdy ich prośby
i groźby nie skutkują, ojciec Nielsa oferuje Henrikke
majątek za to, by na zawsze zniknęła z życia jego syna.
Engebrethowi udaje się uwolnić Silję z więzienia. Wynajęty przez niego człowiek twierdzi, że Viljar jest w domu dziecka na północ od Länsvall. Na miejscu okazuje się jednak, że chłopiec został już stamtąd zabrany. Poruszeni warunkami panującymi w placówce Silja i Engebreth postanawiają adoptować małą dziewczynkę – Kerstin. Tymczasem w Lunderskog
Pan Backe zrywa zaręczyny i wyznaje Henrikke, że nie może poślubić panienki Abelsen, gdyż kocha inną kobietę. Pewnego wieczoru, Niels zbiera się w końcu na odwagę i proponuje Henrikke, by została jego żoną.
Engebreth szaleje z radości na wieść o tym, że Silja urodzi mu dziecko i nie odstępuje jej na krok. Pewnego dnia w Charlottagarden zjawia się lensmann i chce aresztować Aino. Dzięki pomocy Silji kobieta ukrywa się w budynkach gospodarskich. Niestety, zostaje znaleziona i pojmana. Ponieważ jest uznawana za dzieciobójczynię, ma zostać wtrącona do więzienia.
Wraz z nią zostaje też zabrane dziecko, które Aino trzymała w ramionach podczas aresztowania. Okazuje się, że był to Viljar. Engebreth natychmiast wyrusza za lensmannem, by odebrać mu synka Silji.
W Charlottagarden służąca rodzi dziecko, które na twarzy ma takie samo szpecące znamię jak Aron. Początkowo Silja sądzi, że ojcem dziewczynki jest Engebreth. Ingeborg wyznaje jej jednak, że jest nim baron, który siłą zmusił ją do oddania mu się. Przerażona wyglądem
własnego dziecka dziewczyna nie chce się nim zająć. Opieki nad dziewczynką podejmuje się młoda Finka, Aino, która zostaje również mamką Viljara, gdy Silja z dnia na dzień traci pokarm. Noworodek wzbudza w okolicy sensację i strach, gdyż wszyscy uważają, że jest dzieckiem samego diabła.
Arvid sprowadza się z powrotem do domu. W związku z tym Josefine i Henrikke muszą się stamtąd wyprowadzić. Przedsiębiorcza Henrikke znajduje ciotce posadę w pobliskim pensjonacie. Sama liczy na skromny kąt u Olafsena. Ten jednak proponuje jej posadę księgowej
i służbowe mieszkanie w budowanej właśnie fabryce. Tymczasem Bochmannowie spędzają lato w Szwecji. Pod nieobecność Engebretha w pobliskiej fabryce gwoździ wybucha strajk. Dzięki kobiecemu sprytowi Silji udaje się przekonać mężczyzn, by wrócili do pracy
Henrikke wpada w oko młodemu inżynierowi, który ma zarządzać budowaną fabryką. Mężczyzna zaprasza ją na tańce podczas dorocznej zabawy flisaków. W trakcie imprezy dziewczyna natyka się jednak na Cyganów, którzy podczas jarmarku kilka tygodni wcześniej upili ją i wykorzystali. Jeden z mężczyzn głośno opowiada o całej sytuacji, czego świadkiem
jest pan Beck. Henrikke jest zdruzgotana, bo wie, że w tej sytuacji mężczyzna nie będzie chciał nadal się z nią spotykać. Na domiar złego dziewczyna zaczyna też podejrzewać, że jest w ciąży...
Po długich negocjacjach Arvid Olafsen wyraża zgodę na przekazanie swoich terenów pod budowę fabryki ścieru drzewnego i w ten sposób staje się jednym z głównych udziałowców w nowo powstałej spółce. Tymczasem na rzece trwa doroczny spław drewna. W kanale Bochmanna dochodzi do tragicznego wypadku – do śluzy wpada Eskil i zostaje zakleszczony pod piętrzącymi się kłodami. Z pomocą uwięzionemu rusza szwedzki flisak nazywany przez wszystkich Raptusem. W ostatniej chwili udaje mu się uratować Sivertsena. Silja odkrywa, że mężczyzna jest zaginionym przed laty ojcem Karla Oskara.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
